POSTĘPOWANIE CYWILNE

Kategoria 1 Kategoria 2 Kategoria 3 Kategoria 4 0%

10%

20%

30%

40%

50%

60%

70%

80%

90%

100%

Seria 3 Seria 2 Seria 1

POSTĘPOWANIE CYWILNE

„Postępowanie elektroniczne. Sprawy o rozwód i separację. Europejskie postępowania w sprawach

transgranicznych”.

zi ał P ra w a, A d m in is tr ac ji i E ko n o m ii

POSTĘPOWANIE CYWILNE

Elektroniczne postępowanie upominawcze

Art. 505

. Przepisy o postępowaniach odrębnych stosowane w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

W elektronicznym postępowaniu upominawczym

nie stosuje się przepisów o postępowaniach

odrębnych innych niż wymienione w art. 505

odpowiednie stosowanie przepisów ustawy

oraz przepisu art. 139 niemożność doręczenia

pisma § 5.

Dostęp do e-Sądu możliwy jest poprzez portal www.e-sad.gov.pl

Korzyści, jakie niesie za sobą elektroniczne postępowanie upominawcze to przede wszystkim uproszczenie i obniżenie kosztów postępowania, a także skrócenie czasu wydania nakazu zapłaty oraz odciążenie sądów rozpatrujących sprawy, w których stan faktyczny nie jest skomplikowany i nie wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego. Formularze elektroniczne ułatwiają konstruowanie pozwu.

Komunikacja między powodem i e-Sądem odbywa się wyłącznie w drodze elektronicznej, a między pozwanym i e-Sądem w drodze tradycyjnej, chyba że pozwany sam zainicjuje komunikację elektroniczną.

W wypadku powoda i jego pełnomocnika pisma wniesione w formie

tradycyjnej tj. papierowej nie będą wywoływać skutków, jakie

Pozew

Art. 505³². Pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

§ 1. W pozwie powód powinien wskazać dowody na poparcie swoich twierdzeń.

Dowodów nie dołącza się do pozwu.

§ 2. Pozew powinien zawierać również:

1) numer PESEL lub NIP pozwanego będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub 2) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku – numer w

innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP pozwanego niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania,

3) datę wymagalności roszczenia.

§ 3. Sąd może skazać na grzywnę powoda, jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, który w złej wierze lub wskutek niezachowania należytej staranności oznaczył nieprawidłowo dane, o których mowa w § 2 pkt 1 lub 2 oraz art. 126 wymogi formalne pisma procesowego § 2 pkt 1.

§ 4. Wraz z pozwem powód może złożyć wniosek o umorzenie postępowania w

art. 505/32 § 2 k.p.c. powód ma obowiązek podania w pozwie

dodatkowych danych identyfikujących pozwanego. Osoba

fizyczna numer PESEL lub NIP, o ile pozwany obowiązany jest

do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego

obowiązku. Obcokrajowiec jako pozwany, który żadnego z tych

numerów posiadać nie muszą, powód zaznacza odpowiednie

pole wyboru (ang. checkbox), które pozwoli na przejście do

dalszych części formularza pozwu. Gdy chodzi o pozwanych nie

będących osobami fizycznymi, powód będzie obowiązany

podać numer w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) albo

numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji, ewentualnie

NIP pozwanego niebędącego osobą fizyczną, jeśli dany

pozwany nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub

ewidencji, a jest on obowiązany do posiadania NIP.

Sankcje przy pozwie

Regulacja art. 505/32 § 3 k.p.c. umożliwia sądowi skazanie na grzywnę powoda, jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, jeśli osoby te w złej wierze lub wskutek niezachowania należytej staranności oznaczyły nieprawidłowo którąkolwiek z następujących danych:

- PESEL, NIP, numer w KRS lub w innym rejestrze;

- miejsce zamieszkania lub siedziby oraz adresy stron,

ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników.

