• Nie Znaleziono Wyników

1. Ogólne wyrażenia na aberrację światła

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "1. Ogólne wyrażenia na aberrację światła"

Copied!
18
0
0

Pełen tekst

(1)

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c.

Zastosowania

1. Ogólne wyrażenia na aberrację światła

2. Rozpad cząstki o masie M na dwie cząstki o  masach m1 i m2

3. Rozpraszanie fotonów z lasera GaAs na wiązce  wysokoenergetycznych elektronów z akceleratora  LEP

(2)

1. Ogólne wyrażenia na aberrację światła

Źródło światła O’ porusza się względem obserwatora O z 

prędkością V. Wektor prędkości tworzy kąt θ’ z kierunkiem OO’

w układzie źródła.

W układzie O’ czteropęd fotonu k’µ wynosi:

Wektor k’ możemy rozłożyć na składowe || i prostopadłe do  wektora V:

(

0

) ʹ

0

ʹ

ʹ

µ

= ʹ , ʹ G ;  kʹ= k G = k = h ν

k k k c c c

θ ʹ G

ʹ V

k G

O’

O y

θ

ʹ = − ʹ cos ʹ;    k θ

= − ʹ sin ʹ θ

k k k

x

(3)

cd.

Prowadzi to do wyrażenia na  częstość:

Transformacja kąta obserwacji  w  O jako funkcji kąta emisji fotonu  w O’ jest skomplikowana i nie  będzie dyskutowana.

Obliczymy teraz składowe  czterowektora kµ w układzie  obserwatora O stosując 

transformację Lorentza do k’µ :

0 0

0

ʹ ʹ cos ʹ

ʹ cos ʹ ʹ sin ʹ

⎛ ⎞

= γ ⎜ − θ ⎟

⎝ ⎠

⎛ ⎞

= −γ ⎜ ⎝ θ + ⎟ ⎠

= − θ

V

V

k k V k c

c

k c k c V k

c k c k c

ʹ 1 cos ʹ

ʹ

1 cos ʹ

⎛ ⎞

ν = ν γ ⎜ ⎝ − θ ⎟ ⎠ ν = ν

⎛ ⎞

γ ⎜ ⎝ − θ ⎟ ⎠

V

V

h h V

c

V

c

(4)

2. Rozpad cząstki o masie M w locie na dwie cząstki o masach m

1

i m

2

Przypuśćmy, że cząstka M ma w pewnym układzie inercjalnym  pęd P skierowany wzdłuż osi OZ. Wektor czteropędu tej cząstki  wynosi:

Cząstka rozpada się dwuciałowo na cząstki o masach m1 i m2. Ile wynoszą energie E1 i E2 produktów w układzie 

spoczynkowym cząstki M?

Układ spoczynkowy cząstki M jest układem ŚM produktów jej  rozpadu. W tym układzie:

(

2 2

,0,0, )

µ

= = +

P E P M P

m

1

m

2

θ*

G * p

− G *

p

(5)

cd...

Wektory czteropędów w układzie ŚM:

Niezmiennik s:

Mamy także związek między energiami:

co daje nam:

( )

1

(

12 2

)

2

(

22 2

)

*

µ

= ,0,0,0 ;   p*

µ

= + ,0,0, * ; p*

µ

= + ,0,0, − *

P M m p p m p p

( )

2

2 2 2 2

1 2 1 2 1 2

* *

µ

*

µ

* * 2 *

= = = + = + +

s E M p p E E E E

2 2 2 2

2 1 2 1

* = * + −

E E m m

( )

2 2 2 2

2

1 1 1 2 1 2

2 2 2

2

1 2 1 1 2

* * 2 *

2 * 2 *

− − − + =

− + − =

M E E m m E E

M m m E E E

(6)

cd...

