- ; , -
sb
GOLIAT
SWOIM MIECZEM
TO IEST
ÏOANNIKIVS GAŁATOWSKI
ARCHIM ANDRITA IELECKI,
Przeciw pochodzeniu Ducha S. od Syna, y Kościołowi Rzym-
fldemu pifzacy.
PRZEZ X. THEOPHILE РГТХП
SOC: IESV Thcoiogarifutcwafty.
Ifwiàcu ChrzescinnHciemU na widok podany.
W LVBLINIE
W Drukarni Kolciwn SOC: 1ESU.
UMCS
Nieodxiwiaday g’imiemu według gTu- pftwa iego, żebyś fie jemu nie ftaj podo
bnym.
Odpowiedz głupiemu wedle gliipftw^ je
go, żeby fie fobie nie zdaFbyć mądrym.
Prover. 26. 4. / mówi Duch S.
Więc pifzac za Duchem S. ftaraferp fie a- bym tooboie, mniey flbw ufzczypliwych, a więcey dowodow przy nofzac, zachowaK
FACULTAS R. P. P RO VINCI AL IS.
Ego infra CcriptusSacietatis lESUpcr ProvinciamLi- tvaniœ Præpofitus Provinciale, poteilatc mihi faćta abA.
R. Pâtre noftro ThyrfoGonzalez Præpofito Generali c- iuldem Societatis, facuitarem concedo, ut Liber Goliat fwoim mieczem porażony Authore P. Theophilo Ru
tka Societat's noftræ Theologo, ab a'iiqnoc Societatisno*
ftræ Theolovis Lećhis & approbatus, Гури ma idetur.
In quorum fi iem, has manu noftra fubfcriptas, & folito Offi ij tigillo muniras dedimus. Vilnæ 1688. die 20 Aprihs.
GREGORIUS SCHILL S»cietitis IESU Prapofiius P^OV NC ! AUS дсг ProVA»tBfe(ln
PRZE D M O W A
NA GOLIATA Do łafkawego Czytelnika.
VCzyitiïfis Icartnikita Gâ/œtonfli Àrchiltian^riti Czernihon fillelecki Goliatem, kiedy napifałKiid- żkęprzeciwko Kościołowi Rzynfiieinu, ktorAkłam-
fi wy potwdrzdmi,blużnierflwy,fobie fan: emucontradiktyimiprze
pełnił. IPczyrr>ße z onymßawnymy niefiawnym w RifmieBo
żym i. Reg. 17. FiliftinfiimporownalGoliatem. To fie wfi)fiko pokdzutena czele tego książki ,gdy w tytule firnym Koićioł S, Rzynfii zwyczâiem Heretyckim, ywynalazkiem fihyfmatickim ieden na dwa, to ieft ni flary y nowyKoićioi,czym go idkbyfobie niezgodny wdomowa chćiał wprawić woynę. RozumiałzGo liatem, podobno fiłom fwoim dufâiac, ż? Obóz yU?cyfka Boęa Izraelfiiego, toiefl Koićioł Rzyirfii, ktorynakftałtwoyfidufy- kowdnegoprzeciwko Nieprzyiaćiołomtakfwoim, iako yChryflufo- wym,y w farnympokoiu, gotowym y uzbroionym flot do boiu, tak w Luażietuż zubożał, że nuna to co napifał rękofilnego nie miał wynaleić do op fu Dawida, /tle fie mocno ofiukał, Bo niżeli on to nafipiat Pi firnemwyrzucił, Author iednakZgody międz.yS.
CerkwiaU7ofloczna,y międzyS KościołemRzymfiim,yAuthor ObronyS Cerkwie ID' ofioczney choć gonie miałprzed oeżymajtak go iednakprawic całego refutował,cokażdy baczny uzna,gdy tych firypttwpilnazj' ba tak winnych rztcz ch,iakoywfianym cza- iie,k. o regonafiwiatwyfiy uczyni coetyuacya Dkbyna niego obecne go patrzał. Alei i tych luażt niekładę tu zâ D widaprzeciw te
mu Gdidtowt. Dawidem u innie nâ Goliata Galótow fi tego itfl Powaga Oyccw SS. tak Greckich iako y łdćinfiich y wyznanie k-t/kwie icrażmeyfey Rcjfiyfiiey około pochodzenia Ducha S.od
) { Syna
PRZEDMOWA
Syna. ‘ГЛ u mnie Goliata Galdtowft.ego r(»żi,tdgnprz,'klina, ti nd C hrzeićianflwd wyrzuca, tàgo żabiia, tay zwycięża.
