M. Birezowska,H. Mackiewicz,A.
Mackiewicz
Lidzbark Warmiński, st. XXI, gm.
loco, woj. olsztyńskie, AZP
16-62/-Informator Archeologiczny : badania 26, 122-123
122 Okres nowożytny fragm. utrąconego, obrobionego bloku kam iennego z wapienia. Na jego płaskiej stronie spoczywała czaszka. Nie stw ierdzono śladów trum ny. W obrębie kości czaszki znaleziono silnie spatynow aną m onetę sreb rn ą — prawdopodobnie szeląg ryski S tefana Batorego. Szkielet posadowiony byl na warstwie zóltozielonkawej gliny, stanowiącej calec na poziomie 130 cm. Na południe od szkieletu znaleziono luźne, nie spalone kości innych osobników.
B adania nie będą kontynuow ane.
K oszalin, st. 23-26 patrz wczesne średniowiecze
Rraków-W awel, rejony I, V/В, EX, XI, XII patrz wczesne średniowiecze
L e g n ic a , f o n t a n n a „ N e p t u n ” W ojew ódzki K o n se rw a to r Z abytków
w R y n k u w Legnicy
A Z P 7 7 -2 0 /—
Badania prowadzili dr Je rzy Romanow i m gr Rom uald Piwko. F in an sow ane przez W ydział G ospodarki K om unalnej i Mieszkaniowej Urzędu Miejskiego w Legnicy. Zam knięty sezon badań. Renesans, barok.
W lipcu i sierpniu 1992 r. przeprow adzono ratow nicze badania archeologiczno-archi- tektoniczne w rejonie fontanny „N eptun” na legnickim Rynku. Prace podjęto w związku z kom pleksową renowacją XVIII-wiecznej fontanny i projektow anym dla niej własnym obiegiem wody.
Po zdem ontow aniu istniejącej budowli, pod stabilizującym i ją płytam i piaskowcowymi ukazał się nieznany obiekt architektoniczny. W zniesiony był na planie regularnego ośmio- boku, którego ścianę stanow iły sta ran n ie w ykonane elem enty z piaskowca, spięte ze sobą rodzajem zamków, tj. wcięć, wycięć i półkoli ściśle do siebie dopasowanych. Elem enty narożne występowały poza zew nętrzny obrys całej konstrukcji. W ymiary zew nętrzne obiektu po osiach wynosiły 6,5 x 6,3 m. Analiza połączeń poszczególnych elementów wykazała, że są one powtarzalne w formie i wielkości. Spoiny między nimi, a także 2 stwierdzone pozio my użytkow e uszczelnione zostały dziegciem. W środkowej części zbiornika wodnego, który był przedm iotem badań, odkryto czworoboczny, mniejszy, o wym iarach 1,5 x 1,6 m, związany z II etapem użytkow ania. Pod nim stw ierdzono istnienie kam iennego, okrągłego w formie rząpia, do którego wodę doprowadzono piaskowcowym, szczelnie przykrytym korytem . Te dwa ostatnie elem enty łączą się z I fazą zbiornika wodnego.
Analiza straty g raficzn a naw arstw ień, jak też źródła historyczne pozwalają łączyć zbiornik z okresem renesansu. Stanow ił on zapewne tylko jeden, za to bardzo efektowny w swej form ie elem ent wśród urządzeń wodnych istniejących w tym czasie w Legnicy.
Leśno, st. 20, gm. Brusy, woj, bydgoskie patrz późne średniowiecze
L id z b a rk W arm iński, st. XX, gm. loco, woj. olsztyńskie patrz późne średniowiecze
L i d z b a r k W a r m iń s k i, s t. XXI A rcheo-A dam gm . lo c o , w o j. o l s z ty ń s k ie
A 2 P 16 -6 2 /—
Badania prowadzili m gr m gr M. Birezowska, H. i A. Mackiewicz. Finansow ane przez U rząd Miejski w L idzbarku W arm ińskim . P ier wszy sezon badań. M ury obronne zam ku w ciągu zachodnim.
B adania na st. XXI (wykopy 1 i 2) w L idzbarku W arm ińskim prowadzono od 3 VI do 27 V I I 1992 r., obejmując ich zasięgiem obszar m iędzym urza w części południowej
zachód-Informator Archeologiczny 123
niego m u ru obwodowego zam ku i obszar od strony zachodniej zachowanego m uru od strony Łyny.