W EPU możliwe jest dochodzenie jedynie tych roszczeń, które stały się wymagalne w okresie trzech lat przed dniem wniesienia pozwu (art. 50529a k.p.c.). W systemie e-Sądu nie ma wprawdzie żadnych ograniczeń technicznych co do wprowadzenia pozwu z roszczeniem

„starszym” niż 3 lata, niemniej przy definiowaniu roszczenia, oprócz pola „wartość”, „waluta” i „typ roszczenia”, konieczne jest wypełnienie przez powoda pola „data wymagalności”. Orzecznik (sędzia lub referendarz sądowy) widząc w danej sprawie, że data wymagalności roszczenia jest wcześniejsza niż trzy lata poprzedzające złożenie pozwu, podejmuje decyzję o braku podstaw do wydania nakazu i przekazaniu sprawy według właściwości ogólnej (art. 505/33 § 1 k.p.c.).

W systemie teleinformatycznym e-Sądu funkcjonuje mechanizm

kontrolny zapobiegający praktyce kilkukrotnego wnoszenia pozwu

o to samo roszczenie.

Opłata sądowa

Opłata sądowa od pozwu w EPU wynosi 1,25 % wartości przedmiotu sporu, jednak – zgodnie z ogólnymi zasadami - nie może być jednak niższa niż 30 zł.

W EPU pozew jest skutecznie wniesiony gdy uiszcza się jednocześnie należną od niego opłatę.

Brak uiszczenia opłaty - przewodniczący nie wzywa do jej uiszczenia, a pozew nie wywołuje skutków.

W EPU powód nie ma możliwości uzyskania zwolnienia od kosztów.

Opłata sądowa - przelew internetowy przy użyciu

systemu e-card;

Właściwość sądowa

Art. 505

. Przekazanie sprawy sądowi według właściwości ogólnej.

§ 1. W przypadku braku podstaw do wydania nakazu zapłaty sąd przekazuje sprawę do sądu według właściwości ogólnej.

§ 2. Postanowienie o przekazaniu sprawy doręcza się tylko powodowi.

§ 3. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli powód wraz z pozwem

złożył wniosek o umorzenie postępowania w przypadku

braku podstaw do wydania nakazu zapłaty. W takim

przypadku sąd umarza postępowanie, orzekając o kosztach

jak przy cofnięciu pozwu.

Art. 505

. Uchylenie nakazu zapłaty i przekazanie sprawy do sądu według właściwości ogólnej.

§ 1. W przypadkach wskazanych w art. 502

uchylenie nakazu z urzędu § 1 i 2 sąd z urzędu uchyla nakaz zapłaty i przekazuje sprawę do sądu według właściwości ogólnej, chyba że powód w wyznaczonym terminie usunie przeszkodę w doręczeniu nakazu zapłaty.

§ 2. Postanowienie o przekazaniu sprawy doręcza się tylko powodowi.

§ 3. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli powód wraz z pozwem

złożył wniosek o umorzenie postępowania w przypadku

uchylenia nakazu zapłaty. W takim przypadku sąd umarza

postępowanie, orzekając o kosztach jak przy cofnięciu pozwu.

Wykazanie umocowania w sprawie

Art. 505³⁷. Wezwanie do wykazania umocowania w sprawie.

§ 1. Po przekazaniu sprawy do sądu według właściwości ogólnej przewodniczący wzywa powoda wyłącznie do wykazania umocowania, o ile stwierdzenie umocowania przez sąd nie jest możliwe na podstawie wykazu lub innego rejestru, do którego sąd ma dostęp drogą elektroniczną, lub do przedłożenia pełnomocnictwa, a po przekazaniu sprawy na podstawie art. 505³³ przekazanie sprawy sądowi według właściwości ogólnej § 1 lub art.

505³⁴ uchylenie nakazu zapłaty i przekazanie sprawy do sądu według właściwości ogólnej § 1 przewodniczący wzywa powoda również do uiszczenia opłaty uzupełniającej od pozwu – w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia wezwania pod rygorem umorzenia postępowania. W razie nieusunięcia powyższych braków pozwu sąd umarza postępowanie.

§ 2. W przypadku wniesienia sprzeciwu przez przedstawiciela ustawowego, organ albo osobę wymienioną w art. 67 dokonywanie czynności procesowych przez osoby prawne lub pełnomocnika przewodniczący wzywa pozwanego wyłącznie do wykazania umocowania, o ile stwierdzenie umocowania przez sąd nie jest możliwe na podstawie wykazu lub innego rejestru, do którego sąd ma dostęp drogą elektroniczną, lub przedłożenia pełnomocnictwa − w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia wezwania. Nieusunięcie powyższych braków nie uzasadnia odrzucenia sprzeciwu.

