• Nie Znaleziono Wyników

Występowanie Cirsium aruense, Echinochloa crus-galli, Setaria glauca i S. uiridis w różnych uprawach rolnych i typach gleb makroregionu lubelskiego - Biblioteka UMCS

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Występowanie Cirsium aruense, Echinochloa crus-galli, Setaria glauca i S. uiridis w różnych uprawach rolnych i typach gleb makroregionu lubelskiego - Biblioteka UMCS"

Copied!
13
0
0

Pełen tekst

(1)

U N I V E R S I T A T I S MAR, IA E C U R I E - S K Ł O D O W S K A L U B L I N — P O L O N I A

VOL. XLVII, 11 SECTIO C 1992

I n s t y t u t B io lo g ii U M C S Z a k ł a d S y s t e m a t y k i i G e o g r a f ii R o ś l i n

D o m in ik F I J A Ł K O W S K I , K r y s t y n a S A W A , B a r b a r a T A R A N O W S K A , M a re k B L O C H

W y stę p o w a n ie Cirsium aruense, Echinochloa crus-galli, Setaria glauca i S. uiridis w różnych up raw ach rolnych i ty p a c h gleb

m ak ro reg io n u lubelskiego

The Occurrence of Cirsium aruense, Echinochloa crus-galli, Setaria glauca and S. uiridis in Various Cultivations and Soil Types of the Lublin Macro-Region

WSTĘP I METODA

Chwasty polne wykazują, powiązania z glebami, uwilgotnieniem, różnymi rodzajami upraw roślin użytkowych, nawożeniem i wieloma innymi czynnikami ekologicznymi (2-9).

Celem podjętych badań jest wyjaśnienie naturalnych warunków ekologicznych 4 gatunków chwastów: Cirsium aruense, Echinochloa crus-galli, Setaria glauca i S. uiridis.

Analizę ekologiczną opracowano na podstawie ponad 3000 zdjęć fitosocjologicznych wykonanych w latach 1969-1991 metodą powszechnie stosowaną w fitosocjologii (1).

Przy opracowywaniu średnich arytmetycznych stopnia pokrycia na różnych glebach i w różnych uprawach brano pod uwagę tylko te zdjęcia, w których dany gatunek chwastu aktualnie występował. Zdjęcia podzielono na grupy według 6 typów gleb, takich jak:

mady, czarnoziemy, rędziny, gleby brunatne, płowe i bielicowe. Następnie w obrębie poszczególnych typów gleb obliczono średnie arytmetyczne dla 13 grup roślin uprawnych, takich jak: Triticum uulgare, Secale cereale, Auena satiua, Hordeum uulgare, Fagopyrum sagittatum, Brassica napus var. oleifera, Zea mays, „inne jare” , Solarium tuberosum, Beta uulgaris, Nicotiana tabacum, „inne okopowe” i motylkowate oraz dla 4 grup uprawowych, takich jak: oziminy, jare, okopowe i motylkowate.

W pierwszej części pracy porównywano występowanie 4 gatunków chwastów w latach 1969-1972 (okres I badań) i w latach 1987-1991 (okres II badań). Wyniki tych obliczeń zestawiono w tab. 1. W drugiej części pracy analizowano występowanie 4 gatunków chwastów w latach 1969-1991. Wyniki zestawiono oddzielnie dla poszczególnych chwastów, uwzględniając powiązania z uprawami i ich grupami oraz typami gleb (tab. 2-5).

(2)

WYNIKI BADAŃ

A n a l i z a r ó ż n i c w w y s t ę p o w a n i u 4 g a t u n k ó w c h w a s tó w m ię d z y o k r e s a m i b a d a ń I i II

Średnie pokrycie wybranych 4 gatunków chwastów w uprawach i na różnych typach gleb było ogólnie niższe w latach 1987 -1991 niż w latach 1969-1972. W okresie I maksymalne zachwaszczenie przez Echinochloa crus- -galli występowało na glebach bielicowych w uprawach roślin motylkowatych (19,2%) oraz przez Cirsium aruense (16,7%) w oziminach na madach.

W okresie II badań minimalne zachwaszczenie wynosiło tylko 5% i odnosiło się do ok. 30% przypadków obejmujących różne uprawy, gleby i gatunki chwastów.

Analiza łącznego średniego pokrycia chwastów w oziminach wykazała ob­

niżenie pokrycia między badanymi okresami w przypadku Cirsium arvense z 8,6 w okresie I do 6,0% w okresie II oraz Setaria uiridis z 5,9 (I) do 5,0%

(II). Natomiast Echinochloa crus-galli zwiększyła pokrycie z 5,7 do 6,1%

w okresie II pomimo stosowania środków ochrony roślin. Setaria glauca nie zmieniła pokrycia w obu okresach badań (po 8,7%). Nieco inaczej kształ­

towało się zachwaszczenie w uprawach roślin jarych, gdzie obniżenie pokry­

cia nastąpiło u Cirsium aruense z 8,9 (I) do 7,2% w okresie II, natomiast zwiększenie stwierdzono także u Echinochloa crus-galli z 7,7 (I) do 9,4% (II) i Setaria glauca z 7,9 (I) do 8,5% (II). W uprawach roślin okopowych 2 ga­

tunki chwastów Cirsium aruense i Setaria uiridis obniżyły pokrycie w okre­

sie II badań. Niewielki wzrost zaznaczył się tylko w przypadku Echinochloa crus-galli (z 10,8 do 11,2%). W uprawach roślin motylkowatych nastąpiło obniżenie pokrycia przez Cirsium aruense z 6,9 (I) do 5,9% (II), przez Echi­

nochloa crus-galli z 11,4 (I) do 9,3% (II) i przez Setaria uiridis z 5,5 (I) do 5,0% (II). Zwiększyła pokrycie tylko Setaria glauca z 7,8 (I) do 9,4%

w okresie II.

Analizując łączne pokrycie 4 gatunków chwastów we wszystkich gru­

pach uprawowych stwierdzono, że w obu okresach zmniejszyły swój udział Cirsium aruense z 7,9 (I) do 6,3% (II) i Setaria uiridis z 6,2 (I) do 5,1%

(II). Natomiast Echinochloa crus-galli i Setaria glauca w niewielkim stopniu zwiększyły pokrycie, co należy tłumaczyć coraz większą eutrofizacją gleby, większą liczbą produkowanych ziarniaków i stosunkowo małą skutecznością herbicydów.

