REWALIDACJA OSÓB
NIEPEŁNOSPRAWNYCH INTELEKTUALNIE
STUDIA PODYPLOMOWE
DEFINICJA OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNEJ – UCZEŃ NIEPEŁNOSPRAWNY
Zgodnie z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych (Dz.U. 2011, Nr 127, poz. 721 z późn. zm.), definicja osoby niepełnosprawnej brzmi:
„Niepełnosprawnymi są osoby, których stan fizyczny, psychiczny lub umysłowy trwale lub
okresowo utrudnia, ogranicza bądź uniemożliwia wypełnianie ról społecznych, a w szczególności ogranicza zdolności do wykonywania pracy
zawodowej”.
Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1
Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 sierpnia 1997 roku - Karta Praw Osób
Niepełnosprawnych uznaje:
„… osoby niepełnosprawne, czyli osoby, których sprawność fizyczna, psychiczna lub umysłowa trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia życie codzienne, naukę, pracę oraz pełnienie ról społecznych …”
Klasyfikacja niepełnosprawności
Zgodnie z obowiązującą klasyfikacją wyróżnia się 4 stopnie
upośledzenia umysłowego:
lekki,
umiarkowany,
znaczny,
głęboki.
Po 16 r.ż. dzieciom nadaje się stopień
niepełnosprawności, do tego wieku nie ma stopni
Po 16 r.ż. dzieciom nadaje się stopień
niepełnosprawności, do tego wieku nie ma stopni (zasiłek pielęgnacyjny).
Renta socjalna - przysługuje po 18 r.ż. w
przypadku, gdy choroba pojawiła się przed 18 r.ż., bądź w czasie nauki szkolnej (wypłaca ZUS).
OGRANICZENIA I MOŻLIWOŚCI OSOB
Z NIEPEŁNOSPRAWNOSCIĄ INTELEKTUALNĄ SPOSTRZEGANIE
UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W STOPNIU
STOPNIU LEKKIM STOPNIU
UMIARKOWANYM
STOPNIU ZNACZNYM
GŁĘBOKIM
Sprawność Spostrzeganie Znacznie obniżona Głęboko zaburzona sprawność
spostrzegania niedokładne, wolne. sprawność i szybkość spostrzegania. W niektórych zasadniczo w normie. Spostrzega cechy spostrzegania. przypadkach nie udaje się
Wolny tok konkretne, nie Spostrzeżenia wywołać centralizacji uwagi na
spostrzegania. odróżnia cech niedokładne. przedmiocie. Reakcje głównie
Spostrzeżenia ważnych. Trudności na bodźce sygnalizujące
nieprecyzyjne, rozpoznawania pokarm.
trudności z przedmiotów,
wyróżnieniem wyodrębnienia
istotnych szczegółów. elementów całości.
Zachowanie zdolności do percepcji muzyki.
OGRANICZENIA I MOŻLIWOŚCI OSOB
Z NIEPEŁNOSPRAWNOSCIĄ INTELEKTUALNĄ UWAGA
UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W
STOPNIU LEKKIM STOPNIU STOPNIU STOPNIU
UMIARKOW ANYM ZNACZNYM GŁĘBOKIM
Uwaga dowolna, dobrze skoncentrowana na materiale konkretnym.
Krótko i słabo koncentruje się na treściach
abstrakcyjnych. Trudnych do zrozumienia. Ograniczony zakres uwagi.
Słaba koncentracja uwagi, wąski jej zakres. Dobrze koncentruje uwagę przy wykonywaniu czynności prostych, mechanicznych i na interesujących
przedmiotach. Dominuje uwaga mimowolna.
Słaba trwałość uwagi.
Koncentruje się na przedmiotach służących
zaspokojeniu potrzeb, lub wyróżniających się, np. zdecydowana
barwą. Uwaga
mimowolna skupiona jedynie na silnych bodźcach, brak uwagi dowolnej.
W niektórych przypadkach brak objawów
koncentracji uwagi mimowolnej.
