• Nie Znaleziono Wyników

Józef W. Bremer. Wprowadzenie do logiki

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Józef W. Bremer. Wprowadzenie do logiki"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

FORUM PHILOSOPHICUM Facultas Philosophica Ignatianum

Cracovia - Kraköw, 10: 2005

Jözef W. B R E M E R , Wprowadzenie do logiki, Wydawnictwo WAM

-Ignatianum, (Seria: Mysl Filozoficzna), Kraköw 2004, ss. 237.

Co Iqczy Arystotelesa z logiczn5nni bramkami wspölczesnych komputeröw? Tego mozna siy dowiedziec z podrycznika Bremera - obszernego i filozoficznie ugruntowanego wprowadzenia do logiki. Dzisiaj, po wielu sukcesach wyemancy-powanej z filozofii logiki formalnej, jeszcze tylko nieliczni nie uwazajq jej za dyscypliny naukowq. Wielu jednak szuka na rözne sposoby filozoficznych interpretacji tej scislej dziedziny wiedzy. Dlatego logiky mozna uprawiac albo banalnie, albo z filozoficznq zadumq, np. na tie historycznych sciezek jej rozwoju. Nie jest to jednak proste. Opatrzona Przedmowq Jana Wolenskiego ksiqzka Bremera ma programowo to zadanie spelniac.

Goethemu dlugie sznurowadla butöw hiszpanskich kojarzyly siy ze sznu-rowaniem umyslu w logiky. Z pewnosciq wielkiemu poecie trudno bylo uchwycic arystotelesowskie podejscie do logiki, tak rözne od wspölczesnego, w pelni sformalizowanego, ale jakze prostego jej ujycia. Bremer obiera dla swych uczniöw drogy historii, narazajqc ich moze na podobne stresy, jakie towarzyszyly Goethemu. Po krötkim przeglqdzie röznych etapöw rozwoju logiki nastypuje krötkie omöwienie relacji Iqczqcych logiky tradycyjnq z logikq wspölczesnq. Dla filozofa jest to bardzo ciekawe zagadnienie, stqd moze pewien niedosyt przy czytaniu tego podrozdzialu.

Rozdzial drugi poswiycony jest logice tradycyjnej i zawiera nauky o nazwach, 0 definicji, o zdaniu i o wnioskowaniu. Bremer bardzo szczegölowe przedstawia tutaj tryby i figury sylogistyczne, z calym ich mnemotechnicznym balastem 1 diagramowymi uproszczeniami - pröbami ominiycia tego balastu. Rozdzial trzeci przedstawia logiky wspölczesnq, poczynajqc od semantycznej analizy zdan poprzez tabelaryczne definicje spöjniköw logicznych. Co jakis czas Bremer wprowadza dose zaskakujqce dla kursu czysto formalnego, ale mieszczqce siy w przyjytej metodzie wykladu, historyczne nawiqzania, np. do Leibniza, Kanta itd. Trzeba przyznac, ze nie jest to tutaj najszczysliwsze rozwiqzanie, gdyz przeciwstawia siy tendencjom panujqcym w czystej logice. Przejawia siy tu moze tysknota filozofa za stylem, ktöry cechowal raczej ojca logiki, Arystotelesa. Kolejny podrozdzial jest poswiycony tautologiom. Röwniez tutaj znajdujemy -choc w przypisie - filozoficzne nawiqzanie, tym razem do Wittgensteina. W tej czysci widac wyraznie nizszosc tradycyjnego ujycia w poröwnaniu ze wspölczes-nym, gdzie dowody sq krötsze, choc abstrakcja wyzsza. Stqd naturaln}^! rozwiniyciem jest podrozdzial o aksjomatycznym lyyciu logiki.

W dalszej czysci tego duzego rozdzialu Bremer omawia logiky predykatöw. Wymownym przykladem ujycia logiki tradycyjnej w rachunku predykatöw jest zapis sylogizmöw w postaci predykatöw z kwantyfikatorem. Rozdzial ten konczy siy wieloma przykladami.

Tematem kolejnego, czwartego rozdzialu sq „Wnioskowania uprawdopodob-niajqce". Bremer omawia tu redukcjy, indukcjy (wraz z przebrzmialymi

(2)

metodo-290 Recensiones I Book Reviews I Recenzje

logicznie kanonami Milla), wnioskowania z analogii oraz wnioskowania a for-tiori. Rozdzial dopelnia krötkie przedstawienie jasnosci wypowiedzi i zdolnosci przekon3rwania wraz z erystykq. Ksiqzka konczy siy spisem literatury, angiel-skim streszczeniem oraz indeksem nazwisk.

