• Nie Znaleziono Wyników

Normalizacja blędów dynamicznych przyrządów pomiarowych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Normalizacja blędów dynamicznych przyrządów pomiarowych"

Copied!
18
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POIITSCHHIKE ŚLISKIEJ 1972

S e r i a : AUTOMATYKA z . 22 l ir k o l . 352

U rs z u la 3 z tv /ie r tn ia - P o c ia s k I n s t y t u t Autom atyki Przemys łov/e j i Pomiarów

IIORMALEZACJA- BŁĘDÓW DYIhlMICZlTYCH PRZ7RZĄDĆYI POLU AROT/YCH

S tr e s z c z e n i e . V/ p ra c y p rz ean a liz o w an o problem u je d ­ n o l i c e n i a m iar błędĆY/ s ta ty c z n y c h i dynaiaicznych po­

m ia ru , P rze d sta w io n o metodę n o r m a liz a c ji błędów dyna­

m icznych, Irfcdra pozw ala n a p e łn e scharaicteryzo w an ie w ła s n o ś c i p rz e tw o rn ik a pomiarowego. Lietodę t ę p r z e ­ analizow ano na p rz y k ła d z ie elem en tu in e rc y jn e g o I r z ę ­ du i elem entu z rzeczyw istym czasem o p ó ź n ie n ia d l a ty ­ powych sygnałów w ejściow ych.

W te c h n ic e pomiarowej praw idłow a ocena otrzym anego wyniku wymaga zn ajom ości błędów spovrodowanych w łasn o ściam i p rz y rz ą d u . Błędy s t a t y c z ­ ne c h a ra k te r y z u je na o g ó ł k la s a n ie d o k ła d n o ś c i p rz y rz ą d u .N a to ra ia st d l a o k r e ś le n ia błędć-w dynam icznych w z a le ż n o ś c i od czasowego p rz e b ie g u syg­

n a ł u w ejściow ego w ła sn o śc i dynamicznych p rz y rz ą d u oraz od u k ła d u , z którym w spółpracu j e p rz y rz ą d s t o s u j e s i ę n a s tę p u ją c e m iary :

1 ) d la sy g n a łu w ejściow ego sin u s o id a ln e g o błąd am p litu d y i fa sy oraz c z ę s to tliw o ś ć g ra n ic z n ą £lj

2 ) błąd bezYizględny dynamiczny olcredlony jak o moc sygnału b łęd u

o lu b

(2)

2 1 U rszu la S z tw ie rt n ia -P o c la sk

3) b łą d względny dynamiczny CC zdefiniow any jako s to s u n e k mocy sygna­

ł u wejściow ego DO H

1±m_j I ^ '3 2 dt

lu b

T

Hm ^ I x2( t ) d t o

cC =#

n

j &<*> - » . < * 0 O

lim 1 f k2 x 2( t )dt T— 001 J

g d z ie

x ( t ) - s y g n a ł w ejściow y p rz e tw o rn ik a ,

y ( t ) - " w yjściow y p rz e tw o rn ik a rz e c z y w is te g o , y Q( t ) - " w yjściow y p rz e tw o rn ik a id e a ln e g o ,

k - tr a n s m ita n c ja id e a ln e g o p rz e tw o rn ik a n ie obarczonego o

błędam i sta ty c z n y m i,

k ( t ) - odpowiedź rz e c z y w iste g o p rz e tw o rn ik a n a sy g n a ł w ej­

ściowy x ( t ) = ( t ) ,

k. = lim k t ) - c z u ło ś ć id e a ln e g o p rz e tw o rn ik a p o s ia d a ją c e g o t a k i e t —■- <»

same b łę d y s ta ty c z n e ja k p rz e tw o rn ik rz e c z y w is ty . M iara o k r e ś la ją c a b łą d bezw zględny ś r e d n i o kwadr a t owy (wg p , 2) oraz b łą d w zględny ( p . 3 ) j e s t fu n k c ją mocy sy g n a łu b łę d u . Z te g o względu b łą d 6 s t o s u je s i ę n a j c z ę ś c i e j do s c h a ra k te ry z o w a n ia b łę d u pom iaru zm iennych losow ych, których- w ła sn o śc i o k r e ś la s i ę za pomocą g ę s t o ś c i widmowej mocy. Błąd bezw zględny g (piet 2 ) stosow any j e s t po nad to j a ­ ko k ry te riu m doboru elem entów k o re k cy jn y ch przetw orników d l a w yelim i­

now ania błędów dynam icznych. S tosow anie m iary lin io w e j lu b kwadratowej

(3)

