Tomasz Bajkowski
Agnieszka Nowakowska Tomasz Sosnowski
Mechanizmy tworzenia stereotypów mają charakter w dużej mierze niekontrolowany.niekontrolowany.niekontrolowany.niekontrolowany.
Stereotypizacja jest często potrzebna nam po to, by
upro upro upro
uprośśśścicicićcićć sobie ć sobie sobie sobie sposób widzenia świata i uniknąć tzw.
przeciążenia poznawczego, do którego mogłoby dojść w momencie indywidualnego, niestereotypowego
traktowania każdego napotkanego człowieka.
Zatem nie samo używanie stereotypów jest czymś niepokojącym, ale to do czego te stereotypy mogą prowadzić i jakie emocje są z nimi związane.
STEREOTYPY STEREOTYPY STEREOTYPY STEREOTYPY
Umysłowa, uproszczona kategoryzacja danej grupy
UPRZEDZENIA UPRZEDZENIA UPRZEDZENIA UPRZEDZENIA Emocje towarzyszące myśleniu i ustosunkowaniu do stereotypizowanej grupy DYSKRYMINACJA DYSKRYMINACJA DYSKRYMINACJA DYSKRYMINACJA
Negatywne lub krzywdzące działanie wymierzone przeciwko
innym ludziom z powodu ich przynależności do określonej grupy
Ludzie tworz Ludzie tworz Ludzie tworz
Ludzie tworząąą stereotypy i posą stereotypy i posstereotypy i posstereotypy i posłłłługujugujugujugująą siąą sisięsięęę nimi nimi nimi nimi w codziennym
w codziennym w codziennym
w codziennym żżżżyciu z wielu powodyciu z wielu powodyciu z wielu powodóyciu z wielu powodóów:ów:w:w:
1/ Stereotypy upraszczajupraszczajupraszczajupraszczająąąą proces myproces myśproces myproces myśśleniaślenialenialenia, umożliwiają pójście na „skróty” umysłowe; zwalniają z refleksyjnego myślenia i oceniania. Trzeba pamiętać, że nie zawsze są słuszne i mogą prowadzić do błędów
2/ W skomplikowanym świecie dostarczają poczucia poczucia poczucia poczucia bezpiecze
bezpiecze bezpiecze
bezpieczeńńńństwastwastwastwa, gdyż stwarzają pozory przewidywalności – wiemy czego możemy spodziewać się po osobie należącej do danej grupy społecznej
(np. metalowiec słucha głośnej muzyki i stroni od kąpieli, a emo ma myśli samobójcze – wiadomo, że nie zawsze jest to prawdą!!!)
3/ Funkcje komunikacyjnekomunikacyjnekomunikacyjnekomunikacyjne
Posiadanie wspólnych stereotypów w grupie ułatwia komunikację, np. w klasie uczniowie posiadający podobne stereotypy łączą się w podgrupy
4/ Funkcje manipulacyjnemanipulacyjnemanipulacyjnemanipulacyjne: zastosowanie stereotypów w reklamach, propagandzie medialnej
5/ Usprawiedliwianie Usprawiedliwianie Usprawiedliwianie Usprawiedliwianie własnych zachowań i zachowań własnej grupy wobec określonych osób, należących do grupy o określonym stereotypie.
Nauczyciel w swojej pracy pełni funkcję dydaktyczną oraz wychowawczą wobec ucznia, co powoduje, że spełnia w życiu dziecka istotną rolę o charakterze socjalizacyjnym. W tej relacyjnej diadzie uczeuczeuczeuczeuczeuczeuczeuczeńńńń pełni funkcję osoby uczonej i ńńńń wychowywanej i jest osobą z założenia o mniejszej władzy, wiedzy i umiejętnościach od nauczyciela.
Jeśli więc nauczyciel jest tym, który posiada
wi
wi
wi
wi
wi
wi
wi
wi
ę
ę
ę
ę
ę
ę
ę
ę
ksz
ksz
ksz
ksz
ksz
ksz
ksz
ksz
ą
ą
ą
ą
ą
ą
ą
ą
w
w
w
w
w
w
w
w
łłłł
łłłł
adz
adz
adz
adz
adz
adz
adz
adz
ę
ę
ę
ę
ę
ę
ę
ę
i wiedz
i wiedz
i wiedz
i wiedz
i wiedz
i wiedz
i wiedz
i wiedz
ę
ę
ę
ę, to uczeń jako mniej
ę
ę
ę
ę
kompetentny, nie zawsze może przeciwstawić się
działaniom nauczyciela.
To
nauczyciel
nauczyciel
nauczyciel
nauczyciel
kształtuje i modyfikuje proces
formowania się stereotypów społecznych u uczniów,
zwłaszcza w stadium wczesnoszkolnym (do 10 r.ż.).
