Zygmunt K. Kacprzak
"Praktisches Wörterbuch der
Religionspädagogik und Katechetik",
wyd. Edgar Josef Korherr i Gottfried
Hierzenberger, Wien-Freiburg-Basel
1973 : [recenzja]
Collectanea Theologica 45/3, 224-225
224
R E C E N Z JEsnej m etody. Przy tym nie pom ija środków audiowizualnych. Tak np. w jednostce Namaszczenie w Betanii proponuje zastosowanie fragm entu m u sicalu Jesus Christ Superstar, pod warunkiem, że dzieci będą zaopatrzone w niem iecki tekst libretta. W ydaje się przeto, że mimo wspom nianych p ow y żej braków twórczy nauczyciele religii, osobiście zaangażowani w życie Ko ścioła, m ogą ow ocnie wykorzystać m ateriał przygotowany przez G. M i l l e r . Podręcznik Biblische Unterw eisung może w ięc być dobrą pomocą dla k ate chetów języka niem ieckiego, dopóki nie zostanie zastąpiony przez nowe ujęcie katechezy, stapiające w każdej jednostce tem atycznej elem enty antropologicz ne, biblijne i doktrynalne.
ks. Julian S ulo w ski SJ, W arszawa
Praktisches Wörterbuch der Religionspädagogik und K atechetik, wyd. Edgar
Josef K o r h e r r i Gottfried H i e r z e n b e r g e r , W ien-Freiburg-Basel 1973, Verlag Herder, 1115.
Zarówno pedagogika religijna, jak i katechetyka uprawiają sw ą refleksję w kontekście określonych i ciągle zm ieniających się uwarunkowań czasu. R ezultatem zaś takiego stanu rzeczy jest bardzo bogata literatura. Czytelnik, który nie jest fachow cem w wyżej w ym ienionych dziedzinach wiedzy, styka się niejednokrotnie w czasie lektury z nową, nieznaną mu terminologią, z no w ym i akcentami, które powodują odmienne od dotychczasowego ujęcie za gadnień pedagogiczno-religijnych czy katechetycznych.
Autorzy recenzowanego słow nika chcą przyjść z pomocą w szystkim czy telnikom , którzy interesując się rozwojem pedagogiki religijnej i katechetyki zagłębiają się w lekturę z dziedziny wyżej w ym ienionych nauk. Zam ieszczone w słow niku hasła mają w yjaśniać now e i niezrozum iałe dla niefachow ca po jęcia, na jakie on napotyka w trakcie lektury publikacji z zakresu pedago giki religijnej i katechetyki.
W słow ie w stępnym słow nika podkreśla się, że jego autorzy mają szcze gólnie na uwadze tych w szystkich, którzy praktycznie uprawiają działalność religijno-pedagogiczną i katechetyczną. Ich praktyczne zaangażowanie nie poz
w ala im na w nikliw e i czasochłonne analizy teoretyczne. Mają w ięc prawo oczekiwać od sw ych kolegów teoretyków, aby pom ogli im poruszać się sku tecznie po rozległych terenach w iedzy religijno-pedagogicznej i katechetycz nej. Tym też tłum aczy się użycie w tytule słownika przymiotnika „prakty czny”.
Na treść słow nika składa się ponad 1600 haseł w yjętych z różnych cza sopism specjalistycznych oraz stosow anych w praktyce pedagogiczno-religijnej i katechetycznej. Charakterystyczny jest brak haseł nazwiskowych. W struk turze treści objaśniającej hasła w idoczny jest w ysiłek autorów słow nika przerzucenia pomostu między tradycyjnym i ujęciam i a nowym i dążeniami, jakie zachodzą w rozwoju obu interesujących nas dyscyplin naukowych.
W objaśnieniu haseł dotyczących działalności religijno-pedagogicznej i kate chetycznej uwzględnia się zasadniczo tereny krajów języka niem ieckiego.
Przy w ielu hasłach, oprócz zw ięzłego w yjaśnienia, autorzy dołączają lite raturę za pomocą której czytelnik m oże uzupełnić i pogłębić problem atykę dotyczącą treści danego hasła.
Na podkreślenie zasługuje bogaty zestaw literatury, który znajduje się w dodatku słow nika (s. 1086— 1114). Czytelnikowi, który dzięki inspiracji haseł słow nika zapragnie w nikliw szego studium, autorzy proponują do wyboru k il kaset tytułów . Na podstaw ie analizy lat wydania zam ieszczonych tam pozycji bibliograficznych możemy w nioskow ać, że jest to literatura najnowsza.
