ZESZYTY HĄUK0S3 POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ 1976
S e r i a : ELEKTRYKA z . 54 Nr k o l . 490
K r z y s z t o f KRYK03SK1
ZASTOSOWANIE W C YKLOKONAERTOR ZE
UJEMNEGO NAPIĘCIOWEGO SPRZĘŻENIA ZWROTNEGO
S t r e s z c z e n i e : Z a s t o s o w a n ie w c y k l o k o n w e r t o r z e b l o k a d y prądów wyrów
nawczych powoduje p o j a w i e n i e s i ę w n a p i ę c i u wyjściowym c y k lo k o n w e r - t o r a d o d a tk o w e j s k ła d o w e j z a b u r z a j ą c e j nazw anej n a p i ę c i e m n i e j e d n o z n a c z n o ś c i . N a p i ę c i e n i e j e d n o z n a c z n o ś c i można wyeliminować s t o s u j ą c ujemne n a p i ę c io w e s p r z ę ż e n i e zw rotn e z r e g u l a t o r e m c a ł k u ją c y m o na
sta w a c h d o b ra n y c h z g odnie z r e z u l t a t a m i p r z e p ro w a d z o n e j a n a l i z y .
1 . P r a c a c y k l o k o n w e r t o r a n ie o b j ę t e g o s p r z ę ż e n i a m i zwrotnymi
C y k lo k o n w e rto r zwany ró w n i e ż ty r y s to r o w y m p rz e m ie n n i k ie m o p r z e t w a r z a n i u b e z p o ś r e d n i m , można t r a k t o w a ć j a k o r e w e r s y jr .y p r z e k s z t a ł t n i k p r ą d u s t a ł e g o s te r o w a n y n a p i ę c i e m przemiennym o c z ę s t o t l i w o ś c i n i ż s z e j od c z ę s t o t l i w o ś c i s i e c i z a s i l a j ą c e j [ 2 , 7 , 8 , 9 , 1 0 , 12, 1 5 ] . N a p i ę c i e w y j ś c i o we c y k l o k o n w e r t o r a j e s t n a p i ę c i e m o d k s z ta ł c o n y m , a j e g o k s z t a ł t z a l e ż y od u k ła d u p o ł ą c z e ń obwodu głównego i o b ran e g o sp o s o b u s t e r o w a n i a .
Gdy c z ę s t o t l i w o ś ć n a p i ę c i a z a s i l a j ą c e g o oznaczymy p r z e z a c z ę s t o t l i w o ś ć n a p i ę c i a s t e r u j ą c e g o nazwiemy podstawową c z ę s t o t l i w o ś c i ą c y k l o k o n w e r t o r a i oznaczymy p r z e z f g , n a p i ę c i e w yjścio we b ę d z i e można p r z e d s t a w i ć j a k o sumę s z ereg ó w t r y g o n o m e tr y c z n y c h o c z ę s t o t l i w o ś c i podstaw o
wej:
g d z i e p o r a z q s ą l i c z b a m i c a ł k o w i t y m i .
Z p u n k tu w id z e n i a w ł a s n o ś c i dynam icznych c y k l o k o n w e r t o r ( re w e r s y j n y p r z e k s z t a ł t n i k p r ą d u s t a ł e g o ) s t a n o w i o b i e k t n i e l i n i o w y z o p ó ź n i e n i e m , k t ó r e g o ś r e d n i c z a s martwy j o s t równy po ło w ie ś r e d n i e g o c z a s u t r w a n i a p u l s u n a p i ę c i a z a s i l a j ą c e g o [ 8 , 11] .
Zgodnie z p r a c a m i [ 5 , 16] e l e m e n t n i e l i n i o w y można p r z e d s t a w i ć j a k o sumę e l e m e n t u l i n i o w e g o i n i e l i n i o w e g o . P ozw ala t o s p r a w d z i ć sc hem a t blokowy c y k l o k o n w e r t o r a do p o s t a c i p r z e d s t a w i o n e j na r y s . 1 . T r a n s m i t a n o j ę c z ę ś c i l i n i o w e j ujmuje z a l e ż n o ś ć :
>
64
g d z i e V„ ozn a cz a wzmocnienie c z ę ś c i l i n i o w e j , z a ś T = C
CJ.
4 5y
— — c z a s martwy., iHy.
Sygnałem wejściowym d l a c z ę ś c i l i n i o w e j J e s t n a p i ę c i e s t e r u j ą c e , a wyj
ściowym składow a prz e m ie n n a n a p i ę c i a wyjściowego o c z ę s t o t l i w o ś c i f 2 .
R y s . 1 . W yodrębnienie l i n i o w e j i n i e l i n i o w e j c z ę ś c i w c y k lo k o n w c r to r z e
Blok n i e l i n i o w y N g e n e r u j e n a p i ę c i e z a b u r z a j ą c e u b ę d ą c e r ó ż n i c ą m ię - dzy w a r t o ś c i ą s i n u s o i d a l n e j s k ła d o w e j u2^ p r o p o r c j o n a l n e j do n a p i ę c i a s t e r u j ą c e g o , a r z e c z y w is ty m n a p i ę c ie m u2 . N a p i ę c i e z a b u r z a j ą c e uz z a l e ż y od param etrów n a p i ę c i a z a s i l a j ą c e g o i s t e r u j ą c e g o , parametrów k o n s t r u k c y j nych p r z e k s z t a ł t n i k a i parametrów o b c i ą ż e n i a . Składowe n a p i ę c i a z a b u r z a j ą c e g o można p o d z i e l i ć na składowe p o w s ta łe w wyniku:
1) d y s k r e t n e g o d z i a ł a n i a c y k l o k o n w e r t o r a ,
2) n i e l i n i o w e g o c h a r a k t e r u r e w e r s y j n e g o p r z e k s z t a ł t n i k a p r ą d u s t a ł e g o , 3) d z i a ł a n i a u k ła d u b lo k a d y prądów wyrównawczych,
4) n i e i d e a l n y c h param etrów obwodu z a s i l a n i a , s t e r o w a n i a i w y s tę p u ją c y c h w p r z e k s z t a ł t n i k u elementó w.