z. A lubo ßeon firn wyflârvil Goliatem, ту go iednak zâ takiego nie mamy. Coż iefl lednâOfibâw takich tal. ntach, w id- kich talentach, widżiemy Archimawlritę lelecniezo , Prze ciw ЙГoyfltom Bogâ zdflępow, to iefl Kościołowi S. Rzywfliemu nâ opoce niprzeiàmâmy^hryflufie y Piętrzę S. ( boy on opo
ka nieprzeiomàna dla y od Chryßufd iefl] zbudowanemu?
iCieltz totakich, y daleko iadawitfych tak Heretykow, iâkoy He- rezyarchow olę epoko głowęfolie pokruflyło I Cogzd naukaiego?
Tognapifił co prze dtym drudzy, fńmymtylko imieniem fihi(my dnie nauka abo prawdziwym wfliikdniuprawdy nabcżeńflwem flawni, popijali Dla tegoż ße rte dztwuy Czytelniku tâji.iwy, że iâko innym, inni tak fie iemu teżtuodpowiedziało. Co z,a do wcip ? Dopiero po latdnęuiżieflu na Trybunał y toniefam, ale zpomocą i?• MiflrzâS d wkilkanaście nâ flârd ICiârç cokol
wiek nigramohl. Lżywemi to było, ie/litmialcoh lwtek.de. lu.- minevitx roßrawic. Acgći w ikoeticle S Rzymßim 7 heolo- gowie na obronę iego nie.umierâia, die na ntieyfle Oycow uczonych, tako lunùna delûmine Synowieichnieparzeftannie ndflępuia.
y. Stylus, dboflofob Pif/zd i go ndder ufrrjpliwyto flta- wit, że mufieteż mußdioAÜipericic napiflić, dbyße doświadcze niem famy m nauczył IC. Archimandritd że y naße piorâ ( lubo z
mufù y z potrzeby] przećię piingcrc, vrloerare & dolorem in ferre mogą, i napitym dot koflrychpior bezzdrowtyrâdynie porywał fie. Przynamtiey lado Chrzeieiânin z Chrzeicidny po Chtzcićianfiu, lubo nas uczyć, lubofie ounts uczyć chćiał, miał ße znami rozmowie. Nie tak fie z. niemi А. ‘Г ribunalu rozma
wiał, który i n te pełne uczćiwoići tytuły w Cribunale zàpifai..
Ad Rcligiofes & RevercndüsD ios>Pa res Cænobiarchas <5c CxnobitasLanræ Kiiovicnûs &c. соy glżiCmdżiey pdno za
chował
NA GOLIATA
• thowaî.Nie takpctymyLuther Zgody > y Obrony S. Cerkwie о- floczпсу.
#. Zr iednożPi fao, ahoßcwa Doktora S.narożnychmiey- fcach rnufałyfie powtarzać, dottgomi powodem był ßm G. ii- k.m onporzadkiem pißt, takim müße odpißywato. Zeprzezwtt .fkoicgonie zdwße wyraźnie ale tylko piet'wßa z niego literaße
kładła,to fa ft.tto dlaßußnychprzyczyn.
f. 7 eraz do Synów Cerkwie fa. zKościołem T^zyrrfiim nie ziedn czoney mowę moię z dugußinem S.in Pfalz rzo. obra*
cam. Miłuyćic pokoy,miłuyćie Chryftufâ. kiedy tedy mo- wiemy, mrłuyćie pokoy, to.mowiemy, miłuyćie Chryftu*
fa. Czemu ? BooChryftufie powiedział Apoftoł. On bo wiemieftpokoiemnalzyrn, który uczyniłże dwuęh iedno.
