Obszar wsparcia: Zajęcia edukacyjne rozwijające orientację w schemacie własnego ciała i w przestrzeni. Scenariusz zajęć Autor: Aleksandra Piotrowska Grupa wiekowa: 4 - latki Temat: Nasze twarze. Nazywam części twarzy. Cele operacyjne: Dziecko:

(1)

Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Obszar wsparcia:

Zajęcia edukacyjne rozwijające orientację w schemacie własnego ciała i w przestrzeni.

Scenariusz zajęć Autor: Aleksandra Piotrowska

Grupa wiekowa: 4 - latki

Temat: Nasze twarze. Nazywam części twarzy.

Cele operacyjne:

Dziecko:

 wskazuje części twarzy przedstawione w prezentacji;

 dokonuje analizy i syntezy twarzy układając puzzle oraz wyszukując różnice w ilustracjach twarzy;

 doświadcza swojej twarzy próbując wyrażać emocje przedstawione w prezentacji;

 dorysowuje brakujące elementy w ilustracja twarzy.

Wykaz rozwijanych i nabywanych umiejętności, ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole:

Dziecko:

 zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;

 rozróżnia stronę lewą oraz prawą, określa kierunki, ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;

 potrafi określić kierunki i miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek zaczynając od lewej strony kartki;

 potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać, a także zapamiętać to, co jest przedstawione na ilustracjach.

Treści kształcenia:

 kształtowanie schematu własnej twarzy poprzez pokazywanie, oglądanie, nazywanie wskazanych części twarzy;

 kształtowanie świadomości własnej twarzy poprzez próby pokazywania poszczególnych emocji;

 kształtowanie schematu twarzy drugiej osoby poprzez oglądnie, nazywanie, wskazywanie części twarzy na ilustracjach;

 kształtowanie umiejętności spostrzegania i zapamiętywania poprzez wyszukiwanie różnic oraz brakujących elementów w twarzach;

 kształtowanie sprawności manualnej poprzez dorysowywanie brakujących elementów.

(2)

Opis sposobu realizacji:

Lp. Rodzaj ćwiczenia Przebieg Czas Uwagi o realizacji, warunki pobudzające aktywność dziecka 1. Nawiązanie do tematu zajęć. 1. Na mojej twarzy:

wskazywanie części twarzy. Dzieci wskazują na swoich twarzach ich poszczególne części zaprezentowane na slajdach.

2 min. Materiały:

prezentacja multimedialna (załącznik nr 7).

2. Ćwiczenia usprawniające 2. Czego tu brakuje?:

dorysowywanie

brakujących elementów twarzy. Nauczyciel (N) zachęca dzieci do dorysowania

brakujących elementów na twarzach.

4 min. Materiały: ilustracje (załączniki nr 1 i 2).

3. Ćwiczenia właściwe 3. Różnice:

N proponuje dzieciom, aby wyszukiwały różnice w twarzach na slajdach (każdy zestaw zawiera jedna różnicę).

4. Budowanie twarzy:

układanie twarzy z elementów. Dzieci pracują w parach – jedna osoba opisuje twarz, a druga układa szablony zgodnie ze słowną instrukcją kolegi.

10 min Materiały:

Materiały:

prezentacja multimedialna (załącznik nr 9), szablony (załączniki nr 3, 4, 5, 6).

4. Ćwiczenia kończące 5. Emocjonalne

kalambury:

N proponuje dzieciom, aby starały się mimiką twarzy oddać emocje ukazane w prezentacji.

3 min Materiały:

Uwagi: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji. Zajęcia nie powinny trwać dłużej niż 15 minut.

(3)

Jeżeli niektóre dzieci pomimo upływu czasu są zainteresowane proponowanymi działaniami nie należy im przerywać tej aktywności. Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności (np. zabawowej).

Metody za M. Kwiatowską (1985):

Czynne: ćwiczeń.

Słowne: objaśnienia i instrukcje.

Percepcyjne: obserwacja i pokaz, przykład dorosłych.

Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, grupowa jednolita.

Środki dydaktyczne:

komputer z dostępem do Internetu oraz głośnikami lub tablica multimedialna, środki dydaktyczne zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela do wykorzystania w pracy z dzieckiem):

1. Ilustracja - Czego tu brakuje? cz. I;

2. Ilustracja - Czego tu brakuje? cz. II;

3. Oczy - szablony;

4. Włosy - szablony;

5. Usta - szablony;

6. Ilustracja - Twarz;

7. Prezentacja multimedialna - Na mojej twarzy;

8. Prezentacja multimedialna - Różnice;

9. Prezentacja multimedialna - Budowanie twarzy;

10. Prezentacja - Emocjonalne kalambury.