Ze w zględu na c z ę s t o t l i w o ś c i , składowe n a p i ę c i a z a b u r z a j ą c e można p o d z i e l i ć na sk ładowe o c z ę s t o t l i w o ś c i a c h :
a ) wyższych od podstawowej c z ę s t o t l i w o ś c i c y k l o k o n w e r t o r a ró w n e j f 2 , spo
wodowane głów nie dyskretnym d z i a ł a n i e m p r z e k s z t a ł t n i k a .
b ) n i ż s z y c h od podstawowej c z ę s t o t l i w o ś c i c y k l o k o n w e r t o r a spowodowane głów nie d z i a ł a n i e m u k ła d u b lo k a d y prądów wyrównawczych,
o) o c z ę s t o t l i w o ś c i podstawowej c y k l o k o n w e r to ra f 2 >
O d b i o r n i k i z a s i l a n e z c y k l o k o n w e r to r a m ają zazw yczaj c h a r a k t e r r e z y - s t a n c y j n o - i n d u k c y j n y , a s z c z e g ó l n i e c z ę s t o stosowanym o d b i o r n i k i e m j e s t s i l n i k a s y n c h r o n i c z n y . O d b i o r n i k i t a k i e p o s i a d a j ą c h a r a k t e r f i l t r u d o l - no p rze pustow ego [ i , 2 , 4 , 6 , 7» 9 , 1 2 , 1 5 ] i s ą b a r d z o w ra ż liw e na s k ł a dowe z a burzeniow e n a p i ę c i a o c z ę s t o t l i w o ś c i a c h n i s k i c h , n a t o m i a s t s k ł a dowe z a b u r z a j ą c e o c z ę s t o t l i w o ś c i a c h wysokich s ą w n ic h p r z y n a j m n i e j c z ę ściowo o d f i l t r o w y w a n e . N a p i ę c i e w yjścio we c y k l o k o n w e r to r a powinno s i ę więc c h a r a k te r y z o w a ć s t a ł ą a m p l i t u d ą podstawowej sk ła d o w e j p r z e m i e n n e j , b r a k ie m składowych o c z ę s t o t l i w o ś c i a c h n i ż s z y c h od podstawowej o r a z mo—
Z a s to s o w a n ie w c y k l o k o n w e r t o r z e . 65
ż l i w i e n i s k ą z a w a r t o ś c i ą składowych o c z ę s t o t l i w o ś c i a c h wyższych od pod
stawowej«
2 . O d k s z t a ł c e n i e n a p i ę c i a w yjścio w ego spowodowane d z i a ł a n i e m u k ła d u b l o kady piadów wyrównawc z;vch
W c y k l o k o n w e r t o r a c h p r a c u j ą c y c h z p rą d a m i wyrównawczymi oba sk ładowe p r z e k s z t a ł t n i k i p r ą d u s t a ł e g o d o d a t n i i ujemny p r a c u j ą r ó w n o c z e ś n i e , za
wory przewodzą w s p o só b c i ą g ł y , a p rzejm ow anie o b c i ą ż e n i a p r z e z odpowied
n i e grupy zaworów n a s t ę p u j e p ł y n n i e , n a t o m i a s t w c y k l o k o n w e r to r a c h b e z prądów wyrównawczych składowe p r z e k s z t a ł t n i k i n i e mogą prz e w o d z ić równo
c z e ś n i e , przejm ow anie o b c i ą ż e n i a p r z e z p o s z c z e g ó ln e grupy zaworów n a s t ę p u je w sposób d y s k r e t n y , a zawory mogą p r z e w o d z ić zarówno w sposób c i ą g ł y j a k i p r z e ry w a n y . N i e c i ą g ł e prz e w o d z e n ie p r ą d u p r z e z zawory p r z e k s z t a ł t n i k a powoduje p o j a w i e n i e s i ę na je g o z a c i s k a c h wyjściowych n a p i ę c i a ś r e d n ie g o o w a r t o ś c i w i ę k s z e j n i ż w p rzy p a d k u p rz e w o d z e n ia c i ą g ł e g o , n a t o m i a s t d y s k r e t n e d z i a ł a n i e u k ła d u b lo k a d y prądów wyrównawczych powoduje p o ja w i e n i e s i ę s k ła d o w e j n i e j e d n o z n a c z n o ś c i n a p i ę c i a w y jśc io w eg o .
1,7 p r z e k s z t a ł t n i k u sterowanym ś r e d n i e n a p i ę c i e wyprostowane z a l e ż y od w a r t o ś c i Udo ś r e d n i e g o n a p i ę c i a wyprostowanego j a k i e w y s t ą p i d l a p r z e k s z t a ł t n i k a n i e s t e r o w a n e g o o r a z k ą t a o p ó ź n i e n i a wyzwolenia zaworów oę i wynosi:
w p rzy p a d k u c i ą g ł e g o p r z e w o d z e n ia zaworów
Ud = Udo 008 <* •
yC yt
pr z y o b c i ą ż e n i u r e z y s t a n c y j n y m d l a o< > ^ --- —
1 - s i n
(<X
-u dB = Udo 2 s i n f ’
p rzy o b c i ą ż e n i u pojemnościowym d l a k ą t a o p ó ź n i e n i a o ę < —
yt
u d = Udo
%_
m
~7~~T
s i n —n a t o m i a s t d l a k ą t a o p ó ź n i e n i a cę ~
Na r y s . 2 p r z e d s t a w i o n o względne ś r e d n i e w a r t o ś c i n a p i ę c i a wyprostowanego 5-p u lso w eg o p r z e k s z t a ł t n i k a w f u n k c j i k ą t a o p ó ź n i e n i a wyzwolenia oę d l a
g ru p zaworów ( p r z e k s z t a ł t ników składow ych) d o d a t n i e j
o ^ i ujemnej c * 2 . Krzywe o znaczone c y f r ą 1 odpowiada
j ą w y s te ro w a n iu grup d o d a t n i c h , a krzywe oznaczone cy
f r ą 2 ujemnych. W skaźniki L, E , C o z n a c z a j ą o d c i ą ż e n i e prądem c i ą g ł y m , r e z y s t a n c j ą i p o je m n o ś c ią . W r z e c z y w is ty m cy k lo k o n w e r - t o r z e w y s tę p u ją pewne p r z e s u n i ę c i a fazowe między uży
te c z n y m i składowymi n a p i ę c i a i p r ą d u wyjściowego ( r y s . 3 ) . Z r y s . 3 w ynika, że w c h w i l i t ^ powinna p r z e wodzić grupa d o d a t n i a falow - n i c z o , w c h w i l i t 2 p o w in ie n w y s t ą p i ć moment p r a c y b e z -
E y s . 3 . W yidealizowane p r z e b i e g i n a p i ę c i a i p r ą d u wyjściowego oyklokonweu- t o r a
U(U
0 30” 60” 90”
m
450” 480“ oc,l-180“ 450” 420° 90° 60» 30° 0” o
E y s . 2 . Względna ś r e d n i a w a r t o ś ć d o d a t n i e j ( i ) i ujemnej ( 2 ) grupy zaworów p r z e
k s z t a ł t n i k a 3- p u lso w eg o
L - o b c i ą ż e n i e prądem c i ą g ły m , E - o b c i ą ż a n i e r e z y s t a n c j ą , C - o b c i ą ż e n i e pojemnoś
c i ą
Zastosowanie vi cyklok o n w erto rze. 67
p r ą d o w e j , a w c h w i l i t ^ powinna p r z e w o d z ić g ru p a ujemna p r o s t o w n i c 20, P o t d o b n ie p rz y p rze jm o w a n iu o b c i ą ż e n i a p r z e z p r z e k s z t a ł t n i k d o d a t n i w c h w i l i t ^ powinna p r z e w o d z ić g r u p a ujemna f a l o w n i c z o , w c h w i l i t g d o d a t n i a p r o - s t o w n i c z o , z a ś w c h w i l i t ^ p o w in ie n nas tęp o w a ć moment p r a c y b e z p r ą d o w e j .