Icfliredy Chryftusdla tego pokoiem,że uczynił ze dwoy- ga iedno, czemużeśćie ziednego { toi.ßKośćiołiChryflufi- wegt) uczynili dwa ? lako tedy pokoy czyniacemi iefteśćie że gdyChryftus czyniiednozedwuch, wy czynićie ztedne- godwoie? Уczytitießze dwuęh iedno przyßapicie nie obłudnie ale całym ßrcem do iednoići{ aboioicdynenyiazKcśćiołcm S.
Rzy tnfkim ? J bo nie macieß'ßneydo odß$pßwaod niego przy- czyny , ńtymfyoßbem ypckoy między /oba pożądany yChryfiu- Ja nierozdr.rtego , ani na części peßarpänego w^dtemnie mieć, wz ńiemnic czcić, wzaicmnie iedynymßrcem у ledyna miłować będziemy wiłoićia Do tego tedy waswiedziemy. ^Zuźtodozłe go} azaż do odß$pßwa *^ogâ y wiary lego} ßamiz ofadżćie.
Będżiećieć podobno tego Chryßufa nie rczdartegoßukdli diente upe wniam, że go pewnie naydżiećie. Sz ukalićyoni Chryßußa,do któregoßtmze Q i-rypui loan. S mówił, ( la idę, ybędźie-
ćie jiuçfzukâli y w grzechu wâfzym pomrzcćie- ) Czego ny iednak wam nieżyczmy : bo igodyzChryßußmjz Kościołem
S. ifgcRzynjkimzyczemy.
) г ( î 'akt»
PRZEDMOWA NA PRZEDMOWĄ
âkaAa Czytelnika zacnego napifałG,Przedmowę. Do wiâ- dornołćH obiedonofięfiżte dowody o pochodzeniu Ducha S. od Oy- câ[amego, z rożnych kitagwKiiowie, Czermhcwie, we Lwowie,
W Łucku, Słucku,y nâinß'ych rnieyßachzbierałem &c.
Pożal ße Bożetakwielkiej y nicpotrzebney prace: Bo długoy nâ rożnychrnieyßach dowodcw nâpodparcieJwegofiiłfiufiukâiac żadnego â żadnego (Tak to icft wielka у niezwycię
żonamoc Рсгт&у,) nie nalazłiakotorrcoy[kryptpokaże, ale co kolwiek pifał prżeciwko Pifinu S.y Oycom SS. pifiił. la zäße z Mędrcem Kzymjkimmówię Ad bonam mentem paucis opus
cft literis. Jł zâtymynâ pokazaniepochodzenia Ducha S odSy na,nie trzeba nam daleko chodzić. Dowody memi po wfyfikich Œczegulnych mâtey y wielkiey Rojfii Cerkwiach, y gotowe,y iâfne, Które?Ze.Hofpody уже prcfwiâtiy twoy Duch wotretiy czas Apoftołom fwoim poflawyy, toho błahyy ne otyymy od
nasjuoobnowynas molafzczychtyfia. Iznowu. Błśhofla- wen iefy Chnfte Boże nafz, yże premudriyâ łowca iawley, nyzpoffawym Swiatyyfwoy Duch, y rymy ułowłyy w(e- łennuiu dcc. Co tu ießy co fie zamyka, nicchay uważy baczny Czytelnik. la załofibliwa nad Cerkwią Kofliyßtü uznarpam, y czczę Bojkaprowidencia, która według zwyczńiu fwego , tamże antidotum, âbo lekarfiwo przeciwko trućiznie nâgctowâlâ gdżie błędu trucizna uroić y rojkrzewićfi’miała, Ubi venenum, ibi
remedium, ktoraytypobożny Czytelniku tymußanuiejikiedy Du cha Chryftuf wego od Chryfiufa pochodzącego niepo Bibliothe- kach fiukâidc, âïe wCerkwi S.U?ofioczney dawno miedzy Dokto
rami IP' fihodniemy znalezionego ywyznanego n-yznawać uflâ- mi, äßrcem miłować będzie fi.