F o rm a liz a c ja błędów dynamicznych przyrządów pomiarowych 39

b łę d u n ie j e s t do ty ch czas ś c i ś l e u z a s a d n io n e . Decyduje o tym c e l po­

m iarów . I s t n i e j ą p r z y p a d li, g d z ie m ia rą b łę d u można u z a s a d n ić c z y n n i­

kami ekonomicznymi. W p r o c e s ie przemysłoYjym c z ę s t o t r z e b a m ierzyć okre­

ślo n y p a ra m e tr, k tó reg o o d c h y łk i od zadanej w a r to ś c i powodują oluresło­

ne s t r a t y ' ekonom iczne. F u n k cja s t r a t p o d a ją c a z a le ż n o ść s t r a t ekono­

m icznych od w a r to ś c i te g o p a ra m e tru jed n o zn a czn ie wyznacza m iarę b ł ę ­ d u . Gdy fu n k c ja s t r a t j e s t p a r a b o lą , t o n a j l e p i e j b łę d y pom iaru cha­

r a k te r y z u j e b łą d średniokw adratow y. Im w iększy b ł ą d , tym ’większy jeg o u d z i a ł (bo p o d n ie s io n y do k w adratu) i tym w ięk sz a s t r a t a . Procesem o z b liż o n e j do p a r a b o li f u n k c ji s t r a t j e s t n p . p ro c e s s p a l a n i a , a m ie­

rzonym param etrem j e s t nadm iar p o w ie trz a .

S pośród t r z e c h wymienionych d e f i n i c j i błędów dynamicznych n a j b a r - d z i e j ś c i s ł ą j e s t d e f i n i c j a b łę d u średniokw adratoy/ego 6 2 gdyż n ie k r y je w s o b ie błędów s ta ty c z n y c h . D latego t ę d e f i n i c j ę p r z y ję t o v/ d a l ­ s z e j c z ę ś c i p ra c y .

7/ p ra k ty c e w m e tr o lo g ii n ie s t o s u je s i ę b ez p o śred n ieg o z e s ta w ie n ia i porÓY/nywania błędów dynamicznych i s ta ty c z n y c h ze w zględu n a i c h ró ż ­ ny se n s f iz y c z n y . V/ t e j p ra c y p r z y ję t o t a k i e d e f i n i c j e błędów, k tó re pozw olą na o k r e ś le n ie w ła sn o śc i s ta ty c z n y c h i dynam icznych przyrządów oraz n a i c h wzajemne p orów nanie. Za m iarę d o k ła d n o śc i p r z y ję t o błąd ś re - dniolcY/adratov/y dynamiczny 6 ^ (p k t 2) i s ta ty c z n y :

o a ic h s to s u n e k oznaczono

Po k i l k u p rz e fc z ta łc e n ia c h i zastooovraniu tw ie r d z e n ia P a r s e v a la o tr z y ­ muje s i ę :

(4)

40 U rs z u la S z t w i e r t r i a - r o c ia s le

oo

l = Jr J |k (ó c o ) - k j 2 3x (w)dcj, (2)

g d z ie

k (301) = k^ G( jco) - c h a r a k te r y s ty k a c z ę s to tliw o ś c io w a rz e c z y w iste g o p rz e tw o rn ik a ,

Sx(co) - g ę s to ś ć widmowa s y g n a łu w ejściow ego.

P rz e z odpow iednie d e f i n i c j e błędów s ta ty c z n y c h i dynamicznych uzyskane jed n o ro d n ą m iarę ty c h błędów . F iz y c z n ie r e p r e z e n t u ją one sobą moc sy g­

n a ł u . F ak t t e n może być w y korzystany , gdy u z a sa d n i s i ę celow ość s t o s o ­ w an ia t a k i e j m ia ry . J e ż e l i p rz y rz ą d obarczony j e s t błędem staty czn y m określonym wzorem (1 ) o ra z błędem dynamicznym, t o b łą d sum aryczny 6 ^ wynosi:

- 03 00

2 1

J

|k ( jco) - k j2 Sx (w)dcJ+ J j k j - k J2 Sx (co) dco

Lo o

Podstawową w ła s n o ś c ią p rz y rz ą d u j e s t k l a s a n i e d o k ł a d n o ś c i .I s t n i e j ą t e n ­ d e n c je by in n e b łę d y , n p . b łę d y dodatkow e, b y ły o k re ś lo n e k ro tn o ś c ią b łę d u wyrażonego p rz e z k la s ę n ie d o k ła d n o ś c i. P o n iż e j p rzed staw io n o p ró ­ bę podobnego w y rażen ia błędów dynam icznych. J e ż e l i p rz y jm ie s i ę , że do pom iaru d an ej w ie lk o ś c i d o p u szc za s i ę p rz y rz ą d o k l a s i e n ie d o k ła d n o śc i á 1003, a b łą d dynamiczny n ie może p rz e k ra c z a ć p k r o tn o ś c i b łę d u s t a ­ ty c z n e g o , t o n a t e j p o d sta w ie p r z y zn an ej g ę s t o ś c i widmowej nocy t e j w ie lk o ś c i można b ę d z ie do b rać odpow iedni p rz y rz ą d s p e ł n i a j ą c y t o wyma­

g a n ie . I t a k d l a p rz y rz ą d u będącego elementem in erc y jn y m I rz ę d u do­

b i e r a s i ę s t a ł ą czasow ą, a d l a elem en tu z rzeczy w isty m czasem o p ó źn ie­

n i a cz as martwy i t d . I d e a t a j e s t zgodna z doborem p rz y rz ą d u do pomia­

r u i p o staw io n e j e s t ogólne wymaganie - b łą d całk o w ity } n a le ż y d obrać

