• Nie Znaleziono Wyników

RÓD A DOCHODÓW GOSPODARSTW NISKOTOWAROWYCH O ZRÓ NICOWANEJ POWIERZCHNI U YTKÓW ROLNYCH

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "RÓD A DOCHODÓW GOSPODARSTW NISKOTOWAROWYCH O ZRÓ NICOWANEJ POWIERZCHNI U YTKÓW ROLNYCH"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Piotr Sulewski

Szko³a G³ówna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

RÓD£A DOCHODÓW GOSPODARSTW NISKOTOWAROWYCH O ZRÓ¯NICOWANEJ POWIERZCHNI U¯YTKÓW ROLNYCH SOURCES OF DISPOSIBLE INCOMES IN DIFFERENT GROUPS

OF SEMI-SUBSISTENCE FARMS

S³owa kluczowe: gospodarstwa niskotowarowe, dochody gospodarstw, struktura dochodów Key words: semi-subsistence farm, farm income, structure of farm’s income

Synopsis. Przedstawiono wysokoœæ i strukturê dochodu dyspozycyjnego grupy 175 gospodarstw niskotowaro- wych w zale¿noœci od powierzchni u¿ytków rolnych. G³ównym Ÿród³em dochodów badanej zbiorowoœci okaza³a siê dzia³alnoœæ rolnicza.

Wstêp

Dochody gospodarstw rolnych stanowi¹ jeden z podstawowych parametrów oceny jego sytu- acji ekonomicznej i skutecznoœci dzia³añ rolnika. Ich poziom determinuje zarówno warunki bytu rolniczej rodziny, jak te¿ mo¿liwoœci dalszego rozwoju gospodarstwa [Wiatrak 2002]. Wed³ug Tom- czaka [2005] dochód rolniczy „stanowi istotê gospodarstwa rodzinnego”, a d¹¿enie do jego mak- symalizacji pozostaje g³ównym celem rolnika. Problematyka dochodów gospodarstw rolnych le¿y jednak nie tylko w obszarze zainteresowañ rolników i ich rodzin, ale równie¿ w centrum uwagi polityki rolnej wiêkszoœci krajów œwiata. Znaczenie problemu dochodowego w rolnictwie wzrasta, szczególnie w sytuacji przechodzenia pañstw na wy¿szy poziom rozwoju gospodarczego, co szcze- gólnie widoczne jest w krajach UE czy USA, gdzie polityka rolna zosta³a wykreowana w znacznej mierze miêdzy innymi z potrzeby rozwi¹zania problemu dochodowego w rolnictwie [Tomczak 2005].

Jednym z g³ównych celów ustanowionej postanowieniami Traktatu Rzymskiego z 1957 roku Wspól- nej Polityki Rolnej by³o i jest zapewnienie osobom zatrudnionym w rolnictwie poziomu dochodów pozwalaj¹cego na godziwe warunki ¿ycia. W miarê zmian zachodz¹cych w gospodarce, ewoluowa-

³y tak¿e instrumenty wspierania dochodów w ramach WPR. W wyniku reform przeprowadzonych w ostatnich kilkunastu latach g³ównym narzêdziem pomocy europejskim rolnikom sta³y siê p³atno-

œci bezpoœrednie. Przyst¹pienie Polski do UE w 2004 roku sprawi³o, i¿ równie¿ polscy rolnicy zostali objêci t¹ form¹ wsparcia, chocia¿ na nieco innych zasadach ni¿ gospodarze z krajów UE-15.

