Orzecznictwo Wyższej Komisji
Dyscyplinarnej
Palestra 6/6(54), 85-89
1962
O H Z E C Z i y i C T W O S Ą D U N A J W Y Ż S Z E G O W SPR/1H4CH A D W O K A C K I L H
W Y R O K
z dnia 25 listopada 1961 r. (R. Adw. 18/61) Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 1961 r. spraw y aidw. M. M., obwini omego z airt. 87 ustaw y o u stro ju adw okatury, z powodu r e w izji założonej przez M inistra S p ra wiedliwości (L. dz. A-680/61) od orze czenia Wyższej K om isji D yscyplinar nej idiia spraw Adwokatów z dnia 17 grudnia 1960 r. (sygn. WKD 76/60),1) u c h y l a zaskarżone orzeczenie w części dotyczącej k a ry łącznej, 2) z m i e n i a zaskarżone orzeczenie w
lozęśoiach ićotyozących k a r w ym ie rzonych 'Obwinionemu za poszcze gólne przew inienia w ten sposób, że
a) za przew inienie opisane w pun kcie 1) zaskarżonego orzeczenia w ym ierza k a rą dyscyplinarną za w ieszenia w czynnościach za wodowych n a okres 9 (dziewię ciu) miesięcy,
b) za przew inienie opisane w p u n kcie 2) w ym ierza k a rę dyscyp lin arn ą zawieszenia w czynnoś ciach zawodowych n a okres 6 miesięcy,
o) za przew inienie opisane w punkcie 4) w ym ierza k a rę d y s cyplinarną zaw ieszenia w czyn nościach zawodowych n a okres 3 miesięcy;
3) j a k o k a r ę ł ą c z n ą w y m i e r z a k a rę zawieszenia w czyn nościach zawodowych na okres 1 (jednego) roJou;
1 ) z a s ą d z a od obwinionego ty tu łem kasztów postępow ania 2 400 zł
za obie instancje.
U z a s a d n i e n i e
A kt oskarżenia zarzucał obwinione m u adw . M.M., że:
1) w grudniu 1958 r. w sp raw ie k a r nej przeciw ko H.S., od w yroku Sądu» Powiatowego w P. z dnia 17 g ru d n ia 1958 r. (sygn. a k t Kp 4S5/57), mamo po lecenia swego klienta, nie wniósł r e wizji, przez co dopuścił się n aru sze n ia swych obowiązków zawodowych;
2) w m a ju 1959 r. w spraw ie k a r n e j .przeciwko I. K., od w yroku Sądu Po w iatowego w Ch. z dn. 27 majat 1959 r. (sygn. a k t Kp. 47/57) nie wniósŁ bądź nie zapowiedział rew izji w b re w życzeniu swojej klientki, prfcez co do puścił się naruszenia swych obowiąz ków zaro d o w y ch ;
3) w grudniu 1057 r. w .sprawie k a r nej przeciwko J. B., toczącej się .przed Sądiem Pow iatow ym w Ch., z n arusze niem godności zawodu adw okata bez podstaw nie w yłudził od swego k lie n ta J. B. kw otę 300 zł pod pretekstem , ż e pieniądze te zużyje w zw iązku ze sta raniem się o zmianę składu ław ników w jego spraw ie, oraz zażądał nadto* 200 zł tytułem rzekomych kosztów;
4) w czerwcu .1957 r. w Ch. naruszył? sw oje obowiązki zawodowe przez to , że za załatw ienie spraw y J .S . p rzy jął zaliidzkę w kwocie 300 zł, jednakże zlecenia nie wykonał, w skutek czego» zleceniodawca J. S. po 8 miesiącach; zmuiszKmy był cofnąć udzielone m u pełnomocnictwo.