(5)

llo rm a liz a o ja błędów dynamicznych przyrządów pomiarowych 41

t a k i p rz y rz ą d , by p o d z ia ł b łę d u na s k ł a d n ik i, b łąd s ta ty c z n y i b łą d dynam iczny, zapew nił n a jm n ie js z y k o sz t p rz y rz ą d u i s p e ł n i a ł ogólne wy­

m agania o b łę d z ie całkow itym . Tak postaw io n e za g a d n ie n ie b ę d z ie r o z ­ w iązane d l a n a jp ro s ts z y c h przypadków, by n a b ra ć p rz e k o n a n ia , że p rz e d ­ s ta w io n a id e a ma sen s i j e s t r a c j o n a ln a , że może z n a le ź ć zasto so w an ie p ra k ty c z n e .

Pierwszym u p roszczeniem z a g a d n ie n ia j e s t z a ło ż e n ie , że w b łę d z ie sta ty c z n y m p rz y rz ą d u dom inuje b łą d c z u ło ś c i . Wówczas można n a p isa ć

g d z ie 8 . 100^ j e s t k la s ą n ie d o k ła d n o ś c i.

Z z a le ż n o ś c i ( i ) i ( 2 ) w ynika, że b łę d y dredniokw adratow y i dynamiczny o ra z ic h sto su n e k p mogą być powiązane p rz e z k la s ę p rz y rz ą d u . Dla stosow anych k la s przyrządów w a rto ść 5 . 100;.' n ie p rz e k ra c z a 10,3. P ra k -

2 2

ty c z n ie będą więc m ia ły ty lk o t e w a rto ś c i 9 i 6 , d l a k tó ry c h 6

s ci

j e s t zaw arte w p r z e d z ia le

0 < <5 sg 0,1

i do te g o z a k re su zmian będą o graniczone d a ls z e ro z w a ż a n ia . Uożna rów­

n ie » s t w i e r d z i ć , że b łą d średniokw adratow y s ta ty c z n y i dynamiczny o ra z i c h s to s u n e k p 2 będą zawsze ta k ą samą fu n k c ją k la s y p rz y rz ą d u n i e z a ­ l e ż n i e od ro d z a ju sy g n a łu w ejściow ego i od t r a n s m i t a n c j i p rz e tw o rn ik a :

, i - , \ t \ ( 3 )

g d z ie w sp ółczynnik j e s t fu n k c ją w ie lk o ś c i c h a ra k te ry z u ją c y c h w ła s- n o ś c i p rz e tw o rn ik a o ra z s y g n a ł w ejściow y. W artość sto su n k u p " m aleje wraz ze zw iększeniem 5 .

(6)

42 U rs z u la S z tw ie rtn ia - P o c ia s k

D la

< - ^ - 1

(1 + S )2

b łą d średniolw radratow y dynamiczny j e s t m n ie jsz y od s ta ty c z n e g o . S ta ty c z n y i dynamiczny b łą d pom iaru p rz y u ż y c iu p rz e tw o rn ik a i n e r ­ cy jn eg o I rz ę d u o ra z p rz e tw o rn ik a z rzeczy w isty m czasem o p ó ź n ie n ia

N iech w ie lk o ś c ią c h a ra k te r y z u ją c ą dany p rz e tw o rn ik b ę d z ie n ie t r a n s - m ita n c ja , a r ó ż n ic a P( ja>) pom iędzy c h a r a k te r y s ty k ą c z ę sto tliw o śc io v /ą rz e c z y w iste g o elem entu a c z u ło ś c ią te g o elem entu

P(jca) = K (jo ) - Kr

D la p rz y rz ą d u in e rc y jn e g o I rz ę d u b ę d z ie ona m ia ła p o s ta ć :

T i Ś ? " V

a d l a elem entu z rzeczyw istym czasem opóźnienia" 'x )

jcfi?

