• Nie Znaleziono Wyników

Posoborowe prawodawstwo kościelne : 8. Dekret Penitencjarii Apostolskiej promulgujący nowy "Wykaz Odpustów"

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Posoborowe prawodawstwo kościelne : 8. Dekret Penitencjarii Apostolskiej promulgujący nowy "Wykaz Odpustów""

Copied!
11
0
0

Pełen tekst

(1)

Edward Sztafrowski

Posoborowe prawodawstwo

kościelne : 8. Dekret Penitencjarii Apostolskiej promulgujący nowy

"Wykaz Odpustów"

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 12/1-2, 307-316

1969

(2)

possint a die 15 a u g u sti 1968, festo A ssum ptionis B. M . V.

I n te rp re ta tio n e s a u te m p o p u lares e o ru n d em tex tu u m , a C o n feren tiis E p isco p alib u s a d n o rm am C o n stitu tio ­ nis co nsiliaris „ S acrosanctum C o n c i­

liu m ” (a rt. 36, §§ 3 e t 4) n e cn o n In stru c tio n is „ In te r O e cu m en ic i” (nn.

29 e t 30) a p p ro b e n tu r, a c ta vero ab A p o sto lica Sede p ro b a n d a seu c o n fir­

m a n d a , u n a cu m iisdem in te r p r e ta tio ­ nibus, a d m e m o ratu m C o n siliu m de m ore m itta n tu r.

C o n tra riis q u ib u slib e t m in im e o b sta n ­ tibus.

R o m ae, die 23 m aii 1968, in festo A scensionis D om ini.

B E N N O C a rd . G U T S. R . C. P ra efectu s et „C onsilii”

Paeses

f F e rd in a n d u s A n to n elli A rch iep . tit. Id icren sis

S. R . C. a Secretis

o b rząd k u łacińskiego od 15 g ru d n ia 1968 r., czyli od W n iebow zięcia N M P .

T łu m a c z e n ia zaś pow yższych tek stó w n a języki n a ro d o w e w in n y być za­

tw ierdzone przez K o n fe re n c je B isku­

pie, zgodnie z przepisem K o n s ty tu c ji soborow ej „ S a crosanctum C o n c iliu m ”' (a rt. 36, §§ 3 i 4 ) o raz In s tru k c ji

„ In te r O e cu m en ic i” (n n . 29 i 3 0 ),.

a a k ta w in n y być przesłane, łąc zn ie z tłu m a cz en ia m i do w sp o m n ian ej R a ­ dy, d la za tw ierd z e n ia przez S to licę A p.

Bez w zględu n a jakiekolw iek p rz e ­ ciw ne zarządzenia.

R zym , d n ia 23 m a ja 1968 r., w św ię­

to W n ie b o w stą p ie n ia Pańskiego.

B E N N O K a rd . G U T

P re fe kt K . O. i P rzew o d n iczą cy „ R a d y ”'

f F e rd y n a n d A n to n e lli A rc b p ty t. I d y k r y

S e k r eta rz K . O.

D E K R E T P E N I T E N C J A R I I A P O S T O L S K IE J p ro m u lg u ją cy n o w y „W ykaz O d p u stó w ” S A C R A P A E N IT E N T IA R IA A P O S T O L IC A

D E C R E T U M

N o v u m „E n ch irid ion In d u lg e n tia r u m ” e d itu r (A A S 60 (1968) 413— 419)

I n C o n stitu tio n e A p o sto lica In d u l­

g en tia ru m d o c trin a d iei 1 ia n u a rii 1967 le g itu r: „ U t a u te m ipse in d u lg e n tia ­ ru m usus a d m aio rem d ig n ita te m et aestim atio n e m p ro v e h a tu r, a liq u id in ­ n o v a n d u m s a n c ta M a te r E cclesia o ppor- tu u m d u x it in e a ru m discip lin a, no- vasque n o rm as tra d e n d a s d e c re v it” .

E t in n o rm a 13 eiu sd em C o n stitu -

W K o n s ty tu c ji A postolskiej „ I n d u l­

g en tia ru m d o ctrin a ” z d n ia 1 stycznia 1967 r. czy tam y : „A żeby zaś sam a p ra k ty k a o d p u stó w zo stała p o d n iesio n a d o większej godności i ceny — św ięta M a tk a K ościół uw aża za w skazane d o ­ k o n a ć w nich p e w nych zm ian oraz p o ­ sta n o w iła w y d ać now e przep isy ” .

A w p rzepisie 13 tejże K o n s ty tu c ji.

(3)

tio n is s ta tu itu r : „ E n c h irid io n in d u l­

g e n tia ru m reco g n o sc etu r eo consilio u t ta n tu m p ra e c ip u a e preces e t p ra e c i­

p u a o p e ra p ieta tis, c a rita tis e t p a en i- te n tia e in d u lg en tiis d ite n tu r ” .

O b s e c u ta S u m m i Pontificis v o lu n ­ ta ti, q u a m sive p e r C o n stitu tio n em I n ­ d u lg e n tia ru m do ctrin a sive p e r novas dispositiones Ipse sig n ificav erat, h aec S a c ra P a e n ite n tia ria n o v u m E n c h iri­

d io n in d u lg e n tia r u m sedulo c o m p a ra n ­ d u m cu rav it.

