Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 1
Poglądy na naturę światła
natura korpuskularna - światło strumieniem „małych ciałek”, tzw.
korpuskuł (pogląd popularny od czasów Newtona do początku XIX w.)
natura falowa - światło falą elektromagnetyczną (teoria rozwijana od początku XIX w. w ślad za doświadczeniami dyfrakcyjno- interferencyjnymi Younga i Fresnela)
dualizm korpuskularno-falowy - przejawianie przez światło natury korpuskularnej lub falowej w zależności od warunków
eksperymentalnych (aktualny pogląd, dotyczący nie tylko światła, lecz również innych obiektów mikroświata)
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 2
Poglądy na naturę światła
ciekawostki
w 1661 r. Grimaldi zaobserwował odchylenie biegu światła, wpuszczając wiązkę światła do zaciemnionego pokoju przez maleńki otwór kołowy i obserwując cienie przedmiotów ustawionych na jej drodze; widząc naprzemienne jasne i ciemne linie na brzegach cienia napisał: „światło rozchodzi się nie tylko prostoliniowo, przez załamanie i odbicie, lecz również w inny sposób - przez ugięcie” (nie umiał jednak wyjaśnić dostrzeżonego efektu)
w 1690 r. Huygens ogłosił, iż światło posiada naturę falową, lecz pogląd ten szybko zapomniano
Doświadczenie Younga
dyfrakcja światła na pojedynczej szczelinie
zależność od szerokości szczeliny: im węższa szczelina, tym silniejsze ugięcie (główna cecha dyfrakcji fal)
Doświadczenie Younga
eksperyment właściwy z dwiema szczelinami (1801 r.)
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 5
Doświadczenie Younga
obraz interferencyjny - układ jasnych i ciemnych prążków (określanych niezbyt ściśle maksimami i minimami)
powstawanie różnicy faz pomiędzy dwiema falami w wyniku przebycia niejednakowych dróg optycznych
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 6
Doświadczenie Younga
różnica dróg optycznych
jasne prążki
ciemne prążki
Spójność światła
zdolność światła do interferencji
spójność czasowa - zdolność do interferencji dwóch wiązek światła wychodzących w różnych chwilach z tego samego źródła
spójność przestrzenna - zdolność do interferencji dwóch wiązek światła wychodzących w tym samym momencie z różnych źródeł lub różnych punktów tego samego źródła rozciągłego
przykładowe źródła światła
spójnego: lasery
częściowo spójnego: Słońce (spójność na bardzo niewielkim obszarze obserwacji)
niespójnego: świeca, lampy żarowe i wyładowcze
alternatywne określenie: koherencja
Interferencja w cienkich warstwach
wrażenie wzrokowe obserwatora zależne od różnicy faz między światłem reprezentowanym przez promienie r1i r2
fazy zgodne - obszar widziany jako jasny
fazy przeciwne - obszar widziany jako ciemny
konieczność uwzględnienia efektu zmiany fazy przy odbiciu
brak zmiany fazy przy odbiciu od ośrodka rzadszego optycznie
zmiana fazy odpowiadająca połowie długości fali przy odbiciu od ośrodka gęstszego optycznie
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 9
Interferencja w cienkich warstwach
różnica dróg optycznych
ciemny obszar (w przypadku n2> n1i n2> n3)
jasny obszar (j.w.)
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 10
Warstwa antyrefleksyjna
różnica dróg optycznych
ciemny obszar (n1< n2< n3)
minimalna grubość warstwy MgF2
(λ = 550 nm)
Interferometr Michelsona
przyrząd pozwalający na precyzyjne pomiary długości (lub zmian długości) poprzez obserwację prążków interferencyjnych
elementy pierwowzoru autorstwa Michelsona (1881 r.)
rozciągłe źródło światła (S)
płytka światłodzieląca (M)
zwierciadło nieruchome (Z1)
zwierciadło ruchome (Z2)
teleskop soczewkowy (T)
Interferometr Michelsona
różnica dróg optycznych w konfiguracji startowej
zmiany obrazu interferencyjnego w teleskopie
odsunięcie lub zbliżenie zwierciadła Z2
o ¼ λ- przesunięcie obrazu „o pół prążka”
(zmiana miejsc ciemnych i jasnych obszarów)
odsunięcie lub zbliżenie zwierciadła Z2
o ½ λ- przesunięcie obrazu „o cały prążek”
wstawienie na drodze którejś wiązki przezroczystego przedmiotu - przesunięcie obrazu zależne od grubości przedmiotu
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 13
Dyfrakcja światła na pojedynczej szczelinie
sposób wyznaczania położeń minimów metodą par promieni
podział szczeliny o szerokości a na odpowiednią liczbę stref (2, 4, …)
szkic promieni riwychodzących z najwyższych punktów poszczególnych stref
założenie dużej odległości ekranu w stosunku do szerokości szczeliny, umożliwiające traktowanie promieni jako równoległych
wyznaczenie różnicy dróg optycznych pomiędzy sąsiednimi promieniami
przyrównanie znalezionej różnicy do połowy długości fali
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 14
Dyfrakcja światła na pojedynczej szczelinie
pierwsze minimum
Dyfrakcja światła na pojedynczej szczelinie
drugie minimum
warunek ogólny interferencji destruktywnej
Dyfrakcja światła na pojedynczej szczelinie
parametr pomocniczy α (połowa różnicy faz między skrajnymi promieniami
wychodzącymi ze szczeliny o szerokości a)
natężenie światła na ekranie
im szersza szczelina, tym węższe maksimum centralne
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 17
Dyfrakcja światła na dwóch szczelinach
parametr pomocniczy β
(d - odległość między środkami szczelin)
natężenie światła na ekranie
czynnik dyfrakcyjny (sinα /α)2
czynnik interferencyjny cos2β
× ××
×
↓
↓
↓
↓
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 18
Dyfrakcja światła na otworze kołowym
pierwsze minimum (d - średnica otworu)
zdolność rozdzielcza - możliwość rozróżnienia odległych przedmiotów (np. punktowych źródeł światła)
o niedużej wzajemnej odległości kątowej Θ
warunek rozdzielenia - kryterium Rayleigha
Siatka dyfrakcyjna
element dyspersyjny w postaci układu wielu równoległych, wąskich szczelin odległych od siebie o określoną wartość d (tzw. stałą siatki)
rodzaje siatek
odbiciowe
transmisyjne
przykłady siatek „naturalnych”
kryształy
mięśnie poprzecznie prążkowane
Siatka dyfrakcyjna
warunek maksimum m-tego rzędu
szerokość połówkowa linii centralnej
ogólne wyrażenie na szerokość połówkową
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 21
Siatka dyfrakcyjna
dyspersja kątowa
Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 22
Siatka dyfrakcyjna
zdolność rozdzielcza
(λ - średnia długość fali dwóch bliskich sobie linii widmowych,
∆λ - różnica długości fal tych linii)