P (jw ) = k, e ‘ “ - kr

W ystępowanie rz e c z y w is te g o c z a s u o p ó ź n ie n ia w p rz e tw o rn ik u pomapowym n i e zaw sze ma i s t o t n e z n a c z e n ie d l a m ie rz ą c e g o . I s t n i e j ą je d n a k p rz y ­ p a d k i, gdy rz e c z y w is ty c z a s o p ó ź n ie n ia j e s t ujem ną cechą p rz e tw o rn ik a poodarow ego. Ha t o m ie js c e n p . w u k ła d a c h r e g u l a c j i au to m a ty c z n e j, g d z ie celem p rz y rz ą d u j e s t ś le d z e n ie w a r to ś c i chw ilow ych.

X ^ . > . . , , ,

ZLStotny c._a usŁła&u regyJLsc^z. antrocićLtrjcz-ie

(7)

f o r m a li z a c j a błędów dynam-u^n.ych przyrządów pomiarowych 43

R ys. 1 , C h a ra k te ry sty k a ? (jw ) na p ła s z c z y ź n ie ze sp o lo n e j a ) elem ent in e r c y jn y I rz ę d u , b ) elem ent z rzeczyw istym czasem opóż-

n i e n i a

D la elem entu in e rc y jn e g o I rz ęd u fu n k c ja : p a o IzTOT ?

p(jco) 2 = ( 4 '

1+Q' ?"

d l a s ta n u u sta lo n e g o j e s t równa z e r u , n ato m iast gdy p u l s a c j a o j= oo w a rto ść j e j z a le ż y ty lk o od kw adratu w zm ocnienia rz e c z y w iste g o p rz e ­ tw o rn ik a .

V/ wypadku elem entu z rzeczyw istym czasem o p ó ź n ie n ia fu n k c ja

? ( jco) 2 = .3 k2 (l-co sw ?r ) (3)

j e s t fu n k c ją okresową o o k r e s ie 2 ^ P . M inimalna j e j w a rto ść j e s t r'v .- O

n a z e r o , a nateym ąlna 4 k£.

a ) Dygnął w ejściow y o g ę s to ś c i v/idmowej y"

c" d la 0 < o) ś cJj 3 (co' = -

x 0 d l a oj > o>1

J m F ( j v ) 3 m P f / u j

(8)

44 U rs z u la S z tw ie rtn ia - P o c ia s k

Ha podstav.de z a le ż n o ś c i (1 ) , (2) i (4) d l a elem entu in e rc y jn e g o I r z ę ­ du b łę d y średniokw adratow e będą m ia ły n a s tę p u ją c ą p o s ta ć :

p r z y czym

6 d “ ^ ko - a r c t g o ^ l

*2- ^ - k k l kl

? = 1 " ^ c t g ^ T.

R ys. 2 . I n t e r p r e t a c j a g r a f i c z n a błędów średniokw adratow ych elem entu i - n ercy jn eg o I rz ę d u

Wraz ze zm niejszeniem w a rto ś c i oj ^ m aleje b łą d średniokw adratow y s t a ­ ty c z n y i dynamiczny, p rz y czym g r a d ie n t ty c h zmian j e s t w iększy w p rz y ­ padku b łę d u dynam icznego, co wynika b ezp o śred n io z i c h d e f i n i c j i , p o -

2 2

niew aż d l a s ta n u u s ta lo n e g o 6 d j e s t równy z e ru , a 6 ^ j e s t ró ż n y od z e r a . D la d o s ta te c z n ie m ałej w a rto ś c i p u l s a c j i i s t a ł e j czasow ej

(9)

N o rm a liz a c ja błędów dynamicznych przyrządów pomiarowych 45

p rz y rz ą d u p rz y o k re ś lo n e j w a rto ś c i S b łą d dynamiczny j e s t m n ie jsz y od b łę d u s ta ty c z n e g o . Zakres zmian ilo c z y n u c z ę s t o t li w o ś c i sy g n a łu wej­

ściow ego i w a rto ś c i T, w którym s p e łn io n y j e s t warunek p < 1 powię­

k sz a s i ę wraz ze wzrostem 8 .

Błąd średniokw adratow y s ta ty c z n y d l a p rz y rz ą d u z rzeczyw istym c z a - sem o p ó ź n ie n ia ma ta k ą samą p o s ta ć ja k 6 2 elem entu in e rc y jn e g o I rz ę ­ d u , U atom iast b łą d dynamiczny oraz sto su n e k (n a p o d staw ie z a le ż ­ n o ś c i (2) i (5)) mają w a rto ść:

t * 1 ° lT

R ys. 3 . C h a ra k te ry sty k a 1? = T) D'}

(10)

U rsz u la S z tw ie rtn ia ~ P o c ia s k

jd z ie

7 = 2(2 -

c u ?1 m

s ir . cu T ) . 1 nr

Sx(o)

I F ( ,c j) Iz \ \ \ &

///ó d 1

R ys. 4 . I n t e r p r e t a c j a g r a f i c z n a błędów średniokw adratow ych elem entu z rzeczyw istym czasem o p ó ź n ie n ia