P r z e k s z t a ł t n i k t y r y s t o r o w y j e s t u r z ą d z e n ie m o d z i a ł a n i u d y s k r e tn y m . Baz z a ł ą c z o n y t y r y s t o r p r z e w o d z i t a k d ł u g o aż p ły n ą c y p r z e z n ie g o p r ą d s p a d n i e do z e r a . J e ś l i o s t a t n i p r a c u j ą c y t y r y s t o r grupy d o d a t n i e j j e s t za
ł ą c z o n y w c h w i l i t ^ , t o w z a l e ż n o ś c i od u sy tu o w a n ia p u n k tu t ^ względem t 2 o r a z w i e l k o ś c i i c h a r a k t e r u o b c i ą ż e n i a o p ró c z i d e a l n e g o p r z y p a d k u , gdy p r ą d anodowy t y r y s t o r a w c h w i l i t 2 s p a d a do z e r a , zaś ś r e d n i e n a p i ę c i e grupy d o d a t n i e j j e s t równe śr e d n ie m u n a p i ę c i u wyprostowanemu p rz y przewo
d z e n i u c i ą g ł y m (k rz y w a 1 L na r y s . 3 ) mogą w y s t ą p i ć m nie j k o r z y s t n e p r z y p a d k i p r a c y gdys
a) t y r y s t o r z a ł ą c z o n y w c h w i l i t ^ p r z e w o d z i d ł u ż e j n i ż do t 2 ,
b ) ś r e d n i e n a p i ę c i e wyprostowane w o k r e s i e p r a c y t e g o t y r y s t o r a j e s t r ó ż ne ( w i ę k s z e ) od t e g o , k t ó r e w y s t ą p i p r z y p r z e w o d z e n iu c i ą g ły m (krzywa 1 L r y s . 2 ) .
W y s tą p i e n ie omówionych z j a w i s k j e s t równoznaczne z p o ja w ie n ie m s i ę w c h w i l i p r z e k a z y w a n ia o b c i ą ż e n i a p r z e z p r z e k s z t a ł t n i k d o d a t n i p r z e k s z t a ł t n ikow i ujemnemu d o d a t n i e g o p u l s u n a p i ę c i a , o w a r t o ś c i ś r e d n i e j n i e wię
k s z e j od r ó ż n i c y pomiędzy n a j w i ę k s z ą możliwą ś r e d n i ą w a r t o ś c i ą n a p i ę c i a wyprostowanego (krzywa 1C r y s . 2 ) a ś r e d n i ą w a r t o ś c i ą n a p i ę c i a w y p ro s to wanego p r z y p rz e w o d z e n iu c i ą g ł y m . A n a l o g i c z n i e mogą s i ę p o ja w ić ujemne p u l s y n a p i ę c i a p r z y p rze jm o w a n iu o b c i ą ż e n i a p r z e z p r z e k s z t a ł t n i k d o d a t n i . W ogólnym p rz y p a d k u p u l s y d o d a t n i e i ujemne s ą ró ż n e i tw o r z ą w n a p i ę c i u wyjściowym c y k l o k o n w e r t o r a skła dow ą nazwaną w p r a c y [ 7 ] skła dow ą n i e j e d n o z n a c z n o ś c i n a p i ę c i a w yjściow ego c y k l o k o n w e r t o r a l u b w s k r ó c i e n a p i ę c i e m n i e j e d n o z n a c z n o ś c i . N a p i ę c i e n i e j e d n o z n a c z n o ś c i j e s t n a p i ę c ie m p r z e m ie n nym, k t ó r e o p ró c z s k ła d o w e j o c z ę s t o t l i w o ś c i ró w n e j podstawowej c z ę s t o t l i w o śc i c y k l o k o n w e r t o r a z a w i e r a składowe o c z ę s t o t l i w o ś c i a c h n i ż s z y c h , a może r ó w n i e ż z a w i e r a ć składow ą s t a ł ą .
W p r a c y [ 7 ] o k r e ś l o n o z a k r e s w i e l k o ś c i n a p i ę c i a n i e j e d n o z n a c z n o ś c i cy
k l o k o n w e r t o r a p r z y o b c i ą ż e n i u r e z y s t a n c y j n o - i n d u k c y j n y m . Poszerzmy t o na o b c i ą ż e n i e E , L, C. B ó ż n ic ę pomiędzy w a r t o ś c i ą n a p i ę c i a Ud d l a p rz e p ły w u c i ą g ł e g o i prze ry w an e g o można o c e n i ć w o p a r c i u o r y s . 2 . N a jw ię k s z a r ó ż n i c a w y s t ą p i w p r z y p a d k u pojemnościowego o b c i ą ż e n i a c y k l o k o n w e r t o r a i wy
n i e s i e »
A U d =Udo m
3t ° o s ( ~ 5~)
sin. X
Udo c o s o ^D la układów w ie lo fa z o w y c h n i e p o p e ł n i s i ę dużego b ł ę d u p r z y j m u j ą o , że d l a
68
• j f
dużych w a r t o ś c i m s i n — S —-
J
n m Uzyskamy w tedy:AUd = - UdQ 2 s i n J j s i n ( ot - .
