• Nie Znaleziono Wyników

Związki dominikanów toruńskich z parafią w Kaszczorku na podstawie parafialnych ksiąg metrykalnych z przełomu XVIII i XIX wieku

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Związki dominikanów toruńskich z parafią w Kaszczorku na podstawie parafialnych ksiąg metrykalnych z przełomu XVIII i XIX wieku"

Copied!
16
0
0

Pełen tekst

(1)

Waldemar Rozynkowski

Związki dominikanów toruńskich z

parafią w Kaszczorku na podstawie

parafialnych ksiąg metrykalnych z

przełomu XVIII i XIX wieku

Rocznik Toruński 26, 147-161

(2)

R O C Z N I K T O R U Ń S K I T O M 26 R O K 1999

Związki dom inikanów toruńskich z parafią

w K aszczorku n a podstaw ie parafialnych ksiąg

m etrykalnych z przełomu X V III i X IX wieku

W aldem ar Rozynkowski

B a d an ia n ad h isto rią dom inikanów w T oruniu nie należą do zaaw an­ sowanych. W yczerpujące są właściwie tylko stu d ia nad ich początkam i w m ieście K o pernika1. N a w ykorzystanie oczekuje wiele źródeł, które są zgrom adzone głównie w A rchiw um Państw ow ym w T oruniu i A rchiw um D iecezjalnym w Pelplinie. Nie są to jednak jedyne miejsca, w których m ożna poszukiw ać dokum entów do dziejów zakonu kaznodziejskiego.

Interesujący m ateriał źródłowy znajduje się w archiw um parafialnym w Kaszczorku. Z n ajd u ją się ta m księgi m etrykalne, z których n a js ta r­ sze dwie: „L iber c o p u lato ru m ” i „Liber m o rtuorum ” zostały założone w 1789 r. Nie byłoby w ty m nic szczególnego, gdyby nie fakt, że obydwie księgi zostały założone przez przeora dom inikanów konwentu toruńskiego o. A u g u sty n a Zaborowskiego, a n a kilkudziesięciu pierwszych stronach obu ksiąg spotykam y w pisy różnych dom inikanów tegoż konwentu.

O bydw ie księgi n a pierwszych stronach m a ją swoje oryginalne tytuły. K sięga m ałżeństw : „L IB E R c o pulatorum Ecclesiae Sanctae CRU CIS in V illa K aszczorek Ab A d[m irandu]m R[evere]ndo P[rio]re Praed[icatore] G enerali P rio re C onventus T horunensis Ord[ini]s Praed[icatoru]m P[rio]re A ugustino C o m p ara tu s Die 2. May A nno 1789” 2. Księga t a obejm uje la ta 1789-1859, liczy 153 ponum erow ane ołówkiem strony. Je st ona praktycz­

1 Z ob. T . J a s iń s k i, P o c zą tk i k la szto ru d o m in ik a ń sk ie g o w T o r u n iu , Zapiski H is to ry c z n e (d a le j Z ap . H is t.) , t. 54, 1989, z. 4. s. 2 3 -48; K . M a j, P o c zą tk i

k la szto ró w fr a n c is z k a n ó w i d o m in ik a n ó w w T o ru n iu , R o czn ik T o ru ń sk i, t. 13,

1978, s. 2 2 1 -2 3 0 ; W . R o th , D ie D o m in ik a n e r u n d F ra n ziska n er im D e u ts c h -

O rd e n sla n d P r e u ss e n bis z u m Ja h re 1Ą66, K ö n ig sb erg 1918.

(3)

nie w całości zapisana, tylko trzy ostatn ie strony są p uste. N a okładce je s t napisany po niemiecku tytuł: „T raungs= B uch Kirche zu der Kaszczorek vom Ja h re 1789 bis 1859. Tom. I” .

Księga zm arłych nosi dokładny tytuł: „L IB E R M O R TU O R U m Eccle- siae S anctae CRU CIS in Villa Kaszczorek ab A d[m irandu]m R[evere]ndo P[rio]re P raed icato re G enerali P riore Conven[tus] T horunensis O rdinis P raed icato ru m P[rio]re A ugustino com paratus D. A nno 1789” 3. Księga ta obejm uje la ta 1789-1849, liczy 242 ponum erow ane ołówkiem strony. J e s t o n a praktycznie w całości zapisana, z w yjątkiem stro n 2-3 oraz trzech ostatn ich , tzn. 240-242. N a okładce je s t napisany po niem iecku ty tu ł: „ T o d ten = B u ch Kirche zu der Kaszczorek vom J a h re 1789 bis 1849 incl[udo], Tom . II” .

O bydw ie księgi zostały zmikrofilmowane. M ikrofilm zn ajd u je się w zbiorach T ow arzystw a Naukowego z T oruniu4.

Sam fak t istnienia takich ksiąg oraz ich analiza um ożliw ia naśw ietlenie niezbadanego do tej pory aspektu historii dom inikanów toruńskich, m ia­ nowicie ich związku z parafią w Kaszczorku n a przełom ie X V III i XIX w .5 Aby poznać genezę związków dom inikanów z K aszczorkiem i tym sam ym lepiej zrozum ieć ich związek z parafią w tym okresie, m usim y cofnąć się aż do średniowiecza.

Kaszczorek wykształcił się z miejscowości Zlotoria, k tó ra w średnio­ wieczu położona była po obu stronach rzeki Drwęcy, niedaleko ujścia do Wisły. W ieś była własnością biskupów włocławskich6. P od względem ad ­ m in istracji kościelnej teren ten przed utw orzeniem diecezji chełmińskiej należał najpraw dopodobniej do diecezji włocławskiej7. S y tu acja zm ieniła

3K sięg a zgonów (dalej K Z), s. 1.

4M. G olem b io w sk i, M ikro film o w a n ie ksiąg m e try k a ln y c h para fii diecezji

c h e łm iń sk ie j p r z e z T o w a rzystw o N a u ko w e w T o ru n iu , Z ap. H is t., t. 55, 1990,

z. 4. s. 121.