Podnosząc stronami do kwadratu i upraszczając dostajemy  symetryczne wyrażenia energie obu produktów :

Wyrażenie na pęd produktów w układzie spoczynkowym M:

( )

( )

2 2

2

1 2

1

2 2

2

2 1

2

* 2

* 2

+ −

=

+ −

=

M m m

E M

M m m

E M

( )

2

( )

2

2 2

1 2 1 2

* 2

⎡ − + ⎤ ⎡ − − ⎤

⎣ ⎦ ⎣ ⎦

= M m m M m m

p M

(7)

3. Rozpraszanie fotonów z lasera IR na wiązce

wysokoenergetycznych elektronów z akceleratora LEP.

Zjawisko Comptona (A. Compton, Phys. Rev. 22, 409, (1923)) :  rozpraszanie nieelastyczne fotonów rentgenowskich na niemal  swobodnych elektronach atomowych.

W tym zjawisku zderzenie następuje w układzie LAB‐ elektrony  są tarczami niemal w spoczynku.

Zmiana długości fali fotonów zależy tylko od kąta rozproszenia  w tym układzie:

i jest maksymalne do tyłu:

'

C e

h ( cos ) ( cos )

∆λ = λ − λ = m c

1

θ = λ

1

θ

2 ;       

C

0.0024 nm 

∆λ = λ

C

λ =

(8)

cd.

W doświadczeniu wykonywanym w CERNie  czerwone fotony z  lasera GaAs o długości fali 700 nm zderzały się z biegnącą im  naprzeciw wiązką elektronów z akceleratora LEP o energii Ee= 45  GeV.

W układzie spoczywających elektronów (odpowiednik układu  LAB w zjawisku Comptona) fotony były rentgenowskie 

(zjawisko Dopplera).

Przed zderzeniem:

Układ LEP O

Układ spoczynkowy elektronu O’

(9)

cd.

Po zderzeniu:

Jaka jest energia rozproszonego fotonu w układzie  LEP?

Znajdziemy odpowiedź posługując się explicite  transformacjami Lorentza.

Układ spoczynkowy elektronu po zderzeniu

Układ LEP po zderzeniu

(10)

Energia fotonów z lasera w układzie LEP

2 197.33

2 1.77

700

π⋅ ⋅

= ν = = π = =

λ λ

= MeV fm

E h hc eV

nm

(11)

Dwie metody znajdowania energii rozproszonego fotonu

Metoda I:

•Z układu LEP przechodzimy  do układu ŚM. 

•Obliczamy energię i pęd  fotonu po zderzeniu w ŚM,  korzystając z niezmiennika s.

•Transformujemy z powrotem  do LEP.

Metoda II:

•Z układu LEP przechodzimy  do układu spoczynkowego  elektronu (odpowiednik  układu LAB dla zjawiska  Comptona).

• Stosujemy wzór Comptona  na rozproszenie pod kątem 180  stopni.

•Transformujemy z powrotem  do układu LEP

(12)

Metoda I

Czteropędy przed zderzeniem, układ LEP:

Niezmiennik s:

Układ ŚM‐ czynniki Lorentza:

( ) (

2 2

)

‐3 2

,0,0, ;   p ,0,0,

45 GeV/c;   m=0.511 10  GeV/c

µ

=

µ

= = + −

= ×

k E E e m p p

p

( )

2

( ) (

2

)

2 2

2 2 2 11 2

2 2

~ 4 4 5.79721 10

761395

µ µ

= + = + − − = + + ≈

≈ + − ≈ + = ⋅

=

s k p E e p E m Ee pE

m Ee m E m Ee eV

e

s eV

59102;      ~ 1;    ‐

+ −

γ = ≈ = β = ≈ − γβ = ≈ γ

+

E e e E p E p

E e

s s s

(13)

Metoda I cd.

W ŚM przed zderzeniem:

Po zderzeniu:

( ) (

2 2

)

*

µ

= ʹ,0,0, ʹ ;   p*

µ

= ʹ = + ʹ ,0,0, − ʹ

k E E e m p p

( ) (

2 2

)

ʹ*

µ

= ʹ,0,0, − ʹ ;   p*

µ

= ʹ = + ʹ ,0,0, ʹ

k E E e m E E

(14)

Metoda I cd.

