19
Antyfony na Nowy Rok.
W dzień Nowego Boku obchodzimy przede wszystkim oktawę Bożego Narodzenia i dlatego też w liturgii wysuwają się na pierwszy plan refleksje o przedziwnych narodzinach Boga - człowieka, Te same myśli spotykamy w officium na dzień Matki Bożej Gromnicznej, bo 2 luty to zamknięcie niejako okresu Bożego- Narodzenia.
Antyfony, zachodzące w godzinach kanonicznych obń świąt, są głęboką filozoficzno-religijną medytacją o narodzeniu Boga- człowieka, o połączeniu cudownym natury Boskiej i ludzkiej i należą do najpiękniejszych utworów liturgicznych. Ujęte są w uroczystą prozę i odznaczają się dźwięczną rytmiką. Jest w nich dużo poezji, ale i dużo myśli dogmatycznych, a jeszcze więcej reminiscencji biblijnych.
Oto ich przekład:
1. O admirabile cominercium...
Jakaż przedziwna zamiana!
Stwórca rodzaju ludzkiego by przyjąć ciało i duszę, z Panny narodzić się raczył.
Z niej bez rodzica wziął naszą naturę a nam Swoje Bóstwo darował!
2. Quando naius es...
Gdyś się narodził przedziwnie z Dziewicy, oto się słowa Pisma spełniły:
Jako deszcz na runo zstąpiłeś,1) aby zbawić rodzaj ludzki — sławimy Cię przeto, Boże nasz.
5. Rubum, quem viderai Moyses...
Krzak gorejący, który Mojżesz ujrzał, który płonął, a nie spłonął,
to obraz Twojego dziewictwa, nieskalanego, a czcigodnego!
Rodzicielko Boża, wstaw się za nami!
ł) Runo Gedeona, wspomniane w Księdze Sędziów 6, 56, chętnie stoso
wano do Matki Bożej, czego dowodem „Godzinki o Matce Boskiej“.
2*
20
4. Germinavit radix Jesse...
Zakwitł szczep Iessego,
wzeszła gwiazda Jakubowa2), powiła Panna Zbawiciela — chwalimy Cię przeto, Boże nasz!
5. Ecce Maria genuit...
Oto Maria Zbawiciela nam zrodziła!
Jan, ujrzawszy Go, zawołał:
Oto patrz, Baranek Boży,
Oto który gładzi grzechy świata, alleluja!
Antyfona do Magnificat: Magnum haereditatis mysterium O wielka tajemnico Królestwa Bożego:
Boga przybytkiem stał się żywot Dziewicy, z niej cało przyjmując, Bóg bóstwa nie skaził!
Wszystkie narody przychodzą i wołają:
Chwała Tobie, Panie!
Antyfona do Benedictus: Mirabile mysterium...
Przedziwną tajemnicę dziś pozna jemy:
natury nową postać przyjmują:
Bóg stał się człowiekiem, czym był, tym pozostał, czym nie był, fo przybrał
natur nie zmieszał, bytu nie rozdzielił3).
Ks. Aleksy Klamek.
2) Iesse czyli Izaj, to ojciec Dawida, z którego rodu pochodzi Zbawiciel.
Jest to aluzja do słów proroka Izajasza 11, 1: Wyrośnie gałązka z pnia Izaja i kwiat z korzenia jego wykwitnie.
„Gwiazda Jakubowa“ to .gwiazda ujrzana przez proroka Bailaama na błoniach inoahskich Num. 24, 17.
3) Wzmianka o nauce Kościoła o dwóch naturach w Chrystusie w prze
ciwieństwie do Nestoriusza i Eutychesa.
