• Nie Znaleziono Wyników

Uniwersytety a rozwój nauki w nowożytnej Europie: Międzynarodowa konferencja na jubileusz pięćsetlecia Uniwersytetu w Walencji (Walencja, 15-18 września 1999)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Uniwersytety a rozwój nauki w nowożytnej Europie: Międzynarodowa konferencja na jubileusz pięćsetlecia Uniwersytetu w Walencji (Walencja, 15-18 września 1999)"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

7. U czestnicy K ongresu G eografii Polskiej zgrom adzeni w K rakow ie zw racają się z tego historycznego - rów nież dla geografów - m iejsca do w ładz R zeczyp o­ spolitej i do całego społeczeństw a polskiego o uznanie geografii za dziedzinę w ie­ dzy niezbędną nie tylko dla ogólnego w ykształcenia człow ieka, ale przede w szy­ stkim za w iedzę, która jest podstaw ą naszej identyfikacji narodow ej i regionalnej i poczucia naszej wartości w śród narodów świata.

Kraków, 2 2 -2 4 kw ietnia 1999 r.

Uczestnicy Kongresu Geografii Polskiej N a zakończenie K ongresu odbyło się spotkanie absolw entów Instytutu G eo­ grafii U niw ersytetu Jagiellońskiego, w którym w zięło udział ponad 650 osób.

D anuta Lim anówka, Joanna P ociask-K arteczka (K raków )

UNIWERSYTETY A ROZWÓJ NAUKI W NOWOŻYTNEJ EUROPIE:

M IĘD ZY NARO D O W A KONFERENCJA

N A JUBILEUSZ PIĘĆSETLECIA UNIW ERSYTETU W WALENCJI (W ALENCJA 15-18 W RZEŚNIA 1999)

O becnie W alencja jest trzecim co do w ielkości m iastem H iszpanii, po M ad ry­ cie i B arcelonie oraz jednym z w iodących ośrodków uniw ersyteckich. Z ałożona przez R zym ian w 138 roku przed Chr., starożytna W alencja pozostaw ała w cieniu pobliskiego Saguntu. Dzieje średniow ieczne tego m iasta, ja k i regionu W alencji, należącego w ów czas do Katalonii, naznaczone są ponad pięćsetletnim pano w a­ niem m uzułm anów , zainteresow anych na tych terenach - w przeciw ieństw ie do A ndaluzji i Kastylii - głów nie rozw ojem rolnictw a. Stąd zabytki architektoniczne i źródła pisane nie w skazują na istnienie w W alencji znaczących tradycji życia um ysłow ego i szkolnictw a. Zachow ały się natom iast konstrukcje z zakresu inży­ nierii w odnej: od V III wieku do dziś działają potężne urządzenia naw adniające. Funkcjonuje także do dziś instytucja społeczna, tak zw any „T rybunał w odny” , składający się z dem okratycznie w ybranych przedstaw icieli rolników , który regu­ luje nieprzerw anie od ponad tysiąca lat dystrybucję w ody pom iędzy zainteresow a­ nych oraz rozstrzyga zw iązane z tym kw estie sporne.

W alencja uw olniona definityw nie z jarz m a arabskiego i w łączona do korony A ragonii w 1238 roku, dopiero po kilku w iekach politycznych perturbacji m ogła sobie pozw olić na założenie wyższej uczelni. U niw ersytet w W alencji pow stał zatem u progu now ożytności w 1499 roku, jak o fundacja m ieszczańska i zgodnie z rozeznanym przez fundatorów zapotrzebow aniem społecznym m iał kształcić przede wszystkim lekarzy. Pięćdziesiąt lat później powstał uniwersytet w sąsiedniej

(3)

Gandi, fundacja jezuicka zw iązana z arystokratyczną rodziną B orgia, a ściślej z Franciszkiem Borgia, trzecim po Loyoli generale Jezuitów . U niw ersytet w Gandi (działający do roku 1772), w XVI wieku głów nie o profilu filozoficzno-teologicz­ nym, był sw oistym dopełnieniem uniw ersytetu w W alencji, a w późniejszym okresie stał się konkurencją dla W alencji. Szczyt rozwoju obu uniw ersytetów przypada na w iek XVII.

