• Nie Znaleziono Wyników

Do szkoły w Dzierzkowicach chodziliśmy z kolegą na pieszo przez cały rok - Zdzisław Latos - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Do szkoły w Dzierzkowicach chodziliśmy z kolegą na pieszo przez cały rok - Zdzisław Latos - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

ZDZISŁAW LATOS

ur. 1933

Miejsce i czas wydarzeń Ludmiłówka, II wojna światowa

Słowa kluczowe projekt Tajne nauczanie. Cisi bohaterowie, Szczerepa, Janusz, Dzierzkowice

Do szkoły w Dzierzkowicach chodziliśmy z kolegą na pieszo przez cały rok

Chodziliśmy we dwóch, z kolegą Januszem Szczerepą, ode mnie o rok starszym. Po ukończeniu klasy piątej w Ludmiłówce, chodziliśmy pieszo do szkoły, do Dzierzkowic.

Wstawało się o godzinie szóstej, żeby dojść na godzinę ósmą te siedem kilometrów w różnych warunkach - i w deszcz, i w suszę, i w błocie, i w śnieżycy. Po lekcjach szło się z powrotem, i w okresie jesienno-zimowym, to przychodziło się już o zmroku.

Brało się z sobą jakąś kanapkę - chleb razowy, czasem posmarowany masłem, czasem polany śmietaną, posypany cukrem. To w tornistrze nieraz zmarzło. W Dzierzkowicach i w Ludmiłówce znalazły schronienie wioski przyfrontowe, zostały ewakuowane do Ludmiłówki i do Dzierzkowic. I było też dużo wysiedlonych z ziem wcielonych do Rzeszy - z poznańskiego, z Sierpca - z tamtych właśnie okolic, z bydgoskiego. I razem chodziliśmy do tej szóstej klasy, do szkoły. UNRA dała jakieś konserwy, żeby dożywiać te dzieci, które znalazły się w trudnych warunkach, dla przesiedlonych spod Wisły. I nauczyciele doszli do wniosku, że nam dwóm też należałyby się. W organistówce zorganizowali takie dożywianie. Z tych konserw jakieś zupy organizowali. I nauczyciele doszli do wniosku, że dla Zdzisia Latosa i Janusza Szczerepy, to by się też te obiady przydały. No i zagarnęli nas - parami ze szkoły szliśmy na ten obiad, a za nami cała zgraja chłopców. I krzyczą: „Dziady na obiady, dziady na obiady". Zjedliśmy raz i więcej noga nasza tam nie stanęła. Lepiej było [jeść] ten suchy chleb, niż amerykańskie konserwy, które nam koledzy obrzydzili po prostu. Chociaż dzieckiem się było, ale swój honor się miało.

Data i miejsce nagrania 2018-08-02, Urzędów

Rozmawiał/a Piotr Lasota

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wielu ludzi mających za złe, że inni się „przefarbowali”, całkiem dobrze sobie teraz żyje – więc nie powinni mieć pretensji do tych przefarbowanych.. Pretensje i żale

Słowa kluczowe Ludmiłówka ; dwudziestolecie międzywojenne ; II wojna światowa ; gospodarstwo rolne ; parcelacja majątku Zalesie.. ; rodzina ; Wici ; Polskie Stronnictwo Ludowe

Było tam parę zabawek – pamiętam konika i parę wiaderek, także wyposażenie było bardzo skromne.. Brało się ze sobą butelkę mleka i

Słowa kluczowe Ludmiłówka ; II wojna światowa ; szkoła powszechna w Ludmiłówce ; okupacja hitlerowska ; Tomaszewski, Jan (kierownik szkoły w Ludmiłówce) ; Domańska

Słowa kluczowe dwudziestolecie międzywojenne ; Ludmiłówka ; Żydzi ; Żydzi w Ludmiłówce ; Flum, Żurek ; rodzina Żurka Fluma ; rodzina Lejby Pintla ; Kastenbaum, Jankiel

Słowa kluczowe rodzina ; dzieciństwo ; Ludmiłówka ; Latos (rodzina) ; II wojna światowa ; okupacja hitlerowska ; strach ; kontyngenty ; współpraca z Niemcami ; jedzenie ; pożywienie

Słowa kluczowe Ludmiłówka ; Latos (rodzina) ; II wojna światowa ; okupacja hitlerowska ; okupacja niemiecka ; Sybikin, Konstanty ; strach ; pomoc dla jeńca radzieckiego ;

Kwaterowali u nas ludzie ze Świeciechowa, Bliskowic i Popowa – to były całe rodziny, także wieś się zaludniła w tym czasie.. Od września 1944 roku zacząłem uczęszczać