W którym fię zdrada y nieizczyrość, ty- tûîem prawoffawieńftwa nakryta,
Galatowfkiego pokaźnie
■ ^Okazuie fi? ta ztad, że on Dowod bardzo tefny, y na и~^czele wTrybunale położony, w którym fi? tam oczywte JL śćie dowodzi, że Duch Święty od Syna wiecznie tak#te ko y od Oyci pochodzi, nâ tym micyfcu opuśćd, y fchował go na inne mieylće, to ieft, do nowego Kośdiołi Rzymskiego folio jio. Uczyniłtozaś dlatego, aby mógł przed fwymi Woftoczni- kâmiśmieliey chełpliwie wykrzykać, że żadenŚwięty Doktor tego nie vczy, abySyn Boży był Zrzodłem àbo Początkiem Duchowi
Świętemu,
z. Ze Duch S. odSyna, teko od fwegoZrzodła,aboPocząt ku pochodzi, dowodzi tego A.Trybunału z Pifma S. yOycow SS.
toż Pifmo zgodnie tłumaczących. Pifmo to ieił z Pfalmu }J. v. 19.
Bo V ciebie zrzodłożywota, i w Świetle twoim obaczym Światło. Które tak Athânazy S. de bumami natura fu fiep ta tłumaczy. Dlàtegoż, Dawid mówi. Ponieważ V ciebie tefi zrzodło żywota , y w świetle twoim obaczym światło Wiedział bowiem, że v OycâSyn był Zrzodłem Ducha S.
Co toż Pifarz Ruski, tak wytłumaczył. Sebo radyhlóhołet Davyd.
V Tetie ieftIfiocznykjżywota , y wo świti twoim vzrym świt. ITidał powida, yż v'Otcd Syn teß ißaczuykomDuchâ Swiâtoho. BoyleremiaPró*
ro\ hldhołer, otłycd Synownia; dwoie bo zło fotworyfzd ludye nioi. Мне
»fia.wyfiâ ifiocznyk^wodyżynroi^ y fiopâfia fiibi kladeńca rdzdrena. Ze fig
A te oSynie
т ' cRsoz,dźiatPiertv fy
too Synie ma rozum icc iafnaieft z onych flow na ftrâftno y Nedeli.
Mene nakrefii rcfpiâly, â H'drafru уfltißyty &с, Zkad taki fię Dowod Bierze.
Syn Boży, ieft ZrzodłemDucha S.iakonauczyli Oy cowie S§.
Przetoż Duch S. pochodzi od Syrra.
* 3, Odpowiada navq_G.Syn BoźyZrzodłem nazy\va fięDuchi S. że go Syn w czasie ftworzeniawylewa.
4. Przediwko temu naprzód ieft. To tłumaczenie nie maii- dnegow Piśmieyw Oycach-Sb. fundamentu przetoż, ma bydź od
rzucone:
Przediwko temu znowu ieft. To tłumaczenie przeciwi fięA' thanazemu S iuż przywiedzionemu, yinnymOycom SS, którzy fię niżeyprzywiodą, przetoż mabydź odrzucone. Ze fięniczgadzaz
Athanàzym S. y iemu fię przeciwi tak tópokazuję.
Tego Ducha S. ieft zrzodłem Syn Boży, ktoregoSerafînowie y Cherubinowiegłosamionemi Święty,Święty, Święty, czcili, y wkto regoimieniu równie, iakow imieniu Oycowskim y Synowskim krczći- my fię, y ftâiemy Synami Bożymi, yktóryzOycemy z Synem ieft Pan Zaftępow. Botego wfzyftkiego tam Athânâzy S. iaśnienauczył;
Ale tenDuch nie ieft ftworzeniem, ale Perfona Boska wiecznie od Boga pochodzaća,a niew czasie ftworzenia wylana; iako famarzecz mówi- Przetoż Syn Bożyieft Zrzodłem Perlony Boskiey, od Boga y frebie pochodzacèy.
y. Nie zgadzafię y z Cyryllem S. Alex, ale mufiçprzeciwiw Tribunale fol. 1 przywiedzionemu o tym tâk.mówiącemu. Duch S.
iefl z Oycà » Synàtenktóry iefl iflotńie z obudwu. to ieft zOycà przez Syna wypływa. Y znowu tamże, Słomo kypreieft żBogâOycâ, Ducbd S z wla- fiieynam natury, takg ze zrzodM takiego wylewa, Sprzeciwia fiç y S Cy- ryllowi jerozolimskiemu, Cdrethefi' г 8 ni Zmartwychwftanie y Wftapicnie Pańskie oneIłowi Cant 4, n Ogród zamknięty, zrzo- dlp zapieczętowane tak tłumaczącemu- Któż iefllflocznylt^Zapeczd- tfinny),y fy & MŻtiiitfia, îflocztiyky'orvennykÿw.odyy.fam iefl Spas onemże ieß pyfano lako vTebe iefl tfiotznyk.żyuota Sprzeciwia Bâzyiemu S.
