Poznań-kościół jezuicki, obecnie
farny, woj. poznańskie, AZP 52-28/3
Informator Archeologiczny : badania 32, 248248
POZNAŃ-kościół jezuicki, obecnie farny, woj. poznańskie, AZP 52-28/3
Kolegiata Poznańska p.w. św. Stanisława Biskupa i św. Marii Magdaleny (XIII-XIX w.) •
Ratownicze badania wykopaliskowe, przeprowadzone w lutym przez mgr. Zbigniewa Karolczaka (Muzeum Archeologiczne w Poznaniu). Finansowane przez PSOZ oraz Urząd Miasta Poznania. Przebadano powierzchnię 800 m².
Celem badań jest zbadanie podziemi kościelnych, otwarcie wszystkich dziewięciu krypt obecnie niedostępnych, rozpoznanie i zbadanie ich zawartości, eksploracja części podposadzkowej, zbadanie fundamentów kościoła, również kamienic mieszczańskich oraz muru obronnego.
W chwili obecnej otwarto wszystkie krypty, okrywając ponad 200 pochówków w trumnach drewnianych, również w metalowej oraz kamiennej. W wyniku przeprowadzonych badań uzyskano zespół (kolekcję) strojów szlacheckich oraz mieszczańskich (ponad 40 strojów). Na uwagę zasługa XVIII-wieczny pas kontuszowy. Odkryto również zachowaną w całości miedzianą trumnę Kaspra Drużbickiego (z zawartością) oraz rozbity sarkofag kamienny Ludwiki Korzbok - Łąckiej z XVIII w.
Materiały i dokumentacja znajdują się w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu.
Wyniki badań będą opublikowane w czasopiśmie „Fontes Archaeologici Posnanienses”. Badania będą kontynuowane.
POZNAŃ-kościół jezuicki, obecnie farny, woj. poznańskie, AZP 52-28/3
Kolegiata Poznańska św. Stanisława Biskupa i św. Marii Magdaleny (XIII-XIX w.) •
Badania wykopaliskowe, przeprowadzone w kwietniu przez mgr. Zbigniewa Karolczaka (Muzeum Archeologiczne w Poznaniu). Finansowane przez Urząd Miasta Poznania. Przebadano powierzchnię 300 m².
Kościół farny, później kolegiacki był jednym z najznakomitszych pomników gotyckiej architektury Poznania. Zbudowano go w południowo-wschodnim kwartale średniowiecznego miasta, w miejscu obecnego Pl. Kolegiackiego. Budynek zrujnowany katastrofą budowlaną w 1776 r. oraz pożarem w 1780. rozebrano ostatecznie w 1802 r.
Badania przeprowadzono we wschodniej, prezbiterialnej części kościoła. Część ta została zniszczona przez zbiornik przeciwpożarowy (1944 r.). Ustalono granicę wschodnią zasięgu kościoła. Znaleziono m.in. fragmenty dwóch filarów fragmentu ściany bocznej, pozostałości murowanych krypt oraz ponad 100 pochówków. Wśród przedmiotów: szkło okienne, naczynia szklane, materiał obiciowy i wyściółka wewnętrzna trumien, okucia z brązu, nity, gwoździe, monety (m.in. srebrny denar Kazimierza Wielkiego - rzadkość numizmatyczna), cegły profilowane, płyty kamienne i ceramikę.
Pochówki: wszystkie orientowane, z głowami skierowanymi na zachód, spoczywały na wznak w pozycji wyprostowanej z rękoma ułożonymi wzdłuż tułowia, trumny prostokątne względnie trapezowate oraz cynkowe (fragmenty), mężczyźni, kobiety, dzieci (rzadko), większość pochowanych przekroczyła 65 lat. Stwierdzono (zwłaszcza u pochowanych poza kościołem) występowanie chorób, m.in. zmian artretycznych, paradontozy, próchnicy, odwapnienie kości głowy.
Materiały i dokumentacja znajdują się w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu.
Wyniki badań zostaną opublikowane w czasopiśmie „Fontes Archaeologici Posnanienses”. Badania będą kontynuowane.
Rogów Opolski, st. 2, gm. Krapkowice, woj. opolskie, AZP 92-37/9 - patrz: młodszy okres przedrzymski – okres wpływów rzymskich
Rogów Opolski, st. 8, gm. Krapkowice, woj. opolskie, AZP 92-37/10 - patrz: młodszy okres przedrzymski – okres wpływów rzymskich
