Zmień swoje życie w 30 dni - Rhonda Britten - ebook – Ibuk.pl

(1)

Spis treĂci

Sïowo wstÚpne 9

Dzieñ 1. Nowy poczÈtek 12

Dzieñ 2. Okaĝ sobie uznanie 22

Dzieñ 3. Trening pewnoĂci siebie 31

Dzieñ 4. Cel i pasja 41

Dzieñ 5. Afirmacje, intencje i cele 52

Dzieñ 6. Wysiïek, ryzyko czy ĂmierÊ na miejscu? 61

Dzieñ 7. Wymysï czy fakt? 69

Dzieñ 8. Dyscyplina daje wolnoĂÊ 77

Dzieñ 9. LĂnij blaskiem swego wnÚtrza 88

Dzieñ 10. Konsolidacja 95

Dzieñ 11. Wyrzuty sumienia 104

Dzieñ 12. Mów otwarcie, czego chcesz 113

Dzieñ 13. PotÚga sïów 124

Dzieñ 14. Kïamca, kïamca 133

Dzieñ 15. Ufne serce 144

(2)

6 Zmieñ swoje ĝycie w 30 dni

Dzieñ 16. Mit idealnej równowagi 155

Dzieñ 17. Wymówki 164

Dzieñ 18. Intuicja 174

Dzieñ 19. Przebaczenie 185

Dzieñ 20. Siïa rozpÚdu 193

Dzieñ 21. SzczÚĂcie, los i przeznaczenie 201

Dzieñ 22. Dar odrzucenia 210

Dzieñ 23. Za czy przeciw 218

Dzieñ 24. Co miïoĂÊ ma z tym wspólnego? 226

Dzieñ 25. Zapomnij o motywacji 235

Dzieñ 26. Koniec z konfrontacjÈ 244

Dzieñ 27. Odmieniony Ty 252

Dzieñ 28. Twoje piÚkno 263

Dzieñ 29. Niebo 273

Dzieñ 30. Pozwól, ĝe Ci przedstawiÚ — oto Ty 282

O autorce 289

PodziÚkowania 291

(3)

Sïowo wstÚpne

rzydziestodniowy trening zaprezentowany w niniejszej publikacji ma na celu wprowadzenie widocznych zmian w sposobie odczuwa- nia, myĂlenia oraz dziaïania w dowolnym obszarze Twego ĝycia.

Przez 20 lat swego ĝycia bïÈkaïam siÚ w poszukiwaniu prawdziwego ja.

Nie miaïam pojÚcia, kim jestem ani skÈd braïo siÚ we mnie poczucie zdezo- rientowania, przytïoczenia i niezadowolenia. CaïÈ winÚ za ten stan rzeczy niesïusznie przypisywaïam sobie. Nie byïam w stanie dostrzec prawdy, która od zawsze mieszkaïa w moim sercu.

W ciÈgu kolejnych 30 dni nauczÚ CiÚ kilku waĝnych umiejÚtnoĂci, dziÚki którym Twoje ĝycie ulegnie radykalnej przemianie. WiedzÚ, którÈ pragnÚ Ci przekazaÊ, nabyïam w trakcie osobistego procesu uzdrowienia.

Byïam i jestem Ăwiadkiem tego, jak wielu osobom pomogïa ona w budo- waniu lepszego ĝycia, dlatego wiem, ĝe to, czym dzielÚ siÚ z czytelnikiem, faktycznie „dziaïa”. Potrzebowaïam 20 lat swego ĝycia, aby dokonaÊ tego, co Tobie zajmie jedynie 30 dni, pod warunkiem ĝe zechcesz poĂwiÚciÊ jeden dzieñ na kaĝde z zaprezentowanych tu zagadnieñ.

Proces uzdrowienia wymagaï ode mnie skupienia uwagi. CzÚsto zdarza siÚ, ĝe ktoĂ pragnie zmieniÊ pojedynczÈ cechÚ swej osobowoĂci, lecz nie jest gotowy doĂwiadczaÊ negatywnych emocji lub podejmowaÊ jakiego- kolwiek emocjonalnego ryzyka. A bez tego znaczÈce zmiany nigdy nie nadejdÈ. JeĂli nie czujesz w sobie potrzeby radykalnych zmian, odïóĝ tÚ ksiÈĝkÚ. Napisaïam jÈ z myĂlÈ o tych, którzy powaĝnie podchodzÈ do kwestii osobistych poszukiwañ i pragnÈ lepszego ĝycia.

Powaĝne podejĂcie do kwestii osobistego rozwoju byïo niezbÚdne, abym mogïa uporaÊ siÚ z wïasnym dzieciñstwem. Jestem pewna, ĝe i w Twoim ĝyciu zdarzyïo siÚ coĂ, co byïo sporym wyzwaniem. PamiÚtaj jednak:

T

(4)

Twoja przeszïoĂÊ nie determinuje Twojej przyszïoĂci. Moja bywaïa dla mnie ciÚĝarem, który děwigaïam z wielkim trudem. Paraliĝowaï mnie wstyd i poczucie winy. Czuïam, ĝe czegoĂ mi brakuje, ĝe nie jestem

„doĂÊ dobra”.

SÈdziïam, ĝe to wïaĂnie jest moje prawdziwe ja. Ach, jak bardzo cieszÚ siÚ, ĝe byïam w bïÚdzie.

Najbardziej traumatyczne wydarzenie mojego ĝycia staïo siÚ motorem napÚdzajÈcym proces zmian w dzieciñstwie i wczesnej mïodoĂci. Miaïam ojca, który mnie nie kochaï, a przynajmniej nie kochaï w sposób, w jaki ojcowie zwykle kochajÈ swoje córki. W wieku 14 lat sprawiaïam wraĝenie beztroskiej nastolatki. Nikt nie przypuszczaïby, ĝe drÚczy mnie mnóstwo problemów natury osobistej. Byïo to wkrótce po rozwodzie moich rodzi- ców. Zbliĝaï siÚ Dzieñ Ojca, a ja nie cieszyïam siÚ na myĂl o czekajÈcym mnie spotkaniu. Odczuwaïam je jako obowiÈzek. Tamtego pamiÚtnego dnia wydarzyïo siÚ coĂ strasznego: na moich oczach ojciec zabiï mamÚ, a w kilka sekund póěniej sam popeïniï samobójstwo. Od tamtej chwili nosiïam w sobie paraliĝujÈcy lÚk przed wïasnÈ niedoskonaïoĂciÈ. Czuïam siÚ winna, ĝe nie zdoïaïam zapobiec temu, co siÚ staïo. Czuïam siÚ winna, ĝe wciÈĝ ĝyjÚ, nie zginÈwszy z jego rÚki. Zostaïam na Ăwiecie sama. Ocalona, lecz panicznie obawiajÈca siÚ kaĝdego nowego dnia, który miaï nadejĂÊ.