S u m m u s a u te m P o n tifex P au lu s V I, 'in frascrip to C a rd in a li P a e n ite n tia rio M taiore in A u d ie n tia d iei 14 iu n ii ver- tensis a n n i re fe re n te , n o v u m E nch iri-

■ dion in d u lg e n tia r u m , typis V a tic an is im p ressu m , die 15 eiu sd em m ensis ad- p ro b a v it e t u t a u th e n tic u m h a b e ri m a n ­ d a v it , a b ro g atis g en eralib u s in d u lg e n ­ tia r u m concessionibus in id em E n ch iri­

d io n n o n re la tis e t a b ro g a tis in su p er o rd in a tio n ib u s C odicis lu ris C anonici, L itte r a r u m A p o sto licaru m e tia m m o tu 'p ro p rio d a ta ru m e t D e c re to ru m S an c­

t a e Sedis d e in d u lg e n tiis, q u a e in fra in N o rm is de in d u lg e n tiis n o n re ce n ­ se n tu r.

C o n tra riis q u ib u slib e t e tia m sepciali m e n tio n e dignis m in im e o b stan tib u s.

D a tu m R o m ae, ex e a d e m S a c ra P a e­

n ite n tia r ia A postolica, die 29 iu n ii 1968, in festo c an c to ru m A po sto lo ru m P e tri e t P auli.

t J O S E P H U S C a rd . F E R R E T T O E p isco p u s tit. E cclesiae su b u rb . Sa- b in en sis e t M an d elen sis

P a en iten tia riu s M a io r

J O A N N E S E S S O L O , R eg en s

p o sta n aw ia się: „W y k az o d p u stó w zo­

stan ie p rz e jrz a n y w te n sposób, aby o d p u sta m i by ły ob d arzo n e jed y n ie w ażniejsze m o d litw y i w ażniejsze dzieła pobożności, m iłosierdzia i pokuty.

W y p e łn ia ją c w olę P ap ieża, u ja w n io ­ n ą czy to w K o n s ty tu c ji A postolskiej

„In d u lg e n tia r u m d o ctrin a ”, czy też w now ych Je g o zarząd zen iach , Peni- te n c ja ria A postolska p ilnie zatroszczyła się o p rzygotow anie now ego W y k a zu o dpustów .

P apież zaś P aw eł V I , po p rz e d sta ­ w ieniu sp raw y przez p o d p isan eg o niżej K a rd y n a ła W ielkiego P e n ite n c ja rz a n a a u d ie n c ji w d n iu 14 czerw ca b r., d n ia 15 tegoż m iesiąca zatw ierd ził i p olecił u w ażać za a u te n ty cz n y „ W y k a z o d p u ­ stó w ” o d b ity w d ru k a rn i W aty k ań sk iej, u n iew aż n ia jąc ogólne zezw olenia d o ty ­ czące o dpustów , a nie zam ieszczone w niniejszym W ykazie oraz znosząc po ­ n a d to przep isy K o d ek su P ra w a K a n o ­ nicznego, Pism A postolskich, w y d an y ch n aw et z w łasnej w oli i D e k retó w S to ­ licy Św iętej, a dotyczące odpustów , k tó re nie są w yliczone w zam ieszczo­

ny ch p oniżej n o rm a c h o o d p u stach . Bez w zględu n a jakiekolw iek p rz e ­ ciw ne zarządzenia, chociażby były god­

ne sp ecjaln ej w zm ianki.

D a n w R zym ie przez P e n ite n c ja rię A postolską, d n ia 29 czerw ca 1968 r., w uroczystość św. A postołów P io tra i Paw ła. .

f J Ó Z E F K a rd . F E R R E T T O Biskup ty t. K o ścioła podm . S ab in y i M agdaleny.

W ie lk i P en iten cja rz

J A N S E S S O L O , Se kre ta rz

(4)

R e fe r u n tu r heic ex E n c h irid io in d u l­

g e n tia ru m 36 N o rm a e quae una co m ­ p reh en sio n e et o rd in a lim e x p o n u n t o m nes generales dispositiones quae circa in d u lg en tia s in p ra ese n ti vigent.

Z a m ieszcza się tu ta j z W y k azu o d ­ p u stó w 36 N o rm , p rz ed s ta w ia ją cy c h w je d n y m u jęc iu i w sposób u p o rzą d ­ k o w a n y w szystkie ogólne p rzep isy obo­

w ią zu ją ce obecnie w o dniesieniu d o odp u stó w .

P r z e p isy d o tyczące od p u stów N orm ae de in d u lg e n tiis

1. In d u lg e n tia est rem issio coram D eo p o en ae tem p o ralis p ro peccatis, a d c u lp a m q u o d a ttin e t, ia m deletis, q u a m ch ristifid elis a p te dispositus et certis ac defitis co n dicionibus, conse­

q u itu r ope E cclesiae q u ae, u t m in istra re d em p tio n is, th e s a u ru m satisfactio ­ n u m C h risti e t S a n c to ru m a u c to rita - tive d isp en sat e t a p p l i c a t 1.

2. In d u lg e n tia est p a rtia lis vel p le­

n a ria p ro u t a p o e n a te m p o rali p ro p eccatis d e b ita lib e ra t ex p a rte a u t ex to to 2.

3- N em o in d u lg e n tia s acq u iren s p o ­ test eas aliis v ita m d eg en tib u s a p p li­

care 3.

4. In d u lg e n tia e sive p a rtia le s sive p le n a ria e p o ssu n t sem per d efu n ctis a p p lic a ri in m o d u m s u ffra g ii4.

5. In d u lg e n tia e p a rtia lis concessio his ta n tu m verbis s ig n ific a tu r: „ in d u l­

g e n tia p a rtia lis ” , n u lla a d d ita d ieru m vel a n n o ru m d e te rm in a tio n e 5.

