ROCZNIKI GLEBOZNAWCZE TOM LVI NR 1/2 WARSZAWA 2005: 13-20
MARZENA S. BRODOWSKA, ADAM KACZOR
WPŁYW WAPNOWANIA I NAWOŻENIA SIARKĄ
N A GLEBĘ I ROŚLINY.
CZ. I. ZMIANY NIEKTÓRYCH WŁAŚCIWOŚCI GLEBY
THE EFFECT OF LIMING AND SULPHUR FERTILIZATION
ON SOIL AND PLANTS
PART I. THE CHANGES IN SOME PROPERTIES OF SOIL
Katedra Chemii Rolnej i Środowiskowej, Akademia Rolnicza w Lublinie
A b s tr a c t: In the tw o-year pot experim ent the range and direction o f the changes in the total
exchange basic cations, hydrolytic acidity and the content o f sulphate sulphur under con d i tions o f lim ing and sulphur fertilization were analysed. The research revealed that varied supply in m agnesium , calcium and sulphur in soil has significantly influenced the analysed properties o f grey-brow n p o d zo lic soil. A fter the com pleted research c y cle , an increase in content o f alkaline ions w as observed in lim ed objects. This w as clearly connected with a decrease in the hydrolytic acidity o f soil. The content o f sulphate sulphur was primarily influenced by the dose introduced in the form o f fertilizers.
S łow a k lu czow e: wapnowanie, naw ożenie siarką, wskaźniki zakwaszenia. K e y w o rd s: lim ing, sulphur fertilization, indexes o f acidification.
WSTĘP
Jednym z podstawowych czynników odgrywających dużą rolę w kształtowaniu żyzności gleb, a tym samym ich przydatności rolniczej jest odczyn gleby [Domska i in. 1998]. Regulacja odczynu oraz dostateczna ilość makro- i mikroelementów jest warunkiem uzyskiwania wysokich i jakościowo dobrych plonów roślin [Bednarek, Lipiński 1996; Krzywy i in. 2000]. Z danych opublikowanych przez FAO [za Kaczor 1998] wynika, że warunki zbliżone do optymalnych dla uprawy roślin występują tylko na około 10% użytków rolnych świata. Na pozostałym obszarze warunki są stresowe dla wzrostu i rozwoju roślin, w tym na prawie 25% powierzchni gleb rozwój roślin jest ograniczony przez różne czynniki chemiczne, a zwłaszcza zakwaszenie.
14 M. S. Brodowska, A. Kaczor
Nadmierne i stale utrzymujące się zakwaszenie gleb jest również w Polsce jednym z najpoważniejszych problemów rolnictwa [Strączyński 1999]. Związane jest to z dużym udziałem gleb lekkich, warunkami klimatycznymi oraz wpływem zanieczyszczeń 0 charakterze kwaśnym i stosowanym nawożeniem [Kaczor 1998; Strączyński 1999]. W wyniku zakwaszenia dochodzi do zmian w wysyceniu kompleksu sorpcyjnego gleb. W miejsce kationów zasadowych Ca2+, Mg2+, K + i N a+ do kompleksu sorpcyjnego wchodzą kationy o charakterze kwaśnym H+ i Al3+, których udział w bardzo kwaśnych glebach (pH < 4,5) może często przekraczać 50% ich całkowitej pojemności sorpcyjnej [Filipek 1990]. Aby zachować produkcyjność i żyzność gleb kwaśnych, a także ochronić środowisko glebowe przed degradacją, konieczne jest ich wapnowanie [Sapek 1998].
Poza odczynem ważnym czynnikiem wpływającym na prawidłowy wzrost i rozwój roślin jest odpowiednia ilość siarki w glebie. W ostatnich latach w wielu krajach obserwuje się w produkcji roślinnej niedobory tego składnika [Haneklaus i in. 2000; Jain, Gupta 1996; Withers 1 in. 1997; Zhao i in. 1997]. Prowadzą one nie tylko do pogorszeniajakości płodów rolnych i spadku plonowania roślin, ale również do zmniejszenia efektywności nawożenia, zwłaszcza azotem [Haneklaus i in. 2000]. Ma to miejsce szczególnie w krajach dysponujących lekkimi glebami o dużej wilgotności, oddalonymi od ośrodków przemysłowych, głównie w Australii, Nowej Zelandii, Ameryce Łacińskiej, niektórych rejonach Stanów Zjednoczonych, a od niedawna także w Europie [Scherer 2001; Withers i in. 1997; Zhao i in. 1997]. Również w Polsce pojawiają się ostatnio sygnały o występujących niedoborach tego składnika [Fotyma i in. 1997]. W związku z tym w większości krajów siarka jako składnik pokarmowy i nawozowy zaczyna odgrywać coraz większą rolę w rolnictwie [Jain, Gupta 1996; Weil, Mughogho 2000].