5 Zw iązek d o m in ik an ó w z K aszczo rk iem z o sta ł n aśw ie tlo n y d o te j p o ry w n iew ielk iej p ra c y p o św ięconej p arafii w K aszczo rk u , W . R o zynkow ski, Z a ry s

dziejó w p a ra fii P o d w y ższen ia K rzy ża Ś w ięteg o w K a szc zo rku , T o r u ń 1997, s. 9 - 12

.

6S ło w n ik geograficzny K ró lestw a Polskiego i in n y c h kra jó w sło w ia ń skich , t. 3,

W arsz a w a 1882, s. 898; S ło w n ik h isto ry c zn o -g eo g ra fic zn y z ie m i c h e łm iń s k ie j w

śred n io w ieczu , o p r. K. P o ręb sk a, M. G rzeg o rz, p o d red . M . B isk u p a , W ro claw

1971, s. 52; J. P o w iersk i, D obra o stro w icko -g o lu b skie b isku p stw a w łocław skiego

n a tle s to su n k ó w p o lsk o -k rzy ża c k ic h w lata ch 1 2 3 5 -1 3 0 8 , G d a ń sk 1977, s. 37 n.

(4)

się po utw orzeniu diecezji chełmińskiej (1243). Południow o-w schodnią g ran icą nowej diecezji była rzeka Drwęca. Praw dopodobnie w tedy Z łotoria zn alazła się w granicach dwóch diecezji. Do diecezji chełmińskiej należał teren Z lotorii położony n a lew ym brzegu Drwęcy (teren późniejszego Ka- szczorka), d ru g a część n a to m iast pozostała w granicach dawnej diecezji.

Związki dom inikanów z Kaszczorkiem są wczesne i sięgają zapew ne ju ż końca X III w. Część historyków u p a try w ała naw et w dom inika­ nach założycieli miejscowości. Według tradycji klasztornej dom inikanów toruńskich, to w łaśnie dom inikanie mieli dać jej początek przez osiedlenie ich tu w 1263 r. przez wielkiego m istrza A nno von Sangershausen8 . Now­ sze b a d a n ia przekonująco pod w ażają jed n ak ten pogląd9. Dominikanie zostali osiedleni tuż poza m uram i Starego M iasta T orunia (n a pewno nie n a terenie późniejszego Kaszczorka, który leży około 5 km od m ia sta), a w 1264 r. znaleźli się w granicach pow stającego Nowego M iasta T orunia.

Pow stanie K aszczorka należy wiązać z osadzeniem w Zlotorii przez b isk u p a włocławskiego W isław a wspólnoty religijnej begardów . Przy­ byli oni tu praw dopodobnie po roku 1293 i wybudowali kościół oraz k laszto r10. O d wybudow anego klasztoru zaczerpnięta została zapewne

p o d s ta w ie sto su n k ó w w łasnościow ych w ziem i ch ełm iń sk iej w XIII w. m o ż n a

w y w n io sk o w ać, że np . te re n y doln ej D rw ęcy, m ięd zy in n y m i m iejscow ość Zlo- to r i a o ra z o b s z a r m ię d z y G o lu b ie m i O stro w ite m , w chodziły w sk ład b isk u p ­ s tw a w ło cław sk ieg o . Zob. J . P o w iersk i, S tu d ia n a d stru k tu r ą a d m in is tr a c y jn o -

te ry to r ia ln ą z ie m i c h e łm iń sk ie j i m ic h a ło w sk ie j w o kresie p ia s to w sk im , B T N ,

P r a c e W y d z ia łu N a u k H u m a n isty cz n y c h , S e ria C , n r 12, P ra c e K om isji H isto ­

rii IX, 1973, s. 6; J . P o w ie rsk i, B. Ś liw iński, K . B u rsk i, S tu d ia z d ziejó w P o m o rza

w X I I w ieku , S łu p sk 1993, s. 4 7 -4 8 . J e d y n ie G . L a b u d a w p racy P o c zą tk i d ie ­ c e zja ln e j o rg a n iza c ji k o śc ie ln e j na P o m o r zu i na K u ja w a ch w X I i X I I w ieku,

Z ap . H ist., t. 33, 1968, z. 3, s. 5 3 -5 9 , u w aża, że c a ła ziem ia ch ełm iń sk a n a le ża ła p ie rw o tn ie d o d ie c ez ji w ło cław skiej.

8 J . E . W ern ick e, G e sc h ic h te T h o r n s aus U rku n d en , D o k u m e n te n u n d H a n d ­

sc h r ifte n , T h o r n 1842, B d. 1, s. 33, 52 n.; B a u - u n d K u n std e n k m ä le r d er P ro v in z W e s tp re u s se n , b e a rb . v. J. H eise, D an zig 1887-1895, B d. 2, s. 132-133.

9T . Ja s iń s k i, op . c it., s. 23; K . M aj, op . c it., s. 221-222.

10J. M aciejew sk i, L ik w id a c ja B ra ctw a B egardów w K a szc zo rku w św ietle ugody

z b isku p e m w ło cła w skim z 1 3 2 0 ro ku , N a sz a P rzeszło ść, t. 84, 1995, s. 5; por.

te ż K . D o b ro w o lsk i, P terto sze s e k ty relig ijn e u> Polsce, K rak ó w 1925, s. 36; zob. S. D a m alew ic z , V ita e V la d isla v ie n siu m episcoporum , C raco v iae 1642, s. 2 2 2 - 223; S. K u jo t, O B eghardach w K a sz c zo r k u p o d T o ru n ie m , W a r ta 1875, I, s. 2 8 9 - 290.

(5)

nazw a chełmińskiej części Zlotorii - Kaszczorek11. Nazwę „C lostirchin” spotykam y np. w źródle z roku 138912.

M imo że dom inikanie toruńscy nie wpłynęli bezpośrednio n a pow sta­ nie miejscowości Kaszczorek, jednakże od p o czątku byli zw iązani z jej dziejam i. N ajpraw dopodobniej w spólnota begardów była prow adzona duchowo przez konwent toruński. P rak ty k a opieki duszpasterskiej nad w spólnotam i beginek i begardów przez zakony żebracze była powszechnie znana. W arto w spomnieć np., że wielki kaznodzieja niemiecki z XIV w. dom inikanin J a n T auler często nauczał wspólnoty beginek13. Owocem tego w spółdziałania było przyjęcie przez część w spólnot begardzkich form y trzeciego zakonu (dom inikańskiego lub franciszkańskiego)14. C hociaż nie m am y bezpośrednich dowodów n a istnienie takiego zwierzchnictw a du ­ chownego nad begardam i z Kaszczorka, to jed n ak późniejsze dzieje m iej­ scowości w skazują n a istnienie właśnie takich zależności.

