Pani Jesień – złota i piękna czy deszczowa i smutna?
1. Cele lekcji
a) Wiadomości Uczeń:• zna odgłosy wiatru, deszczu, rozróżnia ich natężenie,
• wie, jak zwierzęta przygotowują się do zimy,
• wie, co oznacza wyrażenie złota polska jesień,
• wie, jak należy zadbać o zwierzęta jesienią i zimą.
b) Umiejętności Uczeń potrafi:
• współpracować w grupie,
• formułować wnioski,
• wcielić się w rolę.
2. Metoda i forma pracy
Zajęcia praktyczne, oglądowa, drama, przekład intersemiotyczny, praca indywidualna i grupowa.
3. Środki dydaktyczne
Kartoniki z namalowanymi lub naklejonymi postaciami zwierząt, nagranie odgłosów jesiennego wiatru, deszczu itd.
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Nauczyciel zaprasza dzieci, by siadły w kręgu. Przypomina, jak pora roku panuje. Wyjaśnia termin złota polska jesień. Prosi, by dzieci określiły, czy aktualną tego dnia pogodę można zaliczyć do złotej jesieni. Potem prowadzący zaprasza do jesiennej zabawy.
b) Faza realizacyjna
1. Wspólne zabawy w jesień.
Jakim jestem zwierzątkiem? Każde dziecko losuje kartonik, na którym jest narysowane jakieś zwierzę. Zadaniem dziecka jest pokazać za pomocą gestów i mimiki, o jakie zwierzę chodzi.
Nauczyciel pyta, co się z tym zwierzęciem dzieje jesienią, np. miś – szuka legowiska, żeby przespać zimę, bocian – odlatuje do ciepłych krajów. Ważne, by zwrócić uwagę na te zwierzęta, którym zimą trzeba pomóc, np. dokarmiać, ocieplić budę.
Jaka jest pogoda? Dzieci słuchają nagrań i odgadują, jaka pogoda panowała w czasie nagrania. Warto zwrócić uwagę na intensywność wiatru, deszczu.
2. Nauczyciel podaje temat zabawy, a dzieci starają się go pokazać. Mogą to być: taniec
jesiennych liści, wichura, zbieramy jabłka w sadzie, wiewiórki szukające orzechów. Można zachęcić dzieci do naśladowania odgłosów, zwierząt, pogody, szumu liści – tak, by
prezentacje nie były tylko gestami.
3. Nauczyciel dzieli dzieci na kilka grup. Każda z nich ma za zadanie pokazać jakąś scenkę jesienną. Mogą do niej wykorzystać rekwizyty znajdujące się w sali. Prezentacje powinno nagrodzić się brawami. Dzieci, które oglądają występującą grupę, zgadują, co jest tematem przestawienia.
4. Taka jest Pani Jesień. Dzieci „ubierają” Panią Jesień. Może nią być dziecko, może być manekin albo kukła, może to też być wielki, wspólny rysunek. Ważne, by każde dziecko dodało do Jesieni jakiś swój element. Można rysować i wycinać kawałki jej stroju, użyć np.
suchych liści, kasztanów, gałązek itp. Można również posłużyć się wycinkami z gazet.
c) Faza podsumowująca
Zajęcia kończy dyskusja: Po co potrzebna jest jesień? Dzieci odpowiadają, a prowadzący porządkuje ich wypowiedzi. Jesień jest potrzebna tak jak inne pory roku w naszym klimacie. Czasami jest złota, słoneczna i kolorowa. Bywa też chłodna, deszczowa i smutna.
5. Bibliografia
1. Jasica D., Rozwój twórczości plastycznej dzieci, „Wychowanie w Przedszkolu” 1998, nr 4.
2. Kania J., Wychowywać do twórczości, „ Wychowawca” 1997, nr 4.
3. Łosiewicz A., Rysowanie odzwierciedla myślenie dziecka, „Edukacja i Dialog” 2005, nr 10.
6. Załączniki
brak
7. Czas trwania lekcji
2 x 45 minut
8. Uwagi do scenariusza
Zajęcia warto przeprowadzić jako podsumowujące temat jesieni.