6. C h ristifid e li qui, corde saltem c o n tritu s, p e ra g it opus in d u lg e n tia p a rtia li d ita tu m , trib u itu r ope E ccle-

1. O d p u s t je s t d a ro w an ie m w obec B oga k a ry doczesnej, należn ej za grze­

chy odpuszczone ju ż co do w iny, k tó re w ie rn y — odp o w ied n io p rz y g o to w an y i w ypełniw szy pew ne określone w a ­ ru n k i — o trzy m u je p rz y p o m o cy K o ś­

cioła, k tó ry ja k o służebnica o d k u p ie­

n ia, a u to ry ta ty w n ie u d ziela i a p lik u je ze sk a rb c a zadośćuczynień C h ry stu sa i św iętych 1.

2. O d p u s t je s t cząstkow y lu b zu p eł­

ny, w zależności od tego, czy w części lu b całości u w a ln ia od k a ry doczesnej należn ej za grzechy 2.

3. N ik t nie m oże p rz ek azać in n y m ży jący m o dpustów , k tó re sam zyskuje

4. O d p u s ty czy to cząstkow e czy zu ­ p e łn e, m o g ą b y ć zawsze a p lik o w a n e za zm a rły c h n a sposób w s ta w ie n n ic tw a 4.

5. U d zielen ie o d p u stu cząstkow ego oznacza się tylko słow am i: „ o d p u st cząstkow y” , bez określenia d n i lu b ' la t 5.

6. W iern y , k tó ry p rz y n ajm n ie j z ser­

cem skruszonym , w y k o n u je czynność o b d a rzo n ą o d p u stem cząstkow ym , o trzy -

1 N . 1 In d u lg . doctr. ( = N o rm a ł C o n stit. In d u lg e n tia r u m d o c tr in a ).

2 N . 2 In d u lg . doctr.

3 Cf. can. 930 C. I. C.

4 N. 3 In d u lg . doctr.

5 Cf. N. 4 In d u lg . doctr.

(5)

sia ę ta n ta d e m p o en ae tem p o ralis re ­ m issio, q u a n tu m ipse actio n e iam p e r­

c ip it 6.

7. D ivisio in d u lg e n tia ru m in perso ­ n a le s, reales e t locales, n o n am p liu s a d h ib e tu r, q u o clariu s c o n stet in d u l­

g e n tiis d ita ri c h ristifid e liu m actiones, q u a m v is cu m re vel loco in te rd u m c o n iu n g a n tu r 7.

8. P ra e te r R o m a n u m P o n tificem , c u ­ ius to tiu s sp iritu alis E cclesiae th es au ri a C h risto D o m in o com m issa est dis­

p e n sa tio , ii ta n tu m p o ssu n t p o tes ta te o rd in a ria in d u lg e n tia s e la rg iri, q u ib u s id expresse a iu re concessum e s t 8.

9. I n R o m a n a C u ria, S a c rae d u m ­ ta x a t P a e n ite n tia ria e d e m a n d a n tu r ea

■quae s p e c ta n t a d concessionem e t usum In d u lg e n tia ru m ; salvo ta m e n iu re C on­

g re g atio n is p ro D o c trin a F id ei v idendi e a q u a e d o c trin a m d o g m atica m circa easd em in d u lg e n tia s a ttin g u n t 9.

10. In ferio res R o m a n o P o n tifice n e­

q u e u n t :

1° F a c u lta te m co n ced en d i in d u lg e n ­ tias aliis c o m m ittere, nisi id eis a Sede A p o sto lica expresse fu e rit in d u ltu m ;

2 ° E id em operi, cui iam a Sede A p o s to lica vel ab alio in d u lg e n tia co n cessa sit, a lia m ad iu n g e re, nisi no­

v a e co n d itio n es a d im p le n d a e p ra esc ri­

b a n tu r 10.

11. E p isco p i dioecesani aliiq u e in iu re ipsis a e q u ip a ra ti, ab in ito p asto ra li m u n ere , ius h a b e n t:

§ 1. C o n c ed e n d i in d u lg e n tia m p a r-

m u je p rz y pom ocy K o ścio ła tyle d a ro ­ w a n ia k a ry doczesnej, ile o trzy m u je jej ju ż sam przez sw oją c z y n n o ś ć 8.

7. N ie m a w ięcej zastosow ania p o ­ d ział o d p u stó w n a osobowe, rzeczow e i m iejscow e, przez co w yraźniej się p o d k reśla, że o d p u sta m i są obdarzone czynności w iern y ch , chociażby łączyły się z jak ą ś rzeczą lu b m iejscem 7.

8. O p ró cz B isk u p a R zym skiego, k tó ­ re m u C h ry stu s pow ierzył ro z d aw n ic­

tw o całego duchow ego sk a rb u K ościo­

ła, ci tylko n a m ocy zw yczajnej w ładzy m ogą ud zielać odpustów , k tó ry m p r a ­ wo w yraźnie n a to z e z w a la 8.

9. W K u rii R zym skiej tylko Peni- te n c ja rii zleca się to, co dotyczy u d zie­

la n ia i p ra k ty k i odpu stó w , z z achow a­

n iem je d n a k u p ra w n ie n ia K o n g re g ac ji N a u k i W ia ry do ro z p a try w a n ia tego, co m a n a uw adze n a u k ę dog m aty czn ą o o d p u sta c h °.

10. N iżsi od P a p ieża nie m o g ą:

1° pow ierzać in n y m w ładzy u d z ie la ­ n ia o dpustów , chyba że S to lic a Ap.

w yraźnie n a to im zezw oliła;

2° D o łączać do tej sam ej czynności, z k tó rą S to lica A p. lu b ktoś in n y zw ią­

zał ju ż o d p u st — innego o d p u stu , chy­

b a że przep isan e są now e w a ru n k i do w y p ełn ien ia 10.