R ys. 5 . C h a ra k te ry s ty k a £? = T)

B łąd dynamiczny śre d n io kwadratowy j e s t róv/ny p o w ierzch n i o g ra n ic zo n ej

O o

fu n k c ją okresową o o k re s ie 2J?T . F unk cja fo ) d l a 8 = co n st

n ' ' \ >,2

( r y s . 5) j e s t fu n k c ją z b l i ż a ją c ą s i ę p e rio d y c z n ie do w a rto ś c i

§ 2

(11)

N orm allzac.ia błędów dynam icznych przyrządów pomiarowych 47

gdy i lo c z y n c j^ Tm dąży do n ie sk o ń c z o n o ś c i. Wraz ze wzrostem powię­

k s z a s i ę p r z e d z i a ł zmian w a rto ś c i rz e c z y w iste g o cz asu o p ó ź n ie n ia i p u ł- s a c j i CJj, d l a k tó ry c h b łą d dynamiczny b ę d z ie zawsze m n ie jsz y od s t a ­ ty c z n e g o .

b ) S ygnał w ejściow y o g ę s t o ś c i widmowej S (cj) = c2 b i a ł y szum.

Dla b ia łe g o szumu w sz y s tk ie w a rto ś c i błędów o ra z sto s u n k u jb2 będą równe w artościom podanym w p k t . a ) d l a CJ^ = 00 , c z y l i d l a obydwu t y ­ pów przetw orników b łą d dynamiczny j a k i s ta ty c z n y n ie będą m iały war­

t o ś c i sk o ń c z o n e j, a w spółczy nnik 1? będzie; równy je d n o ś c i.

c ) S ygnał w ejściow y s to c h a s ty c z n y n ieró ż n iczk o w a ln y o g ę s t o ś c i widmo­

wej [5]

DX

s*<“ > & u)~ +cj~

o

P o szcz eg ó ln e w ie lk o ś c i w ystęp u jące w w yrażeniu o k re śla ją c y m gęstość wid­

mową r e p r e z e n tu ją sob ą:

D^ - d y s p e r s ja ,

- p u l s a c j a s y g n a łu o n ajw yższej c z ę s t o t li w o ś c i i je s z c z e zn aczą­

c e j a n p l i t u d z i e .

Zarówno w przypadku elem en tu in e rc y jn e g o I r z ę d u , j a k i elem entu z r z e ­ czyw istym czasem opóźnienia, d la ta k ie g o c h a ra k te r u sy g n a łu wejściow ego b łą d s ta ty c z n y średniokw adratow y na p o d staw ie rów n an ia (3) b ę d z ie m ia ł p o s ta ć ;

^ 2 Dx , 2 «2 G s = 2 ^ ko 5 ‘O

K ato m iast b łą d dynamiczny średniokw adratow y o ra z s to s u n e k [& będą ko­

le jn o równe:

(12)

4 8 U rs z u la S z tw ie rtn ia - P o c ia s k

d l a elem entu in e rc y jn e g o I rz ę d u ;

0 2 _ , 8 ( l+ 6 ) 2 _ ¿ ( M l i i V .

" 2tf o U + °' Tco +1 2 * TCJ+1

g d z ie

Tcj

7 ttJ + 1a o D k2

ji x °

d l a elem entu z rzeczyw istym czasem o p ó źn ien ia :

D k2( 5 + l) 2 *mcj 2 Tmca

6 = ~ W l 3--- (1"° o } = " « o (1-e }

*2- ^ - IH«| |r|

g d z ie

-T co

? - 2 ( l - o “ ° ) .

D la te g o ty p u sy g n a łu wejściow ego w wypadku elem entu in e rc y jn e g o I r z ę ­ du z a k re s zmian k la s y p rz y rz ą d u , w którym b łą d dynamiczny j e s t m niej­

s z y od s ta ty c z n e g o , m aleje ze wzrostem s t a ł e j czasow ej p rz e tw o rn ik a i p u l s a c j i . D la p rz e tw o rn ik a z rzeczyw istym czasem o p ó ź n ie n ia ze względu n a okresow y ch ara!eter f u n k c ji [ j ( j c j 0 2 (5) b łą d dynamiczny j e s t równy p o w ie rz c h n i o g ra n ic z o n e j rów nież p rz e z fu n k c ję okresow ą ( r y s . 6).V/ tym

(13)

N o rm a liz a c ja błędów dynamicznych przyrządów pomiarowych 49

R ys. 6. I n t e r p r e t a c j a g r a f ic z n a błędów średniokw adratow ych a ) elem ent in e r c y jn y I rz ę d u , b ) elem ent z rzeczyw istym czasem opóź­

n i e n i a

<4

5 x (u ) i F f j u l I 1

III 6»*

\\V6d»

Sx(u) lrt/u )/2

\\\* ‘

v,ypadku w spółczynnik £? j e s t zav/sze v /ie lk o ś c ią d o d a tn ią n ie w iększą od je d n o ś c i, k t ó r e j w arto ść r o ś n ie ze wzrostem cz asu o p ó ź n ie n ia lu b p u l s a c j i co^.

