• Nie Znaleziono Wyników

Zależność oporu elektrycznego błony komórkowej i soku wakuolarnego komórek Characeae od okresu wegetacji - Biblioteka UMCS

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Zależność oporu elektrycznego błony komórkowej i soku wakuolarnego komórek Characeae od okresu wegetacji - Biblioteka UMCS"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

POLSKA nOJlbLUA POLAND

VOL. XXX, 9 SECTIO C 1975

Instytut Fizyki UMCS Zakład Fizyki Ogólnej

Jadwiga SKIERCZYŃSKA, Edward ŚPIEWLA, Ryszard ŻOŁNIERCZUK, Jan SIELEWIESIUK,

Anna WARDAK, Wojciech ZARĘBSKI

Zależność oporu elektrycznego błony komórkowej i soku wakuolarnego komórek Characeae od okresu wegetacji

3aBncnMoCTb 3/ieKTpMMeckoro conpoTMBneHMS MeMÓpawbi u KneTosHoro eona ttneTOK

Characeae ot nepnofla aereTamiM

The Dependence of the Electrical Resistance of the Celi Membranę and the Celi Sap of Characeae on the Season

Podczas badań parametrów elektrycznych komórek Characeae (5, 6, 7) za­

uważono, że w okresie jesiennym błona komórkowa posiada stosunkowo wy­

soki opór. Ponieważ w znanej nam literaturze nie ma wzmianek o zależności oporu elektrycznego błony od okresu wegetacji, postanowiliśmy przebadać, czy obserwowany wzrost oporu jest wynikiem występowania takiej zależności.

Praca niniejsza zawiera wyniki pomiarów przeprowadzonych w latach 1969—1972. Przedstawiono w niej wartości oporu błon komórek Chara brauni, Nitella flexilis i Nitellopsis obtusa, pochodzących z różnych części roślin (dane z r. 1970 i 1971) oraz wartości oporu błon komórkowych i oporu właściwego soku komórek Nitellopsis obtusa z roślin pobieranych z jeziora w różnych okre­

sach wegetacji (dane z r. 1972).

METODA POMIARU

Pomiary oporu przeprowadzono zarówno metodą elektrod zewnętrznych, jak i mikroelektrod cieczowych wprowadzanych do wodniczki. Dokładne opisy tych metod podane były w uprzednich publikacjach (6, 7). Większość przed­

stawionych danych pochodzi z pomiarów wykonanych prądem stałym. Przy stosowaniu prądu zmiennego wartość oporu wyliczano z krzywej zależności impedancji od częstości przy założeniu, że modelem błony jest oporowo-po- jemnościowy element RC (5,7). Opór właściwy soku komórkowego określano bądź z pomiaru oporu podłużnego żywych komórek, bądź też mierząc opór elektryczny wyciśniętego soku (8)*. Zarówno w hodowli laboratoryjnej, jak i podczas pomiarów, komórki utrzymywane były w wodzie z jeziora o kon­

centracji podstawowych jonów: K — 0,7 mg/1, Na — 2,6 mg/1, Ca — 27 mg/1, Cl — 5 mg/1.

• Oporem podłużnym nazywamy opór, jaki prądowi przepływającemu wzdłuż komórki stawia jej odcinek o długości l cm.

(2)

68 Skierczyńska, Spiewla, Żołnierczuk, Sielewiesiuk, Wardak, Zarębski

Przy opisie wartości oporu jednostkowego błony komórkowej r [ktłcm2] i oporu właściwego cytoplazmy — s>[Qcm] zastosowano następujące symbole:

rM. — opór jednostkowy błony otrzymany metodą mikroelektrod przy za­

stosowaniu prądu stałego;

rM~ — opór jednostkowy błony otrzymany metodą mikroelektrod przy za­

stosowaniu prądu zmiennego;

rm_ — opór jednostkowy błony dla prądu stałego otrzymany metodą elektrod zewnętrznych;

m~ — opór jednostkowy błony dla prądu zmiennego otrzymany metodą elek­

trod zewnętrznych;

o ~ — opór właściwy soku komórkowego wyliczony z pomiarów oporu po­

dłużnego, przeprowadzonych prądem zmiennym, metodą elektrod ze­

wnętrznych;

Po — opór właściwy soku wyciśniętego z komórki.