Z drugiej strony nawożenie siarką - zwłaszcza w formie pierwiastkowej - może prowadzić do zakwaszenia środowiska i w konsekwencji do obniżenia tempa pobierania przez rośliny niektórych składników pokarmowych [Chapman 1997; Scherer 2001].
Podjęto więc badania, których celem było przeanalizowanie wpływu wapnowania i nawożenia siarką na zmiany w wartościach podstawowych wskaźników zakwaszenia i w zawartości siarki siarczanowej w glebie (cz. I). W drugiej części pracy poddano analizie oddziaływanie tych samych czynników doświadczalnych na pobranie i wykorzystanie magnezu i wapnia przez rośliny.
MATERIAŁ I METODY
W badaniach wykonano analizę prób glebowych uzyskanych z dwuletnich doświadczeń wazonowych. Wazony napełniono glebą pobraną z warstwy ornej gleby płowej o składzie granulometrycznym gliny piaszczystej. Gleba przed rozpoczęciem badań charakteryzowała się następującymi właściwościami: pHKC1 - 4,9; kwasowość hydrolityczna (Hh) - 32,6 mmol (+) • kg-1; zawartość P przysw. - 87,7 mg • kg-1; zawartość К przysw. - 178,3 mg • kg-1; zawartość Mg przysw. - 46,0 mg • kg-1; zawartość S -S 04 - 25,0 mg • kg-1.
W pierwszym roku badań rośliną testową była pszenica jara odmiany Ismena, a w drugim rzepak jary odmiany Licosmos ”00”. W prowadzonym eksperymencie czynnikami zmiennymi były dawka siarki, forma siarki oraz dawka i forma nawozu
Wpływ wapnowania i nawożenia siarką na glebą i rośliny. Cz I, 15
odkwaszającego, przy czym dawkę siarki oraz dawkę i formę nawozu odkwaszającego zastosowano na trzech poziomach, a formę siarki na dwóch. Doświadczenia założono metodą kompletnej randomizacji zgodnie z poniższym schematem:
1. S0Ca0Mg0 4. S0Ca,Mgl 7. S0Ca2Mg0
2. SjCa0Mg0 5. SjCajMg, 8. S ^ M g , ,
3. S2Ca0Mg0 6. S2Ca,Mg, 9. S2Ca2Mg0
gdzie:
SQ - bez nawożenia siarką;
Sj - nawożenie S w postaci Na2S 0 4 lub S elementarnej w ilości 0,015 g S-kg_1 gleby pod pszenicę jarą i w ilości 0,03 g S • kg-1 gleby pod rzepak jary;
S2 - nawożenie S w postaci Na2S 0 4 lub S elementarnej w ilości 0,03 g S • kg-1 gleby pod pszenicę jarą i w ilości 0,06 g S ■ kg-1 gleby pod rzepak jary;
CaQMg0 - bez wapnowania;
CajMgj - wapnowanie mieszaniną C aC 03 i M gC03 (dolomit) według 1,0 Hh - 1,226 g CaO • kg"1 gleby (1,095 g CaC 03* kg-1 i 0,920 g M gC03* kg-1);
Ca2Mg0 - wapnowanie C aC 03 według 1,0 Hh - 1,226 g CaO • kg-1 gleby (2,190 g C aC 03‘ kg"1).
Nawozy odkwaszające wniesiono jednorazowo przed założeniem eksperymentu, a nawożenie siarką zastosowano przed siewem zarówno pszenicy, jak i rzepaku. We wszystkich obiektach doświadczalnych w każdym roku badań zastosowano jednakowe nawożenie NPK i pożywkę mikroelementową w ilościach dostosowanych
do potrzeb pokarmowych uprawianych roślin.