W ojewódzka Komisji D yscyplinarna laby Adwokackiej w P. orzeczeniem z d n ia 26 m arca 1960 r. uznała obw inio nego za winnego postaw ionych m u pod 1), 2), 3) i 4) zarzutów i w ym ierzyła im i a ma mocy a rt. 89 ustaw y o u stro ju a d
86 O rzeczn ictw o Sąd u N a jw yższeg o w spraw ach adw ok. Nr 6 (54)
szenia w czynnościach zawodowych: za czyn objęty ust. 1 ) oskarżenia — ■na oflflres 6 miesdęay, aa czyny w y m ienione w ust. 2) i 3) olslkarżania — n a okres po 3 miesiące, .a aa czyn wy- miemliony w ust. 4) oskarżenia — na k a rę dyslcyplinarną upomnienia.
Poszozegól ne kary zaWiesizenda w czynnościach zawodowych sprowadziła W ojewódzka K om isja D yscyplinarna dio k ary łącznej 6 miesięcy zawiesze n ia w 'czynnościach zawodowych.
W m yśl art. 40 rozip. Min. S p ra - wiedil. 'z dnia ll.IIIjl960 r. o postępo w aniu dyscyplina rn y m w spraw ach ad w okatów Wojewódzka K om isja w y m ierzyła obwinionemu zryczałtow aną o p łatę w kwocie 1 200 zł.
Od orzeczenia. W ojewódzkiej Komi sji D yscyplinarnej oldtwołaii się P ro k u ra to r Wojewódzki i Rzecznik Dys cy p lin arn y Rady Adwokackiej w P., dom agając się podwyższenia obwinio nem u kary za iczyn wymieniony w ust. 3) oskarżenia, a w zw iązku z tym podw yższenia również k a ry łącznej.
Od orzeczenia tego odwołał aię ró w nież obwiniony, wnolsząc o uniew innie n ie go od zarzucanych m u czynów ob ję ty c h ust. 1), 3) i 4) oskarżenia o r a z
o ‘złagodzenie k a ry za przewinienie w ym ienione w p k t 2) oskarżenia.
Wyższla Kom isja D yscyplinarna dla S p raw Adiwtokaitów orzeazeniem z dnia 17 grudnia 1960 r. (syign. WKD 76/60) uchyliła zaskarżone orzeczenie w częś ci dotyczącej k ary za przew inienie o b ję te pfct 1 ) ósikarżemia i za czyn ten w ym ierzyła obwinionem u k a rę dyscyp lin a rn ą izawieszenila w czynnościach (zawodowych na okres 3 miesięcy; za tw ierdziła .zaskarżane orzeczenie oo do czynów objętych pklt 2) i 4) oskar żenia; w ym ierzyła obwinionemu za czyny Objęte p k t 1, 2, i 4) clskarżenia łączną (karę .dyscyplinarną zawieszenia w czynnościach zawodowych n a o k r e s
3 miesięcy, uznając k arę tę za całko w icie odicienpianą; uchyliła zaskarżo n e orzeczenie w dzęśei dotyczącej p k t 3)-oskarżenia i obwinionego unie
winniła od zarzuconego mu w tymże ustępie czynu; na zasaidlzie ant. 40 rozjp. Min. Spraw iedi. z 11.3.1959 r. o post. dyscypł. w spraw ach aćw ckac- kic.h w ym ierzyła obwinionemu zry czałtow aną cpłaitę za olbie instancje w kw ocie 2 400 zł.
Od prawomocnego (orzeczenia Wyż szej Komisji Dyscyplinarnej wniósł M inister Sprawiedliwości rew izję w części dotyczącej w ym iaru k a ry d y s cyplinarnej, jako ndewsipółmiennie ła godnej w stosunku do stopnia zaw inie n ia obwinionego, i dom agał się uchy lenia tegioż onzaczenia w zaskarżonej części, w ydania w yroku co do istoty spraw y i w ym ierzenia adwokatowi M. za czyny w ym ienione w p k t 1 ), 2) i 4) oskarżania oraz łąaznie — k ary dyscyplinarnej w ydalenia z adw oka tury.