S. E. — błąd standardowy.

WYNIKI POMIARÓW

Badania przeprowadzono na roślinach pochodzących z hodowli laboratoryj­

nej. Pomiary oporu jednostkowego błony komórkowej metodą elektrod ze­

wnętrznych (rm-) wykonane były we wrześniu 1970 r; natomiast metodą mi­

kroelektrod wprowadzanych do wodniczki (rin_) — w październiku 1971 r.

Wartości średnie oporu otrzymane dla kolejnych komórek branych od wierz­

chołka rośliny zestawiono w tab. 1. Dane te wykazują, że komórki znajdujące się w pobliżu wierzchołka mają opór błony niższy o ok. 20% od oporu błony komórek niżej położonych.

Tab. 1. Opór jednostkowy błon komórek pobieranych z różnych części roślin The unit resistance of the membranę of the cells taken from various parts of plants

Materiał Materiał

rM. (k£lcm2) kolejne komórki

od wierzchołka rośliny The succeeding

cells from the top of the plant

Materiał Materiał

rm_ (kficm8) kolejne komórki

od wierzchołka rośliny The succeeding

cells from the top of the plant

1 2 3 1 3

Chara brauni 28,3 32,0 32,5 Chara brauni 46,7 41,0

Chara brauni 29,0 36,4 32,0 Chara brauni 91,6 102,6

Nitella flexilis 27,0 43,0 46,0 Chara brauni 48,3 66.3 Nitella flexilis 33,0 39,7 40,5 Chara brauni 47,5 54,5 Nitella flexilis 40,6 46,0 44,6 Nitellopsis obtusa 9,5 15,9 Nitella flexilis 36,0 40,2 55,0 Nitellopsis obtusa 16,6 31,6 Wartości średnie

Mean values 32,3 39,5 41,8 Wartości średnie

Mean values 43,4 52,0

Błąd standardowy (S. E.) Błąd standardowy (S. E.)

Standar error (S- E.) 2,2 2,2 3,9 Standar error (S- E.) 11,9 12,3

(3)

Przeprowadzając porównanie parametrów elektrycznych komórek pobiera­

nych z jeziora w różnych okresach, starano się brać zawsze do badań trzecią lub czwartą komórkę od wierzchołka rośliny. Wartości oporu błon mierzono w latach 1969—1970 oraz w r. 1972. Jak widać z danych zawartych w tab. 2 i 4, średnie wartości oporu uzyskane w czerwcu i sierpniu zawierają się w gra­

nicach 16—24,5 k^cm2, a uzyskane we wrześniu i październiku — w granicach 28—70 kilem2.

Tab. 2. Opór jednostkowy błon komórek Nitellopsis obtusa i Chara brauni The resistance of the membranę of Nitellopsis obtusa and Chara brauni

1969 1970

Materiał Miesiąc hi- S.E. Rozrzut Materiał Miesiąc ZM g E Rozrzut Materiał Month (kilem1) (kilem2) Materia] Month (kQcm2) (kficm2)

16 2,5 11—20 początek 20,2 2,2 10— 26

VI (5)* (beginning) (6)

Nitellopsis VIII

obtusa 28 3.2 17—36 koniec 23,7 3,0 11— 32

X (7) Chara (end) (5)

brauni VIII

24,5 2,9 14—32 IX 44,0 6,7 20— 66

Chara VI (7) (6)

brauni 37 3,5 19—45 X 70,0 5,5 32—108

X (17) (14)

* W nawiasach podano liczby badanych komórek.

* The examined celi numbers are given in brackets.

