Uchwały Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej

Uchwały Wydziału Wykonawczego

Naczelnej Rady Adwokackiej

Palestra 7/1(61), 88-93

N A C Z E L N A F I A D A A D W O H A C H A

Uchwały W ydziału W ykonaw czego Naczelnej Rady Adyyokackiej

1. APLIKANT ADWOKACKI NIE MOŻE ŻĄDAĆ PODDANIA GO EGZAMINOWI ADWOKACKIEMU W INNEJ IZBIE ADWOKACKIEJ NIŻ TA, DO KTÓREJ

NALEŻY

(uchwała W ydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adw okackiej z dnia 9 listopada 1962 r.)

W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady A dw okackiej, po rozpoznaniu sprawy z odwołania apl. adw. X od uchw ały Rady Adwokackiej w A z dnia 11 paździer­ nika 1962 r. odm aw iającej skierow ania w yżej wym ienioftego w celu złożenia egzam inu adwokackiego do Rady A dw okackiej w C,

p o s t a n o w i ł : odwołanie apl. adw. X pozostaw ić bez uwzględnienia.

U z a s a d n i e n i e

(...) W niosek skarżącego o poddanie go egzam inow i w innej Izbie Adwokackiej niż ta, do której należy, n ie znajduje oparcia w żadnym przepisie prawnym . Jest w ogóle n ie do pom yślenia, aby kandydat m ający się poddać egzam inow i mógł w ybierać w ed łu g sw ego uznania kom isję egzam inacyjną in stytu cji czy uczelni, w której egzam in ma składać, i uchylać się w ten sposób od egzam inu przed organem pow ołanym do przeprowadzenia tego egzam inu zgodnie z obow iązują­ cym i przepisami.

Sam o zgłoszenie tego rodzaju w niosku świadczyć m usi n ie tylko o nieznajo­ mości przepisów o egzam inach adwokackich, ale także o niedostatecznym poczuciu w ięzi i zależności korporacyjnej oraz o zrównow ażeniu zgłaszającego taki w niosek.

W .tym stanie rzeczy odwołanie, jako oczyw iście bezzasadne, nie może być uwzględnione.

2. NIEZŁOŻENIE PRZEZ APLIK A NTA ŚLUBOWANIA MIMO WZYWANIA GO DO TEGO PRZEZ RADĘ ADWOKACKĄ NIE UPRAW NIA RADY ADWOKACKIEJ

DO SKREŚLENIA GO Z LISTY APLIKANTÓW ADWOKACKICH Z POWOŁANIEM SIĘ N A ART. 73 UST. 1 PKT 2 U. O U.A. (uchwała W ydziału W ykonawczego N aczelnej Rady Adwokackiej

N r 1 (61) U c h u M ł y W y d z i a ł u W y k o n a w c z e g o N R A ₈₉

3. BRAK PODSTAW PRAWNYCH DO W YDAW ANIA PRZEZ ORGANA

ADWOKATURY ZAŚWIADCZEŃ STWIERDZAJĄCYCH, ŻE DANA OSOBA MA KWALIFIKACJE DO UZYSK ANIA W PISU N A LISTĘ ADWOKATÓW

(uchwała W ydziału W ykonawczego N aczelnej Rady Adwokackiej ż dnia 30 listopada 1962 r.)

W ydział W ykonawczy N aczelnej Rady A dw okackiej, po rozpoznaniu sprawy z odwołania ob. Y od u chw ały Rady A dw okackiej w C z dn. 11 października 1962 r. odm awiającej w ydania zaświadczenia o posiadaniu k w alifikacji do uzyska­ nia w pisu na listę adwokatów.

p o s t a n o w i ł : odwołanie ob. Y pozostaw ić bez uwzględnienia.

U z a s a d n i e n i e

O bywatel Y w niósł do Rady A dwokackiej w C podanie o w ydanie mu zaświad­ czenia, że ma k w alifikacje do uzyskania w pisu na listę adwokatów. Zaświadczenie to jest mu potrzebne do uzyskania w pisu na listę radców prawnych, prowadzoną przez Okręgową K om isję Arbitrażową w C.