Powiązania poszczególnych gatunków chwastów z typami gleb oraz upra­

wami rolnymi były zróżnicowane i przedstawiają się następująco: wzrost po­

krycia Cirsium aruense zaznaczył się w okresie II najsilniej tylko na madach

(3)

Tab. 1. Średnie arytmetyczne udziału 4 gatunków chwastów na 6 typach gleb w 4 grupach upraw w latach 1967-1972 (okres I badań) i w latach 1987-1991 (okres II badań) Arithmetical values of lour weed species on six types, in four groups of cultivations, in

the years 1967-1972 (period I of the studies) and in 1987-1991 (period II)

Typ gleby Soil types

Gatunek chwastu Weed species

Grupy upraw — Groups of cultivations

Łącznie we wszystkich uprawach Totally in all groups of

cultivations ozime

winter crops

jare spring

crops

okopowe root crops

motyl­

kowate papilio- naceous

I II I II I II I II I II

Mady Silts

Cirsium aruense Echinochloa crus-galli Setaria glauca S. uiridis

16,7 7,5

■ 6,7

— 6,3

— 5,0

6,7 8,9 6,7 12,1 5,0 7,2

— 5,0

5,0 6,9 11,5 12,0 5,5 5,7 5,5 5,1

— 5,0 7,1 6,7 10,0 11,8 5.4 5,9 5.5 5,1 Czarnoziemy

Chernozems

Cirsium aruense Echinochloa crus-galli Setaria glauca S. uiridis

5,0 6,0

— 5,0 5,0

— 5,0

9,0 6,4 10,0 9,5 5,0 8,3 5,0 5,0

5,0 5,7 11,7 10,2 6,7 5,9 6,3 5,3

5,0 — 6,3 6,0 6,1 10,1 9,2 6,8 5,9 5,2 Rędziny

Rendzinas

Cirsium aruense Echinochloa crus-galli Setaria glauca

S. uiridis

6,4 6,4 5,0

8,2 6,8 5,0 5,8 6,9 5,0 6,4 5,0

5.8 6,3 6.9 8,7 5,0 6,5 6,7 5,0

7,5 6,7 5,0 — 5,0 — 5,0 —

7.2 6,5 6.3 7,9 6.2 6,3 6.3 5,0 Brunatne

Brown soils

Cirsium aruense Echinochloa crus-galli Setaria glauca S. uiridis

8,5 6,1 5,8 7,0 6,0 8,9 5,0 5,0

8.8 7,3 8.9 12,3 8.3 5,7 6.4 5,2

6,8 6,0 9,7 10,9 5,2 5,5 6,0 5,4

8,9 7,5

— 8,0 5,0 5,0 5,0 5,0

8.1 6,5 9.1 11,1 6.2 10,2 5,9 5,3 Płowe

Grey-brown podzolic soils

Cirsium aruense Echinochloa crus-galli Setaria glauca

S. uiridis

7,3 5,0 6,7 8,1 10,4 6,0 5,0

12,5 8,9 6,9 8,0 9.4 10,3 5.5 5,3

6,3 5,2 13,1 12,5 7.7 6,9 8.8 5,1

8,0 5,0 10,0 11,0 6,7 7,5 5,0 5,0

7,9 6,1 12,1 11,3 7,9 8,3 8,7 5,1 Bielicowe

Podzolic soils

Cirsium aruense Echinochloa crus-galli Setaria glauca S. uiridis

7,6 5,0 5,5 5,0 15,7 12,7 6,8 5,0

8,2 5,0 8,6 8,8 13,0 14,2 6,9 5,9

6,7 6,5 11.7 12,7 10.7 10,0 7,3 5,3

5,0 5,0 19,2 8,9 14,4 15,6 7,1 5,0

7,3 5,8 11,0 11,2 13,7 12,2 7,1 5,5 Łącznie na

wszystkich typach gleb Totally on all soil types

Cirsium aruense Echinochloa crus-galli Setaria glauca S. uiridis

8,6 6,0 5.7 6,1 8.7 8,7 5,9 5,0

8.9 7,2 7,7 9,4 7.9 8,5 6,4 5,2

7,1 6,1 10,8 11,2 6,8 6,8 6,8 5,2

6,9 5,9 11,4 9,3 7,8 9,4 5,5 5,0

7.9 6,3 8.9 9,0 7,8 8,4 6,2 5,1

w uprawach roślin okopowych — z 5,0 (I) do 6,9% (II), zmniejszenie pokry­

cia zaś nastąpiło na madach w oziminach — z 16,7 (I) do 7,5% (II) oraz na

glebach płowych w uprawach jarych — z 12,5 (I) do 8,9% (II). Echinochloa

crus-galli miała największe pokrycie — 19,2% (I) na glebach bielicowych

w uprawach roślin motylkowatych. Zwiększenie pokrycia w okresie II stwier-

(4)

dzono głównie na madach w uprawach roślin jarych — z 6,7 (I) do 12,1%

(II), a wśród roślin okopowych na rędzinach — z 6,9 (I) do 8,7% (II). Pozo­

stałe zmiany w pokryciu były minimalne i nie przekraczały 1%. Zwiększenie stopnia zachwaszczenia stwierdzono w okresie II na glebach płowych w przy­

padku Setaria glauca (z 7,9 do 8,3%) i glebach brunatnych — z 6,2 (I) do 10,2% (II), natomiast w przypadku Echinochloa crus-galli — na rędzinach

— z 6,3 (I) do 7,9% (II), na czarnoziemach — z 6,1 (I) do 10,1% (II) oraz na madach — z 10,0 (I) do 11,8% (II). Najwyższe pokrycie 15,8% (I) osiągnęła Setaria glauca wśród ozimin na glebach bielicowych, a najniższe w ok. 20% upraw na różnych typach gleb. Wyraźny wzrost udziału tej wło­

śnicy stwierdzono na glebach płowych wśród ozimin z 8,1 (I) do 10,4%

w okresie II oraz na madach wśród roślin jarych — z 5,0 (I) do 7,2% (II).

Największe obniżenie pokrycia stwierdzono w uprawach roślin jarych na rę­

dzinach (z 6,9 do 5,0%) oraz na glebach brunatnych (z 8,3 do 5,7%). Setaria uiridis osiągnęła największe pokrycie (8,8%) na glebach płowych w upra­

wach roślin okopowych, natomiast najniższe jej pokrycie wynosiło ok. 5,0%.

Inne powiązania tego gatunku były bardzo małe, gdyż miał on stosunkowo nieliczny udział w uprawach.

Analizując powiązania wybranych gatunków chwastów na różnych ty­

pach gleb łącznie we wszystkich grupach uprawowych wykazano duże różnice między okresem I i II. Stwierdzono na ogół obniżenie się pokrycia chwastów na różnych typach gleb w okresie II w porównaniu do okresu I.

