• Nie Znaleziono Wyników

Uchwały Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Uchwały Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej"

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

Uchwały Wydziału Wykonawczego

Naczelnej Rady Adwokackiej

Palestra 3/6(18), 108-113

(2)

U c h w a ły W y d z ia łu W y k o n a w c ze g o N a c z e ln e j Rady A d w o k a c k ie j

1. PEŁNIENIE FUNKCJI PRZEZ CZŁONKA ORGANÓW ADWOKATURY

W RAZIE WSZCZĘCIA PRZECIWKO NIEMU POSTĘPOWANIA DYSCYPLINAR­ NEGO LUB SKAZANIA ORZECZENIEM DYSCYPLINARNYM

(uchwala Wydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 20 m arca 1959 r.).

W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady Adwokackiej, po rozpoznaniu spraw y pełn ien ia funkcji przez adwokatów będących członkam i organów adwokatury w razie w szczęcia przeciwko nim postępowania dyscyplinarnego lub skazania ich prawom ocnym orzeczeniem dyscyplinarnym,

u c h w a l i ł , co następuje:

1. uchwała W ydziału W ykonawczego z dnia 25 kw ietnia 1958 r. stanowiąca: „członek organów adwokatury, przeciwko którem u w niesiony został akt oskarżenia w postępowaniu dyscyplinarnym, obowiązany jest z tą ch w ilą zaprzestać funkcji w organach adwokatury aż do czasu prawom ocnego zakończenia jego sprawy dyscyplinarnej” dotyczy n ie tylko funkcji szcze­ gólnych, jak np. dziekana, w icedziekana, sekretarza lub skarbnika rady adwokackiej, lecz w szelkich w ogóle funkcji związanych z wyikianywaniem przezeń m andatu, a w ięc i uczestniczenia w posiedzeniach danego organu; 2. zaprzestanie w ykonyw ania funkcji zw iązanych z mandatem obow iązuje ró w ­

nież w razie tym czasow ego zawieszenia w czynnościach zawodowych; 3. adwokat — członek organu adwokatury, w wypadlku skazania go praw om oc­

nym orzeczeniem dyscyplinarnym na karę zaw ieszenia w czynnościach za­ w odow ych lub też na karę nagany, obowiązany jest zrzec się p iastow a­ nego przez siebie mandatu, a gdyby mandatu n ie złożył, w łaściw y organ adwokatury rozważy kw estię odwołania go w trybie art. 10 ust. 2 ustaw y o ustr. adw.

U z a s a d n i e n i e

U chw ałą e dnia 25. kw ietnia 1958 r. W ydział Wyfkonawczy postanow ił, że „członek organów adwokatury, przeciwko któremu w niesiony został akt oskarżenia w postępow aniu dyscyplinarnym , obowiązany jest z tą chw ilą zaprzestać p ełn ie­ nia funkcji w organach adwokatury aż do czasu prawomocnego zakończenia jego sprawy dyscyplinarnej”.

(3)

Nr 6 U C H W A Ł Y W Y D Z IA Ł U W Y K O N A W C Z E G O N R A 109 N a skutek podniesionych przez jedną z rad adwokackich w ątpliw ości, czy u ch w a­ ła powyższa dotyczy jedynie funkcji szczególnych, jak np. dziekana lufo sekretarza rady adwokackiej, czy też w ogóle oznacza niemożność pełnienia jakichkolw iek funkcji związanych z piastowanym mandatem, a w ięc np. w postaci brania przez członka daneigo organu udziału w posiedzeniach — zaszła potrzeba w yjaśnienia tej spraw y, jak rów nież w yjaśnienia ew entualnych skutków kary dyscyplinarnej wymierzonej prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym.

W związku z tym . W ydział W ykonawczy zw ażył, co następuje:

U chw ałę z dnia 25 k w ietn ia 1958 r. należy rozum ieć w ten sposób, że dotyczy ona nie tylko funkcji szczególnych pełnionych przez członka organu adwokatury, ale w szelkich w ogóle funkcji .związanych z piastow anym m andatem , w tym rów ­ nież i brania udziału w posiedzeniach danego organu. Przyjęcie tej interpretacji

znajduje sw oje uzasadnienie w tym, że n ie byłoby rzeczą w łaściw ą, żeby członek organu adwokatury w ykonyw ał jakiekolw iek funkcje związane z piastow anym mandatem w okresie, gdy przeciwko niemu został w niesiony aikrt oskarżenia w postępowaniu dyscyplinarnym, przy czym w niektórych wypadkach branie udziału w posiedzeniach byłoby w ręcz niem ożliw e, np. gdyby chodziło o członka kom isji

dyscyplinarnej.

