PANORAMA UNII EUROPEJSKIEJ. Unia Europejska

(1)

Unia Europejska

PANOR AMA UNII EUROPEJSKIEJ

(2)

Obywatel Unii Europejskiej może podróżować, studiować i pracować w dowolnym spośród 15 krajów UE. Unia stara się nadać swobodnemu przepływo- wi osób status fundamentalnego prawa obywatelskiego oraz wyeliminować wszelkie przeja- wy dyskryminacji opartej na różnicach narodowościowych.

Prawie na całym terytorium Unii można podróżować bez pasz- portu i bez kontroli granicz- nych. Z bardzo nielicznymi wyjątkami można robić wszelkie zakupy w każdym wybra- nym miejscu i swobodnie prze- wozić je do własnego kraju.

Unia nie decyduje o tym, czego nauczać w szkołach, lecz stara się zapewnić uznawanie dyplo- mów i kwalifikacji zawodowych we wszystkich krajach człon- kowskich. Działania UE mają na celu ułatwienie dostępu do zdo- bywania wiedzy we własnym kraju i poza jego granicami, co odbywa się w ramach progra- mów partnerskich czy wymiany studentów. Dotychczas ponad milion młodych osób skorzysta- ło z programów UE, takich jak Erasmus, zdobywając wykształ- cenie i realizując swój indywi- dualny rozwój w innym kraju europejskim.

SWOBODA PORUSZANIA SIĘ

EURO – WSPÓLNA WALUTA

EUROPEJCZYKÓW

Euro to nazwa wspólnej waluty europejskiej, wprowadzonej do obiegu w dniu 1 stycznia 2002 roku. Symbolem euro jest €.

Euro zastąpiło stare krajowe waluty narodowe 12 krajów Unii Europejskiej: Austrii, Belgii, Finlandii, Francji, Grecji, Hisz- panii, Holandii, Irlandii, Luk- semburga, Niemiec, Portugalii i Włoch.

Wspólna waluta ułatwia podró- żowanie i porównywanie cen, jak również zapewnia stabilne warunki prowadzenia intere- sów, stymulujące rozwój i kon- kurencyjność.

(3)

GWARANCJA POKOJU

Dzięki wzajemnej współpracy między krajami UE w ciągu ostatnich 50 lat wojna między nimi jest nie do pomyślenia. Korzystając z pomyślnych doświadczeń, Unia wzmaga swoje zaangażowanie na rzecz zapewnienia pokoju i stabilności oraz zapobiegania konfliktom w innych krajach.

Unia Europejska pragnie zapobiegać konfliktom. Jest największym źródłem pomocy finansowej dla najbardziej potrzebujących rejonów świata. Bierze aktywny udział w misjach pokojowych oraz prowadzi wiele przedsięwzięć, mających wprowadzać w życie zasady demokracji i praw człowieka.

Aby umożliwić państwom członkowskim wyrażanie wspólnej opinii i jednolite działanie na arenie światowej, Unia opracowuje wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa, jak również rozważa plany ściślejszej współpracy w kwestiach obrony.

OBSZAR WOLNOŚCI,

BEZPIECZEŃSTWA I SPRAWIEDLIWOŚCI

Każdy pragnie żyć w bezpieczeństwie i spokoju. Niektóre niebezpie- czeństwa, zagrażające naszemu życiu codziennemu w sferze lokalnej, mają swoje źródło w konfliktach międzynarodowych. Dlatego kraje europejskie podejmują wspólne działania na rzecz zwalczania międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, obejmującej ter- roryzm międzynarodowy, wszelkiego rodzaju przemyt, handel ludź- mi i nielegalne wykorzystywanie kobiet do prostytucji. Kraje UE pro- wadzą zdeterminowaną walkę z tymi zagrożeniami, ustanawiając wspólne reguły i promując współpracę policji i sądownictwa oraz służb celnych.

Kraje UE koordynują swoją politykę migracyjną. Gwarantując posza- nowanie prawa do ubiegania się o azyl, próbują jednocześnie roz- wiązać problem u źródła poprzez zwalczanie biedy i zapobieganie konfliktom w krajach zagrożonych nadmierną emigracją.

(4)

W warunkach gwałtownych zmian technologicznych Unia Europejska odgrywa coraz bardziej aktywną rolę, pomagając w realizacji programów badaw- czych na rzecz rozwoju nauki.

