• Nie Znaleziono Wyników

"Encyklopedia prawa administracyjnego", Michał Domagała, Anna Haładyj, Stanisław Wrzosek (red.), Warszawa 2010 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Encyklopedia prawa administracyjnego", Michał Domagała, Anna Haładyj, Stanisław Wrzosek (red.), Warszawa 2010 : [recenzja]"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Kamil Sikora

"Encyklopedia prawa

administracyjnego"... : [recenzja]

Studia Iuridica Lublinensia 16, 331-332

(2)

Recenzje Studia Iuridica Lublinensia 16, 2011

R

ecenzowana pozycja to kompendium wiedzy prawnej i administracyjnej z zakresu podstawowych dziedzin związanych z organizacją i funkcjo-nowaniem administracji publicznej. Zamiarem redaktorów Encyklopedii prawa

administracyjnego oraz Autorów haseł było stworzenie publikacji, która

skie-rowana miała być do prawników, administratywistów, pracowników struktur administracji publicznej, w tym przede wszystkim jednostek samorządu teryto-rialnego. Encyklopedia skierowana jest również do studentów studiów prawni-czych i administracyjnych, jak również z powodzeniem mogą z niej korzystać „zwykli obywatele”, którzy chcą zdobyć lub poszerzyć swoje wiadomości doty-czące funkcjonowania, organizacji wewnętrznej struktur administracji publicznej w Polsce.

W Encyklopedii prawa administracyjnego bardzo szeroko omówiono cały wachlarz zagadnień dotyczących wszystkich aspektów funkcjonowania admini-stracji zarówno od strony podmiotowej, jak i przedmiotowej. Ujęto w niej rów-nież zagadnienia z pogranicza nauk administracyjnych, a związanych z proble-matyką etyki urzędniczej oraz instytucją mediacji i negocjacji, występujących w administracji publicznej. Należy podkreślić, iż w encyklopedii znajdziemy nie tylko omówienie instytucji z prawa państwowego, ale również przedstawione tu-taj zostały uregulowania prawne z zakresu kościelnego prawa administracyjnego. Recenzowane kompendium ma charakter encyklopedyczny, zawartość zo-stała podzielona na 21 tematycznych rozdziałów. W ramach każdego z nich za-mieszczono, w porządku alfabetycznym, hasła odpowiadające tematyce danego rozdziału. Dzięki takiej budowie wewnętrznej czytelnik może bardzo szybko od-naleźć interesujące go hasło i zapoznać się z jego merytoryczną zawartością. Po-ruszanie się po encyklopedii ułatwia również indeks rzeczowy (umieszczony na końcu), w którym wszystkie hasła zostały uszeregowane w ciągu alfabetycznym

Michał Domagała, Anna Haładyj, Stanisław Wrzosek (red.)

Encyklopedia prawa administracyjnego

(3)

332

z przypisaniem numeru strony, na której hasło zostało umieszczone. Na początku kompendium znajduje się wykaz literatury przyporządkowanej do poszczegól-nych rozdziałów.

Kolejność rozdziałów w Encyklopedii prawa administracyjnego również nie jest przypadkowa, rozpoczyna się bowiem od zagadnień natury historycznej, do-tyczących funkcjonowania administracji w starożytności i dalszego jej rozwoju na przełomie dziejów (rozdz. I i II). Następnie znajdują się hasła wyjaśniające czy-telnikowi podstawowe pojęcia z zakresu nauki administracji i prawa administra-cyjnego (rozdz. III i IV), a także dotyczące prawnych form działania administracji publicznej (rozdz. V). Kolejna część to rozdziały dotyczące procedury admini-stracyjnej, znajdziemy tu zatem hasła odnoszące się do podstawowych instytucji z kodeksu postępowania administracyjnego, hasła dotyczące postępowania przed sądami administracyjnymi oraz egzekucji administracyjnej (rozdz. VI–VIII). Ko-lejne miejsce w encyklopedii zajmują hasła związane z funkcjonowanie struk-tur administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego (rozdz. IX–XI). W dobie internetu i wszechobecnej cyfryzacji nie mogło zabraknąć zagadnień związanych z tzw. e-administracją (rozdz. XII). Kolejna część poświęcona zosta-ła administracyjnemu prawu gospodarczemu krajowemu i europejskiemu (rozdz. XIII–XIV). Dalsza część encyklopedii dotyczy problemów z zakresu materialne-go prawa administracyjnematerialne-go (rozdz. XV–XVIII), kościelnematerialne-go prawa administra-cyjnego (rozdz. XX) oraz zagadnień etyki urzędniczej (rozdz. XIX) i problematy-ki mediacji i negocjacji w administracji (rozdz. XXI).

Redaktorom Encyklopedii prawa administracyjnego należą się wyrazy uznania i gratulacje za pomysł tej publikacji oraz za zgromadzenie ponad 20 Autorów, znawców przedstawianej problematyki, reprezentujących Wydział Pra-wa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II, Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lu-blinie, Wydziału Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyń-skiego w Warszawie, Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku.

Encyklopedia prawa administracyjnego pod red. M. Domagały, A. Haładyj

i S. Wrzoska zajmuje szczególne miejsce w dorobku naukowym polskiego prawa administracyjnego.

Kamil Sikora

Cytaty

Powiązane dokumenty

tu więc nie o przyczyny wznowienia postępowania (art. 127 § 1 k.p.a.), które dla interesującego nas postępowania szczególnego stanowią prawo materialne, lecz o zagadnienia

In this microbial risk assessment, the microbial release was calculated from multiple factors such as pool content, number of simultaneous swimmers, duration and

Tak więc nie budzi wątpliwości, Iż roszczenie o odszkodowanie przysługuje po­ szkodowanemu, ale tylko takiemu, który jest stroną postępowania administracyjnego, a

1 Por.. B rak tej koncentracji i pew na dezintegracja stanow iły bo­ wiem zasadniczy brak dotychczasowej form acji sem inaryjnej. Za­ znaczało się to już n a

Można zauważyć pewien ciąg myśli mędrca, który wykazuje, że tak jak mądrość posiada swoją złotą ozdobę, tak samo człowiek rozumny /czyli taki, który mądrości

Profesora ujawnia się w zakresie teologii ducho­ wości jeszcze jeden nurt bardzo zaniedbany w polskiej literaturze teolo­ gicznej, który jest poświęcony zagadnieniom

W szczególności przyjęto, że zgło­ szenie zeznania podatkowego, w braku innych dowodów, może być przyjęte za pierwszą czynność w sprawie, na podstawie

Zasada ochrony zaufania i praw słusznie nabytych uchodzi współcześ­ nie za główny, czy też pierwszoplanowy składnik konstrukcji demokratycz­ nego państwa