Maksimum t e g o w y r a ż e n ia w y s t ą p i gdy s i n ( oę -
7t
= - 1 i w y n i e s i e :AUdmax = 2Udo siG l f °do * ^
Widać w i ę c , że w cy k io jco n w e rto rz e cez prądów wyrównawczycn, gdy g r u p a d o d a t n i a zaworów kończy p r a c ę i n a s t ę p u j e p r z e j ę c i e o b c i ą ż e n i a p r z e z gru
pę ujemną w n a p i ę c i u wyjściowym może s i ę p o ja w ić " p u l s " n a p i ę c i a d o d a t n ie g o U-^ spowodowany n i e j e d n o z n a c z n o ś c i ą d z i a ł a n i a u k ła d u b lo k a d y prądów wyrównawczych. W arto ść ś r e d n i a n a p i ę c i a t e g o p u l s u s p e ł n i a z a l e ż n o ś ć :
o < <
f
u d0 .A n a l o g i c z n i e p r z y prze jm ow aniu o b c i ą ż e n i a p r z e z d o d a t n i ą grupę zaworów mo
że s i ę p o ja w ić ujemny p u l s n a p i ę c i a o w a r t o ś c i s p e ł n i a j ą c e j warunek:
-
f
Udo <- " Ub < 0 •P r z y j m u j ą c , że ś r e d n i c z a s t r w a n i a omówionych pulsów n a p i ę c i a n i e j e d n o z n a c z n o ś c i j e s t n i e w i ę k s z y od ś r e d n i e g o c z a s u p r z e w o d z e n ia zaworu t =
T. P
= — można w ykazać, że ś r e d n i a w a r t o ś ć n a p i ę c i a p u l s u m ie r z o n a za p ó ł o - k r e s u n a p i ę c i a w yjścio w ego s p e ł n i a n i e r ó w n o ś c i :
i i
u 2— Tj
bd ^
T
2 bo r a z
u bd < 77 f
ł
Udo * ( 2 >1
m
S t o s u n e k w a r t o ś c i ś r e d n i e j wspomnianego p u l s u n a p i ę c i a n i e j e d n o z n a c z n o ś c i Ubd m ie I z o n e >) za j e d e n p ó ł o k r e s n a p i ę c i a wyjściowego do w a r t o ś c i ś r e d n i e j u ż y t e c z n e j s k ła d o w e j m i e r z o n e j za j e d e n p ó ł o k r e s n a p i ę c i a wyjściowego wy
n o s i :
Z a st o s o w a n ie w c y k l o k o n w e r t o r z a . . . __________________________________________ f>9
DVJ U. , Dt U, ,
b d _ o d od
(777 " 2 TT “ 2 D_ *
2d
T
2m 2mW y k o rz y stu ją c n ie ró w n o ś ć (2 ) o r a z p r z y j m u j ą c , że maksymalna w a r t o ś ć u - ż y t e c z n e j s k ła d o w e j n a p i ę c i a w yjścio w ego o y k lo k o n w e r t o r a U21m=Udocor>
05 min
uzyskamy?
od ^ 2 / ■" \
^ ł ' COS OŁ
2d “‘'m in
P o zw ala t o sform ułow ać pewne u o g ó l n i e n i a .
1 . Gdy obwód główny o y k lo k o n w e r t o r a p r a c u j e w u k ł a d z i e o d u ż e j l i c z b i e p u ls ó w , m inim alny k ą t o p ó ź n i e n i a wyzw ole nia zaworów p r z e k s z t a ł t n i k a j e s t b l i s k i z e r u , w zględna c z ę s t o t l i w o ś ć n a p i ę c i a wyjściow ego p r z e b i e r a n i e w i e l k i e w a r t o ś c i , a s k ła d o w a n i e j e d n o z n a c z n o ś c i j e s t p o m i j a l n i e m ała w p o r ó w n a n iu z innym i składowymi n a p i ę c i a w yjścio w ego cyklokonwer- t o r a .
2 . W p r z y p a d k u , gdy wymienione w arunki n i e s ą s p e ł n i o n e skła dow a n i e j e d n o z n a c z n o ś c i w n a p i ę c i u wyjściowym o y k l o k o n w e r t o r a może przyjmować znaczne w a r t o ś c i u t r u d n i a j ą c e , a nawet u n i e m o ż l i w i a j ą c e w s p ó łp r a c ę c y - k l o k o n w e r t o r a z n i e k t ó r y m i ty p a m i o d b io r n ik ó w . W tym p r z y p a d k u n a l e ż y w c y k l o k o n w e r t o r z e sto s o w a ć dodatkowe u kła dy e l i m i n u j ą c e s k ła d o w ą n i e j e d n o z n a c z n o ś c i n a p i ę c i a w y jśc io w e g o .
S z c z e g ó l n i e n i e k o r z y s t n ą w ł a ś c i w o ś c i ą s k ła d o w e j n i e j e d n o z n a c z n o ś c i n a p i ę c i a wyjściow ego j e s t t o , że j e j c z ę s t o t l i w o ś ć może b y ć z n a c z n i e n i ż s z a od podstawowej c z ę s t o t l i w o ś c i o y k lo k o n w e r t o r a .
3 . Z a s t o s o w a n ie w c y k l o k o n w e r t o r z e ujemnego n a p ię c io w e g o s p r z ę ż e n i a z w r o t
nego
Podstawową meto dą e l i m i n a c j i z a b u r z e ń j e s t s t o s o w a n i e ujemnego s p r z ę ż e n i a z w ro tn e g o . W p rz y p a d k u o y k l o k o n w e r t o r a w i e l k o ś c i ą w yjśc iow ą j e s t s k ła d o w a n a p i ę c i a ( p r ą d u ) o c z ę s t o t l i w o ś c i ró w n e j podstawowej c z ę s t o t l i w ości o y k l o k o n w e r t o r a , a z a b u r z e n i a m i s ą :
a ) wpływ n i e l i n i o w o ś c i o y k l o k o n w e r t o r a ,
b ) skła dow a n i e j e d n o z n a c z n o ś c i n a p i ę c i a w yjścio w ego l u b wywołana n i ą s k ł a dowa n i e j e d n o z n a c z n o ś c i p r ą d u ,
0 ) in ne skła dow e o d k s z t a ł c o n e n a p i ę c i a ( p r ą d u ) w y jśc io w e g o . P raw idłow o d o b ra n y u k ła d s p r z ę ż e n i a zw rotnego p o w in ie n :
1 ) zapewnić s t a b i l i z a c j ę a m p litu d y podstawowej sk ła d o w e j n a p i ę c i a (p rą d u ) w yjściow ego o y k l o k o n w e r t o r a ,
2 ) o g r a n i c z y ć składow ą n i e j e d n o z n a c z n o ś c i n a p i ę c i a ( p r ą d u ) t a k , by n ie wpływała n i e k o r z y s t n i e na p r a c ę o d b i o r n i k a ,
3 ) n ie powodować z w ię k s z a n ia s i ę w n a p i ę c i u ( p r ą d z i e ) wyjściowym innyc h n i e k o r z y s t n y c h sk ła d o w y c h ,
4 ) być s t a b i l n y .