Podrycznik ten mozna polecic wszystkim, ktörzy na logiky chcq patrzec oczami filozofa, a wiyc przede wszystkim studentom filozofii. Humanistom, ktörym obce jest typowe dla filozofii scisle myslenie, ksiqzka ta moze sprawiac pewien klopot z powodu wiqzania logiki z filozofiq. Dla matematyköw i przedsta-wicieli nauk scisly ch taki sposöb wykladu bylby raczej zaciemniajqcy, choc moze atrakcyjny ze wzglydu na historyczne ustawienie wykladu, a takze ukazanie w szerokim horyzoncie myslowym problemöw logicznych, ktöre choc proste -dla dzisiejszego swiata, nie dbajqcego zbytnio o precyzjy mysli, stanowiq poprzeczky nazb}^ wysokq. Dobrze jednak, ze takie podryczniki sq pisane, gdyz ukazujq one, jak Z3rwq naukq jest logika.

Robert JANUSZ

Georg S C H U P P E N E R , Karel MACÄK, Stanislav Vydra (1741-1804).

Zwischen Elementarmathematik und nationaler Wiedergeburt, Leipziger

Universitaetsverlag - Technische Universitaet Liberec, 2004, ss. 248.

Ksiqzka ta jest obszernq pracq o scisle historyczno-naukowym charakterze, przedstawiajqcq zycie Stanislawa Wydry, jezui ty, profesora matematyki na Uniwersytecie w Pradze. Sklada siy ona z Wprowadzenia i rozdzialöw poswiy-conych: oswieceniu i odrodzeniu narodöw emu w Czechach; sytuacji uniwersytetu w Pradze, a w szczegölnosci - Wydzialu Filozoficznego; nastypnie - podryczni-kom do matematyki na osiemnastowiecznym uniwersytecie w Pradze; zyciu Sta-nislawa Wydry oraz jego pracom naukowym - w tym kilku w szczegölnosci, i wreszcie - jego oddzialywaniu na matematyky i kultury Czech. Po Dodatku umieszczono wykaz literatury oraz szereg skorowidzöw (studenci i miejscowosci; ogölny indeks osöb i miejscowosci).

Jak widac, autorzy interesowali siy postaciq czeskiego jezuity pod kqtem nie tylko jego matematycznego dorobku, ale takze jego wkladu w kultury narodowq Czech. Jezuickie kolegium w Pradze odgrywalo donioslq roly w historii - od polowy XVI stulecia az po kasaty zakonu w 1773 r. Dziedzina nauk przyrodni-czych i matematyki pozostala jednak otwarta dla bylych jezuitöw, ktörzy mogli po kasacie nadal uczyc na praskim uniwersytecie. Do takich nalezal takze Stanislaw Wydra. I chociaz w swoim Epigrammata dziwil siy: „Quare tam paucis grata est divina Mathesis? Paucis vera placent, ludicra vulgus amat" [s. 11], to jednak do dzis jest uznawany nie tylko jako matematyk.

Wiele prae naukowych Wydry wydanych zostalo po lacinie, ale naröd czeski jest mu szczegölnie wdziyczny za dzielo Pocätkove arytmetyky, napisane w jyzyku naszych poludniowych sqsiadöw. Poza tym Wydra pisal o historii matematyki w Czechach i Morawach. Niektörzy autorzy uwazali Wydry za malo plodnego uczonego ksiydza patrioty i eks-jezuity. Docenia siy jednak roly, jakq odegral w historii Czech. Wydobyciu z zapomnienia tej barwnej postaci ma sluzyc ksiqzka Schuppenera i Macäka.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Ale nie jest prawdą, że skoro odróżniasz dobro od zła, to nie wybrałbyś zła, lub nie jest prawdą, że jeśli wybrałbyś zło, to rozmyślnie szkodziłbyś sam sobie Zatem, nie

Próbę intuicyjnej interpretacji logiki Łukasiewicza podjął J. Słupe­ cki4, opierając się na pewnej konstrukcji formalizującej idee Łukasie­ wicza dotyczące

Logika Breotany jako gałąź logiki psychologicznej> której wyniki łączą się z wynikami logiki matematycznej.. Jest ona logiką sądów, jak logika

in cooperation with OCEANEERING - Solus Schall has developed and implemented CATSIR, a database system for the data management of general vessel information in combination with

Termin ewentualnych poprawek ustalimy na

Alternatywa zachodzi (= ma wartość logiczną 1, jest prawdziwa) nie tylko wtedy, gdy jeden z składników jest prawdziwy, a drugi fałszywy, czy też na odwrót,

Jeżeli lek jest betaminą lub deltaminą, to jest również alfaminą. Co prawda, nie ma leku, który jest alfaminą i betaminą, lecz nie

Wiedz ˛ ac, ˙ze ka˙zda klasyczna tautologia jest prawdziwa w dowolnej algebrze Boole’a, prosz˛e z poprzedniego zadania wywnioskowa´c twierdzenie Gliwenki.. (Je´sli odpowied´z