Niezmiennik s obliczany w ŚM po zderzeniu:

( )

( )

( )

( )

2 2 2 2 2 2

2 2

2 2 2 2 2 4 2 2

2 4 2 2

2 2 2

2 2

2

ʹ ʹ ʹ 2 ʹ ʹ ʹ ʹ 2 ʹ ʹ ʹ

2 ʹ 2

   ʹ 2 ʹ ʹ

2 ʹ 4 ʹ ʹ 4 ʹ 4 ʹ

2 4 ʹ

ʹ ;       1 4

4 2 4

= + = + + = + + +

− + =

⎡ − + ⎤ = = +

⎣ ⎦

+ − =

− −

= = = = + =

+

s E e E E e e E E e m E

s E m E e

s E m E e E E m

s m sm sE

s m s m

E s Ee

E m Ee m

s s Ee

ʹ = 209221.2 eV

E

(15)

Metoda I cd.

Wracamy ze ŚM do LEP:

( ʹ ʹ ) ʹ 2 2 ʹ 2

ʹʹ = γ + β = ⋅ γ = e E + ≈ e ʹ = 24. 73

E E E

E E E

s s GeV

(16)

Metoda II. czterowektory energii-pędu przed i po zderzeniu

Przed, układ LEP:

Czynniki Lorentza transformacji do układu spoczynkowego 

elektronu:

Istotnie:

( ) (

2 2

)

‐3 2

,0,0, ;   p ,0,0,

45 GeV/c;   m=0.511 10  GeV/c

µ

=

µ

= = + −

= ×

k E E e m p p

p

4

p

7

8.81 10 ;     =+ 1 (10 ) e

γ = e = ⋅ β = −

m O

( )

2 2

ʹ

ʹ 0

⎛ ⎞ −

= = γ −β = ⎜ − ⎟ =

⎝ ⎠

⎛ ⎞

= = γ − +⎜ ⎟

⎝ ⎠

e p e p

e m e p e p

m e m

p p p e

e

(17)

Metoda II cd.

Energia fotonu w układzie e:

Obliczenie energii rozproszonego do tyłu fotonu ze wzoru  Comptona:

( ) 2

ʹ = γ + β ≈ 1 ~ 2 γ = Ee = 311.74

E E E keV

m

( )

( ) ( )

( ) ( )

2

2 2

2

ʹʹ ʹ 1 cos

ʹʹ ʹ ʹʹ ʹ ʹʹ ʹʹ ʹ 1 cos

ʹ ʹ

ʹʹ 1 cos 2 140.42

ʹ 1 cos 1 2 ʹ

∆λ = λ − λ = − = ∆ν = − θ

ν ν ν ν

− = − θ

= = − θ = = =

+ − θ +

c c c h

mc mc E E E E

mc E E

E m E E keV

mc

(18)

Metoda II cd.

Transformacja do układu LEP:

( )

ʹʹ 1

ʹʹʹ = E γ + β = 2 ʹʹʹ E γ = 24.7 3

E GeV

Cytaty

Powiązane dokumenty

Obecny skład Redakcji: Zofia Gołąb-Meyer, Jacek Bieroń, Katarzyna Cieślar, Anna Gagatek, Paweł Góra, Jerzy Karczmarczuk, Dagmara Sokołowska, Wiesław

Weźmy algorytm, A, powiedzmy, za każdym razem, gdy porównuje on dwa elementy, to łączymy

Podczas pracy można wspierać się podręcznikiem (Atom wodoru, str. 117) można też obejrzeć filmik https://youtu.be/fm2C0ovz-3M - jest co prawda po angielsku, ale na pewno

W najbliższych latach, wraz z pogłębianiem się problemów energetycznych świa- ta i coraz szerszym wykorzystywaniem odnawialnych źródeł energii bardzo istot- nym zagadnieniem

W pracy zaprezentowano oparte na transformacie Hilberta metody rekonstrukcji profilu powierzchni nieliniowej na podstawie interferogramu światła białego.. Zba- dano

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Projekt pn.. „IKS - Inwestycja w Kierunki Strategiczne na Wydziale Matematyki

Zapisz w prostszej

Teraz będziemy rozważać ciągłe rozkłady prawdopodobieństwa, a także zmienne losowe (ciągłe?) o ciągłych