11. Biskupi d iecezjaln i oraz in n i w p raw ie im p rzy ró w n an i, m a ją w ła­

dzę, od czasu o b jęcia pastersk iej p o ­ sługi :

§ 1. U d z ie la n ia o d p u stu cząstkow e-

6 N . 5 In d u lg . doctr.

7 N. 12 In d u lg . doctr.

8 C an . 912 С. I. C.

9 Cf. C onst. A post. R e g im in i Ecclesiae universae, 15 aug. 1967, n. 113:

A . A. S., 59 (1967) s. 923.

18 C f. c a n 913 C. I. C.

(6)

tia lem personis vel in locis suae iuris- dictio n is ;

§ 2. B en ed ictio n em P a p a l em cum in d u lg e n tia p le n a ria , secu n d u m p ra e ­ sc rip ta m fo rm u la m , im p e rtie n d i in sua q uisq u e dioecesi ter in a n n o , festis sol­

lem nibus ab ipsis designandis, e tiam si iid em M issae sollem ni a d sista n t ta n ­ tu m u .

12. M e tro p o lita e p o ssu n t in d u lg e n ­ tia m p a rtia le m in dioecesibus suffra- ganeis sicu t in p ro p ria dioecesi co n ce­

d ere 12.

13. P a tria rc h a e p o ssu n t in d u lg e n ­ tia m p a rtia le m co n ced ere in singulis lo­

cis sui p a tria rc h a tu s , etsi exem ptis, in ecclesiis sui ritu s e x tra term inos p a ­ tria rc h a tu s , e t u b iq u e p ro fidelibus sui ritus. Id e m co n ced ere p o ssu n t A rchie- pisco p i M a io r e s 13.

14. C a rd in a le s fa c u lta te g a u d e n t c o n cen d i in d u lg e n tia m p a rtia le m in locis vel in stitu tis a c p ro personis suae iu risd ic tio n is vel p ro te c tio n is ; item in aliis locis, sed a p ra ese n tib u s solum - m odo, singulis vicibus, a c q u ire n d a m u . 15. § 1. In d u lg e n tia ru m lib ri om nes, libelli fo lia etc., in q u ib u s e aru m con­

cessiones c o n tin e n tu r, ne e d a n tu r sine lic e n tia O rd in a rii vel H ie ra rc h a e loci.

§ 2. R e q u iritu r vero expressa lic e n ­ tia Sedis A p ostolicae u t typis ed ere lic e at, quovis id io m a te , collectionem a u th e n tic a m p re cu m p io ru m q u e ope-

go osobom lu b w m iejscach podleg ły ch ich ju ry s d y k c ji;

§ 2. U d z ielan ie B łogosław ieństw a P a ­ pieskiego z o d p u stem zupełnym , w e­

d łu g p rzep isa n ej fo rm u ły , k ażd y w swo­

jej diecezji, trzy razy w ro k u w św ięta uroczyste, przez n ich określone, ch o ­ ciażby sam i tylko uczestniczyli we M szy św. uroczystej 41.

12. M e tro p o lic i m ogą w d iecezjach n a le żący ch do ich m etro p o lii ta k sam o ud z ie lać o d p u stu cząstkow ego ja k we w łasnej d ie c e z ji12.

13. P a tria rch o w ie m ogą ud zie lać o d ­ p u s tu cząstkow ego w e w szystkich m ie j­

scach swego p a tr ia r c h a tu , n a w e t w y­

ję ty c h , w k ościołach swego o b rząd k u poza g ra n ic a m i p a tr ia r c h a tu o raz wszę­

dzie w ie rn y m sw ojego ob rząd k u . T o sam o m o g ą a rcy b isk u p i w ię k s ils.

14. K a rd y n a ło w ie m a ją w ład zę u d zie­

la n ia o d p u stu cząstkow ego w m iejscach lub in s ty tu ta c h o raz osobom n a d k tó ­ ry m i m a ją ju ry sd y k c ję albo o p ie k ę ; tak sam o w in n y ch m iejscach , lecz od ­ p u st m oże być uzyskany, za poszcze­

gólnym razem , tylko przez o b e c n y c h 14.

15. § 1. Bez zezw olenia o rd y n ariu sza m iejsca lu b h ie ra rh c y m iejsc a nie w ol­

n o w ydaw ać książek, książeczek, k a r ­ tek z o d p u sta m i z p o d a n ie m ich u d zie­

lenia.

§ 2. W y raźn e zaś zezw olenie S to li­

cy A p. je s t p o trzeb n e n a ogłaszanie

11 § 1. Cf. can. 349, § 2, 2° C. I. C .; M o tu p ro p rio C leri sa n c tita ti, 2 iun.

1957, can. 396, § 2, 2 ° ; can. 364, § 3, 3 ° ; can . 367, 2, 1° e t can. 391: A. A. S., 49 (1957) ss. 541.

§ 2 Cf. can . 914 C. I. C .; cf. e tia m M o tu p ro p rio S u b u rb ica riis sedibus, 11 ap r. 1962, I I , 2 : A. A. S., 54 (1962) s. 255.

12 Cf. can. 274 C. I. C .; cf. M o tu p ro p rio C leri sa n c tita ti, can. 319, 6° et can. 320, § 1, 4°.

13 Cf. M o tu p ro p rio C leri sa n c tita ti, can. 283, 4 ° ; cf. ibid. can. 326, § 1, 10°

(can . 319, 6 °) e t § 2.

14 Cf. c a n 239 C. I. C. e t M o tu p ro p rio C leri sa n c tita ti, can. 185, § 1, 24°.

(7)

ru m q u ib u s Sedes A p o sto lica in d u lg e n ­ tias a n n e x u i t 15.

