ROZWIĄZYWANIE KAZUSÓW Z PRAWA KONSTYTUCYJNEGO
1. STAN FAKTYCZNY
Pierwszym etapem rozwiązywania kazusów jest dokładne przeczytanie stanu faktycznego i określenie, jakie fakty są istotne dla odpowiedzi na pytanie zawarte w kazusie. Przy analizie stanu faktycznego nie należy zakładać bezpodstawnie faktów, które nie zostały bezpośrednio przedstawione w treści kazusu.
2. PROBLEM PRAWNY
Kolejnym etapem jest zastanowienie się nad prawidłowym sformułowaniem problemu prawnego.
3. PODSTAWA PRAWNA
Następnym etapem rozwiązywania kazusu jest ustalenie, jakie akty prawne są niezbędne do jego rozwiązania. W przypadku rozwiązywania kazusów z prawa konstytucyjnego może okazać się, że same przepisy Konstytucji są niewystarczające i konieczne jest skorzystanie z innych aktów prawnych. Przy rozwiązywaniu kazusów należy pamiętać, aby zastosować akt prawny w brzmieniu obowiązującym w dniu, w którym miało miejsce zdarzenie opisane w kazusie. W przypadku zmiany stanu prawnego pamiętać należy również o konieczności zastosowaniu ewentualnych przepisów przejściowych.
4. WYKŁADNIA PRZEPISÓW
Dokonując interpretacji przepisów należy w pierwszej kolejności oprzeć się na potocznym rozumieniu pojęć, jakimi posługuje się ustawodawca. W sytuacji, gdy okaże się to niewystarczające, a dana norma prawna w dalszym ciągu budzi wątpliwości interpretacyjne, należy sięgnąć do dodatkowych źródeł poznania prawa, takich jak m.in. orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego lub komentarze.
5. SUBSUMCJA
Subsumcja polega na przyporządkowaniu („podciągnięciu”) stanu faktycznego do danej normy prawnej. Innymi słowy, należy ocenić, czy opisane w kazusie zdarzenie znajduje swoje odzwierciedlenie w treści normy prawnej.