A n a l i z a i e k o l o g i a b a d a n y c h g a t u n k ó w c h w a s tó w w z a l e ż n o ś c i od r o d z a j u u p r a w y i t y p u g le b y

Wieloletnie badania nad chwastami roślin uprawnych w makroregionie lubelskim prowadzone były metodami obowiązującymi w fitosocjologii (zdję­

cia fitosocjologiczne, analizy prób glebowych) i poprzez obserwacje. Pozwo­

liło to na wyciągnięcie ogólnych wniosków ekologicznych w stosunku do po­

szczególnych gatunków chwastów, co odnosi się również do analizowanych 4 gatunków: Cirsium arven.se, Echinochloa crus-galli, Setaria glauca i S. vi- ridis. Średnie pokrycie 4 gatunków chwastów w różnych uprawach oraz gru­

pach uprawowych w powiązaniu z 6 typami gleb zestawiono w tab. 2-5.

Cirsium aruense — ostrożeń polny (tab. 2) analizowano na podstawie

1743 zdjęć fitosocjologicznych, z których na mady przypadły 144 zdjęcia,

na czarnoziemy - 115, na rędziny — 116, na gleby brunatne — 537, na

gleby płowe — 511 i na bielicowe — 320. Co do poszczególnych upraw,

to największe średnie pokrycie tego gatunku stwierdzono w uprawach żyta

na madach (15,8%) i jęczmienia (10,2%), natomiast rzadko zachwaszcza!

(5)

Tab. 2. Średnie arytmetyczne pokryciaCirsiumaruense na różnychtypach gleb,w różnychuprawach i grupach upraw Arithmetical values of Cirsium arvense on different soil types in different cultivations and cultivationgroups

S 9 d X ą p o s u i s a n p e A U B 9 p \ [

q9j§ tpudAą a\ •uią&re *jg LO cc

” t-" LO t o LO

116 825 7,1 b - LO CO CO LO ~ LO LO

CO 511 3355 6,5 O lo O

O l ~

CO O l 1 O l

snoaapuoijicTej 9ąBA\oq{AqojĄj

CO O CO

^co" LO LO O

^b-" 0 0 O O l co'

r - 1 LO CO

rtCOoo

C i LO O

^LÓ' co o o

^co" Ol O O

^ C i . r

Ol ' "

Uprawy okopowe Root crops

( X j p ? ą o } ) U U 3JA J ( o i U Z D P j ) B I U p 9 J g

o o co T—1 »O

l" irT Ol J

O l LO

191 1220 6,4 OO O C i

° 00 lo"

Ol Ol ° 127 730 5,7 LO O r -l

S S ^ -o

s a u o ą o o j J a i p o

9 A A O d O 5 fO 9 U U J ° o 00 to 1-1 2

o o

1O

o o co

^ 2 ^ 21 150 7,1 O O O

-^LO" b- l o o uincnąw) nuwiioot/j lO lO fO

w ° c o ' Ol o o

^ lo"

CO io c 1—1 LOLO o o

^ ° > c o "

LO LO b -

^°°Lo" o o o

^ ^ c o " O LO C i

CO L Oc o 1 0

sidvBjna m c m

O l CO t J O O O l

^ s * > '

0 0 O LO T}4 LO b~ O O O

‘ O LO ^

O l 1 0

7-1 LO O

^ g io " 2 2 ^LO b -

wnsoddąni uinunjog lo o oo

^^ co " O l o o

10 1Ot- O LO

CO~

O l LO co

*" LO 1,J 122 745 6,1 CO lo C i

00 334 2135 6,4

Uprawy jare Spring crops

( A p u ą o ą ) u u s p j

( a i u z o f e j ) B i u p 9 . i g

o o co 70 "

co w

o o o

X ? Ol o co CO LO C i O C i ' o i co

T—1

tT lo C i

s § o

c o o

° 3 »

l O C O

t- . •

LO O l 1

S 9 U O S u i j d s J 9 i p Q

9 J B f 9 U U J

Ol O IO

^ > ó C m io

0 0 oo"

r - l LO C i

>o"o i lo co

05 LO ^O Ol LO o

■ ° s u

tP O lo 2 o "

° ° 2

T—1 O O i 2 2 °

sBv u l vdz o m m - * ^ lo"

co O O

00 lo"

oo o o i co"

c o lo o i

2 b - 17 115 6,8 Ol o lo" Ci lo co

Vd9frdjo 'J B A

sndvu V3issvjfj

O l o o

1—1 1-0co i o co

OO 1 1 1 Tf O t"

^°°io" r t O TF

- ^ c o " T f O O lo"

■ O L O o w ° Olcd'

utnj.vwi6v$

mn.ifido6vj 1 1 1o i i c m b -"

LO LO O b -"

C i LO O l LO LO O

^b-" CO LO 0 0

^LO" 27 185 6,8 2dvfi]na mndpjoff 16 195 12.1 o o o

' 0 0 oo"

oo o tT

H ci CO O C i b - O C i

70 01 LO Ol ° Tf LO Ol^

1—1 2 ° °

141 1190 8,4

yaipos vud(iy 1 1 1Ci to TH

0 0 c ? 1 1 1 CO O r l O l O r -t c o c o -

Ol °°

c o o lo

toOl

co i o o

T—1 oo °°

Uprawy ozime Winter crops

( Ą p ? q o ą ) U B 9 p \ [

( 9 I U Z 3 f e | ) B I U p 9 J g 1O 1O O l O l LO •'

oi 2 19 115 6,1 CO LO , ' O

Ol c

O l LO LO CO LO -

KO0 140 1015 Llł r - l LO tH

Oi -r -

c o ‘

r - l lO H co r

co

O LO GO

05 WOO to CO

^ lo"

0 0 o o

° ° o C i lo oo c o lo co b - co . 7

LO 1

C i LO b -

LO

c o lo co

o oo . r

7 1 -O 1

djv6]na o o T—1 O Tf

7-1 co

O o LO

<O>"CO O T-H

oo C i .

LO 1 1' 0 71

“ S n

Ol o oo

CO LO rŁ

Ol *- 00 O Ol

7 0 O l O l b - -

Gleby Soil

ci _Q U ci 42 U O _Q U ci u rtO u ci U ci 4 2 O

Mady Silts Czarnoziemy Chernozems Rędziny Rendzinas Brunatne Brown soils Płowe Grey-brown podzolic Bielicowe Podzolic soils Średnia arytm. upraw Mean values of cultivations Objaśnienia: a — liczba zdjęć, b — suma pokryć, c — średnie pokrycie. Explanation: a — number of records,b — sum of coverage, c — mean coverage.

