• Nie Znaleziono Wyników

Leczenie sunitynibem mężczyzny z rakiem jasnokomórkowym nerki i zespołem metabolicznym

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Leczenie sunitynibem mężczyzny z rakiem jasnokomórkowym nerki i zespołem metabolicznym"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

A13

www.opk.viamedica.pl

Diana Cząstkiewicz-Trawińska, Andrzej Kaiser

Oddział Onkologii Klinicznej Miedziowego Centrum Zdrowia w Lubinie

Leczenie sunitynibem mężczyzny z rakiem jasnokomórkowym nerki i zespołem metabolicznym

Onkol. Prak. Klin. 2014; 10, supl. A: A13–A14

opis przypadku

Adres do korespondencji: Lek. Diana Cząstkiewicz-Trawińska, Oddział Onkologii Klinicznej Miedziowego Centrum Zdrowia w Lublinie, e-mail: dczastkiewicz@mcz.pl

Mężczyzna w wieku 63 lat zgłosił się do Poradni On- kologicznej w Miedziowym Centrum Zdrowia w Lubinie w lipcu 2011 r. z powodu duszności.

W dniu 11 sierpnia 2010 r. przebył nefrektomię lewostronną z powodu guza nerki. Rozpoznano raka nerki jasnokomórkowego G3pT1b. Z powodu zespołu metabolicznego poddawany był stosownej farmakoterapii (metformina, bisoprolol, peryndopryl, insulina (Levemir), simwastatyna). Wykonana w lipcu 2011 r. tomografia komputerowa (TK) klatki piersio- wej wykazała obecność zmian przerzutowych w obu płucach, w opłucnej, wysięk do jamy opłucnowej oraz powiększone węzły chłonne śródpiersia i osteolizę żebra 8. lewego.

Pacjent rozpoczął leczenie 29 lipca 2011 r. sunityni- bem w dawce 50 mg, w schemacie 4/2. Kontrolne bada- nie TK po 18 tygodniach leczenia wykazało częściową regresję choroby — widoczna była tylko jedna 12-mili- metrowa zmiana w 9. segmencie płuca lewego. Zmiana w żebrze 8. lewym była stabilna. Mężczyzna z uwagi na ból żebra został poddany radioterapii (8 Gy) na zmianę osteolityczną w grudniu 2011 r. Po kolejnych 18 tygo- dniach leczenia (01.02.2012) zmiana w 9. segmencie płuca lewego miała wymiar 10 mm; nadal utrzymywała się zmiana w żebrze 8. lewym. Ból ustąpił. Po roku le- czenia, w lipcu 2012 r., pacjent zgłosił się do Ośrodka Torakochirurgicznego w Warszawie, gdzie przepro- wadzono resekcję klinową płata dolnego płuca lewego oraz częściową resekcję żebra 8. lewego. W pobranym materiale nie znaleziono komórek nowotworowych.

W lutym 2013 r. nastąpiła progresja choroby. Za- kończono terapię sunitynibem, która trwała 19 miesięcy.

Najlepszą odpowiedzią choroby była całkowita regresja obrazowa. Chory, z powodu zmian w płucach, ponownie zgłosił się do Ośrodka Torakochirurgicznego w Warsza- wie. Kolejne biopsje wykonane między marcem a lipcem 2013 r. były negatywne, a w TK z maja 2013 r. wykazano regresję zmian.

W trakcie leczenia sunitynibem pojawiały się działa- nia niepożądane. Podczas drugiej wizyty pacjent zgłosił spadek masy ciała o 9 kg, osłabienie, objawy paragrypowe oraz trombocytopenię w stopniu nasilenia 2. według Com- mon Terminology Criteria for Adverse Events (CTCAE) v3. (w 14. dniu terapii). W badaniach laboratoryjnych stwierdzono wysokie wartości transaminaz. Zmody- fikowano terapię cukrzycy, odstawiono leki doustne, zmodyfikowano insulinoterapię, dołączono fosfolipidy i asparaginian ornityny. Kontynuowano leczenie sunity- nibem w standardowej dawce. Po 3 tygodniach stężenia transaminaz powróciły do normy. Po 6 tygodniach pacjent czuł się dobrze. Przez kolejne miesiące nie obserwowano już zaburzeń morfologii i parametrów wątrobowych.