W z a l e ż n o ś c i od t e g o , k t ó r ą z w i e l k o ś c i wyjściowych chcemy s t a b i l i z o w a ć można w y ró ż n ić u kła dy ze s p r z ę ż e n i e m zwrotnym napięciowym l u b prądowym. W p r ze prow adz onych ro z w a ż a n ia c h ograniczym y s i ę j e d y n i e do s p r z ę ż e n i a na
p ię c i o w e g o .
Do a n a l i z y za stosow a no metodę wykresów s t a ł e j a m p litu d y M (wykresy H a l l a ) [3» 5» 7 , 13» "W] o r a z p r z e d s t a w i o n y na r y s . 1 schem at blokowy c y k l o k o n - w e r t o r a . C h a r a k t e r y s t y k a modułowa u k ła d u za m knię te go b ę d z i e s t a ł a , gdy c h a r a k t e r y s t y k a a m p litudow o-fa zow a o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zwrotnego w stosowanym z a k r e s i e c z ę s t o t l i w o ś c i p o k r y j e s i ę z p r o s t ą o d p o w ia d a ją c ą wzm ocnieniu M = 1 . Łatwo w ykazać, że r e g u l a t o r c a ł k u j ą c y p o z w o li uzyskać t a k i k s z t a ł t c h a r a k t e r y s t y k i a m p litu d o w o -fa z o w e j o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zw r o tn e g o .
Przedstawm y r e g u l a t o r c a ł k u j ą c y j a k o dwa szeregowo p o łą c z o n e b l o k i c a ł k u j ą c y o c z a s i e c a łk o w a n i a T.^ o r a z p r o p o r c j o n a l n y o wzmocnieniu T rana- m i t a n c j a o p e r a to r o w a r e g u l a t o r a
Ei ( p > = p ~ f 7 *
a t r a n s m i t a n c j a widmowa
= JtofT *
T r a n s m i t a n c j ę o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zwrotn ego uzyskamy mnożąc t r a n s - m i t a n c j e c y k l o k o n w e r t o r a i r e g u l a t o r a :
= r ^ r
9~pt
*T j T r
- t
K 0( j u ) = - — rj-r—
^ s i nut
- j cos10 % J .
Z rysumcu 4 p r z e d s t a w i a j ą c e g o c h a r a k t e r y s t y k i am plitudow o-fazow e cy k lo k o n w e r t o r a , r e g u l a t o r a i o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zwrotn ego w id a ć , że c h a r a k t e r y s t y k a a n p l i t u d 4wo-fazowa o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zwrotnego p rz y c z ę s t o t l i w o ś c i a c h dążąoych do z e r a podąża do a s y m p to ty b ę d ą c e j r ó w n o l e g ł ą
Zast os o wa ni e w c y k l o k o n w e r t o r z e . .. 71
do o s i u r o j o n e j . Równanie t e j p r o s t e j można z n a l e ź ć oako:
V, V.
l i m Re | K0 ( j w ) j. = l i m s i n u t Vi V
Vi Vc 2m T± f 1
R y s . 4 . C h a r a k t e r y s t y k i am p litu d o w o -P a - zowe
1 ) C y k l o k o n w e r t o r a K „ ( j w ) = V G U
e~^
2 ) R e g u l a t o r a c a ł k u j ą c e g o K ^ j u ) = j w T i 3 ) O t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zwrotn ego
V . . V - j ( w t + ^-)
V J " > - - W * - ■
P o k r y j e s i ę ona z p r o s t ą od
p o w ia d a ją c ą M = 1 , gdys
l i m Re (k ( j w ) ) =
cj — O 1 0 J
R o z w ią z u ją c t o rów nanie uzy
skamy z a l e ż n o ś c i w iąż ą c e pa
r a m e t r y n as taw r e g u l a t o r a
^ = 2 Vc * = m ^ ‘
D la t a k d o branyc h n a s ta w r e g u l a t o r a c h a r a k t e r y s t y k a a - f o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zw rotnego p r z e t n i e oś r z e c z y w i s t ą p r z y p u l s a o j i
3t 1 w o =
T T
*w p u n k c ie o w s p ó ł r z ę d n e j r z e c z y w i s t e j
Re { K 0( j u ) } = - £ ■ .
Zazwyczaj wymaga s i ę , by n a p i ę c i e w yjścio we b y ł o wię
k s z e od n a p i ę c i a s t e r u j ą c e g o (w z orc ow ego), n a l e ż y więc
w t o r z s s y g n a ł u pomiędzy n a p i ę c io m wyjściowym U^» a n a p i ę c ie m Ug podawa
nym na w ęz eł sumacyjny u m ie ś c ić e l e m e n t p r o p o r c j o n a l n y , k t ó r y zapewni od
po w ie d n ią a m p litu d ę podstawowej sk ła d o w e j n a p i ę c i a wyjściowego c y k l o k o n - w e r t o r a . Schemat blokowy t a k i e g o u k ła d u p r z e d s t a w i a r y s . 5 .