Sprawy o rozwód i separacje

Postępowanie o rozwód i separację jest w polskim

prawie uregulowane w jednakowy sposób, tzn. te

same przepisy kodeksu postępowania cywilnego

regulują oba te postępowania. Należą one do

grupy postępowań odrębnych – a więc procedury

procesowej (wyróżniającej się tym, iż istnieje

powód i pozwany), zawierającej jednakże na tyle

dużo odrębności od przepisów ogólnych

regulujących proces cywilny, iż ustawodawca

zdecydował się wyodrębnić je w osobnym dziale

Niejawność postępowań.

Ogólna zasada z art. 148 k.p.c. stwierdzająca, iż

posiedzenia sądowe są jawne, a więc dostępne

dla publiczności w sprawach o rozwód i

separację obligatoryjnie odbywają się przy

drzwiach zamkniętych (art. 427 k.p.c. )– a więc

oprócz składu sędziowskiego, protokolanta,

stron i ich pełnomocników, na sali sądowej nie

może znajdować się nikt inny. Wyjątkiem jest

sytuacja gdy jawności zarządają strony a sąd

wyrazi zgodę.

Sprawy o rozwód i separacje

Art. 436. Skierowanie małżonków do mediacji.

§ 1. Jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa, sąd może skierować strony do mediacji. Skierowanie to jest możliwe także wtedy, gdy postępowanie zostało zawieszone.

§ 2. Przepisy o mediacji stosuje się odpowiednio, z tym że przedmiotem mediacji może być także pojednanie małżonków.

§ 3. (uchylony)

§ 4. Jeżeli strony nie uzgodniły osoby mediatora, sąd kieruje je do

stałego mediatora posiadającego wiedzę teoretyczną, w

szczególności posiadającego wykształcenie z zakresu

psychologii, pedagogiki, socjologii lub prawa oraz umiejętności

praktyczne w zakresie prowadzenia mediacji w sprawach

rodzinnych.

Powództwo

Art. 439. Niedopuszczalność wzajemnego powództwa

§ 1. Powództwo wzajemne o rozwód lub o separację jest niedopuszczalne.

§ 2. W czasie trwania procesu o rozwód lub o separację nie może być wszczęta odrębna sprawa o rozwód albo o separację.

§ 3. Strona pozwana w sprawie o rozwód może jednak również

żądać rozwodu albo separacji. Strona pozwana w sprawie o

separację może również żądać separacji albo rozwodu.

Zawieszenie postępowania/postępowanie dowodowe

Art. 440. Przesłanki zawieszenia postępowania.

§ 1. Jeżeli sąd nabierze przekonania, że istnieją widoki na utrzymanie pożycia małżeńskiego, zawiesza postępowanie.

Zawieszenie takie może nastąpić tylko raz w toku postępowania.

§ 2. Podjęcie postępowania następuje na wniosek jednej ze stron;

poza tym stosuje się odpowiednio art. 428 niestawiennictwo stron; zawieszenie i podjęcie postępowania, § 2.

Art. 441. Cel postępowania dowodowego.

Postępowanie dowodowe ma przede wszystkim na celu ustalenie

okoliczności dotyczących rozkładu pożycia, jak również okoliczności

dotyczących dzieci stron i ich sytuacji, a w razie uznania powództwa

Uznanie pozwu/roszczenia alimentacyjne

Art. 442. Uznanie pozwu przez pozwanego w przypadku braku małoletnich dzieci.

Jeżeli pozwany uznaje żądanie pozwu a małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może ograniczyć postępowanie dowodowe do przesłuchania stron.

Art. 444. Dochodzenie roszczeń alimentacyjnych od drugiego małżonka.

Małżonek może dochodzić roszczeń alimentacyjnych od drugiego

małżonka na wypadek orzeczenia rozwodu, jak również na

wypadek orzeczenia separacji. Dochodzenie następuje przez

zgłoszenie wniosku na rozprawie w obecności drugiego małżonka

albo w piśmie, które należy doręczyć drugiemu małżonkowi.