Wynegocjowany i przyjêty system p³atnoœci bezpoœrednich (okreœlony mianem systemu uprosz- czonego SAPS) zapewni³ polskim rolnikom mo¿liwoœæ otrzymywania wsparcia proporcjonalnie do powierzchni uprawianych u¿ytków rolnych. Przeciêtnie udzia³ dop³at w wartoœci dochodu szaco- wany jest w Polsce na poziomie oko³o 50% (w niektórych krajach UE-15, a tak¿e np. na Wêgrzech w niektórych latach przekracza 100%) [Wilkin 2008]. Na tle rosn¹cego znaczenia dop³at w tworze- niu rolniczych dochodów coraz czêœciej podnoszona jest te¿ kwestia hamuj¹cego wp³ywu tego instrumentu na szybkoœæ przekszta³ceñ strukturalnych w polskim rolnictwie [Brzózka 2006, Hardt 2006, Guba 2006, Dzun, Józwiak 2008]. Niedostateczne tempo przemian strukturalnych w rolnictwie jest o tyle istotne, ¿e jak wynika z analiz przeprowadzonych przez Dzuna i Józwiaka [2008] jedynie gospodarstwa o wielkoœci ekonomicznej powy¿ej 16 ESU (a wiêc stosunkowo du¿e) mog¹ byæ konkurencyjne i zapewniaæ rodzinie rolniczej dochód na poziomie parytetowym. Gospodarstwa poni¿ej 8 ESU, wg przywo³anych autorów, nie maj¹ ¿adnych zdolnoœci rozwojowych i nie bêd¹ w stanie podo³aæ konkurencji na wspólnotowym rynku. W grupie tej mieszcz¹ siê wiêc równie¿

gospodarstwa okreœlane mianem niskotowarowych, których wielkoœæ ekonomiczna zgodnie z de- finicj¹ stosowan¹ w PROW 2004-2006 nie przekracza 4 ESU. Gospodarstwa te z za³o¿enia nie s¹ wiêc w stanie rozwijaæ siê i zapewniaæ parytetowych dochodów. Mo¿na by wiêc oczekiwaæ, i¿

(2)

grupa ta bêdzie wycofywaæ siê z rolnictwa zwalniaj¹c posiadane zasoby ziemi i wp³ywaæ tym samym na znaczne przyspieszenie przemian agrarnych. Z dotychczasowych obserwacji wynika jednak, ¿e tempo przemian strukturalnych nadal pozostaje wzglêdnie ma³e. Mo¿na postawiæ wiêc tezê, ¿e gospodarstwa niskotowarowe s¹ dla ich w³aœcicieli tylko jednym ze Ÿróde³ dochodów – zbyt ma³ym by zapewniæ samodzielnie satysfakcjonuj¹cy poziom dochodów, lecz jednoczeœnie na tyle wa¿nym, aby sk³aniaæ zamieszkuj¹ce tam rodziny do kontynuowania dzia³alnoœci rolniczej.

Cel i metodyka

Podstawowym celem opracowania by³a próba okreœlenia znaczenia poszczególnych Ÿróde³, w tym roli instrumentów Wspólnej Polityki Rolnej w kszta³towaniu dochodów gospodarstw niskoto- warowych w zale¿noœci od powierzchni u¿ytków rolnych. Badaniami objêto 175 gospodarstw niskotowarowych z podregionu œwiêtokrzyskiego oraz poznañskiego (NUTS 3, wg Nomenklatury Jednostek Terytorialnych dla Celów Statystycznych). Gospodarstwa zosta³y wybrane metod¹ warstwowo-losow¹ spoœród gospodarstw niskotowarowych (o wielkoœci ekonomicznej nieprze- kraczaj¹cej 4 ESU), spe³niaj¹cych okreœlone kryteria (zró¿nicowane: powierzchnia, profil produk- cyjny, wiek gospodarza oraz posiadanie cech typowych dla gospodarstw w regionie – wg opinii ekspertów z ODR). Badania przeprowadzono w 2007 roku i dotyczy³y zasz³oœci w roku 2006.

Podstawow¹ kategori¹ wykorzystywan¹ w pracy by³ dochód dyspozycyjny obejmuj¹cy do- chód rolniczy brutto ³¹cznie ze wsparciem otrzymywanym w ramach polityki rolnej oraz dochody spoza gospodarstwa (nierolnicze).