Ui(p)
A
Um fp)v n pT
PTl Vc 6
Vi
Uz(P)
ua(p)
B y s . 5 . Schemat blokowy c y k l o k o n w e r t o r a z ujemnym n a p i ę c ie m s p r z ę ż e n ie m zwrotnym
Na r y s u n k u widać r o z b i c i e r e g u l a t o r a c a ł k u j ą c e g o na b l o k i c a ł k u j ą c y i pro
p o r c j o n a l n y . Celem te g o d r u g ie g o j e s t za p e w n ie n ie o d p o w ie d n ie j w a r t o ś c i s k ła d o w e j n a p i ę c i a wyjściowego o c z ę s t o t l i w o ś c i po d sta w o w e j. Fragment cha
r a k t e r y s t y k i a - f o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zwrotnego d l a warunku Ee [ x o (j<J = - ■j- wraz
z
n a n i e s i o n y m i okręgam i M z o s t a ł narysowany na r y s . 6. w t a k i e j s k a l i , by widać b y ł o k s z t a ł t gdy a m p l i t u d a dąży do z e r a . Z ry s u n k u można o d c z y t a ć , że c h a r a k t e r y s t y k a a - f p r z e c i n a s i ę z o k ręg ie m M = 0 , 9 p rzy c z ę s t o t l i w o ś c i f 2 ~ , C z ę s t o t l i w o ś ć t a j e s t z n a c z n i e wyższa od n o r m a l n ie w y s tę p u ją c y c h c z ę s t o t l i w o ś c i n a p i ę c i a wyjściowego cyk l o k o n w e r t o r a , a więc p r a k t y c z n i e b i o r ą c wzmocnienie c y k l o k o n w e r t o r a o b ję te g o ujemnym napięciowym s p r z ę ż e n i e m zwrotnym j e s t d l a s k ła d o w e j o c z ę s t o t l i w o ś c i podstawowej s t a ł e .
Z warunku M = 1 wynika k o l e j n o
^ = Vi U2 ’
U- = (5)
g d z i e oz n a c z a w a r t o ś ć s k u t e c z n ą n a p i ę c i a wzorcowego.
P rz y o c e n ie sk ła d o w e j z a b u r z a j ą c e j w n a p i ę c i u wyjściowym cyklokonw e r
t o r a o b j ę t e g o ujemnym napięciowym s p r z ę ż e n i e m zwrotnym wygodnie j e s t po
s ł u ż y ć s i ę w skaźnik iem r e g u l a c j i q ( j w ) , k t ó r y p o d a j e i l e r a z y j e s t wię
k s z y uchyb w u k ł a d z i e objętym s p r z ę ż e n i e m zwrotnym n i ż w u k ł a d z i e o tw a r - . tym [ 3 , 5,
7
].Z a st o s o w a n ie w o y k l o k o n w e r t o r z e . . . 73
E y s . 6. C h a r a k t e r y s t y k a a m p litu d o w o -fa zo w a o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zw rotnego d l a warunku Ee | K QC j a ) ) J = “
D la b a da nego u k ła d u można n a p i s a ć :
D la c z ę s t o t l i w o ś c i n i s k i c h gdy M g 1 (sk ła d o w a podstawowa i skła dow a n i e j e d n o z n a c z n o ś c i ) z a c h o d z i :
| < ł ( j « ) j = M j K o ( } w ) j
= 2 ^
= f f ^ ‘ ( 6 'Widać w i ę c , że im n i ż s z a j e s t c z ę s t o t l i w o ś ć z a b u r z e n i a tym i n t e n s y w n i e j j e s t ono o g r a n ic z a n e «
D la c z ę s t o t l i w o ś c i w ysokich (11 <( 1 , o r a z | KQ( j ? | < 1)
| < ł ( j w ) | = | 1+Kq C j to ) | ~ 1 •
(?)
Z asto so w an e s p r z ę ż e n i e zw rotn e n i e ma więc zauw ażalnego wpływu na z a b u r z e n i a o c z ę s t o t l i w o ś c i a c h w y so k ic h .
U kład ze s p r z ę ż e n ie m zwrotnym j e s t s t a b i l n y , co wynika z f a k t u , i ż cha
r a k t e r y s t y k a a - f o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a zw rotnego p r z e c i n a s i ę z o s i ą r z e c z y w i s t ą w p u n k c i e o w s p ó łr z ę d n y c h - -jj- , 0 . U kład dy sp o n u je 'I znacznym zapasem s t a b i l n o ś c i . Zapas a m p litu d y u k ła d u za m k n ię te g o wyrażony w decy
b e l a c h w ynosi:
20 l o g a iO d e c y b e l i .
%
n a t o m i a s t z a p a s f a z y w ynosi o k o ło .
P rz ep ro w a d zo n a a n a l i z a z o s t a ł a wykonana metodami l i n i o w y m i , p o d c z a s gdy w obwodzie głównym cy .k lo k o n w erto ra w y s tę p u je e l e m e n t n i e l i n i o w y . Dopusz
c z a l n o ś ć t a k i e g o p o s tę p o w a n ia wynika ze s t o s o w a n e j w autom atyoe [ 5 , 16]me- to d y a n a l i z y układów n i e l i n i o w y c h , p o l e g a j ą c e j na r o z b i o i u u k ła d u n i e l i niowego na b l o k l i n i o w y i n i e l i n i o w y . U kład l i n i o w y można wtedy bada ć me
to d a m i l i n i o w y m i , n a t o m i a s t b l o k n i e l i n i o w y t r a k t u j e s i ę ja k o ź r ó d ł o do
datkowego s y g n a ł u ( z a b u r z a j ą c e g o l u b k o r e k c y j n e g o ) . W analizowanym u k ła d z i e obwód główny z o s t a ł z a s t ą p i o n y b lo k ie m lin iowym o . ś r e d n i m wzmocnie
n i u VQ, z a ś - b l o k n i e l i n i o w y W s t a n o w i ź r ó d ł o sygnałów z a b u r z a j ą c y c h ( r y s . 1 ) . S y g n a ł w yjścio wy obwodu głównego s k ł a d a s i ę t e r a z z dwóch składowych l i n i o w e j p r o p o r c j o n a l n e j do s y g n a ł u s t e r u j ą c e g o o r a z n i e l i n i o w e j wchodzą
c e j w s k ł a d s y g n a ł u z a b u r z a j ą c e g o . Warto ró w n i e ż zw ró cić uwagę na f a k t , ż e i d e n t y c z n e r e z u l t a t y można by o trzym ać s t o s u j ą c do a n a l i z y metodę p i e r w sze j h a r m o n i c z n e j .
4 . B a d a n i a l a b o r a t o r y j n e
P rz eprow a dzone r o z w a ż a n i a t e o r e t y o z n e z o s t a ł y p o p a r t e b a d a n ia m i l a b o
Z a s t o s o w a n ie w c y k l o k o n w e r t o r z e . . .
