Henryk Bogacki
"Als Missionar in Japan", Pedro
Arrupe, München 1967 : [recenzja]
Collectanea Theologica 38/3, 206
206 R E C E N Z J E
13—23 rozw ażana jako całość: łączy zapowiedź prym atu w scenie pod Ce zareą Filipową z relacją o ostrej naganie udzielonej Piotrow i przez Jezusa:
„Zejdź m i z oczu szatanie; jesteś m i zawadą, bo nie myślisz tego, co Boże, ale to, co ludzkie” (w. 23). W ewangelii więc M ateusza bezpośrednio sąsiadują ze sobą dwa określenia Piotra: „opoka” i „szatan”, co autor uważa za sym bol i zapowiedź dwóch biegunów, między którym i rozgryw ają się rzeczy w iste dzieje papieży.
L o r e n z nie um niejsza odpowiedzialności papieży za Kościół i jego stan, lecz jednocześnie przestrzega przed zrzucaniem jej tylko na nich. Cały Kościół ponosi odpowiedzialność za swych papieży, a historia papiestw a na wielu odcinkach przebiegałaby inaczej, gdyby chrześcijanie potrafili wzorem św. Paw ła „otwarcie się sprzeciw ić” (Gal 2, 11) także papieżom (s. 81—82). W rezultacie dziełko L o r e n z a pobudza chrześcijanina do re fleksji i rachunku sum ienia z własnego postępowania.
KS. HENRYK BOGACKI SJ, WARSZAWA PEDRO ARRUPE, Als Missionar in Japan, M ünchen 1967, Max Hueber, s. 275. A utor książki jest od r. 1965 generalnym przełożonym zakonu jezuitów. Bezpośrednio przed swym wyborem był przez 27 la t m isjonarzem w Japonii. Książka stanow i skróconą w ersję niem iecką jego wspom nień z tego okresu, opublikow anych w języku hiszpańskim . Czytelnik poznaje trudności m isjo narza europejskiego, dla którego Japonia — naw et pow ojenna — nie prze staje być odrębnym światem, obcym i niezrozumiałym. P. A r r u p e opisuje swe w ielokierunkow e wysiłki w niknięcia w k u ltu rę japońską. S tara się przyswoić sobie sposób m yślenia i życia nowego otoczenia, w którym spędził tak znaczną część życia. Książka zaw iera w strząsający opis w ybuchu bomby atomowej nad Hiroszimą (autor był wówczas w pobliskiej miejscowości m istrzem nowicjuszy). A r r u p e odbył przed w stąpieniem do zakonu studia medyczne, niósł więc pomoc lekarską ofiarom katastrofy.
Książka bardzo pomocna w dobie rew izji poglądów na m isje i poszu kiw ań właściwego w yrażenia chrześcijaństw a w form ie odpow iadającej m en talności ludzi innej kultury.
KS. HENRYK BOGACKI SJ, WARSZAWA HELMUT LEEB, Die Psalmodie bei A m brosius, Wien 1967, (Wiener Bei träge zur Theologie, Bd X VIII, herausgegeben von der K atholisch-Theologi schen F a k u ltä t der U niversität Wien), Verlag H erder, s. 115.
A utor przedstaw ia szczegółową historię liturgicznego zastosowania P sa l m ów przez chrześcijan w ciągu całego okresu Ojców Kościoła na Zachodzie, tzn. aż do Czcigodnego B e d y. Stw ierdza jednak, że nie m a śladów takiego zastosowania przed drugą połową IV wieku. Mówiąc o „wczesnym chrześci jań stw ie” nie sięga wcześniej niż do św. A u g u s t y n a . Pierw szy rozdział w prow adza tylko twierdzenie, że przed IV wiekiem nie używano antyfon lub refrenów , których tekst w ykraczałby poza słowa śpiewanego psalm u. Mylnie jednak św. I z y d o r z Sewilli przypisyw ał św. A m b r o ż e m u w prow adzenie do liturgii zwyczaju śpiew ania psalm ów na dwa chóry. O ry ginalność bowiem A m b r o ż e g o polegała tylko na tym, że w prow adził czytanie psalm ów na rów ni z lekcjam i w ziętym i z Nowego i Starego T esta m entu z tą różnicą, że lud pow tarzał jakiś refren, w zięty z tego samego psalm u albo też z innych tekstów Pism a św., a naw et spoza Pisma, podczas gdy lektor przetyw ał czytanie.