Wyniki

Maj¹c na uwadze du¿e zró¿nicowanie gospodarstw okreœlanych mianem niskotowarowych (o wiel- koœci ekonomicznej poni¿ej 4 ESU) zdecydowano siê przeanalizowaæ ich sytuacjê w zakresie Ÿróde³ dochodu w grupach wyodrêbnionych na podstawie powierzchni u¿ytków rolnych. Podstawowe dane dotycz¹ce wysokoœci dochodu w badanej zbiorowoœci gospodarstw przedstawiono w tabeli 1. Prze- ciêtnie, na jedno gospodarstwo przypada³ dochód dyspozycyjny w wysokoœci 38 tys., co w przelicze- niu na jednego cz³onka rolniczej rodziny dawa³o nieco ponad 10 tys. z³. Dla porównania wg danych GUS przeciêtny dochód do dyspozycji na 1 osobê w gospodarstwach domowych rolników w 2006 roku by³ blisko o po³owê ni¿szy i kszta³towa³ siê na poziomie 5402 z³ (ogó³em w gospodarstwach domowych w Polsce wartoœæ ta wynosi³a natomiast 9764 z³) [GUS 2008: Dochody i warunki ¿ycia ludnoœci]. Pomiêdzy wyodrêbnionymi grupami obszarowymi zaobserwowano wyraŸne zró¿nicowanie wysokoœci przeciêt- nego dochodu dyspozycyjnego przypadaj¹cego na jedno gospodarstwo i wzglêdnie ma³e ró¿nice w przeliczeniu na jednego cz³onka rolniczej rodziny (co ma zwi¹zek z mniej licznymi rodzinami w gospodar- stwach najmniejszych). G³ównym elementem dochodu dyspozycyjnego okaza³ siê dochód rolniczy, którego przeciêtny udzia³ kszta³towa³ siê na poziomie 57%. Zaobserwowano przy tym, wyraŸn¹ ró¿nicê pomiêdzy gospodarstwami o powierzchni poni¿ej i powy¿ej 5 ha (tab. 1).

i c

œ o w o r o i b z j e n a d a b w o g e n j y c y z o p s y d u d o h c o d i c

œ o k o s y w i a i n h c z r e i w o P . 1 a l e b a

Tospodarstw g

y p u r Gbszarowe

o Œrednia

R U a i n h c z r e i w o p [ha]

k o r a n y n j y c y z o p s y d d ó h c o

D t[ys.z Udzia³dochodurolniczego e i z d o h c o d w o tt u r

bdyspozycyjnym ]

% a [

ndarstwo o p s o

g na1osobê

e i n i z d o r w a

h 5

< 3,0 36,7 10,0 45

a h 0 1 -

5 7,2 37,4 10,0 64

a h 0 1

> 12,2 43,3 12,1 63

m e

³ ó g

O 6,4 38,0 10,3 57

. e n s a

³ w a i n a d a b : o

³ d ó r



Szczegó³ow¹ strukturê dochodu dyspozycyjnego badanych gospodarstw przedstawiono na rysunku 1. W celu ukazania znaczenia ró¿nego rodzaju œrodków kierowanych do gospodarstw w ramach polityki rolnej, jako oddzielne kategorie przedstawiono dochód rolniczy uzyskany z pro- dukcji i ró¿nego rodzaju subsydia (dop³aty bezpoœrednie i inne wsparcie).

(3)

Z przeprowadzonej ana- lizy wynika, i¿ dochód rol- niczy „oczyszczony” z p³at- noœci bezpoœrednich i innych form wsparcia sta- nowi³ œrednio jedynie 35%

dochodu dyspozycyjnego.

Najwiêksze znaczenie tej kategorii zaobserwowano w grupie obszarowej 5-10 ha, a najmniejsze w gospodar- stwach o powierzchni po- wy¿ej 10 ha. Jednoczeœnie nale¿y podkreœliæ, i¿ w ostatniej z wymienionych grup dominuj¹cym sk³adni- kiem dochodu dyspozycyj- nego okaza³y siê transfery w ramach polityki rolnej, w efekcie czego, udzia³ docho- du rolniczego obejmuj¹cego zarówno dochód z produk-

cji, jak i wsparcie przekracza³ przeciêtnie 60% (i by³a to wartoœæ prawie identyczna jak w gospodar- stwach z przedzia³u 5-10 ha). Najmniej zale¿nymi od dochodów rolniczych okaza³y siê gospodar- stwa o powierzchni poni¿ej 5 ha. Podkreœliæ nale¿y, i¿ w tej grupie równie¿ znaczenie œrodków wspieraj¹cych dochody gospodarstw by³o wzglêdnie najni¿sze (14% udzia³u w dochodzie dyspo- zycyjnym wobec 23 i 35% dla gospodarstw w przedziale 5-10 ha i powy¿ej 15 ha). Warto zauwa¿yæ, i¿ pomimo stosunkowo ma³ego znaczenia dochodu rolniczego, grupê o powierzchni u¿ytków rol- nych < 5ha charakteryzowa³a wzglêdnie najwy¿sza wydajnoœæ ziemi i pracy, mierzone odpowiednio wartoœci¹ dochodu rolniczego na 1 ha i na jedn¹ osobê pe³nozatrudnion¹ w gospodarstwie (tab. 2).