OGRANICZENIA I MOŻLIWOŚCI OSÓB
Z NIEPEŁNOSPRAWNOSCIĄ INTELEKTUALNĄ PAMIĘĆ
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU LEKKIM
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU UMIARKOWANYM
UPOŚLEDZENI E W STOPNIU ZNACZNYM
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU GŁĘBOKIM
Słaba pamięć logiczna i dowolne. Uczenie się bez zrozumienia. Wolne
tempo uczenia.
Zapamiętuje piosenki, wiersze.
Pamięć nietrwała, głównie mechaniczna.
Bardzo wolne tempo uczenia się . potrafi zapamiętać proste wiersze i piosenki.
Osoby dorosłe potrafią powtórzyć zdanie ( 1618 sylab), 5 cyfr.
Zapamiętywanie wybitnie utrudnione. Zakres
pamięci znikomy, mała trwałość pamięci. Potrafi zapamiętać najprostsze układy ruchowe na rytmice. Osoby dorosłe potrafią powtórzyć
zdanie (12sylab), 4cyfry, 3 proste polecenia
zapamiętać i wykonać.
Zapamiętywanie i uczenie się zniesione lub widoczne jedynie w opanowywaniu prostych reakcji ruchowych, odszukiwaniu schowanego przedmiotu
OGRANICZENIA I MOŻLIWOŚCI OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOSCIĄ INTELEKTUALNĄ
MOWA
UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W
STOPNIU LEKKIM STOPNIU
UMIARKOWANYM
STOPNIU ZNACZNYM STOPNIU
GŁĘBOKIM
Opóźniony rozwój Znacznie opóźniony Głębokie deficyty w rozwoju Mowa
mowy: pojedyncze rozwój mowy: pojedyncze mowy: pojedyncze wyrazy niewykształcona,
wyrazy pojawiają się słowa ok.5 r.ż., zdanie ok. w wieku szkolnym. Często opanowuje 2-3
około 3 r.ż., pierwsze 7 r.ż. dziecko nie buduje zdań, wyrazy.
zdanie w 5-6 r.ż. Proste zdania z licznymi wypowiedzi Rozumie kilka
Trudności z agramatyzmami. monosylabiczne lub prostych poleceń.
wypowiadaniem Wymowa wadliwa, jednowyrazowe.
myśli, formułowaniem niewyraźna. Niekiedy używa zdań
wypowiedzi. Ograniczony zasób prostych, równoważników
Agramatyzmy. słownictwa. zdania.
Występują wady Brak pojęć Nie odmienia przez
wymowy. abstrakcyjnych. przypadki.
Ubogi zasób Mowa bełkotliwa.
słownictwa biernego i Zasób słownictwa
czynnego minimalny
OGRANICZENIA I MOŻLIWOŚCI OSÓB
Z NIEPEŁNOSPRAWNOSCIĄ INTELEKTUALNĄ MYŚLENIE
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU LEKKIM
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU
UMIARKOWANYM
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU ZNACZNYM
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU GŁĘBOKIM
Dominuje myślenie konkretno- obrazowe nad abstrakcyjnym myśleniem pojęciowo-
słownym. Upośledzone abstrahowanie, uogólnianie, porównywanie oraz rozumienie przyczynowo- skutkowe,
wnioskowanie i tworzenie pojęć.
Mała samodzielność myślenia, zwolnione tempo, mała
płynność i giętkość. Słaby krytycyzm, ograniczona zdolność samokontroli.
Dobrze definiuje pojęcia konkretne, nie potrafi podać definicji pojęć abstrakcyjnych.
Słabo rozwinięte myślenie pojęciowo- słowne.
Myślenie konkretno- obrazowe.
Upośledzone rozumowanie przyczynowo- skutkowe.
Bardzo wolne tempo i sztywność myślenia.
Brak samodzielności, krytycyzmu, zdolności do samokontroli.
Pojęcia definiuje poprzez opis przedmiotu i materiału, z którego jest zrobiony lub przez
zastosowanie.