16. Q u i a S um m o P o n tifice im p e tra ­ v e rin t in d u lg e n tia ru m concessiones p ro om nibus fidelibus, o b ligatione te n e n tu r, sub poena, n u llita tis g ra tia e o b ten ta e, a u th e n tic a e x m p la ria e a ru n d e m co n ­ cessionum a d S a c ra m P a e n ite n tia ria m d e f e r e n d ile.

17. In d u lg e n tia , alicu i festo a d n ex a , tra n s la ta in te llig itu r in eum d iem quo h u iu sm o d i festu m vel eiu sd em e x te rn a so llem n itas leg itim e tra n s fe rtu r 17.

18. A d lu c ra n d a m in d u lg e n tia m a li­

c u i d iei affix am , si v isitatio ecclesiae vel o ra to rii re q u ira tu r, h a e c fie ri p o test a m erid ie d iei p ra ec ed e n tis usq u e ad m ed ia m n o c te m q u a e s ta tu tu m diem c l a u d i t ls.

19. C h ristifid elis q u i p ieta tis obiecto (cru cifix o vel cruce, co ro n a, sc a p u la ri, n u m is m a te ) a quovis sacerd o te rite b e­

n ed icto , p ia u titu r m en te, co n se q u itu r in d u lg e n tia m p a rtiale m .

S i a u te m p ieta tis o b iec tu m a S um m o P o n tifice a u t a q u o lib e t E p isco p o fu e ­ r it b e n ed ictu m , ch ristifid elis eodem ob ­ iecto p ia u ten s m en te, asseqüi p o test e tia m in d u lg e n tia m p le n a ria m die fes­

to s a n c to ru m A p o sto lo ru m P e tri e t P auli, a d d ita tam en , q u a lib e t le g itim a fo rm u la , fid ei professione ie.

20. § 1. In d u lg e n tia e a d n ex a e visi­

ta tio n i ecclesiae non cessant, si ecclesia fu n d itu s e v e rta tu r ru rsu sq u e in tr a q u in q u a g in ta an n o s a e d ific e tu r in eo-

d ru k iem w jak im k o lw ie k języku, a u ­ ten ty czn y ch zbiorów m o d litw i poboż­

n y ch uczynków , d o k tó ry ch S to lica Ap.

przy w iązała o d p u sty ls.

16. Ci, k tó rzy uzyskali od S tolicy A p. m ożność n a d a w a n ia o d pustów w szystkim w iernym , o bow iązani są, p o d sa n k c ją niew ażności o trzy m an ej łaski, p rzesłać d o P e n ite n c ja rii a u te n ty cz n e odpisy dotyczące u d zielen ia o d p u ­

stów 16.

17. O d p u s t zw iązany z jak im ś św ię­

tem u w aża się za p rzeniesiony n a ten dzień, n a k tó ry p raw n ie przenosi się sam o św ięto lu b p rz y n ajm n ie j ze­

w n ę trzn ą jeg o uroczystość 17.

18. Jeżeli do uzy sk an ia o d p u stu zw iązanego z jak im ś dniem , byłoby w y m ag an e n aw ied zen ie ' kościoła lub k a p licy , to m oże się ono o dbyć od p o ­ łu d n ia d n ia p o p rz ed n ieg o do północy, k tó ra zam yka d zień o z n a c z o n y 1S.

19. W iern y , k tó ry pobożnie używ a p rz e d m io tu pobo żn o ści (krucyfiksu, krzyża, ró żań c a, sz k a p le rza ), pośw ięco­

nego w łaściw ie przez jakiegokolw iek k a p ła n a u z yskuje o d p u st cząstkow y.

Jeżeli zaś p rz e d m io t pobożności zo­

stał pośw ięcony p rzez P a p ieża lu b przez jakiegokolw iek b iskupa, w te d y w iern y u ż y w ając go pobożnie, m oże uzyskać n a w e t o d p u st zu p ełn y w uroczystość św iętych A postołów P io tra i Paw ła, d o d a ją c je d n a k jak ą ś zatw ierd zo n ą p ra w n ie fo rm u łę w y z n an ia w i a r y 19.

« Cf. can. 1388 C. I. C.

18 C an . 920 C. I. C.

17 Cf. can. 922 C. I. C .; cf. e tia m C o d e x R u b ric a r u m , nn. 356— 9 ; A A S., 52 (1960) s. 657.

ie C an . 923 C . I. C.

19 N . 17 In d u lg . doctr.

(8)

dem vel fere eodem loco e t sub eodem titulo.

§ 2. In d u lg e n tia a d n e x a u su i p ie ta tis o b iecti tu n c ta n tu m cessat, cu m id em o b iec tu m p ro rsu s d e sin at esse vel ven­

d a tu r 20.

21. P ia M a te r E cclesia, de fidelibus d efu n ctis q u a m m axim e sollicita, q u o ­ lib e t p rivilegio h a c de re ab ro g ato , iisdem d e fu n ctis am plissim e su ffra g ari c o n s titu it quovis M issae s a c rific io 21.

22. § 1. U t quis c a p a x sit sibi lu ­ c ra n d i in d u lg e n tia s, d e b et esse b a p ti- zatus, n o n ex co m m u n ic atu s, in sta tu g ra tia e saltem in fine o p e ru m p ra e ­ scrip to ru m , su b d itu s concedentis.

§ 2. U t vero su b iectu m c ap a x eas re v e ra lu c re tu r, h a b ere d e b e t in te n tio ­ nem saltem g en eralem eas a cq u ire n d i e t o p e ra in iu n c ta im p le re s ta tu to tem ­ po re a c d e b ito m odo secu n d u m co n ­ cessionis ten o re m 22.