Begardzi nie przebyw ali długo w Kaszczorku. W iązało się to z faktem , że ju ż pod koniec X III w. w całej Europie rozpoczęły się prześladow ania beginek i begardów , któ ry m zarzucano odejście od nauki Kościoła. P a ­ pież K lem ens V w ydal w 1311 r. bullę nakazującą likw idację dom ów w spólnot begardzkich15. W ty m czasie biskup włocławski G erw ard (1300— 1323) wniósł skargę n a begardów z Kaszczorka do Rzym u. Nie znam y przedm iotu sporu. Z przebiegu spraw y możemy jed n a k wywnioskować, że chodziło m u praw dopodobnie o odzyskanie wcześniej nadanego terenu n a rzecz begardów . D nia 6 III 1320 r. odbyła się w B rześciu K ujaw ­ skim rozpraw a sądowa, w wyniku której begardzi zostali zm uszeni do opuszczenia dotychczas zajm owanego m iejsca i przeniesienia się do p o ­

11S. K u jo t, K to za ło ży ł p a rafie w d z isie js ze j d iecezji c h e łm iń s k ie j?, R o cz n ik i T o w a rz y stw a N aukow ego w T o ru n iu , t. 11, 1904, s. 99; D iecezja ch ełm iń sk a .

Z a r y s h is to r y c z n o - s ta ty s ty c z n y , P e lp lin 1928, s. 649; S. L ib ro w sk i, W izy ta c je d iecezji w łocław skiej, cz. 1, t. 1, z. 2, A rch iw a, B ib lio te k i i M u z e a K o ścieln e

(d a le j A B M K ), t. 10, 1965, s. 142; D iecezja to ru ń sk a . H is to ria i te ra ź n ie js zo ś ć , t. 1 5 /1 6 /1 7 , D e k an a ty to ru ń s k ie I—II—III, T o ru ń 1995, s. 2 4 1 -2 4 3 ; J . P o w ie rsk i,

D obra, s. 188.

12L ib er sca b in o ru m V eteris C iv ita tis T h o r u n ie n sis 1363-14& 8, w y d . K . K a cz ­

m a rc z y k , T o ru ń 1936, n r 278.

13J a n T a u le r, K a za n ia , w yd. W . S zy m o n a, P o z n a ń 1985, s. 12.

14U. B o rkow ska, B eg in ki i Begardzi, [w:] E n cykło p ed ia K a to lic ka , t. 2, L u b lin 1995, kol. 178; K . D obrow olski, op. c it., s. 33.

(6)

bliskiej wsi biskupiej Dobrzejewice16. Postanow ienie sądowe zostało za­ pew ne w niedługim czasie w prow adzone w życie, ponieważ zachowało się potw ierdzenie w yroku przez papieża J a n a XX II z dnia 23 I 1321 r .17

Co się sta ło z ośrodkiem religijnym w Kaszczorku? Biskup włocławski G erw ard przekazał praw dopodobnie kościół i zabudow ania po w spólnocie dom inikanom z T orunia. Było to zapewne równoznaczne z pow ołaniem do życia parafii w Kaszczorku18. Mimo bliskich związków z diecezją włocławską, p o w stała parafia należała adm inistracyjnie do diece­ zji chełm ińskiej. Św iadczy o ty m m iędzy innym i ujęcie jej w 1445 r. w planach m ającego się odbyć synodu w diecezji chełm ińskiej19. W rękach biskupów włocławskich spoczyw ało jed n a k prawo p a rto n a tu nad parafią.

T ru d n y m okresem dla dom inikanów i parafii w Kaszczorku byl na pew no czas reform acji. M iasto T oruń ju ż w połowie XVI w. stało się silnym ośrodkiem protestan ty zm u , który oddziaływ ał n a całą ziemię chełm ińską. N a skutek tego niektóre podtoruńskie parafie (lip. G rębocin, Lubicz, Rogowo) p rzestały naw et istnieć20. Dominikanie toruńscy prak­ tycznie jak o jed y n y zakon sięgający średniowiecza zdołali utrzym ać się w mieście. Nie oznacza to jed n a k , że nie przeżywali kryzysu. Były okresy, kiedy liczba zakonników sp a d a ła do 1021.

T a tr u d n a s y tu a cja m usiała znaleźć także odbicie w relacjach zakonu kaznodziejskiego do parafii w Kaszczorku. Dominikanie mogli naw et w tym czasie opuścić n a pewien okres parafię. W iadom o, że n a pew no stano­ wisko p leb an a wakowało w 1587 r. Zachował się list biskupa włocławskiego

16 T r zy n a ś c ie n ie d ru ko w a n y ch o ryginałów p erg a m in o w ych A rc h iw u m D iece­

zja ln eg o we W łocław ku z la ł 1 3 0 0 -1 4 0 0 , w yd. S. L ibrow ski, A B M K , t. 55, 1987,

s. 1 3 5 -1 3 7 .

17 V etera M o n u m e n ta P o lo n ia e e t L ith u a n ia e , w yd. A. T h e in e r, t. 1, R zym

1860, n r 253.

18P o tw ie rd z e n ie m ta k ie g o s ta n u je s t zachow any lis t (n ie s te ty n ie d a to w an y ) b is k u p a w ło cław sk ieg o M ac ie ja (1 3 2 8 -1 3 6 7 ) d o ra d y m ia s ta T o ru n ia , w k tó ry m p ro si on o z a p ła c e n ie d o m in ik a n in o w i H enrykow i 3 grz. z p a stw isk w Z lotorii. A rc h iw u m P a ń stw o w e w T o ru n iu (d a le j c y t. A P T ), k a t. I, n r 11 6 9 /2 ; S ło w n ik

geograficzny, s. 899; S. K u jo t, op . c it., s. 99; D iecezja c h ełm iń ska , s. 649-650;

J . P o w ie rsk i, D obra, s. 188.

