Flexibele inzet van de ontwerp en engineering capaciteit van Koninklijke de Vries Scheepsbouw (summary)

(1)

Samenwerkingsverband Feadship

Samenwerkingsverband Feadship Pagina (5/96)

Pagina (5/96)

Samenvatting

Koninklijke de Vries Scheepsbouw (KDVS) vormt samen met Royal van Lent (RVL) en De Voogt Naval Architects (DVNA) een samenwerkingsverband voor de ontwikkeling, productie en

verkoop van luxe megajachten. Dit samenwerkingsverband gebruikt de merknaam Feadship is een gerenomeerde naam in het exclusieve segment van de luxe megajachten.

Voor Koninklijke de Vries scheepsbouw wordt een werkwijze gehanteerd vastgelegd in een operiationeel excelleren (OE) plan. In dit plan is de ontwikkeling van luxe megajachten verdeeld in de fases „Sales‟, „Design Development‟ (DD), Definitief ontwerp (DO), Detail engineering (DE), Werkvoorbereiding (WVB) en de Productie fase. Dit onderzoek is gestart omdat er problemen werden ervaren tijdens de Definitief ontwerp fase.

Door de werkwijze van Koninklijke de Vries scheepsbouw met behulp van de „Delft Systems Approach‟ te analyseren zijn er verschillende problemen geconstateerd. Door de onregelmatige verkoopmoment en de „front end loading‟ doelstellingen in het OE plan fluctueerd de

gevraagde capaciteit voor de DO fase sterk. Doordat de DO fase voor het grootste deel door DVNA wordt uitgevoerd zijn er beperkte mogelijkheden om met deze fluctuerende belasting om te gaan.

Naast deze sterk wisselende belasting zijn voor veel processen onvoldoende richtlijnen en normen opgesteld. Door het niet opstellen van deze normen en richtlijnen is er vaak veel onduidelijkheid. Dit uit zich in frustraties over bedachte oplossingen, die of niet goed genoeg zijn, of juist niet binnen het budget passen. Ook beperkt dit de mogelijkheid om gebruik te maken van de ervaring die KDVS heeft. Nieuwe medewerkers kunnen alleen via overleg gebruik maken van de ervaring van medewerkers die al langer in dienst zijn.

Na deze analyses zijn er twee richtingen waarmee de problemen kunnen worden bestreden waarvan een andere mogelijkheid om invulling te geven aan de flucuterende ontwerp en engineering capaciteit verder is onderzocht. Een andere oplossingsrichting is een verbeterd informatie systeem.

Door de flucterende belasting niet alleen door DVNA te laten invullen, maar het werk flexibeler te verdelen over alle ontwerp en engineering capaciteit van KDVS ontstaan een systeem dat beter om kan gaan met de fluctuatie. Daarnaast zou een dergelijk systeem de nu zo

belangrijke maar beperkte kennis overdracht tussen verschillende partijen kunnen verbeteren. Om inzicht te krijgen in de gevolgen van flexibelere inzet van de ontwerp en engineering capaciteit is een simulatiemodel ontwikkeld. Hiermee is vastegesteld of de effectiviteit van de totale vaste capaciteit in de verschillende scenario‟s kan leiden tot een verbetering van die effectiviteit met meer dan tien procent. Omdat de kosten voor het ontwikkeltraject maar beperkt aandeel hebben in de totale kosten van een megajacht is het ook nodig om vast te stellen of het ontwerp en engineering traject dan ook betere producten kan leveren.

De resultaten van de simulatie geven aan dat een verbetering van de effectiviteit van de vaste capaciteit zestien procent kan bedragen in het scenario waar alle engineering en ontwerp taken voor alle te ontwikkelen megajachten verdeelt over de volledige capaciteit van KDVS. Een verbetering van twaalf procent is te realiseren als per te ontwikkelen megajacht een „vast‟ team wordt gevuld met medewerkers van alle partijen binnen KDVS.

Naar aanleiding van deze resultaten wordt aanbevolen om op korte termijn het scenario met de overkoepelende teams te implementeren. Daarnaast is het nodig om de informatie-voorzieningen te verbeteren om de overige problemen verder op te lossen. Dit kan er toe leiden dat op termijn ook het nog flexibelere scenario gebruikt worden.

Hoe de verbeterde effectiviteit van de ontwerp en engineeringscapaciteit gebruikt moet worden is een beleidsvraagstuk dat nog beantwoord moet worden. De mogelijkheid om een grotere vaste capaciteit beter in te zetten geeft de beste mogelijkheden om de exclusiviteit van Feadship te behouden.

(2)

(3)

Pagina (7/96)

Abstract

A cooperation of „Koninklijke de Vries Scheepsbouw‟ (KDVS), Royal van Lent (RVL) and De Voogt Naval Architects (DVNA) sells, develops and produces luxurious mega yachts. Their brand „Feadship‟ is a well-respected name in the most exclusive range of this already exclusive market.

KDVS uses an Operational Excellence (OE) plan to develop and produce their mega yachts. This plans consists of the consecutive phases: Sales, Design Development (DD), Definitive Design (DO), Detail engineering (DE), Work preparation (WVB) and Production. This thesis concentrates on the problems that are experienced with the Definitive Design phase. The procedure and processes of KDVS are evaluated and analysed using the „Delft Systems Approach‟ and several shortcomings are identified. The irregular sales moments combined with the front end loading goals in the OE plan result in extreme fluctuations in the demand on the design en engineering capacity in the DO phase. For the largest part DVNA is solely responsible for the execution of this phase and this limits the possibilities to meet this fluctuating demand of capacity.

The analysis also points out that the lack of proper guidelines and standards for various processes and procedures lead to uncertainty. This can lead to unacceptable solutions in the design of production phase either because the chosen solution is not Feadship quality or because it‟s not within budget. Not using standards and guidelines limits the use of experience to a personal level where new employees have to gain their own experience or ask a more experienced colleague.

The analysis gives reason to further examine the possibilities for different ways of allocating design and engineering capacity in order to better meet the fluctuating demand. Another direction for the described problems could be an improved information infrastructure. By using all of the design and engineering capacity available within KDVS to deal with the fluctuating demand the effectiveness of this capacity can be greatly improved. Apart from being able to better cope with the fluctuating capacity demand, the possibilities to share experience between different companies can also be increased.

To gain knowledge on how different scenarios for the allocation of design and engineering capacity will change the effectiveness of this capacity a simulation model is developed. With this model it is possible to confirm if an improvement of 10% in the effectiveness of the design and engineering capacity can be achieved. Because the costs for the development of these mega yachts are relatively small compared to the total production costs it is necessary to know how the resulting production drawings are influenced.

The simulation results confirm that an improvement of 10% is possible for 2 of the 3 tested scenarios. In the scenario where all design or engineering tasks are allocated to anyone within KDVS who is able to perform them an improvement of 16% in the effectiveness can be

expected. The more realistic scenario where each yacht has one team composed of engineers and designers of all companies within KDVS can realize an improvement of 12 %.

With these results it is recommended to find a way to implement the one team per yacht scenario as soon as possible. On the long term there should be an effort to improve the information infrastructure so that the remaining problems can be further reduced and eventually the most flexible scenario can be used.

How this improved effectiveness should be used is a question that policy makers should answer. The possibility to use the engineering and design capacity more effectively can be used to expand the permanent capacity which gives the best possibilities to maintain the exclusive Feadship reputation.