M inister Sprawiedliwości podniósł w rew izji, że stanowisko Wyższej Ko m isji Dyscyplinarnej w zakresie w y m iaru k a ry dyscyplinarnej obwinione m u za popełnienie trzech czynów, co do których orzeczenie Woj. Komisji Dyscyplinarnej o w inie utrzym ane zo stało w mocy, nie jest trafne. Obwi niony dopuścił sdę bowiem trzech czy nów w różnych latach i z okazji p ro w adzenia różnych spraw , przy czym czyny rte są rodzajowo podobne, św iad czą więc o rażącym lekceważeniu obo w iązków zawoctawych przez obwinio nego w ciągu dłuższego czasu. F ak ty te zobowiązywały K om isje do rozw ażenia kw estii, czy obwiniony m a nadal r ę kojm ię do w ykonyw ania zawlodiu, czy
też ,tę rękojm ię u tra c ił i pow inien być w ydalony z. adwokaltury, a to tym w ięcej, że przeciw ko obwinionemu M. toczy się postępow anie k a r n/e przed Sądem Powiatowym d la m. P. o prze stępstw o z airi. 187 k k ., dokonane w okresie zawieszenia go w w ykonyw aniu zawodu w niniejszej sprawie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Wywody rew izji M inistra Spraw iedli wości, że orzeczenie Wyższej: Komisji
Nr 6 (54) O rzeczn ictw o Sądu N a jw yższe g o w spraw ach adw ok. 87
Dyscyplinarnej w zakresie w ym ierzo nych adw okatow i M. k ar za poss^oze- gólne czyny przypisane obwinionemu, jako też w zakresie k a ry łącznej, są słuszne o tyle, że — istotnie — w y m ierzone obwinionemu kary poszcze gólne i k a ra łączna za przypisane mu czyny isą rażąco łagodne w stosunku ■do szkodliwości społecznej (przypisa nych mu czyinów. Tak więc je st nie do przyjęcia stanowisko Wyższej Ko m isji D yscyplinarnej uzasadniające zła godzenie kary w ym ierzonej olbwinio- memu za .czyny objęte p k t 1) oskarże nia, jakoby szkodliwość społeczna czy nów obwinionego została „w ybitnie
zm niejszona” przez to, że iklient n a dal darizy zaufaniem obwinionego i pow ierza miu sw oje ąprawy. J e s t nie w ątpliw ie rzeczą k lie n ta oceniać stout- Jd zamieicbań w pracy adw okata, przy czym klient może m u ta k ie zaniedba nie wybaczyć zarówno bezinteresownie, ja|k i za odpowiednim ekwiwailenitem
m aterialnym . Form ułow anie jed n ak n a tej podstaw ie przez najw yższy or gan dyscyplinarny adw okatury w nios ków o Większej lub m niejszej szkodli wości społecznej (przewinienia godzi nie tylko w społeczne zaJdlania aawodiu a d w okata, lecz również w zadania, jakie w kłada n a adw okaturę obowiązujące ustaw odaw stw o.
Wyższa K-cmisja D yscyplinarna nie rozw ażyła przy tym , ja k ą szkodliwość społeczną przedstaw iają czyny obw i nionego objęte spraw ą niniejszą a oce n ia n ą łącznie jsk o .przykład niedietpuistz- dzaiłnego stylu pracy adw okata, n a ra żaj ąioago na uitraitę zaufania jego sa m ego i zespół, którego jest członkiem. We wszystkich trzech w ypadkach nastąpiło zaniedbanie najbardziej pod staw ow ych Obowiązków adw okata, a w spraw ie S. postępow anie adw oka ta M. stoi praw ie sna pograniczu p rz e stępstw a karnego, gdyż pobrał on od klielnta 1 500 złotych, rew izji zaś nie wmiósi.
Dlatego też Sąd Najwyższy uchylił •
zaskarżone orzeczenie w części doty czącej k ary łącznej i zmienił to orze czenie w części dotyczących k a r wy m ierzonych obw inionem u za (poszcze gólne przew inienia, wym ierzając mu k a rę dyscyplinarną zawieszenia w czynnościach zawodowych za przew i
nienie opisane w p k t 1 ) oskarżenia — n a okres 9 miesięcy, za przew inienie objęte p k t 2) oskarżenia — na okres 6 miesięcy i wreszcie za przewinienie opisane w p k t 4) oskarżenia — na ■Okres 3 miesięcy. Jako k arę łączną w ym ierzył Sąd Najwyższy obwinione m u karę zawieszenia w czynnościach zawodowych n a okres 1 roku. Ponad to zasądził od obwinionego na mocy a rt. 40 rozp. Minfefcra Sprawiedliwości z 11.3.1950 r . (Dz. U. Nr 21, poz. 134) tytułem kosztów postępow ania za obie instancje kwiotę 2 400 zł.