Do podania sw ego ob. Y załączył zaśw iadczenie Okręgowej K om isji Arbitra­ żowej w C z dnia 29.IX.1962 r. stw ierdzające, że jest on zatrudniony w tej K om isji od dnia 15.X.1953 r. do chw ili ohecnej, przy czym na stanow isku arbitra okręgowego — od dnia 1.VIII.1956 r.

)N!a podstaw ie tego zaświadczenia ob. Y żądał od Rady Adw okackiej W C w ydania mu zaświadczenia, że staż 'jego pracy w charakterze arbitra okręgowego w okresie 6 lalt k w alifik u je go — stosow nie do art. 43 pkt 3 u. o u. a. — do uzyskania w pisu na listę adwokatów.

Rada Adwokacka w C uchw ałą z dnia 11 października 1962 r. odm ówiła w yd a­ nia żądanego zaświadczenia, uważając za m ylny pogląd ob. Y, jakoby sama praca na stanow isku arbitra w Państw ow ej K om isji Arbitrażowej uzasadniała k w alifkacje z art. 43 pkt 3 u. o u.a., gdyż oprócz tej pracy przez co najmniej trzy lata niezbędne jest uprzednie posiadanie k w alifik acji sędziow skich. Zdaniem Rady Adw okackiej „jednoczesne łączenie ułatw ionej i w yjątk ow ej m ożliwości uzyskania k w alifik acji sędziow skich na podstaw ie u staw y o ustroju sądów p ow ­ szechnych z uzyskaniem m ożliwości w yjątkow ego w pisu na listę adwokacką na tej samej podstaw ie byłoby w nioskow aniem a minori a d maius, które nie było chyba zam ierzone przez ustaw odaw cę w art. 43 ust. 3 u. o u. a. i prowadziłoby do niczym nie uzasadnionego uprzyw ilejow ania osób pracujących na w ym ien io­ nych w u staw ie stanow iskach w Państw ow ych Kom isjach Arbitrażowych, a to w konfrontacji z sędziam i”.

Od tej uchw ały ob. Y w n iósł odwołanie, w którym dowodzi, że spełnia w ym a­ gania z art. 43 pkt 3 u. o u.a., gdyż uzyskał n ajpierw kw alifikacje sędziowskie przez fakt zajm owania stanow iska arbitra okręgow ego przez okres 3 lat od 1.VIII.1956 r. d<S dnia 1.VIII.1959 r., a przez następne 3 lata pozostawał nadal na stanow isku arbitra okręgowego.

N a c z e l n a R a d a A d w o k a c k a _{N r 1 (61)}

O bywatel Y bezpodstaw nie żąda od organów adwokatury zaświadczenia, że ma kw alifikacje do uzyskania w pisu na listę adwokatów.

Rozważania merytoryczne na tem at, czy sam o zajm owanie stanow iska arbitra okręgow ego przez okres 6 lat czyni zadość w ym aganiom z art. 43 pkt 3 u. o u.a., b yłyby aktualne i niezbędne dopiero w ów czas, gdyby ob. Y ubiegał się o w pis na listę adw okatów i gdyby Rada A dw okacka w C m iała w ' m yśl art. 46 ust. 1 u.o u.a. zadecydować o w p isie na listę adwokatów. Dopiero w ted y powstałby taki stan, że Rada A dw okacka, zgodnie ze sw oją argum entacją praw ną w yw iedzioną w zaskarżonej uchw ale, odm ów iłaby w pisu ob. Y na listę adw okatów w skutek braku ustaw ow ych w ym agań, argum entacja zaś ta podlegałaby kontroli in stancyj­ nej M inistra Sprawiedliw ości.

Mgr Y ubiega się jednak nie o w pis na listę adwokatów, lecz o stw ierdzenie przez organa adwokatury, że ma on k w alifikacje do uzyskania takiego wpisu. Żądanie w ydania takiego zaświadczenia nie jest uzasadnione żadnym przepisem ustaw y o u.a. i nie da się też ono w yprow adzić z jakiegokolw iek innego^przepisu prawnego.