G ęstość widmowa sy g n a łu s in u s o id a ln e g o j e s t n a s tę p u ją c a : c ) Sygnał wejściow y s in u s o id a ln y

x sin u si

sx (w) = aS( o . cj ),

g d z ie

A - am p litu d a s y g n a łu ,

- p u l s a c j a sy g n a łu w ejściow ego.

B łąd s ta ty c z n y średniokw adratow y d l a obydwu omawianych przetw orników j e s t n ie z a le ż n y od p u l s a c j i

(14)

U rs z u la S z tw ie rtn ia - P o c ia s k

2 2

D la elem entu in e rc y jn e g o I rz ę d u b łą d o ra z s to s u n e k jb mają po­

s t a ć :

o t -3t # « + 1 >2

A

2 - L ^ - M - 1 !

|P|

g d z ie

P =

a d l a elem entu z rzeczyw istym czasem o p ó ź n ie n ia :

g d z ie

y - 2 (l-c o s C J j Tm) .

J a k w ynika z podanych powyżej rów nań, s to su n e k b łę d u dynamicznego do s ta ty c z n e g o ma ta k ą samą p o s ta ć d l a obydwu przetw orników ja k d l a po­

p rz e d n io omawianych sygnałów .

Do o k r e ś le n ia w ła sn o śc i dynam icznych p rz e tw o rn ik a s t o s u je s i ę o b ecn ie m ia rę błędów o różnym s e n s ie fizy cznym . 0 wyborze danego liry teriu m de­

c y d u je n a jc z ę ś c i e j ro d z a j zm ierzonego sy g n a łu o ra z u k ła d , z którym w sp ó łp ra c u je p rz y rz ą d . I t a k n p . d l a sy g n a łu s in u s o id a ln e g o stosuje s i ę b łą d am p litu d y i fa z y [T J . Ta n ie je d n o ro d n o ść m ia r u n iem o żliw ia porów­

n a n ie błędów dynamicznych w y stęp u jący ch p rz y pom iarach różnych w ielk o ­ ś c i tym samym p rz e tw o rn ik ie m . P o c ią g a t o za sobą u tr u d n ie n ie możliwo-

T2 1 ąĄ T2

(15)

F o r m a liz a c ja błędów dynamicznych przyrządów pomiarowych 51

I rz ę d u d la R ys. 8. C h a ra k te ry sty k a £ = {? (“ T ) elem entu in e rc y jn e g o

s y g n a łu x ( t ) = A s in c o1 t

R y s. 7 . C h a ra k te ry sty k a b łę d u am plitudy ó ^ = 6^ (t^ T ) elem entu i n e r ­ cyjnego I rz ęd u

(16)

52 U rs z u la S z tw ie r tn ia - P o c ia s k

ś c i optym alnego doboru p rz y rz ą d u pod względem jeg o w ła s n o śc i dynam icz­

ny ch . Podawanie ty lk o k la s y n ie d o k ła d n o ś c i (S . 1000) jak o b łę d u pod­

stawowego c h a ra k te ry z u ją c e g o p rz y rz ą d o g ra n ic z a znajom ość jeg o w łasno­

ś c i do w ła s n o ś c i s ta ty c z n y c h . 3 ra k in f o r m a c ji d o ty czą cy ch b łę d u c a łk o ­ w iteg o może doprow adzić do pom iaru p rz etw o rn ik iem o małym b łę d z ie s t a ­ tycznym , p rz y równoczesnym występow aniu znacznego b łę d u dynam icznego.

Wydaje s i ę w ięc konieczne wprowadzenie k ry te riu m ujm ującego c a ło k s z ta łt w ła s n o ś c i p rz e tw o rn ik a . Z astosow anie jak o k ry te riu m f u n k c ji p n ie t y l ­ ko zapewni jednorodność m ia ry b łę d u dynam icznego, a l e ró w n ież pozw oli n a s p e ł n i e n i e wymagań do ty czący ch b łę d u c a łk o w ite g o . P onadto w odróż­

n i e n iu od n ie k tó ry c h d o ty ch cz as stosow anych m ia r b ę d z ie t o k ry te riu m całkow e, poniew aż u w zględnia c a ły z a k re s zm ian c z ę s t o t l i w o ś c i .