Odrębne sprawy

W czasie trwania tych postępowań, małżonkowie nie

mogą wytoczyć również osobnych spraw o

roszczenia alimentacyjne od drugiego małżonka, o

zaspokojenie potrzeb rodziny lub o ustalenie władzy

rodzicielskiej nad wspólnymi dziećmi i kontaktów z

nimi. Zasadą jest bowiem, iż przy orzeczeniu

rozwodu lub separacji, sąd z urzędu rozstrzyga

kwestie alimentacyjne oraz władzy rodzicielskiej,

natomiast kwestia kontaktów z dziećmi może być

uregulowana osobiście przez małżonków.

Art. 445. Zakaz wszczynania odrębnych spraw o zaspokojenie potrzeb rodziny lub o alimenty.

§ 1. W czasie trwania procesu o rozwód lub o separację nie może być wszczęta odrębna sprawa o zaspokojenie potrzeb rodziny i o alimenty pomiędzy małżonkami albo pomiędzy nimi a ich wspólnymi małoletnimi dziećmi co do świadczeń za okres od wytoczenia powództwa o rozwód lub o separację. Pozew lub wniosek o zabezpieczenie w takiej sprawie sąd przekaże sądowi, w którym toczy się sprawa o rozwód lub o separację, w celu rozstrzygnięcia według przepisów o postępowaniu zabezpieczającym.

§ 2. Postępowanie w sprawie o zaspokojenie potrzeb rodziny lub o alimenty, wszczęte przed wytoczeniem powództwa o rozwód lub o separację, ulega z urzędu zawieszeniu z chwilą wytoczenia powództwa o rozwód lub o separację co do świadczeń za okres od jego wytoczenia. Z chwilą wydania w sprawie o rozwód lub o separację postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia wykonania obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny lub o alimenty wstrzymuje się także z mocy prawa wykonanie nieprawomocnych orzeczeń o obowiązku tych świadczeń,

wydanych w poprzednio wszczętej sprawie, za okres od wytoczenia powództwa o rozwód lub o separację.

§ 3. Po prawomocnym zakończeniu sprawy o rozwód lub o separację zawieszone postępowanie podejmuje się z mocy prawa, orzeczenia zaś, których wykonanie było wstrzymane, podlegają wykonaniu, jednak tylko co do okresu, za który w sprawie o rozwód lub o separację nie orzeczono o roszczeniach objętych zawieszonym postępowaniem. W pozostałym zakresie postępowanie ulega z mocy prawa umorzeniu.

Art. 445

. Zakaz wszczynania odrębnych spraw dotyczących władzy rodzicielskiej.

§ 1. Jeżeli sprawa o rozwód lub o separację jest w toku, nie może być wszczęte odrębne postępowanie dotyczące władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi stron lub o ustalenie kontaktów z nimi. W razie potrzeby orzeczenia o władzy rodzicielskiej lub o kontaktach stosuje się przepisy o postępowaniu zabezpieczającym.

§ 2. Postępowanie w sprawie dotyczącej władzy rodzicielskiej lub kontaktów

wszczęte przed wytoczeniem powództwa o rozwód lub o separację ulega z

urzędu zawieszeniu, a o władzy rodzicielskiej lub kontaktach przez cały czas

trwania sprawy o rozwód lub o separację sąd orzeka w postępowaniu

zabezpieczającym. Sąd postanowi podjąć postępowanie dotyczące władzy

rodzicielskiej lub kontaktów, jeżeli w prawomocnym orzeczeniu kończącym

postępowanie w sprawie o rozwód lub o separację nie orzeczono o władzy

rodzicielskiej lub kontaktach. W przeciwnym wypadku postępowanie ulega

umorzeniu.

Mediacje

Art. 445

. Skierowanie do mediacji dla spraw rodzinnych.

W każdym stanie sprawy o rozwód lub separację sąd

może skierować strony do mediacji w celu

ugodowego załatwienia spornych kwestii dotyczących

zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu

sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z

dziećmi oraz spraw majątkowych podlegających

rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub

separację. Przepis art. 436 skierowanie małżonków do

mediacji, § 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 445

. Stosowanie przepisu o wykonywaniu kontaktów z dzieckiem na wniosek strony.

Na wniosek strony stosuje się przepisy art. 582

orzeczenia sądu opiekuńczego w sprawach o kontakty z dzieckiem, § 2 lub 3.

Art. 446. śmierć jednego z małżonków.

W razie śmierci jednego z małżonków postępowanie umarza się.