Z istoty zaświadczenia w ynika, że może ono stw ierdzać jed ynie fakty. Taką też treść i taki charakter ma zaśw iadczenie w ydane ob. Y przez Okręgową K om isję Arbitrażową. O byw atel Y żąda natom iast od organów adwokatury, aby na pod­ staw ie stanu faktycznego zaświadczonego przez Okręgową K om isję Arbitrażową w ydały — dla celów w pisu na listę radców prawnych — sw oją ocenę prawną, rozstrzygającą o posiadaniu k w alifik acji do uzyskania w pisu na listę adwokatów. Do tego organa adw okatury nie są powołane, jeśli chodzi o osoby, które nie ubiegają się o w pis na listę adwokatów.

Żądanie w ydania om aw ianego zaświadczenia nie znajduje też uzasadnienia w uchw ale Nr 533 Rady M inistrów z dnia 13.XII.1961 r. w spraw ie obsługi p raw ­ nej przedsiębiorstw państw ow ych, zjednoczeń oraz banków p aństw ow ych (Mon. Pol. Nr 96, poz. 406). Jeżeli ob. Y chce się ubiegać o »wpis na listę radców p raw ­ nych na podstaw ie sw ojego stażu pracy w P aństw ow ej K om isji Arbitrażowej, to jego rzeczą jest przedstaw ić dyrektorow i przedsiębiorstwa dokum enty w ym agane w § 9 ust. 2 tej uchw ały i stw ierdzające, że spełnia on w ym agania określone w § 6 lub § 7, a rzeczą prezesa w łaściw ej K om isji Arbitrażowej będzie doko­ nanie oceny, czy tym w ym aganiom ob. Y odpowiada. Organa adwokatury nie mają żadnej podstaw y do w ydania ob. Y jakichkolw iek w tej m ierze zaświadczeń lub ocen.

Z tych założeń w ychodząc, należało odwołanie ob. Y pozostaw ić bez uw zględ ­ nienia, nie w dając się w rozstrzyganie m erytorycznej słuszności jego w yw odów .

4. ZGŁOSZENIE PRZEZ ADWOKATA BĘDĄCEGO CZŁONKIEM ZESPOŁU

ADWOKACKIEGO ZAPRZESTANIA PROWADZENIA PRAKTYKI ADWOKACKIEJ POCIĄGA ZA SOBĄ KONIECZNOŚĆ SKREŚLENIA Z LISTY

CZŁONKÓW ZESPOŁU

(uchwała W ydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 30 listopada 1962 r.)

Wydział W ykonawczy N aczelnej Rady Adwokackiej, po rozpoznaniu pisma Rady Adw okackiej w D z dnia 21 w rześnia 1962 r. w przedm iocie w yjaśnienia.

:Nr i (6i)

₉₁

czy zgłoszenie przez adwokata będącego członkiem zespołu adwokackiego za­ przestania prowadzenia praktyki adwokackiej pociąga za sobą konieczność w ystą­ pienia z zespołu,

u c h w a l i ł :

na zasadzie art. 32 ust. 1 pkt 3 u. o u.a. w yjaśnić, że

zgłoszenie przez adwokata będącego członkiem zespołu adwokackiego za­ przestania prowadzenia praktyki adwokackiej pociąga za sobą skreślenie z rejestru członków zespołu.

U z a s a d n i e n i e

W piśm ie do N aczelnej Rady Adwokackiej z dnia- 21 w rześnia 1962 r. Rada -Adwokacka w D zw róciła się z prośbą o zm odyfikow anie wzoru oświadczenia, które zgodnie z zarządzeniem NRA powinno być odbierane od w szystkich adw o­ katów zgłaszających zamiar zaprzestania prowadzenia praktyki. Zdaniem Rady A dwokackiej w D nie ma potrzeby, aby adwokat — mimo zaprzestania na p ew ien czas praktyki — m usiał w ystąpić z zespołu, którego jest członkiem , gdyż w razie w znow ienia praktyki m ogłoby to utrudnić mu ponowne przyjęcie do zespołu.