L. de Spó;S.c. IÎ. tak mowiaęcmu- tizyrodzona dobroć,y według nd.
Schodzenie TftiechA' S. od Synd, vfwîerdza j tury (wiatobliwośi, y Kr viewfiagodność zOyca przezlednerodzonego ni Du cha S frlywa. I znowu 1. z. contra Eunomium. Coż rzeczemp. To, żr dobrego tyci,dobry ieft fiu, z świdtli /»rawJj/wzj, nierodzonego, fwiatło roziiśniiło wieczne,y z prawdziwego żywota.ożywińiace wypłynęło żrzodło
&c, I znowu tenże:ZrzodłożywotaSynpriwi: 0» doOyci mówi Dawid.
VCiebie ieftzrżodio żywota yy znowu inny Prorok o żydach mówi:
Mnie opuścili zrzodto wody, żywe). zywM ii wodj Duch fit S. nazywa:
Zkad iię te dowody biora.
6. PIERWSZY. DuchS ,który ieftОуса y Syna,yiftotniez cbudwuch nie left ft worzeniem,bo żadne ftworzenienic ieft Bogu ifto- tne, abo fpułiftotne; bo żadne nie ieft Bogiem. Ale tego Ducha ieft Syn BożyZrzodlem,przetoż tegoDucha ieft Zrzodłcmktórynieieft
ftworzenienxu.
DRUGI. DuchS,ktoregoSynBożyz włafneynatury nam, ia- ko ze zrzodta iikiegowylewa, ieftfpułiftotny Synowi, bo tym fa
jnym nie byłby z wlilney natury, ^dyby nie byłfpufiftorny m. Prze
łóż nietylko ieft mu Z.zodfo w czasie, ale y wwiecznośdi, daiacemu iftotf Boska.
TRZECI. Ta przyrodzonadóbr od przyrodzonafwtstobliwośd вес.która zOyca, przez lednorodzohego Syni na DuchaS foływa.
Abo plynela od wieków przez Icdnorolżonego na Ducha S., abo nie? ieźeli nie? to Duch S. od wieków przyrodzoney dobroci Boskiey, y przyrodzoneysświątobliwości nie miał. Boiey nie miałod fiebie, bo nic ieft Oycem,ani od Oycâ famegot bo toieftprzeciwBazylemu S.
naucżaiacemu, że to wfzyftko na DuchaS. od Dycanii famego, ale przezSynafpfy wa,à zatymnie był Bogiem leśli od wieków? Toc iakoOdiectak y Syn był Zrżodłem z ktorego y przyrodzonadobroć,
y przyrodzona świątobliwośćnâ DnchâS. fpływałi."
7. Przeciw! li? y Ambrożemu $ lib: de fp. f с. 19 takmó
wiącemu Vciebie pr.iwi Boże ^ficcmboracy, Syn twoy Zrzodłun żywota ieft, to iefityicht S■ Bo Dach żywote-n ieft. Przydaie potym Alelubo ktoOfcinatym nieyftcu lubo Sini beizte rozumiatbydt Zrżodłem, wftzik, zrzodłem rozumiemy nie try wody, kgora (tworzeniemieft, ale Bofaeyoncy
łńftd to ieft Ducha S. Zkad fij ten dowod bierze.
Ai Tego
4? ozdktałPiertpßy
TegoD'ucKâS. ieftŹrzodłem Sÿn Boży,który nie ГеЛ tworze
niem. Ale trzećiaOlobâ Troycc Swiętey ,ieft Duchem X â nie ieft ft morzeniem- Przetoż SynBoży ieft Zrzodłem, trzećiey Ofoby Bo-
«kiey, która ieft Duchem Świętym-..