Mam nadziejÚ, ĝe nie masz za sobÈ równie traumatycznych wspomnieñ.

Wiem jednak, ĝe wszyscy posiadamy zdolnoĂÊ wczuwania siÚ w przeĝycia innych. Wspólne uczucia sÈ spoiwem caïej ludzkoĂci, bez wzglÚdu na status ekonomiczny, rasÚ, wyznawanÈ religiÚ lub kulturowe pochodzenie.

Nie spotkaïam nigdy osoby, której obce byïoby uczucie samotnoĂci lub wstydu. Kaĝdy z nas wie, co znaczy „czuÊ siÚ gïupio”. Przekonanie o wïasnej niedoskonaïoĂci jest bardzo powszechne.

W ciÈgu 30 dni pokonamy wspólnie mentalnÈ barierÚ pomiÚdzy sukcesem a spokojem umysïu, miÚdzy wewnÚtrznym poczuciem satysfakcji a dobro- bytem materialnym. Zrozumiesz, ĝe obydwie pary da siÚ ze sobÈ harmo- nijnie poïÈczyÊ. Istotne jest to, czy masz w sobie gotowoĂÊ do podjÚcia wyzwania oraz wysiïku woli i umysïu, bez wzglÚdu na okolicznoĂci.

DziÚki otwartoĂci i chÚci wspóïpracy zrozumiesz, jak wiele korzyĂci daÊ moĝe miïoĂÊ do samego siebie. Odkryjesz, ĝe ĝycie bez lÚku jest moĝliwe dziÚki przyjacioïom, a podÈĝanie ĂcieĝkÈ intuicji wiedzie ku prawdzie.

(5)

Sïowo wstÚpne 9 Czytelnicy moich ksiÈĝek uwaĝajÈ, ĝe sekret tych pozycji tkwi w pro- stocie przekazu. Jako autor unikam wyszukanych sïów oraz skomplikowanych przykïadów. Nie zawstydzam czytelnika, aby w ten sposób nakïoniÊ go do zmiany. Nie strofujÚ ani nie bagatelizujÚ. KsiÈĝka, którÈ trzymasz w rÚkach, zawiera odpowiedzi na pytania dotyczÈce Ciebie i Twojego ĝycia. Staraj siÚ identyfikowaÊ z bohaterami kaĝdego z rozdziaïów tej ksiÈĝki. Niech treĂÊ kaĝdego rozdziaïu daje Ci do myĂlenia. PodkreĂlaj to, co wydaje Ci siÚ waĝne, a nastÚpnie wielokrotnie czytaj zaznaczone przez siebie fragmenty.

Odpowiadaj na wszystkie zadane pytania. Nie obawiaj siÚ niczego. Od- powiedzi sÈ w Tobie. Wyruszmy wspólnie w podróĝ, która na zawsze odmieni Twoje ĝycie.

(6)

Dzieñ 2.

Okaĝ sobie uznanie

eě gïÚboki wdech i przeczytaj poniĝsze stwierdzenie:

Radzisz sobie lepiej, niĝ myĂlisz.

Co czujesz po jego przeczytaniu?

RadoĂÊ? UlgÚ? Cieszysz siÚ, bo masz wraĝenie, ĝe nareszcie uznano TwojÈ wartoĂÊ? A moĝe czujesz siÚ ěle zrozumiany?

Zaznacz te z odpowiedzi, które najpeïniej odzwierciedlajÈ to, co czujesz w obecnej chwili.

______ „Rhonda mnie nie zna”.

______ „Nie robiÚ tyle, ile powinienem”.

______ „DziÚki Bogu, znalazï siÚ w koñcu ktoĂ, kto mnie rozumie”.

______ „Chciaïbym, ĝeby byïa to prawda”.

______ „JeĂli faktycznie tak jest, dlaczego nie poprawiïo mi to samopoczucia?”.

______ „NaprawdÚ?”.

______ „DziÚkujÚ”.

______ „Nie mów tego! StracÚ caïÈ motywacjÚ!”.

______ „Nie wÈtpiÚ. PracujÚ nad tym”.

______ Inna odpowiedě: __________________________________

Reakcja na pochwaïÚ pokazuje sposób, w jaki Twój umysï filtruje informacje. Ma to bezpoĂredni wpïyw na Twoje uczucia, myĂli oraz zachowa- nie. Istnieje wiele filtrów, które sïuĝÈ do kamuflowania prawdy. Niektóre z nich to: „Nie jestem wystarczajÈco dobry” lub „Nikt mnie nie polubi”.

W

(7)

Okaĝ sobie uznanie 21 Sposób, w jaki przetwarzamy informacje, ksztaïtuje nasze wyobraĝenie o otaczajÈcym Ăwiecie.

Przyjrzyjmy siÚ teraz Twoim filtrom.

JeĂli wybraïeĂ odpowiedě „Rhonda mnie nie zna”, Twój filtr to: „Nikt nie wie, kim naprawdÚ jestem”. JesteĂ typem osoby, do której nie sposób siÚ zbliĝyÊ. IntymnoĂÊ nie jest TwojÈ mocnÈ stronÈ. BÚdÈc z kimĂ blisko, nie ufasz tej osobie. Boisz siÚ jej odejĂcia.

JeĂli wybraïeĂ drugÈ odpowiedě — „Nie robiÚ tyle, ile powinienem”

— Twoim filtrem jest perfekcjonizm. JesteĂ dumny z tego, ĝe pracujesz ciÚĝej i dïuĝej niĝ inni, ale nie masz czasu dla siebie. Traktujesz siÚ po macoszemu.

