UKŁAD LIMFATYCZNY
Funkcje układu limfatycznego
rozpoznawanie patogenów i odróżnianie antygenów własnych od antygenów obcych
zwalczanie infekcji
usuwanie nieprawidłowych komórek własnego organizmu regulacja ilości płynów ustrojowych
transport niektórych tłuszczy i hormonów wchłoniętych do limfy z układu pokarmowego
Budowa układu odpornościowego
Narządy centralne
= dojrzewanie limfocytów B i T
Grasica
FUNKCJA = dojrzewanie limfocytów T, produkcja hormonów (tymozyna, tymulina, tymostymulina)
tymozyna - pobudza limfopoezę, przyspiesza dojrzewanie limfocytów T BUDOWA
otoczona torebką łącznotkankową kora + rdzeń
kora jest podzielona na zraziki przez przegrody łącznotkankowe, które wnikają do wnętrza grasicy od torebki łącznotkankowej
Czerwony szpik kostny
FUNKCJA = miejsce produkcji krwinek
Narządy obwodowe
= śledziona, węzły chłonne, migdałki, grudki podniebienne
Śledziona
funkcja = niszczenie uszkodzonych krwinek, płytek krwi i obcych cząsteczek znajduje się w jamie brzusznej
Węzły chłonne
= skupiska tkanki limfatycznej poprzecinane naczyniami limfatycznymi funkcja = filtracja limfy, miejsce namnażania się limfocytów B i T największe węzły chłonne:
podżuchwowe, przyuszne, pachowe, pachwinowe
Migdałki
funkcja = uczyszczanie powietrza i pokarmu z czynników chorobotwórczych zakażenie migdałków paciorkowcami → angina
mamy 6 migdałków - 2 parzyste i 2 pojedyncze
Naczynia limfatyczne
funkcja = transport chłonki,
budowa - posiadają zastawki, mają początek w przestrzeniach
międzykomórkowych, przypominają żyły, mają otwarte naczynia włosowate, trójwarstwowe
podział:
przewód limfatyczny prawy - zbiera limfę z prawej górnej kończyny, prawej połowy głowy i szyi → prawa żyła podobojczykowa
przewód piersiowy - zbiera limfę z nóg, narządów brzucha, lewej górnej kończyny, lewa połowa głowy i szyi → lewa żyła podobojczykowa
Limfa
= chłonka
zazwyczaj słomkowy kolor
gdy biała i gęsta = ma dużą zawartość tłuszczu, czyli jest odprowadzana z jelit
gdy bezbarwna = odprowadzana z innych narządów skład przybliżony do składu osocza:
mniej białek więcej limfocytów
główne źródła = przesącz osocza krwi, wydzieliny komórek, wydzieliny przewodu pokarmowego
Komórki układu odpornościowego
Granulocyty
= neutrofile, bazofile, eozynofile
Neutrofile = granulocyty obojętnochłonne
60-70% wszystkich leukocytów średnica 12-15 um
1. Budowa:
wyraźne jądro podzielone na 2-5 segmentów/płatów (ich ilość wzrasta w miarę dojrzałości komórki)
ziarnistości w cytoplazmie:
pierwotne = azurochłonne - lizosomy wtórne = specyficzne
kolagenaza, laktoferyna, białka wiążące wit. B12, defenzyny (naturalne antybiotyki)
receptory na powierzchni błony komórkowej:
dla fragmentu Fc przeciwciała
dla składników C3 układu dopełniacza 2. Funkcje:
inicjacja stanu zapalnego
zabijanie drobnoustojów (zwłaszcza bakterii)
fagocytoza → za pomocą enzymów zawartych w ziarenkach tworzenie aktywnych form tlenu (oksydaza NADPH)
defenzyny - wbudowują się w otoczkę bakteryjną, tworzą kanały → niekontrolowany przepływ wody i jonów → śmierć
lizozym - rozpuszcza ścianę kom. bakterii
laktoferyna - wiąże żelazo (niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania bakterii)
