• Nie Znaleziono Wyników

"Natura i człowiek w ekologii humanistycznej", Stanisław Zięba, Lublin 1998 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Natura i człowiek w ekologii humanistycznej", Stanisław Zięba, Lublin 1998 : [recenzja]"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

RECENZJE

Prezentowana pozycja jest niezwykle cenna ze w zględu na unikalność m a­ teriałów oraz możliwość przekrojowego zapoznania się z różnymi aspektami bogatej tematyki ekologicznej. Ze w zględu na formę i logiczne uporządkow anie może być doskonałą pom ocą zarów no dla studentów, jak i dla obeznanych z problem atyką specjalistów. Redaktorzy książki J. M. Dołęga i J. W. Czartoszew- ski (organizatorzy konferencji) są jednocześnie osobiście zaangażow ani w dia­ log toczący się w środowiskach naukowych, co zapew nia poruszanie najbardziej aktualnych problem ów współczesnego świata. Książkę cechuje wysoki poziom edytorski oraz przejrzystość zawartych w niej wiadomości. Z pewnością jest jed­ ną z ciekawszych publikacji jakie ostatnio ukazały się na rynku w ydaw niczym i dlatego też godną polecenia.

Monika Paszkowska i Maria Przetacka

Stanisław Zięba,

N a t u r a i c z ł o w i e k w e k o l o g i i h u m a n i s t y c z ­ n e j,

Zakład Ekologii Człowieka, KUL, Lublin 1998, ss. 288.

W popularnym znaczeniu "ekologia" jest rozum iana jako nauka przyrod­ nicza badająca relacje zachodzące pom iędzy organizmami żywym i (lub ich gru­ pami), a otaczającym je światem zewnętrznym (środowiskiem). Tak rozum iana ekologia, jako samodzielna dyscyplina ukonstytuow ała się dopiero w XX w ie­ ku, a do jej zaistnienia w znacznej mierze przyczyniły się badania empiryczne związane z biologią. Szybko jednak okazało się, że ekologia w czysto biologicz­ nym wym iarze jest m ało skuteczna. Również naukow e i czysto techniczne roz­ wiązania nie przynoszą pożądanych rezultatów. Ekolodzy szybko zorientowali się, że dla skutecznych działań proekologicznych, potrzebne jest w ypracowanie prawidłowej filozofii życia, opartej nie tylko na naukach biologicznych, ale tak­ że społecznych i humanistycznych. W ten sposób wyłoniły się nowe trendy, n u r­ ty i kierunki ekologiczne.

Jednym z takich kierunków jest - coraz bardziej popularna - ekologia h u ­ m anistyczna. Dotyczy ona człowieka powiązanego tak z rzeczywistością biolo­ giczną, jak i ze strukturam i społecznymi (ekonomicznymi, politycznymi, religij­ nymi). Na gruncie polskim, wśród wielu propagatorów tego kierunku, w yróż­ nia się ks. prof, dr hab. Stanisław Zięba, Dziekan W ydziału M atematyczno-Przy­ rodniczego, Kierownik Katedry Ekologii Człowieka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jako członek Towarzystwa Naukowego KUL-u i Komitetu Biologii Teoretycznej i Ewolucyjnej PAN-u, jest także członkiem redakcji Roczników Filo­ zoficznych i zeszytów Człowiek i Przyroda oraz redaktorem serii Ekologia Humani­ styczna. Wśród wielu Jego publikacji i książek w ubiegłym roku nakładem Za­

(3)

RECENZJE

kładu Ekologii Człowieka KUL-u ukazała się pozycja Jego autorstw a, pt.: N a tu ­ ra i człowiek w ekologii hum anistycznej. Praca ta koncentruje się na ekologii hum a­ nistycznej, której przedm iotem jest człowiek w relacji do przyrody.

Książka została podzielona na cztery rozdziały, poprzedzone w stępem oraz zam knięte obszernym wykazem bibliograficznym i indeksem nazwisk.

A utor w pierw szym rozdziale omawia najpierw samo zjawisko życia w jego aspekcie epistemologicznym, m etodologicznym i m erytorycznym . Podsu­ w a też czytelnikowi spojrzenie na organizację życia w świetle aksjologicznych dociekań sensu istnienia życia w tak różnorodnej postaci.