M odyfikacja w zoru ośw iadczenia m iałaby nastąpić w tym sensie, że w pełnym brzm ieniu byłoby ono stosow ane tylko w zględem tych adwokatów , którzy lik w i­ d u ją c praktykę adwokacką, zgłosiliby jednocześnie w ystąpienie z zespołu.

Zaniechanie praktyki przez adwokata, który by pozostaw ał nadal członkiem zespołu, pociągałoby za sobą jedynie zdjęcie z tablicy zespołu tabliczki inform a­ cy jn e j z nazw iskiem danego adwokata.

Rozważając powyższą spraw ę, W ydział W ykonawczy doszedł do następujących wniosków:

Sprawa poruszona w piśm ie Rady A dw okackiej sprowadza się do zagadnienia, •czy adwokat zgłaszający zaprzestanie prowadzenia praktyki może pozostawać w dalszym ciągu członkiem zespołu adwokackiego. Zagadnienie to należy roz­ strzygnąć w sensie negatyw nym .

W m yśl art. 68 u. o u.a. adwokaci mogą łączyć się w zespoły adwokackie w celu w ykonyw ania zawodu. W zw iązku z tym nie do przyjęcia jest m ożliwość pozosta­ wania na liście członków zespołu adwokata, który oświadcza, że zaprzestaje prowadzenia praktyki adwokackiej, gdyż byłoby to sprzeczne z celem zespołu, z jego istotną treścią. Z pojęciem bowiem zespołu łączy się nierozerwalnie a k ty w ­ na praca członków zespołu, dla członków w ięc nom inalnie tylko figurujących na liście, a w rzeczyw istości nie prowadzących praktyki adwokackiej, nie ma m iejsca w zespole adwokackim .

Powołana w piśm ie Rady Adwokackiej okoliczność, że w ystąpienie z zespołu może utrudnić adw okatow i zaprzestającem u prowadzenia praktyki ponowne przy­ jęc ie go do zespołu, jest okolicznością uboczną, która nie może m ieć żadnego 'w pływ u na zasadnicze rozstrzygnięcie zagadnienia.

92

_{№ 1 (61>}

5. RADA ADWOKACKA MA PRAWO NIE ZALICZYĆ DO CZASU APLIKACJE ADWOKACKIEJ OKRESU, W KTÓRYM APLIKANT ADWOKACKI FAKTYCZNIE NIE WYKONYWAŁ CIĄŻĄCYCH NA NIM OBOWIĄZKÓW, W ZWIĄZKU Z CZYM BYŁ NAWET POSTAWIONY PRZEZ ZESPÓŁ DO'

DYSPOZYCJI RADY ADWOKACKIEJ. W W YPADKU TAKIM OKRES ODBYWANIA APLIKACJI ADWOKACKIEJ ULEGA ODPOWIEDNIEMU

PRZEDŁUŻENIU

(uchwała W ydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adw okackiej z dnia 30 listopada 1962 r.)

W ydział W ykonawczy N aczelnej Rady A dw okackiej, po rozpoznaniu sp ra w y z odwołania apl. adw. X od u chw ały Rady Adwokackiej w A z dnia 12 w rześn ia 1962 roku w przedm iocie niezaliczenia jednego roku aplikacji,

p o s t a n o w i ł : odwołanie apl. adw. X pozostawić bez uwzględnienia.

U z a s a d n i e n i e

O byw atel X został w pisany na listę aplikantów adwokackich W ojewódzkie* Izby Adw okackiej w A na podstaw ie u chw ały Rady A dw okackiej w A z dnifft 8 m aja 1959 r., ślubow anie złożył w dniu 19 czerwca 1959 r„ a z dniem 13 lipca 1959 r. rozpoczął aplikację adw okacką w Zespole A dw okackim Nr 3 w A. W piśm ie z dnia 29 czerw ca 1962 r. apl. adw. X prosił o dopuszczenie go do egzam inu adw okackiego w najbliższej sesji egzam inacyjnej, poniew aż w dniu. 15 lipca 1962 r. upływa 3 -letn i okres jego aplikacji adwokackiej.