produkcja leukotrienów = mediatorów stanu zapalnego
Eozynofile = granulocyty kwasochłonne
1-5% leukocytów średnica 10-14 um 1. Budowa:
okularowe jądro = ma dwa segmenty ziarnistości w cytoplazmie:
ziarenka pierwotne - lizosomy
ziarenka wtórne - barwią się kwasochłonnie receptory na powierzchni błony komórkowej:
dla fragmentu Fc przeciwciała IgE i IgG 2. Funkcja:
uspokajanie reakcji alergicznych - wyłapują mediatory produkowane przez bazofile i komórki tuczne i je unieczynniają + fagocytują kompleks antygen- przeciwciało
zwalczanie infekcji pasożytniczych
Bazofile = granulocyty zasadochłonne
0-1% wszystkich leukocytów średnica 10-12 um
1. Budowa:
jądro podzielone na 2-3 fragmenty ziarnistości w cytoplazmie:
ziarenka pierwotne = azurochłonne ziarenka wtórne - specyficzne
heparyna, histamina, czynnik chemotaktyczny dla eozynofilii i neutrofilii, peroksydaza, siarczan chondroityny
receptory na powierzchni błony komórkowej:
dla fragmentu Fc przeciwciała IgE 2. Funkcje:
powodowanie reakcji alergicznych
3. MASTOCYTY = bazofile tkankowe = komórki tuczne
Funkcja = obrona przed pasożytami i udział w reakcjach alergicznych Wydzielają:
aminy naczynioruchowe (histamina) enzymy proteolityczne - zabijanie bakterii
czynniki stymulujące zapalenia (TNF, prostaglandyny) Aktywacja poprzez przeciwciała lub produkty bakteryjne
Agranulocyty
= limfocyty, monocyty
limfocyty = 20-40% leukocytów (wyróżniamy limfocyty T, limfocyty B i komórki NK)
Limfocyty B
= odpowiedź typu humoralnego (z udziałem przeciwciał) 15% wszystkich limfocytów
1. Dojrzewanie - w szpiku kostnym 2. Funkcja:
odpowiedź immunologiczna typu humoralnego - z udziałem przeciwciał:
pobudzenie przez antygen → proliferacja → zmiana w komórkę
plazmatyczną → synteza przeciwciał
Limfocyty T
= odpowiedź typu komórkowego (bez przeciwciał) 80% wszystkich limfocytów
1. Dojrzewanie - w grasicy 2. Budowa:
receptor TCR na błonie komórkowej - rozpoznaje specyficzne peptydy antygenu razem z komórkami prezentującymi antygen
TCR alfa i TCR beta - 90% limfocytów T w naszym organizmie TCR gamma i TCR delta - limfocyty płynów ustrojowych i błon śluzowych
3. Subpopulacje:
Limfocyty Th = pomocnicze
posiadają CD4 - wiąże się z MHC klasy II funkcje:
rozpoznanie antygenów i uruchomienie reakcji immunologicznej aktywacja limfocytów B do produkcji przeciwciał
Limfocyty Tc = cytotoksyczne
posiadają CD8 - wiąże się z MHC klasy I funkcje:
zabijanie obcych komórek na drodze efektu cytotoksycznego limfocyty Treg = regulatorowe
funkcje:
hamowanie nadmiernych reakcji immunologicznych:
kontrolowanie aktywności pozostałych limfocytów i komórek układu odpornościowego
Komórki NK = natural killers
5% wszystkich limfocytów
1. Funkcje:
zabijanie własnych komórek zakażonych wirusami zabijanie niektórych komórek nowotworowych
ochrona innych komórek przed infekcją wirusową - poprzez wydzielanie interferonu
2. Komórki NK stymulowane są do cytotoksyczności poprzez interferon gamma i interleukinę 2
Monocyty
największe komórki krwi - średnica = 15-20 um 1. Budowa:
nerkowate jądro
2. Monocyty po wniknięciu do tkanek = makrofagi = formy czynnościowe monocytów