19 U rk u n d e n b u c h des B is th u m s C u łm , w y d . C . P. W oelky, B d. 1, D an zig 1885, n r 578.

20D iecezja to ru ń sk a , s. 215, 226, 236.

21K . M aliszew sk i, S to s u n k i relig ijn e w T o ru n iu w ła ta ch 1 5 4 8 -1 6 6 0 , [w:] H i­

(7)

H ieronim a Rozrażewskiego do biskupa chełmińskiego P io tra K ostki z dnia 27 IV 1587 r., w którym ten prezentował n a wakujące probostw o przeora dom inikanów konw entu toruńskiego J a n a z D rohiczyna22. Kościół m usiał ulec w ty m czasie zniszczeniom lub poważnem u zubożeniu, poniew aż bi­ skup chełmiński pozwolił dom inkanom zbierać ofiary n a jego odbudow ę. P arafia m usiała też częściowo stracić swoje uposażenie ziemskie, gdyż ko­ lejny przeor dominikanów G abriel Milewski (1591) czynił s ta ra n ia o ich rew indykację23.

Z astanaw iający jes t brak inform acji o parafii w K aszczorku w X V II- wiecznych w izytacjach parafialnych diecezji chełmińskiej (1647, 1667— 1672). Nic n am nie wiadomo o afiliacji tego ośrodka do sąsiedniej parafii. Z resztą nie było to w tym czasie zbytnio możliwe, poniew aż sąsiednie kościoły parafialne w Lubiczu i Rogowie przeszły w ręce protestan ck ie, a wierni katolicy uczęszczali do parafii w Papow ie24. W związku z tym praw dopodobnie w pewnych okresach XVII w. ośrodek duszpasterski w K aszczorku był zam knięty.

Inform acje o Kaszczorku znajdujem y w inw entarzach dóbr bisk u p a włocławskiego z XV II w. Dow iadujem y się, że w K aszczorku je s t 12 p o d ­ danych, którzy: „Dziesięciny żadnej nie d aw ają do kościoła, podobno za to, że nieboszczyk świętej pamięci x. Rozdrazewski ratio n e cura[e] ani- m aru m , k tó rą w kościółku tam ecznym o d p raw u ją ojcowie D om inikani z T orunia, dał 12 ogrodników tymże ojcom , którzy tylko dym nego panu staroście ciechockiemu p lącą po gr. 20” 25.

22„ V a c a t ad p ra e se n s p aro c h ia lis ecclesia in v illa n o s tra K a cz o re k dio ecesis I ll-m a e ac R - m a e P - t i s V ., iu ris p a tro n a tu s e t c o lla tio n is n o s tra e e t R -m o ru m e p - p o r u m V la d islav ie n siu m p ro te m p o re e x iste n tiu m , p o s t m o rte m e t o b itu m H o n -lis o lim J o a n n is a L ipno, d ic ta e p a ro c h ia e u ltim i e t im m e d ia ti p o ssesso ris; ad q u a m - rełig io su m fra tre m Jo a n n e m de D ro iczy n o rd . s. D o m in ici, m o n a - s te r ii T h o ru n e n s is p rio rem , to tiu s c o n v en tu s e t m o n a ste rii n o m in e , h a b ile m e t id o n e u m Ill- m a e ac R -m a e P - t i V . - p ra e se n ta m u s e t n o m in a m u s - D a tu m R aciązii, d ie 27 a p rilis a. D. 1587” ; K o re sp o n d en c ja H ie ro n im a Rozrażew skiego, w yd. P. C za p ie w sk i, t. 2 (2 V II 1582-1 6 0 0 ), F o n tes T o w a rz y stw a N au k o w eg o w T o ru n iu , t. 31, 1939-1947, s. 287, n r 935.

23T . G le m m a , S to s u n k i ko śc ie ln e w T o r u n iu w stu le ciu X V I i X V I I n a tle

d ziejó w k o śc ie ln y c h P ru s K ró le w sk ic h , R o czn ik i T o w a rz y stw a N au kow ego w T o ­

ru n iu , R . 42, 1934, s. 187. 24Zob. p rz y p is 20.

25In w e n ta rz dóbr sto ło w ych b isku p stw a w łocławskiego z X V I I w ., w yd.

(8)

K o śc ió ł p a ra fia ln y w K aszczo rk u . W id o k o b ecny. F o t. C z. J a rm u s z

Spis podatkow y K aszczorka z 1773 r. podaje, że w miejscowości istn iały dw a folwarki. Do biskupa włocławskiego należał większy, n ato ­ m iast m niejszy był w łasnością dom inikanów, którzy posiadali tu mały kościół26.

Związki dom inikanów z Kaszczorkiem są także zauważalne n a pod­ staw ie zachowanych i opublikow anych inw entarzy kościoła św. M ikołaja i k laszto ru dom inikanów w T oruniu z la t 1785 oraz 181727. W

inwenta-26Z b io ry T o w a rz y s tw a N aukow ego w T o ru n iu , foto k o p ie i m ikrofilm y p ru ­ sk ieg o K a t a s t r u p o d a tk o w e g o z 1 7 7 2 /7 3 , K aszczo rek n r 21, 22, 27; m a te ria ły d o ty c z ą c e fo lw a rk u d o m in ik a ń sk ieg o w K aszczo rk u m o ż n a zn aleźć w z b io rach A P T , A k ta k la sz to ró w to ru ń s k ic h , D o m in ik an ie, n r 3 3 -4 2 , n p . n r 41, s. 233.

27W . S z o łd rsk i, 2 d ziejó w d o m in ik a n ó w w T o ru n iu , Z apiski T N T , t. 8, 1 929- 1931, n r 2, s. 5 0 -8 6 ; K . C iesielsk a, In w e n ta rz e ko ścioła św. M iko ła ja i k la szto ru

d o m in ik a n ó w w T o r u n iu z la t 1 8 1 7 i 1831, Zap. H ist., t. 48, 1983, z. 3, s. 185—

(9)

rzach tych m am y wzm ianki o niektórych sprzętach kościelnych należących do kościoła w Kaszczorku: relikwiarz, m o n stran cja oraz puszka28.

