"PROFILAKTYKA, JAKO DZIAŁANIE, KTÓRE MA ZAPOBIEC POJAWIENIU SIĘ LUB ROZWOJOWI NIEKORZYSTNEGO ZJAWISKA, MA WYPOSAŻYĆ MŁODEGO CZŁOWIEKA W HARMONIJNIE
FUNKCJONUJĄCĄ OSOBOWOŚĆ, DZIĘKI KTÓREJ BĘDZIE ON DOKONYWAŁ W ŻYCIU POZYTYWNYCH WYBORÓW"....
Mirosław Wojciechowski
PROGRAM PROFILAKTYKI ZESPOŁU SZKÓŁ NR 1
W NOWYM DWORZE MAZOWIECKIM
zatwierdzony Uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 13.09.2013 roku
Akty prawne regulujące działalność opiekuńczo-wychowawczą, stanowiące podstawę prawną Szkolnego Programu Profilaktyki.
1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej – art. 72 (ochrona praw dziecka) (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483, z późniejszymi zmianami).
2. Konwencja o Prawach Dziecka – art. 3, art. 19 (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526).
3. Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty - (art. 33 ust. 2 pkt. 6 i 7) (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późniejszymi zmianami.)
4. Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela.
(Dz. U. z 2006 r. nr 97, poz. 674, z późniejszymi zmianami).
5. Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich.
(Dz. U. z 1982 nr 35 poz. 228, z późniejszymi zmianami)
6. Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia i przed następstwami używaniu tytoniu i wyrobów tytoniowych.
( Dz. U. z 1996 r. nr 10, poz. 55, z późniejszymi zmianami)
7. Ustawa z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
(Dz. U. 1982 nr 35 poz. 230 z późniejszymi zmianami)
8. Ustawa z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego.
(Dz. U. z 1994 r. Nr 111, poz. 535, z późniejszymi zmianami) 9. Ustawa z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.
(Dz. U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485 z późniejszymi zmianami)
10. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół.
(Dz. U. z 2001 r. Nr 61, poz. 624 z późniejszymi zmianami)
11. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
(Dz. U. z 2013 r., poz. 532)
12. Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół.
(Dz. U. z 2012 r., poz. 977)
13. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych.
(Dz. U. 2010 nr 228 poz. 1490 )
14. Rozporządzenie MENiS z 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem.
(Dz. U. Nr 26, poz. 226).
15. Statut Szkoły
PROFILAKTYKA: to chronienie człowieka w rozwoju przed zagrożeniami i reagowanie na pojawiające się zagrożenia.
Jej celem jest ochrona dziecka, ucznia, wychowanka przed zakłóceniami rozwoju, czyli przed podejmowaniem zachowań hamujących lub niszczących rozwój, określanych w literaturze przedmiotu jako zachowania ryzykowne. Dlatego ważne jest wyodrębnienie działań profilaktycznych i budowanie szkolnego programu profilaktyki. W Zespole Szkół nr 1 będzie to profilaktyka pierwszorzędowa i drugorzędowa.
CELE PROFILAKTYKI:
STRATEGIA INFORMACYJNA
Cel główny: Uczeń posiada adekwatne informacje na temat skutków niewłaściwego stylu życia i ryzykownych zachowań.
Cele szczegółowe:
1. Nauka i utrwalanie zasad bezpieczeństwa.
2. Zapoznanie z zagrożeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych.
3. Kształtowanie nawyków aktywnego stylu życia.
4. Promowanie zasad zdrowego odżywiania.
5. Utrwalanie zasad higieny.
6. Poszerzanie wiedzy na temat ekologii.
STRATEGIA EDUKACYJNA
Cel główny: Uczeń zdobywa i rozwija ważne umiejętności psychospołeczne.
Cele szczegółowe:
1. Kształtowanie wrażliwości na odmienność drugiego człowieka.
2. Przekazanie wiedzy na temat integracji i jej znaczenia.
3. Kształtowanie zachowań społecznie akceptowanych.
4. Nauka rozwiązywania konfliktów i radzenia sobie w sytuacjach trudnych.
4. Praca nad samoświadomością i adekwatną samooceną.
5. Poszerzanie i utrwalanie wiedzy o uczuciach.
6. Zapoznanie uczniów ze sposobami radzenia sobie ze stresem.
STRATEGIA INTERWENCYJNA
Cel główny: Uczeń uzyskuje wsparcie w sytuacjach kryzysowych.
