• Nie Znaleziono Wyników

View of Ks. prof. dr hab. Bogdan Częsz: curriculum vitae

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "View of Ks. prof. dr hab. Bogdan Częsz: curriculum vitae"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

VOX PATRUM 37 (2017) t. 67

KS. PROF. DR HAB. BOGDAN CZĘSZ:

CURRICULUM VITAE

Ksiądz prof. dr hab. Bogdan CZĘSZ kapłan Archidiecezji Poznańskiej prałat honorowy Jego Świątobliwości

kanonik gremialny Kapituły Katedralnej w Poznaniu doktor habilitowany teologii

profesor zwyczajny Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

kierownik Zakładu Teologii Patrystycznej

członek Komisji Teologicznej Polskiej Akademii Nauk

konsultor Sekcji Nauk Teologicznych Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski

Ksiądz prof. dr hab. Bogdan Częsz urodził się 16 kwietnia 1944 r. w Poz-naniu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1968 r. w katedrze poznańskiej. Po 4 latach wikariatu został skierowany przez ks. arcybiskupa Antoniego Bara-niaka na studia doktorskie, które odbył w Rzymie na Papieskim Uniwersyte-cie Salezjańskim. W 1976 r. uzyskał tam doktorat z zakresu literatury wczes-nochrześcijańskiej i patrystyki na podstawie rozprawy pt. Notio civitatis Dei apud Sanctum Irenaeum.

Po powrocie do kraju podjął wykłady z patrologii i języka łacińskiego na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu, a także w Wyższym Se-minarium Duchownym Diecezji Gorzowskiej w Gościkowie-Paradyżu oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Karmelitów Bosych w Pozna-niu. Zajęcia te łączył z obowiązkami duszpasterskimi w rodzinnej parafii Mat-ki BosMat-kiej Bolesnej w Poznaniu. W 1983 r. został wybrany na prezesa Sekcji Patrystycznej przy Komisji ds. Nauki Katolickiej Konferencji Episkopatu Pol-ski. Funkcję tę pełnił do 1990 roku.

W 1988 r. uzyskał habilitację w zakresie teologii patrystycznej w Papie-skiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 1989 r. został prodziekanem, a następnie dziekanem (do 1996 r.) Papieskiego Wydziału Teologicznego w Poznaniu. Jako dziekan wchodził w skład kolegium rektorów miasta Poz-nania. W 1997 r. został powołany do Senatu Uniwersytetu im. Adama Mic-kiewicza w Poznaniu. W 1998 r. został mianowany wikariuszem biskupim ds. Wydziału Teologicznego. Nominację na profesora otrzymał z Kongregacji ds. Wychowania Chrześcijańskiego, a następnie od rektora Uniwersytetu im.

(2)

KS. PAWEŁ WYGRALAK 28

Adama Mickiewicza w Poznaniu (po wejściu Papieskiego Wydziału Teolo-gicznego w jego struktury). Tytuł profesorski od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej otrzymał w 1999 r. W następnym roku został zatrudniony na stanowi-sku profesora zwyczajnego.