W sierpniu 2013 r. w kontrolnej TK wykazana ewi- dentną progresję choroby (zmiany w płucach, śródpier- siu i kręgosłupie). Rozpoczęto leczenie ewerolimusem.

Dodatkowo pacjent został zaopatrzony ortopedycznie i otrzymał bifosfoniany. Na kontrolnej wizycie we wrze- śniu 2013 r. nie zanotowano działań niepożądanych tera- pii. Pacjent otrzymał radioterapię paliatywną na odcinek LS kręgosłupa. Kontynuuje leczenie ewerolimusem.

(2)

OnkOlOgia w Praktyce klinicznej 2014, tom 10, suplement A

A14 www.opk.viamedica.pl

Stopień zaawansowania (TNM) I (pT1bcN0M0)

Typ histologiczny (np. jasnokomórkowy) Jasnokomórkowy

Stopień złośliwości (G) G3

Czas od rozpoznania do uogólnienia (miesiące) 11

Lokalizacja przerzutów Płuca, śródpiersie, opłucna, żebro

Kategoria rokownicza wg MSKCC w momencie kwalifikacji do leczenia systemowego

Pośrednia

1. linia leczenia

lek Sunitynib

Dawkowanie leku 50 mg

Stan sprawności w chwili kwalifikacji do leczenia (ECOG) 0

Lokalizacja przerzutów Płuca, śródpiersie, opłucna, żebro

Czas leczenia (miesiące) 19

Najlepsza odpowiedź CR/PR/SD/PD CR

Czas trwania odpowiedzi (miesiące) 12

Działania niepożądane (G3/4) Uszkodzenie wątroby

Przyczyna zakończenia leczenia Progresja

2. linia leczenia

Lek Ewerolimus

Dawkowanie leku 10 mg

Stan sprawności w chwili kwalifikacji do leczenia (ECOG) 1

Lokalizacja przerzutów Płuca, śródpiersie, kręgosłup

Czas trwania leczenia (miesiące) Pacjent kontynuuje leczenie Najlepsza odpowiedź CR/PR/SD/PD

Czas trwania odpowiedzi (miesiące) Działania niepożądane (G3/4) Przyczyna zakończenia leczenia

Cytaty

Powiązane dokumenty

Mężczyzna, lat 71, zgłosił się do Krakowskiego Oddziału Centrum Onkologii w marcu 2008 r., skiero- wany z rejonowego oddziału urologii z rozpoznaniem:.. „Rak jasnokomórkowy

Działania niepożądane (G3/4) Brak (obrzęki powiek G1, zaczerwienienie skóry stóp G1) Przyczyna zakończenia leczenia PD (nowa zmiana w kościach i PD zmian w wątrobie) 2.

W badaniu echokardiograficznym serca odnotowano uogólnione zaburzenia kurczliwości z EF wynoszącą 25%, a w badaniach laboratoryjnych podwyższone stężenia kinazy

cyklu leczenia z powodu działań niepożądanych (zapalenie śluzówek, wysypka, biegunka, niedoczynność tarczycy, nadciśnie- nie tętnicze, osłabienie) dawkę sunitynibu zmniejszono

Ze względu na młody wiek chorego skierowano go na oddział urologii w celu rozważenia leczenia opera- cyjnego, jednak z powodu braku możliwości leczenia radykalnego (nephron

nastąpiła progresja choroby w postaci zmian przerzutowych do kręgosłupa piersio- wego ze znacznym nasileniem bólu [8 punktów w skali wizualno-analogowej (VAS,

W momencie rozpoznania choroby stan sprawności chorej według klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO, World Health Organisation) wynosił 1.. U pacjentki

Po dwóch miesiącach terapii wykonano kontrolne badanie CT klatki piersiowej oraz jamy brzusznej i stwierdzono nieznaczne zwiększenie wymiarów zmian w płucach (do 34