Tab. 3. Koncentracja jonów w soku komórek Nitellopsis obtusa The concentration of the ions in the celi sap of Nitellopsis obtusa

Data K Na Ca Cl

Datę (mM) (mM) (mM) (mM)

21—26 VI 1972 131,0 19 7,6 165,2

5 VII 1972 109 16,2 7,4 136,3

22 VII 1972 125,2 16,0 5,6 153,0

12 IX 1972 133,3 4,4 6,3 149,0

14 X 1972 86,6 4,9 4.8 100,1

Pomiary kocentracji jonów w soku komórkowym przeprowadzono w ciągu r. 1972 na komórkach pobieranych z jeziora.* Stwierdzono, że koncentracja jenów Ca, K, Na i Cl w miesiącach jesiennych obniża się. Szczególnie silnie się to zaznacza u jonów potasu (tab. 3).

Obserwacje kontrolne oporu błony i soku komórkowego przeprowadzono na komórkach wyrosłych w hodowli laboratoryjnej w temp. 18—20°C. Pomia­

ry kontrolne miały na celu sprawdzenie m.in., czy zmiany oporu błony komór­

kowej są wynikiem zmian temperatury. Pomiary wykazały, że wartość oporu

• Pomiary zostały wykonane w Instytucie Chemii UMCS.

(4)

70 Skierczyńska, Spiewla, Żołnierczuk, Sielewiesiuk, Wardak, Zarębski

44OJ a

oj

li

N CO rO 3 ° S 6/5 O co

•2&

05 S*O ~» •»«*

«—3 O

■g «<D c/j

■O Z=Jw G O XO ° o G *-*

44 4“l 2 ° w W) GO O .2

’o ’w CO »_o

G o s &

a w o .G G x5

£ G X) CO W) G o o

oj co M 44 G +-> o w e O G T3 r? GO OJ

•r-, O

3 o tH X3 O +-»

o o

‘o o o c co -*-*

n

£CO -•-»

H «*-<

o w o G 43OJ H

G OJ

£j W) C h C g o ns AJ PS CS s

w £

a

E c S

n C h o to AJ PS PS S W G

o i 44 q O-^

'I °*

5 oj g

,N tuo Gi f ) N -< ,-*i O to Cj PS PS:*

W

W s

Cio 44

N G fM O CO 4/

psps es

lo

w

c:

as

2 AJ

03 03

Ofl J,

35

co in

in

05in 4.

r-^ CO tH M

io oo of oo in i>- co S 05 <35 ci r- t*^OO'^t>^'t>'—' o

; i

05 !£

'-f ""

4, d 4. 4,

00 05 c? d ;

i O ,_,05 £M _t>-,

- co io o t -

ir. C3 CM -f

J. I

tF O CO COCO ‘

Oj CO o m<

co

co

O 05Ol W C5 i Cr-1 -CM ' CO '

ni i

i i

j, j. i

CM CM CM

CN CN <•'!

4. J 1

co

rf CO CO CO COCO

>io >

05 >

co

io -r »-<

CM CM' CO

X X Wnawiasachpodanoliczbybadanychkomórek. Theexaminedcelinumbersaregiveninbrackets.

(5)

o~ m

.Ę 3 CO

o2.

o co CD

i* *M 3 <=>

a

O ^=J eo O)

■+-j3 o_

rO

•8

co o

§•<13 rS O

s §

£2

73

-O o 3

<U

a >»

73 $_

. o

CU -ł->

x3 ęo

§>cra o S “

& ® o,

a5£

'73 Sp

: 3 S:

C-. o

8.S

—< tu (■ł

oo UO tU tu x!

O *M

3 °

73 <U 2° cc T3 CO tu 4-»

•S-,73

3 CU

S M

££

oM-ł

73 O O

■*-» 73 t-«CU CO

>> CO

>

«' 0) _• -C

•s^Ei

3 <U O N M £

c 3

W . cu

WCJ

O OS Q> Cl

3 CU

N MC

‘-cg tf

w. a WC!