21
r a t o r y j n y m i na za projektow a nym p r z e z a u t o r a i wykonanym w I n s t y t u c i e Pod
stawowych Prohlsmów E l e k t r o t e c h n i k i i E n e r g o e l e k t r o n i k i P o l i t e c h n i k i Ś l ą s k i e j modelu l a b o r a t o r y j n y m c y k l o k o n w e r t o r a . Opracowany c y k l o k o n w e r t o r p r a c o w a ł w u k ł a d z i e o p r z e w o d z e n iu jednokierunkow ym i b y ł z a s i l a n y 3 - f a - zowym n a p i ę c i e m o c z ę s t o t l i w o ś c i p r z e m y s ło w e j . Pom iary z o s t a ł y wykonane d l a o b c i ą ż e n i a r e z y s t a n c y j n e g o i r e z y s t a n c y j n o - i n d u k c y j n e g o z p rzew agą i n - d u k c y j n o ś c i .
Na r y s . 7 p r z e d s t a w i o n o u z y s k a n ą d o ś w i a d c z a l n i e z a l e ż n o ś ć podstawowej h a r m o n i c z n e j n a p i ę c i a wyjściow ego od c z ę s t o t l i w o ś c i p r z y o b c i ą ż e n i u r e z y - 3 t a n c y j n o - i n d u k c y j n y m .
R y s . 7 . Z a l e ż n o ś ć w a r t o ś c i s k u t e o z n e j podstawowej s k ła d o w e j n a p i ę c i a wyj
śc io w e g o c y k l o k o n w e r t o r a od c z ę s t o t l i w o ś c i , p r z y r ó ż n y c h n a p i ę c i a c h s t e r u j ą c y c h
a ) c y k l o k o n w e r t o r o b j ę t y ujemnym napięciowym s p r z ę ż e n i e m zwrotnym, b ) cy
k l o k o n w e r t o r p r a c u j ą c y w u k ł a d z i e otw arty m
P o m iary z o s t a ł y wykonane p r z y s t a ł e j a m p l i t u d z i e n a p i ę c i a z a s i l a j ą c e g o d l a r ó ż n y c h w a r t o ś c i am pitudy n a p i ę c i a s t e r u j ą c e g o . Autor b a d a ł r ó w n ie ż wpływ w a r t o ś c i n a p i ę c i a z a s i l a j ą c e g o na podstawową h ar m o n ic z n ą n a p i ę c i a w y jś c io w e g o . J e ś l i i d z i e o skła dow ą n i e j e d n o z n a c z n o ś c i n a p i ę c i a w y j ś c i o wego t o d l a c y k l o k o n w e r t o r a o b j ę t e g o ujemnym napięciowym s p r z ę ż e n ie m
zwrotnym w badanym z a k r e s i e c z ę s t o t l i w o ś c i n i e s t w i e r d z o n o j e j o b e c n o śc i«
N a t o m i a s t d l a c y k l o k o n w e r t c r a p r a c u j ą c e g o b e z s p r z ę ż e ń zwrotn ych składow a n i e j e d n o z n a c z n o ś c i p o j a w i a ł a s i ę w n a p i ę c i u wyjściowym« W arto ść j e j b y ł a zawsze m n i e j s z a od t e o r e t y c z n i e o b l i c z o n e j maksymalnej m o ż li« 6 j w a r t o ś c i - tym n i e m n i e j d l a o b c i ą ż e n i a r e z y s t a n c y j n o - i n d u k c y j n e g o , powodowała n i e równom ierne o b c i ą ż e n i e grup t y r y s t o r ó w , a w pewnych p r zy p a d k ach mogła po
wodować n i e s t a b i l n ą p r a c ę c y k l o k o n w e r t o r a . Występowało t o s z c z e g ó l n i e wy
r a ź n i e p r z y c z ę s t o t l i w o ś c i a c h wyższych od 12 Hz«
5« Podsumowanie
R e z u l t a t y prze prow adz onych rozw aż ań można u j ą ć w k i l k u p u n k ta c h : 1 . C y k lo k o n w e rto r n i e o b j ę t y s p r z ę ż e n i e m zwrotnym s t a n o w i c z ł o n n i e l i n i o
wy, a je g o n a p i ę c i e w yjścio we z a w i e r a c a ł y s z e r e g skła dow ych w ynikłych z m o d u l a c j i n a p i ę c i a z a s i l a j ą c e g o n a p i ę c ie m s t e r u j ą c y m .
2 . W c y k l o k o n w e r t o r a c h p r a c u j ą c y c h bez prądów wyrównawczych p o j a w i a s i ę dodatkowa składow a za b u rzen io w a n a p i ę c i a wyjścio wego spowodowana dy
s k r e tn y m d z i a ł a n i e m u k ła d u b lo k a d y prądów wyrównawczych, nazwana s k ł a dową n i e j e d n o z n a c z n o ś c i .
3« Z a s t o s o w a n ie w c y k lo k o n w e r to r z e ujemnego n ap ię c io w e g o s p r z ę ż e n i a w zrot- nego o p a r a m e t r a c h zgodnych z za le c o n y m i spowoduje poprawę w ł a ś c i w o ś c i c y k l o k o n w e r t o r a p o l e g a j ą c ą na:
a ) s t a b i l i z a c j i a m p litu d y podstawowej s k ła d o w e j n a p i ę c i a wyjściowego c y k l o k o n w e r t o r a o r a z l i n e a r y z a c j i j e j w f u n k c j i n a p i ę c i a s t e r u j ą c e go.
b ) o g r a n i c z e n i u składowych zaburzeniowych n a p i ę c i a wyjścio wego o c z ę s t o t l i w o ś c i a c h " n i s k i c h " (w tym s k ła d o w e j n i e j e d n o z n a c z n o ś c i ) , a) z a s to s o w a n e s p r z ę ż e n i e zw rotne n ie ma opływu na sk ładowe o c z ę s t o
t l i w o ś c i a c h "w y sokich"
d) u k ła d ze s p r z ę ż e n i e m zwrotnym j e s t s t a b i l n y .
LITERATURA
[1 ] Chamudcbanow - C z a s t o t n y j e r i e g u l i r o w a n i e . T a s z k i e n t 1966.
[2 ] F i r a g o B . I . , G o to w sk ij B . S . , L i s s Z.A. - T i r i s t o r n y j e c i k ł o k o n w i e r t o - r y "Nauka i t e c h n i k a " Mińsk 1973.
[3 ] F i n d e i s e n W. - T ec h n ik a r e g u l a c j i a u t o m a t y c z n e j , PWN W-wa 1965.