Odpowiedě „DziÚki Bogu, znalazï siÚ w koñcu ktoĂ, kto mnie rozumie”

oznacza, ĝe ponad wszystko lÚkasz siÚ bycia niezauwaĝonym. Szukasz po- twierdzenia wïasnej wartoĂci na zewnÈtrz i czÚsto czujesz siÚ nierozumiany przez otoczenie. JeĂli zaznaczyïeĂ „Chciaïbym, ĝeby byïa to prawda”, Twój filtr to: „Nikt nie wie o mnie tyle co ja sam”. Z trudem przyjmujesz po- chwaïy. Nie wierzysz, ĝe robisz wystarczajÈco duĝo lub ĝe zasïugujesz na sukces. Zamiast skupiaÊ siÚ na tym, co Ci wychodzi, wolisz zadrÚczaÊ siÚ tym, co robisz ěle. Masz poczucie humoru, ale rzadko rozĂmieszasz innych.

Wybór odpowiedzi „JeĂli faktycznie tak jest, dlaczego nie poprawiïo mi to samopoczucia?” to znak, ĝe Twoim ĝyciem, zamiast logiki, rzÈdzÈ emocje.

KïÚbi siÚ w Tobie wiele uczuÊ, lecz nie czujesz siÚ dobrze we wïasnej skó- rze. MnogoĂÊ owych uczuÊ rozprasza TwojÈ uwagÚ i utrudnia skupienie na zamierzonym celu.

JeĂli wybraïeĂ odpowiedě „NaprawdÚ?”, masz nawyk podawania w wÈt- pliwoĂÊ wszystkiego, co robiÈ lub mówiÈ inni. Nosisz w sobie nieuĂwiado- mione przekonanie, ĝe nie zasïugujesz na komplementy i dlatego nie umiesz ich przyjÈÊ. A to oznacza, ĝe wÈtpisz w siebie.

JeĂli na komplementy reagujesz prostym sïowem „dziÚkujÚ”, wiesz, ĝe naleĝy je przyjmowaÊ z wdziÚcznoĂciÈ. NauczyïeĂ siÚ tego. Jeĝeli wierzysz w prawdziwoĂÊ pochwaï i komplementów, bez wzglÚdu na to, z czyich ust pochodzÈ — posiadasz zdrowe poczucie wïasnej wartoĂci. Istnieje jeszcze jedna moĝliwoĂÊ, a mianowicie — nie wierzysz w ĝadne komplementy, ale potrafisz za nie dziÚkowaÊ. Oznacza to, ĝe brak Ci pewnoĂci siebie po- trzebnej do tego, aby wprowadziÊ istotne zmiany w ĝyciu.

(8)

„Nie mów tego! StracÚ caïÈ motywacjÚ!” — to wybór tych, którzy nie- ustannie krytykujÈ samych siebie i ĝywiÈ przekonanie, ĝe otoczenie nega- tywnie ocenia ich osobÚ. CzujÈ, ĝe nie sÈ „doĂÊ dobrzy”. OdczuwajÈ przymus

„naprawiania” samych siebie, bez wzglÚdu na pozytywne opinie pïynÈce z otoczenia. Wiecznie cierpiÈ i walczÈ.

Zaznaczenie ostatniej odpowiedzi wskazuje na zdrowÈ pewnoĂÊ siebie.

Charakteryzuje osobÚ potrzebujÈcÈ uznania i dajÈcÈ je sobie, kiedy wie, ĝe na nie zasïuĝyïa. Osoba taka chce byÊ postrzegana jako ktoĂ, kto odniósï sukces.

Twoja percepcja Ăwiata — Twój filtr — daje Ci zïudzenie realnoĂci, lecz uniemoĝliwia dostrzeĝenie prawdy. W ciÈgu kolejnych paru dni po- mogÚ Ci zmieniÊ Twój obecny styl postrzegania rzeczywistoĂci. Którego z filtrów uĝywasz na co dzieñ? Która odpowiedě jest Ci najbliĝsza?

Mój filtr to:

Wiedza na temat tego, w jaki sposób Twój umysï interpretuje realne zdarzenia, jest Ci niezbÚdna, jeĂli chcesz, aby te 30 dni odmieniïo Twoje ĝycie. Przyjrzyj siÚ wïasnym myĂlom „na powaĝnie”.

Twój sposób myĂlenia zacznie ulegaÊ zmianie, jeĂli Ty sam zaczniesz okazywaÊ sobie naleĝne uznanie za podjÚty do tej pory trud. Samouznanie jest rodzajem pochwaïy. Kaĝda nowa myĂl, dziaïanie i reakcja stanowiÈ okazjÚ do refleksji i pochwalenia wïasnej postawy otwartoĂci wobec zmian.

Uznanie okazane samemu sobie za najmniejszy nawet wysiïek jest waĝne i ma istotny wpïyw na nasze ĝycie.

ZwróÊ uwagÚ na zmiany, których dokonaïeĂ — te bardziej i mniej wi- doczne. Samo „myĂlenie” o zmianach bywa ryzykiem. Najwyĝszy czas oka- zaÊ sobie uznanie. Nie obawiaj siÚ popadniÚcia w samozachwyt. Masz szan- sÚ uzyskaÊ pewnoĂÊ siebie, której bÚdziesz potrzebowaï do tego, aby odmieniÊ swe ĝycie bez wzglÚdu na emocje, myĂli oraz przeszkody, jakie pojawiaÊ siÚ bÚdÈ na Twojej drodze.

Uznanie to pochwaïa za wysiïki, które podejmujesz. Jest ono absolutnie konieczne, jeĂli naszym celem jest uruchomienie tkwiÈcego w nas potencjaïu.

Nie pozwól, aby emocje decydowaïy o tym, co dla Ciebie waĝne. Skupiaj

(9)

Okaĝ sobie uznanie 23 siÚ na dziaïaniach, nie na emocjach. Codzienne okazywanie samemu sobie uznania sprawi, ĝe negatywne emocje osïabnÈ.

Twój filtr ulegnie zmianie w sposób niewymuszony. ¥wiat zacznie jawiÊ Ci siÚ jako bardziej pozytywny. Pole Twojej ĂwiadomoĂci ulegnie powiÚk- szeniu, a Ty zyskasz lepszy wglÈd w siebie i wiÚkszÈ pewnoĂÊ.

Stacey chciaïa ĝeglowaÊ. Miaïo to uczyniÊ jej ĝycie lepszym. PodjÚïa ryzyko i skontaktowaïa siÚ telefonicznie z najbliĝszym oĂrodkiem ĝeglarskim.

