Urszula Perlikowska-Puszkarska
Tykocin, woj. białostockie.
Stanowisko 1
Informator Archeologiczny : badania 15, 206-207
2 0 6
F a za m łod sza zw iązana j e s t z budynkam i n aziem n ym i. W b ieżą cym roku o d sło n ięto ch atę nr 19 o w ym iarach 5 x 5 , 5 m , W o d le g ło śc i 1 m od ścian y północnej znajdow ało s ię k o liste p alenisk o o śre d n icy 1 m pokryte ro zw leczo n y m i k a m ien ia m i. Jam a paleniskow a m ia ła na g łęb o k o śc i 70 cm w y m la iy 80 x 140 cm . C zarna z ie m ia koncentrow ała s i ę w e w schodniej
c z ę ś c i budynku p ozosta w iają c w je g o zachodniej c z ę ś c i pas p rzezn aczon y na m ie j s c e do sp ania. W ch a cie w y stą p iły skorupy naczyń, dwa noże, g r o c ik , kilka prętów 1 ok u cie żelazn e oraz szyd ło rogow e i g ład zik ka m ienny.
Wykop 1/81 p r z e c ią ł w ał dając przekrój północnego odcinka wału o k rężn eg o . Zbudowano go rów n ież w konstrukcji izb ico w ej. S zczeg ó ły k on stru k cji w p o sta ci tr z e c h rzęd ów słupów oddalonych od s ie b ie o 40 cm o ra z b elek p oziom ych za leg a ją cy ch m ięd zy słu p am i uchwycono na p o s z czeg ó ln y ch p oziom ach , âlady układają s i ę w naturalny sp osób b ez zabu r z e ń . Z ew n ętrzn e słup y były sp alo n e, p odczas gdy dwa w ew nętrzne rzęd y w ykazafy sła b e ślad y pożaru . J e s t to p ie r w sz y ślad pożaru wału odkryty na g ro d zisk u , Z iem ian ka fazy s ta r s z e j z a le g a ła na g łę b o k o śc i 3 5 -4 5 cm pod p ierw szy m spalonym rzęd em słupów .
Wykop sz e r o k o p rze strz en n y usytuowany na p ierw szym podgrodziu ujaw nił sła b o c z y te ln ą w arstw ę kulturową, a w niej skorupy 1 ułam ek n o
ża, Trudno na r a z ie u sta lić jak i ch arak ter m iało to osadnictw o.
TYKOCIN P P P racow n ie K onserw acji w oj. b ia ło sto c k ie Zabytków
Stanowisko 1 Pracow nia A rch eo lo g iczn o -K onserw atorska
Oddział w W arszaw ie
Badania p row ad ziła m gr U rszu la P e r lik o w sk a -P u s z - k arsk a. F in an sow ał WKZ w B iały m sto k u . Szóety sez o n badań. G rod zisk o w c z e s n o ś r e d n io w ie c z n e /Х Н -Х Ш w . / .
Kontynuowano badania k onstru kcji wałowych g ro d zisk a od g łęb o k o ś c i 1, 7 do 2, 3 0 - 43 m ^. Zadokumentowano tr z y poziom y ek sp loracyjn e o łączn ej p o w ierzch n i 216 m^,
W cen traln ej 1 zachodniej c z ę ś c i wykopu / stok w ew nętrzny - od strony majdanu g r o d z is k a / stw ierd zon o n ieregu larn y układ k am ien i. R e gularny układ k am ien i - ław ę, stan ow iącą um ocn ien ie zew n ętrzn ego stoku wału g ro d zisk a , zadokum entowano w ca łej c z ę ś c i w schodniej wykopu. Na podstaw ie wyników dwóch sezonów m ożna s tw ie r d z ić , że m am y do c z y n ie nia z z a m ie r z o n ą konstru kcją k am ien n o -ziem n ą wału, podyktowaną p raw dopodobnie p rzy czyn a m i lokalnym i /ła tw o dostępny b u d u le c/.
-207
n iej. W ytyczono wykop o w ym iarach 10 x 10 m . E ksplorow ano do c a lc a ćw iartk i A , C, D. Zadokum entowano fo s ę o g łę b o k o śc i 2 ,5 m i s z e r o k o ś c i około 9 m . W ypełnisko fo sy w górn ej c z ę ś c i stan o w iła w arstw a c ie m n o brunatna, p ia s z c z y s ta z dużą I lo ś c ią polepy oraz z n ie lic zn y m i k am ien ia m i p och odzącym i z r02sy p isk a wału. M a teriał z tej w arstw y j e s t bardzo n ie lic z n y i p r z e m ie sz a n y . Dno fo sy w yp ełn iały w arstw y p ia s z c z y s to - g lin la s te , z dużą ilo ś c ią sp a len izn y i drobnych fragm entów p olep y. Ma t e r ia ł z tych w arstw m ożna datow ać na ХИ-ХН1 w iek . W w ypełnisku dna fo sy zn a lezio n o s z k ie le t p sa .
M a t e r i a l i dokum entacja znajdują s i ę w P racow n i A r ch eo lo g iczn o - K on serw atorsk iej P P PKZ O /W arszaw a.
Badania b ęd ą kontynuowane. ULUCZ w oj. k ro śn ień sk ie Stanowisko 3 patrz epoka brązu
WAKSZAWA-WÓLKA Z ER ŻEŃSKA patrz Stanow isko 25 "Stawy” epoka brązu
WENECJA GÓRNA, gm . Żnin w oj. bydgoskie
Państw ow e Muzeum A rch eo log iczn e w W a rsza w ie
B adania p row ad ziła m gr Danuta P io tro w sk a przy w sp ółu d ziale m gr. W ojciecha P io tro w sk ieg o . F in a n sow a ło ЙЛА w W a r sz a w ie . C zw arty se z o n badań. Osada w ielokulturow a z późnej epoki brązu i w c z e sn ego o k resu że la z a o ra z z w c zesn e g o śr e d n io w ie c z a . P ra ce prowadzono w o d le g ło śc i 3 0 -4 0 m na północny w schód od w y kopów „z 1980 roku. Z ałożon o 11 wykopów, a w su m ie e k sp lo r a cją objęto 282 m . N ie stw ierd zon o o b e c n o śc i - jak w poprzednich sezo n a ch badaw cz y c h - w arstw y kulturowej za leg a ją cej b ezp ośred n io pod hum usem , gd yż prawdopodobnie w ypłyca s i ę ona p ostęp u jąc po stoku badanego w z n ie sie n ia w kierunku w schodnim i p ołudniow o-w schodnim . O dsłon ięto 15 obiektów um ownie nazwanych ja m am i, w tym 9 kultury łu ż y ck iej,, 5 w c z e s n o śr e d n iow ieczn ych , 1 n ieok reślon a. W ię k sz o ść jam d o sta rc zy ła lic z n e g o i r ó ż norodnego m a teria łu c e r a m ic z n e g o i kostnego.
W śród jam "łużyckich" dom inow ały obiekty o k ształtach w p lan ie n iereg u larn ych , w p rofilu nieckow atych, o n ajw ięk szej m ią ż e z o ś c i w yp eł- n isk a dochodzącej do 50 cm .