M G łazenko T . A . , G o n c z a r ie n k o R.B. - P ołuprow odnikow yje p r i e o b r a z o w a - t i e l i c z a s t o t y w e l e k t r o p r i w o d a c h . . E n e r g i a 1969«
[5] G i l l e J . C . , D ecaulne P . , P e l a g r i n M. - Serwomechanizmy, PWT W-wa 1961
.
[ 6 ] Krykowski K. - C h a r a k t e r y s t y k i m echaniczne s i l n i k a a s y n c h r o n ic z n e g o
Z a s t o s o w a n ie w cy jclo k o n w e rto r z e . 77
s te ro w a n e g o c z ę s t o t l i w o ś c i o w o . Z e s z y t y Naukowe P o l . S I . Nr 174-. E l e k t r y k a z e s z y t 2 7 . G l i w i c e 1970 r .
[ 7 ] Krykowski K. - A n a l i z a p ra o y c y k l o k o n w e r t o r a z ujemnym napięcio wym s p r z ę ż e n i e m zwrotnym p r z y o b c i ą ż e n i u r e z y s t a n c y j n o - i n d u k c y j n y m . G l i w ice 1974-. P r a c a d o k t o r s k a .
[ 8] Lappe EoE. - T h y r i s t o r - S t r o n a i c h t e r f u r A n t r i e b s r e g u l u n g e n VEB Ber
l i n 1970.
[ 9 ] Oszczepkow O .N . , S o w i ń s k i P .A . - S a b o t a a s i n c h r o n n o g o d w i g a t i e l a p r i p i t a n i i o t t i r i s t o r n o g o p r i e o b r a z o w a t i e l a c z a s t o t y s n i e p o s r i e d - s t w i s n n o j s w i a z i u , IZD, Nauka, Moskwa-Leningrad 1966.
[10] P e l l y B . S . - T h y r i s t o r phasu c o n t r o l l e d c o n w e r t e r s and c y c l o c o n w e r - t e r s . C o p y r i g h t 1971, by John W i l l e y , New York London Sydney Toronto.
[1 1 ] P r a c a z b io ro w a - P r o j e k t o w a n i e p r z e k s z t a ł t n i k ó w t y r y s t o r o w y c h WNT Warszawa 1974.
[1 2 ] S i w i ń s k i J . - B e z p o ś r e d n i t y r y s t o r o w y p r z e m i e n n i k c z ę s t o t l i w o ś c i w z a s t o s o w a n i u du z a s i l a n i a samotoków h u t n i c z y c h , G l i w i c e 1971. P r a c a d o k t o r s k a .
[13] S z p a r k o w s k i Z. - Z ary s t e o r i i r e g u l a c j i układów l i n i o w y c h . WNT War
szawa 1960.
[14-] S a v a n t C . J . - P odstaw y p r o j e k t o w a n i a układów r e g u l a o j i a u t o m a t y c z n e j , Warszawa 1960. PWT.
[15] Tunia H . , W i n i e r s k i B. - Podstaw y e n e r g o e l e k t r o n i k i , WNT. Warszawa 1975.
[16] Węgrzyn S . - Podstaw y a u t o m a t y k i , PWN Warszawa 1 9 6 3 .
nPHMEHEHHE B UHKJIOKOHHEPTOPE OTPHUATEJIBHOft 0 E 0 P 0 T H 0 Ë CBS3H HAnPHffiHHfl
P e 3 » m e
I l p H M e H e H H e b i u i K J i O K O H B e p i o p e Ó w o K a ^ a y p a B H H T e J i B H i u c t o k o b B Ł i3h i ą a e i n o a B J i e - H H e b b m x o , h h o m H a n p a x e H H H U H K j i o K O H B e p T o p a s o Ô a B o q H O f l c o c i a B H o a b o 3 M y m a m a e a H a s B a H H o a H a n p a z c e H H e M H e o , n H0 3H a v H O C T H . H a n p a z c e H H e H e o f l H0 3H a v H O C T H m o x h o h c - K J I B V H T b , n p H M e ’H H f l O T p H U , a T e J I b H y i O O Ó O p O T H y K ) C B H3b H a n p H X e H HH H H H T e r p H p y i O m H a p e r y j i H i o p c H a c i p o B K o B n o ^ o Ó p a H H M c c o r w a c H O p e s y j i b T a T a u n p o B e j i e H H o r o a H a -
jin3a.
73
SOME ASPECTS OF NEGATIVE VOLTAGE FEED BACf. IN CYCLOCONVERTEB
S u m m a r y»
A p p l i c a t i o n o f c i r c u l a t i n g c u r r e n t b l o c k i n g i n - a c y c l o c o n w e r t e r in d u c e s an a p p e a r a n c e o f a d d i t i o n a l d i s t o r t i o n c a l l e d in a d e q u a c y v o l t a g e . I n a dequacy v o l t a g e c a n be e l i m i n a t e d by t h e a p p l i c a t i o n o f a f e e d b a c k con
t r o l vjith an i n t e g r a l r e g u l a t o r , t h e a d j u s t m e n t o f whioh i s made a c c o r d i n g t o t h e r e s u l t s o f e a r l i e r c a r n i e d o u t a n a l y s i s .
W a ż n ie js z e o z n a c z e n i a
c z ę s t o t l i w o ś ć n a p i ę c i a z a s i l a j ą c e g o i w yjścio wego c y - k l o k o n w e r t o r a
t r a n s m i o a n c j e o p e r a to ro w e i widmowe c y k l o k o n w e r t o r a , r e g u l a t o r a c a ł k u j ą c e g o i o t w a r t e j p ę t l i s p r z ę ż e n i a z w ro t
nego
w sk a ź n ik r e g u l a c j i c z a s c a łk o w a n i a
n a p i ę c i e , w a r t o ś ć ch w ilo w a , s k u t e c z n a , maksymalna n a p i ę c i e s t e r u j ą c e , wzorcowe, w y jś c io w e , wyjściowe s p r o wadzone do poziomu n a p i ę c i a s t e r u j ą c e g o
wzmocnienie c y k l o k o n w e r t o r a i r e g u l a t o r a k ą t o p ó ź n i e n i a wyzwolenia t y r y s t o r a c z a s martwy
1 1 ’ f 2
K0Cp), Kc K j / P ) , Ki K0( p ) , Ko
<ł Ti u, U, U us t ’ V u2 ’
V vi
oC