* *

*

M iędzynarodow a konferencja na tem at roli uniw ersytetów w rozwoju nauki w now ożytnej Europie, zw ołana pod patronatem jeg o M agnificencji R ektora U niw ersytetu w W alencji dla uczczenia jubileuszu uczelni, w edług zam ysłu jej organizatorów - prof. V ictora N avarro B rotons, historyka astronom ii now ożytnej, tłum acza D e revolutionibus na język kataloński, w spom aganego w pracach orga­ nizacyjnych przez m łodszych pracow ników z jeg o katedry - m iała na celu ukaza­ nie now ożytnego przełom u w naukach, tak jak on m iał m iejsce (lub nie!) w eu­ ropejskich środow iskach uniw ersyteckich. Z pew nością relacja m iędzy pow sta­ niem i rozw ojem now ożytnej nauki, a nauczaniem uniw ersyteckim w ym aga je sz ­ cze system atycznych studiów (co ostatecznie wynikło także z obrad K onferencji). N atom iast sam o postaw ienie tem atu, sugerując ja k gdyby istnienie znaczącego w kładu (tradycyjnych) uniw ersytetów do nauki X V I-X V III wieku (nie bez udziału tradycji X V -to w iecznych w dziedzinie m atem atyki), w ydaje się posunięciem przekornym , przynajm niej w odniesieniu do poziom u nauczania uniw ersyteckiego w wieku XVII. Tłem dla obrad, pod w zględem historycznym , były referaty uk a­ zujące rozwój życia uniw ersyteckiego w poszczególnych krajach, zm iany w pro­ gram ach nauczania, poszerzanie ich o now e dyscypliny jak chem ia, „historia natu­ ralna” , a także przem iany w zakresie stosow anych m etod (zarów no badaw czych, jak dydaktycznych) oraz w pływ y now ych m etod na kształtow anie się początków now ożytnej refleksji m etodologicznej w dziedzinie astronom ii, nauk m atem atycz­ nych, chem ii. Pod w zględem m erytorycznym , w referatach chodziło przede w szy­ stkim o ukazanie „przełom u now ożytnego” w aspekcie w ew nętrznej historii nauki. Było to dopełnione dziejam i instytucji pozostających w zw iązkach z nauką u n i­ w ersytecką (ogród botaniczny w W alencji w X V III w ieku) a także dziejam i osiągnięć poszczególnych uczonych (Siguenza y G ongora, O lo f R udbeck w S zw e­ cji - Uppsala i Sztokholm, czy Jacques Chevreuil w Paryżu), wpływających na życie uniwersyteckie, ale nie koniecznie związanych instytucjonalnie z uniwersytetami.

Z czterech dni obrad K onferencji zasadniczo sesje pierw szego dnia i poranne sesje ostatniego dotyczyły dziejów uniw ersytetu w W alencji. R ozpatryw ano je w kontekście nauki europejskiej (Jose M . López Pinero) oraz w kontekście rene­ sansowego życia uniwersyteckiego na półwyspie Iberyjskim, w królestwie Aragonii

(4)

i Kastylii, począw szy od tradycji XIV w iecznych (Luis G arcia B allester). A kcen ­ tem „polskim ” tej sesji był referat, który w ygłosił Jose C habas z U niw ersytetu Pom peu Fabra w Barcelonie, om aw iający renesans astronom ii na uniw ersytecie w S alam ance w X V wieku, gdzie zasłużył się M ikołaj Polak, tw órca katedry astronom ii w Salam ance, działający tam w latach sześćdziesiątych i siedem d zie­ siątych XV wieku, natom iast w cześniej kształcony w K rakow ie, w tradycji M ar­ cina K róla z Żuraw icy, bezpośredni w ychow anek A ndrzeja G rzym ały z P oznania i kontynuator prac G rzym ały - ju ż w Salam ance - nad Tabulae resolutae (tablice astronom iczne w yw odzące się z tradycji w yliczonych na południk T oledo tablic A lfonsyńskich).

Pozostałe dni pośw ięcone były hiszpańskim i portugalskim ośrodkom u n iw er­ syteckim w okresie od XV do X V III wieku oraz uniw ersytetom w E dynburgu, Paryżu, Ferrarze, Krakowie, Padw ie i w Rzym ie. P roblem atykę potraktow ano za­ rów no „przekrojow o” (V ictor N avarro B rotons, Luigi Pepe, M aria T eresa B orgato, Paul W ood, Jose Luis Peset, M. Feingold) ja k „porów naw czo” (U go B aldini, Piero del N egro, G rażyna Rosińska).