Myślenie sensoryczno- motoryczne w działaniu.
Głębokie upośledzenie myślenia pojęciowo- słownego.
Pojęcia definiuje przez zastosowanie, użycie.
Reakcje na bodźce w ograniczonym zakresie
OGRANICZENIA I MOZLIWOŚCI OSÓB
Z NIEPEŁNOSPRAWNOSCIĄ INTELEKTUALNĄ MOTORYKA
N
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU LEKKIM
Opóźniony rozwój ruchowy: siadanie w końcu 1 r.ż.
Chodzenie pod
koniec 2 r.ż. Brak precyzji ruchów, ruchy słabo
skoordynowane.
Pełny zakres
samoobsługi. Może opanować czynności zawodowe i bardzo dobrze je
wykonywać.
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU UMIARKOWANYM
Poważnie opóźniony rozwój ruchowy:
siadanie w 2 r.ż., chodzenie w 3 r.ż.
Dość dobrze radzi sobie z samoobsługą.
Wyuczane w wykonywaniu prostych czynności zawodowych, pod nadzorem, obsługuje proste urządzenia i maszyny. Ruchy mało precyzyjne,
niezgrabne. Wolne
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU
ZNACZNYM
Głęboko opóźniony rozwój ruchowy:
siadanie i chodzenie opanowuje w wieku przedszkolnym. Może przyswoić sobie ruchy niezbędne do wykonywania prostych czynności związanych z samoobsługą,
wymaga to dłuższego ćwiczenia. Poważnie upośledzona motoryka rąk.
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU GŁĘBOKIM
Zdolne do opanowania
chodzenia. Ruchy automatyczne,
stereotypowe, które nie służą
wykonywaniu czynności.
OGRANICZENIA I MOZLIWOŚCI OSÓB
Z NIEPEŁNOSPRAWNOSCIĄ INTELEKTUALNĄ PROCESY EMOCJONALNO-MOTYWACYJNE
UPOŚLEDZENIE UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W W STOPNIU STOPNIU STOPNIU ZNACZNYM STOPNIU GŁĘBOKIM
LEKKIM UMIARKOWANYM
Osłabiona
kontrola emocji, popędów, dążeń.
Zdolne do uczuć wyższych.
Utrudnione przystosowanie społeczne.
Niektóre dzieci osiągają znaczny stopień
uspołecznienia.
Ujawnia wrażliwość emocjonalną,
głębokie
przywiązanie do wychowawców. Słabo kontrolują emocje, popędy i dążenia.
Widoczne potrzeby psychiczne. Zdolne do okazywania
uczuć,
przywiązania, choć wyraża je w sposób prymitywny. Nie kontroluje emocji i popędów. Mało
samodzielne, realizuje proste potrzeby, dba o higienę osobistą.
Częste zaburzenia zachowania.
Zdolne do wyrażania prostych emocji (zadowolenia i
niezadowolenia), czasem wyrażanie emocji gestami - uśmiech,
przywiązywanie się do osób. Częste wahania nastrojów.
Najczęściej brak objawów życia uczuciowego i
przejawów
samodzielności.
W wyniku długotrwałego ćwiczenia można nauczyć je sygnalizowania
potrzeb fizjologicznych.
OGRANICZENIA I MOZLIWOŚCI OSÓB
Z NIEPEŁNOSPRAWNOSCIĄ INTELEKTUALNĄ ROZWÓJ SPOŁECZNY
UPOŚLEDZENIE W STOPNIU UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W UPOŚLEDZENIE W
LEKKIM STOPNIU STOPNIU STOPNIU
UMIARKOWANYM ZNACZNYM GŁĘBOKIM
Zdolność do przeżywania uczuć wyższych, tj. społecznych,
moralnych, estetycznych. Osłabiona kontrola emocji, popędów, dążeń.
Jest utrudnione przystosowanie społeczne (maksymalny poziom dojrzałości społecznej dochodzi do 17 lat).