Rysunek 1. Struktura dochodu dyspozycyjnego

ród³o: badania w³asne.

h c y n a d a b w o g e z c i n l o r u d o h c o d æ

œ o k o s y w i h c y n o i n d u r t a z o n

³ e p b ó s o a b z c i L . 2 a l e b a

Tospodarstwach g

y p u r Gbszarowe

o Liczbaosób h c y n o i n d u r t a z o n

³ e

pnagospodarstwo

z . s y t[

o tt u r b y z c i n l o r d ó h c o D a ndarstwo o p s o

g 1hau¿ytków h c y n l o

r naosobê

¹ n o i n d u r t a z o n

³ e p a

h 5

< 0,8 16,5 5,5 19,8

a h 0 1 -

5 1,6 23,8 3,2 15,0

a h 0 1

> 2,0 27,1 2,2 13,5

m e

³ ó g

O 1,4 21,7 3,3 15,7

. e n s a

³ w a i n a d a b : o

³ d ó r

















 

   

   



 























2JyáHP  KD KD !KD

XG]L Z

GRF KRG]

LH

G\VS R]\F

\MQ\

P

ZLDGF]HQLDVRFMDOQHLSRPRF SR]DUROQLF]DG]LDáDOQR FJRVSRGDUF]D SUDFD]DURENRZDSR]DJRVSRGDUVWZHP

GRSáDW\EH]SR UHGQLHLVXEZHQFMHGRJRVSRGDUVZDUROQHJR UROQLF]\EH]GRSáDWLVXEZHQFML

By³o to spowodowane ró¿nicami w strukturze produkcji – w gospodarstwach najmniejszych udzia³ dzia³alnoœci o wysokich nadwy¿kach bezpoœrednich (warzywa, owoce) by³ znacznie wy¿szy ni¿ w pozosta³ych grupach (tab. 3). Jednoczeœnie intensywnoœæ produkcji (mierzona wartoœci¹ nak³a- dów nawozów mineralnych i wielkoœci¹ obsady) by³a w tym przypadku znacznie wy¿sza ni¿ w gospodarstwach wiêkszych.

Bezwzglêdna wartoœæ wszystkich œrodków wspieraj¹cych dochody rolnicze w ramach polityki rolnej przypadaj¹cych na gospodarstwo kszta³towa³a siê przeciêtnie na poziomie od nieco ponad 5 tys. z³ w gospodarstwach najmniejszych do ponad 15 tys w grupie obszarowej >15 ha (tab. 4).

Nale¿y podkreœliæ, i¿ w przypadku badanej zbiorowoœci gospodarstw niskotowarowych p³atnoœci bezpoœrednie by³y tylko jednym z elementów wsparcia. Stanowi³y one przeciêtnie od 26 do 42%

wartoœci otrzymanych subsydiów. Równie istotn¹ pozycj¹ okaza³ siê instrument „Wsparcie go-

(4)

spodarstw niskotowarowych” (rys. 2). Najwiêksze przeciêtnie znacznie mia³o ono w strukturze wspomagania gospodarstw o areale <5 ha i to przy wzglêdnie najmniejszym udziale rolników korzystaj¹cych z tej formy pomocy (rys. 3). Maj¹c na uwadze bezwzglêdne wartoœci otrzymywa- nych subsydiów mo¿na stwierdziæ, i¿ by³o to bardziej konsekwencj¹ relatywnie niskiej wartoœci innych form wsparcia (np. uza- le¿nionych od powierzchni dop³at bezpoœrednich) ni¿ wy-

¿szego dofinansowania tym in- strumentem przeciêtnego go- spodarstwa.