Niniejsza praca prezentuje fragment przeprowadzonych badań i obejmuje analizę wpływu wapnowania i nawożenia siarką na zakres i kierunek zmian wartości sumy zasadowych kationów wymiennych (S) i kwasowości hydrolitycznej (Hh) oraz zawartości siarki siarczanowej (S-S04) w glebie płowej. W próbach glebowych pobranych przed założeniem doświadczeń oraz po zakończeniu dwuletniego cyklu badawczego oznaczono:
• zawartości kationów wymiennych - przez ekstrakcję roztworem CH3COONH4 1 mol • dm-3’ o pH 7;
• kwasowość hydrolityczną - metodą Kappena - przez ekstrakcję roztworem CH3COONa 1 mol ■ dm“3;
• zawartość siarki siarczanowej - nefelometrycznie, według przepisu Bardsleya i Lancastera [za Boratyńskim i in. 1975] (oznaczenie to wykonano również po zakończeniu pierwszego roku badań).
WYNIKI I DYSKUSJA
W materiale glebowym pobranym przed rozpoczęciem doświadczenia suma zasadowych kationów wymiennych (S) wynosiła 55,9 mmol(+) • kg-1, przy kwasowości hydrolitycznej (Hh) 32,6 mmol H+ • kg-1 gleby (tab. 1). Wyniki badań wskazują, że zwapnowanie gleby oraz nawożenie siarką wpłynęło wyraźnie na zmiany rozpa trywanych właściwości gleby płowej. Warto podkreślić, że zmiany sumy zasadowych kationów wymiennych i kwasowości hydrolitycznej były ściśle związane z aplikacją dolomitu względnie węglanu wapnia, zaś na zawartość siarki siarczanowej w największym stopniu oddziaływała dawka tego składnika wprowadzona w postaci nawozów.
TABELA 1. W pływ wapnowania i nawożenia siarką na zmiany wartości sumy zasadow ych kationów wymiennych i kw asow ości hydrolitycznej [rrmol (+) • k g -1] TABLE 1. The effect o f liming and sulphur fertilization on the changes in total exchange basic cations and hydrolytic acidity [mmol (+ ) • k"1]
Termin zbioru rzepaku Date o f rape cropping
Suma zasadowych kationów wymiennych (S) Total exchange basic cations (S)
Kwasowość hydrolityczna (Hh) - Hydrolytic acidity (Hh)
CaoMêo Ca,Mg, Ca2Mg0 Ca0Mgo Ca,Mg, Ca2Mg0
S0 s, s2 S0 s, s2 So s, S2 S0 s, s2 s0 s, s2 s0 s, s2
S w postaci Na^C ^ - S in form o f Na2S 0 4
W fezie rozety In phase o f rosette W fezie kwitnienia In phase o f flowering W fezie pełnej dojrzałości In phase o f full maturity 51,7 51.4 53.4 54.4 50.4 51,1 56.2 57.3 50,0 83.7 75.7 73,5 80,7 79,6 83,4 85,3 81,7 73,1 75,3 74.8 72.8 75,7 90.6 68.7 81.9 90,0 79.9 37,1 35.0 36.0 39,8 36,5 36,0 39.5 36.5 37.5 15,0 16,2 21,2 16,1 16,3 22,0 15,9 16,3 24,0 15.0 14,8 15.1 15,6 15.0 16.0 15,4 15.1 16.1
S w postaci elementarnej - Elementary S
W fezie rozety In phase o f rosette W fezie kwitnienia In phase o f flowering W fezie pełnej dojrzałości In phase o f full maturity 54.6 53.7 52,3 54.9 51,6 49.9 54.5 52,8 50.5 80,0 80,0 79,3 76.9 81.9 69,0 81,0 81,5 77,4 73,8 75,7 69,0 74,7 84,2 78,0 76.5 78,9 71.5 35,6 33.8 35.9 35,6 34,0 39,5 35,7 34,1 39,0 15,5 16,1 16,0 16,0 16,2 17,7 16,0 16,2 18,4 14,5 15,1 15,8 14,6 15,2 16,1 14,6 15.2 17.2 Przed doświad czeniem Before experiment 55,9 32,6
Wpływ wapnowania i nawożenia siarką na glebę i rośliny. Cz I. 17
Po zakończeniu cyklu badawczego w obiektach wapnowanych, zarówno węglanem wapnia, jak i mieszaniną węglanu wapnia i węglanu magnezu, odnotowano wzrost zawartości jonów o charakterze zasadowym (S), który wyraźnie korelował ze spadkiem wartości kwasowości hydrolitycznej gleby (Hh) (tab. 1). Uzyskane wyniki potwierdziły wcześniejsze doniesienia [Bednarek, Lipiński 1996; Matschonat, Vogt 1997; Sykut, Ruszkowska 1999], że wapnowanie gleb uprawnych przyczynia się do poprawy ich właściwości chemicznych poprzez zmniejszenie kwasowości hydrolitycznej oraz poprawę zasobności w wymienne jony wapnia i magnezu. W przeprowadzonym eksperymencie największy wzrost zawartości jonów zasadowych (S) odnotowano w obiektach z węglanem wapnia (Ca2Mg0), w których wynosił on od 23 do 62% wartości stwierdzonej przed doświadczeniem.