Następnym zagadnieniem jest kw estia dopuszczalności piastowania m andatu człon ­ ka organu adwokatury, gdyby członek ten został zawieszony w czynnościach zawodowych w skutek praw om ocnie orzeczonej kary dyscyplinarnej lub orzecze­ nia o tym czasowym zaw ieszeniu.

Ustawa z dnia 27 czerw ca 1950 r. o u.a. nie zawiera w tym w zględzie żadnych postanowień. N atom iast § 11 Regulam inu w alnych zgromadzeń pozbawia prawa udziału w w alnym zgrom adzeniu członika izby adwokackiej w okresie jego za­ w ieszenia w czynnościach zawodowych wskutek orzeczonej kary dyscyplinarnej lub w skutek tym czasowego zaw ieszenia, z brzmienia zaś § 30 tegoż regulam inu wynika, że w podobnym wypadku członek izby traci rów nież bierne praw o w y ­

borcze, gdyż kom isja wyborcza, badając zgłoszone kandydatury, uznaje zgłoszenie za nieważne, jeżeli chodzi o kandydata zawieszonego w czynnościach zawodowych. Jeżeli zatem członek izby zawieszony w czynnościach zawodowych nie m a nie tylko biernego prawa wyborczego, lecz naw et prawa brania udziału w w alnym zgromadzeniu izby, której jest członkiem, to a fo rtio ri należy uznać, że w każdym razie gdy zastał skazany na karę zawieszenia prawomocnym orzeczeniem dyscy­ plinarnym, nie powinien również piastować mandatu członka organu adwoika- tury.

Odmiennie nieco przedstawia się sytuacja, pdy członek organu adwokatury został zaw ieszony w czynnościach zawodowych tymczasowo, gdyż z sam ego p oję­ cia tym czasowości wynika, że postanow ienie o zawieszeniu ma charakter jedynie prewencyjny i w n czym nie przesądza ani o słuszności postanow ienia w tym względzie, ani o orzeczeniu o w in ie. Zawieszenie zatem tym czasowe w czynn oś­ ciach zawodowych powinno powodować jedynie zaprzestanie pełnienia w szelkich fumkoji związanych z mandatem, tak jak to ma m iejsce w wypadku w niesienia przeciwko adwokatowi aikitu oskarżenia w postępowaniu dyscyplinarnym . P o­

dobna jest sytuacja adwokata skazanego na karę zaw ieszenia nieprawom ocnym jeszcze orzeczeniem dyscyplinarnym.

(4)

Pozostaje w reszcie do rozstrzygnięcia kw estia skutków skazania adwokata, b ę­ dącego członkiem organu adwokatury, na karę niższą n iż zaw ieszenie w czyn­ nościach zawodowych. Poniew aż ani ustaw a, ani Regulam in w alnych zgromadzeń nie dają w tym w zględzie żadnych podstaw do rozstrzygania tej (kwestii, należy ich sizukać w dośw iadczeniu życiowym . D oświadczenie życiow e izaś uczy, że za­ wód adwokacki jest zawodem trudnym i n aw et przy dobrej w oli i staranności adwokat może być narażony na w szczęcie przeciwko niem u postępowania dyscy­ plinarnego. Skaizanie jednak adwokata na karę nagany sam o przez się świadczy o pow adze ciążącego na nim zarzutu. Toteż w ym ierzenie tej kary prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym prowadzi do w niosku, że adwokat w takim w ypad ­ ku, podobnie jak i w wypadku prawomocnego zaw ieszenia go w czynnościach zawodowych, pow inien piastow any przez sieb ie m andat 'złożyć.

