• Nie Znaleziono Wyników

Majątek kapituły kolegiackiej w Warszawie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Majątek kapituły kolegiackiej w Warszawie"

Copied!
31
0
0

Pełen tekst

(1)

Ludwik Królik

Majątek kapituły kolegiackiej w

Warszawie

Studia Theologica Varsaviensia 24/2, 171-200

(2)

Studia Theol. Vars. . 24 (1986) nr 2

X U DW IK KRÓLIK

MAJĄTEK KAPITUŁY KOLEGIACKIEJ W WARSZAWIE

T r e ś ć : Wstęp; I. Dobra wspólne; II. Majątek prebendalny; III. Za­ rząd i gospodarka dobrami kapitulnym i.

WSTĘP

U p o sażen ie b y ło je d n y m z w a ż n y c h cz y n n ik ó w k s z ta łtu ją ­ c y c h ro zw ó j i fu n k c jo n o w a n ie k a p itu ły . * P o d s ta w y m a te r ia l­ n e k a p itu ły m o żem y podzielić n a d o b ra w sp ó ln e i m a ją te k p re b e n d a ln y .

W n in ie js z y m o p ra c o w a n iu o m ó w im y n a jp ie r w w sp ó ln ą w ła ­ sność k a p itu ły w a rs z a w s k ie j. S k ła d a ły się n a n ią ro z le g łe d o ­ b ra ziem sk ie, p ołożone n a d W isłą i B u g iem , w s ie p re s ty m o n ia l- n e, d ziesię cin y oraz dochód z cz y n szu . W d alsze j k o le jn o śc i p rz e d s ta w im y u p o saż en ie p o szczeg ó ln y ch p r a ła t u r i k a n o n ik a ­ tó w . W k o ń c u p rz e śle d z im y z a rz ą d i g o sp o d ark ę d o b ra m i k a ­ p itu ln y m i.

L DOBRA WSPÓLNE

O p ró cz w y ró ż n ie n ia , s ta n o w is k a i u p ra w n ie ń czło n k o w ie k a ­ p itu ły p a rty c y p o w a li w d o b ra c h w s p ó ln y c h .1 S ta n o w iły one p e łn ą w łasn o ść k a p itu ły , je j le n n o ; o n a b y ła t u dzied zicem i s p ra w o w a ła fu n k c je sąd o w n ic ze. M a ją te k w s p ó ln y k a p itu ły , z k tó re g o p o ch o d z iły m . in. fu n d u sz e n a d y s try b u c je co dzien ne, o b e jm o w a ł — p o d o b n ie ja k w in n y c h śro d o w isk a c h k a n o n ic ­ k ic h —· d w ie o d rę b n e g ru p y m a ją tk o w e : w sp ó ln e d o b ra , z a rz ą ­ d z a n e p rz e z s a m ą k a p itu łę — p o p rz ez je j u rz ę d n ik ó w gospo­

* N iniejszy artykuł stanow i 1 rozdział pracy habilitacyjnej pt. K a p i­

t u ła kolegiacka w W arszawie do końca X V III wieku.

1 Por. P. H i n s c h i u s , S y s te m des katholischen Kirchenrechts m it

besonder Rücksicht auf Deutschland, Berlin 1878 t. 2 s. 72 nn.; P. J. B.

de H e r d t , Praxis capitularis sive tractatu s de omnibus et singulis,

•quae ad capitulum ecclesiae cathedralis et metropolitanae concernunt,

(3)

1 7 2 L U D W I K K R Ó L I K [ 2 1

d arczy c h , c z y li p ro k u r a to ró w — o raz tzw . d o b ra p re s ty m o n ia l- n e, p rz y d z ie la n e p o szczeg ó ln y m cz ło n k o m k o rp o ra c ji i p rz ez n ic h a d m in istro w a n e , zw ią zan e ze s k ła d a n ie m o k re ślo n eg o c z y n ­ szu — w p ie n ią d z a c h lu b n a tu r z e —■ do w sp ó ln e j k a sy k a p itu ­ ł y . 2

N ie p o sia d a m y w y c z e rp u ją c y c h d a n y c h z X V w ie k u n a t e ­ m a t m a ją tk u w sp ó ln eg o k a p itu ły w a rs z a w sk ie j. W źró d ła c h t e ­ go o k re su s p ra w a ta je s t p o tra k to w a n a ogólnie. N ie k tó re i n ­ fo rm a c je z w iz y ta c ji d ó b r n a p o c z ą tk u X V I s tu le c ia z a m ie ś­ cił B. U l a n o w s k i . 3 W ięcej w iad o m o ści z n a jd u je m y w a k ­ ta c h w iz y ta c ji w la ta c h 1676—1804 4 o ra z w 1787 r o k u 5. W o p a rc iu o w y m ie n io n y m a te r ia ł źró d ło w y zo stan ie p rz e d s ta w io ­ n e za g a d n ie n ie p o d an e w ty tu le .

M a ją te k k a p itu ln y w w ie lu d ie c e z ja c h P o lsk i b y ł b a rd z o zró żn ico w a n y . Z n ac zn ie b o g atsze b y ły z r e g u ły k a p itu ły k a ­ te d ra ln e o s ta ry c h tra d y c ja c h , ta k ie ja k : g n ie ź n ie ń s k a ,6 p o ­ zn a ń sk a, 7 w r o c ła w s k a ,8 w ło c ła w sk a 9 cz y p ło ck a 10. K a p itu ła św . Jania C h rz c ic ie la w W arszaw ie,, ch o ć k o leg iac k a, n ie n a l e ­ ża ła — ja k z o b a czy m y n iż e j ■— do n a jg o rz e j u p o saż o n y ch w P olsce.

O g ó ln y o b ra z d ó b r m e n sa e ca p itu la ris o m a w ia n e j k a p itu ły m o żn a p rz e d s ta w ić w o p a rc iu o d o k u m e n t e r e k c y jn y b p a W. J a s t r z ę b c a z r. 1406. C z y ta m y ta m m . iin., iż „ k a p itu ła św . J a n a o trz y m a ła od k się c ia J a m u s z a n a w ła s n e w y d a tk i p e ­ w ie n fu n d u sz , do k tó re g o w liczan o 12 o g ro d ó w p o ło żo n y ch poza m u ra m i W a rs z a w y o b o k d ro g i p ro w a d z ą c e j do C zersk a (w ty le cegielni), a ta k ż e dziesięcin y , n a le ż ą c e do k sięcia z o k rę g u czersk ieg o i ze w si k siążęcy ch : B ąd k o w a , G ró jc a, N iem ojew ic, W ysoczyna, L ato w ic za i D e czw in o w a” .11

2 W. G ó r a l s k i , Kapitu ła katedralna w Płocku, XII—X V I w., Płock

1979 s. 246 n.; K. D o l a , W rocławska kapituła katedralna w X V wieku, Lublin 1983 s. 67; S. Z a c h o r o w s k i , R ozw ój i ustrój kapituł pol­

skich w w iekach średnich, Kraków 1912 is. 202n/n.; A. V e t u l a n i, Les bénéficies en Pologne, DDC, Paris 1937 it. 2 s. 596, nm,

3 A cta ecclesiae collegiatae Varsoviensis, ed. B. Ulanowski, w: AKP,

Kraków 1897— 1926 t. 6, s. ßßnn., 56nn.

4 ArWwa, A k ta kapitu ły 1676— 1804, k. 56—69. 5 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, k. 21—311.

6 S. Z a c h o r o w s k i , dz. cyt., s. 134; J. K o r y t k o w s k i , Prałaci

i kanonicy ka te d ry m e tropolita ln ej gnieźnieńskiej od r. 1000 aż do dni naszych, Gniezno 1882, zeszyt X passim».

7 Zob. K. L u t y ń s k i , mps KUL, monoigrafia o Kapitule poznańskiej w X V I wieku.

8 K. D o l a , dz. cyt., s. 67nn.

9 S. L i b r o w s k i , Kapituła katedralna włocławska, W arszawa 1949

s. 80nm.

10 W. G ó r a l s k i , dz. cyt,, s. 164nm.

11 ArWwa, A k ta nuncjatury , k, 172nn.; ArWwa, Liber erectionis, к.

(4)

1 3 ] M A J Ą T E K K A P I T U Ł Y K O L E G I A C K I E J 1 7 3

P ie r w o tn y s ta n u p o sa ż e n ia p o w ię k sz y ły dalsze z a p isy k sięcia J a n u s z a z d n ia 20 III 1412 r. d o ty czą ce pól, ogrod ów , m ły ­ n ó w , dziesięcin i cła. K siąż ę J a n u s z p o tw ie rd z a ją c u p o saż en ie p rz e k a z a ł ró w n ie ż k a p itu le p ra w o do n a b y w a n ia posiadłości. D odał jeszcze, że w p rzy szło ści m ły n a rz , p o sia d a ją c y tzw . R u d n y M ły n koło W a rsza w y , b ędzie zaw sze p łacił ze sw o jeg o p o la 1 k o p ę g ro szy p ra s k ic h k a n o n ik o w i, k tó r y w k a p itu le p e ł­ n ić b ęd zie ob ow iązk i w iee k u sto sz a, n a to m ia s t 16 g rz y w ie n b ę ­ dzie p ła c ił p rz e w o ź n ik z t y t u łu sp ła w u to w a ró w n a W iśle pod W yszo grod em , S u m ę tę m ie li co ro czn ie o d d a w a ć k a p itu le n a u trz y m a n ie w ik a riu s z y w k o leg iacie św . J a n a . 12

Do k a p itu ły m ia ła ró w n ie ż o d tą d n ależ eć p o ło w a w si, tzw . D łu g a (K ościelna). D o b ra te p o ch o d z iły z z a p is u śp. M i k o - z j u s z a , d zied zica G ro d zisk a, k tó r y je d a ro w a ł w r. 1407

kościołow i św . J a n a . 13

O b d a ro w a n a k a p itu ła z d o łała w k ró tc e u z y sk a ć s z e re g p r z y ­ w ile jó w . T a k n p . d n ia 28 I 1418 r. p ap ież M a r c i n V p rz y ją ł ją i je j d o b ra p o d p ro te k c ję św . P i o t r a . 14 K siążę J a n u s z zaś zob o w iązał się, a b y d o b ra k a p itu ln e i p ra c u ją c a w n ic h lu d n o ść b y ła z w o ln io n a od w sze lk ic h o p ła t, cz y n szó w i c ię ż a ró w n a rzecz p a ń stw a , z w y ją tk ie m n a d z w y c z a jn y c h w y d a rz e ń w K się­ stw ie , ja k g o d y w e se ln e k sięcia lu b jeg o dzieci a lb o w o jn a z

ku XX. mazow ieckich w Warszawie, W arszawa 193δ is. 49, 69; F. Κ. K u-

r o w s i k i , Pam ią tki miasta W arszawy, Warszawa 1949, wyd. E. Szw an- kow ski, t. 2 s. 42.