Stosowanie siarki wywołało relatywnie mniejsze zróżnicowanie jej zawartości. Ogólnie można stwierdzić, że nawożenie siarką-zwłaszcza w formie elementarnej - w glebie z obiektów niewapnowanych wiązało się z niewielkim obniżeniem wartości sumy kationów zasadowych. Wartości te wykazywały tendencję malejącą w trakcie trwania eksperymentu i były najniższe w glebie po zbiorze rzepaku w okresie pełnej dojrzałości. W glebie z serii wapnowanej wpływ nawożenia siarką na zawartość zasadowych kationów wymiennych nie był wyraźnie ukierunkowany. Należy jednakże podkreślić, że w tej serii doświadczalnej zawartości analizowanych kationów we wszystkich obiektach były znacznie większe od ilości stwierdzonych przed rozpoczęciem badań. Świadczy to o tym, że o poziomie kationów zasadowych w glebie decydowało w większym stopniu wapnowanie niż nawożenie siarką.
Stosowanie węglanu wapnia i węglanu magnezu wiązało się również ze znacznym zmniejszeniem kwasowości hydrolitycznej w odniesieniu do stwierdzonej w glebie pobranej przed doświadczeniem oraz w glebie z obiektów niewapnowanych (tab. 1). Wyraźny wpływ wapnowania na obniżenie kwasowości hydrolitycznej podawano również w opracowaniach innych autorów [Bednarek, Lipiński 1996; Sienkiewicz i in. 1994; Sykut, Ruszkowska 1999]. W prowadzonych badaniach największe zmniejszenie kwasowości hydrolitycznej w większości obiektów stwierdzono w próbach glebowych pobranych po zbiorze rzepaku jarego w fazie rozety. W tej serii doświadczalnej wartości kwasowości hydrolitycznej mieściły się w granicach od 14,5 do 16,1 mmol H+ • kg-1 gleby i stanowiły tylko od 44 do 49% wielkości Hh stwierdzonej w glebie przed doświadczeniem. Najmniejsze obniżenie wartości Hh w stosunku do jej wartości początkowej wystąpiło natomiast w glebie z obiektów wapnowanych po zbiorze rzepaku w fazie pełnej dojrzałości, w których stosowano mieszaninę C aC 03 i M gC03 oraz większą dawkę siarki.
Wyniki oznaczeń zawartości siarki siarczanowej w glebie analizowanej przed doświadczeniem oraz po zbiorze pszenicy i rzepaku zamieszczono w tabeli 2. W materiale glebowym pobranym przed rozpoczęciem badań zawartość siarki siarczanowej wynosiła 25,0 mg • kg-1. W większości prób glebowych zaobserwowano wzrost zawartości siarczanów w glebie w efekcie nawożenia tym składnikiem. W pierwszym roku trwania doświadczenia zastosowanie wyższej dawki siarki powodowało 1,8-3,2-krotny wzrost zawartości tego składnika w glebie w porównaniu z wartością w obiektach nienawożonych siarką.