Widoczne potrzeby kontaktów społecznych.
Osoby te na ogół są samodzielne w
samoobsłudze, mogą wykonywać proste prace domowe i zarobkowe.
Rozumieją proste sytuacje społeczne, na ogół potrafią wyrazić swoje potrzeby, porozumiewać się i współpracować z innymi.
Osoby często samodzielne w załatwianiu potrzeb fizjologicznych, poruszaniu się w bliskiej okolicy.
Rozumieją proste sytuacje, wykonują proste prace
domowe i
zarobkowe. Potrafią porozumiewać się w prostych sprawach.
Prawie całkowity brak czynności
regulacyjnych (życie chwilą bieżącą);
Osoby nie potrafią samodzielnie dbać o bezpieczeństwo.
Mogą nauczyć się prostych nawyków, wymagają stałej opieki.
REWALIDACJA
To proces kompleksowych,
skoordynowanych i długotrwałych
działań terapeutycznych, mających na celu wspieranie rozwoju, terapię,
usprawnianie i edukację osób niepełnosprawnych.
W szkole, przedszkolu często jest realizowana w formie zajęć
rewalidacyjnych.
ZAJĘCIA REWALIDACYJNE
Do określonej formy kształcenia
specjalnego może być zakwalifikowane tylko takie dziecko, które posiada
orzeczenie o potrzebie kształcenia
specjalnego - orzeczenia takie wydają publiczne poradnie psychologiczno-
pedagogiczne, na wniosek rodziców lub prawnych opiekunów dziecka.
Dziecko niepełnosprawne intelektualnie, które realizuje obowiązek szkolny
w formie nauczania indywidualnego, musi mieć dwa orzeczenia:
orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego
orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego.
ZAJĘCIA REWALIDACYJNE
Zajęcia rewalidacyjne są dla uczniów niepełnosprawnych.
Uczeń niepełnosprawny w rozumieniu
przepisów prawa oświatowego to uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie
kształcenia specjalnego wydane przez
zespół orzekający działający w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej
(PPP).
W świetle Rozp.MEN z dn.17 listopada 2010r. w sprawie
warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz niedostosowanej społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach
integracyjnych do grupy dzieci niepełnosprawnych należą uczniowie:
niesłyszący,
słabo słyszący;
niewidomi;
słabo widzący;
z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją;
z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim;
z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym;
z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera;
z niepełnosprawnościami sprzężonymi.
ZAJĘCIA REWALIDACYJNE
Dla dzieci z głęboką niepełnosprawnością intelektualną organizowane są zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze.
Zasady organizowania zajęć rewalidacyjno-
wychowawczych reguluje Rozp. MEN z dn. 30 stycznia 1997 r. w sprawie zasad organizowania zajęć rewalidacyjno-
wychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych
umysłowo w stopniu głębokim oraz Rozp. MEN z dn. 8 maja 2013 r., które określa:
• wiek uczniów, którzy powinni zostać objęcia zajęciami rewalidacyjno - wychowawczymi,
• miejsce organizacji zajęć,
• charakterystyka osób, które mogą prowadzić takie zajęcia,
zakres programowy zajęć,
wymiar godzin i czas trwania zajęć,
sposób dokumentowania realizacji zajęć,
opis szczegółowych informacji, które powinien zawierać zeszyt obserwacji,
sposób ewaluacji zajęć.
Zajęcia rewalidacyjno - wychowawcze główne założenia organizacyjne
Zajęcia mogą być prowadzone w formie indywidualnej i zespołowej.
Są organizowane dla uczniów od początku roku szkolnego w roku
kalendarzowym, w którym kończą 3 lata, do końca roku szkolnego w roku
kalendarzowym, w który kończą 25 lat.
Jednostka zajęć trwa 60 minut.