budowa:
przyrost cytoplazmy, zmiana cytoplazmy na kwasochłonną, przyrost organelli, produkcja pseudopodiów
nazewnictwo:
wątroba - komórki Browicza-Kupfera nerki - komórki mezangium
płuca - makrofagi pęcherzykowe (= komórki pyłowe) mózg - mikroglej
śledziona, węzły chłonne - komórki zatokowe kości - osteoklasty
funkjonowanie:
może się dzielić + ulegać fuzji z innymi makrofagami
3. Makrofagi + krążące w krwi monocyty = system fagocytów jednojądrzastych 4. Funkcje:
fagocytoza drobnoustrojów chorobotwórczych
aktywacja limfocytów Th poprzez prezentację antygenów
Antygeny
= białka, glikoproteiny, lipidy, sacharydy komórek i drobnoustrojów oraz substancje organiczne i nieorganiczne abiotycznego pochodzenia
1. Cechy antygenu:
immunogenność - zdolność do wywoływania przeciw sobie swoistej odpowiedzi immunologicznej
antygenowość - zdolność do swoistego łączenia się z immunoglobulinami i receptorami limfocytów T
2. Hapten = antygeny wykazujące tylko antygenowość, a immunogenność pozyskują dopiero po połączeniu się z nośnikiem białkowym
3. Epitop = determinanta antygenowa - miejsce wiązania antygenu przez przeciwciało
Przeciwciała = immunoglobuliny
możemy je znaleźć przyczepione do powierzchni limfocytów B lub pływające w osoczu
1. Budowa:
dwa łańcuchy ciężkie (różnią się od siebie strukturalnie → determinacja klasy przeciwciała)
dwa łańcuchy lekkie (dwa rodzaje łańcuchów lekkich - kampa i lambda) tam gdzie są razem - region zmienny Fab (połączone mostkami
disiarczkowymi)
na szczycie - epitop - miejsce przyłączania antygenu tam gdzie tylko łańcuch ciężki - region stały Fc
region zawiasowy - umożliwia oddalanie lub zbliżanie się ramion immunglobuliny
2. Funkcje:
aktywacja układu dopełniacza na drodze klasycznej opsonizacja - proces fagocytozy
cytotoksyczność zależna od przeciwciał - aktywacja komórek NK reakcje alergiczne
3. IgG
najwieksze stężenie w surowicy krwi 4 podklasy
zdolność aktywacji dopełniacza, migracji przez łożysko i opsonizacji 4. IgM
produkowane jako pierwsze w odpowiedzi immunologicznej (później zmieniają się w IgG)
największe przeciwciała
zdolność do aktywacji układu dopełniacza małe powinnowactwo do antygenu
2 formy:
monomer - receptor dla antygenu na limfocytach B
pentamer = makroglobulina - 10 miejsc wiążących antygen, wtedy dodatkowo występują łańcuchy J, które wiążą se sobą poszczególne łańcuchy
5. IgA
najwieksza produkcja w układzie odpornościowym dwie podklasy: IgA1 i IgA2
znajduje się na błonach ślizowych - pierwsza linia obrony 2 formy:
monomer - w osoczu
dimer - na błonach śluzowych 6. IgE
reakcje alergiczne, obrona przed zakażeniami pasożytniczymi 7. IgD
bardzo niskie stężenie w płynach ustrojowych
znajdują się obok IgM na limfocytach B dziewiczych jako receptor immunoglobulinowy
ich funkcja nie jest jeszcze do końca poznana
8. Przeciwciała monoklonalne = przeciwciała, które powstały z jednego szczepu limfocytów B - posiadaja wysoką swoistość epitopową, co oznacza, że reagują tylko ze ściśle określonym fragmentem antygenu (produkowane w labolatorium).
Przeciwciała poliklonalne = przeciwciała, które wiążą kilka różnych epitopów, czyli mają niską specyficzność.