Zatem nauczyciel może niwelowa
niwelowa
niwelowa
niwelować
ć
ć
ć negatywne
zachowania uczniów, u źródeł których stoją
niewłaściwie stereotypy, ale także wzmacnia
wzmacnia
wzmacniać
wzmacnia
ć
ć
ć te
zachowania. Dzieje się to zwłaszcza wtedy, gdy sam
nauczyciel demonstruje szereg stereotypów oraz
pos
pos
pos
ETYKIETOWANIE
ETYKIETOWANIE
ETYKIETOWANIE
ETYKIETOWANIE
jako negatywny,upraszczający, kategoryzujący sposób oceniania uczniów (ich cech, osiągnięć, kompetencji i nie tylko) wynika
przede wszystkim z asymetryczności relacji nauczyciel-uczeń. Nauczyciele będąc wyżej w hierarchii społecznej mogą nieświadomie posługiwać się etykietkami i
stygmatyzować uczniów.
Asymetryczność relacji nauczyciel-uczeń może stwarzać w uczniu poczucie bezsilności, co sprzyja rozwojowi
warunków do procesu
stygmatyzacji uczni
stygmatyzacji uczni
stygmatyzacji uczni
stygmatyzacji uczni
stygmatyzacji uczni
stygmatyzacji uczni
stygmatyzacji uczni
stygmatyzacji uczni
ó
ó
ó
ó
ó
ó
ó
ó
w
w
w
w przez
w
w
w
w
nauczycieli.1/ Zasada podmiotowoZasada podmiotowoZasada podmiotowoZasada podmiotowośśści ści ci (traktowanie ucznia nie jako przedmiotu własnych ci oddziaływań, ale podmiotu aktywnie współdziałającego z nauczycielem w osiąganiu celów dydaktycznych lub wychowawczych)
2/ Zasada rZasada rZasada róZasada róóównych szanswnych szanswnych szanswnych szans
3/ Zasada pluralizmu Zasada pluralizmu Zasada pluralizmu (zakłada otwarcie na inność, gotowość zaakceptowania Zasada pluralizmu przez nauczyciela, że niektórzy uczniowie wymagają więcej jego czasu i
uwagi, by sprostać stawianym zadaniom)
4/ Zasada szanowania prywatnoZasada szanowania prywatnoZasada szanowania prywatnoZasada szanowania prywatnośśśści ci ci ci (konieczności dyskretnego zachowania informacji osobistych z życia dziecka, które potencjalnie mogłyby stać się podstawą do sformułowania negatywnych etykiet, np. ”dziecka z rodziny patologicznej, „dziecko alkoholika”)
Stygmatyzowanie i etykietowanie można również traktować jako rodzaj uproszczonej tendencji do
kategoryzacji spo kategoryzacji spokategoryzacji spo kategoryzacji spo kategoryzacji spo kategoryzacji spo kategoryzacji spo
kategoryzacji społłłłłłłłecznej, ecznej, ecznej, ecznej, ecznej, ecznej, ecznej, ecznej, która jest naturalną
reakcją naszego umysłu, gdy otoczenie dostarcza zbyt wielu bodźców.
Nauczyciel tworzy pewne etykiety w celu uporz uporzuporz uporz uporz uporz uporz
uporząąąąąąąądkowania poznawczego dkowania poznawczego dkowania poznawczego dkowania poznawczego dkowania poznawczego dkowania poznawczego dkowania poznawczego dkowania poznawczego śśśśśśśśrodowiska rodowiska rodowiska rodowiska rodowiska rodowiska rodowiska rodowiska szkolnego szkolnegoszkolnego szkolnego szkolnego szkolnego szkolnego
szkolnego. . . . Jeśli więc nauczyciel dowie się od swoich . . . . współpracowników nauczycieli, że dany uczeń to np. „wagarowicz” lub „narkoman”, będzie oczekiwał
Z powodu „efektu samospeefektu samospeefektu samospeefektu samospeefektu samospeefektu samospeefektu samospeefektu samospełłłłłłłłniajniajniajniajniajniajniajniająąąąąąąącej sicej sicej sicej sicej sicej sicej sicej sięęęęęęęę przepowiedniprzepowiedniprzepowiedniprzepowiedniprzepowiedniprzepowiedniprzepowiedniprzepowiedni”””””””” etykiety nadawane przez nauczycieli stają się siłą sprawczą zachowań uczniów. Polega to na tym, że uczniowie zaczynają zachowywać w taki sposób, aby potwierdzać nadane im
etykiety, zachowywać się zgodnie z nimi.
Dochodzi do uzależnienia zachowania od oczekiwań tzw. „„„„
„„„„znaczznaczznaczznaczznaczznaczznaczznacząąąąąąąących innychcych innychcych innychcych innychcych innychcych innychcych innychcych innych””””””””. . .