12 Wł. K w i a t k o w s k i , dz. cy:t., s. 49, Autor w ydaje drukiem (s.

71—-77) dokument księcia Лаптева z 1412 r., w którym książę jeszcze raz potwierdza dawne uposażenie,, poczynione kapitule św. Jana i nadaje jej nowe majątki, prawo- nabywania poisiadłości, w łasne sądownictwo i in n e przywileje.

13 „Micossius, heire-s in Grodzisko, m edietatem vill-ae Długa ... ecclesiae

collegiatae s. Joiannis Vars. donavit (Acta collegiatae, s. 8). Sprawa ta

była jeszcze raz om awiana na se sji 29 VI 4416 r. Z akt kapitulnych czytam y, iż „Jo-annes senior notum fecit, quod Albertus Graimislai, Gotardus, Nicolaus,, A lbertus Kszanzek, Andreas Peregrini, Stanislaus dictus Lupus et Clem ens ceterique canonici s. Joannis B. eccl. coli. Vars. eit Petrus de Grodzisko ex altera parte... certam divisionem bono­ rum Długa inter se fecisse recognoverunt... auctoritate ducali ratificat”

(Acta collegiatae, s. 10). Druga połowa wsi, tzw. Długa Szlachecka prze­

szła na w łasność kapituły m iędzy r. <1649 a 1678; zob. Wł. K n a p i ń ­ s k i , Notaty archiwalne, w y p i s y z akt Konsysto rza Warszawskiego, od­

noszące się do parafii dawnego archidiakonatu w arszaw skiego i do hi­ storii kościołów warszawskich, W arszawa 1948, mps ArW wa i Biblioteka

Sem inaryjna, s. 89; Źródła dziejowe, Polska X V I w iek u pod w zględe m

geografic zno-statystycznym , t. 5 Mazowsze, wyd. A. Pawińskii, W arsza­

wa 1892 s. 252.

14 „Martinus V capitulum ecclesiae s. Joannis in Wairschovia et bona

(5)

n a je ź d ź c ą czy w y p ra w a z b ro jn a n a w ro g a , alb o te ż w p rz y p a d ­ k u u rz ą d z a n ia pościg u z p rz y c z y n y p o jm a n ia k s ię c ia .15

Z p o w y ż sz y ch in fo rm a c ji w y n ik a , iż d o b ra m a ją tk o w e k a p i­ tu ł y w a rsz a w s k ie j is tn ia ły o d m o m e n tu je j e re k c ji. D o k ład n e w sza k że u s ta le n ie w a rto śc i teg o m a ją tk u n a s trę c z a dużo t r u d ­ ności. N ie k tó re ź ró d ła z X V I s tu le c ia w y m ie n ia ją z r e g u ły sk ła d w sp o m n ia n e g o m a ją tk u łącz n ie z in n y m i d o ch o d a m i i w siam i p re s ty m o n ia ln y m i. D ru k o w a n e p rz e z B. U la n o w sk ie g o n ie k tó re f r a g m e n ty z w iz y ta c ji d ó b r k a p itu ln y c h , p rz e p ro w a ­ d zo n y c h w p ie rw s z e j p o ło w ie X V I w ie k u , rz u c a ją n ieco w ięcej ś w ia tła n a o m a w ia n y p ro b le m , a zw łaszcza n a g o sp o d ark ę ty m i d o b ra m i. T a k n p , n a s e s ji je s ie n n e j (29 IX 1518) czło n k o w ie k a p itu ły w a rs z a w s k ie j p o sta n o w ili w y z n acz y ć k o m isję do o d b y ­ cia w iz y ta c ji m a ją tk u k a p itu ln e g o w c e lu m . in. u lo k o w a n ia n a ty c h ziem iac h n o w y c h w si a ta k ż e s p ra w d z e n ia docho­ dów . 16

Z n o ta te k ź ró d ło w y ch , sp o rz ą d z o n y c h w z w ią z k u z z a sy g n a ­ liz o w a n ą w y żej p ro b le m a ty k ą , d o w ia d u je m y się, iż d o b ra w sp ó l­ n e k a p itu ły w a rsz a w sk ie j u lo k o w a n e b y ły w re jo n ie B u g u (a d B u g u m sita) i z a W isłą (T ra n sv is tu la n a ). N a d B u g ie m z n a j­ d o w a ły się w sie: R aźn y , W ilczogęby, S ad o w n e , K ołod ziąż, M ro ­ zow a W ola i O r z e łe k .17 N a to m ia st za W isłą p o ło żna b y ła D łu ­ ga (K ościelna) i w ieś Ż u r a w k a .18 W su m ie w ięc n a le ż a ło b y do k a p itu ły 8 w si. D la cało ści o b ra z u n a le ż y podać, iż w sie te o b e jm o w a ły p o k a ź n e o b sz a ry łą k i ró l u p ra w n y c h . I ta k do D łu g iej n a le ż a ło 6 ła n ó w ziem i, m ły n i p asiek i. Do Ż u ra w k i w lic z a n o Ï0 p ó łła n ó w o ra z ro z le g łe la s y i b o r y . 19 Z n aczn ie je d ­ n a k b o g atsze b y ły p o siad ło ści k a p itu ły ro z lo k o w a n e n a d B u ­ giem . W ieś R a ź n y m ia ła 10 ła n ó w ziem i, W ilczog ęby ró w n ie ż 10, S ad o w n e — 10,5, K o ło d ziąż — 25, M ro zo w a W ola — 18 łanów . N a d to z n a jd o w a ły się ta m m ły n y i s ta w y r y b n e . 20

O gółem k a p itu ła k o rz y s ta ła z około 88 ła n ó w pól u p r a w ­ n y c h . J e ś li w e ź m ie m y p od u w ag ę, że n a jb a r d z ie j ro z p o w sz e c h ­ n io n y m w P o lsc e b y ł ła n c h e łm iń sk i, o b e jm u ją c y 30 m o rg ó w , cz y li 16,7— 17,5 h a, to w su m ie było ta m 1476 h a ziem i. Do teg o d o ch o d z iły jeszcze la sy , b o ry , m ły n y , s ta w y , k tó r e te ż d a w a ły n ie m a łą k orzyść.

T ru d n o pow iedzieć, czy w y m ie n io n e w y żej d o b ra ziem sk ie ■stanowiły d u że cz y m a łe u p o sa ż e n ie k a p itu ły , b o w iem n ie d y ­

'-15 Wł. K w i a t k o w s k i . , dz. cyt., s. 49. Podobnie było np. w kapitu­

le katedralnej w rocław skiej; zob. K. D o l a , dz. c y t, s.. 6 6. 16 A c t a c o l l e g i a t a e , s. 36n.

17 Tamże, s. i54—56. 18 Tamże, s. 5Snn. 18 Tamże.

20 Tamże, s. 54. Niieodmierzone były wówczas łan y w e w si Orzełek.

(6)

[ 5 ] M A J Ą T E K K A P I T U Ł Y K O L E G I A C K I E J 1 7 5 '

sp o n u je m y d o k ła d n y m i o p ra c o w a n ia m i z teg o z a k re su , b y p o ­ słu ży ć się p o ró w n a n ie m . W d o ty c h c z a so w y c h p ra c a c h p ro b le m te n je s t u j ę t y w n ieco in n y m a sp e k c ie i d o ty czy ra cze j k a p itu ł k a t e d r a l n y c h .21 W y d a je się je d n a k , że u p o saż en ie k a p itu ły w a rs z a w s k ie j n ie b y ło n a jg o rsz e . S p o śró d k a p itu ł k o leg iae k ic h w P o lsc e u c h o d z iła o n a za n a le p ie j u d o to w a n ą . 22 D o ró w n y w a ­ ła p o d ty m w z g lę d e m a lb o n a w e t p rz e w y ż sz a ła n ie k tó re k a p i­ tu ły k a te d r a ln e . T a k n p . w .połow ie X V I w ie k u do d ó b r w s p ó l­ n y c h k a p itu ły k a te d r a ln e j w P ło c k u (nie licząc p re sty m o n ió w ) n a le ż a ło 50 ła n ó w z ie m i.23 G o rzej sy tu o w a n e b y ły k a p itu ły b o leg iac k ie w P o lsce. P rz y k ła d o w o m o ż n a w y m ie n ić k a p itu łę w S a n d o m ie rz u , 24 Ł o w ic z u ,25 G n ieź n ie 26 i Z a m o ś c iu .27

W łasn o ść w sp ó ln a k a p itu ły w a rsz a w s k ie j, o k tó re j m o w a, p o ­ w ię k sz o n a zo sta ła w c ią g u X V I i X V II w ie k u . Z w iz y ta c ji A .

O. O k ę с k i e g o z 1787 r. d o w ia d u je m y się o n o w y c h w siach , n a le ż ą c y c h do k a p itu ły , u lo k o w a n y c h n a d B ug iem . N ie w s k a ­ zan o je d n a k , k ie d y je k a p itu ła n a b y ła n a w łasn o ść lu b te ż e w e n tu a ln ie , w ja k im czasie one p o w sta ły . B y ły to n a s tę p u ją c e w sie: Z ielen iec, B ojew o, S ad o lesie i K ru p iń s fc o .28 D ro g ą p e w ­ n e j a n a liz y m o ż n a w y su n ą ć p rz y p u sz c z e n ie , że m iejsco w o ści te założono w p oło w ie X V I stu le c ia , w z w ią z k u ze w s p o m n ia n ą w y ż ej w iz y ta c ją d ó b r k a p it u l n y c h .29 W r. 1616 k a p itu ła n a b y ­ ła n a w łasn o ść d w ie d a lsz e w sie: B arc ząe a i W ieiejów , położo­ n e w ziem i c z e r s k ie j.30

W a ż n y m ź ró d łe m d o ch odów , p rz y n a le ż ą c y c h p ra w n ie czło n ­ k o m k a p itu ły , b y ły o k re ś lo n e s u m y p ły n ą c e z tzw . w si p r e s ty - m o n ia ln y c h , k tó re to w sie k a p itu ły ja k o k o rp o ra c je n a d a w a ­ ły w z a rz ą d p o szczeg ó ln y m p ra ła to m i k a n o n ik o m , zo b o w ią zu ­ ją c ic h p rz y ty m do s k ła d a n ia o k re ślo n e g o cz y n szu — w p ie­ 21 Można tu w ym ienić prace: K. D o l a , dz. c y t , s. 57nn.; W. G ó r a l ­

s k i , dz. cyt., ;s. 246nn.; S. L i b r o w s k i , dz. cyt., s. 80nn.