Zapytaïa o terminy szkoleñ. Trudno nazwaÊ to ryzykiem, a jednak w jej przekonaniu tak banalna rzecz byïa ryzykiem. Od 10 lat fascynowaïo jÈ ĝeglarstwo. Rodzinny biznes byï dla niej na tyle absorbujÈcy, ĝe nie byïa w stanie wygospodarowaÊ czasu na hobby. Kontakt z oĂrodkiem byï ma- leñkim krokiem ku urzeczywistnieniu jednego marzenia.

Poprosiïam Stacey o dokoñczenie poniĝszego zdania:

Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie, poniewaĝ ______________________

A oto co napisaïa: „Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie, poniewaĝ zdobyïam siÚ na to, aby zadzwoniÊ do oĂrodka i zebraÊ informacje na temat czïonkostwa w klubie oraz wynajmu jachtu”.

— Dlaczego tak dïugo zwlekaïam z tÈ prostÈ decyzjÈ? Jestem bezna- dziejna — wyznaïa.

— ProszÚ, nie przejmuj siÚ negatywnymi emocjami, jakie w tej chwili odczuwasz. Krytycyzm sprawia, ĝe trudno nam zdobyÊ siÚ na uznanie wobec samego siebie. Kaĝdy najmniejszy krok ma znaczenie.

LÚk przed poraĝkÈ sprawia, ĝe boimy siÚ robiÊ to, czego tak naprawdÚ pragniemy. Nie chcemy ponieĂÊ poraĝki. A jeĂli okaĝe siÚ, ĝe Stacey nie ma talentu do ĝeglowania? Czy jej ĝycie ma szansÚ staÊ siÚ lepszym tylko wtedy, gdy okaĝe siÚ, ĝe posiada wyjÈtkowy talent do ĝeglowania? OczywiĂcie, ĝe nie. Jej ĝycie zmieni siÚ na lepsze dziÚki podjÚciu ryzyka, które uczyni jÈ bardziej szczerÈ wobec siebie.

A teraz proszÚ CiÚ o okazanie uznania samemu sobie.

Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie, poniewaĝ ______________________

JeĂli nic nie przychodzi Ci do gïowy, zacznij od przypomnienia sobie o zakupie niniejszej ksiÈĝki lub o udzieleniu szczerych odpowiedzi na pytania zawarte w poprzednim rozdziale. SugerujÚ nastÚpujÈce odpowiedzi:

(10)

Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie, poniewaĝ zakupiïem ksiÈĝkÚ Zmieñ swoje ĝycie w 30 dni Rhondy Britten.

lub

Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie za przebrniÚcie przez pierwszy rozdziaï oraz udzielenie wyczerpujÈcych odpowiedzi na zadane w nim pytania.

lub

Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie za to, ĝe pokonaïem wïasne lenistwo i do- tarïem do rozdziaïu drugiego.

Zauwaĝ, ĝe sÈ to realne odpowiedzi. Nie proponujÚ Ci odpowiedzi w stylu: „Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie, poniewaĝ dzielnie uporaïem siÚ ze wszystkimi problemami”. Uogólniona odpowiedě nie prowadzi do zmian.

To, co wydaje siÚ ïatwe dla jednego, moĝe byÊ niemaïym wyzwaniem dla drugiego.

ZgïÚbiajÈc niniejszÈ lekturÚ, doĂwiadczaÊ bÚdziesz wielu emocji, od radoĂci po zïoĂÊ. Skup siÚ bardziej na dziaïaniach — nie sïuchaj Ălepo uczuÊ i emocji. W ten sposób polepszysz jakoĂÊ swego ĝycia.

Okazywanie sobie uznania za podjÚte ryzyko zmieni Twój filtr. Zbu- dujesz zdrowe poczucie wïasnej wartoĂci. Nie jest waĝne, czy osiÈgnÈïeĂ ostateczny cel. Uznanie okazywane sobie jest czÚĂciÈ podróĝy ku praw- dziwemu ja, a ta jest waĝniejsza niĝ dotarcie do mety.

A oto za co Stacey postanowiïa okazaÊ samej sobie uznanie:

Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie, poniewaĝ wykonaïam kolejnÈ seriÚ Êwiczeñ dla poprawienia kondycji przed kursem ĝeglarskim.

Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie, poniewaĝ postanowiïam wybaczyÊ sobie to, ĝe przed dïugi czas stawiaïam siebie na ostatnim miejscu.

Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie, poniewaĝ ostatniÈ sobotÚ spÚdziïam, uczÈc siÚ podstaw ĝeglowania.

Naleĝy mi siÚ dzisiaj uznanie za to, ĝe poinformowaïam rodziców o no- wym hobby.

Wszystko to wymagaïo odwagi i czasu. JednoczeĂnie wzmocniïo w Stacey poczucie wewnÚtrznej siïy i pewnoĂci siebie.

ProszÚ CiÚ o wypisanie 25 rzeczy, które uwaĝasz za wïasne osiÈgniÚcia w minionym roku. Zyskasz tym samym odwagÚ do podjÚcia w przyszïoĂci nowego ryzyka. JeĂli zadanie to wydaje Ci siÚ zbyt trudne, spróbuj roz-

(11)

Okaĝ sobie uznanie 25 patrzeÊ kolejne aspekty swojego ĝycia. NawiÈĝesz dziÚki temu kontakt z prawdziwym ja.

1. Naleĝy mi siÚ uznanie, poniewaĝ_________________________

A teraz wykonaj to zadanie jeszcze raz. Pewnie myĂlisz, ĝe nic wiÚcej nie da siÚ dopisaÊ? Nieprawda.

(12)

Czy w ciÈgu ostatniego roku:

x podjÈïeĂ jakieĂ nowe ryzyko zawodowe?

x coĂ CiÚ zainteresowaïo?

x zaczÈïeĂ uprawiaÊ hobby?

x odwaĝyïeĂ siÚ na rozmowÚ z kimĂ, do kogo wczeĂniej baïeĂ siÚ otworzyÊ usta?

x nauczyïeĂ siÚ przygotowywaÊ nowÈ potrawÚ?

x po raz pierwszy zdobyïeĂ siÚ na odmowÚ, na powiedzenie nie?

x po raz pierwszy zadbaïeĂ o siebie i odwiedziïeĂ salon kosmetyczny lub zrobiïeĂ sobie nowÈ fryzurÚ?

