• Nie Znaleziono Wyników

Polska Rada Najwyższa 33° reaktywowana.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Polska Rada Najwyższa 33° reaktywowana."

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

K R O N I K A

P O L S K A R A D A N A J W Y Ż S Z A 330 R E A K T Y W O W A N A

Rozpoczęty w 1991 roku proces odbudowy struktur regularnego wol-nomularstwa w Polsce zwieńczyło w ostatnim czasie reaktywowanie suweren-nych władz Rytu Szkockiego Dawnego Uznanego. Licząca jedenastu członków Polska Rada Najwyższa Trzydziestego Trzeciego i Ostatniego Stopnia ukonstytuowała się w dniu 18 października 1993 rokuj na jej czele stanął Suwerenny Wielki Komandor 33°, Tadeusz Gliwic, wcześniej Wielki Mistrz Wielkiej Loży Narodowej Polski.

Obudzenie, po trwającej od 1938 roku przerwie, zwierzchnich władz Stopni Wyższych regularnej masonerii polskiej możliwe było dzięki brater-skiej pomocy Rady Najwyższej Dystryktu Południowego Stanów Zjed-noczonych. (The Supreme Council, 330 Ancient and Accepted Scottish

Rite, Southern Jurisdiction, USA). Najstarsza północno-amerykańska obe-diencja Rytu Szkockiego Dawnego Uznanego (powstała w 1801 roku), nosząca tytuł Rady-Matki Świata, już po raz drugi partycypowała we wskrzeszeniu „sztuki królewskiej" w Polsce. Dzięki jej zaangażowaniu, a w szczególności dzięki pomocy Suwerennego Wielkiego Komandora, Johna Henry'ego Cowlesa, konferencja Rad Najwyższych zebrana na przełomie maja i czerwca 1922 roku uznała powstałą rok wcześniej w Lozan-nie Radę Najwyższą polską*.

Ukonstytuowanie się odrodzonej Rady Najwyższej miało miejsce podczas ostatniego Dwuletniego Konwentu Rady-Matki Świata w Waszyngtonie. Trwający od 16 do 19 października 1993 roku Konwent miał - jak zwykle - niezwykle uroczysty przebieg. Wzięli w nim udział, oprócz przedstawicieli trzydziestego trzeciego stopnia i Rad Najwyższych Stanów Zjednoczonych, Włoch, Portugalii, Rumunii i Polski, także liczni goście reprezentujący Kościoły, rząd i parlament amerykański. Konwent otworzyło nabożeństwo w kościele Świętego Jana w Waszyngtonie, który jest kościołem prezydentów Stanów Zjednoczonych. Nabożeństwo o charakterze ekumenicznym celeb-rował między innymi biskup Zjednoczonego Kościoła Metodystów Carl J. Sanders, wolnomularz 330 pełniący funkcję Wielkiego Kapelana Rady

Najwyższej. W imieniu Kościołów amerykańskich biskup Sanders przekazał błogosławieństwo wszystkim wolnomularzom świata.

(3)

174

Kronika

D o otwartej części Konwentu należały, prócz niedzielnego nabożeństwa, również galowy koncert orkiestry marynarki wojennej w słynnym Kennedy

Center for the Performing Arts oraz bankiet w prezydenckich salach

recepcyj-nych „Capitol Hilton". W czasie toastów wygłoszorecepcyj-nych przez przedstawicieli Kongresu (m.in. przewodniczącego senackiej komisji do spraw opieki społecz-nej) podkreślano fundamentalny związek pomiędzy masonerią a państwowo-ścią Stanów Zjednoczonych, wskazując, że „sztuka królewska" stanowi, razem z religią i armią, główną siłę jednoczącą zróżnicowane kulturowo społeczeństwo północnoamerykańskie. Na ręce Suwerennego Wielkiego K o -mandora Rady Najwyższej Dystryktu Południowego, Freda Kleinknechta, Kongres Stanów Zjednoczonych złożył podziękowanie za udział Rady w róż-norodnych akcjach charytatywnych, zwłaszcza na rzecz dzieci niepełnospraw-nych.

Redakcja

* Por. L . Hass, John Cowles, Dostojnik wolnomularstwa amerykańskiego, w Warszawie, „ A r s Regia", nr 1/2/, r. II: 1993, s. 63-67.

„ W K R Ę G U M I S T R Z A I I I R A M A "

W I E C Z O R Y W M U Z E U M A N D R Z E J A S T R U G A W W A R S Z A W I E

W październiku 1993 roku Muzeum Andrzeja Struga (Oddział Muzeum Literatury w Warszawie) pospołu z Fundacją „Sztuka Królewska w Polsce" rozpoczęło cykl dziesięciu wieczorów zatytułowany W kręgu Mistrza Hirama. Spotkania, organizowane w każdy ostatni wtorek miesiąca (z wyjątkiem grudnia) poświęcone są historii i teraźniejszości wolnomularstwa światowego i polskiego. Wykłady, które prowadzą historycy, dziennikarze i pisarze, specjaliści w dziedzinie „sztuki królewskiej", ilustrowane są unikalnym materiałem filmowym — programami wyprodukowanymi przez Zjednoczoną Lożę Anglii, Radę Najwyższą 330 Dystryktu Południowego U S A i inne obediencje amerykańskie i zachodnioeuropejskie.

Cykl otwarła 5 października prelekcja Tadeusza Cegielskiego o początkach ideowych wolnomularstwa, zatytułowana Budowniczy katedr i alchemicy·, autor Sekretów masonów mówił również w następnym miesiącu, tym razem o powstaniu Wielkiej Loży Londynu i konkurującej z nią katolickiej masonerii „jakobitów" - zwolenników wypędzonej z Wielkiej Brytanii dynastii Stuar-tów. W dalszej części cyklu zaprezentowane zostaną takie tematy jak: masoneria okultystyczna X V I I I wieku i zakony rycerskie; początki „sztuki królewskiej" w Polsce („Fartuchy na kontuszach"); odbudowa

Cytaty

Powiązane dokumenty

Ale nasuwa się tu koniecznie jeszcze jedno pytanie: czy idea Łagod­ ności nie jest ideą utopijną, ładną, sentymentalną opowiastką, którą trze­ ba odłożyć

Przebadano cztery a ry , odkryto 24 groby ciałopalne Jamowe / większość bardzo zniszczonych/.W yposażenie grobów było typowe dla kultury przew orskiej okresu

abstract: in 2010, archeological explorations, concentrated in the area of the early old Kingdom quarries, yielded a pottery assemblage dating from the period of the functioning of

Kolejne rozporządzenia wprowadziły do barw ienia oleju opałowego dwa barw niki Solvent Red 164 i Solvent Red 19, a dla paliwa żeglugowego Solvent Blue 35. Ilość

przez egzekutywę, traktowana jest jako akt mający zapobiegać głównie wciąganiu Stanów Zjednoczonych w tak rozległe konflikty jak wietnam­ ski czy rozszerzaniu działań wojennych

Również roboty budowlane rozpoczęto w tempie iście amerykańskim: 13 października 1792 roku odbyła się uroczystość położenia kamienia węgielnego pod Biały Dom.. Udział w niej

Refl ecting his position in the world, man can only understand himself as ‘Freiheitswesen’ (a being of liberty), who has the task to think, speak and act freely. This form of

Hurska-Kowalczyk, Ewolucja form rządów na Ukrainie [w:] Dylematy rozwoju Ukrainy (red.) Hurska-Kowalczyk L., Szczecin 2011, s.. współtworzenia składu Sądu Konstytucyjnego