Kres związków dom inikanów z Kaszczorkiem przyniosły czasy za­ borów . R ząd pruski, dokonując kasaty poszczególnych zgrom adzeń zakon­ nych, nie oszczędził dom inikanów toruńskich. R ozporządzenie o kasacie toruńskiego klasztoru zostało wydane dnia 22 IX 1819 r. B udynki kla­ sztorne i kościół pw. św. M ikołaja zostały przeznaczone n a cele wojskowe. R ok później, 22 czerwca m inister w yznań wyraził zgodę n a przeniesienie dom inikanów toruńskich do klasztoru w Chełm nie. N astąpiło to praw do­ podobnie jeszcze w 1820 r.29

Co się stało z parafią w K aszczorku? Czy opuszczenie T o ru n ia przez dom inikanów było równoczesne z opuszczeniem przez nich placów ki w K a­ szczorku? K to sprawow ał opiekę duszpasterską w małej podtoruńskiej p a­ rafii? Nie znane d o tąd zupełnie relacje między dom inikanam i toru ń sk im i a p arafią w K aszczorku przełom u X V III i XIX w. m ogą być naśw ietlone dzięki lekturze zachowanych ksiąg m etrykalnych.

W pisy dużej części zaw artych m ałżeństw oraz zgonów (choć w m niej­ szej ilości) są uwierzytelnione podpisam i ojców. Dzięki tem u możemy odtw orzyć listę ojców posługujących w K aszczorku (p atrz Aneks 1). Oczywiście trzeba zaznaczyć, że lista ta nie je s t pełna, poniew aż wiele wpisów je s t anonim owych. Niemniej zestawienie znanych ojców pozw ala n a przedstaw ienie ciekawych spostrzeżeń.

P rzy wielu podpisach p o d a n a je s t także funkcja, ja k ą pełnił dany zakonnik. I tak widzimy, że w ciągu około czterdziestu la t dom inika­ nie zajm ujący różne stanow iska w konwencie toruńskim spełniali posługi duszpasterskie w Kaszczorku. Spotykam y tam przeorów: A u g u sty n a Zborowskiego (178 9—1790)30, A lb erta Babeckiego (1792-1794)31; pod- przeorów: J a n a O strow inskiego (1791-1794)32, D am ian a K ępińskiego (1801-1820?)33; profesora teologii: M ateusza Lipińskiego (1797-1798)34;

28W . S zo łd rsk i, op . c i t ., s. 7 3 -74; K. C iesielska, op. c it., s. 195.

29 K . W a jd a , K a sa ta za ko n ó w i j e j oddźw ięk sp ołeczny na P o m o r zu w X I X w .,

S tu d i a P e lp liń sk ie , t. 18, 1987, s. 100; W . S zołdrski, op. c it., s. 49. 30I<M, s. 3, 5; K Z, s. 1.

31I<M, s. 9 -1 3 . 32Ib id ., s. 9 -1 3 .

33Ib id ., s. 33, 4 1 -4 5 , 52. P ra w d o p o d o b n ie p e łn ił on to sta n o w isk o d o m o m e n tu

k a sa ty z ak o n u , tz n . d o 1820 r. O s t a tn i w pis w księd ze m a łż eń stw , w k tó re j

b e z p o ś re d n io w y m ie n io n a je s t t a fu n k cja, p o ch o d zi z d n ia 21 IV 1818 r.

(10)

profesora filozofii: T om asza Nurkowskiego (1801)35; profesora m oralistyki W aw rzyńca Butkowskiego (1805)36; p rokuratora: J a n a Ostrow inskiego (1795)37; p ro m o to ra : A lbina Gizinskiego (1795)38. Ja k w idać przekrój zakonników byl bardzo bogaty.

N ajwięcej podpisów złożyli dom inikanie określani m ianem „com m en- d ariu s” : J a n O strow iński (179 5—1796)39, D am ian K ępiński (1797, 1803— 1809, 1813-1826?)40, M ateusz Lipiński (1798-1800, 1826-1830?)41, To­ m asz N urkow ski (1801)42, A ugustyn Cyrankowski (1810-1812)43. Oni to w łaśnie byli oddelegow ani bezpośrednio z konw entu toruńskiego do spraw ow ania posługi duszpasterskiej (zarządzania) w parafii w Ka- szczorku. C zęsto funkcja t a była łączona z in n ą wykonyw aną w kon­ wencie to ru ń sk im . I ta k np. M ateusz Lipiński (1798-1800) był profeso­ rem teologii44, T om asz Nurkowski (1801) profesorem filozofii45, a D am ian K ępiński (1803-1806) podprzeorem 46. Mieli oni praw dopodobnie do po­ m ocy zakonników określanych w księgach m ianem „vices gerens commen- d arii” . T ak określani byli: Ludwik Regulski (1802)47, A ntoni Jabłoński (1808)48, Leon 0stro w ick i(1 8 0 8 )49.

Z a funkcjonow anie parafii odpow iedzialny przed biskupem byl praw ­ dopodobnie każdorazow o przeor toruńskiego konwentu. W skazuje n a to fa k t założenia w łaśnie przez przeora A ugustyna Zaborowskiego dwóch no­ wych ksiąg m etrykalnych w 1789 r., poza tym także wcześniej po d an a

35Ib id ., s. 3 3 -3 5 . 36Ib id ., s. 43. 37Ib id ., s. 15. 38Ib id ., s. 17. 39Ib id ., s. 1 5 -2 3 . 40Ib id ., s. 23, 4 1 -4 7 , 54, 58. 41 I b id ., s. 2 7 -3 1 . O d 1826 r. o k re ślan y je s t ju ż m ia n e m „ p a r o c h u s ” , je d n a k ż e n a jp ra w d o p o d o b n ie j p e łn ił je sz c z e n a d a l ty lk o fu n k cję zarządcy, K M , s. 5 8 -6 4 . 42Ib id ., s. 33, 35. 43Ib id ., s. 4 8 -4 9 . 44I b i d ., s. 27, 29. 45Ib id ., s. 33, 35. 46Ib id ., s. 41, 43, 47Ib id ., s. 3 7 -3 9 . 48Ib id ., s. 47. 49Ib id ., s. 47.