Rada A dw okacka w A postanow iła nie zaliczyć apl. adw. X jednego roku aplikacji adwokackiej i w zw iązku z tym odm ówiła dopuszczenia go do egza­ m inu adwokackiego. W uzasadnieniu uchw ały Rada A dwokacka p ow ołuje się- na to, że apl. adw. X , przy w ykon yw aniu sw ych obowiązków aplikanta adw okac­ kiego, n ie przejaw iał zainteresow ania tą pracą i w czasie aplikacji w ykonyw ał trzy radcostw a praw ne bez zgody Rady A dw okackiej, co rów nież uniemożliwiało» p raw idłow e w ykon yw anie obow iązków aplikanta adwokackiego.

Od tej uchw ały apl. adw. X w niósł w przepisanym term inie odwołanie, w k tó ­ rym przyznał, że w początkowym okresie aplikacji istotnie u jaw n iły się w jego postępow aniu „pew ne uchybienia”, jednakże później poprawił się, w obec czego' zarzut jego złej pracy aplikanckiej n ie jest uzasadniony, do oceny zaś stopniu jego przygotowania do zawodu adwokata powołana jest Kom isja Egzaminacyjna,, a n ie Rada Adwokacka.

W ydział W ykonawczy N aczelnej Rady Adwokackiej zw ażył, co następuje: Z akt personalnych apl. adw. X w ynika, że kierow nik Zespołu Adwokackiego' Nr 3 w A, do którego to zespołu apl. adw. X został przydzielony, już 21 stycznia 1960 r. żalił się w piśm ie, że środki w ych ow aw cze zastosow ane do apl. adw. X. nie odniosły żadnego skutku i że w ykazuje on brak zainteresow ania ciążącym i na nim obowiązkam i. To samo powtórzył jego patron w p iśm ie z dnia 26 stycz­ nia 1960 r.

Pism em z dnia 22 k w ietnia 1980 r. kierow nik Zespołu A dw okackiego Nr 3 w A. staw iając apl. adw. X do dyspozycji dziekana Rady A dw okackiej w A , prosifc

*Jr 1 (61) U c h i m l y W y d z i a i u W y k o n a w c z e g o N R A

_93*

o odw ołanie gcf z Zespołu, gdyż w dalszym ciągu w ykazuje on brak poczucia obowiązkowości i zdyscyplinow ania, a jego stosunek do adw okatów w zespole jest często lekcew ażący. Dopiero w opinii z 25 sierpnia 1960 r., a w ięc po przeszło rocznej aplikacji adwokackiej — patron jego stw ierdził, że apl. adw. X w ykazuje poprawę stylu pracy i że jakk olw iek osiągnięte przez niego w yn ik i n ie są zado­ w alające, to jednak dało się u niego zauw ażyć zrozum ienie tego, że dotychcza­ sow a jego postaw a była niew łaściw a.

W tym stanie rzeczy Rada Adwokacka w A m iała pełną podstaw ę do tego, , by na zasadzie art. 78 u. o u.a. uznać, że początkowy okres aplikacji adwokackiej X był tego rodzaju, iż okresu tego nie należało m u zaliczyć do przepisanego ustaw ą 3-letniego okresu aplikacji adwokackiej, gdyż dopiero po roku aplikacji adwokackiej zaczął on w ykazyw ać poprawę. N ie przejaw iał on przedtem obo­ w iązkow ości tak dalece, że Zespół A dw okacki nie chciał w idzieć go u siebie w charakterze aplikanta adwokackiego.

P oniew aż ten stan rzeczy trw ał nieco w ięcej niż rok, przeto Rada Adwokacka w A słusznie doszła do w niosku, że apl. adw. X nie można zaliczyć do aplikacji adwokackiej okresu n iew łaściw ego odbywania aplikacji adwokackiej. Natom iast dalszy okres aplikacji adwokackiej trw ający od sierpnia 1960 r., a w ięc po roku aplikacji, w ykazał poprawę postępow ania i pracy apl. adw. X , w obec czego n ie- zachodzą przeszkody, ażeby ten czas aplikacji (czyli pozostałe dwa lata ap lik acji, adw okackiej) uznać za aplikację prawidłową.