Drugim z podstawowych elementów dochodu dyspozy- cyjnego w analizowanej zbio- rowoœci gospodarstw okaza³a siê praca poza gospodar- stwem i pozarolnicza dzia³al- noœæ gospodarcza (rys. 1).

Przeciêtnie Ÿród³a te stanowi³y blisko 30% ³¹cznej wartoœci dochodu dyspozycyjnego, przy czym najwiêkszy udzia³ tych œrodków zaobserwowano w przypadku gospodarstw poni¿ej 5 ha. Równie¿ udzia³ gospodarstw, w których co najmniej jedna osoba by³a za- anga¿owana w pracê poza go- spodarstwem okaza³ siê w tej grupie najwy¿szy (tab. 5). Mi- nimalne znaczenie mia³o nato- miast w tych gospodarstwach prowadzenie pozarolniczej dzia³alnoœci gospodarczej (za- ledwie 3% gospodarstw). Ten element okaza³ siê znacznie wa¿niejszy w gospodarstwach posiadaj¹cych powy¿ej 10 ha UR (przeciêtnie 14% dochodu dyspozycyjnego pochodzi³o w tej grupie z pozarolniczej dzia-

³alnoœci gospodarczej). Jedno- czeœnie udzia³ dochodów z

Rysunek 2. Struktura wsparcia badanej zbiorowoœci gospo- darstw niskotowarowych

ród³o: badania w³asne.

Rysunek 3. Udzia³ gospodarstw korzystaj¹cych z instrumentu

„Wsparcie Gospodarstw Niskotowarowych” w badanej zbio- rowoœci

ród³o: badania w³asne.

ij c k u d o r p i c

œ o n w y s n e t n i i y r u t k u r t s y t n e m e l e e n a r b y W . 3 a l e b a T

R U a i n h c z r e i w o Pha]

[ Udzia³wybranychdzia³alnoœciwprodukcij ]

% [ o tt u r b j e w o c ñ o

k LiczbaSD

R U 0 0 1 a

n Nak³adynanawo¿enie n il

œ o r y n o r h c o i k d o r

œ

i [zha] e

¿ o b

z warzywa owoce 5

< 14,5 15,1 16,9 59 625

0 1 -

5 24,3 3,2 8,0 52 344

0 1

> 39,7 0,0 1,4 31 394

e i n l ó g

O 24,5 4,2 9,8 47 404

. e n s a

³ w a i n a d a b : o

³ d ó r



 

 



 









  



























RJyáHP KD KD !KD

3R]RVWDáH UROQR URGRZLVNRZHPáRG\UROQLNSDOLZRUROQLF]H

3áDWQR FLZUDPDFKLQVWUXPHQWX:VSDUFLHJRVSRGDUVWZQLVNRWRZDURZ\FK 3áDWQR üL21:

3áDWQR FLEH]SR UHGQLH













RJyáHP KD KD !KD

(5)

pracy poza gospodarstwem w dochodzie dyspozycyjnym, jak te¿ udzia³ gospodarstw po- siadaj¹cych takie Ÿród³o w go- spodarstwach o powierzchni

> 10 ha by³ najmniejszy.

Podobne relacje dotyczy-

³y znaczenia œwiadczeñ socjal- nych. Najwiêksze znaczenie ten sk³adnik dochodu dyspo- zycyjnego odgrywa³ w gospo- darstwach najmniejszych, a najmniejsze w jednostkach najwiêkszych. Warto zauwa-

¿yæ, i¿ pomimo faktu, ¿e œwiad-

czenia socjalne stanowi³y przeciêtnie tylko kilkanaœcie procent w strukturze dochodu dyspozycyj- nego, to korzysta³o z tego Ÿród³a a¿ 66% objêtych badaniem gospodarstw.