W wielu dziedzinach obejmują- cych szeroki zakres nowocze- snych technologii Unia finansuje projekty prowadzone przez ośrodki badawcze, uczelnie i sektor przemysłowy.

Kładzie się nacisk na praktyczne wykorzystanie badań i innowacji do konkretnych celów społecz- no-ekonomicznych, takich jak tworzenie nowych miejsc pracy i podnoszenie jakości życia. Prio- rytetowe dziedziny badań UE obejmują między innymi nauki przyrodnicze, nanotechnologię, badania kosmiczne, jakość żyw- ności, trwały rozwój i społeczeń- stwo oparte na wiedzy.

Unia Europejska stara się rów- nież tworzyć warunki pozwala- jące na rzeczywiste wykorzystanie nowych technologii w naszym życiu codziennym. To dzięki decyzjom UE w sprawie norm technicznych dla GSM Europa jest teraz światowym liderem w produkcji i wykorzy- staniu telefonów komórkowych.

SPOŁECZEŃSTWO INFORMACYJNE DLA KAŻDEGO

Jednym z kluczowych zadań Unii Europejskiej jest ochrona zatrudnienia i tworzenie nowych miejsc pracy. W przypadku niesprzyjających warun- ków ekonomicznych przemysł europejski nie będzie w stanie tworzyć nowych miejsc pracy, dlatego celem Unii jest zapewnienie dobrej koniunktury gospodarczej.

Poprzez utworzenie wspólnego rynku bez granic i wprowadze- nie jednolitej waluty Unia Euro- pejska przyczyniła się znacznie do wzrostu wymiany handlowej i zatrudnienia w Europie. Opra- cowano strategię stymulowania rozwoju i tworzenia większej ilości lepszych miejsc pracy. W przyszłości nowe miejsca pracy będą powstawać dzięki bada- niom, szkoleniom i edukacji, przedsiębiorczości, zdolności adaptacji do nowych metod pracy i równych szans dla każ- dego.

Jedną trzecią całego budżetu UE pochłaniają fundusze struktural- ne, które promują rozwój i nowe miejsca pracy w mniej zamożinych regionach, przy- czyniając się do bardziej rów- nomiernej dystrybucji dóbr w Europie.

MNIEJ GRANIC –

WIĘCEJ MIEJSC

PRACY!

(5)

W TROSCE O ŚRODOWISKO NATURALNE

Zanieczyszczenie środowiska jest problemem niezależnym od granic państwowych. Dlatego w dziedzinie ochrony środowiska naturalne- go Unia Europejska ma do odegrania szczególną rolę. Rozwiązanie wielu problemów w tej dziedzinie na terenie Europy nie byłoby moż- liwe bez wspólnego działania wszystkich krajów UE.

Dotychczas Unia przyjęła ponad 200 dyrektyw o ochronie środowi- ska, do których stosowania zobowiązane są wszystkie państwa człon- kowskie. Większość tych regulacji dotyczy zapobiegania zanieczysz- czeniu powietrza i wód oraz składowania odpadów. Inne ważne kwestie obejmują ochronę przyrody i nadzorowanie niebezpiecz- nych procesów produkcji. Unia Europejska dąży do takiej organizacji sektorów transportu, przemysłu, rolnictwa, rybołówstwa, energetyki i turystyki, aby rozwijały się one bez szkody dla zasobów naturalnych, czyli ekologicznie.

Już teraz oddychamy czystszym powietrzem dzięki wprowadzeniu w latach 90. obowiązku umieszczania katalizatorów we wszystkich pojazdach i stopniowej eliminacji benzyny ołowiowej.

W 1993 roku Unia powołała Europejską Agencję Ochrony Środowi- ska z siedzibą w Kopenhadze. Agencja ta zajmuje się zbieraniem informacji o stanie naszego środowiska, co pozwala na podjęcie konkretnych środków ochronnych, jak i ustanawianie prawa na podsta- wie rzetelnych danych.

(6)

Komisja Europejska Dyrekcja Generalna Prasa i Komunikacja Publikacje

B-1049 Bruksela

Tekst opracowany w kwietniu 2003 r.