R E C E N Z J E
225
N astaw ienie praktyczne słow nika podkreśla także fakt zam ieszczenia przez jego autorów siedem dziesięciu tytułów śpiew ników religijnych, które mogą
być przydatne w katechizacji lub w życiu liturgicznym katechizowanych. Tak w ięc słow nik ten w ręku katechety-praktyka ukazuje mu w jakiś sposób całokształt współczesnej w iedzy pedagogiczno-religijnej i katechetycz nej. Sw oją treścią inspiruje go także do nowych przem yśleń i ujęć tych w szystkich elem entów, które stosuje on w konkretnym procesie katechetycz nym.
ks. Z ygm un t K. K acprzak OFM, K atow ice
Bernhard FRALING, M ystik und Geschichte. Das „ghemeyne leven>y in der
Lehre des Jan van Ruusbroec, Regensburg 1974, Verlag Friedrich Pustet,
s. 510.
W spółczesny człow iek nie zadowala się teoretycznym poznaniem, szuka w eryfikacji sw oich przekonań w doświadczeniu. Z doświadczeniem w zakresie przeżycia religii w iąże się sprawa mistyki. N iekiedy może się wydawać, że życie m istyczne jest przeciw ieństw em życia w iary, ponieważ przekaz w iary ustępuje bezpośredniemu indyw idualnem u doświadczeniu przeżycia zjednocze nia z Bogiem. W takim ujęciu m istyczne doświadczenie religijne n iew iele m iałoby wspólnego z życiem w iary szerszych kręgów chrześcijan. Do odm ien nych poglądów na tę sprawę dochodzi jednak B. F r a l i n g , autor naukowej m onografii na temat w spółzależności m istyki i wym iaru historycznego chrze ścijaństw a w twórczości Jana v a n R u u s b r o e c a.
Sw oje naukowe studium, które stało się przedm iotem pracy habilitacyjnej na uniw ersytecie w Monachium w roku 1968, pośw ięcił autor gruntownej analizie określenia ghemeyne leven w nauce R u u s b r o e c a, która ozna
cza — najogólniej — „wspólnotę życia”. Opublikowane studium składa się z dwóch części. W pierwszej autor zajm uje się sprawam i term inologii R u u s - b r o e c a , w drugiej zaś przechodzi do analizy jego poglądów koncentrujących się wokół pojęcia ghemeyne leven. Jak się okazuje w toku rozważań, pra- wzorem „wspólnoty życia” jest sam Bóg, jeden w trzech Osobach. Autor mo nografii poświęca w łaśnie pierwszy rozdział drugiej części dzieła „wspólnocie życia” w Trójosobowym Bogu, a następnie w dziele stworzenia i w cielenia Syna Bożego. Z kolei w rozdziale drugim przechodzi do przedstaw ienia po glądów R u u s b r o e c a odnośnie do historii zbawienia oraz jej aktualizacji
w życiu religijnym jednostek. „Wspólnota życia” polega na udzieleniu się B o ga człow iekow i i odpowiedzi życia tego ostatniego w stosunku do Boga. „Po ruszającą siłą ” tego procesu umacniania „wspólnoty” jest Duch Św ięty. Pro ces narastania w spólnoty cechuje polaryzacja w ew nętrznego przeżycia m i stycznego oraz jego sakram entalnego ujawniania przez zaangażowanie w h i storię zbawienia (ekskurs pierwszy). „Wspólnota życia” człowieka z Bogiem na płaszczyźnie nadprzyrodzonej staw ia jednak zarazem zagadnienie wolności ludzkiej, którym autor zajm uje się dodatkowo w ramach ekskursu drugiego.
W w yniku swoich badań autor dochodzi do wniosku, że ghemeyne leven w ujęciu R u u s b r o e c a ujawnia, jak głębia m istycznego zjednoczenia z Bo
giem nie zmierza bynajmniej do izolowania człowieka od innych ludzi i za sklepienia go w sobie, lecz wprost przeciwnie do otwarcia na w ym iar sakra m entalny i historyczny zbawienia w Chrystusie i w K ościele. To w łaśnie jest kryterium autentyczności zjednoczenia m istycznego. Dlatego też życie m istyczne nie sprzeciwia się życiu wiary, ani nie stawia m istyka na m argi nesie życia w iary Ludu Bożego, lecz przyczynia się do pogłębienia „wspólnoty życia” z Bogiem w społeczności ludzkiej.
Om awiana praca została opublikowana w ramach znanej serii Studien
zur Geschichte der katholischen Moraltheologie i odznacza się w wybitnym