°-Ci* o

3 tu n wi £ H c tu

w § waJd

*- oES Cl

CO <U

-ł-> ■+->

CO co

QQ

co o

•o -r r- oo

-r

io d 00 co

•od"

00 CO 03^

H S?«' ę•»' óo d 00 ■—- 03

CO t>

oo" 03 r- co

OO

IO t> r-J in t>"

03 CO

Oco

d 03 oo r-

—< £>-"Tf 00 CO O00oT 00

CO CO 00 00 CO

co~

co" m" co rH r-H OO

d d

co r- uo"

CO CO IT3 d" r-i IO

r-" uo io rr uo°0.

_< ‘w»• »—I '

od 03

d0- 03

d["•

03 dc-

03

C H

> >

00 d > >

w as

IO r-^

r-T d" IO

O3~

03 ito mioio r-< d

d 03

ł—( X lO

d d 2 2

X HH X 8

Wnawiasachpodanoliczbybadanychkomórek. Theexaminedcelinumbersaregiveninbrackets.

#

(6)

72 Skierczyńska, Spiewla, Żołnierczuk, Sielewiesiuk, Wardak, Zarębski

tlony otrzymana w okresie jesiennym w październiku (rm = 25,9 k^cm2) jest znacznie wyższa od wartości otrzymanych w miesiącach letnich. Obserwowany wzrost oporu błony komórek pobieranych z jeziora w jesieni nie był zatem wywołany zmianami temperatury (tab. 5).

DYSKUSJA

Jak wynika z tab. 1—5, zarówno wartości oporu właściwego soku komór- ł owego, jak i wartości oporu błony komórkowej nie ulegają w okresie wzrostu rośłiny istotnym zmianom i wynoszą odpowiednio 14 k^cm2 (średni opór jed­

nostkowy błony wyliczony dla 129 komórek) i 66 tlcm (średni opór właściwy soku wyliczony dla 78 komórek). Natomiast w okresie spoczynku dla roślin z jeziora we wrześniu opór błony osiąga wartość ok. 100% wyższą od tej, którą wykazywał w okresie wzrostu rośliny. Opór właściwy soku komórek badanych w tym okresie ma wartości niższe o ok. 25% od średnich wartości rejestrowa­

nych w czasie wzrostu roślin. Zarejestrowane obniżenie oporu właściwego jest prawdopodobnie związane z obniżeniem koncentracji jonów potasu (tab. 3)

Otrzymane wyniki wykazują, że po zakończeniu okresu wzrostu rośliny parametry elektryczne jej komórek ulegają zmianie; komórki przechodzą do stanu, który prawdopodobnie w sposób zasadniczy różni się od tego, jaki jest właściwy okresowi wzrostu. Na podstawie otrzymanych danych można ponad­

to wnioskować, że obserwowane w różnych laboratoriach rozbieżności w war­

tościach oporu błon (1, 2, 3, 4, 9), sięgające niejednokrotnie kilkuset procent, przypuszczalnie nie są spowodowane różnicą w okresach wegetacji badanych roślin, lecz wpływem innych, bliżej nie określonych czynników (wykrycie czynnika powodującego tak silne zmiany oporu, a zatem w bardzo istotny sposób wpływającego na transport jonów przez błonę, wyjaśniłoby wiele za­

gadnień dotyczących badań nad właściwościami i funkcjonowaniem błony ko­

mórkowej).

PIŚMIENNICTWO

1. BlinksL. R.: The Direct Current Resistance of Nitella. J. Gen. Physiol. 13, 495 (1929—1930).

2. Mac Robbie E., D a i n t y J.: łon Transport and Electrical Potentials in Plant Cells. J.

Gen. Physiol. 43, 335 (1958).

3 Paszewski A., Stolarek I., Gębal T.: łonie Relations and Electrophysiology of Single Cells of Characeae. Investigation of Electric Potentials and Resistance in Cells of Nitellopsis obtusa. Acta Soc. Bot. Pol. 37, 327 (1968).

4. Skierczyńska J.: Some of the Electrical Characteristics of the Celi Membranę of Chara australis. J. exp. Bot. 19, 389 (1968).

5. Skierczyńska J., Bulanda W.: Investigations of the Impedance of Single Plant Cells. Studia Biophysica 21-22, 219 (1970).