(6)

uprawy rzepaku na madach, ziemniaki na czarnoziemach i buraki na bieli­

cach (po ok. 5%).

Z porównania grup uprawowych na poszczególnych typach gleb wynika, że najsilniej zachwaszczone przez ostrożeń były oziminy na madach (śred­

nio 10,2%), motylkowate na glebach brunatnych (8,6%) i jare na bielicach (8,4%). Najmniejsze zachwaszczenie stwierdzono wśród motylkowatych na glebach płowych (5,0%) i na bielicach (6,0%) oraz wśród ozimin na czarno­

ziemach — średnio 6,1% pokrycia.

Średnie pokrycie Cirsium arvense w obrębie danej grupy uprawowej łącz­

nie dla wszystkich 6 typów gleb nie wykazywało wyraźnych związków tego chwastu z grupami roślin uprawnych. W zbożach jarych średnie pokrycie wynosiło 7,4%, w oziminach — 7,1%, w uprawach roślin motylkowatych 7,0%, a w okopowych — 6,1%. Taki stan zachwaszczenia przez ostrożeń polny związany jest przede wszystkim z tym, że ma on głęboki system ko­

rzeniowy, dzięki czemu nawet przycinany lub uszkadzany ponownie odrasta.

Cirsium arven.se nie wykazuje też wyraźnych powiązań z różnymi ty­

pami gleb. Łatwo znajduje bowiem w podłożu żyzne i gliniaste warstwy bo­

gate w substancje odżywcze i utrzymujące dłużej wilgotne poziomy wodne w częściach aluwialnych. Tylko nieco większe powiązania wykazuje z ma­

dami (7,8%), rędzinami (7,1%) i bielicami (7,0%). Na pozostałych typach gleb osiąga średnie pokrycie ok. 6,5%.

Potencjalnie Cirsium aruense zagraża więc w podobny sposób wszyst­

kim uprawom i na wszystkich typach gleb. Tylko głębokie gleby piaszczy­

ste oraz podmokłe mady są wolne od ostrożenia polnego. W pierwszym przypadku chwast ten nie znajduje w zasięgu korzeni żyznych i wilgotnych warstw, w drugim — jego korzenie zamierają w przypadku dłużej trwającego podtopienia.

Echinochloa crus-galli — chwastnica jednostronna (tab. 3) reprezento­

wana jest przez 2028 zdjęć fitosocjologicznych. Na madach wykonano 203, na czarnoziemach — 111, na rędzinach — 72, na glebach brunatnych — 453, na glebach płowych — 570 i na glebach bielicowych 619. Chwast ten ma bar­

dzo zróżnicowane powiązania z poszczególnymi gatunkami roślin uprawnych oraz z ich grupami. Chwastnica jednostronna jest uciążliwym chwastem dla upraw okopowych. Najwyższe średnie pokrycie występowało w uprawach tytoniu na glebach brunatnych (21,4%), pszenicy na glebach bielicowych (17,5%) oraz „innych okopowych” na glebach płowych (17,1%) i glebach bielicowych (16,4%). Najniższe średnie pokrycie (po ok. 5%) było między innymi w uprawach jęczmienia na madach, owsa na czarnoziemach oraz pszenicy na rędzinach i glebach brunatnych.

Rozpatrując zachwaszczenie w poszczególnych grupach uprawowych

(7)

Tab. 3.Średniearytmetyczne pokryciaEchinochloa crus-galli na różnych typach gleb,w różnych uprawach i grupachupraw Arithmetical values of Echinochloa crus-galli on different soil types in different cultivationand cultivationgroups

s a d A ą j i o s u i s a n p ? A u p g j ą j

q9|S ipudXą m uiąA.iP \ig 203 2310 11,4 r-l O CU r-l CT> °°"

CM LO Ol.

b- 453 5445 12.11 570 6620 11,6 619 6640 10,7

snooopuo i j i dp j i— to co

o f co o co

oo' CO LO O

LO r-l LO Oj

- ~ L~ O O O O t - LO O

LO”Tfl O LO O ,OCM

Uprawy okopowe Root crops

(A|p?ąoą) UP3JĄ[

(aiuzofej) ■eiupa.ig 140 1670 11,9 b - LO co CO ­

LO 00 46 340 7,4 298 3660 12,3 406 4995 12,3 396 4755 12,0 1353 15 985 11,8 sauo ąooj .latpo

3 A \o d O )|O 3U U J 29 330 11,4 OO LO i—1 K

LO OO

20 225 11,3 36 615 17.1 40 655 16,4 147 2005 13,6

mnov(fv} vuviiodztf 19 220 11,6 CO o o m 2 3 30 10,0 21 450 21,4 50 580 11,6 79 855 10,8 175 2765 12,4

szdvBjna. 53 670 12,6 LO LO O t- 1O Oj

2 t- 114 1260 11,1 96 1085 11,3 49 480 9,8 354 3755 10,6

umsoddąni uinuvjog 39 450 11,5 21 265 12,6 CM O

01 2 143 1725 12,1 224 2715 12,1 228 2765 12,1 b - O Ol b— CO _ ? co o 2 oo

Uprawy jare Spring crops

(Ąp?ącq) upapj

(diuzofef) ^tupajg 50 540 10,8 r c co

co o , -

CM

LO O b -

- 2 o 133 1645 12,4 143 1490 10,4 196 1630 8,6 574 5755 10,0

s a u o S u k id s J s i p o

3 J P f 9 U UJ 13 145 11,2 Oj LO r-l

o LO o o00 58 835 14,4 O> O b - LO O> ~

co 121 1075 8,9 265 2840 10,7 SfiWlU 2>3/ 24 280 11,7 l o lo o

2

CO LO OO

LO* 28 365 13,0 28 350 12,5 CO LO o?1 117 1310 11,2 VJdfldJO 'TBA

sndvu V3tssvdff 10 100 10,0 b - O O

2

1-H O O_

1 o " 21 270 12,9 25 325 13,0 13 180 13,8 H LO J5 CM

o i 4h

uin}vw6vs wndfLdoBnj

! 1 1 r-i lo l o"

CM o o

LO~i—1 LO O>

° LO~O O O

co”

co lo o 2

b - LO 00

" rr?