Wfzyftko to ieft w Trybunale, ale to wfzyftko opuścił y mil czeniem pokrył, abymógł tym prędzey ludzi nieumiejętnych ofzu- kać. Ba iesliś byłTeolog Tufię byłopopifâc, tu rozum pokazać, y w tym fię Zrzodleprzeyzrzeć,bây z niego fięnâpiiâc'. Ale wy wfzy
ftko opak.
8- Przeciw! S.Grzegorzowi Cudotwórcywkazaniu nâ Zwiâ- ftowanie takmówiącemu. Afizcze £yny Boh, Joobrdzen Otcu yfopryfnosu fzczen, ymżt,r>fiak.ofozdawdict Oteciavlenyie,idkożtwocztrtdnyitn'ołyci y râdy zdriaflawyfytdiet. idkpże otprifnotetyfzcżabo ifioczny^a Rikiproy*
fchodiat: fycffot fcho prifiiottkufżczdhoypnjtiozpvotndbo ijłocznykąprop- fibodytfn’itprifnotckttfzczyy Zkadfiętakidowod bierze.
Tofwiatłozawfze ćiekace,które pochodź!od Syna ileSyn ieft Zrzodłemzawfzec'iekacym, y zâwfze zyiacym, nie może bydźrzecz ftworzonajbo żadna rzecz ftworzonanie ieft od wieków będącą, â za- tym àni zâwfze, âni wiecznie, ztego Zrzodła płynącą, tedyieft nie ftworzona, â zâtymofoba Boska. Ale nie Oycem: bo ren nie ma Zrzodłażadnego,aniteż Synem: bo żadnaofoba nieieftfobie Zrzo
dłem. Tedy ieft Duchem S.,â zatym Duch S.mafwoypoczątekw Synie, y Syna Bożegoj flużatuIłowa Pifarzâ RuskiegoS. lâkubâcy- tuiacego- wßako dâidnyiebldbo,yirftdkjlar fotrtrfzen fnyße ieß yfchodia ot Otcà ftvitom, Jÿricz Chryftom.
Ghryftus tedy ieft fwiâtlem ze fwiatła, y zrzodłem fwiâtlâ,bo od niego fwiâtlowiecznie płynące, toieft Duch S. płynie, âbo po- chodźi.
9. Przediwi S. Cyryllowi lerozolîmskîemu w kazaniu nâ ftre- tenyie to mówiącemu. Scy (to ieftSyn Boźv) yk$Bohu, y otBohdBoh wyżnawditm. Scy ylßoczny\_Zywota,ot ißocznykdżyzny, ot ißocznykaOtcd żyzńproifchodia. Sty y Rikj Bożyid ot btzdny Bożefiwcnnyid proi/chodid*
ficzdia,notierazliiizdieind.
Wtych ÆowâchS. Pâtryâichânauczył, że Syn Boży, ieftzr-' dłcmzo
с?ochodź?nie cDuchi S. odSjńi, vt»urd££ f dłem, yrzeka w Boftwie. Rzekaîlefam Syn pochodźi od zi^odÄ a’ bo od Oyca- Zrzodłem zaś, ile z niego pochodźi, âbo wypływa DuchS. Bo tak ieft zrzodłem, iâko y rzeka: Rzekazaś w Boftwie, bo nie dzieli fię od Boftwâ według Gyrylla S.,przetoź ieft yzrzodłem wBoftwie, bo niedzieli fiç.od Boftwâ. Nadto. Takim ieft zrzodłem żywotaSyn Boży,iakimieft żywotemw fobie pochodzącym,bo cze
mu żby inâkfzym? Ale żywotemwfobiepochodzącymieftwewnątrz, anie tylko za Bogiem. Więc ieft y zrzodłem żywota wewnątrz w Bo?
gu, a nietylkoza Bogiem, abow ftworzeniu.
io. Przeciwi yS. Grzegorzowi Teologowi v Nikona Mnicha tak mówiącemu. Słowom Vbo Syid,prochodia po wełytymu Hrybaryewy, pomyßaysßonce,fwit,ylucza,Vm, Słowo y Duch, Maczało wody, ißecznytyy Rity. I niżey. Bożyeßowo, neopyfànnyy, béztelefnyy, iedynorodityy ot Ot
ta Syn, yze ießodfwitâfwit, iflocznytyżyzny y bezßnertyia fyiânyie ßawy.