(11)

inform acja, że w roku 1587 biskup chełmiński P io tr K ostka m ianow ał prze­ o ra J a n a z D rohiczyna proboszczem w Kaszczorku50.

Zapisy w księgach um ożliw iają także uszczegółowienie końcowego okresu p o b y tu dom inikanów w Kaszczorku oraz wysunięcie nowych hi­ potez. E w entualne opuszczenie przez dom inikanów T o ru n ia ju ż w 1820 r. nie było rów noznaczne z opuszczeniem przez nich Kaszczorka. Po 1820 r. w księgach spotykam y bowiem nadal wpisy dom inikanów: o. D am ian a K ępińskiego51 oraz o. M ateusza Lipińskiego52. O znacza to, że dom inika­ nie kontynuow ali działalność duszpasterską w malej podtoruńskiej p a ra ­ fii, m im o trudnej sytuacji. Z dużym praw dopodobieństw em mieszkało ich tu kilku (na pewno dwóch wyżej wym ienionych). W ty m okresie powiększył im się teren oddziaływ ania duszpasterskiego. W roku 1829 biskup chełm iński Ignacy Stanisław M athy przyłączył kościół w Złotorii jak o filialny do parafii w Kaszczorku. W ten sposób okręg duszpasterski powiększył się o następujące miejscowości: Grabow iec, K opanini, Nowa W ieś, Silno i Z lotoria53. Dom inikanom przybyło więc pracy. Ilu strac ją tego jes t zwiększona liczba wpisów do ksiąg m etrykalnych w latach dw u­ dziestych X V III w. (p atrz Aneks 2.). W arto zauważyć, że o. D am ian K ępiński przez cały ten czas używał ty tu łu „com m endarius” 54. Jego w pisy spotykam y w księdze m ałżeństw do 30 I 1826 r.55 O d d n ia 8 m a ja tegoż roku spotykam y już wpisy o. M ateusza Lipińskiego, który, co jes t godne uwagi, określa się m ianem „parochus” 56. On też przebyw ał w K a­ szczorku najdłużej, był o statn im dom inikaninem pełniącym tu posługę d u szp astersk ą aż do swojej śmierci. Zmarł w wieku 66 la t n a plebanii w K aszczorku o godzinie czwartej rano d n ia 20 III 1830 r.57

U sunięcie dom inikanów z T o ru n ia zamieniło zakonny dotychczas ośrodek duszpasterski w Kaszczorku n a zw ykłą parafię obsługiw aną przez księży diecezjalnych58. Nie od razu jed n ak spotykam y w K aszczorku

50Zob. p rz y p is 22. 51 K M , s. 5 4 -5 8 . “ Ib id ., s. 5 8 -6 4 . 53 D iecezja to ru ń sk a , s. 256. M K M , s. 58. “ Ibid. 56Ib id ., s. 5 8 -6 4 . 57I<Z, s. 104-105. 58W A rc h iw u m P a ń stw o w y m w T o ru n iu z n a jd u je się d la te g o o k re su w iele ź ró d eł, k tó re c z e k a ją n a szczegółow e w y k o rz y stan ie : A k ta kościołów i k la sz to ró w

(12)

proboszcza. W lata ch 1830-1832 w y stęp u ją księża, którzy pełnili funk­ cje ad m in istrato ró w (określani: „ ad m in istra to r loci” , „cu ratu s loci” oraz „com m endarius” ). P raw dopodobnie tru d n a sy tu acja organizacyjno- kadrow a zm usiła bisk u p a chełmińskiego Ignacego Stanisław a M athy (1824-1832) do m ianow ania początkow o tylko adm inistratorów parafii. W arto tu przypom nieć, że to właśnie w tym czasie tw orzą się zręby zupełnie nowej diecezji chełm ińskiej. N a m ocy bulli papieża P iu sa VII

De salute anim arum z 16 VII 1821 r. została zm ieniona organizacja tery­

to ria ln a K ościoła w Polsce. Nowa diecezja chełm ińska obejm ow ała teraz dodatkow o olbrzym i obszar Pom orza G dańskiego59. Funkcje ad m in istra ­ torów pełnili w K aszczorku: ks. Franciszek G arnowski (1830)60, ks. Zyg­ m u n t Borowicki (1831-1837)61. T en o statn i określał się czasami tu tu łe m „p aro ch u s” , jed n ak że w rzeczywistości był nadal tylko ad m in istrato rem 62. T akie sam o stanow isko pełnił jeszcze początkow o kolejny ksiądz w K a­ szczorku, ks. T eodor A dam ski (od 1837 r.)63. D nia 17 XII 1838 r. został on jed n a k m ianow any n a stanow isko proboszcza64. O dpow iada to wpisom w księdze m ałżeństw , poniew aż tam po raz pierwszy ks. A dam ski określił się ty m ty tu łe m d n ia 29 X II 1838 r .65

N a przykładzie b a d an ia relacji dom inikanów toruńskich z parafią w K aszczorku po raz kolejny m usimy podkreślić nieocenioną przydatność ksiąg m etrykalnych w badaniach historycznych. Zasygnalizowany przez nas problem nie wyczerpuje oczywiście zagadnienia, wręcz przeciwnie, może sta ć się im pulsem do dalszych poszukiwań. N a wykorzystanie czekają jeszcze i sam e księgi m etrykalne, które m ogą być bardzo przydatne w pracach nad h isto rią d ekanatu toruńskiego przełomu X V III i XIX w. oraz w b ad an iach o charakterze genealogicznym.

d iecezji c h ełm iń sk ie j z l a t 1 3 8 0-1939, K ościół w K aszczo rk u 1809-1934, n r 1 - 140; A k ta m ia s ta T o r u n ia 17 9 3 -1 9 1 9 , n r 4546.

59Zob. A . L ied tk e , Z a r y s dziejó w diecezji c h e łm iń sk ie j do 19Ą5 r., P e lp lin 1994, s. 7 4 -7 8 ; K . W a jd a , M ie jsc e i rola p o s ze rz o n e j diecezji c h e łm iń sk ie j 1 8 2 1 -

1920, [w:] Z p rze sz ło ś c i diecezji c h e łm iń sk ie j 1 2Ą 3-1992, p o d red . M . B isk u p a ,

T o ru ń 1994, s. 8 1 -8 4 . 60K M , s. 6 4 -6 6 . 61 Ib id ., s. 6 6 -8 8 . 62Ib id ., s. 70, 72. 63Ib id ., s. 9 0 -9 3 .