Co z Twoim ĝyciem uczuciowym? Czy okazaïeĂ komuĂ wiÚcej wspóï- czucia? Czy wyraěnie okreĂlaïeĂ swoje granice?

Co z Twoim zdrowiem? Czy wprowadziïeĂ ulepszenia w codziennej diecie? Czy uwaĝniej przyglÈdaïeĂ siÚ temu, co spoĝywasz?

Co z TwojÈ aktywnoĂciÈ fizycznÈ? JeĂli w tym roku odbyïeĂ wiÚcej spacerów niĝ w roku poprzednim — pogratuluj sobie.

JeĂli postanowiïeĂ siÚ poddaÊ, bo czujesz, ĝe nie jesteĂ w stanie wykonaÊ tego Êwiczenia, nie spodziewaj siÚ widocznych zmian w ĝyciu.

26.Naleĝy mi siÚ uznanie, poniewaĝ_________________________

(13)

Okaĝ sobie uznanie 27

Udaïo Ci siÚ! ¥wietnie!

A teraz przyjrzyj siÚ uwaĝnie temu, co napisaïeĂ. Kaĝdy z tych „punk- tów” wymagaï od Ciebie pokonania lÚku i podjÚcia ryzyka. Kaĝdy z nich przybliĝa ciÚ ku prawdziwemu ja. Gratulacje. Sam zapoczÈtkowaïeĂ proces zmian.

Dzisiaj... okaĝ sobie uznanie

Zastanów siÚ przez chwilÚ i odpowiedz na poniĝsze pytania. Wymy- Ăliïam je po to, aby pomóc Ci skupiÊ siÚ na tym, co waĝne tu i teraz.

W jakiej dziedzinie ĝycia okazywanie sobie uznania przychodzi Ci najtrudniej?

W jakiej dziedzinie ĝycia marzy Ci siÚ wiÚcej osiÈgniÚÊ?

(14)

Jak wyglÈdaïoby Twoje ĝycie, gdybyĂ okazywaï sobie wiÚcej uznania?

Czy chciaïbyĂ mieÊ wiÚcej powodów do okazywania sobie uznania?

ProszÚ, abyĂ przez kolejne 30 dni wypisywaï po piÚÊ rzeczy, z których jesteĂ dumny. Zacznij robiÊ to juĝ dzisiaj — jakie ryzyko podjÈïeĂ? Pa- miÚtaj, ĝe liczÈ siÚ maïe kroki. Udzielaj precyzyjnych odpowiedzi. Na- uczysz siÚ w ten sposób dostrzegaÊ dobro, jakie czynisz kaĝdego dnia, przez co nabierzesz pewnoĂci siebie. Zaczniesz uĂwiadamiaÊ sobie, kim naprawdÚ jesteĂ. Im bardziej szczegóïowych i precyzyjnych odpowiedzi udzielisz, tym lepiej.

1.Naleĝy mi siÚ uznanie, poniewaĝ_________________________

Zauwaĝ, ĝe w pewnych kwestiach okazywanie sobie uznania wydaje siÚ doĂÊ ïatwe, w innych zaĂ przychodzi z trudem. Skupienie uwagi na tym, czego faktycznie dokonujesz, w przeciwieñstwie do tego, czego chciaïbyĂ dokonywaÊ, pomoĝe Ci staÊ siÚ osobÈ szczerÈ wobec siebie.

(15)

Dzieñ 20.

Siïa rozpÚdu

ardzo siÚ staraïeĂ przez ostatnie dwadzieĂcia dni. ZdobyïeĂ nowe umiejÚtnoĂci i stawiïeĂ czoïa swoim lÚkom. Sporo sobie uĂwiado- miïeĂ i doszedïeĂ do waĝnych wniosków, które bÚdÈ miaïy wpïyw na resztÚ Twojego ĝycia. Jestem pewna, ĝe pojawiaïy siÚ teĝ dni, kiedy chciaïeĂ siÚ poddaÊ. A jednak wytrwaïeĂ.

Opanowanie tylu rzeczy w tak krótkim czasie to prawdziwe mistrzo- stwo. WiÚkszoĂÊ ludzi nie chce przeprowadzaÊ aĝ tak dogïÚbnej analizy samego siebie. Przez ostatnie dwadzieĂcia dni nabieraïeĂ rozpÚdu, który teraz pomoĝe Ci wprowadziÊ wszystkie zmiany. Przed nami dziesiÚÊ dni, w trakcie których wchïoniesz kolejnÈ dawkÚ wiedzy o tym, jak zrealizowaÊ swój peïny potencjaï. Wspólnie zadbamy o to, aby Twoje zaangaĝowanie doprowadziïo CiÚ do nowej wersji siebie.

PoĂwiÚÊ teraz chwilÚ na uzupeïnienie pustych miejsc:

Moje pragnienie znalezienia równowagi w ĝyciu sprawia, ĝe czujÚ (siÚ) __________.

JeĂli pozostanÚ w zgodzie z _________, automatycznie poczujÚ wiÚkszÈ równowagÚ w ĝyciu.

Kïamstwo, które najczÚĂciej powtarzam to __________.

KïamiÚ dlatego, ĝe wtedy ___________.

Wymówki pozwalajÈ mi uniknÈÊ __________.

OdkÈd pamiÚtam, mojÈ najczÚstszÈ wymówkÈ byïo __________.

Najbardziej ĝaïujÚ ___________.

B

(16)

Gdybym zdawaï sobie sprawÚ z mojej najgïÚbszej potrzeby ________, moje ĝycie wyglÈdaïoby inaczej, poniewaĝ __________.

JeĂli chcesz mieÊ to, czego pragniesz, musisz byÊ gotowy _________.

ChcÚ, aby _______ pomógï/pomogïa mi ___________.

Sïowa, których najczÚĂciej uĝywam i które sprawiajÈ, ĝe tkwiÚ w martwym punkcie, to _____________.

mwiczÚ miïoĂÊ do samego siebie, rezygnujÈc z nastÚpujÈcego sïowa lub zwrotu: __________.

Wiem, ĝe to gïos intuicji, kiedy ___________.

NajwiÚksza róĝnica pomiÚdzy gïosem strachu a gïosem intuicji polega na ___________.

MuszÚ zaufaÊ ________, aby ufaÊ innym.

Aby zbudowaÊ zaufanie, muszÚ __________.