Dokonując porów nania b łę d u am p litu d y S A i sto su n k u p d l a elemen­

t u in e rc y jn e g o I rz ę d u ( r y s . 7 i 8 ) można s t w i e r d z i ć , że d l a w a rto ś c i C0jT = 1 , k t ó r e j odpowiada g ra n ic z n a w a rto ść b łę d u am p litu d y (5^ = 0 ,3 ) w a rto ść b łę d u dynamicznego przew yższa w ie lo k ro tn ie w a rto ść b łę d u s t a ­ ty c z n e g o d l a w sz y stk ic h stosow anych k la s n ie d o lita d n o ś c i. V/ przypadku k ry te r iu m całkowego nośnikiem in f o r m a c ji d o ty czący ch sy g n a łu w e jś c io ­ wego j e s t g ę s to ś ć widma mocy. Y /ielkość t a w porów naniu z param etram i w ie lk o ś c i m ierzo n ej wykorzystyw anej w in n y ch k r y t e r ia c h pozw ala n a p e ł­

n i e j s z e sc h a ra k te ry z o w a n ie s y g n a łu , a tym samym za sto so w an ie f u n k c j i p um o żliw ia h a r d z ie j optym alny dobór p rz y rz ą d u w danym p r o c e s ie pomia­

rowym.

P rz y doborze p rz e tw o rn ik a d l a danego pom iaru j e s t k o r z y s tn ie js z e zar- sto so w a n ie ta k ie g o p rz y rz ą d u , k tó r y p r z e n o s iłb y s z e r s z y za k res zmian c z ę s t o t li w o ś c i p rz y zachow aniu warunku n i e p r z e k ra c z a n ia z g ó ry zada­

n e j w a r to ś c i b łęd u dynamicznego d l a o k re ś lo n e j k la s y n ie d o k ła d n o ś c i.

W o d ró ż n ie n iu od d o ty ch czas stosow anych k ry te rió w , k ry te riu m całkowe u m ożliw ia dokonanie t a k i e j oceny n p . p rz e z dodatkowe u s t a l e n i e , że p - ś 1 , Na p o d staw ie c h a r a k te r y s ty k p rz ed staw io n y ch n a r y s . 8 można s t w i e r d z i ć , że b a r d z ie j wskazane j e s t za sto so w an ie elem entu in e r c y jn e ­ go I rz ę d u w przypadku sy g n a łu w ejściow ego o g ę s t o ś c i widmowej o k re ­

ś lo n e j r0Tmq.nl em

(17)

H orm alizac.ia błędów dynamicznych przyrządów pomiarowych 53

X

c 2 d l a 0 < co < CJj

0 d l a co > cOj

(krzyw a oznaczona l i n i ą przeryw aną) n iż w przypadku sy g n a łu s i n u s o i ­ d aln eg o (krzyw a oznaczona l i n i ą c i ą g ł ą ) .

W z a le ż n o ś c i od sy g n a łu wejściow ego sto s u n e k p d l a p rz e tw o rn ik a o danych 'w łasnościach dynamicznych ma ró żn y p rz e b ie g w f u n k c ji p u l s a c j i co . Można w ięc wyznaczyć g ra n ic e obszaru zmian k ry te riu m całkowego od­

p o w iad a ją ce określonym sygnałom wejściowym. P r z y j ę c i e f u n k c ji p jak o m ia ry oceny w ła sn o śc i p rz y rz ą d u może być rów nież po o p o rz ąd ze n iu odpo­

w ie d n ic h t a b l i c podstaw ą n o r m a liz a c ji b łęd u dynamicznego i s ta ty c z n e ­ g o . N o im a liz a c ja t a b ę d z ie o p i e r a ł a s i ę n a m ożliw ości doboru tr a n s m i- t a n c j i p rz y z a ło ż e n iu k la s y n ie d o k ła d n o ś c i d o p u sz c z a ln e j d l a pom iaru d an e j w ie lk o ś c i o znanej g ę s t o ś c i widmowej mocy t a k , by b łą d dynamicz­

n e j n ie p r z e k r a c z a ł k r o tn o ś c i b łęd u s ta ty c z n e g o .

LITERATURA

1 . PIOTROV/SKI J . - Podstaw y m e t r o l o g ii. Skrypt U c zeln ian y P o l.- ^ l ., n r 253, O liw iee 1971.

2 . GIBSON J .E . - N ie lin io w e u k ład y s te ro w a n ia autom atycznego. 'MIT War­

szaw a 1960,

3 . ÏÏ03CHKI E . - Dinamika iz m e r ito ln y c h c e p e j . E n e rg ia , Moskwa 1969.

4 . Z esp ół pracowników K ated ry M iernictw a E le k try c z n e g o . "Wstęp do t e o ­ r i i pomiarów/ dynam icznych". Z eszyty Naukowe P o l i t e c h n i k i S zc z e c iń ­ s k i e j - n r 43, S z c z e c in 1963.