Układ dopełniacza
= układ około 20 glikoprotein produkowanych przez hepatocyty i monocyty 1. Funkcje:
przyciąganie neutrofilów do miejsca ataku drobnoustrojów - chemotaksja wzmocnienie wiązania między bakterią i fagocytem - opsonizacja
zabijanie drobnoustrojów na skutek aktywności kompleksu atakującego błonę
2. Drogi aktywacji: droga klasyczna, droga alternatywna, droga lektynowa droga klasyczna - przez przeciwciało
droga alternatywna - przez cząsteczki produkowane przez drobnoustroje (droga alternatyna jest główną drogą aktywacji, ponieważ nie wymaga przeciwciała i jest przez to o wiele szybsza)
droga lektynowa - zamiast przeciwciała występuje tutaj mannoza (składnik ściany komórkowej bakterii)
Fagocytoza
1. Komórka fagocytująca łączy się z receptorami na powierzchni komórki bakterii 2. Wchłonięcie bakterii
3. Powstanie fagosomu
4. Do fagosomu przeczepiają się lizosomy z enzymami, które uwalniają do fagosomu swoją wydzielinę
5. W fagosomie działają różne inne subtancje zabijające bakterie → prezentacja antygenów sfagocytowanej komórki za pomocą MHC klasy II
Główny układ antygenów zgodności tkankowej
MHC = główny układ zgodności tkankowej
HLA = główny układ zgodności tkankowej u ludzi, chromosom 6 (krótkie ramie) wyróżniamy antygeny HLA klasy I, II i III
1. MHC klasy I - mają go wszystkie komórki jądrzaste, prezentuje antygeny dla limfocytów Tc, które posiadają CD8
2. MHC klasy II - mają go tylko komórki profesjonalnie prezentujące antygeny, pokazują antygeny limfocytom Th, które posiadają CD4
komórki profesjonalnie prezentujące antygen = makrofagi (ogólnie komórki fagocytujące), komórki dendrytyczne, limfocyty B
Odporność
Odpornosć wrodzona = nieswoista - szybka, brak pamięci, mała swoistość fizyczne i chemiczne bariery organizmu, lizozym, białka ostrej fazy, układ dopełniacza, cytokiny, fagocyty, komórki NK, komórki dendrytyczne
Odporność nabyta = swoista - wolna, ma pamięć, duża swoistość limfocyty, cząsteczki wiążące antygen, przeciwciała, synapsa immunologiczna
Cząsteczki i substancje
Chemotaksyny - produkty metabolizmu bakterii, składniki układu dopełniacza, mediatory uwalniane przez inne komórki układ odpornościowego
Cytokiny - cząsteczki regulujące procesy proliferacji, dojrzewania i różnicowania komórek
Interleukiny = cytokiny produkowane przez leukocyty Interferon - czynnik przeciwirusowy, aktywuje makrofagi
typu 1 = alfa i beta - chroni sąsiednie niezainfekowane komórki przed infekcją wirusową (działanie profilaktyczne)
typu 2 = gamma = główny czynnik aktywujący makrofagi (wzmaga ekspresję cząsteczek MHC i receptorów dla fragmentu Fc na makrofagach
Selektyny - cząsteczki umożliwiające toczenie się limfocytów po śródbłonku naczyń krwionośnych
Integryny - warunkują ścisłą adhezję leukocytów do śródbłonka
Białka ostrej fazy - wzmagają układ dopełniacza, są odpowiedzialne za opsonizację, ograniczają uszkodzenie tkanek powodowanych przez bakterie
Inne pojęcia
Mobilizacja - wzrost ilości leukocytów w krwi obwodowej
Chemotaksja - kierunkowa migracja do danego obiektu biologicznego, najczęściej drobnoustroju, dzięki własnościom chemotaktycznym
Diapedeza - przenikanie leukocytów przez komórki śródbłonka do tkanek obwodowych