Osoba, którą nazywa się np. „nieukiem”, z czasem przestaje się uczyć, ponieważ wielokrotnie przywoływany komunikat koduje się w jej umyśle i determinuje jej nastawienie do edukacji
.
Etykietowanie prowadzi do spostrzegania ucznispostrzegania ucznispostrzegania ucznispostrzegania ucznispostrzegania ucznispostrzegania ucznispostrzegania ucznispostrzegania ucznióóóóóóóów przez w przez w przez w przez w przez w przez w przez w przez pryzmat etykiety,
pryzmat etykiety,pryzmat etykiety, pryzmat etykiety,
pryzmat etykiety, pryzmat etykiety,pryzmat etykiety,
pryzmat etykiety, przy czym pojedyncza cecha lub zachowanie, na podstawie którego została ona nadana, ulega uogólnieniu. Zawarta w etykiecie rola (np. „nieuka”, „chuligana”) staje się
centralnym wymiarem analizy centralnym wymiarem analizycentralnym wymiarem analizy centralnym wymiarem analizy centralnym wymiarem analizy centralnym wymiarem analizycentralnym wymiarem analizy
centralnym wymiarem analizy zarówno jego przeszłych, obecnych, jak i przyszłych zachowań.
W rezultacie przypisuje się uczniowi także cechy, które niekoniecznie musi on przejawiać.
Ponadto nauczyciel może myśleć, że skoro uczeń dziś jest
nieukiem, to z pewnością zawsze nim był i nie ma podstaw, by sądzić, że w przyszłości stan ten ulegnie zmianie.
Stygmatyzowanie lub etykietowanie może powodować blokad blokadblokad blokad blokad blokad blokad
blokadęęęęęęęę dostdostdostdostdostdostdostdostęęęęęęęępu do pewnych zasobpu do pewnych zasobpu do pewnych zasobpu do pewnych zasobpu do pewnych zasobpu do pewnych zasobpu do pewnych zasobpu do pewnych zasobóóóóóóóów intelektualnych w intelektualnych w intelektualnych w intelektualnych w intelektualnych w intelektualnych w intelektualnych w intelektualnych lub osobowo
lub osobowolub osobowo lub osobowo lub osobowo lub osobowo lub osobowo
lub osobowośśśśśśśściowych ucznia. ciowych ucznia. ciowych ucznia. ciowych ucznia. ciowych ucznia. ciowych ucznia. ciowych ucznia. ciowych ucznia.
Nauczyciel etykietując ucznia jako leniwego, poświęca mu zdecydowanie mniej czasu, a tym samym faktycznie wyzwala w nim postawę niechęci do nauki.
Stygmatyzacja może prowadzić do zmiany w zakresie spo spospo spo spo spo spo
społłłłłłłłecznej toecznej toecznej toecznej toecznej toecznej toecznej toecznej tożżżżżżżżsamosamosamosamosamosamosamosamośśśśśśśści dziecka ci dziecka ci dziecka ci dziecka ci dziecka ci dziecka ci dziecka ci dziecka i wiązać się z akceptacją i internalizacją roli osoby odstającej, odmiennej od
Okres moratoriummoratoriummoratoriummoratorium i poszukiwania własnej tożsamości przez młodego człowieka
Eksperymentalna tożsamość negatywna:
„oparta na wszystkich identyfikacjach i rolach, które w pewnych stadiach krytycznych rozwoju jednostki były jej przedstawiane jako niepożądane lub niebezpieczne (Erikson, 1968)”
Etykietowanie ucznia w okresie moratorium może spowodować uto
utouto uto
uto utouto
utożżżżżżżżsamienie sisamienie sisamienie sisamienie sisamienie sisamienie sisamienie sisamienie sięęęęęęęę z negatywnz negatywnz negatywnz negatywnz negatywnz negatywnz negatywnz negatywnąąąąąąąą etykietetykietetykietetykietetykietetykietetykietetykietąąąąąąąą i zafiksowanie na niej: „lepiej jest być nikim lub kimś całkowicie negatywnym, niż niedostatecznie kimś”
Protodiagnoza Protodiagnoza Protodiagnoza
Protodiagnoza jest procesem związanym ze spostrzeganiem i definiowaniem symptomów zaburzeń socjalizacji, które
nauczyciel obserwuje w zachowaniu swego ucznia.