23. N isi a liu d ex concessionis ten o re a p p a re a t, in d u lg e n tia s a b E piscopo concessas lu c ra ri p o ssu n t tu m su b d iti e x tra te rrito riu m , tu m p ere g rin i, vagi, om nesque e x em p ti in te rrito rio d e g en ­ tes 23.

24. § 1. In d u lg e n tia p le n a ria sem el ta n tu m in die a c q u iri potest.

§ 2. C h ristifid elis tam e n consequi p o te rit in d u lg e n tia m p le n a ria m in a rti­

culo m o rtis, etia m si eodem die in d u l­

g e n tia m p le n a ria m iam acq u isiv erit.

§ 3. P a rtia lis v ero in d u lg e n tia p lu ­ ries in die 'a c q u ir i p o test, nisi a liu d expresse n o te tu r 24.

25. O p u s p ra e sc rip tu m a d a c q u ire n ­ d a m in d u lg e n tia m p le n a ria m ecclesiae

20. § 1. O d p u s ty zw iązane z n aw ie­

d zeniem kościoła nie w y g asają w w y­

p a d k u całkow itego zniszczenia kościoła i ponow nego w zniesienia go w tym sa­

m ym lub p raw ie w ty m sam ym m ie j­

scu i p o d tym sam ym ty tu łem .

§ 2. O d p u s t zw iązany z używ aniem p rz e d m io tu pobożności w te d y tylko w y­

gasa, g d y tenże p rz ed m io t p rzestaje całkow icie istn ie ć lu b zostanie sprze­

d a n y 20.

21. Ś w ięta M a tk a K ościół, w y raża­

ją c ja k n ajw iększą troskę o zm arłych, znosząc jakikolw iek p rzyw ilej w tej m a te rii, stw ierdza, że zm arły m p rzy ­ chodzi się z p o m o cą w najw yższym sto p n iu przez sam ą M szę ś w .21.

22. § 2. A b y ktoś b ył w stan ie uzy­

skać o d p u st m usi b y ć : ochrzczony, w olny od ekskom uniki, w stan ie łaski, p rz y n ajm n ie j p o d k o n iec w y p ełn ien ia n a k az an y c h dzieł, p o d d a n y u d z ie la ją ­ cego.

§ 2. Ż eb y zaś p o d m io t zdolny do uzyskania, rzeczyw iście o d p u st uzyskał, m usi m ieć p rz y n a jm n ie j ogólną in te n ­ cję zyskiw ania o raz w y k o n ać w okreś­

lonym czasie n a k az an e d zieła i to w n a leży ty sposób w ed łu g b rzm ien ia n a d a n ia 22.

23. O ile co innego nie w y n ik a z treści n a d a n ia , o d p u sty u d zielan e przez b isk u p a m ogą uzyskać zarów no jeg o p o d w ła d n i poza tery to riù m , ja k i p o d ró żn i, osoby bez m ie jsc a zam iesz­

k a n ia oraz wszyscy w yjęci — przeby­

w a ją c y n a d an y m tery to riu m 23.

24. § 1. O d p u s t z u p ełn y m o żn a uzy­

skać w ciąg u d n ia tylko je d e n raz.

20 Cf. can, 924 C. I. C.

21 N . 20 In d u lg . doctr.

22 C an . 925 C. I. C .; cf. e tia m cam 2262 C. I. C.

23 C an . 927 C. I. C.

24 N. 6 In d u lg . doctr.·, cf. e tia m N. 18 In d u lg . doctr.

(9)

vel o ra tio a d iu n c ta m est eiu sd em p ia v isitatio, in q u a re c ita n tu r o ra tio D o ­ m in ic a e t fidei sym bolum (P a le r et C redo ) 25.

26. A d in d u lg e n tia m p le n a ria m asse­

q u e n d a m re q u ir u n tu r ex secutio operis in d u lg e n tia d ita ti e t im p le tio triu m co n d itio n u m , q u ae s u n t: sa cram en ta lis confessio, co m m u n io e u c h a ris tic a e t o ra tio a d m en te m S u m m i Pontificis.

R e q u iritu r in su p e r u t e x lu d a tu r om nis affectu s e rg a q u o d e u m q u e p e cc atu m

e tia m veniale.

Si p le n a h u iu sm o d i dispositio desit vel p ra e d ic ta e c o nditiones, salvis p ra es­

crip tis N. 34 e t N. 35 p ro ,.im p e d itis” , n o n im p le a n tu r, in d u lg e n tia e r it ta n ­ tu m p a r ti a l i s 26.

27. T re s co n d itio n es p e rfic i possunt p lu rib u s d iebus a n te vel p o st p ra e sc rip ­ ti operis exsecutionem ; co n v en it tam e n u t com m u n io e t o ra tio ad m en te m S u m m i Pontificis p e ra g a n tu r ipso die q u o in s titu itu r opus -7.

28. U n ic a sa c ra m e n ta li confessione p lu res in d u lg e n tia e p le n a ria e a c q u iri p o ss u n t; u n ic a v ero co m m u n io n e e u ­ c h a ristic a e t u n ic a o ra tio n e ad m e n tem S u m m i P o ntificis u n a ta n tu m in d u l­

g e n tia p le n a ria a c q u iritu r 2S.

29. C o n d itio p re c a n d i a d m en te m S u m m i P o n tificis p lan e im p le tu r, si re ­ c ita n tu r a d E iu sd em m en te m semel P a ter e t A v e ; d a ta tam e n fa c u lta te sin­

gulis fidelibus q u a m lib e t a lia m o ra tio ­ n em re c ita n d i iu x ta u n iu scu iu sq u e p ie­

ta te m e t d ev o tio n em 20.