Gdyby tej konsekw encji w ypływającej z wyroku skatzującego członek organu adwokatury sam n ie w yciągnął, organ, którego jest członkiem, powinien rozważyć k w estię jego odwołania w trybie art. 10 ust. 2 ustaw y o ustroju adwokatury.

2. TABLICZKI INFORMACYJNE ADWOKATÓW PROWADZĄCYCH KANCE­ LARIE INDYWIDUALNE

(uchwała Wydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 20 m arca 1959 r.).

U chw ałą z dnia 1 lutego 1957 r. Wydiział W ykonawczy uznał za celow e zezw olić adwokatom — członkom zespołów adwokackich na posiadanie tabliczek inform a­ cyjnych na zewnętrznych ścianach domów, w których zam ieszkują. Tabliczki te

tak co do rozm iarów, jak i co do napisów muszą być jednolite i odpowiadać w skazanym przez rady adwokackie warunkom. Poza im ieniem i nazw iskiem adwokata na tabliczce powinna być zam ieszczona wzm ianka o adres'e zespołu, do k tórego dany adwokat należy. W uzasadnieniu powyższej uchw ały zostało podkreślone, że wywieszika stanow i urządizemie, którego celem powinno być u łat­ w ien ie klientow i odnalezienia danego adwokata. W ywieszka adwokacka powinna służyć n ie reklam ie ozy w erbcw aniu klienteli, lecz jedynie w ygodzie klienta.

W związku z tym stanow iskiem W ydział W ykonawczy w dniu 21 czerwca 1957 r. pow ziął dodatkową uchwałę w yjaśniającą, że można w yw ieszać tabliczki in for­ m acyjne tylko w tedy, gdy adwokat m ieszka w tej samej m iejscow ości, w jakiej znajduje się siedziba zespołu, do którego należy. U chw ałę tę potw ierdziła N aczel­ na Rada Adwokacka na plenarnym posiedzeniu odbytym w dniu 1 marca 1958 r., uchylając na mocy art. 38 ust. 1 u. o ustr. adw. uchw ały rad adwokackich ze­ zw alające adwoikatom zam ieszkałym poza m iejscowością, w której m ają siedzibę zawodową (ze w zględu na przynależność do istniejącego tam zespołu adwokac­ kiego), na posiądanie n a damach w m iejscu sw ego zam ieszkania tabliczek in for­ m acyjnych, i polecając radom adwokackim, aby zarządziły zdjęcie tabl.czek um ieszczonych w m iejscach zam ieszkania adwokatów, jeżeli znajdują się one poza m iejscow ościam i siedziby zespołów, do których ci adwokaci należą.

U chw ały powyższe, jak w ynika z ich treści, dotyczyły w yłącznie tabliczek w y ­ w ieszonych przez adwokatów członków zespołów, n ie poruszały natom iast k w estii tabliczek wyw ieszanych przez adwokatów praktykujących idyw idualnie. Z poczy­

(5)

Nr 6 U C H W A Ł Y W Y D Z IA Ł U W Y K O N A W C Z E G O N R A

nionych w tym w zględzie obserwacji wynika, że adw okaci praktykujący indy­ w id ualn ie w bardzo licznych wypadkach nie (przestrzegają zasady, że tabliczka inform acyjna, w skazująca m iejsce zamieszkania adwokata, n ie m oże służyć celom reklam y, lecz ma jedynie na celu wygodę klienta, u łatw iając mu zorientowanie- się, czy trafił pod w łaściw y adres, i odszukanie lotaalu, w którym adwokat pro­ w adzi iswą kancelarię. Ponadto w niektórych wypadkach, gdy adwokat nie mieszka- w obranej >przaz sieb ie siedzibie i nie m a prawa prowadzenia kancelarii w m iejs­ cu sw ego faktycznego zam ieszkania, umieszcza m im o to tabl.czkę na zewnętrznej ścianie domu, w którym znajduje się jego m ieszkanie prywatne. Wypadki tego rodzaiju nie mogą być tolerow ane, podobnie jak n ie może być tolerowane w y w ie­ szanie takich tabliczek, które ze względu na sw e rozmiary lub zam ieszczone na nich dodatkowe napisy mogą m ieć cechy reklamy.