TABELA 2. W pływ wapnowania i nawożenia siarką na zaw artość siarki siarczanowej S - S 0 4 [mg S • k g l ]
TABLE 2. The effect o f liming and sulphur fertilization on the content o f sulphate sulphur S - S 0 4 [mg S • k g -1 ] Termin zbioru roślin
Cropping date
S w postaci Na2S 0 4 - S in form o f Na9S 0 4 S w postaci elementarnej - Elementary S
Ca0Mgo CajMgj Ca2Mg0 CaoMgo CajMg, Ca2Mg0
So Si s 2 So Si s 2 So Si s 2 So Si s 2 So Si S2 S0 Si s 2 Pszenica - Wheat W fezie krzewienia In phase o f tillering W fezie kwitnienia In phase o f flowering W fezie pełnej dojrzałości In phase o f füll maturity 28,1 24,1 24,5 51,9 32,8 29,7 75,9 56.1 43.2 37,7 24,9 23,0 50,6 44.0 40.0 71,2 64,5 61,0 36,2 24,6 25,0 49.5 41,0 44.5 68,2 62,2 80,0 22,5 20,0 21,0 36,9 34,4 40,6 41.5 36,8 68.5 23.5 22,0 22.5 40,5 33,7 63,0 41,8 39.0 77.0 23.0 21,6 22.0 36,7 35.4 50.5 44,1 47,4 62,0 Rzepak - Rape W fezie rozety In phase o f rosette W fezie kwitnienia In phase o f flowering W fezie pełnej dojrzałości In phase o f M maturity 10,1 10,3 4,5 44,2 17,7 6,3 100,3 91,4 10,3 9.8 8,2 7.8 53.5 10.5 6,1 112,4 53,9 17,0 7,2 11.7 5.7 33.1 13.1 6,6 97,5 38,7 20,3 6,8 10,4 5,0 10,8 8,0 6,3 26,8 10,0 10,5 7.8 7.9 2,7 4,9 8,6 9,0 15,4 8,6 10,7 9,6 7,2 5,5 7,1 10,4 7,8 5,0 9.4 8.5 Przed doświadczeniem Before experiment 25,0
Wpływ wapnowania i nawożenia siarką na glebą i rośliny. Cz I. 19
W większości prób glebowych analizowanych w drugim roku po zbiorze rzepaku, zaobserwowano również dodatni wpływ dawki siarki na zawartość jej formy siarczanowej w glebie. W zależności od formy i dawki siarki, odczynu gleby oraz od terminu pobierania prób wzrost ilości S-S04 w glebie nawożonej (S j, S2) w porównaniu z glebąnienawożonąbył 1,1-13,5-krotny.
Porównując wyniki analiz materiału glebowego pod kątem wpływu formy zastosowanej siarki należy wskazać, iż po zbiorze pszenicy i rzepaku w pierwszych dwóch analizowanych fazach rozwojowych większe zawartości siarki siarczanowej odnotowano w obiektach nawożonych siarczanem sodu. W końcowej fazie rozwojowej w przypadku pszenicy większą zawartość S-S04 w glebie stwierdzono w serii nawożonej siarką elementarną. Jest to zjawisko zrozumiałe, gdyż utlenienie siarki elementarnej do jej formy siarczanowej wymaga upływu czasu [Chapman 1997; Scherer 2001].
Zmiana odczynu gleby w wyniku jej wapnowania, w większości prób pobranych po zbiorze obydwu roślin testowych w fazie pełnej dojrzałości, wiązała się na ogół ze wzrostem zawartości siarki siarczanowej w porównaniu z obiektami niewapnowanymi. Można to tłumaczyć tym, że wzrost zawartości jonów wapnia i magnezu w kompleksie sorpcyjnym gleb spowodowany wapnowaniem przyczynia się do ograniczenia pobierania siarki przez rośliny [Motowicka-Terelak i in. 1993]. Związanejest to z przechodzeniem w obecności jonów Ca2+ części siarki w trudno rozpuszczalny uwodniony siarczan wapnia (gips).
WNIOSKI
1. Zróżnicowane zaopatrzenie gleby w magnez, wapń i siarkę wpłynęło widocznie na zmiany rozpatrywanych właściwości gleby płowej.
2. Zwapnowanie gleby węglanem wapnia i dolomitem wpłynęło korzystnie na jej wła ściwości. Wyraziło się to wzrostem sumy zasadowych kationów wymiennych i obni żeniem wartości kwasowości hydrolitycznej.
3. Nawożenie siarką wpływało na wzrost zawartości siarczanów w glebie. Zastoso wanie nawozów wapniowych przyczyniło się także do zwiększenia ich ilości w środowisku glebowym.
LITERATURA
B ED N A R EK W., LIPIŃSKI W. 1996: Oddziaływanie nawożenia mineralnego i wapnowania na fizykochem iczne w łaściw ości gleby lekkiej, plonowanie oraz niektóre cechy jęczm ienia jarego.
Rocz. Glebozn. 47, 3/4: 109-115.
BORATYŃSK I K., GROM A ., ZIĘTECKA M. 1975: Badania nad zawartością siarki w glebie. Cz. I. Rocz. G lebozn. 26, 3: 121-139.
C H A PM A N S.J. 1997: Powdered elem ental sulphur: oxidation rate, temperature dependence and m odeling. Nutrient C ycling in A groecosystem s 47: 19-28.
