Zajrzyjmy za
kurtynę
TEATR
Rodzaj sztuki widowiskowej, w której aktor lub grupa aktorów, na żywo daje przedstawienie dla
zgromadzonej publiczności. Terminem tym określa się również sam spektakl teatralny bądź budynek, w
którym odgrywane jest przedstawienie.
POCZĄTKI TEATRU
Historia teatru europejskiego liczy sobie ok. 2,5 tysiąca lat.
Miejscem pochodzenia teatru, jest starożytna Grecja. To właśnie tam, ludność, która chciała czcić swoich bogów,
podczas poświęconym im świętom, organizowała liczne przedstawienia.
W swojej pierwotnej wersji przedstawienia teatralne odbywały się na wolnym powietrzu, w miejscach mogących pomieścić wszystkich chętnych widzów. Najczęściej były to zbocza gór, posiadające dodatkową zaletę w postaci świetnej
akustyki. Później Grecy zaczęli wznosić tam pierwsze amfiteatry.
Składały się one ze sceny (przestrzeń przeznaczona dla
wykonawców), widowni (miejsce dla publiczności) i pomieszczeń pomocniczych (zaplecze techniczne); w rozwoju historycznym formy architektoniczne teatru podlegały zmianom zależnym od
funkcji społecznych i konwencji estetycznych.
Widowisko teatralne ograniczało się początkowo do dialogu między przewodnikiem chóru a chórem. Aktor teatralny po raz
pierwszy wystąpił na scenie w 534 roku przed naszą erą – wprowadził go grecki poeta i aktor, twórca tragedii Tespis.
Dwóch aktorów wprowadził na scenę Ajschylos, natomiast trzech – Sofokles, dlatego też w starogreckim teatrze nie
pojawiało się na scenie więcej niż trzech aktorów.
Nie było kurtyny i zwykłej sceny, a wszystkie role kobiece grali mężczyźni. Aktorzy zmieniali rolę kilka razy podczas jednego występu, dlatego musieli doskonale tańczyć i śpiewać.
Występowali oni w kolorowych maskach, które stanowiły odzwierciedlenie granej postaci, a także emocje: radość,
cierpienie, strach.
Elementy struktury spektaklu
• aktor (odgrywa on największą rolę);
• tekst dramatu lub scenariusza (na ich podstawie realizuje się przedstawienie);
• scenografia, choreografia oraz oprawa muzyczna;
• przestrzeń sceniczna, (miejsce, na którym odbywa się spektakl);
• reżyser (zarządza wszystkimi działaniami scenicznymi).
Na początku wyróżniało się dwa rodzaje spektakli:
• tragedia- ukazywała trudy ludzkiego życia;
• komedia- miała za zadanie rozbawić zmęczonych tymi trudami widzów.
RODZAJE TEATRU:
• przedstawienia dramatyczne (zawierające również inne gatunki sztuk teatralnych);
• opera (zarówno poważna, jak i komiczna, nacechowana muzycznymi wstawkami);
• operetka (mniej skomplikowana fabuła aniżeli w operze, często bardziej frywolna i umuzyczniona);
• balet (połączenie tańca i często śpiewu);
• pantomima (rodzaj który w głównej mierze opiera się na gestach, mimice i ruchu z całkowitą eliminacją słowa mówionego);
•teatr plastyczny (gdzie główną rolę odgrywa plastyka ruchu, dekoracje, a także sposób prezentacji aktorów) oraz teatr postdramatyczny - darzący do istnienia poza
dramatem;
• Teatr lalek (rodzaj teatru, w którym zamiast aktorów w spektaklach grają lalki).
Podstawowe typy lalek teatralnych: kukiełka, pacynka, jawajka, marionetka, lalka cieniowa.
CIEKAWOSTKI
Międzynarodowy Dzień Teatru obchodzony jest 27 marca.
Co roku w Poznaniu organizowany jest największy w kraju Festiwal Teatralny
"Malta„
Dlaczego siedzenia i kurtyna w teatrach są czerwone?
Są dwa powody, dla których, zarówno kurtyna, jak i siedzenia są czerwone. Po pierwsze, czerwony jest kolorem, który gdy światła zgasną, praktycznie znika z pola widzenia. Nie rozprasza, nie skupia niepotrzebnie uwagi. Po drugie, czerwony
jest kolorem arystokracji, elity dworu i rodzin królewskich. Czerwień była barwą władców i pomimo upływu czasu, kolor ten nadal podkreśla wyjątkowość miejsca
jakim jest teatr.