64H . M ro ss, S ło w n ik biog ra ficzn y ka p ła n ó w diecezji c h ełm iń sk ie j w yśw ięco n ych

w la ta c h 1 8 2 1 -1 9 2 0 , P e lp lin 1995, s. 1, 22, 443.

(13)

A n e k s 1

Dom inikanie spraw ujący czynności duszpasterskie w parafii w K aszczorku

Im ię i n azw isko L a ta

w y stęp o w a n ia

S p raw o w an e fun k cje

B ab eck i A lb e rt 1792-1794 p rzeo r B ey g er Jó zef 1814

---B u tk o w sk i W aw rzyniec 1794? 1805 p ro feso r m o ra listy k i C y ra n k o w sk i A u g u sty n 1810-1812 z a rz ą d c a (c o m m e n d a riu s) w K a sz c zo r­ ku G izin sk i A lb in 1795 p ro m o to r

G roszkow ski Serafin 1789

---Ja b ło ń s k i A n to n i 1808 z a s tę p c a (vices g eren s) w K a sz c zo rk u

K ę p iń sk i D a m ia n 1797 1801 1 803-1806 1806-1809 1813-1826 z a rz ą d c a (c o m m e n d a riu s) w K a sz c zo r­ ku p o d p rz e o r p o d p rz e o r, z a r z ą d c a (c o m m e n d a riu s) w K aszczo rk u z a rz ą d c a (c o m m e n d a riu s) w K a sz c zo r­ ku z a rz ą d c a (c o m m e n d a riu s) w K a sz c zo r­ ku; w ty m czasie p e łn ił ta k ż e fu n k ­ cje p o d p rz e o ra (n p . 1818), n ie m oże­ m y je d n a k d o k ła d n ie o k re ślić g ra n ic czasow ych K o stk o w sk i A lb e rt 1789-1790

---L ip iń sk i M ate u sz 1790-1791 1797-1798 1798-1800 1826-1830 p ro feso r teologii z a rz ą d c a (c o m m e n d a riu s) w K a sz c zo r­ ku z a rz ą d c a (c o m m e n d a riu s) w K a sz c zo r­ ku , o k reślan y czę sto w ty ch la ta c h ja k o p aro ch u s Lęgow ski E ra z m 1789-1791

---M o raw sk i B. 1793

---N u rk o w sk i T o m asz 1801 p ro feso r filozofii, z a rz ą d c a (c o m m e n d a ­

(14)

Im ię i n azw isk o L a ta w y stęp o w a n ia

S praw ow ane funkcje O stro w in sk i (O stro w ie n - sk i) J a n 1789-1790 1791-1794 1795 1796 p o d p rz e o r p r o k u r a to r, je d n o c ze śn ie z a r z ą d c a (com -m e n d a riu s) w K aszczo rk u z a rz ą d c a (c o m m e n d a riu s) w K aszczo rk u O stro w ic k i Leon 1793

1808 z a s tę p c a (vices g eren s) w K aszczo rk u

R eg u lsk i L u d w ik 1802 z a s tę p c a (vices g eren s) w K aszczo rk u

R o g o ziń sk i J a k u b 1793

---T o m asz ew sk i ---T e o d o r 1791

---T u rsk i M o d est 1791

---Z a b o ro w sk i A u g u sty n 1 789-1790 p rzeo r

A n e k s 2

L iczba m ałżeństw i zgonów zanotow anych w latach 1789-1830 (okres dom inikański) w księgach m etrykalnych

R ok M a łż e ń stw a Zgony R ok M ałżeń stw a Zgony

1789 3 7 1804 1 5 1790 4 6 1805 2 8 1791 1 10 1806 3 8 1792 4 11 1807 3 20 1793 5 12 1808 7 8 1794 2 12 1809 3 9 1795 3 19 1810 1 11 1796 10 21 1811 o 12 1797 4 3 1812 3 8 1798 4 7 1813 2 7 1799 - 9 1814 6 8 1800 5 17 1815 2 4 1801 4 16 1816 4 10 1802 4 8 1817 2 4 1803 2 4 1818 6 17

(15)

R ok M ałż e ń stw a Zgony R ok M ałż e ń stw a Zgony 1819 3 7 1825 11 31 1820 7 6 1826 8 20 1821 3 11 1827 6 48 1822 7 31 1828 4 36 1823 6 18 1829 11 50 1824 8 28 1830 8 41

R elations Between the Toruń Dominicans and a Parish in Ka-

szczorek Based on the Parish Registry Books a t th e T urn of

th e Eighteenth and N ineteenth Centuries

T h e a rtic le ta k e s as its s u b je c t an issu e t h a t so fa r h as a tt r a c t e d littl e sch o ­ la rly a tte n tio n : th e re la tio n s betw een th e T o ru ń D o m in ican s w ith K aszczo rek , a n d p a rtic u la rly its p a rish ch u rch . A cco rd in g to tr a d itio n a n d old lite r a tu r e i t h a s b e en a ssu m e d t h a t K aszczo rek w as th e place w here th e D o m in ic a n s first s e tt le d b efo re th e y w ere re lo c a te d w ith in th e b o rd e rs of th e N ew T o w n o f T o ru ń . T o d ay , o n e m ay be c e rta in t h a t th is w as n o t tru e ; how ever, th e p re a c h in g o rd e r w as in itia lly c o n n e c te d to K aszczo rek which p ro b a b ly re s u lte d fro m th e eccle­ sia s tic s u p erv isio n over th e c o m m u n ity of B eg h a rd s e sta b lis h e d th e re a t th e e n d o f th e t h ir te e n th c en tu ry . T h e p a rish arch iv e in K aszczo rek h o ld s a se le c tio n o f in te re s tin g so u rces for th e e x a m in a tio n o f re la tio n s b e tw ee n th e D o m in ic a n s a n d K aszczo rek a t th e tu rn of th e e ig h te e n th an d n in e te e n th c e n tu rie s. T h e re a re sev e ra l re g is try b ooks, o f w hich th e o ld e st tw o - L ib er C o p u la to ru m a n d