22 Podobną opinię w ypow iada W. M ü l l e r , Diecezje w okresie p o try -

denckim, w: Kościół w Polsce, Kraków 1969 t. 2 s. 156n.

23 W, G ó r a l s k i , dz. cyt,, s. 248; zob. np. uposażenie kapituły ka­

m ieńskiej R. M a r c i n i a k , Kapituła kamieńska oraz rozw ój je j po­

siadłości w średniowieczu, „Przegląd zachodnio-pom orski” 11 (1967) z.

5 s. 31—59.

24 E. M a j k o w s k i — A. B y s t r z y k o w s k i , Nieznani prałaci i k a ­

nonicy kolegiaty Panny Marii w Sandomierzu od trzynastego do osiem­ nastego wieku , K unów 1949.

25 Wł. K w i a t k o w s k i , Prym a so w sk a kapituła i kolegiata w Ł o w i­

czu (1433— 1938), Warszawa 1939 s. 55nn.

26 Fr. K r y s z a k , Kapitu ła kolegiacka św. Jerzego na zam ku gnieź­

nieńskim, „Nasza Przeszłość”, 24(1966) s. 127on.

27 Fr. S t o p n i a k , Dzieje kapitu ły zam ojskiej, Lublin 1Θ62 s, 42ηη. 28 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, к. 2βηη.

29 Por. Acta collegiatae, s. 36n.

(7)

176 L U D W I K K R Ö L I K ][6] n ią d z a c h lu b n a tu r z e —· p rz ezn aczo n eg o d o w sp ó ln e j k a sy k a ­ p itu ln e j. P o u re g u lo w a n iu c z y n sz u p o zo stałe d o ch o d y ze w si p re s ty m o n ia ln y c h n a le ż a ły do z a rz ą d z a ją c y c h n im i k a n o n i­ k ó w . 31 W sie p re s ty m o n ia ln e n a d a w a ła k a p itu ła b a rd z ie j z a s łu ­ żo n y m p ra ła to m i k a n o n ik o m n a p e w ie n p rz e c ią g cz asu a lb o n a w e t do k o ń ca p o b y tu w k o leg iu m . O trz y m a w s z y ta k ą w ieś, o b d a ro w a n y o b o w ią z a n y b y ł d o b rz e w n ie j g o sp o d aro w ać i p o ­ k ry w a ć w y d a tk i zw ią z a n e z m e lio ra c ją , w z g lę d n ie k o n s e rw a ­ c ją . 32

In te r e s u ją c a n a s k a p itu ła d y sp o n o w ała ró w n ie ż ja k o k o rp o r a ­ cja m a ją tk ie m p re s ty m o n ia ln y m . J e s t je d n a k rz ecz ą t r u d n ą do u s ta le n ia , k tó re w sie m a ją tk u w sp ó ln eg o p rz y d z ie la n o jak o

p r e s ty m o n iu m . W iad om o ty lk o , iż w sią R a ź n y z a rz ą d z a ł w r.

1520 k a n o n ik w a rs z a w s k i Z y g m u n t R o stk o w sk i. P r e s ty m o n iu m w a sz a w sk ie j k a p itu ły s ta n o w iły w ty m czasie ta k ż e w sie: W il- czogęb y, K ołodziąż, M rozow a W ola i O r z e łe k .33 W a r c h iw a ­ lia c h b isk u p ic h J . W ę ż y k a z 1626 r. z a ch o w a ła się k ró tk a in fo rm a c ja o o b o w iąz k o w y m co ro czn y m w iz y to w a n iu p rz ed św . M ich ałe m w si p re s ty m o n ia ln y c h zgodnie z 69 s ta tu te m k a ­ p itu ły . L u s tra c ję ta k ą m ia ł p rz e p ro w a d z a ć p ro k u r a to r k a p i­ t u ł y w to w a rz y s tw ie n o ta r iu s z a .34 W w iz y ta c ji z 1773 r. w y ­ m ie n io n o w sie: D ługa, M ro zow a W ola i K ołodziąż, o d n o to w u ­ ją c , iż są to w sie p re s ty m o n ia ln e , a le b liższy c h szczegółów n ie p o d a n o .35 A. O. O k ęck i w k sięd ze w iz y ta c y jn e j z 1787 r. w ś ró d w si p re s ty m o n ia ln y c h w y m ie n ił D łu g ą .36

W św ie tle ty c h la p id a r n y c h in fo rm a c ji źró d ło w y c h n a le ż y stw ie rd z ić , iż za z w y c z a je m p a n u ją c y m w in n y c h k a p itu ła c h , o p isy w a n a in s ty tu c ja k o rz y s ta ła ró w n ie ż z dochodów w si p re - stym o m ialny ch . P rz e p ro w a d z a ła od czasu do czasu re w iz je ty c h posiadło ści, k tó re w iz y to w a ł p ro k u r a to r z n o ta riu s z e m , o d n o ­ to w u ją c n ie k ie d y p e w n e z a n ie d b a n ia w d zied zin ie g

ospoda-31 W. G ó r a l s k i , dz. cyt., s. 175·; S. Z a c h o r o w s ki , dz .cyt., s. 204

nn.

32 Statuta ecclesiae collegiatae Varsoviensis, ed B. U l a n o w s k i ,

w : AKP, Kraków 1897 t. 5 s. 525ип., stat. 69—Yi3. Podobnie było w in­ nych kapitułach; zob. S. L i b r o w s k i , dz. cyt., s. 82; W. G ó r a l s k i , dz. cyt., s. l,75mn.

33 Acta collegiatae, s. 36nn. Statuty kapituły z r. 1517 mówią bardzo

ogólnie o tych w siach d nie w ym ieniają ich (zob. Statuta collegiatae, s. 525:nin.); por. L. K r ó l i k , S ta tu ty kapituły kolegiackiej w Warszawie,

WAW 76(1985) nr 1—2 s. 43nn.

34 ,,Revisio villarum praestim onialium quotannis ante capitulum s.

M ichaelis per R. D. Procuratorem Venerabilis Capituli una cum n ota­ rio iu xta statutum 6® fiat” (ArPz, AE X XVI, k. 240).

35 ArWwa, A k ta kapituły 1676—1804, w izytacja 1773 г.

se ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, k. 22: „... Długa... antea praestim om a- lis”.

(8)

[7] M A J Ą T E K K A P I T U Ł Y K O L E G I A C K I E J 177

ro w a n ia . 37 Z p o w o d u b ra k u m a te ria łó w źró d ło w y c h tru d n o tu _ coś w ięcej p ow iedzieć.

D o b ra ziem skie, a d m in is tro w a n e p rz ez k an o n ik ó w , d o s ta rc z a ­ ły p o d s ta w o w y c h fu n d u sz ó w d la d z iała ln o śc i k a p itu ły ja k o k o rp o ra c ji. O p ró cz teg o in s ty tu c ja k o rz y s ta ła z d z ie s ię c in .38 D ziesięcina ju ż od w ie k ó w śre d n ic h sta n o w iła p o w a żn e źró d ło do chodów K ościoła. O b e jm o w a ła ona w p rz y b liż e n iu d ziesią tą część p lo n ó w w sze lk ie g o zboża i ln u z ró l w ło ściań sk ich . P o ­ cz ątk o w o o k re ś la n a b y ła m ia n e m d ziesię cin y sn o p o w ej (d e ci­ m a m a n ip u la ris), o d lo k a c ji zaś w si n a p ra w ie n ie m ie c k im czę­ s to z a m ie n ia n a n a r e lu tu m (decim a c o n s titu ta ) — w z ia rn ie (m a ld ra ta ) i m o n ecie lu b ty lk o w m o n ecie (fe rto n e s d é c im a ­ les) — z k aż d eg o ł a n u . 39

P ra w o k a p itu ły w a rsz a w sk ie j do p o b ie ra n ia d ziesię cin y zo­ s ta ło je j p rz e k a z a n e z c h w ilą e r e k c ji w W a rsza w ie (1406). K siążę J a n u s z p o zw o lił p ra ła to m i k a n o n ik o m k o rz y s ta ć z d ziesię cin w o k rę g u c z e rsk im i ze w si k siążęcy ch : B ąd ko w a, G ró jc a , N iem o jew ic, W y so czyna, L a to w ic z a i D e c z w in o w a .40 T a k w ięc o m a w ia n a k a p itu ła p o b ie ra ła d ziesię cin y z 6 m ie js c o ­ w ości. W r. 1433 b isk u p p ło ck i S t a n i s ł a w p rz y z n a ł k a p i­ tu le —■ ina w sp ó ln y u ż y te k re z y d u ją c y c h k a n o n ik ó w — d z ie się ­ c in y n a le ż ą c e do s to łu b isk u p ieg o ze w si: B iało łęk a, N ie p o rę t i S łu p n o w. p o w iecie w a r s z a w s k im .41 S zczegó ło w y w y k a z m ie j­ scow ości, z k tó ry c h k a p itu ła w a rs z a w s k a m o g ła p o b ie ra ć d z ie ­ sięcin y , za m ieszczo n y zo stał w w iz y ta c ji A. O. O kęokiego z

1787 r. P o n iż sza ta b e la z o rie n tu je n a s lep iej w o m a w ia n y m z a ­ g ad n ie n iu .

D ziesięciny należące do kapituły w arszaw sk iej42

Rok przydziału ^ .

