• Nie Znaleziono Wyników

Sunitynib i ewerolimus w leczeniu pacjentki z jasnokomórkowym rakiem nerki

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Sunitynib i ewerolimus w leczeniu pacjentki z jasnokomórkowym rakiem nerki"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

C7

www.opk.viamedica.pl

Lubomir Bodnar

Klinika Onkologii, Wojskowy Instytut Medyczny, Centralny Szpital Kliniczny MON w Warszawie

Sunitynib i ewerolimus w leczeniu

pacjentki z jasnokomórkowym rakiem nerki

Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, supl. C: C7–C8

opis przypadku

Adres do korespondencji: Lubomir Bodnar, Klinika Onkologii, Wojskowy Instytut Medyczny, Centralny Szpital Kliniczny MON, ul. Szaserów 128, 04–141 Warszawa, tel.: (+48 22) 681 72 35, e-mail: lubo@esculap.pl

W pracy opisano przypadek 52-letniej chorej na raka nerki. U pacjentki nie stwierdzono czynników ryzyka, jak na przykład palenie tytoniu. W momencie rozpoznania choroby stan sprawności chorej według klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO, World Health Organisation) wynosił 1. U pacjentki odnotowano krwio- mocz (sierpień 2008 r.). W badaniu USG jamy brzusznej stwierdzono guz nerki prawej. Chorą zakwalifikowano do operacji.

Przeprowadzono badania obrazowe. W badaniu tomografii komputerowej (CT, computed tomography) jamy brzusznej wykonanym 20 września 2006 r. stwier- dzono guz o wymiarach 80 × 65 × 90 mm w prawej nerce. W scyntygrafii kości przeprowadzonej 5 paź- dziernika 2006 r. wykazano ogniska patologicznego gromadzenia znacznika w rzucie prawego talerza biodrowego, w prawej kości krzyżowej oraz w kręgach szyjnych.

Zaawansowanie kliniczne w momencie rozpoznania choroby określono na IV stadium.

Typ histologiczny raka nerki zgodnie z klasyfikacją według Fuhrmanna oceniono na Carcinoma clarocellu- lare G2, a stopień zaawansowania na pT3a pNx, pMx.

Zastosowano leczenie operacyjne: w dniu 12 grudnia 2006 r. wykonano prawostronną nefrektomię (T2 pNx pMx)

U pacjentki zastosowano leczenie systemowe, jej stan sprawności oceniono na WHO-2.

W badaniu rezonansu magnetycznego (MRI, magnetic resonance imaging) kręgosłupa przeprowadzonym 7 stycz- nia 2007 r. stwierdzono kompresyjne złamanie trzonu kręgu C6 z dokanałowym przemieszczeniem mas kostnych.

W marcu 2007 r. przeprowadzono operację stabili- zującą kręgosłup w obrębie odcinka szyjnego.

W okresie 10.01.2007–15.01.2007 zastosowano na- promienianie paliatywne na obszar miednicy po prawej stronie dawką 2000 cGy/g/5 fr/6 dni leczenia.

W okresie 08.05.2007–05.11.2010 przeprowadzono leczenie sunitynibem — uzyskano częściową regresję choroby według RECIST.

W kontrolnym badaniu CT jamy brzusznej i miednicy przeprowadzonym w dniu 5 listopada 2010 r. stwierdzo- no progresję choroby — pojawienie się zmian w okolicy prawego mięśnia lędźwiowego.

W dniu 6 grudnia 2010 r. chorą przyjęto na oddział w celu rozpoczęcia terapii ewerolimusem.

Dotychczas (27 maja 2011 r.) chora jest nadal w trakcie leczenia ewerolimusem, utrzymuje się u niej stabilizacja choroby według RECIST.

Wśród działań niepożądanych po 8 tygodniach le- czenia wystąpiło niebakteryjne zapalenie płuc 2. stopnia, które ustąpiło po zastosowaniu steroidoterapii, zapale- nie śluzówek jamy ustnej 2. stopnia według Common Terminology Criteria for Adverse Events (CTCAE), osłabienie 2. stopnia według CTCAE, niedokrwistość 3. stopnia według CTCAE.

(2)

C8

OnkOlOgia w Praktyce klinicznej 2011, tom 7, suplement C

www.opk.viamedica.pl Data rozpoznania raka nerki (mm/rrrr) 09.2006

Stopień zaawansowania (TNM) T3aN0M1

Typ histologiczny (np. jasnokomórkowy) Jasnokomórkowy

Stopień złośliwości (G) G2

Data rozpoznania choroby przerzutowej 09.2006

Lokalizacja przerzutów Układ kostny

Kategoria rokownicza wg MSKCC w momencie kwalifikacji do leczenia systemowego

Pośrednia

Pierwsza linia leczenia

Lek Sunitynib

Dawkowanie leku 50 mg, 1.–28. d./14 dni przerwy

Stan sprawności w chwili kwalifikacji do leczenia (Karnofski) 90

Lokalizacja przerzutów Układ kostny, węzły chłonne śródpiersia

Data „start” (mm/rrrr) – „stop” (mm/rrrr) 08.05.2007–05.11.2010

Najlepsza odpowiedź CR/PR/SD/PD SD

Czas trwania odpowiedzi 5 miesięcy

Przyczyna zakończenia leczenia PD

Druga linia leczenia

Lek Ewerolimus

Dawkowanie leku 10 mg/d.

Stan sprawności w chwili kwalifikacji do leczenia (Karnofski) 90

Lokalizacja przerzutów Węzły chłonne śródpiersia,

układ kostny, tkanki miękkie Data „start” (mm/rrrr) – „stop” (mm/rrrr) 05.2011 – nadal (05.2011)

Najlepsza odpowiedź CR/PR/SD/PD SD

Czas trwania odpowiedzi 12

Przyczyna zakończenia leczenia Kontynuuje

Cytaty

Powiązane dokumenty

Przyczyna zakończenia leczenia Obrzęk płuc w przebiegu zawału serca bez przetrwałego uniesienia odcinka ST oraz kardiomiopatia po chemioterapii 2.

Pacjentka w dobrym stanie ogólnym, przy akcep- towalnej przez nią toksyczności (zespół ręka–stopa w stopniu 1. wg CTCAE) kontynuuje leczenie z utrzy- mującą się

Po roku le- czenia, w lipcu 2012 r., pacjent zgłosił się do Ośrodka Torakochirurgicznego w Warszawie, gdzie przepro- wadzono resekcję klinową płata dolnego płuca lewego

Mężczyzna, lat 71, zgłosił się do Krakowskiego Oddziału Centrum Onkologii w marcu 2008 r., skiero- wany z rejonowego oddziału urologii z rozpoznaniem:.. „Rak jasnokomórkowy

Działania niepożądane (G3/4) Brak (obrzęki powiek G1, zaczerwienienie skóry stóp G1) Przyczyna zakończenia leczenia PD (nowa zmiana w kościach i PD zmian w wątrobie) 2.

W badaniu echokardiograficznym serca odnotowano uogólnione zaburzenia kurczliwości z EF wynoszącą 25%, a w badaniach laboratoryjnych podwyższone stężenia kinazy

nastąpiła progresja choroby w postaci zmian przerzutowych do kręgosłupa piersio- wego ze znacznym nasileniem bólu [8 punktów w skali wizualno-analogowej (VAS,

Po dwóch miesiącach terapii wykonano kontrolne badanie CT klatki piersiowej oraz jamy brzusznej i stwierdzono nieznaczne zwiększenie wymiarów zmian w płucach (do 34