CM 10

3dv6iiui UMdpdOJJ co lo o O l o oIO1—1 LO O

LO

O O O

- X x ; co lo Oj

1-1 CTj io 6 65 10,8 00 O i-l

CM 1

vazj.vs vu2ay 1 1 1 co lo o

lo

1 1 I LO o o w co

LO o o

co t - o co

LO"O LO LO

” 2 «

Uprawy ozime Winter crops

(Appąo')) UP3JAJ (oiuzofej) piupajg

o l o co 00 lo~

T-t io>

irf OO o o

LO*' 1 LO OO

co T—1 LO oo

1 ’ o o o o

2 « f b - o oo

10

9/779493 9JVO3g 7-1 LOLO 1 1 1 1 1 1 CO LO b—co r-r o >o

° ° b-~

CO LO C l co 26 195 7,5 ddv6jna wn3yi,idjj l o o o « CD

rH LO O l o

OO o o

lO oo o oLO't - i o o

o Ol LO LO

co tT

r—1

T—l LO co

” 2

Gleby Soil

d 42 U d 42 U 42 U 42 U ce 42 u CŚ 42 U ci 42 U

Mady Silts Czarnoziemy Chernozems Rędziny Rendzinas Brunatne Brown soils Płowe Grey-brown podzolicsoils Bielicowe Podzolic soils Średnie arytm. upraw Mean values of cultivations Objaśnienia: a — liczba zdjęć, b — suma pokryć, c — średnie pokrycie. Explanation: a — number of records, b — sum of coverage, c — mean coverage.

(8)

stwierdzono, że największe pokrycie tego chwastu było w zbożach jarych na glebach brunatnych (średnio 12,4%), w roślinach okopowych na glebach brunatnych i płowych (po 12,3%) oraz na madach i glebach bielicowych (po ok. 12%). Najmniej zachwaszczone (po 5%) były uprawy roślin motylkowa­

tych na rędzinach i glebach bielicowych.

Średnie pokrycie tym chwastem w obrębie danej grupy uprawowej łącz­

nie dla wszystkich 6 typów gleb kształtowało się następująco: wśród roślin okopowych średnio 11,8%, a w zbożach jarych 10,0%, w oziminach natomiast 6,8%, a w uprawach roślin motylkowatych 5,4%. Można ten stan wytłuma­

czyć przede wszystkim tym, że w oziminach chwast ten ma mniej korzystne warunki troficzne (jest to roślina żyznych gleb upraw okopowych), a także szybki rozwój ozimin na wiosnę zagłusza chwastnicę jednostronną. Z tego powodu widzimy ją latem niedorodną oraz rzadko zakwitającą i wydającą nasiona. Natomiast w uprawach roślin okopowych gatunek ten ma dobre warunki świetlne i troficzne, dlatego wydać może, mimo niszczenia mecha­

nicznego, kilka pokoleń zdolnych do rozmnażania się poprzez nasiona. Małe pokrycie wśród roślin motylkowatych spowodowane jest faktem, że są one wieloletnie. Jedynie w jednorocznych uprawach roślin motylkowatych Echi- nochloa crus-galli może osiągać pokrycie podobne do występującego w upra­

wach okopowych.

Stosunkowo małe różnice w występowaniu chwastnicy jednostronnej stwierdzono na różnych typach gleb. Najwyższe średnie pokrycie było na gle­

bach brunatnych (12,0%), na madach (11,4%) i na glebach płowych (11,6%), a trochę niższe na czarnoziemach (8,2%) i na rędzinach (6,9%). W przypadku rędzin niekorzystnie wpływała na rozwój tego chwastu nieprzepuszczalna zwięzła gleba i jej alkaliczny odczyn.

Ogólnie można stwierdzić, że Echinochloa crus-galli źle rozwija się w wa­

runkach dużej konkurencji troficznej, wilgotnościowej i złych właściwości fi­

zycznych gleb.

Setaria glauca — włośnica sina (tab. 4) występuje w 2280 zdjęciach fitosocjologicznych, z czego na mady przypadło 111 zdjęć, na czarnoziemy

— 61, na rędziny — 35, na gleby brunatne — 512, na gleby płowe - 543 i na bielicowe — 1018. Zróżnicowanie średniego pokrycia włośnicy sinej w różnych uprawach i ich grupach jest dość duże. Należy ona do chwastów bardzo rozpowszechnionych w uprawach, ale nie jest zbyt uciążliwa, gdyż łatwo daje się zniszczyć mechanicznie.

Największe średnie pokrycie tego gatunku chwastu stwierdzono w upra­

wach tytoniu i żyta na glebach brunatnych (19,8 i 18,1%) oraz w uprawach

gryki na czarnoziemach (15,0%). Niskie pokrycie (po 5,0%) było między

innymi w uprawach kukurydzy na madach, czarnoziemach i rędzinach, rze-

(9)

Tab. 4.Średniearytmetyczne pokrycia Setaria glauca na różnych typach gleb,w różnych uprawach i grupachupraw Arithmetical values of Setaria glauca on different soil types in different cultivationand cultivations groups

s a d A ą j i o s u i s d n p u A u u a j Ą j

q a { 9 t p u d X q m -u q X . r u - j g 111 670 6,0 1 -ł O CM

g ®

t o O t - C-1 O CM~

tO O l 2 CO t o O t o oo 0en

1018 10 960 10,8

snoaDuuoifidUcf 3ąuMo>i|XąojĄi

o O

<^ t o '

o o 1 1 1 b - O O

27 440 16,0 CK O b

< ° c o ” 71 980 13,8

Uprawy okopowe Root crops

( X [ p q o q ) u u a p \ [

( a i u z a f e j ) u i u p a . i g O l tO 0 0 0 0 U «

oo t o co

^ 2 to”

c o o co

^ 2 u f CO O OK O l 0 0 oęT

O l OK 242 2215 9,1 c o t o o i O l oo - r

o o o ° CO 1021 8840 8,7

S 3 u o ą o o j j a i p o 3 A \ o d o q O 3 U U J

b - O OK r - l tO O

^ ^ t o ” r - l tO O

t o CO O O l

^ ^ c o ” OK O CM O l rH - O l 1

O O co

111 940 8,5

mnov(jvj vuvijodttf o o o

« > t O 1—l t o o

t o r - l tO O

to”

c o t o oo O l t o - ^ 2

oo t o oo co o k . ; O l 1

CO t o r -l

t- £ o-

T—1 t o t o b -

1° r -T i - i t o 2

stdv6ina. v })g tO O b - c o O ~ Ol 10

o k o co 1 0 to’'