Lp. M iejscowość dâesiçcân, UwaS*

1. Bądkowo 44s06

2. Grójec (1406

3. N iem ojew ice (1406 m iejscowości położone w ziemi

4. W ysoczyn (1406 czerskiej

5. Latow icz (1406

37 Statu ta collegiatae, s. 525 n., stat, 71; Acta collegiatae, s, 36nn. 38 „De decimis ad capitulum spectantibus” (ArWwa, Okęcki vis. 1787

I, kl. 130).

39 M. W y s z y ń s k i , Ze studió w nad historią dziesięciny w Polsce

średniowiecznej, Lw ów 193® t. 1; Z. W o j c i e c h o w s k i , Państw o pol­ skie w wiekach średnich, Dzieje ustroju, Poznań 1958 s. 62n., 182n,

40 Zob. przypis 11» ,

41 Acta collegiatae, s. 12.

42 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, к. 130—138.

(9)

1 7 8 L U D W I K K R Ó L I K [ 8 ] 6. Deczwinow© 7. Pirądmk 8. Kossow© 9. Białołęka 1(0.. Nieporęt 11. Słupno 12. Pełc zamka 1;3. Rossosz 14. Rudnik 15. Skupie 16. Skwarne 17. Piaseczno 18. Kiezki 19. Podsiadały 20. Mdeniiia 21. Cisie 22. W aligny 23. Glonkowa Wola 24. Cegłów 26.. Wężyczym 26. Кашклъка /1406 11406 1412 1433 1433 1433 .1501 1531 .1531 1501 1501 ■ 15)31 (15130. 1631 115.31 Г531 11531 11531 1548 1548 1548 w archidiec. gnieźnieńskiej. W źródłach jest tylko ślad o dzie­ sięcinach

w sie z nadania biskupa płoc­ kiego

w sie isltamowiące uposażenie

szpitala Św. Ducha w War­ szawie (przy kościele św. Mar­ cina)

P o w y ższa ta b e la w y k a z u je 26 m iejsco w o ści, z k tó ry c h k a p i­ tu ła p o b ie ra ła d ziesię cin y . W y d a je się, że do ch o d y z d ziesięcin b y ły dość znaczne, zw łaszcza w p o c z ą tk o w y m o k re sie f u n k c jo ­ n o w a n ia k a p itu ły . \

O p ró cz dziesięcin k a p itu ła k o rz y s ta ła z ró ż n y c h su m daror- w a n y c h n a je j w s p ó ln y u ż y te k łu b te ż lo k o w a n y c h n a d o b ra c h ziem sk ich . T ak n p . R a fa ł Z e r z e ń s k i u lo k o w a ł w 1570 r. d la k a p itu ły n a d o b ra c h B iało łę k i k a p ita ł w w yso k o ści 10 k o p g r o s z y .43 W т. 1605 G a s p a ry S a d ł o w s k i p rz e k a z a ł k a p itu le 5000 f lo r e n ó w .44 N a u ż y te k m e n sa e c o m m u n is z o sta ła ró w n ie ż za b ezp ieczo n a p e w n a s u m a u Je z io rk ó w . P ie n ią d z e te o fiaro ­ w a ła w r. 1617 A n n a , żo n a S ław o sza J e z i o r k a . 45

D o b ra w sp ó ln e, b ęd ą ce w ła sn o śc ią k a p itu ły , g d zien ie g d zie tw o rz y ły o d d z ie ln e ju r y d y k i w W a rsza w ie. K a p itu ła b y ła w ła ­

43 W. K n a p i ń s k i , N o ta ty archiwalne, w y p is y z akt K s ięstw a W ar­

szaw skiego odnoszące się do parafii dawnego archidiakonatu w a r s z a w ­ skiego i do historii kościołów warszawskich, Warszawa 1949 mps.

44 ArPz, AE XVIII, k. 15 san. 45 W. K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 40. 46 Zoib. przypis lii.

(10)

[ 9 ] M A J Ą T E K K A P I T U Ł Y K O L E G I A C K I E J 1 7 9 ·

ścicie lk ą części m ia sta . Do n ie j n p . n a le ż a ły u lic a K a p itu ln a , K a n o n ia , D ziek an ia, T rę b a c k a i częściow o in n e. N a d m ien io n o ju ż u p rz e d n io , że w z d łu ż dro g i p ro w a d z ą c e j do C zersk a (K ra ­ k o w sk ie P rz e d m ie śc ie ) k a p itu ła o trz y m a ła o d k sięcia J a n u s z a

12 o g r o d ó w .46 Z b ieg iem la t, a zw łaszcza po p rz e n ie s ie n iu sie­ d zib y k ró le w sk ie j z K ra k o w a do W a rsz a w y (1611), p lace te zo­ s ta ły z a b u d o w a n e p rz e z liczn e k a m ie n ic e . W łaściciele d o m o stw m u sie li uiszczać k a p itu le n a je j w sp ó ln y u ż y te k p e w ie n czy n sz (census). W c ią g u d z ie jó w o m a w ia n e j k a p itu ły o p ła ta k s z ta łto ­ w a ła się ró żn ie. W w iz y ta c ji A. O. Ó k ęck ieg o z 1787 r. za z n a ­ czono, iż n p . z K ra k o w sk ie g o P rz e d m ie śc ia k a p itu ła - p o b ie r a ła cz y n sz w w y so k o ści 369 f lo r e n ó w .47

D alszą z k o le i o p ła tą n a rz ecz k a p itu ły w a rs z a w s k ie j b y ł ro c z n y cz y n sz z tzw . „ fu n d a c ji Z a d z ik o w sk ie j” (e x fu n d o Z a- dzikoviano). F u n d u s z te n o b e jm o w a ł g r u n ty p o d a ro w a n e k a p i­ tu le n a w łasn o ść p rz e z b isk u p a k ra k o w sk ie g o i k a n o n ik a k o ­ le g ia ty w a rsz a w sk ie j J a k u h a Z a d z i k a . R o zcią g ały się o n e od p la c u n a u lic y M iodow ej do P o d w a la . N a ty c h te re n a c h k a n c le rz Z ad z ik w y s ta w ił w r. 1630 o k az ały b u d y n e k m u ro w a ­ n y , k tó r y m o cą te s ta m e n tu o fia ro w a ł k a p itu le w a rs z a w s k ie j.

Z czasem p a ła c z n ik n ą ł, p o sta w io n o n a ty m m ie js c u n o w e b u ­ d y n k i, a le g r u n ty i p o siad ło ści s ta n o w iły o so b n ą ju ry d y k ę , z w a ­ n ą „Z adziikow ską” . W łaściciele k a m ie n ic zo b o w ią zan i b y li p ła ­ cić k a p itu le w d w óch ra ta c h ro c zn ie 626 flo re n ó w cz y n szu . 48 W r. 1766 n a s k u te k w y b u d o w a n ia n o w e j d ro g i obok W isły p ro w a d z ą c e j od z a m k u k ró lew sk ie g o , z a ję to część og ro d ó w k a ­ p itu ły w a rsz a w s k ie j. W z a m ia n za to p o stan o w io n o w y p ła c a ć k a p itu le ze s k a rb c a k ró le w sk ie g o 100 flo re n ó w ro c zn eg o c z y n ­ szu. 49

N a k o n iec n a le ż y w sp o m n ie ć o cz y n szu w y p ła c a n y m p rz e z W a w rź y ń c a C z e m p i ń s k i e g o do w sp ó ln e j k a s y k a p itu ły w w ysokości 18 flo re n ó w ro czn ie, z ra c ji p o sia d a n ia p rz ez jeg o żonę n a jsła w n ie js z e g o w m ieście s k ła d u d o b ry c h w in . B u d y n e k te n p rz y le g a ł b e z p o śre d n io do k o ścio ła je z u itó w .50

D o b ra k o ścieln e w w ie lu d ie c e z ja c h P o ls k i p rz e c h o d z iły ró ż ­ n e k o le je lo su i b a rd z o często b y ły n iszczone p rz e z w o jn y . N a­ ja z d szw edzki, a p o te m w o jn a p ó łn o c n a (1700— 1721) p rz y n io s ły o g ro m n e w y n iszc zen ie k ra ju . O bok te g o zazn aczała się w z r a s ta ­ ją c a s ta le in g e re n c ja o b cy c h m o c a rstw , a zw łaszcza R osji, w •--- --- i—>

47 „Census fl. 369 ad massam ex iurisdictiooe capituli in suburbio

C racoviensi” (ArWwa, O kęcki vis. 1787 I, k. 12:3).

48 Tamże, k. 124; AGAD, dok. peirg. sygn. nr 1513. 49 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, ik. 128 n.

50 „Flor enor um 18 ad m assam ex fornice in fundo seu sanctuario”

(ArWwa, O kęcki vis. 1787 I, k. 129); por. F. M. S o b i e s z c z a ń s k i ,

(11)

1 8 0 L U D W I K K R Ó L I K [1 0]

w e w n ę trz n e s p ra w y P o lsk i.51 Z aró w n o zn iszczen ia w o jen n e , ja k i s ta le p o g a rsz a ją c a się s y tu a c ja g o sp o d arcza P o lsk i sp o w o d o ­ w a ły p e w ie n u sz c z e rb e k w d o b ra c h k a p itu ły w a rsz a w sk ie j. M a­ ją c to w sz y stk o n a u w ad ze, d n ia 7 I 1758 r. n a s e s ji g e n e ra l­ n e j p o w zięła k a p itu ła u c h w a łę , a b y in k o rp o ro w a ć do m a sy w sp ó ln e j w sz y stk ie d o b ra p re b e n d a ln e z w y ją tk ie m u p o sa ż e n ia d z ie k a n a i k a n to ra p re b e n d y .52 D ecyzję k a p itu ły p o tw ie rd z ił 5 IV 1758 r. ó w czesn y b isk u p p o z n a ń sk i T. C z a r t o r y s k i , z ty m je d n a k z a strz e ż e n ie m , że n a t e n s ta n rz ecz y w y ra z i zgo­ dę k ró l i S to lica A p o sto lsk a .53 A u g u st III z a a p ro b o w a ł d ec y zję k a p itu ły 11 IV 1758 r.,54 a p ap ież K le m e n s X III d n ia 8 I

1766 r.'55

II. MAJĄTEK PREBENDALNY

N a oso b iste do ch o d y p ra ła ta i k a n o n ik a s k ła d a ła się p rz e d e w sz y stk im jeg o p re b e n d a '(beneficjum ). O prócz teg o , je śli p rz e z 9 m ie się c y re z y d o w a ł, k o rz y s ta ł z d y s try b u c ji c o d z ie n n y c h lu b z d a tk ó w w n a tu rz e . W p rz y p a d k u zaś z a rz ą d z a n ia w sią p r e s ty - m o n ia ln ą c z e rp a ł ta k ż e i z n ie j dochody.