Zkadfiçtâkidowod bierze. Так ieft Syn Bożyzrzodło żywota, у nie śmiertelności, iako ieft Słowo Boże, iâko ieft Syn od Oyca, światło od światłay iafnośd chwały. Bo czemużby inaczey? Ale to wfzyft- ko Syn Bożyieftwedług Boftwâ; dlatego tez ieft y Zrzodłemżywo ta według Boftwâ.
ii- Przeciwi y S. Grzegorzowi Niftenskiemu te iłowa Ten ieftSyn moy vkochâny,tłumaczącemu. ledynofitfzczen nini, tatyftińt od fwitd, tatyżyzń od żyzny, iâko l/łocznytyod ißocznyty, iâtyIlimnâ ot
Iflinny, laty fyła ot fyły, idty Boh od Boba, az radych toy rodyßa mtneże y toho pofrtdinycżtożt.
Zkad fiç tâki dowod bierze. leśliSyn Boży ieft z Boga według Boftwâ, więczrzodło ze zrzodła według Boftwâ: bo tego compârâ- cya Doktora Świętego, Spułiftpośdz Oycem Synowska tłumaczą cego potrzebnie.
iz. Przediwi fiç y Swiętey Cerkwiwoftocżney nâ dźien Świą
teczny, do Syna Bożego w trzećiey modlitwie wieeżerney tâk fiç modlacey . Prifnoßufzczno typidßczyy, żywotnyy, proßvitytdnyy &c. ißo- tznycze Chryßc Boże näß. Zkadfiçtâkidowod bierze.
Z tego Zrzodtâ zâwfze iftotnie wrzącego, âbo płynieco zâwfze fpuliftotnego, âbo nie płynie? leśli nie płynie cozâwfze fpuliftotnego,
Aj tod
4 ^ozdźiatPieftpßy
toć Syn Boży nie ieft zrzodłem źźwfze iftotnie wrzącym , toieft przediw Cerkwi S. mowiacey.y wyznawàiacey, że Syn Bo^y ieft zrzodłem zawfzeiftotnie wrzącym, tesli źis ieft takim zrzodłem,te- dyc zâwfzezniegocopłynie fpułiftotnego. Ale nie Ociec: bo Ociec ieft początek beznaczalny, abo bez początku, y zrzodłobez zrzodła.
Ale też ani Syna: Bo żadna olobâ Boska nie ieft, ani bydź może fo
bietak początkiem iako y zrzodłem, dlatego też żadna z fiebie nie płynie, ale zdrugiey. Wije z tegozrzodła płynie Duch S. Więc też z niegoy pochodźi.
if A lubo Syn ieft Zrzodłem DachowiS.iâkoу Odiec, przez to iednak nie wnofza fię dwa początki, abo dwoiezrzodlâ, doBoftwż.
Bo iako Ociec у Syn wfzyftkiemu ftworzeniaod fiebie ftworzoncmu .nie ieft dwoiakim, ale iednym początkiem, dla tego że iednamoca Ociec у Syn, Ociec fobie od nikogo nadana, aSyn mocą fobie odfa- megoOycanadana wfzyftko ftworzył.I znowu, iakoOdiec y Syn nic ieft dwoiakim początkiem do poświęcenia y wskrzefzenia vmàrleg o ftworzenia, ale iednynadla tego, żeiedna mocą Odieęy Syn, Ociec fobie ni od kogonie nadana, a Syn mocą fobie od famegoOycâ rak do poświęcenia, iakoywskjzcfzenia, vmorz mego ftworzenia nadana wfzyftko ożywiay poświęca • Tak teżDucha5. Ociec fobie mocą ni od kogonic dana, â fyn zaśię mocą fobie od Oycâ przez rodzenre wiekuifte nadana tchnie: dla tego też Oc'iec y Syn, nie fa dwoie zrzodła. ani dwa początki do pochodzenia Duchowi S. Ta nauka ieft S.Cyrtlla Alex' 1. 9 inIoann- tak mówiącego. Od iedney bowiem natury y odiednego początku to płynie. ( to ieftlaki polrvifcd'tcayinne da ry nadprzyrodzone) których poczatck_n> perfonie Oycow'kiey y Synow(kiey,у Ducha S. bydz rozumiemy. Ti y Auguflynd S. którego ßotvd niżey fit n.
