• Nie Znaleziono Wyników

Leczenie lapatynibem z kapecytabiną chorej na rozsianego raka piersi z przerzutowymi ogniskami w mózgu

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Leczenie lapatynibem z kapecytabiną chorej na rozsianego raka piersi z przerzutowymi ogniskami w mózgu"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

A7

www.opk.viamedica.pl

Adrianna Makarewicz

Oddział Chemioterapii, Centrum Onkologii im. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy

Leczenie lapatynibem z kapecytabiną chorej na rozsianego raka piersi

z przerzutowymi ogniskami w mózgu

STRESZCZENIE

Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem na świecie i jednocześnie najczęstszą przyczyną zgonów u kobiet. Dlatego bardzo ważną rolę odgrywa właściwa kwalifikacja do leczenia oparta na określeniu molekular- nych czynników rokowniczych. Należą do nich: status receptorów steroidowych — receptorów estrogenowych (ER), receptorów progesteronowych (PR), receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu (HER) oraz indeksu mitotycznego Ki-67.

Słowa kluczowe: rozsiany rak piersi, przerzuty, lapatynib, kapecytabina, kwalifikacja do leczenia Onkol. Prak. Klin. Edu. 2017; 3, supl. A: A7–A8

Adres do korespondencji:

Lek. Adrianna Makarewicz Oddział Chemioterapii

Centrum Onkologii im. F. Łukaszczyka ul. I. Romanowskiej 2

85–796 Bydgoszcz e-mail: aduniam@op.pl

OPIS PRZYPADKU

Copyright © 2017 Via Medica ISSN 2450–1646 www.opk.viamedica.pl

Wstęp

Rak piersi jest najczęściej występującym nowotwo- rem na świecie i jednocześnie najczęstszą przyczyną zgonów u kobiet. Dlatego bardzo ważna jest właściwa kwalifikacja do leczenia. Umożliwia to określenie mo- lekularnych czynników rokowniczych. Należą do nich:

status receptorów steroidowych — receptorów estro- genowych (ER), receptorów progesteronowych (PR), receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu (HER) oraz indeksu mitotycznego Ki-67.

Opis przypadku

Chora (32 lata) zgłosiła się do Poradni Chemio- terapii Centrum Onkologii w Bydgoszczy z powodu zmiany guzowatej w lewej piersi. Dostarczyła wynik USG piersi z października 2012 roku, w którym stwier- dzono obecność guza o wielkości 3 cm w kwadrancie górnym zewnętrznym, doły pachowe bez zmian pa- tologicznych.

Wykonano biopsję gruboigłową zmian w lewej piersi i stwierdzono: carcinoma invasivum mammae, Elston- -Ellis G2. Wynik badania immunochistochemicznego:

ER (–), PgR (–), HER2 (3+), E-cadherin (+), Ki-67 (+) 70%. Chorą zakwalifikowano do leczenia oszczę-

dzającego pierś (BCT, breast conserving treatment) piersi prawej — kwadrantektomia prawej piersi, limfoscynty- grafia prawej pachy.

W pooperacyjnym badaniu histopatologicznym stwierdzono: I węzeł okołowartowniczy pachy prawej bez wychwytu, II węzeł wartownik pachy prawej, III po - granicze kwadrantów górnych piersi prawej.

Rozpoznanie patomorfologiczne: I, II: lymphono- dulitis chronica reactiva. pNo (sn). Zbadano dwa węzły chłonne. Materiał tkankowy o średnicy 2 cm i 2 cm; III:

invasive carcinoma (NST). pT1cNo (sn), Elston-Ellis G2.

Guz o średnicy 2 cm usunięto w całości w materiale tkankowym o wymiarach 6,5 × 6,0 × 4,0 cm z frag- mentem skóry o wymiarach 6,5 × 2,0 cm. Minimalny margines zdrowych tkanek szerokości powyżej 1 cm.

W leczeniu uzupełniającym zastosowano 4 kursy chemioterapii według schematu AC (adriamycyna, cyklofosfamid), od 3. kursu w osłonie czynników wzrostu kolonii granulocytów z powodu wystąpienia gorączki neutropenicznej w trakcie 2. kursu che- mioterapii. Następnie chorą zakwalifikowano do leczenia uzupełniającego herceptyną co 21 dni. Pa- cjentka zakończyła leczenie transtuzumabem po roku, tj. w kwietniu 2014 roku.

Po 7 miesiącach, tj. w listopadzie 2014 roku, od zakończenia radykalnego leczenia chora zgłosiła się z powodu osłabienia i wysiłkowej duszności. W tomo-

(2)

OnkOlOgia w Praktyce klinicznej — edukacja 2017, tom 3, supl. A

A8 www.opk.viamedica.pl

grafii komputerowej klatki piersiowej stwierdzono przerzutowe ogniska do płuc. W leczeniu 1. rzutu uogólnionej choroby zastosowano 4 kursy pakli- takselu z przeciwciałem monoklonalnym — trastu- zumabem, po czym kontynuowano monoterapię trastuzumabem.