Podsumowanie

Przeprowadzone badania wykaza³y, i¿ dzia³alnoœæ rolnicza stanowi³a dominuj¹ce Ÿród³o docho- dów w badanej zbiorowoœci gospodarstw niskotowarowych. Jej udzia³ w dochodzie dyspozycyj- nym okaza³ siê najwy¿szy w gospodarstwach o powierzchni powy¿ej 10 ha, a najni¿szy w gospo- darstwach o powierzchni poni¿ej 5 ha. W gospodarstwach najmniejszych zaobserwowano natomiast wiêksze znaczenie Ÿróde³ nierolniczych w kszta³towaniu dochodów dyspozycyjnych – w konse- kwencji przeciêtna kwota przypadaj¹ca na jednego cz³onka rolniczej rodziny okaza³a siê zró¿nico- wana tylko w niewielkim stopniu.

Wa¿nym elementem kszta³tuj¹cym wysokoœæ dochodów by³y œrodki kierowane do gospo- darstw w ramach instrumentów WPR, chocia¿ nie stanowi³y dominuj¹cego ich Ÿród³a. Nale¿y podkreœliæ wzglêdnie ma³e znaczenie p³atnoœci bezpoœrednich w kszta³towaniu dochodu dyspozy- cyjnego badanych gospodarstw niskotowarowych, co wynika z ma³ej powierzchni uprawniaj¹cej do otrzymywania tych œrodków. Znacznie wa¿niejsz¹ pozycj¹ okaza³a siê pomoc w ramach instru- mentu PROW „Wsparcie gospodarstw niskotowarowych” i to pomimo faktu, i¿ korzysta³a z niego tylko czêœæ badanych jednostek.

Istotnym sk³adnikiem dochodu dyspozycyjnego okaza³a siê równie¿ praca poza gospodar- stwem rolnym, szczególnie w gospodarstwach najmniejszych. Marginalne znaczenie w kszta³to- waniu dochodów wiêkszoœci gospodarstw mia³a natomiast pozarolnicza dzia³alnoœæ gospodarcza.

Przeprowadzone analizy wykaza³y, ¿e dochody gospodarstw niskotowarowych s¹ w znacznym stopniu zdywersyfikowane, przy czym eliminacja któregokolwiek z ich g³ównych sk³adników spo- wodowa³a by prawdopodobnie znaczne pogorszenie ogólnej sytuacji dochodowej. Dotyczy to szczególnie dochodów rolniczych, które w wiêkszoœci badanych jednostek (po uwzglêdnieniu wsparcia ze strony polityki rolnej) pozostaj¹ dominuj¹cym Ÿród³em w strukturze dochodów dyspo- zycyjnych. Mo¿na przypuszczaæ, i¿ jest to jeden z kluczowych czynników braku przyœpieszenia

R P W i m a t n e m u r t s n i o g e n j y c y z o p s y d u d o h c o d e i c r a p s W . 4 a l e b a T

a p u r Gbszarowa

o Udzia³subsydiów e i z d o h c o d

wpozycyjnym[%] s

y d

- o p z e b t a

³ p o d

³ a i z d

U œrednich e i z d o h c o d

wpozycyjnym[%] s

y d

m e

³ ó g o a i d y s b u

Szgospodarstwo]

[ P³atnoœci

e i n d e r

œ o p z e

bgospodarstwo] z

[ a

h 5

< 14 4 5266 1368

a h 0 1 -

5 23 10 8471 3605

a h 0 1

> 35 13 15101 5529

m e

³ ó g

O 22 8 8301 3100

. e n s a

³ w a i n a d a b : o

³ d ó r



j e z c i n l o r a z o p z h c y c

¹ j a t s y z r o k w t s r a d o p s o g

³ a i z d U . 5 a l e b a

Tzia³alnoœcigospodarczej d

a p u r Gbszarowa

o Gospodarstwa[%] o

c h c y r ó t k

wajmniejjedna nbapracujepoza o

s

ogospodarstwem

e c

¹ z d a w o r

pozarolnicz¹ pdzia³alnoœæ

¹ z c r a d o p s o g

e c

¹ j a t s y z r o

keœwiadczeñ zsocjalnych a

h 5

< 61 3 66

a h 0 1 -

5 47 6 71

a h 0 1

> 36 12 48

m e

³ ó g

O 50 6 66

. e n s a

³ w a i n a d a b : o

³ d ó r



(6)

tempa przemian strukturalnych. Prawdopodobnie dla wiêkszoœci badanych rolników samo gospo- darstwo rolne nie stanowi³oby Ÿród³a dochodu wystarczaj¹cego do zaspokojenia potrzeb rodziny.