NA-46-02-638-PL-D

Unia Europejska (UE) to rodzina demokratycznych państw europejskich, których celem jest wspólna praca na rzecz pokoju i dobrobytu. Nie jest państwem powstałym w miejsce istniejących krajów, lecz czymś więcej niż inne organizacje międzynarodowe. Jest to organizacja jedyna w swoim rodzaju. Państwa Członkowskie przekazują stworzonym przez siebie wspólnym instytucjom część swoich kom- petencji, tak aby decyzje w określonych sprawach, będących przed- miotem wspólnego zainteresowania, mogły być podejmowane w sposób demokratyczny na poziomie europejskim.

Historyczne korzenie Unii Europejskiej sięgają okresu II wojny świa- towej. Idea integracji europejskiej narodziła się z chęci zapobieżenia na zawsze podobnym zbrodniom i zniszczeniom. Pierwszy jej projekt przedstawił Robert Schuman, minister spraw zagranicznych Fran- cji, w dniu 9 maja 1950 roku. Data ta została uznana za dzień naro- dzin obecnej Unii Europejskiej i co roku 9 maja jest obchodzony jako Dzień Europy.

W początkowym okresie współpraca między krajami UE dotyczyła handlu i gospodarki, dziś obejmuje także wiele innych dziedzin naszego codziennego życia.

Europa to kontynent o wielu odmiennych tradycjach i językach, lecz również o wspólnych wartościach. Instytucja Unii chroni te wartości.

Przyczynia się ona do współpracy między narodami Europy, promu- jąc jedność przy jednoczesnym zachowaniu różnorodności oraz dba- jąc, by decyzje były podejmowane jak najbliżej obywatela.

Wiek XXI ukazuje coraz wyraźniejszą współzależność między krajami i niesie ze sobą potrzebę coraz ściślejszej współpracy między obywatelami Europy a narodami innych krajów w duchu tolerancji, solidarności i chęci wzajemnego poznawania się.

CZYM JEST UNIA EUROPEJSKA?

EUROPEJCZYCY ZJEDNOCZENI W RÓŻNORODNOŚCI

Urząd Publikacji Publications.eu.int

(7)

Pat Cox przewodniczący Parlamentu Europejskiego.

PARLAMENT EUROPEJSKI:

GŁOS OBYWATELI

Parlament Europejski (PE) stanowi demokratyczny głos narodów Europy. Parlamentarzyści, wybierani co pięć lat, zasiadają w nim według przynależności do partii politycznych, a nie według klucza narodowego. Każda z siedmiu grup parlamentarnych reprezentuje ideologię partii krajowych, do których należą ich cztonkowie. Niek- tórzy parlamentarzyści nie są zrzeszeni w żadnej grupie politycznej.

Niemal 30% posłów wybranych w wyborach parlamentarnych w czerwcu 1999 roku to kobiety.

Do najważniejszych uprawnień Parlamentu Europejskiego należą:

• sprawowanie kontroli nad ustawodawstwem europejskim i przyj- mowanie go. Zgodnie z procedurą współdecydowania Parlament ma w tym zakresie uprawnienia na równi z Radą Ministrów;

• zatwierdzanie budżetu UE;

• sprawowanie demokratycznej kontroli nad innymi instytucjami UE, z możliwością tworzenia komisji śledczych;

• zgoda PE wymagana jest w przypadku zawierania umów między- narodowych, takich jak przyjęcie nowych członków do UE, umowy handlowe lub umowy stowarzyszeniowe między Unią a krajami trzecimi.

Parlament Europejski utworzył Nagrodę Sacharowa, wręczaną corocznie osobie lub grupie, która w dowolnym miejscu na świecie w szczególny sposób zasłużyła się w obronie praw człowieka.

Podobnie jak parlamenty narodowe PE tworzy komisje parlamentar- ne, zajmujące się poszczególnymi kwestiami (sprawy zagraniczne, budżet, środowisko itd.). Poprzez jedną z nich, Komisję ds. Petycji, obywatele europejscy mogą składać wnioski bezpośrednio do Parla- mentu Europejskiego. Parlament powołuje rzecznika praw obywatel- skich, który przyjmuje skargi obywateli na niewłaściwą działalność administracji w UE.

www.europarl.eu.int

(8)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ:

GŁOS PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

Rada Unii Europejskiej - dawniej zwana Radą Ministrów - jest głów- nym organem legislacyjnym i decyzyjnym Unii. W skład Rady wcho- dzą przedstawiciele wszystkich rządów państw członkowskich, wybierani na szczeblu krajowym. Jest to forum, na którym przedstawiciele rządów mogą bronić swoich interesów i wypracowywać kompromisy. Spotkania Rady odbywają się regularnie na szczeblu grup roboczych, ambasadorów lub ministrów. Przy wytyczaniu głów- nych kierunków polityki UE Rada spotyka się na szczeblu prezyden- tów i premierów państw członkowskich jako Rada Europejska.