Na stanowisku profesora zwyczajnego wykładał teologię patrystyczną oraz pneumatologię. Wygłaszał również liczne wykłady monograficzne na studium doktoranckim, m.in. na temat eschatologii Ojców Kościoła. Jego wy-kłady cieszyły się wśród studentów dużym zainteresowaniem. Kierował semi-narium magisterskim i doktoranckim. Do 2015 r. był kierownikiem Zakładu Teologii Patrystycznej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Brał czynny udział w życiu naukowym w Polsce i za granicą. Wielokrot-nie uczestniczył w sympozjach patrystycznych w Rzymie, organizowanych przez Instytut Patrystyczny „Augustinianum”, w czasie których pięciokrotnie wygłaszał referaty. Należy do grona specjalistów, którzy w latach 1974-1975 opracowywali w Rzymie założenia organizacyjno-programowe tych sym-pozjów. W 1987 r. uczestniczył w X Międzynarodowym Kongresie Studiów Patrystycznych w Oksfordzie. Wygłaszał też referaty na Uniwersytecie Jana Gutenberga w Moguncji (1986), na Uniwersytecie Nawarry w Pampelunie (1992), w czasie kongresu patrystycznego w Melbourne (2000). Oprócz tego brał czynny udział w niemal wszystkich sympozjach patrystycznych, które po 1976 r. odbywały się w Polsce. Na wielu z nich wygłaszał referaty, przewodził sesjom i panelom dyskusyjnym. Jako kierownik Zakładu Teologii Patrystycz-nej był również organizatorem kilku sympozjów na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W swoich badaniach koncentruje się przede wszystkim na zagadnieniach z zakresu eschatologii i pneumatologii Ojców Kościoła. Celem pogłębienia znajomości tej właśnie problematyki odbywał podróże naukowe, m.in. do Chevetogne (Belgia), gdzie przeprowadził konsultacje naukowe z o. Emma-nuelem Lanne, do Bari (Włochy), aby zapoznać się z działalnością tamtejsze-go Instytutu Teologii Ekumeniczno-Patrystycznej i tematami powstających na nim prac – głównie pod kierunkiem o. Salvatore Manna – z dziedziny pneuma-tologii patrystycznej, do Salonik (Grecja), gdzie w bibliotece Patriarchalnego Instytutu Patrystycznego zapoznawał się z literaturą prawosławną dotyczącą pneumatologii patrystycznej oraz odbył konsultacje z prof. Teodorem Zissisem.

Jest autorem około 130 publikacji naukowych i popularnonaukowych. Pod jego kierunkiem powstało 120 prac magisterskich. Był także promotorem 10 doktoratów oraz recenzentem wielu rozpraw habilitacyjnych i dysertacji dok-torskich. Jest członkiem Association Internationale d’Études Patristiques i Poz-nańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Był członkiem Zarządu Komisji Teologicznej PAN, ekspertem Narodowego Centrum Nauki. Od 2010 r. pełni funkcję konsultora Sekcji Nauk Teologicznych Komisji Nauki Wiary Konfe-rencji Episkopatu Polski.

(3)

29 KS. PROF. DR HAB. BOGDAN CZĘSZ: CURRICULUM VITAE

Ksiądz prof. zw. dr hab. Bogdan Częsz jest również cenionym rekolekcjo-nistą. Przeprowadził wiele serii rekolekcji dla kapłanów z całej Polski, także dla episkopatu Polski (2014).

(4)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Odbiciem dominującej pozycji panów z Kurozwęk w elicie władzy w schyłkowym okresie rządów Ludwika Węgierskiego było wejście kasztelana krakowskiego Dobiesława 1 jego

reformy religijnej Jozjasza (641–609), jego działań związanych z próbą całkowi- tego usunięcia pogańskich praktyk w Judei, skryba odnotował: „splugawił tofet w dolinie

Tak jak sam Sobór stał się przestrzenią ścierających się ze sobą nur- tów mariologii maksymalistycznej i minimalistycznej, podobnie (cho- ciaż mniej żywiołowo) ma się rzecz

Innym przykładem tłumaczenia elementów kulturowych jest znajdują- ca się w angielskim tekście challah, która w języku polskim znana jest jako „pleciona bułka” chała

Jako pierw sze w zbiorze zostały zapre­ zentow ane dokum enty z Soboru Nicejskie­ go I (325 r.)9, na które składają się Wyzna- wydawcy, zob.. P r o d i , Conciliorum

W ramach przyjętego przez nas m atematycznego m odelu czaso­ przestrzeni (PG) zasada równoważności (w dalszym ciągu będziemy m ieć na m yśli tylko jej mocną

Reasumując dotychczasowe uwagi należy stwierdzić, iż sposobem zaspokoje- nia się przez wierzyciela w przypadku prowadzenia egzekucji z praw autorskich, jeżeli przysługują

Franciszkiem, którego postać bezpośrednio inspirowała krakowskiego jałmużnika, ale także z francuskim trapistą i pustelnikiem, Karolem de Foucauld (s. Nie chodzi w tym