• Nie Znaleziono Wyników

Gdzie drwa rąbią – wióry lecą

N/A
N/A
Info
Pobierz
Protected

Academic year: 2022

Share "Gdzie drwa rąbią – wióry lecą"

Copied!
1
0
0

Ładowanie.... (Zobacz pełny tekst teraz)

Pobierz teraz ( 1 Stron )

Pełen tekst

(1)

Kurjer Lubelski 1932-01-24, Nr 24, s. 5 z rubryki KRONIKA

- Gdzie drwa rąbią – wióry lecą. Zarzut, że kobiety – polki pozbawione są temperamentu, jest zgoła niestosowny. Fakty wykazują, że jest wręcz przeciwnie.

Kobiety polki mają temperament, bajeczny temperament. Taka pani Rozalja Szalkowa (Fabryczna 9) nie dość że dotkliwie pobiła panią Winiarską (Czerniejowska 2), ale jeszcze potłukła masę naczynia kuchennego. Nie dość że pobita, p. Józefa Winiarska będzie jeszcze głodna, gdyż nie ma w czym gotować sobie jedzenia.

A la guerre, comme a la guerre!

Cytaty

Pobierz teraz ( PDF - 1 Stron - 134.29 KB )

Powiązane dokumenty

Jeszcze Polska nie zginęła!

Pałasz polski bił, Tłum moskiewskich sił, PUskł itasze krwią przesiąkły, Dżgni nasz bagnet nieulękly, Bo ducn męski

Nie dość, że jestem podobny do ojca, to jeszcze wybrałem podobną ścieżkę - Marek Tischner - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Nie dość, że jestem podobny do ojca, to jeszcze wybrałem podobną ścieżkę.. Mój tato [studiował] weterynarię, a

Pisz´ go nie codzien- nie, ale w dzieƒ

Gdy on ju˝ si´ skoƒczy∏ lub jeszcze nie zaczà∏, to u˝ywam Êwiat∏a..

Mądrej głowie dość dwie słowie — frazeologia i my

Objaśnienie w jakich sytuacjach możemy użyć frazeologizmu i podanie różnych przykładów (otwarta głowa, mieć olej w głowie, oddać komuś rękę, ręce komuś opadają,

To jeszcze nie epidemia

Obserwujemy prowadzącą do depresji frustrację, która coraz częściej dotyka tych ludzi, którym nie powiodło się tak dobrze jak boha- terom np.. codziennie

Młodym cały czas nie dość dobrze…

Można również wziąć pod uwagę pomysł możliwości zamiany stażu na kurs z danej dziedziny – często krótkie wyłożenie aktualnych zaleceń z komentarzem może

Dlaczego śmierć nie jest taka zła?

Człowiek w swojej strukturze i działaniu jest otwarty na nieskończo- ność w poznawaniu, pożądaniu i miłowaniu. Własnymi siłami swojej woli i rozumu nie może zaktualizować

postacią wyjątkową. W sobie tylko wiadomy sposób nie dość, że tryskał optymizmem, wiarą w coraz lepszą przyszłość, to jeszcze pokrzepiał innych, ze

Na skraju tej nędzy z każdą porą roku powiększaną kolejnymi elementami ubóstwa zmieszanego z estetyczną ob- ojętnością na otoczenie (zimą na ogołoconych z liści