Rada wraz z Parlamentem Europejskim ustanawia zasady funkcjono- wania Wspólnoty Europejskiej (WE), pierwszego filaru UE. Jest głów- ną instytucją odpowiedzialną za rozwijanie jednolitego rynku, for- mowanie wspólnych polityk, gwarantowanie swobodnego przepływu towarów, osób, dóbr i kapitału.

Ponadto Rada jest główną instytucją podejmującą decyzje w dziedzinie polityki zagranicznej, wspólnego bezpieczeństwa, w wymia- rze sprawiedliwości i sprawach wewnętrznych. Oznacza to, że rządy poszczególnych krajów współdziałają na poziomie UE w zwalczaniu terroryzmu, handlu narkotykami i innej przestępczości zorganizowanej. Koordynacja dotyczy także określania wspólnych celów w poli- tyce zewnętrznej, w czym pomaga Wysoki Przedstawiciel ds. Wspól- nej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa.

Javier Solana Wysoki Przedstawiciel dyplomacji UE ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa.

ue.eu.int

(9)

Romano Prodi przewodniczący Komisji Europejskiej.

KOMISJA EUROPEJSKA:

SIŁA NAPĘDOWA UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska wykonuje większość bieżących prac związanych z funkcjonowaniem Unii Europejskiej.

Sporządza ona projekty nowego prawa europejskiego, które przed- stawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie UE. Komisja zapewnia właściwe wdrażanie decyzji UE i nadzoruje wydatkowanie funduszy europejskich; dba ponadto o przestrzeganie traktatów wspólnoto- wych i prawa europejskiego.

W skład Komisji Europejskiej wchodzi obecnie 20 komisarzy (będzie ich więcej od 2004 roku), których pracę wspomaga ok. 24 tys. urzęd- ników. Przewodniczącego Komisji wybierają rządy państw człon- kowskich UE i zatwierdza Parlament Europejski. Pozostali członko- wie nominowani są przez rządy poszczególnych krajów po konsulta- cji z przyszłym przewodniczącym. Ich nominacje także wymagają akceptacji Parlamentu. Komisja jest powoływana na pięcioletnią kadencję, Parlament ma prawo do jej zdymisjonowania.

Komisja jest całkowicie niezależna od rządów państw członkow- skich. Większość jej pracowników pracuje w Brukseli (Belgia).

europa.eu.int/comm

(10)

TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI:

W OBRONIE PRAWA

Gdy Unia ustanawia wspólne reguły, ważne jest, by były one również przestrzegane w praktyce oraz wszędzie jednakowo rozumiane. To właśnie zapewnia Trybunał Sprawiedliwości. Rozstrzyga on spory dotyczące interpretacji traktatów wspólnotowych i ustawodawstwa UE. W przypadku wątpliwości co do stosowania przepisów UE sądy w poszczególnych krajach zobowiązane są zwracać się o rozstrzy- gnięcie do Trybunału Sprawiedliwości. Osoby fizyczne mają nato- miast prawo wszcząć przed Trybunałem postępowanie przeciwko instytucjom Unii. Trybunał składa się z niezależnych sędziów, po jednym z każdego kraju UE, a siedzibę ma w Luksemburgu.

TRYBUNAŁ OBRACHUNKOWY:

W TROSCE O PIENIĄDZE PODATNIKA

Środki UE muszą być wykorzystywane zgodnie z prawem, zasadami gospodarności oraz w ściśle określonym celu. Trybunał Obrachunko- wy jako niezależna instytucja Unii z siedzibą w Luksemburgu jest odpowiedzialny za kontrolę wydatków UE. Biegli rewidenci Trybunału pomagają podatnikom europejskim śledzić, w jaki sposób Unia gospodaruje ich pieniędzmi.