Wykop 1 miał na celu uchwycenie reliktów baszty sytuow anej w tym miejscu przez K. H auke, niestety okazał się jałowy i stwierdzono tu jedynie naw arstw ienia zasypiskowe powstałe na skutek obsypania murów zamkowych (od stro n y Łyny) oraz relikty istniejącej przed II wojną światową gorzelni (od stro n y międzymurza).
Bardzo ciekawe wyniki uzyskano n ato m iast w obrębie wykopu 2, założonego na połu dnie od 1. N atrafiono tu na relikty baszty (prawdopodobnie połączonej z gdaniskiem ). B aszta została dostaw iona do lica zachodniego m urów zamkowych, m iała k sz tałt nieregu larnego czworoboku o wym iarach zew nętrznych 5,8 x 7 x 6 m. G rubość m urów w ahała się od 1,4 do 1,5. W zniesiona została z cegieł o wymiarach 29,5-32 x 14-15,5 x 7,5-8,5 cm, łączonych na zapraw ę w apienną. Od stro n y południowej przez środek ściany baszty przebiegał przepust o szerokości 1,1 m. Dodatkowo w przepuście natrafiono n a drew niane koryto usytuow ane równolegle do m u ru obwodowego, poniżej którego (w układzie prosto padłym względem koryta) n a całej szerokości przepustu znąjdował się m u r ceglany o sze rokości 0,6 ш, którego spągu zalegania nie udało się niestety uchwycić ze względu na niewielkie rozmiary wykopu oraz gwałtownie napływającą wodę (główną przyczyną był jed n ak b ra k środków finansowych na rozszerzenie zakresu badań, których głównym celem było zlokalizowanie baszty i odsłonięcie jej zachowanej korony, co umożliwiało uchwycenie jej wymiarów). Należy podkreślić, iż w ścianie północnej baszty, od strony w ew nętrznej uchwycono całkowicie zachowane sklepienie kolebkowe, tak więc m ożna stwierdzić, iż przepust przebiegał przez całą jej długość i był przesklepiony zarówno od stro n y południo wej, ja k i północnej.
Pozyskano liczny m ateriał zabytkowy w postaci fragm. naczyń (ceram ika siwa, cegla- sta , naczynia fąjansowe i kam ionkowe), kafli, przedmiotów szklanych oraz odpadów kości. N a uwagę zasługuje fakt, iż nąjliczniej reprezentow ane są naczynia wypalane w atm osfe rze utleniającej. G eneralnie ceram ikę m ożna datować n a 1. 60. XV w. — pocz. XVIII w. Należy jednak podkreślić, że chronologia ta dotyczy głównie zew nętrznych w arstw k u ltu rowych wokół baszty, które miały ch arak ter zasypiskowy lub śmietniskowy. T rudno więc bez system atycznych badań w nętrza baszty identyfikować ten podział czasowy z okresem jej pow stania i funkcjonowania.
D okum entacja znajduje się w archiw um Państwowej Służby Ochrony Zabytków oraz M uzeum Warmii i M azur w O lsztynie (wraz z m ateriałam i).
I L ubaw a, st. 3, gm. loco, woj. olsztyńskie patrz późne średniowiecze
Ł a ń c u t , s t. 6, Z a m e k M uzeum Okręgow e w Rzeszowie gm , lo c o , w o j. r z e s z o w s k ie M uzeum -Z am ek w Łańcucie A Z P 102-78/9
B adania prowadziła m gr A leksandra G ruszczyńska. Finansow ane przez M uzeum -Zam ek w Łańcucie. D rugi sezon badań. Fortyfikacje z XVII-XX w.
Badania prowadzono na bastionie południowo-wschodnim oraz w fosie, w związku z planow aną odbudową zniszczonych partii m uru obudowy stoku fosy. Założono 2 wykopy.
Wykop n r IV (num eracją naw iązano do badań z 1991 r.) zlokalizowano po wschodniej stro n ie bastionu. W profilach wykopu uchwycono nasypy zw iązane z budow ą fortyfikacji przez Stanisław a Lubom irskiego przed 1641 r. oraz ich m odernizacją w 2 poł. XVII w. przez S ebastiana Lubomirskiego. Ponadto stwierdzono występowanie żeber wzmacniąją- cyeh m ur od strony w ew nętrznej — odległość pomiędzy nim i wynosi ok. 3,5 m.
Wykop n r V przebiegał n a przedłużeniu wykopu n r i y od kam iennego m uru obudowy stoku fosy, poprzez fosę, do traw iastego jej przeciwstoku. Uchwycono górny układ w arstw