Minimalny wymiar zajęć wynosi:
20 godzin tygodniowo, nie więcej niż 6 godziny dziennie - w przypadku zajęć zespołowych,
10 godzin tygodniowo, nie więcej niż 4 godziny dziennie - w przypadku zajęć indywidualnych,
Liczba uczestników z zespole wynosi od 2 do 4 osób.
Akty prawne powiązane
z organizacją zajęć rewalidacyjnych
Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12
lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych,
Rozporządzenie MEN z dnia 21 maja 2001 w sprawie Ramowych statutów przedszkola oraz publicznych szkół (Dz.U. z 2002 r. Nr 61, poz. 624, z późn. zm),
Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r.
w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych,
Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 o pomocy
psychologiczno - pedagogicznej i Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2013 roku,
Rozporządzenie MEN z dnia 12 marca 2009 w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli
ZADANIA REWALIDACJI
maksymalna aktywizacja i usamodzielnianie uczniów,
rozbudzanie potrzeb i aspiracji z jednoczesną oceną realnych możliwości,
kształtowanie kontaktów społecznych i nauka zachowań społecznie akceptowanych,
kształtowanie umiejętności porozumiewania się z wykorzystaniem komunikacji alternatywnej,
wzbudzanie zainteresowania otoczeniem,
ZADANIA REWALIDACJI
Proces rewalidacji niepełnosprawnych
intelektualnie jest długotrwałą działalnością terapeutyczno - pedagogiczną, której
zadaniem jest:
Przywracanie w możliwie maksymalnym stopniu jednostki poszkodowanej na zdrowiu do
normalnego życia,
zapobieganie pogłębianiu się istniejącego już niedorozwoju lub powstaniu innych
dodatkowych upośledzeń,
leczenie i usprawnianie narządów chorych oraz umacnianie osłabionych,
ZADANIA REWALIDACJI
poprawa umiejętności spostrzegania, odbioru i przetwarzania informacji napływających z
otoczenia,
usprawnianie motoryki dużej i małej,
kształtowanie umiejętności aktywnego spędzania wolnego czasu,
odkrywanie i rozwijanie indywidualnych możliwości i uzdolnień,
wzmacnianie pozytywnego kontaktu emocjonalnego,
stymulowanie i dynamizowanie ogólnego rozwoju przy wykorzystaniu siły organizmu oraz korzystnych czynników
środowiskowych,
kształtowanie umiejętności planowania własnej pracy,
kształtowanie umiejętności współdziałania z innymi,
ZADANIA REWALIDACJI
wzmacnianie samooceny dziecka
poprzez rozwijanie świadomości własnych zalet i wad,
kształtowanie umiejętności prezentowania własnych poglądów i słuchania tego, co mają do powiedzenia inne osoby,
rozwijanie umiejętności komunikacji językowej.
ZASADY REWALIDACJI DZIECI
Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ
zasada akceptacji - akceptacja dziecka nie jako dziecka
specjalnego, ale jako dziecka, które obarczone jest większymi lub
mniejszymi trudnościami; osoby takie mają szczególne prawo do wszelkich specjalistycznych form pomocy,
opieki od społeczeństwa,
zasada pomocy - ma ona
szczególne znaczenie w całym
procesie wychowywania, przejawia się, aktywizacją sił biologicznych
jednostki w celu jak największego jej usamodzielnienia,
ZASADY REWALIDACJI DZIECI
Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ
zasada indywidualizacji - dwa aspekty;
pierwszy, dydaktyczny zmierza do
dostosowania całego procesu nauczania do indywidualnych właściwości dziecka, a drugi związany jest z indywidualnym
celem kształcenia (ma on szczególne
znaczenie przy dostosowywaniu procesu rewalidacji do osób o różnym stopniu
niepełnosprawności, charakteryzujące się swoistym sposobem funkcjonowania
psycho-społeczno-fizycznym,
ZASADY REWALIDACJI DZIECI
Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ
zasada terapii pedagogicznej - przypomina o konieczności
nawiązania współpracy z innymi
specjalistami, tj.: lekarz, psycholog i wspierania ich działań
terapeutycznych; ma to na celu
polepszenie sytuacji dziecka i stworzenie optymalnych warunków rozwoju,
zasada współpracy z rodziną - polega na tworzeniu wspólnych form
oddziaływania szkoły i domu rodzinnego;
opiekunowie dziecka maja być kontynuatorami programów
terapeutycznych w celu zapobiegania regresowi i wtórnej patologizacji rozwoju dziecka.
