Wytrzymałość materiałów – laboratorium Elastooptyka
1/4 Ćwiczenie 1.A: Wyznaczanie elastooptycznej stałej modelowej z obrazu izochrom
obserwowanych w belce poddanej czystemu zginaniu.
1) Schemat układu pomiarowego:
2) Schemat obciąŜenia:
3) Wymiary badanej próbki:
h =... mm g =... mm l =... mm a =... mm Stała czujnika siły: k =... N/działkę
AKADEMIA GÓRNICZO – HUTNICZA im. Stanisława Staszica w Krakowie
Nazwisko i imię: ...
...
Wydział: ...
Rok: ... Grupa: ...
Data ćwiczenia: ... Ocena: ...
Podstawowe zaleŜności:
K m
iy
z( i)
= ⋅
σ
(A1)i i
x z y
z
y
h g y Pa J
Mg
i
⋅
⋅
= ⋅
⋅
=
( ) 3) (
σ 12 (A2)
z równań (1) i (2):
i i
m y h g K Pa ⋅
= 12 ⋅
3(A3) gdzie:
yi – współrzędna izochromy rzędu mi K – elastooptyczna stała modelowa ŁAWA ELASTOOPTYCZNA
1 2 3 4 5
1 – źródło światła 2 – polaryzator 3 – układ obciąŜający 4 – badana próbka 5 - analizator
2P
P P
P P
l
a a
x y
z z
mi yi
) (yi
σ
zz
z P
P
P
P
czyste zginanie
Pa Mg(z) T(z)
h
g
Wytrzymałość materiałów – laboratorium Elastooptyka
2/4
4) Wyniki pomiarów i obliczeń:
Wielkość obciąŜenia
Współrzędna izochromy
rzędu mi
Elastooptyczna stała modelowa 2P, (działki) 2P, (N)
Rząd izochromy
mi
yi, (mm) K, (MPa)
K
śr=
Ćwiczenie 1.B: Wyznaczanie elastooptycznej stałej modelowej z obrazu izochrom obserwowanych w tarczy kołowej poddanej ściskaniu.
1) Schemat obciąŜenia tarczy: 2) Podstawowe zaleŜności:
a) NapręŜenia w środku tarczy:
2 ; gD
P
x
π
σ = 6 ;
gD P
y
π
σ = −
(B1)8 ;
2
1
gD
P
y
x
σ π
σ σ
σ − = − =
(B2)b) Równanie elastooptyki:
2
;
1
− σ = m ⋅ K
σ
(B3)c) Elastooptyczna stała modelowa tarczy kołowej (por. równania B2 – B3):
8 ; gDm K P
= π
(B4)gdzie:
D, g – wymiary tarczy kołowej (patrz rysunek) m – rząd izochromy w środku tarczy
3) Wymiary badanej tarczy:
D =... mm g =... mm
4) Wyniki pomiarów i obliczeń:
Wielkość obciąŜenia Elastooptyczna
stała modelowa P, (działki) P, (N)
Rząd izochromy na środku tarczy
m K, (MPa)
K
śr=
P P
x y
× g
Wytrzymałość materiałów – laboratorium Elastooptyka
3/4 Ćwiczenie 2: Wyznaczanie metodą elastooptyczną współczynnika kształtu ( αααα
k) dla
poddanej czystemu zginaniu belki osłabionej na krawędzi karbem jednostronnym i dwustronnym.
1) Schemat obciąŜenia
2) Badane próbki:
a) Model I
Próbka z karbem jednostronnym:
b) Model II
Próbka z karbem dwustronnym:
3) Podstawowe zaleŜności:
a) współczynnik kształtu αk (definicja):
max
;
n
k
σ σ
α =
(2.1)b) napręŜenie maksymalne na dnie karbu σmax:
max
;
max
= K ⋅ m
σ
(2.2)gdzie: mmax – maksymalny rząd izochromy zaobserwowanej na dnie karbu
K – elastooptyczna stała modelowa badanej próbki – naleŜy przyjąć K=Kśr (wg Ćwiczenia 1.A) c) napręŜenie nominalne σn:
Model I:
6 ;
2
gh
1Pa W
M
netto g
g
n
= =
σ
(2.3a)Model II:
6 ; gh
2Pa W
M
netto g
g
n
= =
σ
(2.3b)h1 H
×
gmmax
h H
×
gmmax 2P
P P
P P
l
a a
z σn
σmax
1 2
1 – rozkład napręŜeń nominalnych 2 – rozkład napręŜeń
rzeczywistych
Wytrzymałość materiałów – laboratorium Elastooptyka
4/4 4) Wymiary badanych próbek:
l =... mm a =... mm H =... mm g =... mm h
1=... mm h =... mm
5) Wyniki pomiarów i obliczeń:
Wielkość obciąŜenia Badana próbka:
2P, (działki) 2P, (N)
Rząd izochromy na dnie karbu
mmax
Obliczona wartość współczynnika kształtu
ααα αk
Model I Model II
6) Rozkłady napręŜeń w belkach zginanych wyznaczone na podstawie izochrom:
K
śr=... MPa (wg Ćwiczenia 1.A)
a) belka bez karbu:
b) belka z karbem jednostronnym:
c) belka z karbem dwustronnym:
σ, MPa y
σ
, MPa
yσ