CO t o 0 0

1—1 to”

oo o co b - tJI -

T t L°

CO LO b co - CO t o co

CO Tt* ' o i 2 237 1455 6,1 umsoddfjnj mnuvjog tO o 2 t - i o r -

^ c o ” oo t o co

^ t o

OK tO O l OK t o O l o co -

r - l O l 271 2385 8,8 oo o coO l OK ~ t o oo

TT

Uprawy jare Spring crops

( X [ p q c q ) u u a j Ą j

( a i u z o f e j ) u i u p a j g

O IO O l t o t o o

^ b - ”

r - l tO OK

^ > 0 O O 0 0 OK o© ; r - l O

T—1 166 1345 8,1 O t o o c o b - c o b - 2 2 c o 7-1

0 0 t o co co 'OK ' b - o

b -

s o n o S u u d s J 3 i p Q

G . i u f 3 U U J T f tO OO

0 0 oo”

CO tO CO

^ o o ” t o o o

° ° c o ” OK tO O l oo o k ' O l 2

CO t o t o tO tO tO CO OK '■

r l CO O l

CM tO O O l o o c o oo Sj

co

sdvm 0 0 o o

^ t o ” 0 0 o o

^ t o CM O O

' to”

CO O T-l 2

t o o oo O l b -

GO O b

^ ^ c o ’ i f O O l 0 0 CM ~

LO

Vd9ftdJ0 -.IU A

sndvu votssvdg

t o co co’

t o t o o

^ t o ' 1—1 t o o

t o O l o o

^ t o

OO O O l b - O OO

^ 2 ° o

b - t o OK

‘ o OK ' co

ULnjvjjt6vs wndfido6vj

1 1 1 O l O O '

W JO

1 10 10.0 t o t o 0 0

O l OK , J co O LO OK O O O l co ~ O l °

O t o co

^ § 0 0 - 3dv6jna uinspdofj t o cor -?

t o t o o r - l ŁO O to’

CO LO CO 2

t o O co O l OK ~ 1—1 *■

OK O tO

^ 2 < ^ c o o co

50 u ® va.tj.vs vuda.y 1 1 1 CM O O

1—1 t o ' r l IO O

t o t o t o O l 00

OK o co CM O O l

S o o - OK O O l 2 2 ^

Uprawy ozime Winter crops

( A p u t o r ) u n a p \ [

( a n i z a f e j ) u i u p a j g t o o o

0 0 o 'O O t o

M b

r - l tO O

to” 72 1110 15,4 108 875 8,1 CO O CO

tO ;

O l o i 2 * co

O O OK OK _ ? o i Z j

LO '

djvotjt.Łjj 1 1 1 r - i t o O to’

1 1 1 1—1 O O

1 o ” 1 1 1 i—l t o o to”

CO O b

^ c o ”

9JV3d90 9JV39g CM O1 t o ' r - l O O c T

r - l 1O O

to” 56 1015 18.1 ł—l t o 1—1 t o t o OK CO O l u O l o

co

co o oo

m ® 2 3dv6jna ui/notjtdjj f O O h

™C£>”

CM t o to^

b -”

1 1 1 t o t o b - 1—1 ° ° v f

I - O O l

^ 2 u f

C O t o t o O O l

50 $ b

Gleby Soil

cd 4 2 U Cd 4 2 U cd 4 2 o Cd 4 2 U cd 4 2 u cd 4 2 O cd 4 2 U

Mady Silts Czarnoziemy Czernozems Rędziny Rendzinas Brunatne Brown soils Płowe Grey-brown Bielicowe Podzolic soils Średnie arytm. upraw Mean values of cultivations Objaśnienia: a — liczba zdjęć, b — suma pokryć, c — średnie pokrycie. Explanation: a — number of records, b — sum of coverage, c — mean coverage.

(10)

paku na czarnoziemach i glebach brunatnych, żyta na madach, owsa na czarnoziemach, pszenicy na glebach płowych, tytoniu na madach oraz „in­

nych okopowych” na czarnoziemach.

Porównując średnie pokrycie w grupach uprawowych stwierdzono, że było ono największe wśród roślin motylkowatych na glebach brunatnych i płowych (po 16,0%) oraz w oziminach na glebach brunatnych (15,4%).

Małe było ono natomiast (po ok. 5,0%) w roślinach motylkowatych na madach i czarnoziemach oraz w uprawach okopowych na czarnoziemach i rędzinach.

Analiza średniego pokrycia tego chwastu w obrębie danej grupy uprawo­

wej łącznie na wszystkich 6 typach gleb wykazała największe zachwaszczenie upraw roślin motylkowatych (13,8%) i ozimin (11,9%), mniejsze natomiast roślin okopowych (8,7%) i zbóż jarych (9,6%). W oziminach, głównie w ży­

cie na glebach bielicowych ubogich, ponieważ są one zwykle rzadkie, chwast ten ma dobre warunki świetlne i może wydawać owoce. To samo dotyczy jednorocznych upraw roślin motylkowatych.

Setaria glauca związana jest przede wszystkim z uprawami na glebach przepuszczalnych i kwaśnych. Wykazywała przywiązanie do gleb bielicowych (10,8%), brunatnych (10,2%) oraz płowych (9,0%). Niskie średnie pokrycie osiągała w uprawach: na rędzinach 5,7%, na czarnoziemach 6,2% oraz na madach 6,0%. Włośnica sina jest więc na ogół gatunkiem kwaśnych i prze­

puszczalnych gleb bielicowych oraz płowych, częściowo także brunatnych.

Na glebach żyznych (rędzinach, madach i czarnoziemach) ustępuje miejsca włośnicy zielonej.

Setaria mndis — włośnica zielona (tab. 5) reprezentowana była w 1345 zdjęciach fitosocjologicznych, z czego na mady przypadło 128 zdjęć, na czar- noziemy — 58, na rędziny — 42, na gleby brunatne — 337, na gleby płowe

— 392 i bielicowe — 388. Jest to gatunek rzadko rosnący, stąd jego śred­

nie pokrycie w zdjęciach wynosiło ok. 5,0%. Takie średnie pokrycie — nie przekraczające 6,0% — stwierdzono niemal we wszystkich uprawach. Znacz­

nie większe średnie pokrycie było jedynie w „innych jarych” na bielicach (14,1%). Natomiast w poszczególnych grupach uprawowych na 6 typach gleb średnie pokrycie 6,2% występowało tylko w zbożach jarych.