W tym stanie rzeczy W ydział Wykonawczy uchwala:

1. zobowiązać w szystkie rady adwokackie do ustalenia typu tabliczek inform a­ cyjnych, których używanie jest dozwolone adwokatom prowadzącym kan­ celarie indyw idualnie, z tym zastrzeżeniem, że powinny być dokładn e okreś­ lone rozmiary, forma i treść takiej tabliczki, jak również do ustalenia w e w łasnym zakresie terminu, do upływu którego adwoka-ci prowadzący kance­ larie indyw idualne powinni zastąpić używane dotychczas tabliczki inform a­ cyjne tabliczkami typu ustalonego przez radę adwokacką;

2. zobowiązać w szystkie rady adwokackie do w ydania zarządzenia nakazują­ cego adwokatom prowadzącym kancelarie indyw idualne, a zam ieszkałym poza obraną siedzibą, niezwłoczne zdjęcie tabliczek informacyjnych, jeśli

tablicziki takie 'znajdują się na domach, w których zamieszkują.

3. FORMA PRZEPROWADZANIA REWIZJI W KANCELARII ADWOKACKIEJ (uchw ała W ydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej w dniu 20 marca

1959 r.).

W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady Adwokackiej, po rozpoznaniu pisma Generalnej Prokuratury Nr DSD I Prez. 1286/58 dotyczącego przeprowadzenia re­ w izji w kancelariach adwokackich,

p oisit a n o w i ł :

zwrócić się do Generalnej Prokuratury z przedstawieniem następujących uwag i postulatów.

Przepisy kodeksu postępiowania karnego o rew izji i zatrzymaniu rzeczy x(art. 129— 147) mają zastosowanie do adwokatów na równi z innym i osobami. A dw o­ kat istotnie n ie korzysta w tym zakresie z żadnego im munitetu.

Przy przeprowadzaniu u adwokatów rewizji połączonej z wglądem do akt adwo­ kackich należy jednak stosow ać art. 143 § 2 i art. 144 k.p.k.( co w konkretnej spraw ie adw. X z G. n ie nastąpiło.

W edług w yjaśnień adw. X w jego piśmie do Rady Adwokackiej w Z. z dnia 8 września 1958 r. rew izji dokonał asesor prokuratury, a w ięc niesędizia i niepro—

(6)

kurator. Przeprowadzający rew izję zabrał akta adwokackie m im o sprzeciwu adw. X bez ich opieczętow ania. W reszcie w brew art. 144 k.ip.k. n ie w ezw ano adw. X do obecności przy przejrzeniu akt.

Ś cisłe przestrzeganie przepisów art. 143 i 144 k.p.k. w razie dokonywania r e ­ w izji u adwokatów jest konieczne. N ie chodzi o przywilej lub im m unitet adw o­ kata, lecz o przestrzeganie w interesie ogólnospołecznym tajem nicy zawodowej, której dochowanie powinno być adwokatom um ożliwione zgodnie z art. 53 u sta ­

w y o ustroju adwokatury (Dz. U. z 1959 r. Nr 8, poz. 41)

N aczelna Rada A dwokacka popiera rów nież postulat Rady Adwokackiej w Z. zm ierzający do tego, by um ożliw ić przedstaw icielow i Rady Adwokackiej obecność przy dokonywaniu rew izji u adwokatów. Postulait ten nie znajduje w praw dzie bezpośredniego oparcia w żadnym przepisie prawnym, ale da się pogodzić z art. 136 k.ip.k.; ponadto pozostaje on w zgodzie z w ieloletnią praktyką (przyjętą za­ rów no w okresie m iędzyw ojennym , jak i powojennym ) pow oływ ania do ob ec­ ności przy rew izji dziekania lub delegata rady adwokackiej. Przestrzeganie nadal tej praktyki jest pożądane jaiko gwarancja zachowania ustanow ionego przez prawo obowiązku strzeżenia adwokackiej tajem nicy zawodowej, n ie jest ona bowiem w żadnej m ierze ani szkodliw a dla w ym iaru spraw iedliw ości, ani nie może p o ­ w odow ać żadnych trudności technicznych dla organów prokuratury.