Wiąże się również z podejmowaniem wstępnych działań interwencyjnych. Jest to ważny proces z uwagi na konsekwencje, które mogą pojawić się w wyniku podjętych przez nauczyciela decyzji, jak i w rezultacie zmian w jego zachowaniu wobec ucznia. Chodzi tu o decyzje dotyczące
uruchomienia r uruchomienia ruruchomienia r uruchomienia r uruchomienia r uruchomienia r uruchomienia r
uruchomienia róóóóóóóóżżżżżżżżnych procedur zaradczych i nych procedur zaradczych i nych procedur zaradczych i nych procedur zaradczych i nych procedur zaradczych i nych procedur zaradczych i nych procedur zaradczych i nych procedur zaradczych i interwencyjnych wobec zachowa
interwencyjnych wobec zachowainterwencyjnych wobec zachowa interwencyjnych wobec zachowa interwencyjnych wobec zachowa interwencyjnych wobec zachowa interwencyjnych wobec zachowa
interwencyjnych wobec zachowańńńńńńńń uczniauczniauczniauczniauczniauczniauczniaucznia, a także zmian
zachodzących w procesie porozumiewania się w opisywanej relacji.
Trzy grupy pogl Trzy grupy pogl Trzy grupy pogl Trzy grupy pogl
Trzy grupy pogl Trzy grupy pogl Trzy grupy pogl
Trzy grupy pogląąąąąąąąddddddddóóóóóóóów: w: w: w: w: w: w: w:
1/ Źródeł zakłóceń procesu socjalizacji (w postaci
symptomów zachowań aspołecznych i antyspołecznych) należy poszukiwać poza terenem szkoły
2/ Źródeł zakłóceń procesu socjalizacji (w postaci
symptomów zachowań aspołecznych i antyspołecznych) należy poszukiwać w szkole oraz systemie oświatowym 3/ Źródeł zakłóceń procesu socjalizacji (w postaci
symptomów zachowań aspołecznych i antyspołecznych) należy poszukiwaposzukiwaposzukiwaposzukiwaćććć w relacjach miw relacjach miw relacjach miw relacjach mięęęędzy samym uczniem a dzy samym uczniem a dzy samym uczniem a dzy samym uczniem a nauczycielem.
nauczycielem. nauczycielem. nauczycielem.
Zagrożenia powierzchownego diagnozowania uczniów za pomocą przypisywanych im etykiet:
1/ Definiują tożsamość dziecka w sposób selektywny i tym samym odgórnie zawężają obszar jego
możliwości;
2/ Ukierunkowują inne osoby na negatywny odbiór dziecka, co prowadzi do subiektywnej dewaluacji oczekiwań;
3/ Zawężają przyczyny niepowodzeń jedynie do
tych leżących u podłoża trudności w nauce i
przystosowaniu się do narzuconych odgórnie
standardów
4/ Aspekt wychowawczy etykiety prowadzi z
reguły do nadopiekuńczości i nieumiejętnego
udzielania pomocy oraz obniżania wymogów
stawianych uczniowi
Inne negatywne nast
Inne negatywne nast
Inne negatywne nast
Inne negatywne nast
Inne negatywne nast
Inne negatywne nast
Inne negatywne nast
Inne negatywne nast
ę
ę
ę
ę
ę
ę
ę
ę
pstwa stosowania etykiet
pstwa stosowania etykiet
pstwa stosowania etykiet
pstwa stosowania etykiet
pstwa stosowania etykiet
pstwa stosowania etykiet
pstwa stosowania etykiet
pstwa stosowania etykiet
Prowadzenie do pseudowyjaśnień zachowań uczniaKoncentracja na problematycznych zachowaniach jednostki, a nie na jej pozytywnych stronach
Uszkadzanie tożsamości lub tworzenie tożsamości negatywnej Zniekształcanie relacji interpersonalnych, powodowanych
nieustannym kontrolowaniem sytuacji przez ucznia, w celu utajnienia stygmatyzujących cech lub zachowań
Społeczne odrzucenie dziecka
uprzedzenia – negatywne opinie i postawy zachowania dyskryminacyjne
zachowania dyskryminacyjne zachowania dyskryminacyjne zachowania dyskryminacyjne zachowania dyskryminacyjne zachowania dyskryminacyjne zachowania dyskryminacyjne
zachowania dyskryminacyjne – np. dystansowanie się lub delegitymizowanie (pozbawianie praw i przywilejów)
kategorie i etykiety mogą wiązać ewentualną diagnozę ucznia przez specjalistę ze specyficznymi rodzajami oddziaływania;
etykietowanie pomaga specjalistom porozumiewać się między sobą oraz klasyfikować i oceniać wyniki badań diagnostycznych;
etykietowanie pomaga uczynić szczególne potrzeby dzieci nietypowych bardziej widocznymi dla społeczeństwa;
etykietowanie może prowadzić do reakcji „ochronnych”, co znaczy, że rówieśnicy mogą bardziej akceptować pewne
zachowania swoich kolegów określanych jako np.
„niepełnosprawni” niż skłonni byliby je akceptować u dzieci pełnosprawnych.