Cele szczegółowe:
1. Kształtowanie umiejętności szukania pomocy.
2. Zapoznanie z procedurami postępowania szkoły w sytuacjach trudnych i numerami telefonów "NA RATUNEK".
3. Utrwalanie umiejętności udzielania pierwszej pomocy.
STRATEGIA DZIAŁAŃ ALTERNATYWNYCH
Cel główny: Uczeń otrzymuje pomoc w zaspokojeniu ważnych potrzeb bytowych i psychologicznych.
Cele szczegółowe:
1. Wspieranie uczniów w trudnej sytuacji bytowej.
2. Pomaganie uczniom z deficytami.
3. Kształtowanie zainteresowań.
4. Rozwijanie uzdolnień.
5. Działania umożliwiające uczniowi odniesienie sukcesu.
EWALUACJA PROGRAMU PROFILAKTYKI
Ewaluacja to systematyczne gromadzenie informacji o programie w celu umożliwienia podejmowania decyzji o jego przyszłości (np. kontynuacji, modyfikacji, zaniechaniu).
Ewaluacja programu polega na zbieraniu opinii i danych w formie informacji lub samooceny. Najczęściej stosowane są trzy rodzaje ewaluacji w zależności od tego, czemu mają służyć uzyskane wyniki: ewaluacja celów, ewaluacja procesu oraz ewaluacja wyników.
Ewaluacja celów programu sprawdza, czy szkolny program osiągnął cele, jakie wcześniej zakładał. Ewaluacja procesu ma za zadanie wyjaśnić jak działa szkolny program, jak to się dzieje, że cele programu zostają osiągnięte lub nie. Ten rodzaj ewaluacji jest szczególnie zalecany wtedy, gdy program jest długotrwały. Ewaluacja wyników programu polega na ocenie jakości i poziomu korzyści, jakie uczestnicy wynoszą z programu.
Celem ewaluacji jest ocena skuteczności działania w odniesieniu do założonych celów. Prawidłowo zaplanowana procedura ewaluacji programu wychowawczego powinna zawierać jasno określone cele ewaluacji.
PLANOWANIE PROCEDURY EWALUACJI PROGRAMU
1. Przedmiot ewaluacji.
2. Pytania kluczowe.
3. Kryteria wartościowania.
4. Źródła informacji.
5. Metody badawcze.
6. Narzędzia.
7. Osoby odpowiedzialne, terminy, odbiorcy.
Cele ewaluacji w Zespole Szkół nr 1 będą określane dla poszczególnych placówek wchodzących w skład zespołu na każdy rok szkolny.
zatwierdzony Uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 13.09.2013 roku
PROGRAM PROFILAKTYKI
PUBLICZNEGO GIMNAZJUM NR 2
IM. RYSZARDA KACZOROWSKIEGO
W NOWYM DWORZE MAZOWIECKIM
SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI PUBLICZNEGO GIMNAZJUM NR 2
ZADANIA SPOSOBY REALIZACJI OSOBY
ODPOWIEDZIALNE
1. Zapobieganie przejawom zagrożenia niedostosowaniem społecznym (wagary, kradzieże, wulgaryzmy, niszczenie mienia, itp.)
1.1. Rozpoznanie potrzeb i problemów uczniów we współpracy ze środowiskiem rodzinnym uczniów.
1.2. Pomaganie uczniom w zmianie zachowań dysfunkcyjnych na konstruktywne poprzez:
◦ zmianę złych nawyków,
◦ wdrażanie do rzetelności i uczciwości, ◦ uwrażliwianie na uczucia innych ludzi, ◦ wskazywanie właściwych zachowań w konkretnych sytuacjach,
◦ uwrażliwianie na estetykę otoczenia i poszanowanie wspólnego mienia.