Generalnie kwestia pochodzenia życia sprow adza się do wyjaśnienia jego złożoności. Trudno jest jednak orzec, że złożoność układów żywych to tylko re­ zultat nukleotydów i enzymów, które zapewniają istnienie danej funkcji. Dla au­ tora zagadka pow stania życia tkwi w etapie biologicznym, w problem ie utw o­ rzenia się organizacji biologicznej z m olekularnego chaosu.

Życie - zdaniem autora - nie wyczerpuje się w samych tylko reakcjach bio­ chemicznych. Również redukcjonistyczna ontologia życia - chociaż od 150 lat od­ nosi triumfy - nie jest zadawalającym sposobem wyjaśnienia tegoż fenomenu. Jako głębszą refleksję nad procedurą metodologiczną i ontologiczną życia, autor proponuje emergentyzm. Koncepcja emergencji służy wyjaśnianiu i opisywaniu nowych zjawisk jako niewyjaśnialnych, nieprzewidywalnych na podstawie infor­ macji dotyczących części przestrzennych lub innych elementów konstytuujących system, w którym zjawisko zachodzi. Rozpatrzenie złożoności jako wewnętrznej własności układu żywego, ma podstawowe znaczenie dla ekologii. Bowiem jak pisze autor, "nie można mówić o bezpiecznej biosferze, nie znając algorytmów zarządzających życiem na poziomie indyw iduum i ekosystemu" (s. 51).

W rozdziale drugim autor podejmuje próbę wyjaśnienia pojęcia "natura", po to aby dalej przedstaw ić w aspekcie historycznym jej różnorodne ujęcia i na koniec zarysować aksjologiczny w ym iar natury.

Z punktu widzenia ekologii humanistycznej przez naturę m usim y rozu­ mieć "kategorię mającą sens tylko w odniesieniu do człowieka, który w tym po­ jęciu zawiera zespół treści odczytywanych w otaczającym świecie" (s. 89). Stu­ dium historii dow odzi, że nasz dzisiejszy obraz przyrody jest konsekwencją kształtowanego przez wieki systemu cywilizacyjnego. Próbując w pełni poznać naturę, człowiek odkrył w niej też aksjologiczną stronę. Dostrzegł cele, jakie na­ tura realizuje w swym rozwoju. Zdaniem autora kategoria natury jest ciągle otwarta i ciągle będzie ujawniać nowe treści.

Trzeci rozdział dotyczy człowieka w aspekcie ekologicznym. A utor tutaj podejmuje próbę nakreślenia podstaw budow ania ekologii humanistycznej.

Podstaw ą wszelkich analiz ekologii humanistycznej jest człowiek, byt ludz­ ki, jego działalność proekologiczna lub antyekologiczna. W zakres ekologii h u ­ manistycznej w chodzą sym ptom y kryzysu ekologicznego i sposoby jego zaże­ gnania. W rozw iązaniu wysuniętych kwestii ekologia hum anistyczna m usi po­ służyć się m etodą holistyczną. Człowiek przekracza bowiem w ym iar biologicz­

(4)

RECENZJE

ny swą stroną psychiczną, percepcyjną, kulturow ą i moralną. A utor w idzi wiel­ ką rolę jaką ma do spełnienia ten kierunek ekologii. Ekologię hum anistyczną - skupioną na człowieku w aspekcie sensu i realizacji - umiejscawia pom iędzy rozwijającą się ekologią przyrodniczą a ekologią społeczną.

Ostatni, czwarty rozdział tej książki, podejmuje kwestie odpow iedzialno­ ści człowieka za przyrodę.

Przedm iotem ekologii humanistycznej jest przyroda sama w sobie i w rela­ cji do człowieka. Czyniąc taką refleksję, autor odkrywa po kolei aksjologiczny w ym iar przyrody, sens istniejącego w niej p orządku i potrzebę utrzym ania przez człowieka tego porządku. Przyszłość człowieka zasadza się na typie inte­ rakcji zachodzącej m iędzy środowiskiem, organizmem i genomem. N asze dal­ sze życie będzie zależało od zachowania właściwego środowiska naturalnego, bez którego organizm ludzki nie może istnieć. Zatem m usim y okazać dojrzałą odpowiedzialność za te środowisko.