W y ra z „ p r e b e n d a ” p o cz ątk o w o oznaczał p e n sję , ja k ą k a n o ­ n ik p o b ie ra ł od b isk u p a i ró ż n ił się rzeczow o o d b e n e fic ju m , k tó r e o p ie ra ło się n a p o siad ło ści z ie m sk ie j.56 Z ch w ilą, k ie d y k a n o n ic y o trz y m a li ze w sp ó ln y c h d ó b r u d z ia ły w ziem i, rz ecz o ­ w a ró ż n ic a m ię d z y p re b e n d ą a b e n e fic ju m za n ik ła . P ro c e s te ń d o k o n ał się w P o lsc e n a p rz e ło m ie X II i X III w ie k u .57

P re b e n d ę tw o rz y ły p rz e w a ż n ie d o b ra ziem sk ie, dziesięcin y, c z y n s z e . o ra z k u rie , c z y li d o m y m ie sz k a ln e k a n o n ik ó w .

N a js ta rs z y w y k a z p re b e n d k a p itu ły w a rs z a w s k ie j pochodzi z r. 1406. Z am ieszczo n y z o sta ł w d o k u m e n c ie e r e k c y jn y m b i­ s k u p a W. J a s t r z ę b c a . P rz y to c z y m y te n w y k a z w całości z teg o w z g lęd u , że sta n o w i o n p u n k t w y jś c ia dła_ o b s e rw a c ji ro z w o ju m a ją tk u p ra ła tó w i k an o n ik ó w .

A rc h id ia k o n ia c z e rsk a — w a rsz a w sk a m ia ła ód d a w n a h o jn e 51 L. K r ó l i k , Organizacja diecezji łu ckiej i brzeskiej od X V I do

XVIII w ieku , Lublin. 11983 s. H0i7'n.; par,. W. M ü l l e r , art. cyt., s. 219.

52 ArWwa, A k ta kapitu ły 1676—1804, k. 55—62; ArWwa, In dex archi-

varius, к. 18, 26; W. K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 44. Gdy „zlewano” fun­

dusze kapitulne do „masy”, kantor nie w yraził zgody na inkorporację sw ej prehendy. Na skutek tego nlie uczestniczył odtąd ,,άη distributioni­ bus quotidianis”, korzystał tylko ze swego uposażenia.

53 Tamże. 54 Tamże. 65 Tamże. 58 P. H i n s c h i u s , dz. cyt., s. 62. , 57 S. L i b r o w s к i, dz. cyt., s. 41; S. Z a с h o r o w s к i, dz. cyt., s, 133; W. G ó r a l s k i , dz. cyt,, s. 164n.

(12)

i 'll] M A J Ą T E K K A P I T U Ł Y K O L E G I A C K I E J 1 8 1

up o sażen ie. S k ła d a ły się n a n ie d w a m a ją tk i ziem skie: R o k itn o D olne pod B ło n iem z p a tro n a te m kościoła p a ra fia ln e g o św . W o jciech a i p rz y le g ły G iełzew o ra z d ziesię cin y .58 B isk u p W. J a ­ strz ę b ie c ' u szc zu p lił je w r. 1406 o d ziesięcin y z C zarn o w a, B rw in o w a , K a le n ia , M rok ow a, B o ro w e j, G ra n ic, Ś w ięcie i B ie- n iew ic, k tó ry m i m ia ł z a m ia r w p rz y szło ści u d o to w a ć n o w y k a n o n ik a t sw ego p a tr o n a tu w k o leg iac ie w a rs z a w s k ie j.59 B y ły to w sie położone n a p o łu d n io w y m M azow szu, w o k o licy C zer­ sk a .

D z ie k an D o m i n i k — p rz eło żo n y k a p itu ły św . J a n a , o t r z y ­ m a ł u p o saż en ie ze w si S ielce w pow . w a rsz a w s k im i C zap lin o w pow. cz ersk im , m ły n ze w sz y s tk im i do ch o d am i w M okotow ie, c z te ry w ia d ra m io d u , tzw . po k o w y , w N iep o ręcie, d ziesięcin ę z pola w a rsz a w sk ie g o i d o ch o d y z d w óch k sią ż ę c y c h k a n c e la rii: c z e rsk ie j i w a rs z a w s k ie j, k tó r e p rz e d te m jak o p ro b o szcz p o ­

sia d a ł.60

P re p o z y t C z a d a r ja k o u p o saż en ie m ia ł fu n d u s z p a r a fii w T arczy n ie. C zęść z n ie j m u s ia ł o d stąp ić n a d o ta c ję w ik a r iu ­ szy ta m te js z e g o ko ścio ła p a ra fia ln e g o , k tó rz y w z a stę p s tw ie p r o ­ boszcza m ie li sp ra w o w a ć n a m ie js c u d u sz p a s te rs tw o . T a k m iało b yć n a p rzy szło ść. P re p o z y t o trz y m a ł ró w n ie ż d o c h o d y z k sią ż ę ­ cej k a n c e la rii za k ro cz y m sk iej i w y sz o g ro d z k ie j.61

K u sto sz M a r c i n —■ ja k c z y ta m y w d o k u m en cie z 1406 r. —■ o trz y m a ł u p o saż en ie z d o ch o d ó w p a r a fii w W arce. I o n ta k ż e o d p o w ie d n ią część m u s ia ł p rz e k a z a ć n a u trz y m a n ie w ik a riu s z y k ościoła w a reck ie g o , k tó rz y w y k o n y w a li za nieg o fu n k c je du sz­ p a ste rs k ie . T a k i siam p o rz ą d e k rz e c z y m ia ł by ć z a c h o w a n y n a przy szło ść. Do te g o fu n d u s z u k u sto sz a k siążę d o d a ł jeszcze d ziesię cin y ze w si G ośniew ice, B o gunkow o, Z a k rz e w i S m a rk .62 Te c z te ry p re b e n d y — p r a ła tu r y , u p o sażo n e n a now o, z o sta ły p o tw ie rd z o n e p rz e z m iejsco w e g o o rd y n a riu s z a W. J a s trz ę b c a ((1406). O prócz p r a ła tu r do k a p itu ły w a rsz a w sk ie j n a le ż a ły k a ­

non ie. B y ły to n a s tę p u ją c e p re b e n d y :

1. Kanonia i prebenda T o m a r s z a , syna Floriana, obejm ow ała w ieś Krzyszcztowo i 2 ogrody w Grójcu, dzisięciny w jednym i drugim D y- lew ie, w Rykałach, W ysokiej, Wale, Niiemigłowicach, położonych w diecezji poznańskiej oraz w Żelaznej, Żelazińskiej Woli i Prądniku, na terenie diecezji gn ieźnieńskiej.w

58 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, к. 232; W. К n a p i ń s k i, dz. cyt,, s. 32. 59 ArWwa, A k ta nuncjatury, k. 172nin.; ArWwa, Liber erectionis, к.

43nm.; Wł. K w i a t k o w s k i , Powstanie k apitu ły χυ Warszawie, s. 38, 62<njn.; F. K. K u r o w s k i , dz, cyt., t. 2 s. 10.

60 Tamże.

61 Tamże. 62 Tamże. 63 Tiamże.

(13)

1 8 2 L U D W I K K R Ó L I K

2. Kanonia i prebenda F l o r i a n a , syna Stefana., obejm owała w ieś Jainówek, 2 ogrody w Grójcu i dziesięciny w Lisowie, Żataikowie, Tu- rowicach, Łękoszycach, Starej Wioli, Łęczietskach, Kobierzycach i W ią­ zownie. W szystkie w sie leżały w diecezji poznańskiej, w dawnym archi­ diakonacie czerskim. 64

3. Kanonia i prebenda A l b e r y k a , syna Grzyimisława, była upo­ sażona dziesięcinam i pieniężnym i: po 8 groszy z łanu na 55 łanach w iel­

kich (marasus) w e w si Kośzowo, którą książę otrzymał drogą zam iany od biskupa D obiesław a i od kapituły p łockiej. 65

4. Kanonia i prebenda M a c i e j a , syna Piotra, obejm owała w ieś Rzeczycę, dwa oigrody w Grójcu i dziesięciny z połow y w si Dobrzy.sze- w a oraz w iosek: Pękoszewo, Pękoszew ska Wola, Zaibor, Łaziszczowo i na W yczesnem w diecezji p ozn ań sk iejee.

5i Kanonia 1 prebenda G r z e g o r z a posiadały dziesięciny w e w si Wrona i Sm olski po 8 groszy z łanu i w Sarnowej Górze po 5 groszy.

W.siie powyższe należały dio k sięcia J a n u s z a S t a r s z e g o , który rów ­ nież je nabył drogą zam iany od biskupa D o b i e s ł a w a i kapituły płockiej. Znajdow ały się one na terenie diecezji płockiej. 67

6. Kanonia i prebenda Jana D o b e l u t i obejm owała w okręgu czer­

skim połowę dochodów ze w si Wiola, 68

7. Kanonia i prebenda D ominika z Tarczyna obejmowała połow ę do­ chodów ze w si W ola. 69

8. Kanonia ii prebenda A l b e r t a , syna Jakuba, otrzym ała za upo­

sażenie opłaty z Solca, leżącego w pobliżu W arszawy. 70

Θ. Kanonia i prebenda Tl o m a s z a, syn a M ikołaja, czerpała sw e do­ chody ze w si Tarczany i ze spław u oraz przewozu na W iśle pod Czer­ skiem . 71

1Ю. K anonia i prebenda S t a n i s ł a w a z Bramina otrzym ała opłaty pieniężne z Tar czynią i okolicznych ws(i: Koeierzyc, Grząd, Długiej Wo- lii i Nadinqsôw —■* po 6 groszy z łanu i 2 grzyw ny polskie ze w si-B o -

g lew ice oraz 2 kopy groszy ze w si Przybyiszewa i okolicznych wiosek,

należących do opaita p ło ck ieg o 72. ^

Z po w yższego w y k a z u w y n ik a , że n a jle p ie j ucbtow am e b y ły p r a ła tu r y , w d a lsz e j k o le jn o śc i szły k a n o n ik a ty . Z ta k ogólnego sp is u w id ać , że. w a rto ś ć p re b e n d n ie b y ła ró w n a . N ie w sz y s tk ie te ż b y ły u p o sażo n e w ziem ię. N a liczbę 14 p re b e n d 9 m iało d o ­ b r a ziem skie, m ian o w icie w s z y stk ie p ra ła c k ie i 5 k a n o n ic k ic h .