4. PUBLIKOW ANIE W .yPALESTRZE” ZGŁOSZEŃ ADWOKATÓW PRAG NĄ­ CYCH WYMIENIĆ SIEDZIBĘ Z INNYMI ADWOKATAMI

(uchwała W ydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 20 marca 1959 r.).

W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady Adwokackiej, po rozpoznaniu wniosku Rady Adwokackiej w W. w spraw ie utworzenia przy Naczelnej Radzie A dw o­ kackiej komórki dla rejestracji zgłoszeń adwokatów ubiegających się o przenie­ sien ie siedziby, oraz publikowania odpowiednich kom unikatów w „Palestrze”,

p o s t a n o w i ł :

w yjaśnić Radzie Adw okackiej w W., że realizacja jej projektu nie jest możliwa b ez zgromadzenia danych co do rozmiarów m ater ałów, którym i m iałaby opero­ w ać proponowana przez Radę Adwokacką centralna komórka; natom iast nic nie stoi na przeszkodzie ogłaszaniu w „Palesitrze” zgłoszeń adwokatów pragnących w ym ien ić siedzibę iz innym i adwokatam i.

W dniu 10 stycznia 1959 r. Rada Adwokacka w W. pow z;ęła uchwałę, aby w ystąpić do Naczelnej Rady Adwokackiej z w nioskiem o utw orzenie centralnej komórki, której zadaniem będzie dokonywanie rejesitracji zgłoszeń adwokatów chcących przenieść swą siedzibę do okręgu innej izby, oraz u łatw ienie zam iany siedziby przez adwokatów , zam ieszkałych na terenie różnych izb, m . i. przez publikow anie stosownych kom unikatów w „Palestrze”.

W uzasadnieniu powyższej uchwały Rada Adwokacka w skazuje na pow odo­ w a n e nadm iernym zagęszczeniem trudności doznawane przez adwokatów przy prze­

(7)

U C H W A Ł Y W Y D Z IA Ł U W Y K O N A W C Z E G O N R A ^ 3

noszeniu się z izby do izby i na trafiające się w praktyce wypadki, gdy p rzenie­ sienie się adwokata do innej izby połączone jest z zam ianą siedziby z innym ad­ w okatem . Zdaniem Rady Adwokackiej utw orzenie centralnej komórki rejestru ­ jącej zigłoszenia ułatw iłoby znakomicie zam ianę siedziby.

Mając na względzie, że realizacja projektu Rady Adw okackiej w W. nie jest m ożliw a bez uprzedniego zgromadzenia danych co do rozm iarów m ateriału, któ­ rym m iałaby operować projektowana centralna placów ka, natom iast n ie ma przesz­ kód, aby zgłoszenia adwokatów pragnących zam ienić siedzibę były ogłaszane w „Palestrze” — postanowiono udzielić R adzie Adwokackiej w yjaśnienia jak w yżej.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Bo nie dość, że ulepią sobie instrumenty i włożą w to duży wysiłek, to później zagrają na nich – wtedy czują się jak prawdziwi artyści, są dowartościowani..

In the authors’ research results, regardless of the level of education, respondents showed a poor degree of disease acceptance [12].. More educated people may have more

Tolerancja stosowanych leków oraz liczba hospitalizacji związanych z  zaostrzeniem choroby były porównywalne w  obu grupach, jednak stosowanie torasemidu wiązało się, ze

Mimo ponad 200-letniej historii szczepień w Polsce oraz udowodnio- nych korzyści w walce z chorobami zakaźnymi, stano- wiących jedno z największych osiągnięć medycyny XX

Punkt załam ania linii zabudow y zw artej obu ulic jest jedynym dochow anym punktem końcowym Nowego Św iatu, a w łaściw ym początkiem K rakowskiego

Zmniejszenie redukcji wydalania albumin u pacjentów z cukrzycą typu 2 i mikroalbuminu- rią zaobserwowano również w badaniu PREMIER (PREterax in albuMInuria rEgRession), w 

Acetylsalicylic acid is an effective drug in the prevention of cardiovascular system diseases and the benefits of its use in most cases are greater than its risks.. To reduce the

Dane dotyczące liczby limfocytów T CD4+ oraz liczby kopii HIV RNA u pacjentów w wieku 50 lat i starszych Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala im.. Biegańskiego