Do udziału w konferencji zaproszono dw udziestu specjalistów rep rezentują­ cych, poza gospodarzam i, historię uniw ersytetów oraz historię nauki upraw ianej we W łoszech, w Portugalii, Stanach Z jednoczonych, K anadzie, M eksyku, K olum ­ bii, H olandii, Finlandii i w Polsce. (Prof. Luis C. A rboleda, który zgłosił referat: The teachings o f C opernicus and Newton in the U niversities o fS an ta fe, Q uito and C aracas in the 18,h century, nie m ógł przybyć ze względu na sytuację po lityczną w Kolum bii).

Program Sesji:

Jose M. López Pinero (Uni w. w W alecji): W ydział m edyczny w W alencji i je g o znaczenie w Europie okresu Renesansu.

Luis G arcia B allester (Uniw. w C antabria): U niw ersytety w A ragonii i w K a ­ stylii (X IV -X V wiek).

Jose C habas (Uniw. Pom peu Fabra w B arcelonie): U niw ersytet w Salam ance i renesans astronom ii w X V wieku.

G rażyna R osińska (Polska A kadem ia N auk): N auczanie uniw ersyteckie m a te­ m atyki w czasach Kopernika. „ K lasyczne" problem y i now ożytne p rób y rozw

ią-V ictor N avarro Brotons (Uniw. w W alecji): Upraw ianie astronom ii w un iw er­ sytetach hiszpańskich w drugiej połow ie X V I wieku.

R oger A riew (V irginia Tech. State U niversity): Sfera Jakuba de Chevreul: astronom ia w uniw ersytecie paryskim w latach dw udziestych X V II wieku.

H. Leitao, L.M . C arolino Nunes (Uniw. w Evora): Filozofia p rzyro dy i m a te­ m atyki na uniw ersytetach portugalskich, 1550 -1 6 5 0 .

(5)

E nrique G onzales (U N A M , M exico): Siguenza y Gongora a uniwersytet. K ronika nieporozum ienia.

M aija K allinen (Univ. w Oulu, Finlandia): Uczony - Praktyk: filo zo fia m echa­ niczna i praktyka Olofa Rudlhecka Starszego w X V II w iecznej Uppasli.

M ordechai F eingold (V irginia Tech. State Univ.): M iędzy nauczaniem a bada­ niam i: m iejsce nauki w uniw ersytetach brytyjskich we w czesnej now ożytności.

T heo V erbeek (Uniw. w U trechcie): Studenci a now a fizy k a w uniw ersytetach holenderskich: znaczenie m etod nauczania.

Luigi Pepe (Uniw. w Ferrarze): Uniwersytety, A kadem ie i nauka w now ożyt­ nych Włoszech.

Paul W ood (Univ. o f V ictoria, C anada): K andyd w K aledonii: kultura naukow a w uniw ersytetach szkockich (1690-1805.

P iero del N egro (Uniw. w Padwie): Polityka wenecka w obec uniw ersytetu w Padw ie i postęp nauki w X V III wieku.

M aria T eresa B orgato (Uniw. w Ferrarze): M atem atyka i m atem atycy w uni­ w ersytetach w łoskich do końca X V III wieku.

U go B aldini (Uniw. w Padw ie): K atedry i p rogram y uniw ersytetu w Rzymie: ew olucja w X V III wieku.

Jose Luis Peset (C entrum Studiów H istorycznych C SIC, M adryt): Ośw iecenie a odnow a uniw ersytetów hiszpańskich.

Jose R am on B artom eu Sanchez, A ntonio G arcia B elm ar (Uniw. w W alencji): P odręczniki chem ii i nauczanie tego przedm iotu w H iszpanii w końcu X V III wieku: pow stanie now ych podręczników chem ii i ich zatwierdzenie.

C ristina S endra (U niw . w W alencji): O dnow ienie nauczania botaniki na uni­ wersytecie w W alencji w drugiej po łow ie X V III wieku.

A gusti Nieto (Univ. A utónom a de B arcelona), A ntonio R oca(U niv. Politécnica de C atalunya): N auczanie uniw ersyteckie a kryzys uniw ersytetów w X V III w iecznej Katalonii.

W referatach i dyskusjach przew ażała problem atyka przyrodnicza, zapewne w naw iązaniu do specyfiki „m edycznego” w założeniu uniw ersytetu w W alencji, ale także w obec epoki, której pośw ięcono najwięcej uw agi, naznaczonej pow sta­ niem now ych dyscyplin z kręgu „nauk przyrodniczych” .