64 Tamże. 65 Tamże. 68 Tamża. 67 Tamże. 68 Tamże. 69 Tamże. 70 Tamże. 71 Tamże. 72 Tamże.

(14)

[13] M A J Ą T E K K A P I T U Ł Y K O L E G I A C K 1 E J 1 8 3

P o z o sta łe u posażo n e b y ły w og ro d y , d ziesięcin y , a ta k ż e m ia ły d o c h o d y ze sp ła w u n a W iśle. P rz y n o s iły doch ód b ez oso bistego w k ła d u p ra c y . A le i te n fu n d u s z n ie b y ł re g u la rn ie i w całości u iszczan y . P o d o b n ie ja k w in n y c h o śro d k a c h k a p itu ln y c h , ta k sam o i w o m a w ia n e j k a p itu le o d n o to w u je m y nieu czciw o ść w p rz e k a z y w a n iu dziesięcin .73

W o p a rc iu o z a c h o w a n y m a te r ia ł ź ró d ło w y p rz e śle d z e n ie w szczeg ó łach ro z w o ju u p o saż en ia po szczeg ó ln y ch p re b e n d je s t n ie z w y k le tru d n e . N ie p o sia d a m y d o k ła d n y c h d a n y c h z teg o z a k re su . W iadom o, że n p . w ie k X V i X V I p rz y n ió s ł p e w n e z m ia n y w u p o sa ż e n iu n ie k tó ry c h czło n k ó w k a p itu ły ., E re k c ja d w óch n o w y c h k a n o n ik a tó w w r. 1416 „ fu n d i B y s trz a n ó w ” o ra z „ fu n d i Z a k ro c z y m ” sp o w o d o w a ła p e w n e p rz e su n ię c ia w p re b e n d a c h .74 Z części d o ch o d ó w p a r a fii w T a rczy n ie, z w iosk i B y s trz a n ó w o raz z k a n c e la rii z a k ro c z y m sk ie j k o rz y s ta ł d o tąd p re p o z y t.75 O b ecnie w y m ie n io n a w io sk a m ia ła sta n o w ić n o w ą p re b e n d ę k a n o n ik a „ fu n d i B y s trz a n ó w ” . N a to m ia st fu n d u sz p ły ­ n ą c y z k a n c e la rii z a k ro c z y m sk ie j m ia ł d ać p o d s ta w ę d la k a n o ­ n ik a tu „ fu n d i Z a k ro c z y m ” .76

W sp o m n ian o ju ż, że b is k u p W. Ja s trz ę b ie c , u m n ie js z a ją c do­ c h ó d a rc h id ia k o n a w a rszaw sk ie g o , część jego d o ch o d ó w p rz e ­ z n a c z y ł n a u tw o rz e n ie w p rz y szło ści n o w e j p re b e n d y . E re k c ja m ia ła m ie jsc e d o p iero w r. 1520, k ie d y to p ow o łan o do is tn ie ­ n ia godność s c h o la s ty k a w k a p itu le w a rs z a w s k ie j, p rz e k a z u ją c n a jeg o u p o saż en ie d ziesię cin y z B rw in o w a , C zarn o w a, K a le n ia , M ro k o w a, B o ro w e j, G ra n ic, Ś w ięcie i B ien iiew ic.77 K sią ż ę ta m azo w ie ccy S t a n i s ł a w i J a n u s z p o zw o lili o d łącz y ć o d ko ścioła go szczy ńskiego w ieś B ro n iszew i p rz y d z ie lili ją do p r e ­ b e n d y s c h o la s ty k a .78

D alsza z k o le i zm ia n a w z a k re sie p re b e n d o m a w ia n e j k a p i­ tu ł y m ia ła m ie jsc e w r. 1562, k ie d y to p re b e n d ę , k tó r ą tw o ­ rz y ł fu n d u s z w si T a rc z a n y w ra z z d o ch o d e m ze s p ła w u p rz ez W isłę, p rz e k a z a n o k a n o n ik o w i k az n o d ziei 79, a p re b e n d ę „ fu n d i Z a k ro c z y m ” p rz y d zielo n o w r. 1603 p ra ła to w i k a n c le r z o w i80. O s ta tn ia m o d y fik a c ja d o ty c z y ła p o w ię k sz e n ia ilo ści p re b e n d .

73 Tamże; aoto. ASV, Man.., vol. 102, к. (621v; por. S. L i b i o w s k i, dz.

cyt., s. 42.

74 W. К n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 34; ArWwa, Okęcki vis. 1787 I. 75 Zob. przypis 59.

76 Zob. przypis 74.

77 W. K n a p i ń s к i, dz. cyt., s. 34; ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, к. 6;

A c ta collegiatae, s. 41.

78 Tamże.

79 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, к. 247. 80 ArPz, AE XVI, k. 227, 282v.

(15)

1 8 4 L U D W I K K R Ö L I K

W zw ią zk u z e r e k c ją k a n to r ii n a u p o saż en ie te j p re b e n d y p rz e ­ znaczono w r. 1686 w ieś Z w o ła z o k o liczn y m i d o b ra m i.81

W ciąg u d z ie jó w o p isy w a n e j in s ty tu c ji o b s e rw u je m y — po­ do b n ie ja k i w in n y c h k a p itu ła c h — p rz y k ła d y p rz ech o d z en ia k a n o n ik ó w z p re b e n d b ie d n ie jsz y c h , go rzej u p o saż o n y ch n a lep sze —· d ro g ą o p to w a n ia .82 P rz y k ła d o w o m o ż n a tu w y m ie n ić J a n a z M ro k o w a, k tó r y w r. 1508 z p re b e n d y k u sto sz a p rz e ­ sze d ł n a p ro b e n d e a r c h id i a k o n a 83 czy S t a n i s ł a w a S tr z e l­ ce, k tó r y ja k o k a n o n ik o b ją ł p-rebendę s c h o la s ty k a w k a p itu le w a rsz a w sk ie j 84.

P rz e d s ta w iliś m y b a rd z o ogólnie poszczególne p re b e n d y p r a - . la c k ie i k an o n ic k ie , ic h u p o saż en ie i ro-zwój. P e łn y w y k a z w ra z z p o d a n ie m w si i w sz y stk ic h m iejsco w o ści —■ z k tó ry c h d ziesię­ cin y do n ie k tó ry c h p rz y n a jm n ie j p re b e n d n a le ż a ły o ra z su m p ie n ię ż n y c h d a ro w a n y c h i lo k o w a n y c h — m a m y d o p iero z d r u ­ giej p o ło w y X V III w ie k u w w iz y ta c ji A. O. O kęckiego. N ie u le g a w ą tp liw o ści, że w iz y ta to r c z e rp a ł in fo rm a c je z d o stęp ­ n y c h m u d o k u m e n tó w , k tó re są o b ec n ie p ra w ie n ieo siąg a ln e .

W ś w ie tle teg o, co zo stało d o ty ch cz as p o w ied z ia n e n a te m a t m a ją tk u p re b e n d a ln e g o o ra z w o p a rc iu o w y m ie n io n ą w iz y ta ­ cję i in n e źró d ła, p rz e d s ta w im y p on iżej w fo rm ie ta b e li w sz y ­ s tk ie p re b e n d y z w y szc zeg ó ln ien ie m u p o sażen ia.

Prebendy kapituły warszawskiej

Łp. Nazwa prebendy U posażenie — Podstawa źródłowa

1,. Diekania W r. 1406 obejm ow ała wsie: Siełec i Czaplino

oraz m łyn w Mokotowie. Dostarczano jej także miód z Nieporętu oraz dziesięciny z poła w arszaw ­

skiego i z dochodu książęcych kancelarii. W r.

1431 nastąpiła zamiana w si Czaplino na w ieś Odo- lany, a dziekan otrzym ał prawo patronatu nad ko­ ściołem w Woli. W r. 1621 dziesięcina z Czerniako- w a (pola warszawskiego) została odsprzedana chło­ pom aa 20 florenów, a w r. 1622 — za 25 florenów. Do prebendy n ależała posesja „Dziekanka” wraz z k am ien icą.85

81 ArWwa, In dex archivarius, k. 69; ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, k. 235; W. K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 35.

82 S tatu ta collegiatae, s. 530 stat. 88. 83 Acta collegiatae, s. 2,7.

84 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, k. 6; W. K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 34; ArPz, AE XVI, k. 73.

85 Acta collegiatae, s. 9, 80; ArWwa, Index archivarius, k. 18n; ArWwa,

Liber erectionis, k. 11, 3.1; ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, k. 152, 23,liv; W.

K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 31, 38; AGAD, dok. pap, sygn. nr 1513; AGAD, dok. perg. sygn. nx 1709; ArWwa, A k ta kapitu ły 1676—1804, k. 81; Lustracja dóbr królewskich w o je w ó d z tw a mazowieckiego 1565, w yd. I. GieyBiztorowia i A. Żaboklicka, Warszawa 1967 s. 18n., 38n.

(16)

[15] M A J Ą T E K K A P I T U Ł Y K O L E G I A C K I E J L85

2. Archidiakonia Obejmowała w ieś Rokitno Dolne i Giełzew. W

Rokitnie znajdował się folw ark (1517) w raz z ro­ lą 2,5 lana nieużytków i 10 gospodarstw czy ty l­ ko zagród. Prebendzfe przysługiwała dziesięcina ze wsi: Kaski (1517) z 3/3 łanów, Faszezyce (34 łany), Błonie (60 łanów), Radonice (5 łanów), Osiek (co drugi ,rok połow ę z 6 łanów), Zwoła Nagórna i Średnia (około W łaijów),--Skrzatek (6 włościan), Kopytowo (8 km ieci)£P.izdowo)(l łan). W początkach XVI w. w ieś Rokitno~'b»éëaiio w dzierżawę za 60 grzywien, a dziesięciny sprzedano za 220 grzyw ien. W r. 161'5 inkorporowano do archidiakonii kanonikat „fuindi Rzeczyca”. W edług A. O. Okęckiego (1787) do archidiakonii warszaw skiej należały majątki: Rokitno :i Czap-ł-ewo, a nadto -dziesięciny z Błoni-a, Kaśek, Sus-zczyc, Pażni-ewa, obu Zwoli, Biskupic i K op ytow a.88

3. Prepozytura Obejmowała w r. 1406 część funduszów parafii

Tarczyn z przyległym i wsiam i. Korzystała z docho­ dów kancelarii zakroczymskiej i wyszogrodzkiej.