WSKAZÓWKI DO PRACY Z OSOBAMI GŁĘBIEJ NIEPEŁNOSPRAWNYMI INTELEKTUALNIE
Akceptuj ucznia, nawet jeśli nie akceptujesz niektórych jego
zachowań (np. zachowań agresywnych, zachowań
stereotypowych).
Poznaj ucznia - jego wiedzę,
umiejętności, potrzeby, możliwości i ograniczenia.
Komunikuj się w sposób zrozumiały:
formułuj prawidłowo komunikaty i instrukcje kierowane do ucznia
(polecenia konkretne, polecenia złożone dzielone na proste); w przypadku gdy uczeń nie mówi - naucz
jednoznacznego sposobu komunikacji.
Pozwól wyrażać potrzeby, emocje.
Pomagaj w realizacji potrzeb, ale nie wyręczaj.
WSKAZÓWKI DO PRACY Z OSOBAMI GŁĘBIEJ NIEPEŁNOSPRAWNYMI INTELEKTUALNIE
Wspieraj rozwój kompetencji społecznych.
Nie ograniczaj dostępu do miejsc, przedmiotów, ludzi.
Stopniowo ograniczaj ingerowanie w działania podejmowane przez
ucznia i ścisłe kontrolowanie poczynań.
Stwarzaj okazje do osiągniecia sukcesu.
Częściej chwal, rzadziej krytykuj.
Dawaj informacje zwrotne dotyczące aktywności.
WSKAZÓWKI DO PRACY Z OSOBAMI GŁĘBIEJ NIEPEŁNOSPRAWNYMI INTELEKTUALNIE
Stwarzaj sytuacje sprzyjające osiąganiu samodzielności.
Kontroluj systematycznie i oceniaj osiągniecia ucznia.
Wskazuj wkład pracy włożony przez
ucznia w zdobycie wiedzy i umiejętności.
Zapewnij ( o ile jest to możliwe) edukację w mniej licznej klasie.
Bądź nastawiony na sukces.
Bądź racjonalnym optymistą.
Bądź refleksyjny.
Współpracuj z innymi osobami, które uczestniczą w procesie
wychowania dziecka.
REWALIDACJA INDYWIDUALNA
Rewalidacja indywidualna to zajęcia, które wspierają proces nauczania specjalnego, ich
zadaniem jest dążenie do optymalnego usprawnienia
funkcji psychicznych, fizycznych oraz pomoc w pokonywaniu
trudności w nauce.
Zajęcia rewalidacji indywidualnej:
zajęcia dydaktyczno- wyrównawcze,
zajęcia korekcyjne:
zajęcia korekcyjno- kompensacyjne,
gimnastyka korekcyjna,
zajęcia logopedyczne.
CELE REWALIDACJI INDYWIDUALNEJ:
rozwijanie i doskonalenie zmysłów
rozwijanie orientacji własnego ciała i orientacji przestrzennej
ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej
ćwiczenie analizy i syntezy słuchowej
rozwijanie koordynacji wzrokowo- ruchowej i słuchowo-ruchowej
doskonalenie sprawności manualnej i motorycznej
rozwijanie pamięci mechanicznej i logicznej
kształtowanie i rozwijanie procesów poznawczych
rozwijanie procesów myślenia
ćwiczenie koncentracji uwagi
korekcja wad postawy
rozwijanie i doskonalenie mowy
wspomaganie umiejętności
czytania, pisania i liczenia
Rodzaje ćwiczeń korekcyjno-
kompensacyjnych stosowanych na zajęciach rewalidacyjnych
I.Ćwiczenia manualne i grafomotoryczne
lepienie, ugniatanie plasteliny, modeliny, mas plastycznych
nawijanie i zwijanie włóczki, przewlekanie przez otwory
nawlekanie koralików
obrysowywanie przedmiotów i szablonów
wydzieranie z papieru zakreślonych form
kolorowanie obrazków (kredki, farby)
łączenie wyznaczonych punktów
kalkowanie po wzorze
śledzenie labiryntów bez odrywania ręki
rysowanie znaków graficznych po zakropkowanych wzorach
rysowanie szlaczków i kształtów literopodobnych.