30. N o rm a e de in d u lg e n tiis p len ariis

§ 2. Je d n a k że c h rześcijan in będzie m ógł uzyskać w m o m en c ie śm ierci o d ­ p u st zupełny, chociażby tego d n ia uzy­

skał ju ż o d p u st zupełny.

§ 3. N a to m ia st o d p u st cząstkow y m o żn a uzyskać w ięcej razy d ziennie, o ile co in n eg o nie je s t w yraźnie za­

znaczone 24.

25. D zieło przep isan e d la uzyskania o d p u stu zupełnego, zw iązanego z koś­

ciołem lub k a p lic ą, o b e jm u je ich p o ­ bożne n aw iedzenie, w czasie któ reg o n ależy odm ów ić m o d litw ę P ańską i w y ­ znanie w ia ry ( O jc ze nasz i W ie r zę J 25.

26. D o uzy sk an ia o d p u stu zupełnego w y m a g a się w y k o n an ia dzieła o b d arzo ­ nego o d p u stem o raz w y p e łn ie n ia trzech w aru n k ó w , k tó ry m i są : sa k ra m e n ta ln a spow iedź, K o m u n ia św. i m o d litw a w in te n c ja c h P apieża. W y m ag a się p o ­ n a d to w y k lu czen ia wszelkiego przy w ią­

za n ia do jakiegokolw iek g rzechu, n a w et pow szedniego.

Jeżeli b ra k u je p ełnej tego ro d z aju dyspozycji, alb o nie zo sta ją w ypełnione w sp o m n ian e w aru n k i, o d p u st będzie tylko cząstkow y — z zach o w an iem je d n a k w o d n iesien iu do „przeszkodzo- n y c h ” przepisów N. 34 i N. 3 5 26.

'27. T rz y określone w a ru n k i m ogą być w y p e łn io n e w ró żn y ch d n iac h p rz ed lub po w y k o n an iu p rzepisanego dzieła. W y p a d a je d n a k , b y K o m u n ia św i m o d litw a w in te c ja c h P a p ieża były w ypełnione w ty m d n iu , w k tó ry m wy-' k o n u je się w sp o m n ia n e d z ie ło 27.

28. Po je d n e j spow iedzi sa k ram e n ­ taln ej m o żn a uzyskać k ilk a odpustów

25 N. 16 In d u lg . doctr.

26 N. 7. In d u lg . doctr.

27 N . 8 In d u lg . doctr.

23 N . 10. In d u lg . do ctr

(10)

e d itae, p ra e se rtim e a q u a e in N . 24,

§ 1 re ce n se tu r, a p p lic a n tu r e tia m in ­ d u lg en tiis p len a riis, q u a e „ to ties q u o ­ ties” usq u e a d h u c a p p e lla ri consueve­

r a n t 30.

31. O p e re, c u i p ra e s ta n d o aliq u is le­

ge a u t p ra e c e p to o b lig a tu r, n e q u it in ­ d u lg e n tia lu crifieri, nisi in eiusdem concessione a liu d expresse d ic a tu r; qui tam e n p ra e s ta t opus sibi in sacram en - talem p a e n ite n tia m in iu n c tu m e t in ­ d u lg en tiis fo rte d ita tu m , p o te s t sim ul e t p a e n ite n tia e satisfacere e t in d u lg e n ­

tias lu c ra ri 31.

32. In d u lg e n tia alic u i o ra tio n i a d ­ n ex a a c q u iri p o tes t q u o c u m q u e idio- m ate o ra tio re c ite tu r, d u m m o d o de fi­

d e lita te versionis co n stet ex d e c la ra tio ­ ne vel S ac rae P a e n ite n tia ria e vel u n iu s ex O rd in a riis vel H ie rac h iis lo co ru m u b i vulg aris est lin g u a in q u a m v ersa est o ra tio 32.

33. A d in d u lg e n tia ru m a cq u isitio n em satis est o ra tio n em a lte rn is cu m socio re c ita re , a u t m en te eam pro seq u i, d u m ab alio re c ita tu r 33.

34. C onfessarii c o m m u tare possu n t sive opus p ra e s c rip tu m sive con d itio n es p ro iis qui, leg itim o d e te n ti im p e d i­

m en to , ead e m p ra e s ta re n e q u e a n t34.

35. O rd in a rii vel H ie ra rc h a e loco­

ru m p o ssu n t in su p e r co n ced ere fid e li­

bus, in quos a d n o rm a m iu ris e x ercen t a ù c to rita te m , si in locis v e rse n tu r u b i nu llo m odo vel saltem a d m o d u m d iffi­

cile a d confessionem vel co m m u n io n em acced ere possint, u t ipsi q u e a n t in d u l­

g en tiam p le n a ria m consequi absque

zupełn y ch . Je d n a k że po jed n e j K o m u ­ n ii św. i p o je d n e j m o d litw ie w in te n ­ c ja c h O jc a św. zyskuje się je d e n tylko o d p u st z u p ełn y 28.

29. W aru n e k d otyczący m o d litw y w in te n c ja c h P a p ieża w y p e łn ia się cał­

kow icie, jeżeli się o d m aw ia w tej in ­ te n c ji „ O jcze n a sz” i „ Z drow aś”. Po­

zostaw ia się je d n a k poszczególnym w iern y m m ożność o dm ów ienia ja k ie j­

kolw iek in n ej m o d litw y zgodnie z czcią i szacunkiem żyw ionym przez każdego w zględem P a p ież a 2e.