L ib er M o r tu o r u m - w ere s ta r te d in 1789 by th e p rio r o f th e D o m in ic a n s fro m

th e T o ru ń m o n a ste ry o f Fr. A u g u sty n Z aborow ski. O n th e first p a g es o f b o th b o o k s o ne m ay find th e in s c rip tio n s o f th e D o m in ican s p ro v id in g in fo r m a tio n on th e m e m b e rs o f th e T o ru ń m o n a ste ry a n d friars d ire c tly en g ag ed in e c c le sia sti­ cal a c tiv ity in K aszczo rek . T h e re are p rio rs, s u b -p rio r s , p ro fesso rs o f theology, p h ilo so p h y , e tc . T h e b o o k s in fo rm us also t h a t th e D o m in ic a n s re m a in e d in K a sz c zo rek d e sp ite th e fa c t t h a t th e y h a d to leave T o ru ń in 1820. T h e la s t o f th e m o n k s, F r. M ate u sz L ipiński, died in th e p re s b y te ry in K a sz c zo rek on 30th M arch 1830. H is d e a th b ro u g h t to an end re la tio n s b e tw ee n th e D o m in ic a n s a n d K a sz c zo rek w hich h a d la s te d fo r over five h u n d re d y ears.

(16)

Beziehungen der T horner Dominikaner m it der Pfarrgem einde

Kaszczorek anhand von K irchenbüchern aus der Zeit um die

W ende des 18. zum 19. Jahrhundert

Im A u fs a tz b e s c h ä ftig t sich d e r A u to r m it d e r re c h t w enig e rfo rsc h te n F rage d e r B ez ie h u n g e n d e r T h o r n e r D o m in ik a n e r m it K aszczo rek , im b e so n d e re n m it d e r d o rtig e n P fa rrk irc h e . Ih re U rsp rü n g e reichen zw eifelsohne bis in d ie W ende d es 13. zu m 14. J a h r h u n d e r t. In d e r ä lte re n F o rsch u n g h e rrs c h te la n g e Z eit d ie A u ffa ssu n g , d a ß sich d ie D o m in ik a n e r u rs p rü n g lic h eb en d o rt nied erließ en , b e ­ v o r sie d ie ss e its d e r S ta d tm a u e r d e r N euen S ta d t T h o rn ü b e rg e sie d e lt w u rd en . H e u te g ilt als e rw iesen , d a s d ies d en T a ts a c h e n n ic h t R ech n u n g tr ä g t. N ic h tsd e ­ s to tr o tz w a r d e r D o m in ik a n e ro rd e n von A n fa n g an m it K aszczo rek v e rb u n d e n , w a h rsc h e in lic h d u rc h d ie S e e lso rg eo b h u t ü b e r die V erein ig u n g d e r B eg rad e n , die d o rth in E n d e d es 13. J a h r h u n d e r t g eh o lt w u rd e. In te re s sa n te Q u ellen z u r E r­ fo rsc h u n g d e r B e z ie h u n g e n d e r D o m in ik a n e r m it K aszczo rek in d e r Z eit u m die W en d e d e s 18. z u m 19. J a h r h u n d e r t b efin d en sich im P fa rra rc h iv in K aszczo­ re k . E s h a b e n sich d o r t ü b e r ein D u tz e n d P f a r rg e b u rts u rk u n d e n e rh a lte n , von d e n e n zw ei: Über co p u la to ru m u n d Über m o rtu o ru m im J a h r e 1789 vom P rio r d es T h o r n e r K o n v e n ts d e r D o m in ik a n e r P a te r A u g u sty n Zaborow ski e rs tm a ls e rs te l lt w u rd e n . D ie e rs te n p a a r D u tz e n d S eiten weisen E in tra g u n g e n d e r Do­ m in ik a n e r d ieses K o n v e n ts auf. D u rch sie k ö n n en w ir einen T eil des P e rso n a ls d e s T h o r n e r K o n v e n ts u n d d e r O rd e n s b rü d e r k e n n en lern en , d ie u n m itte lb a r d ie seelso rg isch e T ä tig k e it in K aszczo rek a u sü b te n . Es sin d h ie r P rio re , P ro fesso ren d e r T h e o lo g ie , d e r P h ilo so p h ie u .a . v e rzeich n et. D an k diesen B ü ch ern e rfa h ­ re n w ir, d a ß D o m in ik a n e r in K aszczo rek v e rb lie b e n , obw ohl sie T h o rn 1820 v e rla sse n m u ß te n . D er le tz te O rd e n s b rü d e r, P a te r M ateu sz L ipinski s ta r b im P f a r rh a u s in K a sz c z o re k a m 30 M ärz 1830. M it seinem T o d ging d ie ü b e r 500 J a h r e w ä h re n d e B in d u n g d e r D o m in ik a n e r m it K aszczo rek zu E n d e.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wykaz

Oczywiście związek zawodowy pomagał „Solidarności” na inne sposoby: kupił powielacze, które zostały przemycone do Polski, płacił pensje części pracowników

The size of the country and, first and foremost, dispersion and inac­ cessibility of structures, political tensions and permanent war unrest, natural calamities

Therefore it is often considered that a childbirth, es- pecially the difficult and complicated one, can become very traumatic and result in the development of posttraumatic

Mówi się, Ŝe nie ma skutecznej dla wszystkich metody nauczania języków obcych, gdyŜ jedni kierują się w wyborze metody celem nauki, potrzebami uczniów, inni

Charakterystyczne dla obecnego kryzysu jest to, ce nastCpowaŽy jego kolejne fazy zwi &gt;zane z jego przenoszeniem siC na inne sfery gospodarki – od rynku finansowego, przez sfer

W kremogenie jabłkowym pozostałości karbendazymu utrzymały się także na niezmienionym poziomie podczas gdy stężenie bromo­ propylatu obniżyło się o

Po- zwala na potwierdzenie wieloogniskowoœci procesu wów- czas, gdy iloœæ zmian demielinizacyjnych uwidocznio- nych w badaniu obrazowym jest niewystarczaj¹ca do rozpoznania