EUROPEJSKI BANK CENTRALNY:

STABILNOŚĆ PIENIĄDZA W EUROPIE

Europejski Bank Centralny (EBC) odpowiada za zarządzanie wspólną walutą, euro. Bank podejmuje niezależne decyzje w sprawie europejskiej polityki walutowej, decydując na przykład o wysokości stóp procentowych. Głównym celem Banku jest zapewnienie stabilności cen, która ma chronić gospodarkę europejską przed niekorzystnymi skutkami inflacji. Polityka pieniężna wspomaga jednak również inne cele polityczne, wyznaczane przez UE. Europejski Bank Centralny ma siedzibę we Frankfurcie (Niemcy). Na jego czele stoi prezes i zarząd, współpracujący ściśle z krajowymi bankami centralnymi kra- jów UE.

curia.eu.int

www.ecb.int www.eca.eu.int

(11)

EUROPEJSKI BANK INWESTYCYJNY:

DŁUGOFALOWE INWESTOWANIE W PRZYSZŁOŚĆ

Bank udziela pożyczek na realizację projektów inwestycyjnych zna- czacych dla Europy, a szczególnie tych, które przynoszą korzyści regionom słabiej rozwiniętym. Bank finansuje na przykład sieci transportu kolejowego, autostrady, lotniska, projekty ochrony środowiska oraz, z pomocą banków partnerskich, inwestycje małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) na rzecz rozwoju i tworzenia nowych miejsc pracy. Pożyczki Banku wspierają również proces rozszerzania Unii oraz politykę pomocy na rzecz rozwoju. Siedziba Banku znajduje się w Luksemburgu, a jego środki pozyskiwane są na rynkach kapitało- wych. Jako organizacja nienastawiona na zysk może on pożyczać pieniądze na bardzo korzystnych warunkach.

KOMITET EKONOMICZNO-SPOŁECZNY:

WSPÓŁPRACA Z PARTNERAMI SPOŁECZNYMI

222 członków Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (będzie ich wię- cej od 2004 roku) reprezentuje wszystkie najważniejsze grupy inte- resów w UE, od pracodawców po związki zawodowe, od konsu- mentów po ekologów. Jest to organ doradczy, opiniujący istotne aspekty nowych inicjatyw UE. Komitet jest wyrazem wspólnej europejskiej tradycji angażowania społeczeństwa obywatelskiego w życie polityczne.

KOMITET REGIONÓW:

Z PERSPEKTYWY LOKALNEJ

Wiele decyzji podejmowanych w UE ma bezpośrednie skutki na poziomie lokalnym i regionalnym. Za pośrednictwem Komitetu Regionów władze lokalne i regionalne wyrażają opinie w sprawach decyzji podejmowanych przez UE w takich dziedzinach jak eduka- cja, zdrowie, zatrudnienie czy transport. Komitet składa się z 222 członków (będzie ich więcej od 2004 roku), zazwyczaj reprezentu- jących władze regionalne i lokalne.

www.eib.org

www.esc.eu.int

www.cor.eu.int

(12)

Informacje we wszystkich oficjalnych językach Unii Euro- pejskiej są dostępne w internecie. Z informacji tych można skorzystać, odwiedzając serwer Europahttp://europa.eu.int Na terenie całej Europy znajdują się setki lokalnych punktów informacyjnych. Adres najbliższego centrum możesz zna- leźć na stronie: europa.eu.int/comm/relays/index_en.htm EUROPE DIRECT to nazwa bezpłatnego serwisu telefoniczne- go, dzięki któremu obywatele UE mogą uzyskać pomoc w znalezieniu odpowiedzi na pytania dotyczące Unii Europej- skiej oraz informacje o swoich prawach i możliwościach w Unii: 00 800 6 7 8 9 10 11 (z krajów poza UE: (32-2) 299 96 96 Informacje i publikacje o Unii Europejskiej w języku polskim udo- stępniają:

PUNKT INFORMACYJNY UNII EUROPEJSKIEJ Warszawskie Centrum Finansowe ul. Emilii Plater 53

00-113 Warszawa tel. (+48 22) 520 82 62 fax (+48 22) 520 82 63 e-mail info@eudel.pl www.europa.delpol.pl BIURO INFORMACYJNE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO Warszawskie Centrum Finansowe ul. Emilii Plater 53

00-113 Warszawa tel. (+48 22) 520 66 55 fax (+48 22) 520 66 59 e-mail epwarszawa@europarl.eu.int Centrum Informacji Eurpejskiej UKIE

ul. Krucza 38/42 00-512 Warszawa tel. (0-22) 455 54 54 fax (0-22) 455 54 53 e-mail cie@mail.ukie.gov.pl Regionalne Centra Informacji Europejskiej