Refleksja nad kosmosem, nad życiem nad biosferą nad sobą sam ym może być pom ocna w w ypracow aniu właściwej relacji m iędzy człowiekiem a przyro­ dą, relacji m iędzy porządkiem przyrody a porządkiem moralnym. Ta relacja w y­ daje się być zasadnicza w ograniczaniu zagrożeń ekologicznych. Szukanie wyj­ ścia z kryzysu ekologicznego, doprowadziło na koniec autora do obszaru reli­ gijności człowieka. Religijność bowiem w pływ a na kształt właściwej hierarchii wartości i m otyw ów odpowiedzialności za życie w całym bogactwie jego form i kształtów.

Na koniec ks. prof. Stanisław Zięba stwierdza: "ekologia hum anistyczna nie rozpoczyna się od tej pracy, ale jest tu przedstaw iona pew na wizja człowie­ ka do dyskusji naukowej i pozanaukowej" (s. 261). Takie stw ierdzenie jest za­ chętą do sięgnięcia po tę książkę tak przez profesjonalistów zajmujących się na co dzień ochroną przyrody, jak i przez wszystkich zainteresowanych ochroną środowiska naturalnego.

Moim zdaniem , ekologia hum anistyczna opisana przez ks. prof. Stanisła­ w a Ziębę w powyższej książce, w ydobyw a z natury człowieka treści proekolo­ giczne, aby ukazać głębię relacji łączących go z pozostałym światem (naturą). I to jest ze wszech m iar słuszne. Jakby nie nazywać ekologii, w skutecznych dzia­ łaniach proekologicznych m usim y widzieć człowieka, jego otoczenie, innych lu­ dzi i środowisko oraz cel człowieka jako jedną całość. W edług mnie, ekologia pozostaje trudną umiejętnością kształtowania swego życia w zgodzie z innym i ludźm i i przyrodą. Ta książka nie rozwiązuje tych wszystkich trudności, ale na wiele z nich otwiera oczy. Dlatego jest godna polecenia.

Antoni Skowroński

Cytaty

Powiązane dokumenty

Psychologia humanistyczna wskazuje terapeutom mowy nowy wskaźnik skuteczności terapii, a mianowicie osiągnięty przez jednostkę etap rozwoju zgodnie z przedstawioną

SROLW\F]QH OXE ND*GH LQQH SU]\QDOH*QRü GR PQLHMV]RFL QDUR GRZHM PDMWHN XURG]HQLH QLHSHáQRVSUDZQRü ZLHN OXE RULHQ WDFM VHNVXDOQ´ &KF VL RGQLHü MHG\QLH GR ]DND]X G\VNU\ PLQDFML ]H Z]JO

Po pierwsze stwierdzamy, że ruch cząstki alfa odbywa się w płaszczyźnie, co wynika z zachowania jej momentu pędu w polu siły centralnej, czyli siły

Moim celem jest dokładne zanalizowanie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz jej wpływu na zmianę stosunków międzynaro- dowych, lecz zajmę się nią o tyle, o ile ma ona

Grocholewskiego zagadnienie jest niezmiernie ważne i aktualne oraz wymaga dalszej refleksji, aby ustalenia prawne Kościoła nie mijały się z realiami współczesnego życia.. We

Także zakres wiedzy i zainteresowanie tą problematyką wśród nauczycieli oraz podejmowane działania wobec środowiska przyrodniczego okazały się nieodpowiednie i

wspomnieli,/ co przedtem umieli, ej leluja./ Ej leluja, już fraktem śpiewają,/ na muzyce grają, ej leluja./ Ej leluja, skowronek dyszkantem,/ a sikora altem, ej leluja./ Ej

serw acji w odniesieniu do K siężyca daje jego terminator (linia, gdzie przylegają do siebie oświetlona przez Słońce i nie ośw ietlona część tarczy). Istnienie