30. N o rm y w y d an e o o d p u sta c h zu­

pełn y ch , zw łaszcza p o d a n a w N. 24

§ 1, m a ją być ap lik o w an e także d o o d ­ pustów , k tó re d o tą d zw ykło się nazy­

w ać „ to ties q u o tie s” 30.

31. Przez dzieło do k tó reg o w y k o n a­

n ia ktoś je s t zobow iązany n a p o d staw ie p ra w a lu b n ak azu , nie m o żn a zyskać o d p u stu , c h y b a że co in n eg o je s t p o ­ w iedziane w n a d a n iu tego o d p u stu . K to je d n a k w y p e łn ia dzieło nałożone m u ja k o s a k ra m e n ta ln a p o k u ta , a je d ­ nocześnie ob d arzo n e o d p u sta m i, może jed n o cześn ie zadośćuczynić pokucie

i uzyskać o d p u sty 31.

32. O d p u s t d o łączo n y do ja k ie jś m o­

d litw y m oże być uzyskany, bez w zglę­

d u n a to, w ja k im języku o d m aw ian a je s t m o d litw a, b yleby w iad o m o było o w iern y m jej przekładzie n a p o d sta ­ wie stw ie rd zen ia albo P e n ite n c ja rii albo jed n e g o z o rd y n ariu szó w lu b h ie ­ ra rc h ó w m iejsca, gdzie je s t w użyciu język, n a k tó ry przełożono m o d litw ę 32.

33. A by uzyskać o d p u sty w ystarczy

30 N. 19 In d u lg . doctr.

« C an . 932 С. I. C.

32 Cf. caó. 934 § 2 С. Г. C.

33 C an . 934 § 3 C. I. C.

34 Cf. can. 935 C. I. C.

(11)

a c tu a li confessione e t com m unione, d u m m o d o sin t corde c o n triti e t a d p ra e d ic ta sa c ra m en ta , cu m p rim u m p o te ru n t, a cced ere p r o p o n a n t 35.

36. M u ti lu c ra ri p o ssu n t in d u lg e n ­ tias a d n ex a s pub licis p recibus, si u n a c u m ceteris fidelibus in eo d em loco o ra n tib u s m en te m ac pios sensus a d D e u m a tto lla n t; e t si a g itu r de p r i­

vatis o ra tio n ib u s, satis est u t eas m en te re c o la n t signisve p a te fa c ia n t vel ta n ­ tu m m o d o oculis p e rc u rra n t 3β.

o d m aw iać m o d litw ę n a p rz e m ia n z to ­ w arzyszem alb o śledzić ją w m yśli, gdy ktoś in n y j ą w y p o w ia d a 33.

34. Sp o w ied n icy m ogą z am ien iać czy to p rzep isa n e pobożne dzieło, czy też w a ru n k i tym , k tó rzy p ra w n ie przeszko- dzeni, nie m og lib y czegoś w y k o n a ć 34.

35. O rd y n a riu sze lu b h iera rch o w ie m ie jsc a m o g ą p o n a d to zezw alać w ier­

nym , w sto su n k u do k tó ry ch m a ją zgodnie z p ra w em w ładzę, a k tó rzy za­

m ie szk u ją okolice, gdzie nie m o żn a w ż ad e n sposób alb o jed y n ie z w ie lk ą tru d n o śc ią w y sp o w iad ać się lu b p rzy ­ stą p ić do K o m u n ii św., ab y m ogli uzy­

skać o d p u st z u p ełn y bez a k tu a ln e j spo­

w iedzi i K o m u n ii św., b yleby tylko w zbudzili żal dosk o n ały i m ieli p o sta ­ now ienie p rz y stąp ien ia do ty ch sak ra­

m en tó w św iętych, skoro tylko n a d a rz y się o k azja 35.

36. N iem i m ogą zyskiw ać o d p u sty zw iązane z p u b liczn y m i m o d litw am i, g d y razem z w iern y m i, k tó rzy się m o ­ d lą n a tym sam ym m iejscu, w znoszą do B oga m yśl i pobożne u czucia. J e ­ żeli zaś chodzi o p ry w a tn e m o d litw y , to w ystarcza, ab y m yślą je rozw ażali, czy w y rażali z n ak am i lu b przebiegali je tylko o c z a m i3S.

9.

P E N IT E N C J A R IA A P O S T O L S K A (S e k c ja o d p u stó w N r 193— 68-R )

O dpust zu p ełn y za u c z e stn ic tw o w „G orzkich Ż a la ch ” (Z A k t P r y m a s a P o l s k i )

B eatissim e P ater O jcze Ś w ię ty

S te p h a n u s C a rd . W yszyński, A rch ie- S te fa n K a rd . W yszyński, A rcybiskup piscopus P rim as V arsoviensis h u m ilite r P rym as W arszaw ski, p o k o rn ie prosi

35 Cf. N. 11 In d u lg . doctr.

33 C an . 936 С. I. C.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Overeenkomst de adviezen van de RvdW, de Cie HER en de aanbevelingen van de provinciale besturen ben ik van mening dat voor de verdere besluitvor- ming

The res'ults show that in morphological models for conditions with suspended sediment transport , the transverse slope parameter (G) can not be simply taken the same as in 100%

1) In complete macro-scale, an integrated vehicle-track interaction MBS model is developed and utilized to assess the probability of surface crack initiation along a curved track. The

Dekret Kongregacji Obrzędów zatwierdzjący nowe Kanony we Mszy Św.. Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 12/1-2,

[r]

Prymas Polski : Dekret zezwalający na

nego, jakie zwykło się urządzać w ciągu roku i przez triduum po Kanonizacji lub Beatyfikacji (Ko­. deks Rubryk,

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 14/3-4,