Ogólna sytuacja gospodarcza (problemy z prac¹) nie pozwala te¿ na pozyskanie wystarczaj¹cej wielkoœci dochodu spoza gospodarstwa. W konsekwencji po³¹czenie Ÿróde³ rolniczych i nierolni- czych stanowi g³ówn¹ strategiê zapewnienia rodzinie akceptowalnego poziomu ¿ycia.

Literatura

Brzózka M. 2006: Wizja wsi polskiej i rolnictwa. [W:] Polska Wieœ 2006. Raport o stanie wsi. FDPA.

Dzun W., Józwiak W. 2008: Polskie gospodarstwa przed i po wejœciu do UE. [W:] Rolnictwa dziœ i jutro.

Materia³y na konferencjê 4-6 czerwca 2008. IERiG¯ – PIB, Warszawa.

Guba W. 2006: Uwarunkowania przysz³ych reform WPR – polska perspektywa [http://www.ukie.gov.pl/HLP%5Cfi- les.nsf/0/E89C5D20EEB6380EC125727C00357779/$file/Przyszle_reformy_WPR_sierpien2006.pdf?Open].

Dochody i warunki ¿ycia ludnoœci. 2008: GUS,Warszawa.

Hardt £. 2006: Wieœ to nie tylko rolnicy. Rzeczpospolita, wydanie 15.04.

Tomczak F. 2005: Gospodarka rodzinna w rolnictwie. Uwarunkowania i mechanizmy rozwoju. IRWIR PAN, Warszawa.

Wiatrak A. 2002: Sytuacja dochodowa polskiego rolnictwa w latach dziewiêdziesiatych. [W:] Transformacja rolnictwa polskiego i ukraiñskiego w latach 90. Wyd. Wieœ Jutra, Warszawa.

Wilkin J. 2008: Ekonomia polityczna systemu wsparcia bezpoœredniego w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, ze szczególnym uwzglêdnieniem sytuacji w nowych pañstwach cz³onkowskich UE. (A study prepared at the request of the Office of the Committee for the European Integration in Poland in the framework of consultations on the EU budget review)

[http://ec.europa.eu/budget/reform/library/contributions/us/20080416_US_36_pl.pdf].

Summary

In the paper structure of disposable income in selected group of semi-subsistent farms has been presented. It turned out that farming was the main source of farm household’s income, however the structure of the income was differential depending on farm area.

Adres do korespondencji:

dr in¿. Piotr Sulewski Szko³a G³ówna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Katedra Ekonomiki i Organizacji Przedsiêbiorstw ul. Nowoursynowska 166 02-787 Warszawa tel. (0 22) 593 42 17 e-mail: piotr_sulewski@sggw.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Według opinii respondentów jednym z ważniejszych czynników hamujących rozwój turystyki na badanym obszarze jest brak wystarczającej liczby pracowników (rys. Nie- dobory

© Copyright by Wyższa Szkoła Turystyki i Języków Obcych, Warszawa 2017 Pewne prawa zastrzeżone.. ISSN 1899-7228 Nakład:

Na drugim miejscu znalazła się Gruzja, gdzie w strukturze PKB udział całkowity turystyki to 20%, pokazuje to, jak ważna w polityce gospodarczej tego kraju jest turystyka i w jak

© Copyright by Wyższa Szkoła Turystyki i Języków Obcych, Warszawa 2016 Pewne prawa zastrzeżone.. ISSN 1899-7228 Nakład:

Warto jednak podkreślić, że motywacje osób, które decydują się na uprawianie tanatoturystyki, mogą być znacznie bardziej złożone, dla wielu również niezrozumiałe, gdyż

Kuchnia molekularna w restauracji z gwiazdką Michelin – „Atelier Amaro” w Warszawie 169 Przewodniki istnieją dla wszystkich regionów Francji oraz dla wielu innych krajów,

59 The development of corporate tourism in Poland in the period of 2009–2014..

Ze względu na uczestnictwo mamy tutaj Czechy z grupy pierwszej – udział obywateli tego kraju przewyższa średni udział mieszkańców Unii w wyjazdach krajowych i zagranicznych,