P rzy w ym iarze k ary Sąd Najwyższy m iał n a względzie z jednej strony, zinaazną szkodliwość społeczną prze w inień przypisanych 'obwinionemu M. a z drugiej strony młody w iek obw i nionego, pozytywną przeszłość kon sp iracyjną w wallce z okupantem oraz jego w arunki rodzinne.
Podniesiona w rew izji M inistra S p raw iedliw ości' okoliczność m ająca rzutow ać na nieprzydatnaść adw oka ta M. w adw okaturze z tego względu, że przeciwko niem u toczy się p o stę pow anie k arn e o przestępstw o z art. 187 k.k. dokonane przez niego w (okre sie tymcziasowego zawieszenia w .czyn nościach zawodowych w spraw ie n i niejszej — . nie może rzutow ać na w y m iar kary w spraw ie niniej'szej wobec, b rak u prawomocnego . w yroku sk a z u -. jącego obwinionego ,M. w postępowa^- ni,u karnym za ten czyn. W razie w y- kazania, że M. istotnie dopuścił- się* p rzestępstw a z a rt. 187 k.k., za czyn te n — niezależnie .o d odpowiedział- - mości karnej — M. będzie mógł b y ć - pociągnięty do odpowiedzialności dys cyplinarnej i dopiero wówczas będzie ; można ocenić szkodliwość społeczną.
88 O r z e c z n ic tw o S ą d u N a jw y ż s z e g o w y p r a w a c h a d io o k . N r 6 <54)-«zynu obwinianego, o k tórym w spo
m ina M inister Spraw iedliw ości w r e wizji.
Z powyższych w zględów Sąd N aj wyższy orzekł ja k wyżej.
W Y R O K z dnia 9 grudnia 1961 r.
(R. Adw. 21/61)
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 1961 r. ispraWy adw. A. P., obwinionego z a rt. 87 praw a o uistr. adw., z powodu rew izji zało żonej przez M inistra Sprawiedliwości {sygn. A-1377/61) od prawomocnego o- rzeczenia Woj. Kom. Dysc. w O. z duda 11 lutego 1961 r. (sygn. KD 7/60), na podstaw ie art. 100-1 u.ou.a.
z m i e n i a ejalsfcartżone orzeczenie w części dotyoząoeij wymianu k a ry w ten 'sposób, że za przypisany obw i nionem u czyn skazuje go na k a rę dyscyplinarną zaw ieszenia w czyn nościach zawodowych nta okres jed nego rofcu;
o b c i ą ż a obwinionego kosztam i postępow ania w kwocie 2 400 zł za obie instancje.
U z a s a d n i e n i e
W ojewódzka K om isja D yscyplinarna w ym ierzyła obrwintiloinemiu k a rę d y s cyplinarną n agany iza to, że po zakoń czeniu prow adzonej w latach 1958 i 1959 spraiwy M.O. o w niesienie rew izji nadzw yczajnej nie rozliczył się z klientem zgodnie z praepisam i rozpo rządzenia M inistra StprawiecMwości w spraw ie wyn'aigradBemia adw okatów za czynnoślcd zawodowe.
Przebyw ający w w ięzieniu k lient, w skardze d o p ro k u rato ra p en iten cjarn e go zakw estionow ał rozliczenie, jak ie
p rzesłał aïl|w. P. jego żonie. K ljent ob liczył, że a)dw. P. bezzasadnie poliiazył- sObie sizereg w ydatków n'a łączną kw o t ę 550 złotych.
■Kiomislja D yscyplinarna doszła d o w niosku, że adW. P. policzył sobie bez zasadnie kw otę 500 złotych za poszczę- gółrae czynności oraz w szystkie pozy cje za przejazdy talksówkismi.