Moja niechÚÊ do wybaczenia _________ powstrzymuje mnie przed dziaïaniem.

Aby zmieniÊ moje ĝycie, muszÚ sobie wybaczyÊ __________.

UzupeïniajÈc puste miejsca, zrozumiesz, jak wiele wiedzy zdobyïeĂ i przyswoiïeĂ przez ostatnie dziesiÚÊ dni. UmiejÚtnoĂÊ ujrzenia siebie w no- wym Ăwietle to kluczowy czynnik w nauce szczeroĂci wobec samego siebie.

KiedyĂ powtarzaïam sobie w kóïko, ĝe czegoĂ „nie potrafiÚ” zmieniÊ, po- niewaĝ nie widziaïam natychmiastowych efektów. Ostatnie dwadzieĂcia dni pokazujÈ, ĝe moĝesz zmieniÊ coĂ, a nawet bardzo wiele, jeĂli tylko po- zostaniesz skupiony i zaangaĝowany.

Zaangaĝowanie jest podstawÈ nabierania rozpÚdu. Podobnie jest z od- wagÈ i gotowoĂciÈ zmiany zobowiÈzañ w trakcie naszego rozwoju — sÈ niezwykle waĝne dla naszej zdrowej samooceny. Przez ostatnie dwadzieĂcia dni stopniowo odkrywaïeĂ, kim jesteĂ i jak moĝesz zaprezentowaÊ Ăwiatu swój wiÚkszy potencjaï. PodÈĝanie tÈ drogÈ bÚdzie wymagaïo podjÚcia zobowiÈzania.

Zrób listÚ trzech najwaĝniejszych postanowieñ dla dnia 20. Nie kopiuj odpowiedzi z poprzednich rozdziaïów, jeĂli nie sÈ juĝ aktualne. Nadszedï czas, aby na nowo oceniÊ swój poziom rozwoju. Nie obawiaj siÚ zmian.

(17)

Siïa rozpÚdu 195

Moje trzy najwaĝniejsze postanowienia to:

1. … 2. … 3. …

W dniu 20. prawie zakoñczyïeĂ proces trzytygodniowej pracy nad sobÈ.

Spróbujmy to podsumowaÊ.

Moje trzy najwaĝniejsze wglÈdy to:

1. … 2. … 3. …

Korzystanie z wglÈdów, których doĂwiadczyïeĂ, pozwoli im zamieniÊ siÚ w realne wybory ĝyciowe. PomogÈ Ci nabraÊ rozpÚdu i bÚdÈ lekcjami ĝyciowymi.

Lekcje sÈ tym, czego siÚ uczysz, a nastÚpnie stosujesz w swoim ĝyciu.

Nauczyïam siÚ mówiÊ „kocham ciÚ”, lecz nic nie wyniknie z tych sïów, jeĂli nie uĝyjÚ ich w moim zwiÈzku. Zastosowanie zdobytej wiedzy zamienia jÈ w lekcje, z których moĝesz mieÊ poĝytek do koñca ĝycia.

Do tej pory mojÈ najwiÚkszÈ ĝyciowÈ lekcjÈ byïo ________________.

Zmieniïo to moje ĝycie, poniewaĝ ____________________________.

JednÈ z moich lekcji byïo uĂwiadomienie sobie, jak trudno jest przestaÊ kïamaÊ. Przez ponad dwadzieĂcia lat kïamaïam na temat Ămierci moich rodziców. Byïam przekonana, ĝe ich odejĂcie byïo nieistotne dla Ăwiata, dlatego w ten sposób przedstawiaïam je innym. Bardzo siÚ myliïam. Nie- stety kïamstwa napÚdzaïy moje faïszywe przekonania. A Ty które kïamstwa porzuciïeĂ, odkÈd postanowiïeĂ, ĝe chcesz byÊ wiernym sobie?

Kïamiemy z wielu powodów, lecz zazwyczaj tïumaczymy sobie, ĝe to dla dobra kogoĂ innego. Wiemy jednak, ĝe kïamstwa przynoszÈ korzyĂÊ nie tylko innym — my takĝe coĂ na nich zyskujemy. Jakie byïy zyski z tego, ĝe w przeszïoĂci kïamaliĂmy? Oszukiwanie moĝe byÊ bardzo kuszÈce, kiedy pojawiajÈ siÚ konkretne korzyĂci. Czego dowiedziaïeĂ siÚ o sobie, dziÚki czemu na dobre przestaïeĂ kïamaÊ?

(18)

Wiem jedno: kïamstwo to dowód mojej niskiej samooceny. Odbiera odwagÚ do zmiany. Kiedy oszukujÚ, mój rozpÚd sïabnie, bo zaczyna mnie napÚdzaÊ coĂ innego. Nie chcÚ juĝ dïuĝej poĂwiÚcaÊ mojego ĝycia innym, kosztem samej siebie. Moje potrzeby sÈ tak samo waĝne jak potrzeby innych.

To byïa dla mnie trudna lekcja. Moĝliwe, ĝe najtrudniejsza. W mojej ro- dzinie poĂwiÚcanie siÚ byïo czÚĂciÈ naszej historii. JeĂli poĂwiÚcaïam siÚ dla kogoĂ, oznaczaïo to, ĝe jestem dobrym czïowiekiem, a przynajmniej tak mnie uczono. PoĂwiÚcanie siÚ spowalnia nas. Wtedy zmiana nie moĝe siÚ wydarzyÊ.

RozpÚd sprawia, ĝe moĝesz przeskoczyÊ pewne doĂwiadczenia i zrobiÊ uĝytek ze swojej skïonnoĂci do ryzyka. Moĝesz zmieniaÊ siÚ szybciej, po- niewaĝ niewygoda przestaje ci przeszkadzaÊ. W dobrym znaczeniu. Jak w starym powiedzeniu: czujesz siÚ dobrze we wïasnej skórze. MyĂlÚ, ĝe kiedy akceptujemy to, kim jesteĂmy, zmiana pod wpïywem wglÈdu jest bardziej prawdopodobna. Z drugiej strony, usilne próby zachowania ograniczeñ, poprzez wymówki, majÈce uwiarygodniÊ nasze poïoĝenie, utrudniajÈ nam bycie szczerym wobec samego siebie.