Wrocław

Dolnośląskie Centrum Informacji Europejskiej

ul. Kołłątaja 21 50-006 Wrocław tel. (0-71) 788 23 23 fax (0-71) 788 23 43 e-mail centrum@dcie.com.pl http://www.dcie.com.pl Bydgoszcz

Regionalne Centrum Informacji Europejskiej

ul. Gdańska 10 85-006 Bydgoszcz tel. (0-52) 321 61 61 fax (0-52) 322 79 19 e-mail rcie@rcie.bydgoszcz.pl http://www.rcie.bydgoszcz.pl Lublin

ul. 3 Maja 18/3A 20-078 Lublin tel./fax (0-81) 534 61 91, 532 82 19 e-mail biuro@rcie.lublin.pl http://www.rcie.lublin.pl

Gorzów Wielkopolski Regionalne Centrum Informacji Europejskiej

ul. Jagiellończyka 8 66-400 Gorzów Wlkp.

tel. (0-95) 721 52 05 fax (0-95) 721 52 06 e-mail rcie@gorzow.arx.pl http://www.rcie.gorzow.arx.pl Łódź

ul. Piotrkowska 262/264 90-361 Łódź tel./fax (0-42) 637 79 76 e-mail rcie@ie.lodz.pl http://www.rcie.lodz.pl Kraków

ul. Mikołajska 4 (Mały Rynek) 31-027 Kraków tel. (0-12) 421 30 15 fax (0-12) 421 33 15 e-mail centrum@federacja.

krakow.pl

http://www.centrum.krakow.pl Opole

ul. Słowackiego 10 45-346 Opole tel. (0-77) 454 26 21 fax (0-77) 454 56 10 e-mail

domeuropejski@fundacja.opole.pl http://www.rcie.opole.pl Białystok

ul. Sienkiewicza 40 15-092 Białystok tel./fax (0-85) 653 77 53 e-mail eurobialystok@bia.pl http://www.rcie.bialystok.pl Rzeszów

ul. Sucharskiego 2 35-225 Rzeszów tel. (0-17) 866 11 82 fax (0-17) 866 11 83 e-mail roie@wsiz.rzeszow.pl http://www.rcie.rzeszow.pl

Gdańsk

Długi Targ 39/40 80-830 Gdańsk tel. (0-58) 305 60 18 fax (0-58) 301 02 16 e-mail rcie@piph.pl http://www.rcie.gdansk.pl Katowice

ul. Wojewódzka 42 40-026 Katowice tel. (0-32) 209 17 01 fax (0-32) 209 16 90 e-mail centrum@rcie.katowice.pl http://www.rcie.katowice.pl Kielce

ul. Sienkiewicza 25 25-007 Kielce tel./fax (0-41) 343 00 38 e-mail rcie@rcie.kielce.pl http://www.rcie.kielce.pl Olsztyn

ul. 1 Maja 3 10-117 Olsztyn tel. (0-89) 535 38 38 fax (0-89) 535 99 06 e-mail rcie@rcie.it.olsztyn.pl http://www.rcie.it.olsztyn.pl Poznań

ul. Mostowa 27 61-854 Poznań tel. (0-61) 852 49 48 fax (0-61) 852 49 05 e-mail rcie@rcie.poznan.pl http://www.rcie.poznan.pl Szczecin

al. Jedności Narodowej 31 70-453 Szczecin tel. (0-91) 444-11-39 fax (0-91) 444-11-40 e-mail centrum@univ.szczecin.pl http://www.zcie.szczecin.pl

INFORMACJE

O UNII EUROPEJSKIEJ

Przedstawicielstwa i biura Komisji i Parlamentu znajdujà si´ we wszystkich paƒ- stwach Unii Europejskiej. Delegacje Komisji Europejskiej znajdujà si´ tak˝e w innych cz´Êciach Êwiata.

(13)

ROZSZERZENIE UE TO GWARANCJA SILNEJ I STABILNEJ EUROPY

W maju 2004 roku do 15 tworzących Unię Europejską państw o łącznej liczbie około 380 milionów obywateli dołącza kolejnych dziesięć państw, głównie z Europy Środkowej i Wschodniej. W 2007 roku szansę przystąpienia do UE mają Bułgaria i Rumunia. Wówczas liczba mieszkańców Unii zwiększy się do blisko 500 milionów. Kra- jem kandydującym jest również Turcja, która może przystąpić do UE po spełnieniu wszystkich warunków członkostwa.

