• Nie Znaleziono Wyników

Obszar wsparcia: Zajęcia edukacyjne rozwijające orientację w schemacie własnego ciała i w przestrzeni. Scenariusz zajęć Autor: Aleksandra Piotrowska Grupa wiekowa: 3 - latki Temat: Nasze twarze. Nazywam części twarzy. Cele operacyjne: Dziecko:

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Obszar wsparcia: Zajęcia edukacyjne rozwijające orientację w schemacie własnego ciała i w przestrzeni. Scenariusz zajęć Autor: Aleksandra Piotrowska Grupa wiekowa: 3 - latki Temat: Nasze twarze. Nazywam części twarzy. Cele operacyjne: Dziecko:"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Obszar wsparcia:

Zajęcia edukacyjne rozwijające orientację w schemacie własnego ciała i w przestrzeni.

Scenariusz zajęć Autor: Aleksandra Piotrowska

Grupa wiekowa: 3 - latki

Temat: Nasze twarze. Nazywam części twarzy.

Cele operacyjne:

Dziecko:

 pokazuje na sobie oraz na ilustracjach zwierząt przedstawione w prezentacji części twarzy;

 doświadcza swojej twarzy wykonując miny;

 dokonuje analizy i syntezy części twarzy układając puzzle, a także twarz z figur geometrycznych.

Wykaz rozwijanych i nabywanych umiejętności, ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole:

Dziecko:

 zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;

 rozróżnia stronę lewą oraz prawą, określa kierunki, ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;

 potrafi określić kierunki i miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki;

 potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać, a także zapamiętać to, co jest przedstawione na ilustracjach.

Treści kształcenia:

 kształtowanie schematu własnego ciała poprzez pokazywanie, oglądanie, nazywanie wskazanych części twarzy;

 kształtowanie świadomości własnej twarzy poprzez wykonywanie ćwiczeń mimicznych;

 kształtowanie schematu twarzy drugiej osoby poprzez oglądnie, nazywanie i wskazywanie części ciała na ilustracjach przedstawiających zwierzęta;

 kształtowanie umiejętności spostrzegania oraz zapamiętywania poprzez gry dydaktyczne typu puzzle.

(2)

Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Opis sposobu realizacji:

Lp. Rodzaj ćwiczenia Przebieg Czas Uwagi o realizacji, warunki pobudzające aktywność dziecka 1. Nawiązanie do tematu zajęć. 1. Moja buzia:

wskazywanie

poszczególnych części twarzy. Nauczyciel (N) zachęca dzieci, aby wskazywały u siebie, a następnie na ilustracjach części twarzy pokazane w prezentacji.

2 min. Materiały:

prezentacja multimedialna (załącznik nr 5), ilustracje zwierząt (załącznik nr 1, 2, 3).

2. Ćwiczenia usprawniające 2. Nasze minki:

dzieci, korzystając z lustra, próbują wykonać takie miny, aby upodobnić się do ukazanych w prezentacji multimedialnej zwierząt.

3 min. Materiały:

prezentacja multimedialna (załącznik nr 6), lustro.

3. Ćwiczenia właściwe 3. Buzia:

N zachęca dzieci do układania puzzli.

4. Czyj to nos?:

prezentacja

multimedialna. Dzieci dopasowują nosy do ilustracji

przedstawiających zwierzęta.

10 min Materiały: gra multimedialna puzzle (załącznik nr 7).

Materiały:

prezentacja multimedialna

(załącznik nr 8), ilustracje (załączniki nr 1, 2, 3).

4. Ćwiczenia kończące 5. Geometryczne twarze:

dzieci układają twarze z rozrzuconych na stolikach szablonów figur.

2 min Materiały: szablony (załącznik nr 4).

Uwagi: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji. Zajęcia nie powinny trwać dłużej niż 15 minut.

Jeżeli niektóre dzieci pomimo upływu czasu są zainteresowane proponowanymi działaniami nie należy im przerywać tej aktywności. Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności (np. zabawowej).

(3)

Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Metody za M. Kwiatowską (1985):

Czynne: ćwiczeń.

Słowne: objaśnienia i instrukcje.

Percepcyjne: obserwacja i pokaz, przykład dorosłych.

Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, grupowa jednolita.

Środki dydaktyczne:

lustro, komputer z dostępem do Internetu oraz głośnikami lub tablica multimedialna, środki dydaktyczne zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela do wykorzystania w pracy z dzieckiem):

1. Ilustracja - Koń;

2. Ilustracja - Świnka;

3. Ilustracja - Kot;

4. Figury geometryczne - szablony;

5. Prezentacja multimedialna - Moja buzia;

6. Prezentacja multimedialna - Nasze minki;

7. Gra multimedialna puzzle - Buzia;

8. Prezentacja multimedialna - Czyj to nos?.

Cytaty

Powiązane dokumenty

 wdrażanie do dostrzegania i rozumienia relacji przestrzennych względem przedmiotu poprzez wyszukiwanie ilustracji identycznych z zaprezentowanymi oraz poprzez

 kształtowanie schematu ciała drugiej osoby poprzez oglądnie i nazywanie części ciała na ilustracjach przestawiających postacie misia, kota oraz psa;..  kształtowanie

 kształtowanie schematu twarzy drugiej osoby poprzez dorysowywanie brakujących elementów na ilustracjach twarzy;..  kształtowanie umiejętności spostrzegania i

 kształtowanie schematu twarzy drugiej osoby poprzez oglądnie, nazywanie, wskazywanie części twarzy na ilustracjach;..  kształtowanie umiejętności spostrzegania i

 kształtowanie schematu ciała drugiej osoby poprzez oglądnie oraz nazywanie części ciała na ilustracjach;..  kształtowanie umiejętności spostrzegania

 kształtowanie schematu własnego ciała poprzez pokazywanie, oglądanie i nazywanie wskazanych części ciała;..  kształtowanie schematu ciała innych poprzez dotykanie

 kształtowanie schematu ciała drugiej osoby poprzez oglądnie i nazywanie części ciała na ilustracjach;..  kształtowanie umiejętności spostrzegania oraz zapamiętywania

 kształtowanie umiejętności posługiwania się wyrażeniami przyimkowymi określającymi położenie w przestrzeni poprzez wskazywanie na postacie znajdujące się