Do pnebenidy -należał r ó w n ie ż m ły n i /staw rybny

(1407) oraz ogród „in suburbio Varsaviensli” (1570). Według w izytacji A. O. Okęckiego (1787) w uposa­ żeniu .prepozyta wymieniono- wsie: Tarczyn, K o­ morniki, Ruda, Kotorydz, Wola Pr-zypko-wska, D u- ki, Bystrzanów, Grzędy i Pr-zypki. Do prebendy należały też różne sumy pieniężne. Na dobrach M ikołaja P o n i k o w s k i e g o , zwanego Dindecz,' był zapisany kapitał w w ysokości 20 florenów, od którego prepozyt pobierał 1 grzywnę procentu (1604). Kanoniik łucki Baltazar T y s z k a ulokował w r. 1644 o a dobrach 500 złotych dla prepozyta z ohowiązk-iem odprawiania oo tydzień Mszy św. w in ten cji fundatora. W r. 1658 S tan isław K o - r y t -

k o w s k i zapisał prepozytowi 100.0 złotych na

swych dobrach. Od 1661 r. do prepozytury nal-eżały dziesięciny pobierane z pól ii -ogrodów wsi: W esoła Wola (w parafii Ojrzanów), Krakowiany, W ola K ra- kowińska, P ław y, Rule, Garba-tki, Prace P-aśne, Prace Sędz-icowe, Szamoty, N-osy.87

se ArWwą, Okęcki vis. 1787 I, к, 232; ArWwa, A k ta k apitu ły 1676— —1804, k. 81; W. K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 36ηή.; ASV, Consist, Misc., vol. 41, k. 79-—79v; J. N o w a c k i , Dzieje archidiecezji poznańskiej, Po­ znań 1964 t. 2, s. 1312η.; Wł. K w i a t k o w s k i , dz. cyit., s. 38, 65; Źró­

dła dziejowe, t. 5 s. 274—276.

(17)

j 86 L U D W I K K R Ó L I K [16]

4. K ustodia D o prebendy (należała część dochodów z parafii

Warka (itzw. posiasja), dziesięciny ze wsi: Gośmie- w ice, Bogunkowo, Zakrzewo, Smark (1406) oraz z sołtyisostwa Piaseczno i Stara Warka (1604), a nad­ to czynsze (od domów tam ulokow an ych .88 5. Scholasteria Od r. 16210 obejm ow ała w ieś Broniisizew oraz dzie­

sięciny z Brwinowa, Czarnowa, Kalania, Mrokowa, Barowej, Granic, Święcie i Bileniewic. Scholastyk korzystał z kam ienicy (kurii), która znajdowała się obok kościoła karm elitów bosych n a Krakowskim Przedm ieściu, na części juirydyki „Dziekanka”. Do prebendy należały także liczne sum y pieniężne, lo ­ kow ane w XVII w. na dobrach Długa i Szym a­ nów. 89

6. Kanclerstwlo Do prebendy należał od 1603 r. fundusz płynący

z kancelarii zakroczymskiej, ongiś przydzielonej prep ozytow i Według A. O. Okęckiego (17(87) kan­ clerz dzierżył oprócz fcanolerstwa prebendę opata kom endatoryjnego w Obrze, na terenie diecezji po­ znańskiej. 90

7. Kantoria Jej uposażenie stanow iły od 16816 r. w sie Zwoła

i Sucha Wola. 91

8. Kanonikat W r. 1406 obejm ow ał w ieś Janówek w ziem i

czer-„fumdi Janowo” skiej, 2 ogrody w Grójcu i dziesięciny z bisow a,

Zabikowa, Turowic, Łękoszyc, Starej Woli, Łęcze- sek, Kobierzyc i Wiązowni. W końcu XVIII w. pozostał w źródłach tylk o „ślad” po tych dziesię- ciilnaich. Według w izytacji A. O. Okęckiego fundusz tej prebendy stanow iło osiedle Janówek (z kilko­ ma osadnikam i) oraz w ieś Jarochy i prepozytura w Latowiczu. Dobra te przynosiły rocznie 1800 flore­ nów dochodu.92

kapitu ły 1676— 1804, k. 81, 87v; ArWwa, Okęcki, vis. 1787 I, k. 13nn. 232

п., W. Ki na p i ń s k i , dz. c y t , s. 32, 622.

88 ArWwa, A k ta nuncjatury, k. l(72rm.; ArWwa, Liber erectionis, к. 42mn.; ArWwa, Okęcki vis. 1787 1, к. 59, 233; ΑτΡζ, AE XII, k. 300V— —3il0; W. K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 21, 789; Wł. K w i a t k o w s k i , dz. cyt., s. 3®, 62>mi.; F, K. K u r o w s k i , dz. cyt., (t. 2 s. 10.

89 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, k. 46, 71nn., 134nin.; Acta collegiatae, s. 41; W. К n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 34; Źródła dziejowe, t. 5 s. 278.

90 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, k. 234nn.; AirPz, AE XVI, k. 227; W. K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 34.

91 ArWwa, A k ta kapitu ły 1676—■1804, k. 81v; ArWwa, In dex archi-

varius, k. 69; ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, 235; W. K n a p i ń s k i , dz.

cyt., s. 315,.

92 ArWwa, A k ta nuncjatury, k. 172 nin.; ArWwa, Liber erectionis, к, 43'пп.; ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, k. 20, 59, 238; ArWwa, A k ta kapituły

(18)

[ 1 7 1 M A J Ą T E K K A P I T U Ł Y K O L E G I A C K I E J 1 8 7 9. Kanonikat „fundi R zeczyca” 10. Kanonikat „fundi Tarczyn” 11. Kanonikat „fundi Wrona” 12. Kanonikat „fundi K ossow o” 13. Kanonikat „fundi Dukii et Bystr zanów ”

14. Kanonikat „fundi Tairczany”

Prebenda obejm owała od r. 1406 w ieś Rzeczycę, dwa ogrody w Grójcu,, dziesięciny z połowy wisi D obrzyszewa d z wiosek: Pękoszewo, Pąkoszewska Wola, Zabór, Łaziszezowio i Wyczesne·. W r. 1552 kapituła sprzedała Rzeczycę Janowi W a r s z a w ­ s k i e m u . W r. 1615 infcarporoiwano ten kano­ nikat archidiakonowi warszawskiem u, pozostaw ia­ jąc jednak m ały fundusz dla zachowania tytułu k anon ikatu .93

Do prebendy należały od 140:6 r. opłaty pieniężne z Tarczyna i okolicznych w si: Kooierzyc, Grzęd, Długiej Woli i N.adnolsów — po 6 gr-oszy z łanu, 2 grzywny polskie ze w si Bogliewlice oiraz 2 kopy gro­ szy ze w si Przybyszew a i okolicznych wiosek, na­ leżących do oipaita płockiego. Według A kt K apituły 1676—1804 „zarówno fundusz, jak i dochód tej pre­ bendy jest nieznany”. 94

iPrebendę stanow iły dziesięciny ze w si Wrona i i Sm olski —■ po 8 groszy od łanu i z Sarnowej Gó­ r y — po 5 groszy. W sie powyższe leżały w ziem i

zakroczym skiej.95

Uposażony był dziesięcinam i pieniężnym i po 8 groszy od łanu na 55 łanach w ielkich w e w si K o­ ssowo, w diecezji p ło ck iej.99

Fundusz stanow iła początkowo w ieś Bystrzanów, ■-potem doszła m iejscow ość Dufci (1465). W r. 1758 iinkorporowano te w sie do „masy w spólnej” kapi­ tuły. W w izytacji A. O. Okęckiego wym ieniono je w dawnym uposażeniu p rep ozyta.97

Czerpał dochody ze w si Tarczany, ze spławu oraz przewozu przez W isłę pod Czerskiem. Ponieważ

1676— 1804, k. 82v, 87; Wł. K w i a t k o w s k i , dz. cyt., s. 38n., 62nn.;

F. K. K u r o w s k i , dz. cyt,, t. 2 s. iliO,

93 ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, к. 235; ArWwa, Akia kapitu ły 1676— —-1804, k. 82, 87; W. K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 39n.; ArWwa, Liber

erectionis, к. 43nn.; ArWwa, Akta nuncjatury , k. 172nn.; Wł. K w i a t ­

k o w s k i , dz. cyt., s. 38n„ 62nn.; F. K. K u r o w s k i , dz. cyt., t. 2 s. lQn.

94 ArWwa, A kta k a p itu ły 1676— 1804, k. 82v, 88; ArWwa, Okęcki vis.

1787 I, к. 237; ArWwa, A k ta nuncjatury, k. 172nin.; ArWwa, Liber erec­ tionis, к. 43nn.; Wł. K w i a t k o w s k i , dz. cyt., s. 39.

95 ArWwa, Liber erectionis, к. 43nn,; ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, к. 236; ArWwa, A k ta k apitu ły 1676—1804, k. 82v, 87v.; Wł. К w i a t k o w - s к i, dz. cyt., s. 39.

oo ArWwa, A k ta k apitu ły 1676—1804, k. 82v, 87; ArWwa, Okęcki vis.

1787 I, к. 282; ArWwa, Liber erectionis, k. 43>nn.

97 AirWwa, Okęcki vis. 1787 1, к. 237; ArWwą, A k ta kapitu ły 1676— — 1804, k. 88—88v; W. K n a p i ń s k i , dz. cyt., s. 38.