Rodzaje ćwiczeń korekcyjno-
kompensacyjnych stosowanych na zajęciach rewalidacyjnych
II. Ćwiczenia percepcji słuchowej 1.Ćwiczenia wrażliwości słuchowej:
- wysłuchiwanie, różnicowanie i rozpoznawanie dźwięków
dochodzących z otoczenia
rozpoznawanie i nazywanie głosów przyrody
wystukiwanie wysłuchanego rytmu
zabawy ruchowo-słuchowe do
muzyki
Rodzaje ćwiczeń korekcyjno-
kompensacyjnych stosowanych na zajęciach rewalidacyjnych
2.Ćwiczenia słuchu fonematycznego oraz analizy i syntezy słuchowej:
różnicowanie słów podobnie brzmiących
dzielenie wyrazów na sylaby
liczenie sylab w wyrazach
Rodzaje ćwiczeń korekcyjno-
kompensacyjnych stosowanych na zajęciach rewalidacyjnych
3.Ćwiczenia rozwijające mowę i wzbogacające zasób słownictwa:
słuchanie opowiadań
nazywanie przedmiotów, cech, czynności, kolorów , części ciała
opowiadanie treści obrazków, historyjek obrazkowych
opowiadanie własnych wrażeń, przeżyć
4.Ćwiczenie pamięci słuchowej:
nauka wierszyków
ćwiczenie pamięci
sekwencyjnej, nauka i układanie wyliczanek
układanie i powtarzanie zdań
powtarzanie rymowanek
Rodzaje ćwiczeń korekcyjno-
kompensacyjnych stosowanych na zajęciach rewalidacyjnych
III. Ćwiczenia usprawniające pamięć i percepcję wzrokową
1.Ćwiczenia spostrzegania na materiale konkretnym i abstrakcyjnym:
obserwowanie i nazywanie przedmiotów z najbliższego otoczenia
dobieranie par wśród przedmiotów lub obrazków
wyodrębnianie różnic między obrazkami
wyszukiwanie elementów
składowych potrzebnych do ułożenia wzoru
układanie, budowanie, zabawy
konstrukcyjne z klocków, elementów przestrzennych
segregowanie figur według podanej cechy (kolor, kształt, wielkość)
układanie szlaczków z figur geometrycznych
składanie obrazka z części wg wzoru
układanie puzzli
rozpoznawanie obrazków na podstawie krótkiej ekspozycji
wyodrębnianie szczegółów różniących obrazki
odwzorowywanie i odtwarzanie
figur, przedmiotów, symboli i znaków
Rodzaje ćwiczeń korekcyjno-
kompensacyjnych stosowanych na zajęciach rewalidacyjnych
2.Ćwiczenia na materiale literowym :
dobieranie par jednakowych liter
rozpoznawanie i nazywanie liter
dobieranie liter małych do dużych, drukowanych do pisanych
podkreślanie liter w wyrazach
układanie sylab , tworzenie wyrazów z sylab
czytanie sylab tworzących wyrazy
dzielenie zdań na sylaby
Rodzaje ćwiczeń korekcyjno-
kompensacyjnych stosowanych na zajęciach rewalidacyjnych
IV.Ćwiczenia utrwalające podstawowe pojęcia matematyczne
1.Ćwiczenia pojęć czasowych:
utrwalanie daty
określanie pory dnia
poznanie nazw i kolejności dni tygodnia, pór roku
zrozumienie pojęć: wczoraj, dziś, jutro, potem, itp.