5 . SZENBROT J .M ., GENSHJRG îî.G . - R ascso t to c z nos S i s i s t e n analizow.-m- nogo k o n tr o la . E n e rg ia , Moskwa 1970.

6 . 77E.6RZYÏT S , - Podstaw y a u to m a ty k i. P7.1I Warszawa 1963.

7 . DOBRYNIN E .K ., PAN-CZŻUM-CZŻEN. Woprosy d in au d cz esk o j to c z n o s t i p r t borow ar/tom aticzeskaw o k o n tr o lja rozmerow. GETUM, Moskwa 1963.

8 . Î70SCHNI E.G. - Dynamika pom iaru zw iązku z t e o r i ą systemów i t e o r i ą i n f o r m a c ji. K e sse n -S té u ern -R e g eln , B e rlin 3 /1 9 6 9 .

(18)

54 U rs z u la S z tw ie rtn ia -P o c i a s k

9 . Van d e r GRINTEtT PMEM C o n tro l E f f e c ts o f In s tru m e n ts A ccuracy and M easuring Speed - ISA J o u rn a l 1965/12, 19 66/13.

1 0 . HOFMANN D. - A n a liz a błędów lin io w y c h systemów pomiarowych. Mes­

ser. - S te u e rn R eg eln , B e r lin 8 /1 9 6 9 .

1 1 . SKOCZOWSKI S ., WYSOCKI Z ., ŻUCHOWSKI A. - -Howe problem y t e o r i i po­

miarów dynam icznych. Z eszy ty Naukowe P o l i t e c h n i k i S z c z e c iń s k ie j, n r 60, S zc z e c in 1970.

HOPMAJIK 3 AJUKn ÄKHAUH4ECKKX ilorPEUHOCTEn H3MEPKTEJIbHUX 1IFV.E0B0B

P e 3 io u e

B C T aT b e npoBeneH O a H o n n 3 BOSuoxHOCTefl c o 3 n aH H « e & H H w e u e p E H H a u n H e c- khoc h CTaTimecKHX n o r p e n iH o c T e t i H3 uepeHHH. Ilpea cT aBJieH o MeTOA H o p u a n n 3 a a n H nonHoCTB x a p a K T n p H 3 0 B a T b nHHaHHHecKmc CBoflcTBa H s u ep M T e ^ b H o ro n p e o ó p a a o B a - T e a a . AHaJW3 u e T o x a n p o B e x e H o Ha n p m a e p e HHepm ioHHoro 3 B e n a a l a m Ha npn H e p e a a n a s Ä U B a c m e r o 3B eH a ä ji h t h i i h h h m c b x o x h u x c a r H a n o B .

THE STANDARISATION OF DYNAMTC ERRORS IN MEASURING INSTRUMENTS

S u m m a r y

An a n a ly s is about v a l u e - u n i f i c a t i o n o f s t a t i c and dynamic measu- r i n g - e r r o r s has been made. A method o f s ta n d a rd is a tio n o f dynamic e r ­ r o r s was p re s e n te d , which e n a b le s making a f u l l c h a r a c t e r i s t i c o f mea- s u r in g - c o n v e r te r , th e a n a ly s is o f th e method was a p p lie d t o an u n i t w ith a f i r s t ra n g e i n e r t i o n compared t o a u n i t w ith a r e a l l y d e l a y - t i ­ me f o r t y p i c a l in p u t s i g n a l s .

Cytaty

Powiązane dokumenty

W celu uzyskania akredytacji na wzorcowanie przyrządów do pomiaru wysokości osi zderzaka od główki szyny, Laboratorium zbudowało stanowisko według własnego projektu

Examples: The following terms are strongly normalizable, but untypable in system F:..

W celu wykonywania złożonych badań, związanych z analizowaniem właściwości dynamicznych różnych czujników i systemów do pomiaru prędkości przepływu, konieczna jest

Tak więc klasyczna wielkość mechaniczna jaka jest masa mierzona jest metodą elektryczną – miarą masy jest prąd zasilający cewkę, Oczywiście ten prąd jest określany

Podać definicję pełnej wartości skutecznej napięcia zmiennego ze składową stałą, przedstawić wzór na obliczanie tej wartości przy zwykłym uśrednianiu próbek sygnału.

Pierwszym krokiem na drodze budowy procedury odtwarzania przebiegu wejściowego przetwornika opisanego ogólnym równaniem przetwarzania (i), modelującym zarówno własności

Jednocześnie przy pomiarach dynamicznych wartość wskazywana wielkości mierzonej jest pewną (często niedokładnie znaną [5]) miarą tejże wielkości za określony

Prosty (nieliniowy) układ diodowego detektora amplitudy został wykorzystany do zaprezentowania możliwości zastosowania U niwersalnych Programów Analizy Układów