16 przywiodą-
14. Modli fięielzcze Cerkiew Woftoczna pocziśiech w Nie
dzielętak. Ey Hoflwdy ty fonrifi tiynya fired moieho, ddżdmykdplu my- łofiytwoóeii, idko yTebe ieft lßocz>ok^zywjtd &c. Ze fię zaś tomaro zumieć' o Synie który maw fobie Zrzodło żywota rzecz zcad ieft iafna, żefię tam przydaie yto. Przyimi modlitwę wten czas, w któ
ryś rozmawiał z niewiaftaSamarytańska.
To zrzodło
Pochodzenie Ducha S. od Syna, 'utwierdza. 7 Tozrzodło żywota w Synie będące, nie ieftpoczątkiem Syrib- WÎ Bożemu, Bo Syri Boży iefl ćd famego Oycâ. Więc fyn moymu będziepoczątkiem. Bo ofobaBoska, ktoraiefl wdrugiey, abo dlate
go ieftwdrugiey, że ieft picza kuiaca, to ieft początkiem drugiey, albo dla tego, że ieft z drugiey iako z Początku, y pocźatkuiacey.
Tak Ociec ieft w Synie;iako j.oczatkuiaCy, y początek: Syn zas w Oycu, iako ten, który ieft z początku y z poczatkuiacego. Także tenże Ociec, ile ieftWypruwadżidielem Ducha S. abo maiacym moc, y tchnienie tchnace Ducha S. ieft w Duchu S. iako początek iego;
Duch zas S. wnim, iako ten który z początku tego płynie, y pócho- dżi. Tak teźicżeii Duch S, ieftw Synie iako zrzodło, à nie ieft Sy
nowi Bożemu zrzodłem, tedy musi bydź w nim, iako ten który ieft ze zrzodła Syna,ypoczątek maiacy vSyna, âzatym Syn będzie po-' czatkiem Ducha Świętego.
ty. Przeciw! y Auguftynowi S. ad Maximînum L $’• c. 14.
mówiącemu. Ze Duchowi S. ieft zrzodłem Syn, przetożtajnie le do broci fant ma, tdkjrieleSynowi dał. Л że Ż, natury,nie żłdDyi synem itii, rodzącemu [tę, d nie potrzebutAcemu dał y pełny pełnego,zrzodło dobroci, zrzodło zrodził dobroci, d przez tonie wyczerpr.ał wfif ten co tï'zml, y nievmnteyflyl ten w Jobie co dał, bo nie ma. Hieodmtennośćzkadhy vpa- dać miała, nie ma, zupełnołi dokgdly rość miała. Coż iefl tedy fama do broć, tylko żywot ożywidiacy, dla tego że zrzodło vrodżtłozrzodło. Idkg Oćiee njkrzefa yndrłych y ożywia, tdk^y Syn kygo ehce ożywia, toJam Syn mówił d nicią. Zkadflnflnie Ji{ do Bogd Oycd mówi. Ponieważ V ciebie iefl zrzodło żywota. Coż te zdś zd zrzodło żywota Bogd Oycd. tylko ten
• którym fię niewi . bid początku było Słcwo, d Słowo byłov Bogd, yBog byłftowem, to było ndpoczątku v Bogd, o którym zdśtrochę niżey mówi ło fl{, I żywot był (widtłośćialudzi Ten żywot zrzodłem żywota iefl, y [wid
thtojwidtłem Jwcdtld iefl, zkyrdgdyflfrzeklo, vciebie ieft zrzodło żywota, Zarazprzydano iefl. Iwjwietle twoim obdeżym Jwidtło, to iefl w Synie twoim Ducha S. drc.Zrzodło tedy ze zrzodłaSyn z Oycd, y wcjjtoł obddwd Zrzodło iednofwidtło ze (wiat łd Syn z Oycdy weftoł obddwd iedno światło iako Bog z Boga, y weflteł obddwd ieden Bog,y to wftyfiko nie bez Dud)d obudwucb Ztego żrzodłdżywota.
- 16. A iako
