Przygotowała Anna Łazińska
Źródła:
1. L. Lamport, LATEX– A Document Preparation System, User’s Guide and Reference Manual 2. Materiały Pomocy oprogramowania
1 Środowiska w L
ATEX-u
W LATEX-u mamy możliwość korzystania z wielu tzw. środowisk służących utworzeniu odpowiedniego akapitu. Oto niektóre z nich:
• array,
• center,
• description,
• enumerate,
• itemize,
• equation,
• eqnarray,
• flushleft,
• flushright,
• tabular,
• table,
• theorem.
Struktura ogólna takiego środowiska ma postać
\begin{nazwa_srodowiska}
...
\end{nazwa_srodowiska}
2 Wzory numerowane i odwołania do nich
Środowisko equation tworzy akapit z wzorem, który ma nadany numer. Wzo- rom tym można nadawać etykiety, które następnie można wykorzystać do automatycznych odwołań do odpowiedniego wzoru.
Przypomnijmy kilka znanych wzorów:
(1) (a + b)2 = a2+ 2ab + b2;
1
(2) (a − b)2 = a2− 2ab + b2;
(3) a2− b2 = (a + b)(a − b);
a3+ b3 = (a + b)(a2− ab + b2).
Ostatni wzór został zapisany przy użyciu środowiska equation, ale nie został opatrzony numerem dzięki zastosowaniu polecenia \nonumber (zamiast tego można zastosować środowisko equation*).
Teraz zaprezentujemy odwołania do numerowanych wzorów. Wymaga to zwykle dwukrotnego przetworzenia tekstu źródłowego.
Na mocy wzoru (1) mamy
(x + 3y)2 = x2+ 6xy + 9y2, zaś stosując (2) dostajemy
3p − q 2
2
= 9p2 − 3pq +q2 4. Wobec (3) uzyskujemy
(x − 4)(x + 4) = x2− 16.
3 Macierze, wiele wzorów w postaci układu
Środowisko array służy do budowania nienumerowanych macierzy (tablic elementów). Może być ono stosowane tylko w otoczeniu matematycznym.
Przykładowo mamy
A =
1 0 102 1
1 11 0 1
0 1 0 −45
−1 1 0 1
2
Inny przykład – array zagnieżdżone w equation
(4) f (x) =
x − 2 dla x < 0, 2x− 3 dla x ∈ h0, 5i, x2− x + 1 dla x > 5.
Nastepnie przykład tablicy wzorów (środowisko eqnarray). Każdy wzór ma nadany kolejny numer.
2x − 5y + 3z = 0, (5)
5x + 3z = 8, (6)
2y − z = 1.
(7)
Jeśli nie chcemy numeru, w którymś z wierszy, stosujemy w nim polecenie
\nonumber (lub \notag) przed przejściem do nowego wiersza znakami \\.
Wtedy mamy np.
2x − 5y + 3z = 0, (8)
5x + 3z = 8, 2y − z = 1.
(9)
Teraz prawie to samo z użyciem środowiska align, przy czym dla jednego z równań zamiast numeru nadajemy własne oznaczenie, stosując polecenie
\tag
2x − 5y + 3z = 0, (10)
5x + 3z = 8, (A)
2y − z = 1.
(11)
Jeśli chcemy taki układ równań bez numerów, to możemy użyć środowiska align* i otrzymujemy.
2x − 5y + 3z = 0, 5x + 3z = 8, 2y − z = 1.
Jeśli nie jest istotne wyrównywanie w pionie, zamiast środowiska eqnarray, można stosować gather (numeruje wzory), odstępy w wierszu uzyskując przez \quad lub \qquad,np.
3
x = 2y, x2+ 4 = 7y, z = y + 1, (12)
u = 4x, z = 12y − 9u.
(13)
Gdy numery nie są potrzebne możemy użyć gather*. Wtedy dostajemy x = 2y, x2+ 4 = 7y, z = y + 1,
u = 4x, z = 12y − 9u.
4 Tabele
Środowisko tabular daje też możliwośc ustawienia elementów w tabeli (nie musi to być w otoczeniu matematycznym). Oto przykład bez obramowania
Anna Maria Józef Cezary pik karo trefl kier pies kot pies chomik
Teraz przykład z obramowaniem komórek (tabela wyśrodkowana) Czas lokaty (w miesiącach) Roczna stopa procentowa (%)
3 5
6 7
12 8
4