K onferencja była doskonałą okazją do ukazania szczególnie intensyw nej w cią­ gu ostatnich dw udziestu lat działalności badawczej i w ydaw niczej w zakresie historii nauki prow adzonej przez zespół uczonych U niw ersytetu w W alencji (w ostatnich latach pow ołano tam do istnienia pośw ięcony historii nauki półrocz- nik „C ronos” ).

(6)

O brady toczyły się w B ursie profesorów i studentów (C ollegi M ajor R ector Peset), funkcjonalnej i pięknej architektonicznie, usytuow anej blisko centrum starego m iasta.

Językiem obrad był angielski. Przewiduje się wydanie drukiem Akt Konferencji. G rażyna R osińska

(W arszaw a)

SEM INARIUM KONTEKST ODKRYCIA W DZIEJACH DZIEDZINY NAUKI

Cykl posiedzeń sem inaryjnych K ontekst odkrycia w dziejach dziedziny nauki prow adzony jest od października 1995 r. przez prof. dr hab. A linę M otycką (z In­ stytutu Filozofii i Socjologii PA N ) i prof. dr hab. Stefana Z am eckiego (z Instytutu Historii N auki PAN). Skupia przedstaw icieli różnych dyscyplin naukow ych i fi­ lozoficznych z ośrodków całego kraju. Posiedzenia odbyw ają się raz w m iesiącu - w przedostatni piątek m iesiąca, w Instytucie H istorii Nauki PAN.

W drugim kw artale 1999 r. odbyły się trzy spotkania: pierw sze posiedzenie 23 kw ietnia, na którym dr B ożena P łonka-Syroka z Instytutu H istorii N auki PA N przedstaw iła referat M etodologia T.S. K uhna a historia m edycyny, następne odbyło się 21 m aja, na którym d r E w a C hm ielecka ze Szkoły G łów nej H andlow ej (K atedra Filozofii) w ygłosiła referat O pojęciu «przełom u» w filo zo fii nauki', trzecie spo t­ kanie sem inaryjne m iało m iejsce 18 czerw ca. Dr Paw eł M ilcarek z A kadem ii T eo ­ logii Katolickiej w W arszawie referował temat Zagadnienie filozofii chrześcijańskiej. W czw artym kw artale 1999 r. odbyły się trzy spotkania: pierw sze 22 p aźd zier­ nika, na którym prof. dr hab. B arbara K otow a z Instytutu Filozofii U A M p rzed ­ staw iła referat Praw da ja k o kulturow e a priori poznania', następne posiedzenie odbyło się 19 listopada, na którym dr hab. Janusz Skarbek w ygłosił referat S cjen ty zm - je g o istota i perspektyw y, trzecie spotkanie sem inaryjne m iało m iejsce 17 grudnia, na którym referat dotyczący postaci zm arłego prof. dr hab. Jerzego Topolskiego wygłosili dr Jarom ir Jeszke i prof. dr hab. W ojciech W rzosek, obydwaj z Poznania.

M ałgorzata O lszew ska (W arszaw a)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Belgian couple Ivan Van Mossevelde and Anne Van Ruymbeke, both architects, bought a cluster of houses in Labro in the 1960s, which eventually gained the status of Albergo Diffuso

Aiming at increasing their competitiveness, all owner groups pres- ent in the Polish market have undertaken different activities that en- compassed almost all aspects of operation

nie znanej jeszcze - nowej postaci świata, który zdążył już jednak pokazać swe złowrogie, koszmarne oblicze142. Także sceny opuszczenia własnego dotychcza­ sowego

Jednym z podstawowych zadañ fotogrametrii bliskiego zasiêgu jest zautomatyzowany tryb pomiaru na pojedynczych obrazach cyfrowych punktów sygnalizowanych i odwzoro- wanych w

Odniesienia między prawem naturalnym a prawem stanowionym w wybranych doktrynach filozoficznych, politycznych i prawnych [w:] Pozytywizm prawniczy i szkoła prawa natury

Przeprowadzona przez nich krytyczna analiza literatury zajmującej się najgroźniejszymi formami przestępczości zorganizowanej potwierdziła, że istnieje ścisły związek

Treść tych prac dotyczy głów nie Leonharda Eulera, św iatow ej sław y m atem atyka XVIII w., przebywającego przez 31 lat w Petersburgu, a przez 25 lat w

Potrzeba odróżnienia implikatury konwencjonalnej, będącej wynikiem konwencjonalnych znaczeń wypowiedzi (niem. konventionelle Äußerungsbedeu- tung), a konwencją