charakterystyka dnia i nocy
opanowanie pojęć :góra, dół, blisko, daleko
poznawanie cech wielkościowych (mały- duży )
segregowanie przedmiotów według wielkości i szerokości
Rodzaje ćwiczeń korekcyjno-
kompensacyjnych stosowanych na zajęciach rewalidacyjnych
1.Ćwiczenia na zbiorach:
wyodrębnianie i tworzenie zbiorów wg określonej cechy
porównywanie liczebności zbiorów
porządkowanie zbiorów wg ich liczebności
2.Ćwiczenia na liczbach:
monografia liczb do 10, 20,….
poszerzanie zakresu liczbowego na miarę możliwości dziecka
przeliczanie, liczenie rytmiczne, doliczanie, liczenie wspak
zapisywanie poznanych liczb
dodawanie i odejmowanie
w poznanym zakresie ( do 10…)
Przykładowe działania rewalidacyjne -
Wzbogacanie słownika biernego i czynnego, które można realizować poprzez:
zabawy z rówieśnikami,
słuchanie wypowiedzi innych osób,
słuchanie utworów literackich, słuchanie i oglądanie bajek,
filmów, spektakli teatralnych,
wyjaśnianie znaczenia nieznanych wyrazów,
swobodne i kierowane wypowiedzi na dany temat,
poszerzanie słownictwa i rozumienie pojęć typu: pojutrze, wyżej, niżej,
kwadrans.
Wdrażanie do budowania spójnej i logicznej wypowiedzi, złożonej
z kilku zdań poprzez:
Opowiadanie ilustracji, opisywanie przedmiotów przy jak najmniejszej pomoc nauczyciela,
samodzielne opowiadanie treści krótkiej czytanki lub innego tekstu,
wyodrębnianie głównych postaci i zdarzeń w utworach literackich,
swobodne wypowiadanie się na dowolny temat,
opowiadanie przebiegu czynności przy wykonywaniu prostych zadań
(np. opowiedz jakie czynności trzeba wykonać, aby zaparzyć herbatę).
Kształtowanie umiejętności prowadzenia dialogu:
zachęcanie dziecka do zadawania pytań na interesujący temat,
układanie pytań do ilustracji,
podtrzymywanie spontanicznych rozmów prowadzonych przez
dziecko,
wskazywanie poprawnie
zbudowanych zdań pod względem gramatycznym.
Pamiętajmy !!!
Celem rewalidacji nie jest wyrównywanie braków
edukacyjnych!!!
Ustalając rodzaj zajęć
rewalidacyjnych należy uwzględnić:
zalecenia i diagnozę zawarte w orzeczeniu poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
potrzeby dziecka wynikające z diagnozy pedagogicznej
nauczycieli.
Organizacja zajęć rewalidacyjnych
Zajęcia powinny być realizowane w formie indywidualnej
Są organizowane od momentu
uzyskania przez ucznia orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego
na wszystkich etapach kształcenia.
Minimalny wymiar zajęć wynosi:
2 godziny tygodniowo dla ucznia
w oddziale ogólnodostępnym i integracyjnym
łącznie stanowi to 190 godzin na poszczególnych etapach
kształcenia, w przypadku LO 180
godzin.
Program zajęć rewalidacyjnych powinien zawierać:
Cele rewalidacyjne (główne i szczegółowe),
Zadania/treści,
Procedury osiągania celów/sposób realizacji (metody, formy),
Opis zakładanych osiągnięć ucznia,
Sposób ewaluacji, oceny postępów ucznia.
Do dzienników wpisuje się:
w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona uczniów,
indywidualny program pracy z uczniem, w przypadku zajęć grupowych program
pracy grupowej,
tygodniowy plan zajęć,
temat przeprowadzonych zajęć,
ocenę postępów i wnioski dotyczące dalszej pracy,
obecność uczniów na zajęciach.