1.3. Konsekwentne stosowanie wobec uczniów
łamiących normy i zasady kar przewidzianych w Statucie.
1.4. Upowszechnianie wśród młodzieży znajomości prawa i wyrabianie nawyku poszanowania go.
1.5.Współpraca z Sądem Rodzinnym i Policją w przypadku uczniów dopuszczających się
czynów karalnych lub zagrożonych demoralizacją.
1.6. Przestrzeganie przez wychowawców procedur postępowania obowiązujących w sytuacji nieobecności uczniów w szkole.
- wychowawca - pedagog szkolny - psycholog szkolny - nauczyciel wiedzy o społeczeństwie
2. Przeciwdziałanie przemocy – fizycznej, psychicznej i cyberprzemocy.
2.1. Uświadamianie uczniom niebezpieczeństw związanych ze stosowaniem przemocy – skutki zdrowotne: urazy fizyczne i psychiczne.
2.2. Zapoznanie uczniów z konsekwencjami prawnymi zachowań agresywno-
przemocowych.
2.3. Uczenie skutecznego rozwiązywania konfliktów i trudnych sytuacji.
2.4. Wskazywanie sposobów rozładowania emocji w sposób akceptowany społecznie.
2.5. Uświadamianie uczniom zagrożeń płynących z użytkowania różnych technologii
komunikacyjnych.
- wychowawca - pedagog szkolny - psycholog szkolny - nauczyciel informatyki
3. Zapobieganie uzależnieniom od środków psychoaktywnych, Internetu, gier komputerowych i in.
3.1.Przekazywanie uczniom informacji dotyczących szkodliwości dla organizmu człowieka nikotyny, alkoholu, narkotyków, dopalaczy, napojów energetyzujących itp.
3.2.Uświadamianie uczniom, że używanie substancji psychoaktywnych nie rozwiązuje problemów, tylko sprzyja uzależnieniu.
3.3. Zaznajomienie uczniów z mechanizmem powstawania uzależnień i zagrożeniami z nich wynikającymi.
3.4. Organizowanie warsztatów profilaktycznych dla uczniów prowadzonych przez specjalistów.
3.5. Organizowanie różnych form szkoleń dla
rodziców poświęconych problematyce uzależnień.
3.6. Udzielanie rodzicom informacji dotyczących możliwości uzyskania pomocy w rozwiązywaniu problemów z uzależnieniami.
- wychowawca - pedagog szkolny - psycholog szkolny - nauczyciel biologii - nauczyciel chemii
- nauczyciel wychowania do życia w rodzinie
4. Zapobieganie autoagresji – np. samookaleczeniom,
samobójstwom, zaburzeniom odżywiania.
4.1.Rozpoznawanie problemów występujących w środowisku rodzinnym uczniów w celu udzielenia im odpowiedniej pomocy i wsparcia.
4.2.Udzielenie pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom z trudnościami w nauce, w funkcjonowaniu społecznym oraz uczniom zdolnym.
4.3.Otaczanie opieką uczniów z problemami zdrowotnymi.
4.4. Uświadamianie uczniom, że długotrwałe doświadczanie przemocy i niezwrócenie się o pomoc może doprowadzić do sytuacji kryzysowej: załamania psychicznego, próby samobójczej i in.
4.5.Przekazywanie informacji o zagrożeniach związanych z nieracjonalnym odżywianiem (anoreksja, bulimia).
4.6.Kształtowanie u uczniów umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami.
4.7.Kształtowanie u uczniów poczucia własnej wartości oraz skuteczności w działaniu.
4.8.Rozwijanie umiejętności i kompetencji w zakresie funkcjonowania społecznego.
4.9. Wskazywanie sposobów wykorzystania umiejętności społecznych w radzeniu sobie z problemami.
4.10.Uwrażliwianie na stany emocjonalne innych osób.
4.11.Ukazywanie wyższych wartości, które nadają sens ludzkiej egzystencji i chronią przed czynnikami ryzyka.
- wychowawca - pedagog szkolny - psycholog szkolny - nauczyciel biologii - nauczyciel wychowania do życia w rodzinie - katecheta
- terapeuta pedagogiczny - nauczyciel wspierający