6. Skierczyńska J., Żołnierczuk R., Spiewla E., Bulanda W., Przygód z- k a A.: Measurements of Membranę Resistance of Characeae with External Electrodes and Microelectrodes. J. exp. Bot. 23, 591 (1972).

7. Skierczyńska J., Żolnier czu k R., Bulanda W.: Impedance of Nitellopsis ob­

tusa Cells at Low Frequencies. J. exp. Bot. 24 38—46 (1973).

8. Skierczyńska J., Sielewiesiuk J., Przygodzka A., Wawrzyszuk M., Żołnierczuk R.: Pomiary oporu właściwego soku komórek Characeae. Ann. Univ.

Mariae Curie-Skłodowska, sectio AA (w druku).

0. Walker A. A.: The Electric Resistance of the Celi Membranes in a Chara and a Nitella Species Austr. J. biol. Sci. 13, 468 (1960).

(7)

PE3K5ME

BejiMHMHa conpoTHBneHMP KneiOHHOM MeMÓpaHbi h K/ieroMHoro eona ciomtm He msmb- HptOTca bo BpeMP BermauMM pacTeHMP h cooTBeTCTBeHHo cocTaB/ipiOT 14 kom cm2 (cpeflHee conpoTMBneHne, paccHMTaHHoe fl/is 129 KneTOK) m 66 omcm (cpeflHee yfleribHoe conpo- TMBneHMe, paccKMTaHHoe fliis 78 KneTOK).

nocne oKOHMaHMP BereTaflMOHHoro nepnofla conpoTMBneHMe MeMÓpaHbi BO3pacTaeT npM6/iM3MTenbHo Ha 100%, a yflenbHoe conpoTMBneHMe eona yMeHbujaeTca npMÓnM3MTenbHo Ha 25%. M3MeHeHHe conpoTMBneHMP eona, BepoaTHO, CBsaaHO c yMeHbineHMeM KOHueHTpa- HMM MOHOB K+ B COKe.

SUMMARY

The values of the resistance of the celi membranę and the celi sap do not change remarkably during the vegetation and are eąual to 14 kQcm2 (the mean of the membranę resistance for 129 cells) and 66 Qcm (the mean of the specific resistance of the celi sap for 78 cells), respectively.

When the period of growth was finished, the membranę resistance inereases by about 100% and the specific resistance of the celi sap decreases by about 25%. The latter change is probably connected with the decrease in the concentration of the K ions in the celi sap.

(8)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Średnia wartość oporu początkowego przeliczona na jednostkę powierzchni poprzecznego przekroju była równa 0,54 k^cm2, po uszkodzeniu opór przyjmował wartość 0,90 kticm2,

Opór R3 jest bardzo istotną wielkością w zagadnieniach dotyczących transportu jonów, niestety, bezwzględnej jego wartości — ze względów natury technicznej — dla

totniejszy wpływ na pomiary wykonywane metodą elektrod zewnętrz ­ nych. Istnienie przewodnictwa elektronowego w badanych komórkach uwidaczniałoby się więc w niejednakowym

laryzacji elektrod. Aby go uniknąć, badania przeprowadza się często prądem zmiennym. W badaniach omawianych w niniejszej pracy przeprowadzono pomiary oporu bielma, stosując

Wstępne pomiary [12] wykazały, że wprowadzanie mikroelektrod nie powoduje — w większości przypadków — bezpośredniej zmiany oporu błony komórkowej, pojawia się jednak

Z uwagi na dosyć duże rozrzuty otrzymane wartości oporu węzła nie różnią się istotnie od wartości otrzymanych w pracach [1, 3, 5], a różnią się istotnie od wartości

Wyznaczenie oporu węzła Rw z równań (41) i (42) sprowadza się do wyznaczenia Ra, Ri i Gm. Powszechnie stosowaną metodą mierzenia tych wielkości jest metoda

Pomiary oporu podłużnego tych komórek prądem stałym metodą naczyń rozsuwanych dały wartości Ri znacznie różniące się od otrzymywanych tą metodą przy zastosowaniu