Nie stwierdzono też wyraźnych powiązań Setaria viridis z poszczegól­

nymi typami gleb. Tylko na glebach bielicowych średnie pokrycie wynosiło 6,3%. Wiąże się to na glebach ubogich z dużym rozluźnieniem upraw i kształ­

towaniem się dobrych warunków świetlnych, które sprzyjają większemu po­

kryciu nawet wśród roślin okopowych, gdzie stosuje się mechaniczne nisz­

czenie chwastów.

Ogólnie można stwierdzić, że włośnica zielona ma duże możliwości za-

(11)

Tab. 5. Średniearytmetyczne pokryciaSetaria eiridis na różnych typach gleb,w różnych uprawach i grupach upraw Arithmetical values of Setaria viridis on different soiltypes in different cultivationand cultivations groups

s 3 d X q j i o s u i s a n p ? A u e a j / \ [

ipudifc) m *uiąXjp 'ig 128 660 5,1 OO O CM CM O tO U - t o t o 0 0 to "

c o 0 0

O l O t—

O to "

CO CM

Ol

OO t o co

8 S °

CM

S l l O 0 3 P l I O I { l d l ? ( J

aąPMOjfjAąojĄj

<O tO OO

W1Ot o t o o

^to" r-1 1O O

t o co t o o

to ' CO t o o

7-1 to "

to to o

^to" CO O CM to "

Uprawy okopowe Root crops

( X [ p ? ą o ą ) u t? 9ją j

( a i u z o f e j ) ■ c i u p o j g

<O tO o

CO eo - CM O CO

°°^to" t — O O l to "

217 1195 5,5 Tji t o 00 t o"

CM t o 10

r—1

0 0 t o t o CO CM ~ CM CO 10

Tt O <O t- <o ~

0 0 0 0

s a u o ą o o j i s i p o 3 M o d o q o a u u j

o o o

012 to"

CM O O

- ^ t o " O O

^to" Tfl IO rH

^°°<o"

o i o oo <O O 00 oo t o oo 0 5 <O -

t o

uinovqvj. vuvtj.ootj^[ < 0 0 0 1 1 1 1—1 t o o t o

O O t o o o t- 00 2 to"

0 5 O Tfl <r> to to 05

suv6jna v p g 35 180 5,1 O t o o

^ t o " i—* O 'O1

^ ^ to " 0 5 O tO 0 0 ° to "

t- O Tfl

^ c o ­

co 10

0 0 o co O t o CM O l 10

mnsodd^nf. mnuvjog tO tO o

^ 2

O t o o

^ t o "

1—1 t o o

^ ^ t o "

O TP 05

t o t o 0 5 t o t o <o o t o <O

CM

Uprawy jare Spring crops

( Ą j u ą o ą )

( a i u z j f e j ) p i u p a j g

CO tO CO t - ŁO o

2 0 t o Tf LOO t o t o t o

S fe «

CM tO tO

CT'g ‘-ot - o co

So°°

OO t o CM

»O co ~ co O l

O l

S 9 u o S u u d s - i a i p o

9 J T ? f 9 U U J O tO tO

uf

1—< t o o to" <o o <o

^<o"

oo t o co to"

O l L° 41 230 5,6 34 480 14,1 O t o 1—1

s g t - -

1—1

sfiVUl co o o

^ t o "

o o o

^ ^ to "

t o CM

^<o" Cl o o 0 5 O CO

W2 ^ '

CM O O - ^ t o "

O t o <£>

° 0 TJH ~

Vd9fldJ0 '.11? A

sndwu noissndg

<o o o

Wto"c o t o o t o

1—1 t o o to "

<O t o co

^°°to" t o 1—1 CM O O

to "

CM O

,ra? M wnpopizBns

mndddoBn^

1 1 1 1-t t o o t o

CM O O to"

o o 0 3 to"

CO to o

to' O l t o T f

°to" O l t o O l

^ 2 to"

adnBjnn lundpdojj tF O O

to"

r-1 t o o to"

1—1 t o o to"

oo o o

^to" t - t o o

^to" c o t o o ' to'

M o o 2 to "

nnipos nuzay 1 1 1 ł-H t o o

to" 1 1 1 M O C

WlO

0 0 o o

^to" ^ O iji 012 to"

O O O l

Uprawy ozime Winter crops ( 9 l U Z 3 f e { ) ■ B i u p a i g

CO tO o

' to" o o^to" 1 1 1 Ol o o w

C O lO O

^ 2

0 0 t o 05 0 0 to "

o t o o

“ g « r-l LO O

ŁO

1 1 1 1 1 1 Ir - t o O to '

t o t o <o

to "

O l O 05 l° to "

Ol LQ

t o t o oo

<O I - ~ CO 1 0

ddvBjna. uinozpidj. ^ 1 o o

to"Tft o O

^to" 1 1 1 t o t o O

™ to"

oo o o

^to"

<o t o oo to "

t o O O l

^ 2

Gleby Soil

i t j O U u rt U u od 4 3 U nd 43 U Cd 4 3 u

Mady Silts Czarnoziemy Chernozems Rędziny Rendzinas Brunatne Brown soils Płowe Grey-brown podzolic soils Bielicowe Pozdolic soils Średnie arytm. upraw Mean values of cultivations Objaśnienia: a — liczba zdjęć, b — suma pokryć, c — średnie pokrycie. Explanation: a — number of records, b — sum of coverage, c — mean coverage.

(12)

chwaszczania upraw na glebach żyznych (na madach, czarnoziemach i gle­

bach brunatnych), natomiast znacznie mniejsze — na ubogich glebach bie- licowych i płowych, gdzie wypierana jest przez włośnicę siną.

WNIOSKI

Z zestawień w tab. 1 wynika, że zachwaszczenie przez 4 gatunki chwastów było różne w obu okresach badań: w latach 1969-1972 (okres I) i w latach 1987-1991 (okres II). W okresie II badań zmniejszyło się zachwaszczenie przez Cirsium aruense we wszystkich grupach uprawowych. Natomiast Echinochloa crus-galli zwiększyła pokrycie w tym okresie we wszystkich grupach upraw, oprócz roślin motylkowatych. Setaria glauca zwiększała stale pokrycie w uprawach, często o ok. 2%, a Setaria viridis w niewielkim stopniu, ale we wszystkich uprawach, zmniejszała swój udział. Podobnie zachowywały się te gatunki na 6 typach gleb.

Ogólne wnioski ekologiczne w stosunku do poszczególnych gatunków chwastów przedstawiają się następująco:

1. Cirsium arven.se osiąga największe średnie pokrycie na madach (7,8%) i rędzinach (7,1%). Towarzyszy prawie w jednakowym stopniu róż­

nym gatunkom i grupom upraw rolnych.