Wymieñ trzy przykïady ryzyka, które podjÈïeĂ w ciÈgu ostatnich dwudziestu dni, a które byïyby nie do pomyĂlenia przed przeczytaniem tej ksiÈĝki.

1. … 2. … 3. …

Rozwój wspomaga rozwój. GratulujÚ podjÚcia ryzyka w ciÈgu ostatnich 20 dni.

Teraz jest pora na to, aby odwaĝnie zapytaÊ, czego pragniesz. Kiedy w ciÈgu ostatnich 20 dni podjÈïeĂ ryzyko i poprosiïeĂ o coĂ, czego wczeĂniej unikaïeĂ? Wypisz trzy najwaĝniejsze proĂby.

1. … 2. … 3. …

Proszenie o to, czego chcesz, i gotowoĂÊ do przewodzenia to dwa sposo- by na porzucenie mentalnoĂci ofiary i stanie siÚ liderem. Czy chcesz byÊ przywódcÈ w swoim wïasnym ĝyciu? O co byĂ poprosiï? Podaj trzy naj- waĝniejsze rzeczy:

(19)

Siïa rozpÚdu 197

1. … 2. … 3. …

DziÚki umiejÚtnoĂci formuïowania ĝyczeñ, informujesz Ăwiat o swoich potrzebach i umoĝliwiasz innym zaspokajanie ich w sposób, który CiÚ wzmacnia. W ciÈgu ostatnich 20 dni prawdopodobnie uĂwiadomiïeĂ sobie ĝyczenia, o których istnieniu wczeĂniej nie miaïeĂ pojÚcia. Co to byïo?

Wypisz swoje przykïadowe ĝyczenie, które pozostaïo niespeïnione z powodu Twojej oceny. Moĝe wydawaïo siÚ gïupie lub egoistyczne. ¿adne ĝyczenie takie nie jest.

Opisz teraz swoje:

JeĂli chcesz zaprzestaÊ oceniania, pamiÚtaj, ĝe dotyczy to takĝe jÚzyka, który CiÚ wczeĂniej blokowaï. JÚzyk to potÚĝne narzÚdzie. Wiernie od- zwierciedla nasze przekonania. JeĂli mówisz „Nie mogÚ”, gdzieĂ w Ărodku wierzysz, ĝe tak wïaĂnie jest. Gdy tylko usuniesz ze sïownika zwroty, przez które nie moĝesz zaĂwieciÊ swoim peïnym blaskiem, Twoja gwiazda roz- bïyĂnie szybciej i jaĂniej.

ZabïyĂniesz jaĂniej takĝe wtedy, kiedy zaufasz sobie i zmianom, które wprowadzasz. W takich chwilach od razu nabierasz wiÚkszego rozpÚdu.

Moĝesz bardziej na sobie polegaÊ. Ufasz swojej intuicji, a poczucie zagu- bienia gdzieĂ znika. Widzisz, jak wiele mogïeĂ zmieniÊ przez ostatnie dwa- dzieĂcia dni, wiÚc zastanawiasz siÚ: co teraz?

„Co teraz?” jest normalnÈ reakcjÈ. Zapytaj siebie: „Teraz, kiedy dokona- ïem tylu potrzebnych zmian, aby ĝyÊ w zgodzie z samym sobÈ, co jeszcze mogÚ osiÈgnÈÊ? Jak mogÚ zmieniÊ moje ĝycie?” UsiÈdě i zapisz wszystko, co przychodzi Ci do gïowy.

A zatem, co jest moĝliwe? Co jeszcze moĝe siÚ wydarzyÊ w moim ĝyciu?

Wszystko jest moĝliwe. Przez ostatnie 20 dni nabieraïeĂ rozpÚdu, po- dejmujÈc siÚ zadañ wymagajÈcych wysiïku, ryzyka lub Ămiertelnie CiÚ przeraĝajÈcych. Kiedy juĝ osiÈgasz pewien stopieñ rozwoju, zaczynajÈ pojawiaÊ siÚ moĝliwoĂci, których nigdy siÚ nie spodziewaïeĂ, ani nawet nie liczyïeĂ na nie. To kolejny bonus zwiÈzany ze zmianÈ. Potrafisz planowaÊ

(20)

swojÈ przyszïoĂÊ z wiÚkszym rozmachem. To, co nieznane, juĝ CiÚ nie przeraĝa. Rzeczy, które wydawaïy siÚ niemoĝliwe, teraz sÈ moĝliwe. To wspaniaïa lekcja wsïuchiwania siÚ w gïos intuicji.

Kiedy parÚ dni temu mówiliĂmy o wyostrzaniu swojej intuicji, nama- wiaïam CiÚ, abyĂ po prostu zaczÈï sïuchaÊ. PosïuchaïeĂ mnie? Czy z sza- cunkiem potraktowaïeĂ swój wewnÚtrzny gïos, który wie, jak poprowadziÊ CiÚ przez nieznane? Kiedy zaczynasz go sïuchaÊ, gdy brzmi on coraz wy- raěniej, trudno go ignorowaÊ. Pobieranie lekcji od wïasnej intuicji to Twoje zadanie na resztÚ ĝycia. Pozwól jej staÊ siÚ Twoim nauczycielem.

Moĝe wziÈïeĂ tÚ ksiÈĝkÚ do rÚki, poniewaĝ po prostu wiedziaïeĂ, ĝe to coĂ dla Ciebie. Tak wïaĂnie dziaïa intuicja. Teraz wypisz piÚÊ przypadków, kiedy w czasie ostatnich 20 dni posïuchaïeĂ jej gïosu. DziÚki temu zrozumiesz, ĝe juĝ teraz radzisz sobie lepiej niĝ sÈdziïeĂ.

Posïuchaïem mojej intuicji, kiedy:

1. … 2. … 3. … 4. … 5. …

Intuicja jest potÚĝnym sprzymierzeñcem, którego nikt nie moĝe CiÚ pozbawiÊ. Bardziej wartoĂciowym niĝ pieniÈdze lub czas. Dokïadnie CiÚ poprowadzi, jeĂli jej pozwolisz. JeĂli jej zaufasz, bÚdzie Ci dobrze sïuĝyÊ.

Kiedy uczysz siÚ sïuchaÊ gïosu intuicji, jednoczeĂnie uczysz siÚ ufaÊ samemu sobie. RobiïeĂ to przez ostatnie 20 dni. Zaufanie jest czymĂ bardzo ulotnym, a jednoczeĂnie stanowi podstawÚ kaĝdej intymnej relacji.

