Rembrandt Hermenszoon van Rinn „Przypowieść o niemądrym bogaczu” (1627) Łk 12, 16-21
Tadeusz Makowski „Skąpiec” (1932)
„ (…) siwowłosy, przysadzisty starzec w
trójkątnej, czerwonej czapeczce z chwościkiem, łapczywie zagarnia złote monety do worka.
Haczykowaty nos, chytry uśmiech i świdrujące oko – nadają twarzy wyraz przebiegłości i zadowolenia. (…) Makowski osiągnął efekt monumentalności, nie wyzbytej do końca odcienia liryzmu. Może bezsilność chytrego starca, zakutego w ciężkiej nieruchomej bryle;
może złośliwa psota niepowołanych gości – nadają postaci wymiar pewnej bezradności i osamotnienia.”
(„Wielcy Malarze” nr 97, s. 26)HARPAGO (łac.) – hak do niszczenia murów, żelazna ręka, rabuś
1. Zinterpretowanie podkreślonego fragmentu z Ewangelii św. Łukasza w kontekście treści „Skąpca”.
2. Odnalezienie analogii pomiędzy obrazem Rembrandta „Przypowieść o niemądrym bogaczu” a postacią Harpagona.
3. Podkreślenie w tekście fragmentów, w których odnaleźć można podobne cechy postaci, jak na obrazie Tadeusza Makowskiego.
4. Ustalenie, jak autorzy artykułu o obrazie Makowskiego usprawiedliwiają postawę Skąpca? (interpretacja podkreślonych fragmentów).
5. Określenie, na czym polega hiperbolizacja użyta do budowania przez Moliera postaci Harpagona. Sposoby budowania i cel karykatury.
Sprawdzenie:
Napisanie krótkiej odezwy do mieszkańców Paryża, przestrzegającej przed konsekwencjami skąpstwa.
Łk 12, 16-21
Ostrzeżenie przed chciwością
Wtedy ktoś z tłumu rzekł do Niego: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem».
Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mię ustanowił sędzią albo rozjemcą nad wami?»
Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś opływa [we wszystko], życie jego nie jest zależne od jego mienia».
I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole.
I rozważał sam w sobie: Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów.
I rzekł: Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe zboże i moje dobra.
I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!
Lecz Bóg rzekł do niego: "Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?"
Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem».
http://www.voxdomini.com.pl/