Po 2 miesiącach od rozpoczęcia leczenia trastuzuma- bem, tj. w styczniu 2015 roku, chora zgłosiła bóle głowy w lewej okolicy skroniowej. W rezonansie magnetycz- nym (MRI, magnetic resonance imaging) ośrodkowego układu nerwowego stwierdzono ogniska o charakterze przerzutowym: 2 zmiany w obrębie mostu po stronie lewej o średnicy 2 i 6 mm oraz o średnicy 5 mm w dolnej części lewej półkuli móżdżku. Chora otrzymała stereo- taktyczną radioterapię fotonami X 6MeV na obszar zmian w obrębie mostu (dawka całkowita 88 Gy/g w 1 frakcji) oraz na ognisko w móżdżku (dawka całkowita 18 Gy/g w 1 frakcji).

Po zakończeniu radioterapii pacjentka otrzymała leczenie lapatynibem w dawce 1250 mg dziennie w spo- sób ciągły i kapecytabinę w dawce 2000 mg/m2/dobę, przez 14 dni z 7-dniową przerwą w cyklach 21-dniowych.

W kontrolnym badaniu MRI wykonanym 5 miesięcy od zakończenia radioterapii i 4 miesiące od rozpoczęcia leczenia lapatynibem z kapecytabiną stwierdzono cał- kowitą regresję zmian w mózgu. Obecnie chora konty- nuuje leczenie lapatynibem z kabacytabiną bez przerw i powikłań. W kontrolnym badaniu MRI wykonanym w grudniu 2015 roku utrzymywała się odpowiedź na leczenie.

Podsumowanie

W trakcie leczenia trastuzumabem zaawansowanego raka piersi u 10–48% chorych dochodzi do rozwoju obja- wowych przerzutów do mózgu [1]. Ryzyko to powinno być uwzględnione w monitorowaniu chorych podczas leczenia.

Połączenie radioterapii i systemowego leczenia lapa- tynibem z kapecytabiną pozwoliło na uzyskanie wielomie- sięcznej kontroli przerzutowych ognisk w obrębie mózgu i ustąpienie objawów neurologicznych. U około 20% cho- rych z objawowymi przerzutami do mózgu zastosowanie lapatynibu z kapecytabiną po wcześniejszej radioterapii pozwala na osiągnięcie obiektywnej odpowiedzi na lecze- nie oraz poprawę stanu neurologicznego [2–4].

Piśmiennictwo

1. Duchnowska R., Szczylik C. Central nervous system metastases in breast cancer patients administered trastuzumab. Cancer Treat. Rev.

2005; 31: 312–318.

2. Lin N.U., Carey L.A., Liu M.C. i wsp. Phase 2 trial of lapatinib for brain metastates in patients with HER2-positive breast cancer. J. Clin. Oncol.

2008; 26: 1993–1999.

3. Boccardo F., Kauffman B., Baselga J. i wsp. Evaluation of lapatinib plus capecitabine in patients with brain metastases from Her2+

breast cancer enrolled in the expanded access program (LEAP) and French authorization temporaire d’utilisation (ATU). J. Clin. Oncol.

2008; 26: 64s.

4. Sutherland S., Ashley S., Miles D. i wsp. Treatment of HER2-positive metastatic breast cancer with lapatinib and capecitabine in the lapatinib expanded access programme, including efficacy in brain metastases

— the UK experience. Br. J. Cancer 2010; 102: 995–1002.

5. Jassem J., Krzakowski M. (red.). Rak piersi. Praktyczny Przewodnik dla Lekarzy. Wydanie 2. Via Medica, Gdańsk 2014.

Cytaty

Powiązane dokumenty

The next phase II trial, the results of which were published three years later, aimed at proving non-inferiority of neratinib monotherapy to a combina- tion of lapatinib

Preoperative chemotherapy plus trastuzumab, lapatinib, or both in human epidermal growth factor receptor 2-positive operable breast cancer: results of the randomized phase

Niniejszy opis przypadku potwierdza istotną korzyść kliniczną z zastosowania lapatynibu w skojarzeniu z ka- pecytabiną u chorych na zaawansowanego raka piersi z nadekspresją

W artykule przedstawiono opis przypadku pacjentki z rakiem piersi po amputacji, chemioterapii i radioterapii uzupełniającej, która z powodu wystąpienia przerzutów otrzymała

Odmienne podejście do analizy jakości życia przyjęto, opracowując metodę TWIST (time without symptoms of disease and toxicity) — czasu bez objawów choroby lub

cyklu leczenia paklitakselem z trastuzumabem chora zgłosiła objawy polineuropatii obwodowej, której nasilenie oceniono początkowo jako I stopień (wg CTC AE v.3.0,

U chorej uzyskano poprawę stanu sprawności ogólnej do 1 stopnia według WHO, znaczne zmniejszenie objawów niedowładu poło- wiczego lewostronnego i zawrotów głowy oraz stabilizację

Z powodu progresji choroby w postaci rozsiewu w obrębie mózgowia, przy utrzymującej się częściowej regresji zmian w wątrobie i w piersi prawej, zadecydo- wano o