Warunkiem uzyskania członkostwa w Unii Europejskiej jest gwarancja stabilnej demokracji, wyrażającej się rządami prawa, poszano- waniem praw człowieka i ochroną mniejszości narodowych, jak rów- nież dobrze funkcjonująca gospodarka rynkowa i państwowe służby cywilne zdolne do stosowania i egzekwowania prawa unijnego.

Unia Europejska wspiera kraje kandydujące, zapewniając im pomoc finansową oraz doradztwo w przygotowaniach do członkostwa.

Współpraca ta przynosi korzyści zarówno obywatelom krajów UE, jak i przyszłych państw członkowskich. Dzięki niej znacznie rozwi- nął się handel, a rozwiązywanie wspólnych problemów, takich jak ponadgraniczne zanieczyszczenie środowiska czy walka z przestęp- czością zorganizowaną, stało się łatwiejsze.

Obecne rozszerzenie Unii Europejskiej jest najbardziej ambitnym rozszerzeniem w jej dotychczasowej historii. Nigdy wcześniej Unia nie przyjęła na raz aż tylu nowych krajów, tak znacznie powiększa- jąc swój obszar i liczbę ludności, łącząc tak wiele różnych narodowych historii i kultur. Ta historyczna szansa zjednoczy kontynent europejski, konsolidując pokój, stabilność i demokrację, a także przynosząc narodom Europy wspólne korzyści wynikające z postępu i dobrobytu, płynącego z integracji europejskiej.

(14)

W KIERUNKU DEMOKRATYCZNEJ, SPRAWIEDLIWEJ I EFEKTYWNEJ UNII

Rozszerzona do 25 krajów członkowskich Unia potrzebuje efektywne- go, ukierunkowanego systemu decyzyjnego. Rozwiązania muszą być sprawiedliwe wobec wszystkich państw członkowskich, zarówno sta- rych, jak i nowych, dużych i małych.

Każdy kraj UE dysponuje pewną liczbą głosów przy podejmowaniu decyzji przez Radę Unii Europejskiej (Ministrów). Obywatele każdego kraju wybierają również określoną liczbę swoich reprezentantów do Par- lamentu Europejskiego. Obydwie liczby z grubsza odzwierciedlają wiel- kość populacji danego kraju. Ulegną one zmianie w 2004 roku, po przy- stąpieniu dziesięciu nowych państw i po wyborach do Parlamentu Euro- pejskiego.

Nowe liczby głosów w Radzie i reprezentantów do Parlamentu będą następujące (w porządku alfabetycznym według nazwy kraju w jego ojczystym języku). Decyzja Rady często wymaga ok. 72% popierają- cych głosów.

Unia Europejska potrzebuje również konstytucji, określającej wyraź- nie cele i wartości UE oraz przyznającej kompetencje w tym zakresie. Od 2002 roku nad opracowaniem takiego dokumentu pracuje Konwent Europejski, skupiający przedstawicieli wszystkich państw członkowskich i krajów kandydujących, jak również instytucji UE.

Konwent ten doprowadzi do zorganizowania międzyrządowej konfe- rencji, podczas której szefowie rządów krajów UE podpiszą nowy traktat.

Więcej informacji na temat Konwentu można uzyskać na stronie european-convention.eu.int

Aby wziąć udział w dyskusji internetowej na temat przyszłości Euro- py, wejdź na stronę

europa.eu.int/futurum/forum Liczba Liczba głosów w członków Radzie Parlamentu

Belgia 12 24

Cypr 4 6

Czechy 12 24

Dania 7 14

Niemcy 29 99

Grecja 12 24

Hiszpania 27 54

Estonia 4 6

Francja 29 78

Węgry 12 24

Irlandia 7 13

Włochy 29 78

Łotwa 4 9

Number Number of of votes members of in Council Parliament

Litwa 7 13

Luksemburg 4 6

Malta 3 5

Holandia 13 27

Austria 10 18

Polska 27 54

Portugalia 12 24

Słowacja 7 14

Słowenia 4 7

Finlandia 7 14

Szwecja 10 19

Wielka Brytania 29 78

RAZEM 321 732

(15)