Na koniec należy wspomnieć, iż sprawy o rozwód i separację

prowadzone mogą być wyłącznie przez sądami okręgowymi, a

w dodatku zawsze rozpatrywane są w powiększonym składzie

sądu - jednego sędziego jako przewodniczącego i dwóch

ławników.

Europejskie postępowania w sprawach transgranicznych

Art. 505

. Europejskie postępowanie nakazowe.

§ 1. Sąd rozpoznaje sprawę w europejskim postępowaniu nakazowym, jeżeli są spełnione warunki określone w przepisach rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r.

ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty (Dz. Urz. UE L 399 z 30.12.2006, str. 1, z późn.

zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1896/2006”.

§ 2. W sprawie rozpoznawanej według przepisów niniejszego

rozdziału nie stosuje się przepisów o innych postępowaniach

odrębnych.

• Roszczenia dochodzone w ramach europejskiego postępowania muszą wynikać ze sprawy cywilnej lub gospodarczej (rozumianej w sposób autonomiczny).

Sprawy, w których europejskie postępowanie nie obowiązuje to m.in.

sprawy podatkowe, celne i administracyjne, oraz dotyczące odpowiedzialności państwa za działania lub zaniechania w wykonywaniu władzy publicznej, a także sprawy z zakresu prawa osobowego, sprawy majątkowe wynikające ze stosunków małżeńskich, testamentów i dziedziczenia oraz obowiązków alimentacyjnych, sprawy związane z postępowaniem upadłościowym, prawem pracy i ubezpieczeń społecznych, oraz dotyczące najmu lub dzierżawy nieruchomości (choć w tym ostatnim zakresie możliwe będzie dochodzenie w omawianym postępowaniu roszczeń pieniężnych wynikających z tych spraw).

Warunkiem dochodzenia roszczenia w europejskim postępowaniu to także

wymóg, aby sprawa stanowiąca podstawę roszczenia miała charakter

• Transgraniczny charakter oznacza, że że przynajmniej jedna ze stron powinna mieć miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim innym niż państwo, w którym znajduje się siedziba sądu właściwego dla rozpoznania sprawy.

• Z punktu widzenia ustalenia, czy sprawa ma charakter

transgraniczny, istotny jest moment wniesienia

powództwa do sądu. Nawet jeżeli w toku

postępowania sprawa utraci charakter transgraniczny,

będzie mogła być nadal rozpoznawana w europejskim

postępowaniu w sprawie roszczeń drobnych.

Ostatecznym warunkiem rozpoznania sprawy w europejskim postępowaniu w sprawie roszczeń drobnych jest to, aby wartość dochodzonego roszczenia nie przekraczała 2000 euro. Do wartości przedmiotu sporu nie nie są wliczane odsetki, wydatki i nakłady, co nie oznacza, że ich zasądzenie w toku postępowania nie będzie możliwe.

Postępowanie w sprawie roszczeń drobnych

dotyczy zarówno roszczeń pieniężnych, jak

i niepieniężnych.

Sądy

Art. 505

. Właściwość sądu.

§ 1. Europejskie postępowanie nakazowe należy do właściwości sądów rejonowych i okręgowych.

§ 2. Europejski nakaz zapłaty może wydać także referendarz sądowy.

§ 3. Referendarz sądowy może wydawać

zarządzenia.

Procedura

Art. 505

. Posiedzenie niejawne.

Rozpoznanie sprawy następuje na posiedzeniu niejawnym.

Art. 505

. Zmiana trybu postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty.

§ 1. Jeżeli europejski nakaz zapłaty, zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 1896/2006, może zostać wydany tylko co do części roszczenia i powód wyraża na to zgodę, sprawę co do pozostałej części roszczenia sąd rozpoznaje we właściwym trybie.

W przypadkach wskazanych w ustawie sąd rozpoznaje sprawę według przepisów o postępowaniach odrębnych, z wyłączeniem przepisów o postępowaniu. nakazowym i upominawczym.

§ 2. (uchylony)

• Wydanie wyroku następuje zasadniczo na posiedzeniu niejawnym, chyba że w sprawie została przeprowadzona rozprawa.

Zanim jednak zaistnieją warunki do wydania wyroku, sąd może po wstępnej fazie badania pozwu wydać postanowienie „o zwrocie”

pozwu z uwagi na brak uzupełnienia braków

formalnych mimo wezwania,

niedopuszczalność pozwu lub jego oczywistą

bezzasadność.