2. Echinochloa crus-galli występuje głównie na glebach brunatnych (średnio 12,0% pokrycia), płowych (11,6%) oraz madach (11,4%). Związana jest przeważnie z siedliskami żyznymi w uprawach głównie roślin okopowych i zbóż jarych.

3. Setaria glauca wykazuje wyraźne powiązania z ubogimi glebami bieli- cowymi (średnio 10,8% pokrycia), brunatnymi (10,2%) oraz płowymi (9,0%).

Jest to gatunek gleb ubogich i suchych o dobrych warunkach świetlnych.

4. Setaria uiridis nielicznie występuje w uprawach rolnych, wybiera siedliska eutroficzne o dobrym nasłonecznieniu.

PIŚMIENNICTWO

1. B r a u n - B l a n q u e t J.: Pllanzensoziologie. 2. Auli., Wien 1951.

2. F i j a ł k o w s k i D.: Synantropy roślinne Lubelszczyzny. PWN, Warszawa-Łódź 1978.

3. F i j a ł k o w s k i D., S a w a K., T a r an o w s k a B.: Zmiany antropogeniczne roślinno­

ści segetalnej na Lubelszczyźnie. Zesz. Nauk. AR im. H. K ołłątaja w Krakowie 216 (19), 49-59 (1987).

4. F i j a ł k o w s k i D., T a r a n o w s k a B., S a w a K.: Zmiany zachwaszczenia pól na czarnoziemach w Hrubieszowie, [w:] Dynamika zachwaszczenia pól uprawnych. Mate­

riały Kraj. Symp. Wrocław, IUNG, Puławy 1978.

(13)

5. F i j a ł k o w s k i D., T a r a n o w s k a B., S a w a K.: Dynamika zachwaszczenia pól uprawnych przez Elymus repens w makroregionie środkowowschodniej Polski, [w:]

Elymus repens (L .) G o u ld = Agropyron repens ( L .) P. B. — występowanie, zagrożenie i zwalczanie. Materiały Kraj. Symp. Bielsko-Biała 29-30 września 1988, IUNG, Puławy 1988.

G. F i j a ł k o w s k i D., T a r a n o w s k a B., S a w a K.: Zachwaszczenie pól na glebach lekkich w makroregionie środkowowschodnim. Zesz. Nauk. WSR-P w Siedlcach, seria Rolnictwo 20, 57-69 (1989).

7. F i j a ł k o w s k i D ., T a r a n o w s k a B., S a w a K.: Galinsoga paruiflora C a v. i G. ci- liata S. F. B la k ę w uprawach rolnych makroregionu środkowowschodniego Polski.

Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska, sectio C 44, 225-234 (1989).

8. F i j a ł k o w s k i D., S a w a K., T a r a n o w s k a B.: Apera spica-venti (L .) B e a u v . w uprawach roślin zbożowych środkowowschodniej Polski. Ann. Univ. Mariae Curie- -Skłodowska, sectio C 46, 229-237 (1991).

9. F i j a ł k o w s k i D., T a r a n o w s k a B., S a w a K.: Chenopodium album L. w upra­

wach roślin zbożowych i okopowych środkowowschodniej Polski. Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska, sectio C 46, 239-248 (1991).

S U M M A R Y

The paper presents results of ecological studies on four weed species (Cirsium aruense, Echinochloa crus-galli, Setaria glauca and S. uiridis) in the Lublin region. The materiał used in the analysis was provided by over 3,000 phytosociological records madę between 1969 and 1991 by means of Braun-Blanquet’s rnethod (1). The arithmetical means were calculated for the degree of coverage by these weeds of six soil types (silts, chernozems, rendzinas, brown soils, grey-brown podzolic soils and podzolic soils) occupied by four groups of cultivable plants: winter crops, spring crops, root crops and papilionaceous crops (Tables 1-5).

It follows from Table 1 that weed infestation by four weed species was different in two periods of studies between 1969 and 1972 (period I) and between 1987 and 1991 (period II). In period II, the proportion of Cirsium aruense dropped in all the cultivable plants, while Echinochloa crus-galli increased its coverage in all the cultivation groups except papilionaceous crops. Setaria glauca continued to increase its proportion in all the cultivations, often by about 2%, while S. uiridis decreased its share only in a smali degree.

It was similar with these species on six soil types.

The generał ecological conclusions in relation to particular weed species are as follows:

1. Cirsium aruense has the greatest coverage on silts (7.8%) and rendzinas (7.1%). It accompanies different species and different cultivations in almost the same degree.

2. Echinochloa crus-galli occurs mostly on brown soils (12.0% coverage), grey-brown podzolic soils (11.6%) and on silts (11.4%). It is associated mainly with fertile habitats in the cultivations of root and spring crops.

3. Setaria glauca is clearly related to poor podzolic soils (10.8% coverage), brown soils (10.2%) and grey-brown podzolic soils (9.0%). These are poor and dry soils with good light conditions.

4. Setaria uiridis is a rare species in cultivations. It is associated with eutrophic habitats with good sun exposure.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Les objets, exposés dans les deux salles de l'Exposition Ethnographique Caraïme à Troki, ouverte en 1967, ce sont des objets de valeur de musée et des photographies illustrant des

W dodatku nadano mu dziw aczną nazwę: Wo­ jewódzkie Archiwum Państwowe w Zielonej Górze, Oddział w Lub­ czynie (zamiast narzucającego się: WAP w Zielonej

Utrzymane w tym tonie i w tej stylistyce ataki na Poniatowskiego będą się powtarzały często także po roku 1764.. Wiersze przedstawiające kandydatów do tronu polskiego

SWil podaje następującą definicję znaczeniow ą om aw ianych w yrazów : ‘ten, który w yznaje co za praw dę; praw dziw y chrześcijanin, który wyznaje Boga, nie zapiera

Łączenie tytanu ze stopami aluminium jest szczególnie utrudnione przy zastosowaniu konwencjonalnych metod spajania (np. spawania łukowego) ze względów metalur-

Do pełnej automatyzacji procesu spawania, poza określo- ną charakterystyką statyczną, potrzebny jest jednak model dynamiczny łuku, bądź jego odwzorowanie przez wyuczoną sieć

Rys. Przekroju próbki po cięciu tlenowym: a) od górnej krawędzi, b) od dolnej krawędzi. The sectional view of the sample after cutting oxygen: a) from the upper edge, b)

Zastosowanie stali żarowytrzy- małych o wyższej wytrzymałości na pełzanie pozwala na wyraźne zmniejszenie grubości ścianki instalacji energetycznych (nawet o ok.