02.02.2020 r.
Nauczyciel prowadzący – Wojciech Kęsicki Klasa II gmk – Branżowa szkoła I stopnia.
Temat:
Pomiar temperatury zamarzania płynu chłodniczego
I. Instruktaż wstępny.
Za stan termiczny silnika odpowiada układ chłodzenia – pośrednik w wymianie ciepła między silnikiem a otoczeniem. Jego podstawowe zadanie to utrzymanie silnika w stanie równowagi cieplnej. Jest to taki stan termiczny, który cechuje możliwe mała zmiana średniej temperatury roboczej podstawowych części. Oznacza to potrzebę jak najszybszego rozgrzania silnika do temperatury eksploatacyjnej i utrzymanie jej w wymaganym zakresie, niezależnie od obciążenia i warunków jego pracy. Za odprowadzenie temperatury w silniku odpowiada płyn chłodniczy.
Właściwości płynów chłodzących w układach chłodzenia powinny być następujące:
1. Duże ciepło właściwe.
2. Wysoka temperatura wrzenia, która umożliwia stosowanie cieczy w warunkach dużego obciążenia cieplnego silnika.
3. Niska temperatura krystalizacji (krzepnięcia), która umożliwia przepływ cieczy w układzie w warunkach niskiej temperatury otoczenia.
4. Mała lepkość: właściwość ta zmniejsza energię traconą na przetłaczanie cieczy.
5. Właściwości antykorozyjne, które zapewniają ochronę elementów silnika i układu chłodzenia przed korozją oraz kawitacją.
6. Mała skłonność do pienienia się i niska lotność.
7. Brak szkodliwego oddziaływania na elementy gumowe, tworzywa sztuczne oraz powłoki lakierowe.
8. Brak tworzenia osadów w układzie chłodzenia.
9. Mała toksyczność.
10. Wysoka biodegradowalność, czyli zdolność do rozkładu na składniki obojętne dla środowiska w wyniku aktywności biologicznej, np. po wycieku z układu chłodzenia.
11. Łatwość utylizacji po wycofaniu z eksploatacji.
Do grupy płynów chłodzących zaliczamy:
1. Wodę
2. Glikol etylowy 3. Glikol propylenowy
II. Urządzenia do pomiaru temperatury zamarzania płynu chłodniczego.
Refraktometr
Jest urządzeniem pozwalającym określić właściwości fizyczne cieczy za pomocą pomiaru współczynnika załamania światła na granicy ośrodków.
Dzięki temu można określić:
- poziom naładowania akumulatora
- temperaturę zamarzania płynów opartych na glikolu propylenowym lub alkoholu etylowym - temperaturę zamarzania płynu do spryskiwaczy.
Profesjonalny refraktometr do pomiarów płynów eksploatacyjnych samochodów osobowych, ciężarowych i autobusów. Przeznaczony jest do określania temperatury zamarzania płynu do spryskiwaczy, płynu chłodzącego glikolu proplenowego i glikolu etylowego. Podaje również zakres gęstości elektrolitu.
Pomiar płynu:
- Nabrać za pomocą pipety niewielką ilość płynu.
- Podnieść płytkę rozpraszającą i nanieść 2-3 krople płynu na pryzmat przyrządu.
- Opuścić płytkę rozpraszającą tak, aby rozprowadziła równomiernie po powierzchni pryzmatu badaną ciecz. Nie powinny być widoczne pęcherzyki powietrza, które mogą zafałszować pomiar.
- Odczekać około 30 sekund, aby płyn osiągnął temperaturę przyrządu, a następnie kierując płytkę rozpraszającą w kierunku źródła światła, spojrzeć w okular.
Jeżeli obraz w okularze będzie niewyraźny, należy wyregulować ostrość, obracając
pierścieniem ostrości. Granica pomiędzy obszarem ciemnym i jasnym wyznaczy właściwości danego płynu odczytane na odpowiedniej skali.
Jeżeli badaniu jest poddawany elektrolit akumulatora, odczyt należy przeprowadzić dla skali oznaczonej symbolem akumulatora. Wynik jest podawany w kg/l, a skala dodatkowo opisana poziomami naładowania akumulatora. Jeżeli granica wypada w obszarze opisanym „GOOD”
oznacza to, ze akumulator nie wymaga ładowania; „FAIR” – ładowanie nie jest jeszcze konieczne, ale może być niedługo wymagane; „RECHARGE” – wymagane jest naładowanie akumulatora.
Jeżeli badaniu jest poddawany płyn oparty na glikolu propylenowym, temperaturę zamarzania można odczytać na skali opisanej „PROPYLENE”.
Jeżeli badaniu jest poddawany płyn oparty na alkoholu etylowym, temperaturę zamarzania można odczytać na skali opisanej „ETHYLENE”.
Jeżeli badaniu jest poddawany płyn do spryskiwaczy szyb samochodowych, temperaturę zamarzania można odczytać na skali oznaczonej symbolem spryskiwacza.
Kalibracja przyrządu:
Uwaga! Kalibracji należy dokonywać w temperaturze otoczenia 20 st. C. Należy się także upewnić, że przyrząd osiągnął temperaturę otoczenia. Przed każdym pomiarem należy sprawdzić poprawność pomiaru. W tym celu należy użyć wody destylowanej i dokonać pomiaru w sposób opisany powyżej. Granica obszaru jasnego i ciemnego powinna pokrywać się z linią oznaczoną „WATERLINE”. Jeżeli jest inaczej, to należy do tego doprowadzić, kręcąc śrubą kalibracji za pomocą dołączonego wkrętaka.
Poprawnie skalibrowany przyrząd powinien umożliwiać pomiary w temperaturze otoczenia z zakresu od -10 st. C. do +50 st. C.
Jonnesway Tester temperatury zamarzania płynu chłodzącego AR030002
INSTRUKCJA OBSŁUGI:
• Zakres pomiarowy -12 do -43 oC
• Odkręcić korek chłodnicy tylko, gdy silnik jest zimny.
• Uruchomić silnik i doprowadzić do normalnej temperatury pracy.
• Napełnić tester płynem chłodniczym do poziomu linii FLUID LEVEL.
• Górna (mniejsza) wskazówka testera musi się znajdować w pozycji pionowej.
• Większa wskazówka pokazuje temperaturę zamarzania płynu chłodniczego.
• Po przeprowadzeniu testu przepłukać tester ciepłą wodą.
• Przyrząd do pomiaru stężenia glikolu
• Mierzy punkt zamarzania płynu chłodniczego
• Do glikolu etylenowego i propylenowego
• Zakres pomiaru: od -12 do -34°C
Mierzy punkt zamarzania płynu chłodniczego. Może być stosowany zarówno do glikolu etylenowego (G11/G12), jak i glikolu polipropylenowego (G13). Zakres pomiaru: -34 - - 12°C.
Obejrzyj filmy instruktażowe dotyczące pomiaru stopnia zamarzania płynu chłodniczego, jeśli masz pytania napisz do mnie wiadomość na adres e-mail: wojciechkesicki@o2.pl, lub zadzwoń; kom.: 662 072 835
https://www.youtube.com/watch?v=rOyzAE5QGNA (film instruktażowy) https://www.youtube.com/watch?v=AncdhA5TdBY (film instruktażowy)
