Roman Loth
W rocznicę [Pamięci Kazimierza
Wyki]
Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce
literatury polskiej 78/3, 3
P A M I Ę C I
K A Z I M I E R Z A
W Y K I
P a m ię tn ik L ite r a c k i L X X V III, 1987, z. 3 P L IS S N 0031-0514
W ROCZNICĘ
W początku r. 1985 minęło 10 lat od śmierci Kazimierza Wyki. Dla zespołu pra cowników Instytutu Badań Literackich PAN była to chwila szczególnej refleksji. 19 stycznia 1975 odszedł od nas nie tylko znakomity uczony, zasłużony organizator życia naukowego, pedagog i mistrz. I nie tylko świetny pisarz, w ybitny krytyk li teracki, humanista o rzadko spotykanej wszechstronności zainteresowań i głębi przeżyć. Odszedł ktoś bliski: współzałożyciel Instytutu, współtwórca jego profilu naukowego, długoletni dyrektor, wychowawca w ielu spośród instytutowego grona, jeśli nie jako profesor uniwersytecki, to jako starszy doświadczeniem i darzący życzliwą radą towarzysz naukowych trudów. Inicjator przedsięwzięć do dziś sta nowiących ważny nurt kierowanej niegdyś przez niego placówki. Swoje miejsce w nauce polskiej i światowej Instytut Badań Literackich PAN zawdzięcza w zna cznej mierze tym inspiracjom, których twórcą był Kazimierz Wyka, tym działaniom, których on doglądał.
W dniu 14 lutego 1985 w Pałacu Staszica w Warszawie, w Sali Okrągłego Stołu, odbyło się uroczyste zebranie poświęcone pamięci Profesora. Pięć wspomnień uka zało Kazimierza Wykę kolejno: jako krytyka literackiego (dr Tomasz Burek), autora
Pamiętnika po klęsce (prof, dr Maria Janion), badacza Młodej Polski (mgr Miro
sława Puchalska) i romantyzmu (prof, dr Zofia Stefanowska), w reszcie dyrektora Instytutu Badań Literackich PAN (prof, dr Stefan Żółkiewski).
Trzy spośród wym ienionych wypowiedzi — te, które zostały spisane — dru kuje się w „Pamiętniku Literackim ” jako wspomnienie i dowód pamięci o Profe sorze. Pamięci, która dochodzi do głosu w dniach rocznic, ale i poza nimi towa rzyszy codziennemu życiu jego Instytutu.