Procedura

Art. 505

. Sprzeciw w europejskim postępowaniu nakazowym.

§ 1. W razie wniesienia sprzeciwu zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 1896/2006, europejski nakaz zapłaty traci moc, a sąd rozpoznaje sprawę we właściwym trybie. W przypadkach wskazanych w ustawie sąd rozpoznaje sprawę według przepisów o postępowaniach odrębnych, z wyłączeniem przepisów o postępowaniu nakazowym i upominawczym.

§ 2. (uchylony) § 3. (uchylony)

§ 4. Jeżeli powód zgodnie z przepisami rozporządzenia nr

1896/2006 zażądał zakończenia postępowania na wypadek

wniesienia sprzeciwu, sąd umarza postępowanie, orzekając o

kosztach jak przy cofnięciu pozwu.

• Rozporządzenie daje państwom członkowskim możliwość rezygnacji z dopuszczalności wniesienia środka odwoławczego od wyroku wydanego w europejskim postępowaniu w sprawie roszczeń drobnych. W polskim systemie prawnym przyjęcie takiego rozwiązania jest niedopuszczalne z uwagi na ugruntowaną w Konstytucji zasadę dwuinstancyjności. Wyrok wydany w postępowaniu europejskim może być więc zaskarżony na drodze

postępowania odwoławczego w postępowaniu uproszczonym. Apelacja może więc być wniesiona w oparciu o zarzut obrazy prawa materialnego lub naruszenia przepisu postępowania, o ile mogło ono mieć wpływ na wynik postępowania w sprawie. Sąd apelacyjny zasadniczo nie będzie uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego. Jeżeli w oparciu o zebrany materiał dowodowy nie będzie mógł zmienić wyroku, obowiązany będzie uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania.

W dalszym toku sprawa będzie rozpoznawana na zasadach ogólnych,

z wyłączeniem przepisów o postępowaniach odrębnych.

Art. 505

. Odrzucenie sprzeciwu.

Sąd odrzuca sprzeciw wniesiony po upływie

przypisanego terminu lub z innych przyczyn

niedopuszczalny, jak również sprzeciw którego

braków pozwany nie usunął w terminie

uchylenie

Art. 505

. Uchylenie europejskiego nakazu zapłaty

§ 1. W razie stwierdzenia, że istnieje określona w przepisach rozporządzenia nr 1896/2006 podstawa do uchylenia europejskiego nakazu zapłaty, na wniosek pozwanego sąd, który go wydał, a w przypadku nakazu wydanego przez referendarza sądowego – sąd, przed którym wytoczono powództwo, uchyla nakaz zapłaty.

§ 2. Wniosek powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego i wskazywać okoliczności uzasadniające uchylenie europejskiego nakazu zapłaty.

§ 3. Przed uchyleniem europejskiego nakazu zapłaty sąd wysłucha powoda na posiedzeniu lub zażąda od niego oświadczenia na piśmie.

§ 4. Na postanowienie sądu w przedmiocie uchylenia europejskiego

nakazu zapłaty przysługuje zażalenie.

Art. 505²⁷. Uchylenie wyroku.

§ 1. Przepisy art 505idx9–505¹¹, art. 505¹² rozstrzygnięcia sądu II instancji § 1 i 3 oraz art. 505¹³ uzasadnienie wyroku sądu drugiej instancji w sprawie bez postępowania dowodowego stosuje się.

§ 2. Uchylając zaskarżony wyrok, sąd drugiej instancji przekazuje sprawę do rozpoznania z wyłączeniem przepisów o postępowaniach odrębnych.

• Art. 505^27a. Uchylenie wyroku w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń.

§ 1. W razie stwierdzenia, że istnieje określona w przepisach rozporządzenia nr 861/2007 podstawa do uchylenia wyroku, na wniosek pozwanego sąd, który go wydał, uchyla wyrok.

§ 2. Wniosek powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego i wskazywać okoliczności uzasadniające uchylenie wyroku.

§ 3. Sąd może rozpoznać wniosek na posiedzeniu niejawnym. Przed uchyleniem wyroku sąd wysłucha powoda na posiedzeniu lub zażąda od niego oświadczenia na piśmie.§

4. Na postanowienie sądu w przedmiocie uchylenia wyroku przysługuje zażalenie.