(19)

1 8 8 L U D W I K K R Ó L I K ’[ 1 8 ]

w ieś Tarczany leżała w 'sąsiedztwie prebendy pre­ pozyta, dlatego dochodziło często do sporów m iędzy tym i pnebendarzam i.98

Od r. 1567- uposażenie prebendy stanow iły 2 działki ziem i w m ieście Grodzisk. W połow ie XVIII w. prebenda dostarczała 400 florenów rocznego do­ chodu. 99

Prebemdę stanow iła połowa w si Dębina Wola, po­ łożonej w ziem i czerskiej. Była to prebenda dok­ torską, która dawała w połow ie XVIII w. 400 flo­ renów rocznego dochodu.100

Druga część w si Dębna Wola była podstaw ą fu n ­ duszu prebendy doktorskiej. Podobnie jak tamta,, przynosiła 400 florenów dochodu .rocznie.101

O d т. 1406 fundusz prebendy stanow iła wdieś So­ lec, położona niedaleko Warszarwy. Była fto preben­ da doktorska.102

Była to prebenda doktorska, ufundowana przez. Tomasza M a l i s z e w s k i e g o w r. 1651, który przeznaczył na ten cel 1400 florenów i ulokował je na dobrach Boczki, w diecezji płockiej. W r. 1658 fundator i zarazem potseso-r prebendy Tomasz Ma­ liszew ski na m ocy testam entu powiększył uposaże­ nie tej prebendy, dodając jeszcze 6000 florenów, lo­ gowanych na dobrach Targówek, w pow. warszaw ­ skim. W r. 1731 Romuald W ł o s z k i e w i c z , k a­ nonik „fundi Maldszewi/ani”, przekazał na cel ka­ nonikatu sumę 2000 florenów,, którą zabezpieczył na dobrach w Golędzlinowie, z obowiązkiem odpra­ w ienia za niego po śm ierci (12 mszy św. przez ka­ nonika wspom nianej fu n d a cji.108

P rz y to c z o n y w y żej w y k a z p re b e n d — do k tó ry c h n a le ż a ły - w sie, d ziesię cin y i o k re ślo n e s u m y p ien iężn e, o fia ro w a n e p rzez

98 ArWwa, Liber erectionis, к. 43nn.; ArWwa, Okęcki vis. 1787 1, к. 236; ArWwa, A k ta kapitu ły 1676—1804, k. 82m., 87nn.

99 ArWwa, A k ta kapitu ły 1676—1804, k. ®2v, 88; ArWwa, Okęcki vis.

1787 I, к. 237; W. К n a p i ń s k i , dz·, cyt., s. 39.

îoo ArWwa, A k ta kapitu ły 1676— 1804, k. 82v, 87v; ArWwa, Okęcki vis.

1787 I, к. 235 п.; Wł. K w i a t k o w s k i , dz. cyt., s. 39.

ш ArWwa, Okęcki vis. 1787 I, к. 236—238; ArWwa, A k ta kapituły

1676—1804, k. 82v; Wł. K w i a t k o w s k i , dz. cyt., s. 39..

ma ArWwa, Inscripturae Rotae Romanae, vol. 1 (7 VI 16:55); ArWwa,

Okęcki vis. 1787 I, k. 236—238; ArWwa, A k ta kapitu ły 1676—·1804, k. 82v.; Wł. K w i a t k o w s k i , dz. cyt.., s. 39.

юз ArWwa, Okęcki vis.' 1787 I, k. 249—251; ArWwa,, A k ta kapituły

1676—1804, к. 82v; ArWwa, In dex archivarius, k. 17; W. K n a p i ń s k i ,

dz. cyt., s. 35. 15. Kanonikat „fundi K ąty” 16. Kanonikat „fundi Dębna W ola” I 17. Kanonikat „funda Dębna W ola” II 18. Kanonikat „fundi Solec” 19. Kanonikat „fundi Maliisze- vian i”

(20)

lic z n y c h d o b ro d z ie jó w — z w ra c a u w ag ę, że w ciąg u d ziejó w d o k o n y w a ły się w n ie k tó ry c h p re b e n d a c h p e w n e z m ia n y i p rz e ­ su n ię c ia . O gółem w k o ń c u X V II s tu le c ia w k a p itu le w a rs z a w ­ s k ie j b y ło 19 p re b e n d . N a jle p ie j u p o sażo n e b y ły p ra ła tu r y .

Z n ac zn ie gorzej u d o to w a n e b y ły p re b e n d y k an o n ick ie . N a p o d sta w ie za m ieszczo n y ch g d zien ieg d zie c y f r rocznego d o ch o d u c z y p e w n y c h k w o t, o d n o szą cy ch się do p o b ie ra n ia czyn szu, tru d n o p rz e w a rto śc io w a ć te p ie n ią d z e n a o b ecn ą w a lu tę z ra c ji b ra k u o p ra c o w a ń z teg o z a k re su . Z a p isy w a n e w te s ta m e n ta c h fu n d u s z e , lo k o w an e i z a b ezp iec zan e n a w ięk sz y ch m a ją tk a c h , p rz y n o siły ró ż n y d ochód. A le i te n sposób lo k o w a n ia k a p ita łu , p o d o b n ie ja k dziesięciny , a n a w e t i o w o ce ziem i, o k azał się z b ieg iem la t n ie trw a ły . N a s k u te k d e w a lu a c ji p ie n ią d z a i k r y ­ z y su g ospodarczego — o czy m ju ż w sp o m n ia n o — w sz y stk ie p re b e n d y — z w y ją tk ie m p re b e n d y d z ie k a n a i k a n to r a — in - k o rp o ro w a n o w r. 1758 do „ m a sy w s p ó ln e j” k a p itu ły .

•Dla cało ści o b ra z u m a ją tk u p re b e n d a ln e g o n a le ż y jeszcze p o ­ w ied zieć o re s p e k to w a n iu p rz ez k a p itu łę w a rs z a w s k ą o gó łn o - k o ścieln e g o z w y cza ju , p rz y z n a ją c e g o k a ż d e m u k a n o n ik o w i p r a ­ w o k o rz y s ta n ia z p re b e n d y jeszcze po śm ierci. B y ł to tzw . „ a n ­ n u s g r a tia e ” . W te s ta m e n c ie m ó g ł k a n o n ik z a d y sp o n o w ać do­ ch o d a m i z n a jb liż sz e g o ro k u po sw ej śm ierci, p rz e z n a c z a ją c je d la k re w n y c h , słu żb y , n a a n iw e rs a rz e c z y n a sp ła c e n ie d łu ­ g ó w z a c ią g n ię ty c h za ży c ia .104 N ie je d n o k ro tn ie je d n a k sam a k a ­ p itu ła ja k o k o rp o ra c ja p o d e jm o w a ła d ec y zję o p rz e z n a c z e n iu w s p o m n ia n y c h d o ch o d ó w n a o k re ś lo n y cel. T a k n p . w o m a w ia ­ n e j k a p itu le w r. 1527, k ie d y to człon k o w ie k o le g iu m je d n o ­ m y ś ln ie u ra d z ili, a b y z ra c ji „ a n n i g ratiiae” , po śm ie rc i a r c h i­ d ia k o n a P . T rą b sk ie g o , jeg o d o ch o d y p rz e k a z a ć n a w y b u d o w a ­ n ie no w eg o k a p itu la r z a w k o leg iac ie w a rs z a w s k ie j.105

O m a w ia ją c poszczególne p re b e n d y w a rsz a w sk ie j k a p itu ły , n a ­ le ż y te ż w sp o m n ie ć o d o m ach k a n o n ic k ic h , s ta n o w ią c y c h m ie j­ sce z a m ie sz k a n ia p ra ła tó w i k a n o n ik ó w — ich re z y d e n c je . D o ­ m y k a n o n ic k ie , zw an e k u ria m i, z n a jd o w a ły się w p o b liżu k o ­ le g ia ty . T a k ie ulice, ja k D ziek an ia, K a n o n ia i in n e za b u d o w a n e b y ły p rz e z d o m y k an o n ik ó w .

U lica D z ie k a n ia n a z w ę sw ą o trz y m a ła o d f a k tu za m ie sz k iw a ­ n ia w ty m m ie jsc u d ziek a n a. Je g o m ie sz k a n ie by ło d osy ć o k a ­ załe ja k n a ta m te c z asy .106 N iszczone b y ło w ie lo k ro tn ie p rz ez p o ża ry , a' po o s ta tn im w r. 1604 J a n R acib o rsk i, ó w czesn y d z ie ­ k a n 107, w y s ta w ił w r. 1610 p ię k n y p a ła c z o b s z e rn y m dziedzdń-j - ^ g dziedzdń-j M A J Ą T E K K A P I T U Ł Y K O L E G I A C K I E J ^ g g

104 S. Z a c h o r o w s k i , dz. cyt., 's. 148n.; K. D o l a , dz. cyt., s. 105. 105 Acta collegiatae, s. 60.

ιοβ ArWwa, Index archivarius, k. 19. 107 A.rPz, AE XXIV, k. 26ηη.

Cytaty

Powiązane dokumenty

L’enseignant distribue les feuilles de l’exercice 2 (ANNEXE 3) aux élèves et leur explique qu’ils vont regarder un dessin animé « Une rencontre avec un peintre» (ANNEXE 2)

Na wagę tego nurtu i jego miejsce w szeroko rozumianej refl ek- sji ponowoczesnej zwraca uwagę także Zieliński, gdy pisze: „brak epistemologicznego i aksjologicznego gruntu

Wydawać się może, że wprowadzając czasem termin nummus w celu wyra­ żenia ogólnego pojęcia monety, Plaut usiłował zaznaczyć ten stan przez dołącze­ nie

métrie différentielle, d’après laquelle la moitié de la courbure d’une courbe en un point P est la limite du quotient de la distance P'Q d’un point P' de la courbe à la

Tout était préparé dans le pays pour l ’u tilitè et la sécu rité des p èlerin s, les ch em in s rem is en état, les p u its débarrassés de leu rs p ierres, les sép u lcres

The main features of the CFCMC method are: (1) Increased molecule exchange e fficiency between di fferent phases in single and multicomponent (reactive) systems, which improves the

Relikty zabudowy drewnianej zachowały się w niewielkim stopniu, zniszczone przez późniejszą murowaną zabudowę, której prawie wszystkie elementy miały metrykę

W spółczesny dyrektor szkoły ma nie tylko spełniać funkcję dyrektora, doskonale prow adzić dokum entację, lecz m a pełnić rolę lidera, m enedżera, kreatyw nego doradcy i