D O M SK A D ., BOBRZECK A D., WOJTKOWIAK K. 1998: Zmiany w zawartości wybranych składników pokarmowych w glebach w zależności od ich odczynu. Zesz. Probl. Post. N auk
Roln. 456: 5 2 5 -5 2 9 .
FILIPEK T. 1990: W pływ wapna defekacyjnego na w ysycen ie kom pleksu sorpcyjnego gleby lekkiej i ciężkiej oraz rozwój system u korzeniow ego zbóż jarych. Zesz. P robl. Post. N auk
20 M. S. Brodowska, A. Kaczor
FO TYM A E., FOTYM A M., BORECZEK B. 1997: The efficiency o f nitrogen and sulphur fertili zation in Poland. Fertilization for sustainable plant production and soil fertility. 11 World Fertilizer Congress o f CIEC, Gent: 139.
H A N EK LA U S S., BLOEM E., SCHNUG E. 2000: Sulphur in agroecosystem s. Fol. Univ. Agric.
Stetin. 204, s. A gricultura 81: 17-32.
JAIN D.K., GUPTA A.K. 1996: Response o f mustard to sulphur through gypsum . R ecycling o f plant nutrients from industrial processes. 10 International Sym posium o f CIEC: 159-164. KACZOR A. 1998: O dżyw ianie się roślin w warunkach gleb silnie zakwaszonych. Zesz. Probl.
P ost. N auk Roln. 456: 5 5 -6 2 .
K RZYW Y E., JAKUBOW SKI W., PASIKOW SKI K. 2000: W pływ naw ozów w ieloskładniko w ych i jednoskładnikowych na w ysokość plonów i niektóre cechy jakościow e pszenżyta ozim e go i jęczm ienia jarego. Fol. Univ. Agric. Stetin. 204, s. A gricultura 81: 163-168.
MATSCHONAT G., VOGT R. 1997: Effect o f changes in pH, ionic strength, and sulphate concen tration on CEC o f temperature acid forest soils. Europ. J. Soil Sei. 48: 163-1 7 1 .
MOTOW ICKA-TERELAK T, TERELAK H., WITEK T. 1993: Liczby graniczne do w yceny za wartości siarki w glebach i roślinach. IUNG, Puławy, seria P, 53: 15-20.
SAPEK B. 1998: Procesy zakwaszenia gleby i wody na tle działalności rolniczej. Zesz. Eduk. 5: 4 1 -5 5 .
SCHERER H.W. 2001: Sulphur in crop production - invited paper. Europ. J. Agron. 14: 81-1 1 1 . SIENKIEWICZ S., PA N A K T., W OJNOW SKA T. 1994: Formation o f chem ical properties o f
light soil fertilized with m agnesium sulphate and dolomite. Zesz. Probl. Post. N auk Roln. 413: 2 7 7 -2 8 1 .
STRĄ CZY ŃSK I S. 1999: Stan zakwaszenia i potrzeby wapnowania gleb w Polsce. Zesz. Probl.
Post. Nauk Roln. 467: 5 2 7 -5 3 2 .
SY K U T S., RUSZK O W SK A M. 1999: W pływ poziom u nawożenia mineralnego na zawartość w glebach kationów wymiennych w wieloletnim doświadczeniu lizymetrycznym. Zesz. Probl. Post.
Nauk Roln. 467: 3 1 7 -3 2 2 .
WEIL R.R., MUGHOGHO S.K. 2000: Sulphur nutrition o f m aize in four regions o f Malawi. Agron.
J. 92: 6 4 9 -6 5 6 .
W ITHERS P.J.A., ZHAO F., MCGRATH S.P., EVANS E.J., SINCLAIR A.H. 1997: Sulphur in puts for optimum yields o f cereals. A spects o f A p p lied B iology 50, Optimising cereal inputs: Its scientific basis: 191-198.
ZHAO F.J., HAW KESFORD M.J., W ARRILOW A .G .S , MCGRATH S.P., C LARK SON D.T. 1997: D iagnosis o f sulphur deficiency in wheat. Sulphur M etabolism in Higher Plants [eds.] Cram W. J. et al., Backhuys Publishers, Leiden, The Netherlands: 3 4 9 -3 5 1 .
Praca wpłynęła do redakcji we wrxesniu 2003 r.
D r M a rze n a S y lw ia B ro d o w sk a
K a te d r a C h em ii R o ln ej i Ś ro d o w isk o w ej, A k a d em ia R o ln icza ul. A k a d em ick a 15, 2 0 -9 5 0 Lublin