Kaĝdy, z kim pracujÚ nad poprawÈ zwiÈzku, wczeĂniej czy póěniej mówi mi: „Chciaïbym bardziej ufaÊ”. Zaufanie przypomina ĂcianÚ noĂnÈ, która jest niezbÚdna, poniewaĝ bez niej budynek siÚ zawali. Dotyczy to równieĝ Ciebie. Bez zaufania wiÚkszoĂÊ narzÚdzi, o których wczeĂniej rozmawiali- Ămy, bÚdzie bezuĝyteczna. Po prostu zabraknie Ci pewnoĂci w dziaïaniu.

Czy zaufanie moĝna pielÚgnowaÊ? OczywiĂcie.

Kaĝdy z nas potrzebuje rozpÚdu, aby dokonaÊ powaĝnych zmian. W dwu- dziestodniowym procesie zdobywania umiejÚtnoĂci i poznawania róĝnych metod chodziïo o to, abyĂ stopniowo wprowadzaï w swoim ĝyciu maïe

(21)

Siïa rozpÚdu 199 zmiany — po to, aby tak zwane wiÚksze zmiany byïy póěniej ïatwiejsze.

Tak wïaĂnie bÚdzie. Musisz jednak powaĝnie potraktowaÊ swojÈ podróĝ, jej kaĝdy kolejny krok. Moĝesz sobie pogratulowaÊ ciÚĝkiej pracy, którÈ wykonaïeĂ. Podziel siÚ piÚcioma osiÈgniÚciami, z których byïeĂ dumny i które zapisaïeĂ w ciÈgu ostatnich dwudziestu dni.

1. … 2. … 3. … 4. … 5. …

OsiÈgniÚcia dodajÈ nam odwagi. Przez kolejne dziesiÚÊ dni nadal do- ceniaj swoje sukcesy. OsiÈgniÚcia sÈ kluczowe, jeĂli chcemy wprowadziÊ staïÈ zmianÚ. Okresowa zmiana moĝe przez moment przynosiÊ pozytywne rezultaty, lecz w efekcie, kiedy tylko uĂwiadomisz sobie, ĝe byïa chwilowa, raczej CiÚ zrani, niĝ pomoĝe. Kaĝda zmiana moĝe jednak zostaÊ ugrun- towana, jeĂli bÚdziemy doceniaÊ caïy proces jej wprowadzania. DziÚki temu zmiana bÚdzie bardziej realna i konkretna.

Kiedy masz w sobie odwagÚ, potrafisz odsunÈÊ sprawy, które stanÚïy na Twojej drodze. UsuwajÈc blokady i bariery ze swojej Ăcieĝki, moĝesz prze- jÈÊ kontrolÚ nad swojÈ podróĝÈ. W przeszïoĂci blokady te hamowaïy Twój rozwój, a bariery pokazywaïy, ĝe czegoĂ nie potrafisz. To byïo kïamstwo.

Jak napisaïam w dniu 19., przebaczenie jest kluczowe, jeĂli chcesz ĝyÊ w zgodzie ze sobÈ. Aby nabraÊ rozpÚdu, spróbuj zaufaÊ moĝliwoĂciom, jakie niesie ze sobÈ przebaczenie. Wypisz trzy sytuacje, które wymagajÈ wybaczenia.

1. … 2. … 3. …

Wybaczenie uzdrawia. Z wïasnego doĂwiadczenia wiem, ĝe dwudzie- sta rocznica Ămierci moich rodziców byïa dla mnie przeïomem. Rodzice zmarli, kiedy miaïam 14 lat, lecz choÊ przez wiÚkszoĂÊ mojego ĝycia ĝy- ïam bez nich, wciÈĝ mieli nade mnÈ wïadzÚ. UĂwiadomiïam sobie, ĝe czas

(22)

siÚ od tego uwolniÊ, w chwili, kiedy bardziej zaleĝaïo mi na ĝyciu w zgodzie z samÈ sobÈ niĝ na ich miïoĂci. Byï to poruszajÈcy moment peïnego zrozumienia.

Wiele osiÈgnÈïeĂ przez ostatnie dwadzieĂcia dni, ale to wciÈĝ poczÈ- tek. Kolejne dni bÚdÈ sprawdzianem tego, czy potrafisz najpierw zadbaÊ o siebie. Zmiana wïasnego ĝycia bywa trudna — dlatego przechodzimy przez to wspólnie.

Kaĝdego dnia wykonujesz Êwiczenia i zobowiÈzujesz siÚ byÊ coraz lep- szÈ wersjÈ siebie. Pytaïam CiÚ o rzeczy, które w trakcie indywidualnego coachingu zajÚïyby nam parÚ miesiÚcy. Jednak dziÚki Twojemu zaangaĝo- waniu to, co mogïo trwaÊ miesiÈcami, nam zajmuje trzydzieĂci dni.

PamiÚtaj, ĝe zmiana mojego ĝycia zabraïa mi 20 lat. Caïe swoje doĂwiad- czenie i wiedzÚ zawarïam w tej ksiÈĝce. Ucz siÚ ode mnie i z doĂwiadczenia moich klientów. Wykorzystaj te historie w swoim wïasnym ĝyciu, a po- przednie 20 dni pomoĝe Ci wybiÊ siÚ dalej, niĝ kiedykolwiek wczeĂniej mogïeĂ sobie wyobraziÊ. Przez nastÚpne dziesiÚÊ dni nabierzesz prÚdko- Ăci, która pozwoli Ci na kolejny niezwykïy skok do przodu.

Moĝliwe, ĝe doïÈczyïeĂ do mnie, poniewaĝ chciaïeĂ zmieniÊ swojÈ ka- rierÚ, ĝycie miïosne, albo zdrowie — nie ma to znaczenia. Zmiana to zmiana. W tej chwili poznajesz narzÚdzia, dziÚki którym odmienisz swoje ĝy- cie, jeĂli tylko bÚdziesz chciaï. PokazujÚ Ci, jak zapanowaÊ nad lÚkami, abyĂ staï siÚ panem swojego losu. ¿ycie w zgodzie z samym sobÈ to coĂ wiÚcej niĝ intencja, to takĝe klucz do wewnÚtrznego szczÚĂcia. Nie zwalniaj.

Zmieniaj swoje ĝycie…