Powyższe orzeczenie Wojewódzkiej K om isji D yscyplinarnej, prawomocne- w skutek niezaskarżemia w trybie zwy kłym , zaskarżył rewdiziją z dnia 19—23" m a ja 1961 r. M inister Sprawiedliwości, zarzucając oczywistą niesłusizność w y m ierzonej k a ry dyscyplinarnej ja k o niew spółm ierni e łagodnej przy u - względnieniiu stopnia zawinienia obw i- nionego i jego dotychczasowej k aral ności dyscyplinlamej.
Rew izja M inistra Sprawiedliwości w nosi o ffltmanię w yroku przez w ym ie rzenie obwinionem u k ary dyscyplinar n ej zawieszenia w czynnościach zawo dowych n a okres oo najm niej jednego rofcu.
N a rozpraw ie w Sądfflie Najwyższym przedstaw iciel G eneralnej P ro k u ratu r y d o ży ł odpisy pfi'sma Rady Adwoka ckiej w O. do P ro k u ra to ra G eneral nego PRL z dnia ll.VII.1961 r. oraz pBsma (Prokuratora Wojewódzkiego w O. do G eneralnej P ro k u ratu ry z dnia 19.VIIJ.961 r., stw ierdzające, że aidWo- k a t P. .postanowieniem W ojewódzkiej Kom isji D yscyplinarnej z dnia 20.IV. 1961 r. zosrtał tymczasowo aawieszony w w ykonyw aniu czynności zawodo w ych w zw iązku z postaw ionym mu zarzutem uporczywego zalegania z re gulow aniem należności podatkow ych z tytjułu w ykonyw ania zawodu adwo kackiego oraz prow adzenia gospodar stw a rolnego.
Sąd Najwyższy ■zważył, co następuje: J a k w ynika z akt spraw y, obwinio ny aldwokat P. był już 4-krotnde ka ra n y dyscyplinarnie (dwa razy n a k a rę upom nienia, dwa razy na k arę na gany), w tym m i. za działanie
popeł-Nr 6 (54) O r z e c z n ic tw o S ą d u N a jw y ż s z e g o to s p r a w a c h a d w o k . 89> nieme po dacie pierwszego orzeczenia
sfoazułjącegy}. K w oty 500 zł, z której w sto su n k u * d o klienta nie rozliczył się, dotychczas tem uż kliemitowi — jak stw ierdzi! n a rozpraw ie w dniu 9 grudnia 1961 r. — n ie zwrócił.
C harakterystyczne jest przy tym , że n a kw otę, z k tó re j się obwiniony nie rozliczył, sk ła d ają się pozycje oczy wiście bezzasadne, ja k np. 1) koszt dw ukrotnej konferencji z żoną klien ta odibywaijąoego k a rę więzienia, 2) koszt suibsłytuta, adw okata w W arsza w ie, k tó ry zasięgnąć m iał infor m acji o w yniku w niosku obwinionego o założenie rew izji nadzw yczajnej, 3) niezgodne z tary fą w ynagrodzenie za Sporządzenie wniosku.
W tych w arunkach wymierzoną ob
w inionem u k a rę dyscyplinarną — przy uw zględnieniu ponadto lekceważącego w wysokim stopniu stosunku obw inio nego wobec jego władizy przełożonej (obwiniony nie zareagow ał w term i nie na dw ukrotne w ezwanie pisem ne (rzecznika dyscyplinarnego z dnia 11.1. 1960 r. i 22.11.1960 r . o złożenie w y jaśnień w 'sprawie, przy czym w y jaśnienie to złożył dopiero w końcu czerwca 1960 r.) — uznać należy za r a żąco łagodną i n ie czyniącą zaidość w y m aganiom prew encji. Czynem swoira obwiniony naruszył godność zaw ód» adwokackiego w sto|pniu w ym agającym znacznie surowszej reipresji.
Z tych Sąd Najwyższy, uznawszy re - wfizjję M inistra Spraw iedliw ości za słuszną, orzekł ja k w sentencji.
